Oke, dank je voor het antwoord. Ik vraag me af in hoeverre mensen die zelf zulke dingen hebben het zelf objectief kunnen inschatten eigenlijk... Bedoel stel je ziet zo'n lijstje... zou je het erkennen als je een parasiet bent of zou je vanwege 'onverantwoordelijkheidsgevoel' dit niet erkennen... (omdat je je niet verantwoordelijk voelt als je wat profiteert van anderen, om maar wat te noemen)quote:Op donderdag 11 juni 2015 11:56 schreef brojo het volgende:
[..]
Is allemaal heel subjectief inderdaad, maar goed. Er hoort dan ook een heel instructieboekje bij van Robert Hare die beantwoord hoe zulke dingen vastgesteld moeten worden.
Zelfdiagnoses in general zijn dan ook geen goed idee.quote:Op donderdag 11 juni 2015 11:58 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Oke, dank je voor het antwoord. Ik vraag me af in hoeverre mensen die zelf zulke dingen hebben het zelf objectief kunnen inschatten eigenlijk... Bedoel stel je ziet zo'n lijstje... zou je het erkennen als je een parasiet bent of zou je vanwege 'onverantwoordelijkheidsgevoel' dit niet erkennen... (omdat je je niet verantwoordelijk voelt als je wat profiteert van anderen, om maar wat te noemen)
Dus ook voor mensen die normaal zijn? En ja ik begrijp dat die er minder snel aan zullen denken. Maar het is niet verstandig om te twijfelen dus sowieso aan jezelf en het proberen te controleren... Ik zeg dit trouwens vooral vanuit het idee dat ik denk dat de meerderheid van de mensen met een stoornis zich wel bewust van hun stoornis zijn... en het dus beter weten in te schatten dan graag gedacht wordt.quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:14 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Zelfdiagnoses in general zijn dan ook geen goed idee.
Het ligt aan de score die je bereikt dus. Bij elk punt wordt er bepaald of de score 0 (komt niet overeen met persoonlijkheid), 1 (komt in sommige/bepaalde situaties overeen) of 2(komt altijd overeen).quote:Op donderdag 11 juni 2015 11:58 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Oke, dank je voor het antwoord. Ik vraag me af in hoeverre mensen die zelf zulke dingen hebben het zelf objectief kunnen inschatten eigenlijk... Bedoel stel je ziet zo'n lijstje... zou je het erkennen als je een parasiet bent of zou je vanwege 'onverantwoordelijkheidsgevoel' dit niet erkennen... (omdat je je niet verantwoordelijk voelt als je wat profiteert van anderen, om maar wat te noemen)
Voor mensen die 'normaal' zijn valt er toch überhaupt geen diagnose te stellen? Net als met horoscopen herkennen mensen vaak te veel dingen bij zichzelf of interpreteren ze het een en ander verkeerd. Daarom diagnoses gewoon aan mensen overlaten die ervoor geleerd hebben. Natuurlijk kan het wel nuttig zijn als eerste stap naar hulp mocht je een hoop problemen bij jezelf herkennen.quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:16 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Dus ook voor mensen die normaal zijn? En ja ik begrijp dat die er minder snel aan zullen denken. Maar het is niet verstandig om te twijfelen dus sowieso aan jezelf en het proberen te controleren...
Nee maar normale mensen gaan ook geen diagnose stellen. En daar gaat het om toch. Dat het geen goed idee is om zelf een diagnose te stellen. Dus ook als je denkt dat je normaal bent krijg je dan niet snel een richtlijn waaruit zou blijken dat je abnormaal bent (en nee dat vind ik niet slecht dus hoor, wou alleen maar aangeven dat het idee van zelfdiagnose nogal gebruikt wordt als idee dat zelfkennis niet echt kan helpen voor mensen met een stoornis zogenaamd terwijl bij mensen waarvan vermoed wordt dat ze normaal zijn er niet over gerept wordt uberhaupt).quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:21 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Voor mensen die 'normaal' zijn valt er toch überhaupt geen diagnose te stellen? Net als met horoscopen herkennen mensen vaak te veel dingen bij zichzelf of interpreteren ze het een en ander verkeerd. Daarom diagnoses gewoon aan mensen overlaten die ervoor geleerd hebben. Natuurlijk kan het wel nuttig zijn als eerste stap naar hulp mocht je een hoop problemen bij jezelf herkennen.
Ja zoiets is altijd ook afhankelijk van hoe mensen ernaar kijken. Maar bedoelde in hoeverre je zoiets zelf objectief zou kunnen inschatten. En ja ik begrijp dus het idee ervan dat een 3e het slechts objectief kan inschatten. En met het volgende maak ik het wel persoonlijker dan ik wil eigenlijk maar oke. Stel dat iemand genoeg geld verdient op elk moment om sowieso niet de noodzaak te hebben om te profiteren, dus ook niet onverantwoordelijk is want hij kan alles doen wat hij wil en betalen voor zijn vriendin wat hij wil maar hij weet wel van zichzelf dat hij eigenlijk niet echt zich zo verantwoordelijk voelt (wel zijn best zou doen hoor, maar niet zoals sommige mensen stressen zeg maar). Ik vind het wel interessant hoe goed je het dan zelf objectief in kan schatten en in welke mate de situatie invloed heeft op die karaktereigenschappen die dan eigenlijk dus gewoon in je horen te zitten... om het zo maar te zeggen... sorry als ik nogal onduidelijk ben xdquote:Op donderdag 11 juni 2015 12:21 schreef brojo het volgende:
[..]
Het ligt aan de score die je bereikt dus. Bij elk punt wordt er bepaald of de score 0 (komt niet overeen met persoonlijkheid), 1 (komt in sommige/bepaalde situaties overeen) of 2(komt altijd overeen).
Als je score boven de 30 komt, kom je in aanmerking voor de diagnose. Maar in andere landen ligt die drempel weer lager. Volgens mij ligt in Nederland die score op 27.
Ik snap je heel goed Een paar jaar geleden heb ik ook mezelf 'getest' op die wijze, zat in een hele moeilijke periode van mijn leven en als ik alles bij elkaar optelde kwam ik op een score van tussen de vijfentwintig en achtentwintig. Als ik nu mezelf er weer op test kom ik niet verder dan een score van 19. Dus dat wil inderdaad iets zeggen.quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:29 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Ja zoiets is altijd ook afhankelijk van hoe mensen ernaar kijken. Maar bedoelde in hoeverre je zoiets zelf objectief zou kunnen inschatten. En ja ik begrijp dus het idee ervan dat een 3e het slechts objectief kan inschatten. En met het volgende maak ik het wel persoonlijker dan ik wil eigenlijk maar oke. Stel dat iemand genoeg geld verdient op elk moment om sowieso niet de noodzaak te hebben om te profiteren, dus ook niet onverantwoordelijk is want hij kan alles doen wat hij wil en betalen voor zijn vriendin wat hij wil maar hij weet wel van zichzelf dat hij eigenlijk niet echt zich zo verantwoordelijk voelt (wel zijn best zou doen hoor, maar niet zoals sommige mensen stressen zeg maar). Ik vind het wel interessant hoe goed je het dan zelf objectief in kan schatten en in welke mate de situatie invloed heeft op die karaktereigenschappen die dan eigenlijk dus gewoon in je horen te zitten... om het zo maar te zeggen... sorry als ik nogal onduidelijk ben xd
Dat zegt dat je een beter persoon kan worden ondanks stoornissen als je je er bewust van bent (en eraan werkt neem ik aan) of? Hoe moet ik dit interpreteren?quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:33 schreef brojo het volgende:
[..]
Ik snap je heel goed Een paar jaar geleden heb ik ook mezelf 'getest' op die wijze, zat in een hele moeilijke periode van mijn leven en als ik alles bij elkaar optelde kwam ik op een score van tussen de vijfentwintig en achtentwintig. Als ik nu mezelf er weer op test kom ik niet verder dan een score van 19. Dus dat wil inderdaad iets zeggen.
Dat wil zeggen dat je situatie beïnvloedt hoe je over jezelf denkt. In mijn geval dan.quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:35 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Dat zegt dat je een beter persoon kan worden ondanks stoornissen als je je er bewust van bent of? Hoe moet ik dit interpreteren?
Nu lijkt het net alsof hoe jij over jezelf denkt de uitslag van de test in zo'n grote mate beinvloedde ;p Ik weet dus niet welke test precies enzovoort dus als je wat verder wil uitleggen... bedoel het dus niet lam. Of heb je dus geen stoornis en dat het eruit kwam in die score omdat je op een bepaalde manier dacht?quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:37 schreef brojo het volgende:
[..]
Dat wil zeggen dat je situatie beïnvloedt hoe je over jezelf denkt. In mijn geval dan.
quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:39 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Nu lijkt het net alsof hoe jij over jezelf denkt de uitslag van de test in zo'n grote mate beinvloedde ;p Ik weet dus niet welke test precies enzovoort dus als je wat verder wil uitleggen... bedoel het dus niet lam. Of heb je dus geen stoornis en dat het eruit kwam in die score omdat je op een bepaalde manier dacht?
Dat probeer ik maar te zeggenquote:Op donderdag 11 juni 2015 12:14 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Zelfdiagnoses in general zijn dan ook geen goed idee.
Facet 1 en Facet 2 staan voor karaktereigenschappen (die niet of nauwelijks veranderen gedurende een mensenleven), Facet 3 en Facet 4 staan voor levensstijl en gedrag. Levensstijl en gedrag kunnen natuurlijk wel enorm veranderen gedurende een leven, dit geldt ook voor seksueel gedrag.quote:Op donderdag 11 juni 2015 11:41 schreef brojo het volgende:
[..]
Voor de criminele variant de PCL-R dus.
[ afbeelding ]
In mijn eigen hoofd had ik die afwijking, ja. Ik ging situaties anders interpreteren zoals ze daadwerkelijk waren, om een hogere score te krijgen. Zodat ik iets had om mezelf mee te kunnen identificeren. Maar als ik nu achteraf kijk en eerlijk ben naar mezelf toe denk ik niet dat als ik me professioneel had laten testen dat zij op diezelfde score uit zouden komen. Ik zou dan ook nooit als psychopaat gediagnosticeerd worden.quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:48 schreef jodelahity het volgende:
Maar je geeft juist zelf aan dat je situatie verandert was en de diagnose ook... dus dat geeft juist een causaal verband aan.. Je haalt het nu aan alsof het juist niet klopt (wat ik begrijp) maar voor hetzelfde ben je gematigder gaan denken door je omgeving toch? Zonder hulp. En ja ik begrijp dat je punt dus juist is dat je het niet moet doen. Ik vraag me alleen af of het mogelijk is dat je gewoon sinds die zelfdiagnose meer aandacht bent gaan besteden aan die punten en daarom deels herstelt bent van die (mogelijke) afwijking... Ik weet dat je dit ook wel begrijpt en dat je er ook wel een antwoord op hebt.
Opzich duidelijker ja. Maar ik vind het alsnog raar dat je een drang hebt om een stoornis te hebben.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:01 schreef brojo het volgende:
[..]
In mijn eigen hoofd had ik die afwijking, ja. Ik ging situaties anders interpreteren zoals ze daadwerkelijk waren, om een hogere score te krijgen. Zodat ik iets had om mezelf mee te kunnen identificeren. Maar als ik nu achteraf kijk en eerlijk ben naar mezelf toe denk ik niet dat als ik me professioneel had laten testen dat zij op diezelfde score uit zouden komen. Ik zou dan ook nooit als psychopaat gediagnosticeerd worden.
Ja, ik heb karaktereigenschappen die op de lijst staan(19 is nog steeds aan de hoge kant) en die zal ik altijd hebben, maar ik heb geen behoefte meer om mezelf ermee te identificeren. In andere woorden, ik ben volwassen geworden
Duidelijker?
Ik zat dus in een uitzichtloze situatie en projecteerde mijn woede naar de buitenwereld, had mijn identiteit verloren en dus dacht ik dat er wel sprake moest zijn van een persoonlijkheidsstoornis. Door beinvloeding van media (denk maar aan bepaalde tv-series, documentaires) voelde ik me aangetrokken tot ASPD/Psychopathie, want die geven nergens een fuck om.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:02 schreef jodelahity het volgende:
[..]
Opzich duidelijker ja. Maar ik vind het alsnog raar dat je een drang hebt om een stoornis te hebben.
Helemaal aangezien er volgens het DSM voor het 15e levensjaar sprake moet zijn geweest van een conduct disorder om de diagnose te kunnen stellen. Misschien wijken ze daar in de praktijk wel eens van af, of is dat in de DSM 5 aangepast. Dat weet ik niet. De ICD-10 bijvoorbeeld stelt weer andere eisen, maar volgens mij wordt die door psychologen in NL in principe niet gehanteerd.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:00 schreef Libertarisch het volgende:
[..]
Facet 1 en Facet 2 staan voor karaktereigenschappen (die niet of nauwelijks veranderen gedurende een mensenleven), Facet 3 en Facet 4 staan voor levensstijl en gedrag. Levensstijl en gedrag kunnen natuurlijk wel enorm veranderen gedurende een leven, dit geldt ook voor seksueel gedrag.
Hieruit concludeer ik dat een individu pas het label "psychopaat" krijgt als hij psychopathische karaktereigenschappen bezit EN anti-sociaal gedrag laat zien. Daarom vind ik het ook zo vreemd dat TS beweert een prima sociale jongen te zijn maar dat hij toch de diagnose ASPD heeft gekregen.
Zelf ben ik van mening dat Factor 1 (met Facet 1 en 2) het belangrijkst is om te identificeren wie wel en wie niet psychopathisch is.
Oke dit maakt het wel echt duidelijker, sorry dat ik het niet eerder zo opvatte. Ik kan me voorstellen dat als je echt zo'n pech hebt met je situatie je eerder bepaalde dingen gaat denken die niet blijken te kloppen ja. En niet triest, gewoon pech (zoals ik ernaar kijk)quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:05 schreef brojo het volgende:
[..]
Ik zat dus in een uitzichtloze situatie en projecteerde mijn woede naar de buitenwereld, had mijn identiteit verloren en dus dacht ik dat er wel sprake moest zijn van een persoonlijkheidsstoornis. Door beinvloeding van media (denk maar aan bepaalde tv-series, documentaires) voelde ik me aangetrokken tot ASPD/Psychopathie, want die geven nergens geen fuck om.
Heel triest als ik daar op terug kijk.
Het empathisch vermogen van een persoon kan ook veranderen binnen het leven van die persoon, zo kunnen mensen gehard worden door ervaringen en omstandigheden waardoor ze ook weer hoger zouden scoren op de PCL-R. Met andere woorden, als je nu een persoon zou testen en je zou het 10 jaar later weer doen dan is de kans aanwezig dat er een groot verschil is tussen beide scores. Zo vreemd is het dus niet wat je zegt.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:01 schreef brojo het volgende:
[..]
In mijn eigen hoofd had ik die afwijking, ja. Ik ging situaties anders interpreteren zoals ze daadwerkelijk waren, om een hogere score te krijgen. Zodat ik iets had om mezelf mee te kunnen identificeren. Maar als ik nu achteraf kijk en eerlijk ben naar mezelf toe denk ik niet dat als ik me professioneel had laten testen dat zij op diezelfde score uit zouden komen. Ik zou dan ook nooit als psychopaat gediagnosticeerd worden.
Ja, ik heb karaktereigenschappen die op de lijst staan(19 is nog steeds aan de hoge kant) en die zal ik altijd hebben, maar ik heb geen behoefte meer om mezelf ermee te identificeren. In andere woorden, ik ben volwassen geworden
Duidelijker?
Ik heb het idee dat er meer mensen zijn die graag psychopathisch zouden zijn, maar ik denk dat het bestaan van een echte psychopaat erg leeg en triest is. Stel je voor dat je mensen als objecten ziet (en je dus geen liefde en affectie voelt), dan kun je uit veel minder zaken voldoening halen. De meeste mensen halen voldoening uit relaties met andere mensen, psychopaten hebben dat veel minder.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:05 schreef brojo het volgende:
[..]
Ik zat dus in een uitzichtloze situatie en projecteerde mijn woede naar de buitenwereld, had mijn identiteit verloren en dus dacht ik dat er wel sprake moest zijn van een persoonlijkheidsstoornis. Door beinvloeding van media (denk maar aan bepaalde tv-series, documentaires) voelde ik me aangetrokken tot ASPD/Psychopathie, want die geven nergens geen fuck om.
Heel triest als ik daar op terug kijk.
Het idee van zelfvertrouwen en charme spreekt mensen aan, maar als je dan bedenkt dat verveling, depressie en zelfmoord niet zeldzaam zijn bij ASDP-lijders, dan klinkt het direct een stuk minder prettig om te hebben. Als je een bepaalde macht en rijkdom kunt verkrijgen zou dan nog oppervlakkige voldoening kunnen geven, maar dat is voor de meeste mensen niet weggelegd.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:10 schreef Libertarisch het volgende:
Ik heb het idee dat er meer mensen zijn die graag psychopathisch zouden zijn, maar ik denk dat het bestaan van een echte psychopaat erg leeg en triest is. Stel je voor dat je mensen als objecten ziet (en je dus geen liefde en affectie voelt), dan kun je uit veel minder zaken voldoening halen. De meeste mensen halen voldoening uit relaties met andere mensen, psychopaten hebben dat veel minder.
Jeffrey Dahmer bijvoorbeeld at zijn slachtoffers op omdat hij in contact met ze wilde komen. Erg triest en deprimerend.
Inderdaad. En sociopaten zijn zich als het goed is slechts zelden bewust van hun stoornis. Er is niet echt veel zielenbesef in aanwezig.quote:Op donderdag 11 juni 2015 12:14 schreef -Strawberry- het volgende:
Zelfdiagnoses in general zijn dan ook geen goed idee.
Dat voelt als een bodemloze leegte. Als je dat vult met alleen maar macht en primitieve behoeftes dan is er geen ontwikkeling meer en zit je in een vicieuze cirkel. Je wilt maar één ding: meer voor jezelf.quote:Op donderdag 11 juni 2015 13:19 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Het idee van zelfvertrouwen en charme spreekt mensen aan, maar als je dan bedenkt dat verveling, depressie en zelfmoord niet zeldzaam zijn bij ASDP-lijders, dan klinkt het direct een stuk minder prettig om te hebben. Als je een bepaalde macht en rijkdom kunt verkrijgen zou dan nog oppervlakkige voldoening kunnen geven, maar dat is voor de meeste mensen niet weggelegd.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |