OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Helaas gaat het soms, na een positieve test, na een mooie echo, of soms nog wel veel later in de zwangerschap mis. In dit topic kan je je verhalen, je ervaringen en eventuele vragen kwijt.
Hier weer verder na Zwanger... en dan gaat het mis #19...
Hier weer verder na Zwanger... en dan gaat het mis #19...
Ik sloot 'm met:
Dat snap ik Cygne, dat je niet meer durft. Het voelt bijna als de goden verzoeken he, alsof je de ellende opzoekt, zonder het zo gewenste resultaat. Zo nutteloos.
McLaura: er is geen rechtvaardigheid te bekennen in een topic als dit, ben ik bang. Ik gun iedereen een prachtige zwangerschap met mooie bevalling en gezond kindje, ook jou. Geniet van je laatste loodjes, en alle vervelende ongemakken die erbij horen
Dat snap ik Cygne, dat je niet meer durft. Het voelt bijna als de goden verzoeken he, alsof je de ellende opzoekt, zonder het zo gewenste resultaat. Zo nutteloos.
McLaura: er is geen rechtvaardigheid te bekennen in een topic als dit, ben ik bang. Ik gun iedereen een prachtige zwangerschap met mooie bevalling en gezond kindje, ook jou. Geniet van je laatste loodjes, en alle vervelende ongemakken die erbij horen
Dit schreef ik 10 november vorig jaar. En ook al ging het bij ons 'maar' om een m.a. bij 10 weken en een vroege miskraam bij bijna 6 weken, ik voelde me zo leeg. En de maatschappij draaide gewoon verder. Zo oneerlijk en verdrietig vond ik dat.quote:Op maandag 10 november 2014 17:47 schreef Malteser het volgende:
Lieve, kleine Frummel,
Het leven gaat door, de maatschappij draait verder. Ik doe mijn best om aan te haken. Maar ik mis je kleine Frummel. Ook al ben je voor ons nooit tastbaar geweest. Vandaag zou ik 25 weken zwanger zijn geweest, had ik je al voelen friemelen in mijn buik. Helaas staan we met lege handen.
Het leven gaat door, de maatschappij draait verder. Ik doe mijn best om aan te haken maar vandaag valt het even niet mee...
Dag lieve, kleine Frummel, hoe klein je ook nog was, voor ons was je zo groots.
Inmiddels ben ik ruim 24 weken zwanger en voelt het niet meer zwaar. Maar ik weet nog zo goed hoe ik me toen voelde. En leed mag je niet vergelijken, dat weet ik. Maar dan lees ik jullie stukken en jullie verhalen. Hoe moet dat voor jullie toch voelen....
Ik kan niks anders zeggen dan dat ik enorm met jullie mee leef. Dat er aan jullie gedacht wordt, ook al hebben jullie daar niks aan. Dat ik diep respect heb voor jullie.
Cygne en man die nog altijd met lege handen staan, terwijl zij ook zo graag willen.
LE en gezin die hun mooie dochter en zusje verloren hebben.
Er zijn geen woorden die de lading dekken in jullie situaties.
Lieve Cygne en LE:
Malteser, je voelt je ook leeg. Na elke miskraam. Hoe pril ook. Dus voor jou een Ik ben heel blij dat jouw zwangerschap nu wel goed mag gaan. 
Verder ben ik echt heel blij met mijn vriendinnen. Die het nooit moe worden om naar me te luisteren. Twee van hen stonden nadat ik de uitslag van mijn translocatie had ineens onverwacht voor onze deur met een lieve kaart en oms daarna uit eten namen naar ons favoriete restaurant. Een andere vriendin was als eerste bij ons toen ik thuis was uit het ziekenhuis. En zij zijn totaal niet met kinderen bezig nog. Ze zeggen ook: 'Ik weet niet hoe je je voelt, ik kan er alleen maar voor je zijn.', Mijn tante van 80 die me belt om te vragen hoe het met me gaat, tantes die me kaartjes en bloemen sturen. Mijn therapeut die ik altijd kan bellen/berichtjes sturen ook al is het weekend. Mijn broer en zus en hun partners en zelfs de dochters van mijn zus en ook mijn ouders. En dan nog Ereshkigal die hier ook zit, zij zit natuurlijk in een hele andere situatie maar zij kan mijn gevoelens heel goed begrijpen, ik heb haar nooit in het echt gezien maar zij is zeker een van de mensen die zorgt dat ik me staande kan houden.
Zoals L-E zo mooi zegt. Wij voelen ons echt gedragen door die mensen. Ze kunnen het verdriet niet wegnemen maar ze kunnen het lichter maken en dat is zoveel waard.
Ik ben heel blij dat jouw zwangerschap nu wel goed mag gaan. Verder ben ik echt heel blij met mijn vriendinnen. Die het nooit moe worden om naar me te luisteren. Twee van hen stonden nadat ik de uitslag van mijn translocatie had ineens onverwacht voor onze deur met een lieve kaart en oms daarna uit eten namen naar ons favoriete restaurant. Een andere vriendin was als eerste bij ons toen ik thuis was uit het ziekenhuis. En zij zijn totaal niet met kinderen bezig nog. Ze zeggen ook: 'Ik weet niet hoe je je voelt, ik kan er alleen maar voor je zijn.', Mijn tante van 80 die me belt om te vragen hoe het met me gaat, tantes die me kaartjes en bloemen sturen. Mijn therapeut die ik altijd kan bellen/berichtjes sturen ook al is het weekend. Mijn broer en zus en hun partners en zelfs de dochters van mijn zus en ook mijn ouders. En dan nog Ereshkigal die hier ook zit, zij zit natuurlijk in een hele andere situatie maar zij kan mijn gevoelens heel goed begrijpen, ik heb haar nooit in het echt gezien maar zij is zeker een van de mensen die zorgt dat ik me staande kan houden.
Zoals L-E zo mooi zegt. Wij voelen ons echt gedragen door die mensen. Ze kunnen het verdriet niet wegnemen maar ze kunnen het lichter maken en dat is zoveel waard.
Malteser, er is geen 'maar' als je iets verliest. Dat verdriet is er, en mag er zijn. Ik vond het bijna een hel toen Sticker prematuur werd geboren. Was mijn grootste angst tijdens de zwangerschap. Nu zou ik mijn linkerarm afstaan voor weer een prematuur kind inclusief alle toestanden, als dat zou betekenen dat we Elva bij ons hadden mogen houden. Je referentiekader verschuift soms wat, maar anderen hebben niet minder recht op hun pijn en verdriet omdat wij toevallig een groot drama doormaken.
LE, je schrijft zo pakkend dat ik iedere keer weer verdrietig raak als ik je zie schrijven.
Malteser, ik schuif aan bij jouw post. Vind ik heel herkenbaar.
En lieve Cygne, potverdorie.. Als ik kijk naar mijn angsten om zwanger te blijven na twee miskramen kan ik me zo goed voorstellen hoe heftig het voor jullie moet zijn.
Wat is dit topic toch fijn en tegelijkertijd zo ontzettend shit dat het er moet zijn..
voor jullie allemaal!
Malteser, ik schuif aan bij jouw post. Vind ik heel herkenbaar.
En lieve Cygne, potverdorie.. Als ik kijk naar mijn angsten om zwanger te blijven na twee miskramen kan ik me zo goed voorstellen hoe heftig het voor jullie moet zijn.
Wat is dit topic toch fijn en tegelijkertijd zo ontzettend shit dat het er moet zijn..
voor jullie allemaal!
Ik heb dit topic nu al een paar keer open gehad, maar soms is het lastig om vanuit mijn gevoel te kunnen reageren. Na alle emoties van de afgelopen tijd, probeer ik even wat meer in mijn ratio te zitten (even een soort van overlevingsstand), maar dan lijkt het net alsof ik een koude kikker ben en dat is natuurlijk niet het geval. Maar krijg de dingen die ik wil zeggen even niet goed verwoord helaas.
Maar ik denk dat met de laatste post van L-E wel veel zegt wat ik denk, je wil zoveel van jezelf afstaan om je kindje bij je te mogen houden. En het maakt niet uit in welke fase van de zwangerschap iemand zich bevindt. Als je kindje zo gewenst is, dan is het verdriet voor iedereen even groot als het er niet meer mag zijn.
Voor alle lieve dames hier
Maar ik denk dat met de laatste post van L-E wel veel zegt wat ik denk, je wil zoveel van jezelf afstaan om je kindje bij je te mogen houden. En het maakt niet uit in welke fase van de zwangerschap iemand zich bevindt. Als je kindje zo gewenst is, dan is het verdriet voor iedereen even groot als het er niet meer mag zijn.
Voor alle lieve dames hier
Dit ja inderdaad, alles.quote:
Malteser, er is geen 'maar' als je iets verliest. Dat verdriet is er, en mag er zijn. Ik vond het bijna een hel toen Sticker prematuur werd geboren. Was mijn grootste angst tijdens de zwangerschap. Nu zou ik mijn linkerarm afstaan voor weer een prematuur kind inclusief alle toestanden, als dat zou betekenen dat we Elva bij ons hadden mogen houden. Je referentiekader verschuift soms wat, maar anderen hebben niet minder recht op hun pijn en verdriet omdat wij toevallig een groot drama doormaken.
@lingue dat in je ratio proberen te zitten herken ik. Inderdaad een soort overlevingsmodus. Mensen vinden mij daardoor of een koude kikker of sterk. Tja, ik kán niet anders. Anders red ik dat niet. Ik heb net een gesprek gehad bij mijn gynaecoloog waar ik vertelde dat ik mijn zwangerschappen heel klinisch bekijk omdat een positieve test weinig zegt. Hij vond dat een logische houding.
Dat hoor ik de laatste tijd ook veel Cygne, dat ik gegeven de omstandigheden zo kalm ben. Te kalm. Ik wil ook wel hysterisch huilend over de grond gaan rollen als dat voor de wereld beter bij het plaatje past, maar het is geen houding ofzo. Soms gaat het goed, soms slecht. En die slechte momenten zijn met name thuis ja.
Vandaag waren we in het ziekenhuis waar Elva is geboren. Naar om er te zijn, nare dingen gehoord, we waren beide heel verdrietig op de terugweg. Nu nog eigenlijk. Ik postte er net even iets over in een ander topic en eigenlijk las iedereen er overheen, of iig reageerde niemand er op. Dat sterkt mij wel in het idee dat men er nu al niet meer zo mee bezig is. Het gevoel van gedragen worden wordt steeds minder. Logisch misschien, maar ook verrekte kut. Het begint net pas voor ons.
Vandaag waren we in het ziekenhuis waar Elva is geboren. Naar om er te zijn, nare dingen gehoord, we waren beide heel verdrietig op de terugweg. Nu nog eigenlijk. Ik postte er net even iets over in een ander topic en eigenlijk las iedereen er overheen, of iig reageerde niemand er op. Dat sterkt mij wel in het idee dat men er nu al niet meer zo mee bezig is. Het gevoel van gedragen worden wordt steeds minder. Logisch misschien, maar ook verrekte kut. Het begint net pas voor ons.
Ach lieve L-E, zo enorm herkenbaar en dat zo vroeg al dat is niet te begrijpen als je er middenin zit. En erna ook niet. Want voor jullie is het als de dag van gisteren. Zo vers, zo pijnlijk. Maar het lijkt al snel alsof er niemand meer mee bezig is. Laat staan aan jullie gaan vragen hoe het is. En voor jullie wrs alleen maar moeilijker om weer een gaatje te vinden om te laten weten hoe het daadwerkelijk gaat.
Mensen staan er zo weinig bij stil en alles gaat helaas gewoon weer verder en moet je een manier zien te vinden om je eigen verdriet aan te kunnen.
Alle momenten die met Elva te maken hebben zijn gewoon zo enorm moeilijk en confronterend. Daar mag je boos en verdrietig om zijn! En zeker als je niet de gewenste reactie krijgt die je had gehoopt.
Vandaar ook bij mij vaak mijn 'overlevingsstand' aan. Want idd, hysterisch over de grond rollen dan snappen mensen misschien pas dat je echt verdrietig en boos bent op alles. Maar zo werkt het niet (als je niet zo in elkaar steekt). Ik neem het mijzelf wel eens kwalijk dat ik niet echt open ben geweest in de periode erna. Dat mensen het nooit hebben kunnen zien wat het met mij deed. En als ik hier mijn oude berichten, echt vanuit mijn gevoel teruglees, dan vind ik het jammer dat mensen dichtbij dat niet hebben gezien en ervaren bij mij.
Toen ik vorige week mijn berichtje op mijn FB pagina plaatste kreeg ik erna zoveel berichtjes, met name de vraag of het al een jaar geleden was enzo. Alsof je alleen maar je gevoel mag uiten omdat dat een punt van tastbare herkenning is ofzo?!
Ik weet nu helaas al dat vrijwel niemand er rekening mee zal houden en ik weet nog niet wat ik er van moet denken...
Op dit moment wil ik je alleen maar een dikke knuffel geven!
Mensen staan er zo weinig bij stil en alles gaat helaas gewoon weer verder en moet je een manier zien te vinden om je eigen verdriet aan te kunnen.
Alle momenten die met Elva te maken hebben zijn gewoon zo enorm moeilijk en confronterend. Daar mag je boos en verdrietig om zijn! En zeker als je niet de gewenste reactie krijgt die je had gehoopt.
Vandaar ook bij mij vaak mijn 'overlevingsstand' aan. Want idd, hysterisch over de grond rollen dan snappen mensen misschien pas dat je echt verdrietig en boos bent op alles. Maar zo werkt het niet (als je niet zo in elkaar steekt). Ik neem het mijzelf wel eens kwalijk dat ik niet echt open ben geweest in de periode erna. Dat mensen het nooit hebben kunnen zien wat het met mij deed. En als ik hier mijn oude berichten, echt vanuit mijn gevoel teruglees, dan vind ik het jammer dat mensen dichtbij dat niet hebben gezien en ervaren bij mij.
Toen ik vorige week mijn berichtje op mijn FB pagina plaatste kreeg ik erna zoveel berichtjes, met name de vraag of het al een jaar geleden was enzo. Alsof je alleen maar je gevoel mag uiten omdat dat een punt van tastbare herkenning is ofzo?!
Ik weet nu helaas al dat vrijwel niemand er rekening mee zal houden en ik weet nog niet wat ik er van moet denken...
Op dit moment wil ik je alleen maar een dikke knuffel geven!
Ik heb het gelezen. Maar las selectief en stond even niet stil bij wat het eigenlijk betekende. Het moet heel confronterend zijn geweest. Ik denk in elk geval nog heel vaak aan jullie. Moeilijk om iets te formuleren. Ik wil je troosten, wil er voor je zijn, wil je laten weten dat ik aan jullie denk, aan Elva. Maar ik weet niet hoe.Niks doen is dan zo makkelijk, ook omdat je eigen leven gewoon door gaat. Niet de juiste manier inderdaad.quote:
Vandaag waren we in het ziekenhuis waar Elva is geboren. Naar om er te zijn, nare dingen gehoord, we waren beide heel verdrietig op de terugweg. Nu nog eigenlijk. Ik postte er net even iets over in een ander topic en eigenlijk las iedereen er overheen, of iig reageerde niemand er op. Dat sterkt mij wel in het idee dat men er nu al niet meer zo mee bezig is. Het gevoel van gedragen worden wordt steeds minder. Logisch misschien, maar ook verrekte kut. Het begint net pas voor ons.
/even vanuit het hart geschreven.
L-E ik wil toch even reageren want het raakt me, wat je nu zegt.
En het is natuurlijk waar, de wereld gaan verder, de mensen gaan verder, maar die gaan veel sneller dan jullie gaan. En ik kan me voorstellen dat dat een vreselijk eenzaam gevoel geeft.
Weet in elk geval dat er echt nog aan jullie gedacht wordt, op meer plekken dan je misschien denkt. Al is dat geen troost. En al zijn er geen woorden die ik kan zeggen die ook maar íets kunnen verbeteren, veranderen, dat kan niet, dat kan niemand. Maar de gedachten zijn nog vaak bij jullie.
ik wil toch even reageren want het raakt me, wat je nu zegt.En het is natuurlijk waar, de wereld gaan verder, de mensen gaan verder, maar die gaan veel sneller dan jullie gaan. En ik kan me voorstellen dat dat een vreselijk eenzaam gevoel geeft.
Weet in elk geval dat er echt nog aan jullie gedacht wordt, op meer plekken dan je misschien denkt. Al is dat geen troost. En al zijn er geen woorden die ik kan zeggen die ook maar íets kunnen verbeteren, veranderen, dat kan niet, dat kan niemand. Maar de gedachten zijn nog vaak bij jullie.
disclaimer
Ik ben zo blij met de herkenning Lingue, echt
Delen is lastig. Met name omdat het zulke heftige emoties zijn waarvan je weet dat niemand er echt aan wil denken, niemand wil zich voorstellen hoe het is je kind te verliezen. Dat maakt dat ik het ingewikkeld vind daar aandacht voor op te eisen.
Delen is lastig. Met name omdat het zulke heftige emoties zijn waarvan je weet dat niemand er echt aan wil denken, niemand wil zich voorstellen hoe het is je kind te verliezen. Dat maakt dat ik het ingewikkeld vind daar aandacht voor op te eisen.
Kyara: het was absoluut niet bedoeld als klacht, niemand hoeft verantwoording af te leggen (jij helemaal niet, mijn man en ik hebben zo gelachen om je bevlekte kaart 
) Het is gewoon een constatering: life goes on. Heel logisch, het leven zou pas echt kut worden als we 24/7 bezig zijn met de ellende van anderen, dus ik begrijp dat wel. Maar ik haat het ook, ik wil dat alles stil staat, want wij zijn onze Elva kwijt. Of eigenlijk wil ik terug in de tijd. Terug in de tijd en dan wel op tijd naar het ziekenhuis gaan en haar redden, zodat alles anders was gelopen. Zodat ze nu in de couveuse lag en we allemaal ach en wee konden roepen omdat we wederom een prematuur kindje hadden gekregen, maar ze zou leven, en lachen, en opgroeien, en alles zou goed komen. Nu komt niets meer goed, daar is de dood echt te eindig voor.
SQ en Omen: thanks, het doet me erg veel te weten dat er nog vaak aan ons, en vooral aan Elva wordt gedacht
) Het is gewoon een constatering: life goes on. Heel logisch, het leven zou pas echt kut worden als we 24/7 bezig zijn met de ellende van anderen, dus ik begrijp dat wel. Maar ik haat het ook, ik wil dat alles stil staat, want wij zijn onze Elva kwijt. Of eigenlijk wil ik terug in de tijd. Terug in de tijd en dan wel op tijd naar het ziekenhuis gaan en haar redden, zodat alles anders was gelopen. Zodat ze nu in de couveuse lag en we allemaal ach en wee konden roepen omdat we wederom een prematuur kindje hadden gekregen, maar ze zou leven, en lachen, en opgroeien, en alles zou goed komen. Nu komt niets meer goed, daar is de dood echt te eindig voor.SQ en Omen: thanks, het doet me erg veel te weten dat er nog vaak aan ons, en vooral aan Elva wordt gedacht
+1 op de rest. Ik denk heel vaak aan jullie.
Ik heb heel veel bewondering voor de hoeveelheid kracht en liefde die altijd uit je posts te halen is.
Ik heb heel veel bewondering voor de hoeveelheid kracht en liefde die altijd uit je posts te halen is.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
L-E, ook ik heb 'm gemist, sluit me aan bij de woorden van oa SQ; het is pijnlijk om te zien en merken dat de wereld om je heen doordraait terwijl voor jullie alles anders is geworden. Weet dat er op zoveel plekken zo vaak aan jullie gedacht wordt, dat jullie prachtige foto op fb zo vaak met brokken in kelen wordt bekeken en dat jullie verhaal zoveel mensen heeft geraakt..
Dikke voor de moeilijke ervaringen in het zkh vandaag, zwaar om er zo weer mee bezig te moeten zijn.
Dikke
voor de moeilijke ervaringen in het zkh vandaag, zwaar om er zo weer mee bezig te moeten zijn.
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Weet dat het niet zo bedoelt was LE
(ja die kaart was te treurig, heb overwogen om opnieuw te beginnen maar het dekte de lading wel)
Het is zo onomkeerbaar. En iets wat iedereen zo ontzettend graag anders had gezien.
(ja die kaart was te treurig, heb overwogen om opnieuw te beginnen maar het dekte de lading wel)
Het is zo onomkeerbaar. En iets wat iedereen zo ontzettend graag anders had gezien.
Delen is enorm lastig! Maar het helpt zo enorm veel om te verwerken! Opschrijven, praten, terugdenken, gevoelens toelaten. Stop het ook niet weg, dat verdienen jullie niet en jullie lieve mooie Elva ook niet!
En dit topic steeds omhoog kicken om je verhaal te doen, voelt misschien niet altijd fijn, maar who cares! Als het je helpt, vooral doen. Ik doe het ook nog steeds af en toe, omdat ik weet dat het helpt!
Ik stuur je nog even een PB'tje.
En dit topic steeds omhoog kicken om je verhaal te doen, voelt misschien niet altijd fijn, maar who cares! Als het je helpt, vooral doen. Ik doe het ook nog steeds af en toe, omdat ik weet dat het helpt!
Ik stuur je nog even een PB'tje.
Lieve L-E, ik had je post niet gemist, integendeel... ik zag helemaal voor me hoe zo'n moe, maar voldaan jongetje kon zitten knikkebollen met een halve pannenkoek. Vertederend beeld... En hoe moeilijk het moet zijn geweest om weer door de gangen van dat verrekte ziekenhuis te moeten lopen.
Maar eerlijk gezegd wist ik net niet zo goed hoe daar op te reageren, en ik was zo vol van mijn goede dag na al die lieve woorden van jullie gisteravond, dat ik er engiszins overheen gewalst ben... Sorry
Jullie zijn ook regelmatig in mijn gedachten
Maar eerlijk gezegd wist ik net niet zo goed hoe daar op te reageren, en ik was zo vol van mijn goede dag na al die lieve woorden van jullie gisteravond, dat ik er engiszins overheen gewalst ben... Sorry
Jullie zijn ook regelmatig in mijn gedachten
Mama van Lars & Femke
dikke kus le. Wat een hel moeten jullie inzitten. Elke dag dat gemis, en gedachte aan wat had kunnen, nee moeten zijn. Veel sterkte de komende tijd.
Sjakie ♥ 10-7-10
Japie ♥ 4-2-14
Japie ♥ 4-2-14
Le, ik had het ook gelezen, maar zoals kyara zei niet bij de betekenis stil gestaan.
Ook hier zijn jullie regelmatig in mijn gedachte.
En ik denk echt bij heel veel mensen hier. Ik heb bewondering voor de kracht die je uitstraalt.
En ook voor cygne, lingue en alle andere die hier posten
Ook hier zijn jullie regelmatig in mijn gedachte.
En ik denk echt bij heel veel mensen hier. Ik heb bewondering voor de kracht die je uitstraalt.
En ook voor cygne, lingue en alle andere die hier posten
LE je laatste post, enorm confronterend. Hoe jij het verlies van jullie meisje omschrijft, ik krijg er kippenvel van, hoe moet jij je dan wel niet voelen. Ook ik denk dagelijks aan jullie. Ik zou willen dat er iets was wat ik zou kunnen doen om jullie pijn draaglijker te maken, maar meer dan laten weten dat ik aan jullie denk kan helaas niet. En ondertussen draait de wereld door, terwijl je de wereld liever terug zou draaien. Wat is het toch ontzettend oneerlijk.
Ook ik denk dagelijks aan jullie. Ik zou willen dat er iets was wat ik zou kunnen doen om jullie pijn draaglijker te maken, maar meer dan laten weten dat ik aan jullie denk kan helaas niet. En ondertussen draait de wereld door, terwijl je de wereld liever terug zou draaien. Wat is het toch ontzettend oneerlijk.
LE ook hier wordt vaak aan jullie gedacht! Al is het alleen maar op de momenten dat ik mezelf een zeikerd vind als t saar aangaat... ik zou van alles willen zeggen, maar t klinkt zo leeg en hol...
Maar jullie meisje word nooit vergeten
Maar jullie meisje word nooit vergeten
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Och L-E Hier zijn de slechte momenten ook vooral thuis, waar ik me prettig voel, waar het kan, waar het 'mag'. Mensen zitten er toch niet echt op te wachten, willen niet weten dat zulke dingen gebeuren. Toen ik in t ziekenhuis lag vroeg de manager zich af 'hoelang we hier nog mee door moeten gaan, met bloemen sturen'. Toen man weer op zn werk was heeft ie continu over zijn baby gepraat. En dat mag. Maar mijn man vindt dat confronterend en kan het dan niet opbrengen om heel erg enthousiast erop te reageren. En dat wordt raar gevonden. 'Het is al een week geleden hoor, kom op!'. Het leven gaat verder, maar aan ons gaat dat voorbij.
En het was bij ons natuurlijk ook wel heel erg pril allemaal maar het voelt wel als gemis of zo.
Ook hier wordt dagelijks aan Elva en jullie gedacht.
Hier zijn de slechte momenten ook vooral thuis, waar ik me prettig voel, waar het kan, waar het 'mag'. Mensen zitten er toch niet echt op te wachten, willen niet weten dat zulke dingen gebeuren. Toen ik in t ziekenhuis lag vroeg de manager zich af 'hoelang we hier nog mee door moeten gaan, met bloemen sturen'. Toen man weer op zn werk was heeft ie continu over zijn baby gepraat. En dat mag. Maar mijn man vindt dat confronterend en kan het dan niet opbrengen om heel erg enthousiast erop te reageren. En dat wordt raar gevonden. 'Het is al een week geleden hoor, kom op!'. Het leven gaat verder, maar aan ons gaat dat voorbij.En het was bij ons natuurlijk ook wel heel erg pril allemaal maar het voelt wel als gemis of zo.
Ook hier wordt dagelijks aan Elva en jullie gedacht.
Vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent is het jouw kindje, hoe klein en pril ook, heel logisch dat het als gemis voelt.quote:Op donderdag 4 juni 2015 22:12 schreef Cygne het volgende:
Och L-E
En het was bij ons natuurlijk ook wel heel erg pril allemaal maar het voelt wel als gemis of zo.
Ook hier wordt dagelijks aan Elva en jullie gedacht.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Cyg en Lingue natuurlijk ook.
Lingue, onze ud's lagen heel dicht bij elkaar en uiteindelijk is hij geboren in een periode waarin zij ook geboren had moeten zijn. Het voelt heel cru soms dat het hier wel zo had mogen zijn en bij jou niet.
Lingue, onze ud's lagen heel dicht bij elkaar en uiteindelijk is hij geboren in een periode waarin zij ook geboren had moeten zijn. Het voelt heel cru soms dat het hier wel zo had mogen zijn en bij jou niet.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Dat is ook wel zo GM, Maar mensen zien t toch als misplaatste rouw, Zo van 'het was nog zo pril, het was waarschijnlijk toch niet goed bladibla, kop op volgende keer beter!'.
Och lieve lequote:
Kyara: het was absoluut niet bedoeld als klacht, niemand hoeft verantwoording af te leggen (jij helemaal niet, mijn man en ik hebben zo gelachen om je bevlekte kaart
SQ en Omen: thanks, het doet me erg veel te weten dat er nog vaak aan ons, en vooral aan Elva wordt gedacht
Je zegt het zo mooi dat het bijna als een (horror)film door mijn hoofd flitst. En dat gebeurt uberhaupt vaak, met jullie verhaal. Ik schreef het al eerder, maar echt: er zijn geen woorden die de lading dekken en geen zinnen die volledig voelen. Want Elva. Jullie lieve Elva. Soms zeg ik daarom maar even niets. In het echte leven zou ik dan graag even m'n hand op je schouder leggen of je mijn schouder aanbiedn. Het internet brengt veel, maar geen interactie zonder woorden, helaas.
Nou ja, wat ik zeggen wil weet ik eigenlijk niet zo goed. Of het lukt niet. In elk geval: ook hier wordt veel aan jullie gedacht en ik hoop dat eenzaamheid in dit proces, op momenten en in emoties die je kunt delen, je zoveel mogelijk bespaard blijft. Want er is al zoveel.
/knuffel (ook voor cygne en lingue!)
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
LE jouw verhaal, en andere verschrikkelijke verhalen van andere users hier, maken ook op mij diepe indruk
Elva was jullie zo enorm gegund! Het is gewoon echt echt echt niet eerlijk. Jullie verhaal spookt regelmatig door mijn hoofd, net als al die anderen. En maakt diepe indruk.
Ik weet verder ook even niet wat te zeggen. Maar ik heb begrip voor de manier hoe jij je gevoel opschrijft. Dat je de tijd het liefste terug zou willen draaien als dat kon, want dan hadden jullie nu Elva bij jullie gehad. Misschien was ze iets te klein, misschien had ze iets aan hulp nodig. Maar wat je zo mooi zegt .. ze zou kunnen opgroeien .. spelen .. lachen.
Zo definitief is het, en zo zal het blijven
Ik ben blij dat je in ieder geval hier een plekje hebt gevonden waar je al je gevoelens kwijt kunt, en waar ook veel begrip is.
Maar de wereld om jou heen klintk mij erg hard in de oren .. Kan daar met mijn pet niet bij
Elva was jullie zo enorm gegund! Het is gewoon echt echt echt niet eerlijk. Jullie verhaal spookt regelmatig door mijn hoofd, net als al die anderen. En maakt diepe indruk.
Ik weet verder ook even niet wat te zeggen. Maar ik heb begrip voor de manier hoe jij je gevoel opschrijft. Dat je de tijd het liefste terug zou willen draaien als dat kon, want dan hadden jullie nu Elva bij jullie gehad. Misschien was ze iets te klein, misschien had ze iets aan hulp nodig. Maar wat je zo mooi zegt .. ze zou kunnen opgroeien .. spelen .. lachen.
Zo definitief is het, en zo zal het blijven
Ik ben blij dat je in ieder geval hier een plekje hebt gevonden waar je al je gevoelens kwijt kunt, en waar ook veel begrip is.
Maar de wereld om jou heen klintk mij erg hard in de oren
.. Kan daar met mijn pet niet bij
Ik heb het niet gezien L-E, maar moet ook nog vaak aan jullie denken en aan het gedichtje dat ik jullie heb gestuurd. Als ik ergens een post van je voorbij zie komen, waarin je iets in V&A plaatst, of waar dan ook, dan besef ik me weer hoe wreed het voor jullie is. Dat de wereld inderdaad door gaat. En dat dat voor ons zo is, dat is nog tot daar aan toe. Maar hoe hard moet het zijn voor jullie om praktische dingen te moeten afsluiten, om op een af andere manier verder te moeten, terwijl.. ja hallo, jullie Elva. Jullie wereld. Allemaal niet zoals het hoort te zijn.
Lieve LE, was er maar een manier om jullie te laten voelen dat Elva en jouw gezin dagelijks meerdere keren door mijn hoofd gaan. Ik heb je post niet gelezen maar ik kan me goed voorstellen dat het ongelooflijk kut is als iedereen het lijkt te negeren.
Maar als ik iets heel zeker weet is dat jullie meisje, jullie Elva, zo ontzettend veel harten heeft geraakt. Ik kan geen woorden van enige troost vinden want er is geen troost, ik kan haar niet terug halen of de tijd terug draaien. Het enige wat ik kan doen is er zijn en Elva in mijn herinnering houden. En dat doe ik, echt waar!
Maar als ik iets heel zeker weet is dat jullie meisje, jullie Elva, zo ontzettend veel harten heeft geraakt. Ik kan geen woorden van enige troost vinden want er is geen troost, ik kan haar niet terug halen of de tijd terug draaien. Het enige wat ik kan doen is er zijn en Elva in mijn herinnering houden. En dat doe ik, echt waar!
Daar denk ik vaak aan, L-E. We kunnen kaartjes sturen en meeleven, maar het moeilijkste van dit alles is dat als alles gezegd en gedaan is, jullie over blijven met dit enorme verdriet. En soort verdriet dat als ik het probeer binnen te laten ik er ook van wegvlucht omdat het te erg is, je allerergste nachtmerrie en het is gewoon niet goed te vatten. Maar ik denk aan jullie,quote:
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Deze post. Kippenvel tot op het bot. Ik lees de pure wanhoop en het verdriet en kan alleen maar zeggen dat ik de tijd voor je zou terudraaien als ik het konquote:
Kyara: het was absoluut niet bedoeld als klacht, niemand hoeft verantwoording af te leggen (jij helemaal niet, mijn man en ik hebben zo gelachen om je bevlekte kaart
SQ en Omen: thanks, het doet me erg veel te weten dat er nog vaak aan ons, en vooral aan Elva wordt gedacht
.
Home is where the O+ is...
LE, ik denk vaak aan jou en Elva. Je weet volgens mij waar ik werk en op die plek kom ik helaas vaak situaties tegen met overeenkomsten met jullie verhaal. En er gaat geen dergelijk verhaal voorbij zónder dat ik even aan Elva denk. Ze heeft veel mensen geraakt, meer dan je denkt en ze is echt, echt niet vergeten.
Dankjulliewel
Het is wel mijn grootste angst dat ze vergeten wordt ja. We konden haar niet in leven houden, laten we haar op zijn minst dan levende houden, dat wil ik heel graag. Onze dochter
Het is wel mijn grootste angst dat ze vergeten wordt ja. We konden haar niet in leven houden, laten we haar op zijn minst dan levende houden, dat wil ik heel graag. Onze dochter
Elva heeft een grotere "achterban" dan je misschien zou denken. Ik lurk bijvoorbeeld veel in OUD, maar post eigenlijk alleen in het rammelaarstopic. Er wordt aan jullie (inclusief Elva, zij hoort gewoon bij jullie gezin) gedacht, ook vanuit de lurkers.quote:
We konden haar niet in leven houden, laten we haar op zijn minst dan levende houden, dat wil ik heel graag. Onze dochter
+1quote:
[..]
Elva heeft een grotere "achterban" dan je misschien zou denken. Ik lurk bijvoorbeeld veel in OUD, maar post eigenlijk alleen in het rammelaarstopic. Er wordt aan jullie (inclusief Elva, zij hoort gewoon bij jullie gezin) gedacht, ook vanuit de lurkers.
Ik schrijf vrijwel niet mee en lurk alleen maar.
Maar ook ik denk vaak aan jullie dochter!
Dat doen we! En kijk eens hoeveel mensen nog vaak aan haar denken, aan jullie prachtige dochterquote:
Dankjulliewel
Het is wel mijn grootste angst dat ze vergeten wordt ja. We konden haar niet in leven houden, laten we haar op zijn minst dan levende houden, dat wil ik heel graag. Onze dochter
Och L-E dat ze bij veel mensen een plekje heeft en veel aan haar (en jullie) wordt gedacht kan ik ook beamen.
Heb zelf heel erg, omdat je rond dezelfde periode uitgerekend was als ik precies een jaar geleden, dat ik nu met mijn mijmeringen steeds een jaar terug ga, ik daardoor ook vaak aan jullie denk.
Bij Lingue en Cygne heb ik ook vaak als ik hun zie posten, dat ik even kijk hoe het nu gaat, heb met beide in het Z&G topic gezeten, en ook dat blijft heel erg bij me en leef ik ook bij mee.
Ik weet alleen vaak niet goed hoe me uit te drukken dus vandaar dat ik vaak niet reageer.
Eigenlijk net zo 'fout' als irl niks zeggen, kan beter zeggen dat ik niet weet wat te zeggen dan maar zwijgen.
In elk geval, dikke
Heb zelf heel erg, omdat je rond dezelfde periode uitgerekend was als ik precies een jaar geleden, dat ik nu met mijn mijmeringen steeds een jaar terug ga, ik daardoor ook vaak aan jullie denk.
Bij Lingue en Cygne heb ik ook vaak als ik hun zie posten, dat ik even kijk hoe het nu gaat, heb met beide in het Z&G topic gezeten, en ook dat blijft heel erg bij me en leef ik ook bij mee.
Ik weet alleen vaak niet goed hoe me uit te drukken dus vandaar dat ik vaak niet reageer.
Eigenlijk net zo 'fout' als irl niks zeggen, kan beter zeggen dat ik niet weet wat te zeggen dan maar zwijgen.
In elk geval, dikke
Le
Toch even een berichtje..
Als rr-genootje kende ik je nogniet zo goed...
En toen jouw boekje meeging naar new york had ik er zulke grote plannen mee..
Maar toen gebeurde het meest vreselijke voor jullie..
Dagenlang heb ik het er met m'n vriendinnetje over gehad..
Newyork zal voor mij altijd aan elva verbonden zijn..
En.. Ik voel me soms een beetje een "indringer" in jullie leven.. In jullie verdriet..
Maar echt.. Vergeten zal ik elva nooit!
Toch even een berichtje..
Als rr-genootje kende ik je nogniet zo goed...
En toen jouw boekje meeging naar new york had ik er zulke grote plannen mee..
Maar toen gebeurde het meest vreselijke voor jullie..
Dagenlang heb ik het er met m'n vriendinnetje over gehad..
Newyork zal voor mij altijd aan elva verbonden zijn..
En.. Ik voel me soms een beetje een "indringer" in jullie leven.. In jullie verdriet..
Maar echt.. Vergeten zal ik elva nooit!
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Allereerst een voor Lingue en Cygne!!
Nu ik een aantal uit het babytopic op FB heb zie ik bij suggesties veel Fok!kers en vind het dan leuk erachter te proberen te komen wie wie is. Zo zat ik een paar dagen terug weer te kijken wie iemand zou kunnen zijn en kwam er ineens achter dat jij diegene was L-E en dat ik een foto zag met Elva.. Wist even niet waar ik moest reageren maar kan nu mooi hier. Vond het namelijk echt een prachtige foto, met zoveel emotie. En wat een mooi meisje is Elva!! Wat ziet ze er mooi uit en zo gaaf! Heb nooit samen met jou in een topic gezeten, dus ken je niet zo goed en misschien zegt het daarom niet veel.. Maar denk vaak aan jou en Elva, je doet me denken aan een vriendin van me, waardoor ik elke keer als ik je naam zie gelijk ook moet denken aan je dochter en wat er gebeurd is. Ze blijft iig bij mij in m'n gedachten
voor Lingue en Cygne!!Nu ik een aantal uit het babytopic op FB heb zie ik bij suggesties veel Fok!kers en vind het dan leuk erachter te proberen te komen wie wie is. Zo zat ik een paar dagen terug weer te kijken wie iemand zou kunnen zijn en kwam er ineens achter dat jij diegene was L-E en dat ik een foto zag met Elva.. Wist even niet waar ik moest reageren maar kan nu mooi hier. Vond het namelijk echt een prachtige foto, met zoveel emotie. En wat een mooi meisje is Elva!! Wat ziet ze er mooi uit en zo gaaf! Heb nooit samen met jou in een topic gezeten, dus ken je niet zo goed en misschien zegt het daarom niet veel.. Maar denk vaak aan jou en Elva, je doet me denken aan een vriendin van me, waardoor ik elke keer als ik je naam zie gelijk ook moet denken aan je dochter en wat er gebeurd is. Ze blijft iig bij mij in m'n gedachten
Las ook dat mensen irl soms niet over het verlies van een kindje meer beginnen. Ik weet irl eigenlijk ook niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken 
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Gevalletje, mijn allerbeste vriendin is bevallen van een zoontje twee dagen voordat Elva overleed. Ik heb echt totaal geen moeite met het feit dat zij wel een kindje heeft gekregen eigenlijk. Ik geef om haar, ik gun ze het allerbeste, en ik vind het alleen maar heel fijn dat zij zoiets moois in hun leven hebben. Hun kindje is niet onze Elva, dus ik ervaar het niet als een pijnpunt. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen erin staat zoals ik, maar ga daarover het gesprek aan met haar. Deel je angst, en gun haar de ruimte om aan te geven wat ze wil en wat niet. Want uiteindelijk is het haar beslissing of ze die confrontatie wil of niet, niet de jouwe 
Gevalletje, mijn vriendinnen geven dat aan. Dat ze dat moeilijk vinden. Zij maken zich daar veel drukker om dan ik. Maar is al heel fijn als je zegt dat je er graag voor haar wil zijn, geef haar de kans om haar verhaal te doen, biedt een schouder, luister.
Op de dag van mijn curettage is mijn neef vader geworden van een zoontje. Een week later zijn we op kraamvisite gegaan, ze hebben mij hun zoontje vast laten houden, zodat ik toch eventjes met een baby'tje kon knuffelen. Terwijl ik mijn ei aan ze kwijt kon. En natuurlijk ging het ook over hun kindje en dat mag ook gewoon. Ik zou gewoon eerlijk zijn, dat je niet zo goed weet wat je moet zeggen. Dat je bang bent haar te kwetsen met verhalen over Q. Het feit dat je hierover nadenkt zegt al veel over jou als vriendin.
Op de dag van mijn curettage is mijn neef vader geworden van een zoontje. Een week later zijn we op kraamvisite gegaan, ze hebben mij hun zoontje vast laten houden, zodat ik toch eventjes met een baby'tje kon knuffelen. Terwijl ik mijn ei aan ze kwijt kon. En natuurlijk ging het ook over hun kindje en dat mag ook gewoon. Ik zou gewoon eerlijk zijn, dat je niet zo goed weet wat je moet zeggen. Dat je bang bent haar te kwetsen met verhalen over Q. Het feit dat je hierover nadenkt zegt al veel over jou als vriendin.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik vind de volgende tekst wel toepasselijk voor Elva.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Ik vind de volgende tekst wel toepasselijk voor Elva.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Elva betekent rivier in het Noors..
Gevalletje, de dood van een kind is ook een onmogelijk moeilijk onderwerp. Niet te bevatten. Ik was vorige week op kraamvisite bij een buurvrouw. Zij is twee jaar geleden haar zoontje verloren, twee dagen voor zijn geboorte. Ze hebben nu een gezonde tweede dochter gekregen.
Ik heb destijds besloten om nooit om het onderwerp heen te draaien. Omdat ik geloof dat wat le zegt, de angst dat jouw kind vergeten wordt, terwijl hij of zij bestáát, zo sterk is. En ik niet vind dat hij vergeten moet worden. Net als al die andere kindjes die nu ergens anders zijn.
We hebben samen foto's gekeken van hem. Dat heeft enorme indruk gemaakt. Maar het houdt hem wel tastbaar. Het was verdrietig en tegelijk erg mooi om te zien dat hij op zijn zusje leek.
Wat ik wil zeggen, praat er over. Vraag er naar. In het zeldzame geval dat zij er niet over wil spreken zal ze dat tegen je zeggen, en dan weet je het. Maar er niet over spreken zal voor haar misschien voelen alsof hij vergeten is, alsof hij er niet in de herinnering mag blijven bestaan. Want hij is haar kind, voor altijd, ook al kunnen ze geen nieuwe herinneringen meer maken.
Ik heb destijds besloten om nooit om het onderwerp heen te draaien. Omdat ik geloof dat wat le zegt, de angst dat jouw kind vergeten wordt, terwijl hij of zij bestáát, zo sterk is. En ik niet vind dat hij vergeten moet worden. Net als al die andere kindjes die nu ergens anders zijn.
We hebben samen foto's gekeken van hem. Dat heeft enorme indruk gemaakt. Maar het houdt hem wel tastbaar. Het was verdrietig en tegelijk erg mooi om te zien dat hij op zijn zusje leek.
Wat ik wil zeggen, praat er over. Vraag er naar. In het zeldzame geval dat zij er niet over wil spreken zal ze dat tegen je zeggen, en dan weet je het. Maar er niet over spreken zal voor haar misschien voelen alsof hij vergeten is, alsof hij er niet in de herinnering mag blijven bestaan. Want hij is haar kind, voor altijd, ook al kunnen ze geen nieuwe herinneringen meer maken.
disclaimer
We kennen elkaar van onze middelbare schooltijd. Gaan dus al heel lang met elkaar om, het is pas sinds kort dat ze zo doet. Niet alleen tegen mij, ook tegen onze andere vriendin. Ik steek er niet meer zoveel energie in.quote:
Cygne, je spoiler.. is dat een 'vriendin' ja..?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Cygne, wat bijzonder dat je die tekst hier neerzet. Elva betekent idd rivier in het Noors, en die prachtige tekst kwam ook in mijn gedachten op toen ik van Elva's geboorte hoorde.
L-E, ik denk regelmatig aan jullie en aan Elva. Niet alleen als ik op fok kom, maar soms ook als ik langs een rivier rijdt hier, of als iemand het over een rivier heeft.
Wat moeten jullie een pijn hebben.
L-E, ik denk regelmatig aan jullie en aan Elva. Niet alleen als ik op fok kom, maar soms ook als ik langs een rivier rijdt hier, of als iemand het over een rivier heeft.
Wat moeten jullie een pijn hebben.
quote:
De volgende zin, ook uit een gedicht van Bram Vermeulen ook:
Ik ben niet echt weg, moet je weten.
Het is de heimwee die ik achterliet.
Dood ben ik pas als jij me bent vergeten.
En Elva zal niet vergeten worden. Nooit. Het zal een plekje krijgen, het verdriet wordt minder rauw. Maar vergeten wordt ze nooit.
quote:
Ik vind de volgende tekst wel toepasselijk voor Elva.Dit is op verzoek van mijn moeder gedraaid op haar begrafenis. En sinds de dag dat Elva is geboren, is dit lied ook voor altijd verbonden aan haar. Zij heeft in ieder geval in mijn hart een steen verlegd. En in de harten van velen, dat weet ik zeker.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Venus in pocketformaat
© loveli
Dit.quote:
[..]
Dit is op verzoek van mijn moeder gedraaid op haar begrafenis. En sinds de dag dat Elva is geboren, is dit lied ook voor altijd verbonden aan haar. Zij heeft in ieder geval in mijn hart een steen verlegd. En in de harten van velen, dat weet ik zeker.
Ook op de begrafenis van mijn mans opa. En nu hoort ie voor mijn gevoel ook bij Elva.
O god wat mooiquote:
[..]
Ik ben niet echt weg, moet je weten.
Het is de heimwee die ik achterliet.
Dood ben ik pas als jij me bent vergeten.
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik ben ook wel eens bang om constant een naar onderwerp op te rakelen
Alsof L-E (in dit geval) alleen nog maar ellendig mag posten omdat er zoiets ergs is gebeurd. Maar natúúrlijk kan jij op dit moment helemaal niets los zien van Elva. Alle babyspulletjes die je verkoopt, de spuiten die je nog bij jezelf moet zetten, de onderzoeken, de foto's....... En daarnaast is de wereld ook hard: ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik me niet voor kan stellen hoe het moet zijn om je kind te verliezen. En soms doe ik er ook heel hard mn best voor om daar niet mee bezig te zijn. Ik heb een aantal enge, nare verhalen nu in mn omgeving, en ik word er soms helemaal ellendig van. Dus sluit ik het bewust even buiten. Hoe wreed ook, maar dat is een luxe.
Maar nee, vergeten doe je dit soort verhalen niet. Echt niet
Mooie teksten!
Jammer van die vriendin Cygne, maar mooi dat de andere je nu zo kan steunen!
Heb haar tussen het verlies van haar zoontje en de geboorte van Q nog 2x gezien, de eerste keer wisten we van elkaar niet dat we daar zouden zijn en was het even erg ongemakkelijk.. Mijn dikke buik was pijnlijk voor haar. Daarna lang gepraat en heb het hele verhaal gehoord. Erna nog langsgeweest en hele reeks foto's van hem gezien.
Toen ik tijdens mijn bevalling in paniek raakte en bang was dat het fout zou gaan, was het net of ik al zijn foto's langs zag komen op de muur.. M'n vriendin voelde zich daar schuldig over en ik wist met de mensen die er toen nog meer bij waren even niet het uit te leggen, want eigenlijk vond ik het niet erg omdat ik zo het gevoel had dat hij erbij was.. Vond het alleen wat raar/zweverig klinken op dat moment. Ze was toen langsgekomen in m'n kraamweek omdat ze in de buurt was. Was zo trots op haar! Ze heeft hem toen ook nog vastgehouden (hij huilde daarvoor even en ze zei toen ze hem vasthad dat ze zich afvroeg hoe het huiltje van haar zoontje zou hebben geklonken en dat ze hem elke dag meer miste. M'n hart brak toen in zoveel stukjes ) Heb voor de bevalling gezegd dat ze altijd welkom is en het leuk zou vinden als ze Q wel kan zien opgroeien. Voor m'n bevalling wilden we haar afleiding geven, nu weet ik niet goed hoe ik dat kan doen als Q steeds bij me is en ik niet makkelijk weg kan.. Het vervolg vind ik dus vooral lastig.
Maar denk dat ik haar morgen een berichtje ga sturen, dat ik wel veel aan haar denk maar het soms lastig vind contact te zoeken omdat ik bang ben wat verkeerd te doen.
Jammer van die vriendin Cygne, maar mooi dat de andere je nu zo kan steunen!
Heb haar tussen het verlies van haar zoontje en de geboorte van Q nog 2x gezien, de eerste keer wisten we van elkaar niet dat we daar zouden zijn en was het even erg ongemakkelijk.. Mijn dikke buik was pijnlijk voor haar. Daarna lang gepraat en heb het hele verhaal gehoord. Erna nog langsgeweest en hele reeks foto's van hem gezien.
Toen ik tijdens mijn bevalling in paniek raakte en bang was dat het fout zou gaan, was het net of ik al zijn foto's langs zag komen op de muur.. M'n vriendin voelde zich daar schuldig over en ik wist met de mensen die er toen nog meer bij waren even niet het uit te leggen, want eigenlijk vond ik het niet erg omdat ik zo het gevoel had dat hij erbij was.. Vond het alleen wat raar/zweverig klinken op dat moment. Ze was toen langsgekomen in m'n kraamweek omdat ze in de buurt was. Was zo trots op haar! Ze heeft hem toen ook nog vastgehouden (hij huilde daarvoor even en ze zei toen ze hem vasthad dat ze zich afvroeg hoe het huiltje van haar zoontje zou hebben geklonken en dat ze hem elke dag meer miste. M'n hart brak toen in zoveel stukjes
) Heb voor de bevalling gezegd dat ze altijd welkom is en het leuk zou vinden als ze Q wel kan zien opgroeien. Voor m'n bevalling wilden we haar afleiding geven, nu weet ik niet goed hoe ik dat kan doen als Q steeds bij me is en ik niet makkelijk weg kan.. Het vervolg vind ik dus vooral lastig. Maar denk dat ik haar morgen een berichtje ga sturen, dat ik wel veel aan haar denk maar het soms lastig vind contact te zoeken omdat ik bang ben wat verkeerd te doen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik kwam gisteren overigens langs deze post op facebook, vond ik heel mooi:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maargoed, krijg een beetje het gevoel dat ik het topic nu kaap.. Vroeg me alleen even af hoe jullie willen dat vriendinnen met jullie omgaan, hoe het voor jullie voelt. Omdat ik een beetje bang ben dat ik haar hierdoor kwijt kan raken en dat wil ik juist niet, wil er voor haar kunnen zijn. Bedankt voor jullie antwoorden
Ik denk dat je het heel goed doet als je open tegen haar bent. Als je haar laat weten dat je er voor haar bent. Dat ze haar verhaal kwijt kan.quote:
Maargoed, krijg een beetje het gevoel dat ik het topic nu kaap.. Vroeg me alleen even af hoe jullie willen dat vriendinnen met jullie omgaan, hoe het voor jullie voelt. Omdat ik een beetje bang ben dat ik haar hierdoor kwijt kan raken en dat wil ik juist niet, wil er voor haar kunnen zijn. Bedankt voor jullie antwoorden
Ik denk ook dat je haar best zélf mag vragen wat zij wil, wat je voor haar kan doen en hoe er mee om te gaan.
disclaimer
Precies.quote:
Ik denk ook dat je haar best zélf mag vragen wat zij wil, wat je voor haar kan doen en hoe er mee om te gaan.
Dit is ook hoe mijn vriendinnen dat doen en dat vind ik erg prettig.
Ik kom net thuis van een avondje weg met vriendin en het voor het eerst wel even uitgebreid over m'n dochter gehad te hebben en mijn gevoel en gedachte en alles. En toch blijft dat wel heel moeilijk, want ze (eigenlijk iedereen) snappen het gewoon niet goed. Ik kan het haar (hun) niet kwalijk nemen want niemand in mijn omgeving weet hoe het voelt. En daarom voelt het zo eenzaam op dat kleine stukje aarde.
Zoveel verschillende gevoelens hebben er zich afgespeeld in al die weken van de zwangerschap. Van enorme schrik naar enorm gewenst naar enorm verdriet dat is voor niemand te bevatten. En vooral in zo een korte tijd. Je hele toekomstbeeld is constant aan het veranderen... En zie dat maar steeds weer opnieuw te verwerken...
Veel mensen zien bij (bijna) 18 weken ook niet het idee van geboorte voor zich, maar meer een miskraam idee. Alsof dat minder heftig is? Dat vind ik wel erg lastig te beseffen. Want voor mij is zij wel mijn dochter. En het gevoel dat ze echt bij mij hoort. Soms voel ik mij dan ook tussen wal en schip hangen. Omdat de omgeving er zo anders op reageert... Van de een moet ik doorgaan, van de ander weten ze niet zo goed hoe ze er mee om moeten gaan en weer anderen daar hoor je idd niets van.
Ik snap LE dan ook zo enorm goed dat het frustreert dat je denkt dat men haar vergeet. En dat is niet te beseffen. Want ze mogen nooit vergeten worden, nooit. Maar hoe hou je die gedachte in leven? Ik weet het ook even niet... Want steeds maar weer daarover zelf beginnen is niet altijd makkelijk, maakt naar mate de tijd verstrijkt het ook echt wel moeilijk. En dat ligt gedeeltelijk bij mij, maar ook gedeeltelijk bij de ander...
Maar hier is ze wel elke dag onderwerp van mijn begin en einde van de dag. En dan ook nog een X aantal keer door de dag heen. Maar dat is bij mij...
Zoveel verschillende gevoelens hebben er zich afgespeeld in al die weken van de zwangerschap. Van enorme schrik naar enorm gewenst naar enorm verdriet dat is voor niemand te bevatten. En vooral in zo een korte tijd. Je hele toekomstbeeld is constant aan het veranderen... En zie dat maar steeds weer opnieuw te verwerken...
Veel mensen zien bij (bijna) 18 weken ook niet het idee van geboorte voor zich, maar meer een miskraam idee. Alsof dat minder heftig is? Dat vind ik wel erg lastig te beseffen. Want voor mij is zij wel mijn dochter. En het gevoel dat ze echt bij mij hoort. Soms voel ik mij dan ook tussen wal en schip hangen. Omdat de omgeving er zo anders op reageert... Van de een moet ik doorgaan, van de ander weten ze niet zo goed hoe ze er mee om moeten gaan en weer anderen daar hoor je idd niets van.
Ik snap LE dan ook zo enorm goed dat het frustreert dat je denkt dat men haar vergeet. En dat is niet te beseffen. Want ze mogen nooit vergeten worden, nooit. Maar hoe hou je die gedachte in leven? Ik weet het ook even niet... Want steeds maar weer daarover zelf beginnen is niet altijd makkelijk, maakt naar mate de tijd verstrijkt het ook echt wel moeilijk. En dat ligt gedeeltelijk bij mij, maar ook gedeeltelijk bij de ander...
Maar hier is ze wel elke dag onderwerp van mijn begin en einde van de dag. En dan ook nog een X aantal keer door de dag heen. Maar dat is bij mij...
Dit idd. Ik zou willen dat iemand dat aan mij zou vragen. Dat de vriendin bij wie ik laatst op kraamvisite was dat een beetje zou beseffen. Maar helaas...quote:
Ik denk ook dat je haar best zélf mag vragen wat zij wil, wat je voor haar kan doen en hoe er mee om te gaan.
Erken dat je beseft dat zij verdriet heeft. Vraag en geef aan dat je er voor haar bent en dat je altijd een luisterend oor voor haar wil zijn maar dat je niet weet hoe je het moet initiëren. En herhaal het om sommige momenten. Noteer in je agenda wanneer het een maand geleden is, of een half jaar. En stuur een klein berichtje dat je aan haar denkt. Of een kaartje wanneer het een jaar geleden is.
En vraag af en toe hoe het met haar gaat als ze Q ziet. En wat het met haar doet.
Geef haar die ruimte om dat te uiten. Daarmee kan ze uiteindelijk ook veel beter naar haarzelf toe een band opbouwen naar Q toe, ipv afstand te houden en niet gehoord te voelen.
Ik vind dat zo moeilijk, die adviezen van mensen. Ik kan er zo weinig mee.
Mijn moeder heeft mijn broertje verloren met een zwangerschap van ruim 24 weken. Voor haar en mijn vader was dat enorm zwaar. Maar mensen wilden er niet over praten. Ze voelde zich toen zo alleen. Nog steeds heeft ze het er moeilijk mee soms, dertig jaar later.
Mijn moeder heeft mijn broertje verloren met een zwangerschap van ruim 24 weken. Voor haar en mijn vader was dat enorm zwaar. Maar mensen wilden er niet over praten. Ze voelde zich toen zo alleen. Nog steeds heeft ze het er moeilijk mee soms, dertig jaar later.
Het heeft heel erg met de 'instelling' van de ander te maken en hoe ze denk ik een zwangerschap zien en ervaren, denk ik.
Ik neem mijn vrienden echt niets kwalijk, maar ik vind het echt heel erg verdrietig dat wel. Maar dat heb ik vandaag ook uitgesproken. wel met de woorden erbij dat ik het begrijp dat dat voor anderen zo enorm niet te begrijpen is. Maar dat het voor mij wel heel moeilijk is om het te uiten en het er over te hebben omdat ik niet weet hoe ik dat zou moeten doen. Want mijn verdriet is niet te begrijpen.
Hoe kun je begrijpen hoe het voelt als het misgaat? Tenzij je het meegemaakt hebt en je het ook zo ervaart. Eerder zal niemand dat gevoel van verdriet en gemis kunnen evenaren maar kun je hooguit bedenken hoe het zou kunnen voelen als. En dan nog kom je er met geen mogelijkheid bij!
En daar mag men blij om zijn want ik gun iedereen gezonde mooie kindjes die de wereld kunnen verkennen en niet het verdriet dat het niet zo mag zijn.
Ik neem mijn vrienden echt niets kwalijk, maar ik vind het echt heel erg verdrietig dat wel. Maar dat heb ik vandaag ook uitgesproken. wel met de woorden erbij dat ik het begrijp dat dat voor anderen zo enorm niet te begrijpen is. Maar dat het voor mij wel heel moeilijk is om het te uiten en het er over te hebben omdat ik niet weet hoe ik dat zou moeten doen. Want mijn verdriet is niet te begrijpen.
Hoe kun je begrijpen hoe het voelt als het misgaat? Tenzij je het meegemaakt hebt en je het ook zo ervaart. Eerder zal niemand dat gevoel van verdriet en gemis kunnen evenaren maar kun je hooguit bedenken hoe het zou kunnen voelen als. En dan nog kom je er met geen mogelijkheid bij!
En daar mag men blij om zijn want ik gun iedereen gezonde mooie kindjes die de wereld kunnen verkennen en niet het verdriet dat het niet zo mag zijn.
Mensen weten vaak niet wat te zeggen.
Lingue, ik ben m'n eerste kindje verloren met 17 weken.
Onze wereld stortte toen in, maar ikzelf voelde heel snel alsof ik me aanstelde met m'n verdriet ofzo.
De dag dat we wisten dat het kindje dood was (geslacht wisten en weten we niet) zei m'n broer, Ah maar je moet niet opgeven hoor! Ik wil wel een nichtje of neefje voor N.!
Natuurlijk goed bedoeld maar zo misplaatst.
En mensen vergeten het ook nu ik 2 gezonde dochters heb. Wil niet zeggen dat ik m'n eerste ooit vergeet. Die zie ik ook als volwaardig kind.
Mijn (voormalig) beste vriendin en ik hadden het er vorig jaar over. Zij heeft ooit een abortus laten doen.
Afijn, we hadden het ergens over en ik zei op een gegeven moment dat ik m'n eerste kindje ook wel als m'n eerste zie.
En dat vond zij raar, want die was toch niet volwaardig, dan had haar geaborteerde kind toch ook haar eerste geweest. En dat zag zij niet zo dus waarom zag ik het wel zo?
Voelde heel naar eigenlijk.
Verder: jullie worden allemaal niet vergeten. Jullie kindjes worden niet vergeten. Ik zie jullie posten en ik denk aan ze. Ik zie bijvoorbeeld L-E tussen evt vriendensuggesties op fb voorbijkomen en ik zie Elva. Wat een indrukwekkende foto.
Als mini even niet te genieten is of gewoon alleen maar gilt omdat ze haar zin niet krijgt, denk ik, maar ik héb haar tenminste. Dan denk ik aan jullie kinderen.
Lingue, ik ben m'n eerste kindje verloren met 17 weken.
Onze wereld stortte toen in, maar ikzelf voelde heel snel alsof ik me aanstelde met m'n verdriet ofzo.
De dag dat we wisten dat het kindje dood was (geslacht wisten en weten we niet) zei m'n broer, Ah maar je moet niet opgeven hoor! Ik wil wel een nichtje of neefje voor N.!
Natuurlijk goed bedoeld maar zo misplaatst.
En mensen vergeten het ook nu ik 2 gezonde dochters heb. Wil niet zeggen dat ik m'n eerste ooit vergeet. Die zie ik ook als volwaardig kind.
Mijn (voormalig) beste vriendin en ik hadden het er vorig jaar over. Zij heeft ooit een abortus laten doen.
Afijn, we hadden het ergens over en ik zei op een gegeven moment dat ik m'n eerste kindje ook wel als m'n eerste zie.
En dat vond zij raar, want die was toch niet volwaardig, dan had haar geaborteerde kind toch ook haar eerste geweest. En dat zag zij niet zo dus waarom zag ik het wel zo?
Voelde heel naar eigenlijk.
Verder: jullie worden allemaal niet vergeten. Jullie kindjes worden niet vergeten. Ik zie jullie posten en ik denk aan ze. Ik zie bijvoorbeeld L-E tussen evt vriendensuggesties op fb voorbijkomen en ik zie Elva. Wat een indrukwekkende foto.
Als mini even niet te genieten is of gewoon alleen maar gilt omdat ze haar zin niet krijgt, denk ik, maar ik héb haar tenminste. Dan denk ik aan jullie kinderen.
Tralalalaaa
Och TAP, jij ook al zulke heftigheid voor je kiezen gekregen..
Jouw eerste kind is je eerste, natuurlijk. Kan er niet bij dat dat discutabel is voor sommige mensen. Moeder van drie ben je!
Verder, voor iedereen: thanks a million
Jouw eerste kind is je eerste, natuurlijk. Kan er niet bij dat dat discutabel is voor sommige mensen. Moeder van drie ben je!
Verder, voor iedereen: thanks a million
Ik weet nog dat ik bij de verloskundige zo'n formuliertje met vragen in moest vullen bij Lars. Hierop stonden twee regels: 1. hoeveelste zwangerschap? 2. hoeveelste kind?
En toen heb ik dat in al mijn onschuld heel gek gevonden... Ja, duh, da's toch hetzelfde?!
Totdat ik zwanger van Femke datzelfde vragenlijstje in moest vullen... en er toch echt twee verschillende getalletjes neer moest zetten. 1. 3e, 2. 2e... Slik...
Maar aan de andere kant, de vraagstelling was natuurlijk ook niet helemaal netjes. Alsof miskramen dus inderdaad niet meetellen.
En toen heb ik dat in al mijn onschuld heel gek gevonden... Ja, duh, da's toch hetzelfde?!
Totdat ik zwanger van Femke datzelfde vragenlijstje in moest vullen... en er toch echt twee verschillende getalletjes neer moest zetten. 1. 3e, 2. 2e... Slik...
Maar aan de andere kant, de vraagstelling was natuurlijk ook niet helemaal netjes. Alsof miskramen dus inderdaad niet meetellen.
Mama van Lars & Femke
LE
Elva zal echt niet worden vergeten!
Mijn ervaring is dat als je je kindje(s) deel van je dagelijks leven zal laten uitmaken, andere ze ook als deel van het gezin blijven zien zo kreeg ik afgelopen weken ook een paar keer de vraag of Jesse op z'n broertje en zusje leek? En dat terwijl het dit jaar alweer 4 jaar geleden gaat zijn dat Roan en Senna overleden zijn...
Elva zal echt niet worden vergeten!
Mijn ervaring is dat als je je kindje(s) deel van je dagelijks leven zal laten uitmaken, andere ze ook als deel van het gezin blijven zien
zo kreeg ik afgelopen weken ook een paar keer de vraag of Jesse op z'n broertje en zusje leek? En dat terwijl het dit jaar alweer 4 jaar geleden gaat zijn dat Roan en Senna overleden zijn...
Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
TAP natuurlijk vergeet je je eerste kindje nooit al lijkt het voor de buitenwereld anders, je bent moeder van 3!
En lompe opmerkingen zul je altijd krijgen, vaak goed bedoelde opmerkingen die heel rottig gebracht worden of mensen die gewoon niet kunnen indenken wat bepaalde opmerkingen doen...
Ik heb ook regelmatig te horen gekregen toen we wisten dat ik zwanger was van een jongen: ow dan heb je van beide eentje heel lief bedoeld natuurlijk, maar het enige wat ik dacht... Euh, ik heb al een zoon en 2 dochters, dus straks van beide 2!!
al lijkt het voor de buitenwereld anders, je bent moeder van 3!En lompe opmerkingen zul je altijd krijgen, vaak goed bedoelde opmerkingen die heel rottig gebracht worden of mensen die gewoon niet kunnen indenken wat bepaalde opmerkingen doen...
Ik heb ook regelmatig te horen gekregen toen we wisten dat ik zwanger was van een jongen: ow dan heb je van beide eentje
heel lief bedoeld natuurlijk, maar het enige wat ik dacht... Euh, ik heb al een zoon en 2 dochters, dus straks van beide 2!!
Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
quote:
Mensen weten vaak niet wat te zeggen.
Lingue, ik ben m'n eerste kindje verloren met 17 weken.
Onze wereld stortte toen in, maar ikzelf voelde heel snel alsof ik me aanstelde met m'n verdriet ofzo.
De dag dat we wisten dat het kindje dood was (geslacht wisten en weten we niet) zei m'n broer, Ah maar je moet niet opgeven hoor! Ik wil wel een nichtje of neefje voor N.!
Natuurlijk goed bedoeld maar zo misplaatst.
En mensen vergeten het ook nu ik 2 gezonde dochters heb. Wil niet zeggen dat ik m'n eerste ooit vergeet. Die zie ik ook als volwaardig kind.
Mijn (voormalig) beste vriendin en ik hadden het er vorig jaar over. Zij heeft ooit een abortus laten doen.
Afijn, we hadden het ergens over en ik zei op een gegeven moment dat ik m'n eerste kindje ook wel als m'n eerste zie.
En dat vond zij raar, want die was toch niet volwaardig, dan had haar geaborteerde kind toch ook haar eerste geweest. En dat zag zij niet zo dus waarom zag ik het wel zo?
Voelde heel naar eigenlijk.
Verder: jullie worden allemaal niet vergeten. Jullie kindjes worden niet vergeten. Ik zie jullie posten en ik denk aan ze. Ik zie bijvoorbeeld L-E tussen evt vriendensuggesties op fb voorbijkomen en ik zie Elva. Wat een indrukwekkende foto.
Als mini even niet te genieten is of gewoon alleen maar gilt omdat ze haar zin niet krijgt, denk ik, maar ik héb haar tenminste. Dan denk ik aan jullie kinderen.
Roan en Senna, ook 2 kindjes die ik nooit zal vergeten
Net als David van Lenehe.
Ook al wordt er hier niet (veel) meer over hen gesproken, ze worden zeker niet vergeten.
Net als David van Lenehe.
Ook al wordt er hier niet (veel) meer over hen gesproken, ze worden zeker niet vergeten.
Ah klumsy
Ik weet het nog zo goed van jouw kindjes, als de dag van gisteren. Mijn grote meid was net geboren toen. Tranen met tuiten gehuild om jullie verlies. Dat heeft toen zo'n indruk op me gemaakt en telkens als ik je ergens zie posten ofzo moet ik aan je twee hummels denken.
[ Bericht 1% gewijzigd door Take_A_Picture op 06-06-2015 22:14:42 ]
Ik weet het nog zo goed van jouw kindjes, als de dag van gisteren. Mijn grote meid was net geboren toen. Tranen met tuiten gehuild om jullie verlies. Dat heeft toen zo'n indruk op me gemaakt en telkens als ik je ergens zie posten ofzo moet ik aan je twee hummels denken.
[ Bericht 1% gewijzigd door Take_A_Picture op 06-06-2015 22:14:42 ]
Tralalalaaa
ook ik moet er vaak aan denken, ook als de naam miss jones opduikt over hoe dubbel wreed dat was.quote:
Ah klumsy
Ik weet het nog zo goed van jouw meiden, als de dag van gisteren. Mijn grote meid was net geboren toen. Tranen met tuiten gehuild om jullie verlies. Dat heeft toen zo'n indruk op me gemaakt en telkens als ik je ergens zie posten ofzo moet ik aan je twee meiden denken.
En nu ben je mama van 4!
[ Bericht 6% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 06-06-2015 22:21:10 ]
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Jezus serieus. Hoe kom ik daar nou weer bij. Roan en Senna, ik weet t heus wel.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Tralalalaaa
Joh, ik weet ook echt wel dat weet dat het een jongen en meisje zijn
Tja MissJones
En nu inderdaad mama van 4
Tja MissJones
En nu inderdaad mama van 4
Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
Ja jeetje, ik zit me hier halfdood te schamen dat ik in de war was met 2 meiden ipv jongen-meisje terwijl ik het écht nog wel weet hoe het was.
Als m'n hoofd niet vast zat aan m'n romp was ik m al 100x kwijt denk ik
Nouja.
MissJones... Tja dat was echt te bizar.
Als m'n hoofd niet vast zat aan m'n romp was ik m al 100x kwijt denk ik
Nouja.
MissJones... Tja dat was echt te bizar.
Tralalalaaa
Haha niet druk om maken, doe ik ook niet
voor je spoiler
voor je spoiler
Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
Ik heb ook moeite met die vraagstelling en dat is puur mijn eigen issue hoor.quote:
Ik weet nog dat ik bij de verloskundige zo'n formuliertje met vragen in moest vullen bij Lars. Hierop stonden twee regels: 1. hoeveelste zwangerschap? 2. hoeveelste kind?
En toen heb ik dat in al mijn onschuld heel gek gevonden... Ja, duh, da's toch hetzelfde?!
Totdat ik zwanger van Femke datzelfde vragenlijstje in moest vullen... en er toch echt twee verschillende getalletjes neer moest zetten. 1. 3e, 2. 2e... Slik...
Maar aan de andere kant, de vraagstelling was natuurlijk ook niet helemaal netjes. Alsof miskramen dus inderdaad niet meetellen.
Nummer 1 telt op, nummer 2 nooit. Ik word verdrietig bij het idee dat een volgende zwangerschap alweer nummer 5 zal zijn.
Klumsy.
Dat vind ik mooi om te lezenquote:
LE
Elva zal echt niet worden vergeten!
Mijn ervaring is dat als je je kindje(s) deel van je dagelijks leven zal laten uitmaken, andere ze ook als deel van het gezin blijven zien
Ik denk ook heel vaak nog aan Roan & Senna. Vergeten zal ik ze nooit.
De urn met de as van Roan & Senna is ook zo mooi, ik moet daar altijd even naar kijken als ik bij Klumsy op de bank zit Die straalt zoveel liefde uit.
Lieve LE steeds als ik je zie posten denk ik automatisch aan jullie dochter en ik denk dat dat inderdaad voor heel veel mensen in "OUD" geldt.
De manier waarop je over haar vertelt & de liefde die uit elke post straalt is zo overduidelijk. Ik denk dat ik gisteren ook de foto op Facebook voorbij zag komen en de tranen schoten mij in mijn ogen, die foto zegt alles
Ik vond/vind het soms ook moeilijk om met Klumsy erover te praten, toen ik foto's van Jesse zag moest ik natuurlijk ook gelijk aan Roan & Senna denken en vraag je nou op zo'n moment nou wel of niet of ze op elkaar lijken. En toen Klumsy wist dat ze in verwachting was van een jongen dit keer, heb ik wel gezegd dat ik dat juist wel een mooie gedachte vond! Maar zeg je zoiets nou wel of niet? Ik vind het soms ook moeilijk, je wilt mensen ook niet kwetsen.
Ik stuur elk jaar een kaartje op de dag van de geboorte van Roan maar ook nog 1 op dag van de geboorte van Senna. Ik weet ook nooit wat ik erop moet zetten, alles voelt "leeg" of stom.
Je bent als "buitenstaander" snel bang om toch het verkeerde te zeggen, maar het ontkennen of er omheen praten is eigenlijk vele male kwetsender.
De urn met de as van Roan & Senna is ook zo mooi, ik moet daar altijd even naar kijken als ik bij Klumsy op de bank zit
Die straalt zoveel liefde uit.Lieve LE steeds als ik je zie posten denk ik automatisch aan jullie dochter en ik denk dat dat inderdaad voor heel veel mensen in "OUD" geldt.
De manier waarop je over haar vertelt & de liefde die uit elke post straalt is zo overduidelijk. Ik denk dat ik gisteren ook de foto op Facebook voorbij zag komen en de tranen schoten mij in mijn ogen, die foto zegt alles
Ik vond/vind het soms ook moeilijk om met Klumsy erover te praten, toen ik foto's van Jesse zag moest ik natuurlijk ook gelijk aan Roan & Senna denken en vraag je nou op zo'n moment nou wel of niet of ze op elkaar lijken. En toen Klumsy wist dat ze in verwachting was van een jongen dit keer, heb ik wel gezegd dat ik dat juist wel een mooie gedachte vond! Maar zeg je zoiets nou wel of niet? Ik vind het soms ook moeilijk, je wilt mensen ook niet kwetsen.
Ik stuur elk jaar een kaartje op de dag van de geboorte van Roan maar ook nog 1 op dag van de geboorte van Senna. Ik weet ook nooit wat ik erop moet zetten, alles voelt "leeg" of stom.
Je bent als "buitenstaander" snel bang om toch het verkeerde te zeggen, maar het ontkennen of er omheen praten is eigenlijk vele male kwetsender.
Life is what happens while you are busy making other plans...
Lieve L-E, ik wil je ook laten weten dat Elva nooit vergeten zal worden. Ik denk dagelijks aan je gezin en aan haar
Wist je dat elva ook 11 is in het Zweeds? Ik snapte niet waarom ik de laatste tijd steeds in het Zweeds tot 20 zat te tellen, en toen viel het kwartje. "Elva, tolv, tretton" Ze zit dus letterlijk in mijn hoofd!
Wist je dat elva ook 11 is in het Zweeds? Ik snapte niet waarom ik de laatste tijd steeds in het Zweeds tot 20 zat te tellen, en toen viel het kwartje. "Elva, tolv, tretton"
Ze zit dus letterlijk in mijn hoofd!
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Ik lees dit nu pas Majo Maar hoe tof, de link met Scandinavie blijft maar terug komen. Jullie willen het niet weten, maar ze is in Denemarken verwekt ,kreeg een Noorse naam, en wordt dus in Zweden ook met grote regelmaat genoemd als haar naam 11 betekent
Maar hoe tof, de link met Scandinavie blijft maar terug komen. Jullie willen het niet weten, maar ze is in Denemarken verwekt ,kreeg een Noorse naam, en wordt dus in Zweden ook met grote regelmaat genoemd als haar naam 11 betekent
Prachtigquote:
Ik lees dit nu pas Majo
Heel bijzonder, dat past bij haar.
Met een meidenkwartet
En daar gaan alle tranen weer… Hoewel er al veel tranen zijn geweest afgelopen tijd kwam dat vooral door de herinneringen die boven kwamen. Nu zijn het vooral tranen van gemis die mij overvallen.
Volgende week is het een jaar geleden. En in de afgelopen 1,5 jaar heb ik zo enorm hard moeten werken voor en aan mijzelf en heb ik enorm mooie stappen mogen maken waar ik zo enorm trots op ben. En waarvan ik weet dat de mensen om mij heen dat ook zijn voor mij. Mooie fijne woorden van mensen die mij hebben mogen zien groeien van een dood vogeltje naar een prachtige zwaan die haar vleugels weer kan uitslaan.
En toch zit ik hier jankend in mijn eentje op de bank. Waar ik begin deze week zo trots op mijzelf was voel ik mij nu zo enorm eenzaam. Ik mis haar! Nog steeds, elke dag. Ook al wordt het gevoel anders. Ik ga er nog steeds elke dag mee naar bed en sta er mee op en ook denk ik nog tig keer per dag aan haar. Ik had gewild dat ze hier was, om te knuffelen, te verzorgen, te zien groeien naar een prachtig mooie meid die uiteindelijk haar eigen boontjes zou kunnen gaan doppen. Maar dat allemaal gebeurt niet. Het is gewoon weg, maar de pijn is er nog steeds.
Ik weet soms niet hoe ik het bespreekbaar met anderen moet maken, want niemand weet wat ik voel. En ik weet niet hoe ik kan laten blijken wat het gemis met mij doet. Mensen zien tegenwoordig alleen maar de vrolijke Lingue die haar mannetje weer staat. Maar die staat er niet altijd… Die staat er niet nu… Nu voel ik mij een vogeltje die even niet meer weet hoe te fladderen en dat uit het niets…
het kan er maar beter even uit zijn… even weer ruimte maken in de hoop dat de ochtend weer een beetje beter gaat voelen dan de afsluiting van deze avond…
Volgende week is het een jaar geleden. En in de afgelopen 1,5 jaar heb ik zo enorm hard moeten werken voor en aan mijzelf en heb ik enorm mooie stappen mogen maken waar ik zo enorm trots op ben. En waarvan ik weet dat de mensen om mij heen dat ook zijn voor mij. Mooie fijne woorden van mensen die mij hebben mogen zien groeien van een dood vogeltje naar een prachtige zwaan die haar vleugels weer kan uitslaan.
En toch zit ik hier jankend in mijn eentje op de bank. Waar ik begin deze week zo trots op mijzelf was voel ik mij nu zo enorm eenzaam. Ik mis haar! Nog steeds, elke dag. Ook al wordt het gevoel anders. Ik ga er nog steeds elke dag mee naar bed en sta er mee op en ook denk ik nog tig keer per dag aan haar. Ik had gewild dat ze hier was, om te knuffelen, te verzorgen, te zien groeien naar een prachtig mooie meid die uiteindelijk haar eigen boontjes zou kunnen gaan doppen. Maar dat allemaal gebeurt niet. Het is gewoon weg, maar de pijn is er nog steeds.
Ik weet soms niet hoe ik het bespreekbaar met anderen moet maken, want niemand weet wat ik voel. En ik weet niet hoe ik kan laten blijken wat het gemis met mij doet. Mensen zien tegenwoordig alleen maar de vrolijke Lingue die haar mannetje weer staat. Maar die staat er niet altijd… Die staat er niet nu… Nu voel ik mij een vogeltje die even niet meer weet hoe te fladderen en dat uit het niets…
het kan er maar beter even uit zijn… even weer ruimte maken in de hoop dat de ochtend weer een beetje beter gaat voelen dan de afsluiting van deze avond…
wow, dan is het nog symbolischer allemaal!!quote:
Ik lees dit nu pas Majo
Lingue dikke kus voor jou
ik ken je situatie niet goed omdat ik relatief nieuw ben hier maar begrijp ik het dat je geen partner hebt? Dat lijkt me al helemaal zwaar om het in je eentje te moeten doen weet dat je hier altijd je verhaal kunt doen, mag huilen, schreeuwen of juist herdenken, je meisje heeft ook hier een plekje en zal niet vergeten worden. Heel veel sterkte de komende dagen
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Sterkte Lingue! In onze ervaring zijn de dagen voor een bijzondere datum het heftigst, de datum zelf gaat het meestal beter.
Hier is het verlies bijna 22 maanden geleden, en ondertussen begint onze #2 te staan. Het neemt het verdriet niet weg, maar het helpt enorm om weer vooruit te kunnen kijken.
Hier is het verlies bijna 22 maanden geleden, en ondertussen begint onze #2 te staan. Het neemt het verdriet niet weg, maar het helpt enorm om weer vooruit te kunnen kijken.
censuur :O
Sorry dat ik hier zo binnen kom vallen. Maar weet me even geen raad qua gevoel.
Week of 2 geleden een positieve test, ondanks dat het heel pril is ga je toekomstbeelden voor je zien. Mijn eerste zwangerschap. Paar dagen geleden kreeg ik wat bloedverlies, het werd erger. Uiteindelijk verloskundige gebeld, mocht die zelfde middag nog op controle. Ergens voelde ik wel dat het niet meer zo mocht zijn, maar als er dan een echo gemaakt wordt en er is niks meer te zien (op een stolsel na) is toch schrikken. Dan wordt het uitgesproken: 'je hebt een miskraam gehad'.
Zo onwerkelijk. Ene moment staat he leven op zijn kop omdat je onverwacht zwanger bent en nog voor je dat een plekje kan geven is het al weer voorbij.
Was een week of 7 zwanger.
Ergens probeer je het te rationaliseren, dat het niet voor niets is afgestoten. Maar toch viel ik me leeg en blegh.
Week of 2 geleden een positieve test, ondanks dat het heel pril is ga je toekomstbeelden voor je zien. Mijn eerste zwangerschap. Paar dagen geleden kreeg ik wat bloedverlies, het werd erger. Uiteindelijk verloskundige gebeld, mocht die zelfde middag nog op controle. Ergens voelde ik wel dat het niet meer zo mocht zijn, maar als er dan een echo gemaakt wordt en er is niks meer te zien (op een stolsel na) is toch schrikken. Dan wordt het uitgesproken: 'je hebt een miskraam gehad'.
Zo onwerkelijk. Ene moment staat he leven op zijn kop omdat je onverwacht zwanger bent en nog voor je dat een plekje kan geven is het al weer voorbij.
Was een week of 7 zwanger.
Ergens probeer je het te rationaliseren, dat het niet voor niets is afgestoten. Maar toch viel ik me leeg en blegh.
Sterkte Broodje
Ik mag me hier ook melden denk ik. Weer zwanger, eerste echo. Volgens mijn berekeningen bijna 7 weken, de echo zei 5w3d. Lijkt me niet. Ik testte op 1 juni al dik positief met de Clearblue Digital (2-3w na conceptie stond erop). De gynaecoloog deed er best luchtig over. We gaan over 2 weken weer kijken. Misschien ga je voor die tijd wel bloeden. En dat was het. Ik voel me zo rot, nog zo zwanger. Sinds gister pijnlijke borsten, al ruim een week echt misselijk, moe. Ik weet even niet hoe ik de tijd door moet komen.
Ik mag me hier ook melden denk ik. Weer zwanger, eerste echo. Volgens mijn berekeningen bijna 7 weken, de echo zei 5w3d. Lijkt me niet. Ik testte op 1 juni al dik positief met de Clearblue Digital (2-3w na conceptie stond erop). De gynaecoloog deed er best luchtig over. We gaan over 2 weken weer kijken. Misschien ga je voor die tijd wel bloeden. En dat was het. Ik voel me zo rot, nog zo zwanger. Sinds gister pijnlijke borsten, al ruim een week echt misselijk, moe. Ik weet even niet hoe ik de tijd door moet komen.
Dank je Aventura. Ook voor jou heel veel sterkte. Bij mij gaan ze over twee weken ook weer kijken. Ook al is het voor 99,99% zeker dat het een miskraam is geweest.
Lingue, heel veel sterkte. Ik vind het mooi om te lezen hoe sterk je bent geworden in het afgelopen jaar. En het is zo jammer dat je in je omgeving het verdriet niet goed kwijt kan.
Broodje
Aventura, ik blijf nog wel duimen.
Broodje
Aventura, ik blijf nog wel duimen.
Jullie zijn lief
Misschien moet ik ook nog hopen op een wonder. Het kan eigenlijk alleen nog als het een meetfout was. Nou ja, veel afleiding zoeken dan maar!
Misschien moet ik ook nog hopen op een wonder. Het kan eigenlijk alleen nog als het een meetfout was. Nou ja, veel afleiding zoeken dan maar!
Lingue: dikke en weet dat je er niet alleen voor staat. Mijn PM is er voor jou, ook nu.
BK en Aventura: wat ontzettend rot! Goed dat jullie het hier even van jullie af kunnen schrijven. Blijf dat doen, de onzekerheid is zo naar en de eventuele bevestiging heel verdrietig. Sterkte!
en weet dat je er niet alleen voor staat. Mijn PM is er voor jou, ook nu.BK en Aventura: wat ontzettend rot! Goed dat jullie het hier even van jullie af kunnen schrijven. Blijf dat doen, de onzekerheid is zo naar en de eventuele bevestiging heel verdrietig. Sterkte!
Dankjewel
Soms moet het er gewoon even uit. En dat helpt echt hier. Het maakt weer even ruimte en het geeft weer even ruimte om adem te halen en voelt iets minder alleen. Het is vooral zo vervelend en raar dat het zomaar overvalt. Van 100% vrolijk naar 100% verdrietig in een paar seconde.
@MaJo ik moet het idd alleen doen, geen partner hier. En dat vind ik soms ook wel erg pittig...
Soms moet het er gewoon even uit. En dat helpt echt hier. Het maakt weer even ruimte en het geeft weer even ruimte om adem te halen en voelt iets minder alleen. Het is vooral zo vervelend en raar dat het zomaar overvalt. Van 100% vrolijk naar 100% verdrietig in een paar seconde.
@MaJo ik moet het idd alleen doen, geen partner hier. En dat vind ik soms ook wel erg pittig...
Lingue en BK
Met zo'n vroege termijn kan 1mm verschil in meting al dagen verschil geven. Dan hoeft het niet eens een meetfout te zijn, maar gewoon variatie in degene die meet: pakt ze de binnenkant van het lijntje, of de buitenkant? Zoiets simpels. Ik wist zéker dat ik geen 5+2 kon zijn, klopte gewoon niet. Maar bij de volgende echo 1 week later was het vruchtje al 2 weken verder.
Zoals gezegd: het geeft jou nu helemaal geen zekerheid, maar het kan dus echt nog gewoon goed gaan. Hopelijk heb je over 2 weken positief nieuws
Hier heb je misschien op dit moment helemaal niets aan, maar om te laten zien dat het ook anders kan, ik postte anderhalf jaar geleden bijna hetzelfde als jij nu:quote:
Sterkte Broodje
Ik mag me hier ook melden denk ik. Weer zwanger, eerste echo. Volgens mijn berekeningen bijna 7 weken, de echo zei 5w3d. Lijkt me niet. Ik testte op 1 juni al dik positief met de Clearblue Digital (2-3w na conceptie stond erop).
Over 2 weken vieren we haar eerste verjaardagquote:
Nou, wij zijn weer terug van de echo, maar we zijn nog niet helemaal uit de onzekerheid. Volgens onze berekeningen zou ik nu 6+5 zijn, maar wat ze op de echo zag kwam meer overeen met 5+2, best een groot verschil... Dus het vruchtje is na 5 weken gestopt met groeien, óf heeft een late/trage start gehad en ik ben minder ver dan ik dacht.
Met zo'n vroege termijn kan 1mm verschil in meting al dagen verschil geven. Dan hoeft het niet eens een meetfout te zijn, maar gewoon variatie in degene die meet: pakt ze de binnenkant van het lijntje, of de buitenkant? Zoiets simpels. Ik wist zéker dat ik geen 5+2 kon zijn, klopte gewoon niet. Maar bij de volgende echo 1 week later was het vruchtje al 2 weken verder.
Zoals gezegd: het geeft jou nu helemaal geen zekerheid, maar het kan dus echt nog gewoon goed gaan. Hopelijk heb je over 2 weken positief nieuws
Wauw Dyre, dat lijkt zéker op mijn verhaal. Had jij ook al weken voor die echo een positieve test? Want dat vind ik het vreemdst hieraan. Wat ik ook raar vind is dat de gynaecoloog zo stellig was toen mijn man vroeg of ze er niet een weekje naast konden zitten. Ze keek ons echt zo meewarig aan, zo van, nee de meting is echt zodanig nauwkeurig dat dat niet kan. Ik denk dat ze bedoelde dat alle foetusjes tot een week of 10 gelijk op gaan in groei. Dat kan wel zo zijn maar dan moet je wel goed meten. Ik lees ook overal dat echoscopisten niet willen meten tussen 5 en 8 weken omdat het vruchtje dan dermate klein is, dat een fout snel gemaakt is. In mijn ziekenhuis zeiden ze daar niets over. Ik wilde die echo ook helemaal niet. Ik belde om een afspraak (de vorige keer was ik medisch) en ik werd meteen ingepland voor een echo.quote:
Lingue en BK
[..]
Hier heb je misschien op dit moment helemaal niets aan, maar om te laten zien dat het ook anders kan, ik postte anderhalf jaar geleden bijna hetzelfde als jij nu:
[..]
Over 2 weken vieren we haar eerste verjaardag
Met zo'n vroege termijn kan 1mm verschil in meting al dagen verschil geven. Dan hoeft het niet eens een meetfout te zijn, maar gewoon variatie in degene die meet: pakt ze de binnenkant van het lijntje, of de buitenkant? Zoiets simpels. Ik wist zéker dat ik geen 5+2 kon zijn, klopte gewoon niet. Maar bij de volgende echo 1 week later was het vruchtje al 2 weken verder.
Zoals gezegd: het geeft jou nu helemaal geen zekerheid, maar het kan dus echt nog gewoon goed gaan. Hopelijk heb je over 2 weken positief nieuws
Ik had een echo met 6+ weken in het ziekenhuis en daar zeiden ze ook dat ze nog geen termijn wilden afgeven en dat pas na 8 weken deden.
Life is what happens while you are busy making other plans...
Het kan helaas echt beide kanten op, aventura. Ik had ook zo'n echo en bij mij viel de munt anders. Ik hoop uiteraard dat jij gewoon Dyre volgt!
Verder speciale knuffels voor Lingue, L-E en Cygne
Verder speciale knuffels voor Lingue, L-E en Cygne
disclaimer
Hier hetzelfde als SQ helaas.. Ik duim dat het bij jou wel goed gaat, zoals je hier leest kan dat net zo goed!
Lingue, Cygne en LE
Lingue, Cygne en LE
Wat rot, Aventura en BK. En toch zenuwslopend dat kleine sprankje hoop.
[ Bericht 82% gewijzigd door Cygne op 19-06-2015 14:53:00 ]
[ Bericht 82% gewijzigd door Cygne op 19-06-2015 14:53:00 ]
Hier afgelopen dagen het vrij moeilijk gehad. Flink lopen janken.
Week geleden begon het met wat bloed in de urine, later begon het vloeien. Dat laatste is aan het afnemen. Nog steeds geen stolsels enz verloren.
De verloskundige sprak over een nihile kans dat ik nog zwanger zou zijn. Tot de volgende echo moet ik nog de zwangerschapsvitamine innemen. Ergens voelt het nutteloos. Heb meer zin of een fles wijn te zuipen
Nog steeds wat kwaaltjes zoals zere borsten, moe, vlagen van misselijkheid. Zo verwarrend is het.
Week geleden begon het met wat bloed in de urine, later begon het vloeien. Dat laatste is aan het afnemen. Nog steeds geen stolsels enz verloren.
De verloskundige sprak over een nihile kans dat ik nog zwanger zou zijn. Tot de volgende echo moet ik nog de zwangerschapsvitamine innemen. Ergens voelt het nutteloos. Heb meer zin of een fles wijn te zuipen
Nog steeds wat kwaaltjes zoals zere borsten, moe, vlagen van misselijkheid. Zo verwarrend is het.
Wat akelig, BK. Hoe lang heb je gebloed dan? Ik vind de vk wel een beetje stellig. Ik hoop dat de echo snel plaatsvindt, dan heb je duidelijkheid.
De verloskundige zei dat testen weinig zin heeft, vanwege de hormonen die nog in het lichaam aanwezig zijn.
Weekje bloedverlies, niet eens heel veel. Tenminste niet meer als bij een normale menstruatie.
1 juli pas de echo. Dan zou ik op 8w4d dagen zitten.
Ergens voel ik me rot dat ik zo emo eronder ben. Heb niet eens een goede echo gehad. En staat uiteraard in het niet wat sommigen hier hebben meegemaakt.
Weekje bloedverlies, niet eens heel veel. Tenminste niet meer als bij een normale menstruatie.
1 juli pas de echo. Dan zou ik op 8w4d dagen zitten.
Ergens voel ik me rot dat ik zo emo eronder ben. Heb niet eens een goede echo gehad. En staat uiteraard in het niet wat sommigen hier hebben meegemaakt.
Het kán zijn dat er hcg in je lichaam blijft tot aan volgende menstruatie. Ik test na een normale (vroege) miskraam altijd als ik gestopt ben met bloeden en die testen zijn dan altijd keurig negatief.
Lief! Dankjewel!
Ik weet niet zo goed wat deze avond/nacht/volgende dag/rest van de week gaat brengen. Het voelt heel onrustig alsof ik weinig controle heb op wat er komen gaat.
Vannacht al een hele vervelende droom gehad met falshbacks over het afgelopen jaar.
Onbewust gebeurt er zo enorm veel in hoofd en lijf...
Ik vind het heel fijn dat er hier mensen zijn die aan mij denken! Dat wij niet vergeten worden.
Ik weet niet zo goed wat deze avond/nacht/volgende dag/rest van de week gaat brengen. Het voelt heel onrustig alsof ik weinig controle heb op wat er komen gaat.
Vannacht al een hele vervelende droom gehad met falshbacks over het afgelopen jaar.
Onbewust gebeurt er zo enorm veel in hoofd en lijf...
Ik vind het heel fijn dat er hier mensen zijn die aan mij denken! Dat wij niet vergeten worden.
Lingue Tuurlijk worden jij en vooral je meisje niet vergeten!
Tuurlijk worden jij en vooral je meisje niet vergeten!
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Lingue, heel veel sterkte, voor vanavond, voor morgen, voor overmorgen.... voor alle moeilijke en confronterende momenten dat het verlies bijna ondraaglijk is.
Echt super lief allemaal!
Ik kom de laatste dagen niet heel erg uit mijn woorden.
Het was een hele rare dag. Ik blijf het apart vinden hoe automatisch lichaam en geest afgestemd zijn. En hoe dat ook je gevoel, energie, onhandigheid en irritatiefactor beinvloed. Ik heb vooral even in mijn coconnetje geleefd vandaag.
Het valt mij in sommige opzichten wel tegen dat ik niet van bepaalde mensen wat gehoord heb. Dat maakt extra verdrietig. Maar ja, uiteindelijk moet ik het toch alleen doen. Het gemis blijft, de wens om kinderen steeds groter.
Fijn dat er hier wel mensen zijn die aan ons denken en haar niet vergeten.
[ Bericht 15% gewijzigd door Lingue op 24-06-2015 23:35:46 ]
Ik kom de laatste dagen niet heel erg uit mijn woorden.
Het was een hele rare dag. Ik blijf het apart vinden hoe automatisch lichaam en geest afgestemd zijn. En hoe dat ook je gevoel, energie, onhandigheid en irritatiefactor beinvloed. Ik heb vooral even in mijn coconnetje geleefd vandaag.
Het valt mij in sommige opzichten wel tegen dat ik niet van bepaalde mensen wat gehoord heb. Dat maakt extra verdrietig. Maar ja, uiteindelijk moet ik het toch alleen doen. Het gemis blijft, de wens om kinderen steeds groter.
Fijn dat er hier wel mensen zijn die aan ons denken en haar niet vergeten.
[ Bericht 15% gewijzigd door Lingue op 24-06-2015 23:35:46 ]
Lieve lingue, wat een mooie naam heb je je dochter gegeven, en wat een moeilijke dagen moeten dit voor jou zijn. Hier wordt ook aan je gedacht.
disclaimer
Lingue, de dag...de dag een jaar verder. Herkenbaar de gevoelens die je hebt en de teleurstelling in anderen. Fijn dat je je dochter een naam hebt kunnen gegeven.
Knuffel Lingue! Voor de buitenwereld gaat alles door, voor ons blijft het altijd speciaal.
censuur :O
En dan komen voor het eerst pas echt de tranen vandaag,door jullie lieve berichtjes.
Jullie hebben geen idee wat het doet bij mij. Maar het voelt echt heel fijn en helpt nog net dat stukje om echt bij mijn gevoel te komen die ik vandaag al wat vaker heb weggedrukt.
Dankjewel!
Jullie hebben geen idee wat het doet bij mij. Maar het voelt echt heel fijn en helpt nog net dat stukje om echt bij mijn gevoel te komen die ik vandaag al wat vaker heb weggedrukt.
Dankjewel!
Ligt het nou aan mij, ik zie helemaal geen naam?
Lastig lingue dat je van een paar mensen niks gehoord hebt, dat zou je toch verwachten fijn dat je hier je verhaal kwijt kunt en je gehoord voelt, want we denken absoluut aan je!
Lastig lingue dat je van een paar mensen niks gehoord hebt, dat zou je toch verwachten
fijn dat je hier je verhaal kwijt kunt en je gehoord voelt, want we denken absoluut aan je!
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Ze had in haar eerdere bericht al gezet dat ze hem weg zou halen dus t klopt dat je m niet zietquote:
Ligt het nou aan mij, ik zie helemaal geen naam?
Lastig lingue dat je van een paar mensen niks gehoord hebt, dat zou je toch verwachten
.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
ik had het inmiddels begrepen jaquote:
[..]
Ze had in haar eerdere bericht al gezet dat ze hem weg zou halen dus t klopt dat je m niet ziet
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Wat een onzettende vreemde en verdrietige dag lijkt me dat, Lingue. Heb je de mensen van wie je niets hebt gehoord wel terug gegeven dat je dat graag had gewild?
Voor jou en je dochter:
Voor jou en je dochter:
Wij hebben het op het moment zo moeilijk met onze wens voor nog een kindje. Dat kindje kwam, dat kindje mocht niet blijven, we hebben nog steeds alle ruimte in ons hart en huis en toekomst voor een kindje fysiek bij ons, maar we durven niet meer. Gewoon niet. Dus wij laten onze toekomst bepalen door angst, en dat voelt echt heel rot en verdrietig. Maar nog eens het risico lopen een kindje te verliezen (herhalingskans bij een placentaloslating is 10%), weer zo een klap voor mijn lichaam, en wat als het dit keer voor mij niet zo goed afloopt? We moeten er niet aan denken, dat risico zoeken we niet op. Maar het idee dat we ons gezin niet verder zullen uitbreiden, ik vind het zo naar dat ik er misselijk van ben
L-E, zulke keuzes zijn zo moeilijk lijkt me. Ik snap dat je er gewoon naar van wordt om het idee dat je misselijk maakt. Heek veel sterkte
quote:
Wij hebben het op het moment zo moeilijk met onze wens voor nog een kindje. Dat kindje kwam, dat kindje mocht niet blijven, we hebben nog steeds alle ruimte in ons hart en huis en toekomst voor een kindje fysiek bij ons, maar we durven niet meer. Gewoon niet. Dus wij laten onze toekomst bepalen door angst, en dat voelt echt heel rot en verdrietig. Maar nog eens het risico lopen een kindje te verliezen (herhalingskans bij een placentaloslating is 10%), weer zo een klap voor mijn lichaam, en wat als het dit keer voor mij niet zo goed afloopt? We moeten er niet aan denken, dat risico zoeken we niet op. Maar het idee dat we ons gezin niet verder zullen uitbreiden, ik vind het zo naar dat ik er misselijk van ben
Ik zou je zo graag een dikke knuffel willen geven. Jullie angst en overwegingen zijn duidelijk en ontzettend begrijpelijk maar god wat een klote keuze om te makenquote:
Wij hebben het op het moment zo moeilijk met onze wens voor nog een kindje. Dat kindje kwam, dat kindje mocht niet blijven, we hebben nog steeds alle ruimte in ons hart en huis en toekomst voor een kindje fysiek bij ons, maar we durven niet meer. Gewoon niet. Dus wij laten onze toekomst bepalen door angst, en dat voelt echt heel rot en verdrietig. Maar nog eens het risico lopen een kindje te verliezen (herhalingskans bij een placentaloslating is 10%), weer zo een klap voor mijn lichaam, en wat als het dit keer voor mij niet zo goed afloopt? We moeten er niet aan denken, dat risico zoeken we niet op. Maar het idee dat we ons gezin niet verder zullen uitbreiden, ik vind het zo naar dat ik er misselijk van ben
Dikke knuffel
S. 2014
J. 2016
J. 2016
L-E wat is het toch ook oneerlijk.
Ik snap jullie besluit heel erg goed, maar jeetje wat moet dat moeilijk zijn om te accepteren.
wat is het toch ook oneerlijk. Ik snap jullie besluit heel erg goed, maar jeetje wat moet dat moeilijk zijn om te accepteren.
Life is what happens while you are busy making other plans...
Wat een zware keuze L-E, sterkte
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Oh, en vandaag hebben we haar as opgehaald. Dus nu staat er op 'haar' kast een stenen minipotje met een klein zakje daarin met een minibeetje as waarop een sticker zit met 'Baby Elva Silke H.'
Niet tof
[ Bericht 1% gewijzigd door L-E op 26-06-2015 23:37:51 ]
Niet tof
[ Bericht 1% gewijzigd door L-E op 26-06-2015 23:37:51 ]
quote:
Oh, en vandaag hebben we haar as opgehaald. Dus nu staat er op 'haar' kast een stenen minipotje met een klein zakje daarin met een minibeetje as waarop een sticker zit met 'Baby Elva Silke H.'
Niet tof
LE, wat moeilijk, wat zwaar en wat ontzettend verdrietig. Ik snap dat jullie het niet aandurven, maar voel bijna in je woorden de frustratie, het verdriet over dat het zo moet lopen en zo moet zijn.
Helemaal op zo'n dag dat je er weer volop mee geconfronteerd wordt.
dikke knuffel
Helemaal op zo'n dag dat je er weer volop mee geconfronteerd wordt.
dikke knuffel
[b]Op dinsdag 4 maart 2008 13:44 schreef Zhenar het volgende:[/b]
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
Spelletjeshater! :( Prinses der Duisternis! :r Eter van kinderen en puppies!!!!! :'( !!!!!
quote:
Oh, en vandaag hebben we haar as opgehaald. Dus nu staat er op 'haar' kast een stenen minipotje met een klein zakje daarin met een minibeetje as waarop een sticker zit met 'Baby Elva Silke H.'
Niet tof
En wat een onmogelijke keuze.
Ach LE, wat heftig, zowel jullie angsten als haar laatste thuiskomst. Wat hartverscheurend dat de keus op deze manier voor jullie gemaakt wordt. Sterkte!
Nou, dit dus... LEquote:
De woorden 'baby' en 'as' horen niet in dezelfde zin. Zo verdrietig...
.
Dit inderdaadquote:
De woorden 'baby' en 'as' horen niet in dezelfde zin. Zo verdrietig...
Ohh L-E, zou wel van alles willen zeggen om de pijn te verzachten maar dat is gewoon onmogelijk . Hele dikke knuffel .
. Hele dikke knuffel .
En wat betreft de moeilijke keuze. Ik bond het al zo dapper dat jullie deze stap uberhaupt gezet hadden.
Ik hoop dat de deuren van jullie harten niet gesloten blijven door angst, maar ik zou het wel 'begrijpen' als het wel gebeurd.
Ik hoop dat de deuren van jullie harten niet gesloten blijven door angst, maar ik zou het wel 'begrijpen' als het wel gebeurd.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Dit omschrijf je treffendquote:
De woorden 'baby' en 'as' horen niet in dezelfde zin. Zo verdrietig...
.Mijn maag kromp al ineen toen ik de aankondiging zag op jullie weekplanner. En hoe oneerlijk is het dat deuren gesloten worden die jullie zelf zo graag zouden willen openen .
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Dat..quote:
De woorden 'baby' en 'as' horen niet in dezelfde zin. Zo verdrietig...
Sterkte L-E
Sterkte L-E!
Wat een moeilijke keuzes betreft hartzaken en lichaam die uit elkaar en toch dichtbij liggen.
Wat een moeilijke keuzes betreft hartzaken en lichaam die uit elkaar en toch dichtbij liggen.
Schudden voor gebruik
Datquote:
Sterkte L-E!
Wat een moeilijke keuzes betreft hartzaken en lichaam die uit elkaar en toch dichtbij liggen.
Ik had niet eerder de energie om op berichtjes te reageren, heb even in mijn eigen wereldje moeten leven deze dagen.quote:
Wat een onzettende vreemde en verdrietige dag lijkt me dat, Lingue. Heb je de mensen van wie je niets hebt gehoord wel terug gegeven dat je dat graag had gewild?
Voor jou en je dochter:
Het was best een worsteling die dagen en ben blij dat ik die worsteling niet meer elke dag heb. Als ik teruglees hoe beroerd ik mij voelde een jaar geleden. Niet kunnen slapen en het gevoel van een wandelend lijk is ondanks het enorme verdriet wel fijner om de alledaagse dingen op te kunnen pakken.
Nee, ik heb het niet uitgesproken naar mensen toe dat ik het vervelend vind dat ik niets gehoord heb. Om een hele hoop redenen. Maar vooral omdat ik (op dit moment) geen confrontaties wil opzoeken. Als het ter sprake komt zal ik het zeer zeker melden. Maar anders niet dat kost mij energie die ik niet wil verspillen.
Wat een moeilijke keuze voor jullie. Accepteren dat het verstand jullie dwingt in een keuze die niet door jullie gevoel gemaakt is. Het is zo oneerlijk. Maar ik snap het zo goed.
Kan ik me goed voorstellen Lingue, dat je je cocon opzoekt zulke dagen. Dat zal hier niet anders gaan. En zo herkenbaar wat je zegt over geen energie willen verspillen, ik hoop dat je wel veel warmte mag ontvangen van de andere mensen om je heen
Dank allen voor de lieve reacties Het was al met al best een heftig weekend. Verdrietig, vanwege Elva en wat heftige dingen rondom de oudste, maar ook intens warm en liefdevol: vandaag is men via fb gaan crowdfunden voor ons. Massaal. Ik vind het echt ontzettend indrukwekkend hoe makkelijk mensen hun hart open stellen en er gewoon zijn voor ons. Mensen dichtbij, maar ook mensen ver weg, mensen van nu en mensen van heel lang geleden.. zo bijzonder dat Elva iedereen op een bepaalde manier bij elkaar brengt. Elva goes viral, hoe tof!
Dank allen voor de lieve reacties
Het was al met al best een heftig weekend. Verdrietig, vanwege Elva en wat heftige dingen rondom de oudste, maar ook intens warm en liefdevol: vandaag is men via fb gaan crowdfunden voor ons. Massaal. Ik vind het echt ontzettend indrukwekkend hoe makkelijk mensen hun hart open stellen en er gewoon zijn voor ons. Mensen dichtbij, maar ook mensen ver weg, mensen van nu en mensen van heel lang geleden.. zo bijzonder dat Elva iedereen op een bepaalde manier bij elkaar brengt. Elva goes viral, hoe tof!
Ik zie inderdaad steeds eenzelfde berichtje met mooie foto voorbij komen, en ik heb jou niet eens zelf op facebook. En ik ken jullie ook niet, maar jullie verhaal heeft mij zo aangegrepen. Ik denk echt vaak aan haar en aan jullie.
En wat een prachtige foto van jullie drie. Ze lijkt op haar vader, volgens mij <3
En wat een prachtige foto van jullie drie. Ze lijkt op haar vader, volgens mij <3
Dit wilde ik ook schrijvenquote:
Ik zie inderdaad steeds eenzelfde berichtje met mooie foto voorbij komen, en ik heb jou niet eens zelf op facebook. En ik ken jullie ook niet, maar jullie verhaal heeft mij zo aangegrepen. Ik denk echt vaak aan haar en aan jullie.
Nou, inderdaad zeg.quote:
De woorden 'baby' en 'as' horen niet in dezelfde zin. Zo verdrietig...
Heel veel sterkte voor jullie LE
Met een meidenkwartet
en voor wie het berichtje over de crowdfunding voor Elva op facebook heeft gemist maar wel iets wil doen, stuur me dan even een berichtje.
quote:
Kan ik me goed voorstellen Lingue, dat je je cocon opzoekt zulke dagen. Dat zal hier niet anders gaan. En zo herkenbaar wat je zegt over geen energie willen verspillen, ik hoop dat je wel veel warmte mag ontvangen van de andere mensen om je heen
Dank allen voor de lieve reacties
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Wat mooi, L-E.
Ik heb het gezien inderdaad.
Ik heb het gezien inderdaad.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Lingue
Post hier niet lang genoeg om jouw verhaal te kennen, maar nu ik zo terug lees breekt m'n hart.
Wat zul je het onwijs zwaar hebben en dan ook nog eens alles alleen doen.
Heel veel sterkte.
LE
Via via zag ik jullie intieme foto gedeeld worden met de oproep. Natuurlijk doen we mee. Ken je niet, maar denk zo vaak aan jullie. Ik wil niet gestoord over komen, maar ik vind het gewoon fijn om soms even haar naam te noemen wanneer ik in het gras van het park lig en door de blaadjes naar boven kijk. Komt vast door jullie kaartje.
De reden dat er zo'n gehoor aan gegeven wordt is denk ik ook omdat er zo veel mensen zijn zonder woorden en dit 'eindelijk' eens iets is wat ze voor jullie kunnen doen. Wat een verschil maakt.
Post hier niet lang genoeg om jouw verhaal te kennen, maar nu ik zo terug lees breekt m'n hart.
Wat zul je het onwijs zwaar hebben en dan ook nog eens alles alleen doen.
Heel veel sterkte.
LE
Via via zag ik jullie intieme foto gedeeld worden met de oproep. Natuurlijk doen we mee. Ken je niet, maar denk zo vaak aan jullie. Ik wil niet gestoord over komen, maar ik vind het gewoon fijn om soms even haar naam te noemen wanneer ik in het gras van het park lig en door de blaadjes naar boven kijk. Komt vast door jullie kaartje.
De reden dat er zo'n gehoor aan gegeven wordt is denk ik ook omdat er zo veel mensen zijn zonder woorden en dit 'eindelijk' eens iets is wat ze voor jullie kunnen doen. Wat een verschil maakt.
quote:
Ik wil niet gestoord over komen, maar ik vind het gewoon fijn om soms even haar naam te noemen wanneer ik in het gras van het park lig en door de blaadjes naar boven kijk.
Noem haar naam zo vaak je wil. Of nog vaker zelfs. Ze heeft duidelijk diepe indruk gemaakt op veel mensen, we zijn heel trotse ouders
quote:
[..]
Noem haar naam zo vaak je wil. Of nog vaker zelfs. Ze heeft duidelijk diepe indruk gemaakt op veel mensen, we zijn heel trotse ouders
Ook hier nog een knuffel voor L-E! Ik denk ook veel aan Elva, haar naam zit steeds in mijn hoofd. En ik blijf maar tellen in het Zweeds
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Lieve L_E,
Deze kaart is voor mij nu helemaal het beeld van Elva. Een meisje dat veel losmaakt/vrijmaakt, zichzelf heeft vrijgemaakt als het ware en voor veel licht zorgt. Ruim tien jaar geleden heeft mijn broer een dochtertje verloren, van toen twee jaar oud. Ik was op vakantie toen het gebeurde en het telefoongesprek dat ik toen met hem heb gevoerd, zal ik nooit meer vergeten. Zoveel verdriet.. Later reed ik samen met mijn vriend in de auto door een schitterend bosgebied in het zuiden van Frankrijk op weg naar huis en zag ik het zonlicht door de bladeren van de bomen schijnen. We draaiden Kate Bush (Aerial). Ik voelde me toen zo sterk even met mijn kleine nichtje verbonden en met wie zij was, en de vrijheid, het licht en de rust waarin zij was gekomen. Ik wens jullie en iedereen hier die zoveel verdriet te verwerken heeft heel veel sterkte en momenten dat je ondanks dat grote verdriet toch rust kunt voelen. .
Deze kaart is voor mij nu helemaal het beeld van Elva. Een meisje dat veel losmaakt/vrijmaakt, zichzelf heeft vrijgemaakt als het ware en voor veel licht zorgt. Ruim tien jaar geleden heeft mijn broer een dochtertje verloren, van toen twee jaar oud. Ik was op vakantie toen het gebeurde en het telefoongesprek dat ik toen met hem heb gevoerd, zal ik nooit meer vergeten. Zoveel verdriet.. Later reed ik samen met mijn vriend in de auto door een schitterend bosgebied in het zuiden van Frankrijk op weg naar huis en zag ik het zonlicht door de bladeren van de bomen schijnen. We draaiden Kate Bush (Aerial). Ik voelde me toen zo sterk even met mijn kleine nichtje verbonden en met wie zij was, en de vrijheid, het licht en de rust waarin zij was gekomen. Ik wens jullie en iedereen hier die zoveel verdriet te verwerken heeft heel veel sterkte en momenten dat je ondanks dat grote verdriet toch rust kunt voelen.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Franny Die kaart is mijn profielfoto op FB, niet zonder reden inderdaad. Wat enorm verdrietig dat jouw familie ook met zulk verdriet te kampen heeft gehad
Wat je beschrijft over het licht en de vrijheid, ik voel dat zo sterk sinds Elva er is. Vanaf het moment dat ze werd geboren bevind ik me in een soort van sereniteit die zo veel rust geeft, dat is denk ik ook waarom ik niet het wrak ben dat mensen wel verwachten op dit moment. Elva is heel dicht bij ons, en alle liefde die we haar wilden geven toen we besloten voor een derde kindje te gaan, ontvangt ze ook. Waar zij is, is licht
Die kaart is mijn profielfoto op FB, niet zonder reden inderdaad. Wat enorm verdrietig dat jouw familie ook met zulk verdriet te kampen heeft gehad Wat je beschrijft over het licht en de vrijheid, ik voel dat zo sterk sinds Elva er is. Vanaf het moment dat ze werd geboren bevind ik me in een soort van sereniteit die zo veel rust geeft, dat is denk ik ook waarom ik niet het wrak ben dat mensen wel verwachten op dit moment. Elva is heel dicht bij ons, en alle liefde die we haar wilden geven toen we besloten voor een derde kindje te gaan, ontvangt ze ook. Waar zij is, is licht
Soms is wel eens lastig dat ik niet op FB zit!
Wat mooi dat je die sereniteit voelt.
Wat mooi dat je die sereniteit voelt.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Helaas. Op de echo was geen hartje te zien. Het vruchtje is 6w5d geworden. Morgenochtend 7:45 melden voor een curettage. Gaat allemaal erg snel. Maar nu het niet goed is wil ik er ook vanaf. Morgen ga ik wel janken.quote:
Sterkte Broodje
Ik mag me hier ook melden denk ik. Weer zwanger, eerste echo. Volgens mijn berekeningen bijna 7 weken, de echo zei 5w3d. Lijkt me niet. Ik testte op 1 juni al dik positief met de Clearblue Digital (2-3w na conceptie stond erop). De gynaecoloog deed er best luchtig over. We gaan over 2 weken weer kijken. Misschien ga je voor die tijd wel bloeden. En dat was het. Ik voel me zo rot, nog zo zwanger. Sinds gister pijnlijke borsten, al ruim een week echt misselijk, moe. Ik weet even niet hoe ik de tijd door moet komen.
Wat verdrietig Aventura... Sterkte morgen met de curettage en pak inderdaad ook de ruimte voor je verdriet.quote:
[..]
Helaas. Op de echo was geen hartje te zien. Het vruchtje is 6w5d geworden. Morgenochtend 7:45 melden voor een curettage. Gaat allemaal erg snel. Maar nu het niet goed is wil ik er ook vanaf. Morgen ga ik wel janken.
Heel verdrietig Aventura. Veel sterkte morgen en neem de tijd om het een plekje te geven als je dat nodig hebt
Jullie zijn lief Het gaat eigenlijk wel. Ben een beetje aan het bijkomen op de bank met een wit wijntje. Ik ben 'blij' dat ik er morgen al vanaf ben, lichamelijk dan. Ben een gelukkig mens, heb een lieve man en een schat van een zoon. We vinden het vooral ook erg jammer dat we onze familie nu geen goed nieuws kunnen vertellen. Ik had het al helemaal gepland, op het verjaardagsfeestje van onze zoon. En geen broer of zus voor hem op valentijnsdag. Ik ga er vast nog wel om huilen. Toch realiseer ik me erg goed dat de munt twee kanten op kan vallen zodra je zwanger bent. Dat realiseer ik me heel goed en zeker na het doorlezen van dit draadje. Ik voel enorm mee met jullie allemaal.
Het gaat eigenlijk wel. Ben een beetje aan het bijkomen op de bank met een wit wijntje. Ik ben 'blij' dat ik er morgen al vanaf ben, lichamelijk dan. Ben een gelukkig mens, heb een lieve man en een schat van een zoon. We vinden het vooral ook erg jammer dat we onze familie nu geen goed nieuws kunnen vertellen. Ik had het al helemaal gepland, op het verjaardagsfeestje van onze zoon. En geen broer of zus voor hem op valentijnsdag. Ik ga er vast nog wel om huilen. Toch realiseer ik me erg goed dat de munt twee kanten op kan vallen zodra je zwanger bent. Dat realiseer ik me heel goed en zeker na het doorlezen van dit draadje. Ik voel enorm mee met jullie allemaal.
Aventura, helaas toch niet de goede afloop waar we op hoopten heel veel sterkte, morgen en daarna!
heel veel sterkte, morgen en daarna!
disclaimer
Sterkte morgen, Aventura!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Aventura sterkte
[ Bericht 29% gewijzigd door AwayTL op 01-07-2015 09:48:54 ]
[ Bericht 29% gewijzigd door AwayTL op 01-07-2015 09:48:54 ]
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Dankjullie. Het is achter de rug. Viel me alles mee eigenlijk. Het vervelendst vond ik het wachten en het inbrengen van het infuus (wat niet lukte, en wat uiteindelijk in mijn elleboogholte moest). Heb na de ingreep heel even kramp gehad en ik bloedde (en bloed) nauwelijks. Hopelijk is het dan nu ook echt voorbij. Dat wil zeggen, het fysieke deel. Helaas nog wel pijnlijke borsten, maar de misselijkheid is gelijk over gegaan. Ik vond de vpk's wel erg spraakzaam (ook heel lief hoor), ze zeiden de standaard dingen zoals: een op de vijf maakt dit mee, dit kindje was toch niet goed, had ook in je eileider kunnen zitten en dan ben je verder van huis, je kunt tenminste spontaan zwanger worden, et cetera. Maar weetje: ik vind dus wel troost in deze woorden. Ik ben sowieso van het doorgaan, vooruitkijken en accepteren. Het is zoals het is en er komt nu geen kind. Maar zo kan het balletje ook rollen als je zwanger wordt. Ik ben daarom ook niet heel erg verdrietig. Dit vindt wel een plekje.
Fijn dat je troost hebt kunnen vinden in de woorden van de verpleging. En dat de ingreep goed is verlopen.
Sterkte!
Sterkte!
Fijn dat alles goed is verlopen. En wat fijn dat je woorden van troost hebt kunnen vinden in de woorden van de verpleegsters
Op urnenwinkel.nl zijn trouwens hele mooie urnen voor (premature)kindjes te vinden, ook mooi als eventueel gedenk beeldje
Wij hebben er onze urn vandaan en aan laten passen zodat hij precies bij ons past
Wij hebben er onze urn vandaan en aan laten passen zodat hij precies bij ons past
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
Fijn om te lezen Aventura, je klinkt er heel nuchter onder
Mooi klumsy, zit de as dan in die hartjes of in het hele beeldje oid?
Mooi klumsy, zit de as dan in die hartjes of in het hele beeldje oid?
Het as zit in het beeld, via de onderkant van het beeldje kan dat erin
Geboren om voor altijd lief te hebben... O+ Roan & Senna O+
Ik was niet van plan om hier iets te plaatsen, maar heb 2,5 week geleden een miskraam gehad, vruchtje was 6 weken.
Nu heb ik 2 weken gebloed, de laatste paar dagen in die weken was het bijna weg. Maar nu begon ik afgelopen maandag (toen 2 weken na miskraam) weer heel erg te bloeden.
Kan dat al een menstruatie zijn? Vind dat zo raar, tussen een eisprong en menstruatie zit vaak 14 dagen, vind dit wel heel kort dan.
Nu heb ik 2 weken gebloed, de laatste paar dagen in die weken was het bijna weg. Maar nu begon ik afgelopen maandag (toen 2 weken na miskraam) weer heel erg te bloeden.
Kan dat al een menstruatie zijn? Vind dat zo raar, tussen een eisprong en menstruatie zit vaak 14 dagen, vind dit wel heel kort dan.
Tralalalaaa
Wat rot dat je een miskraam hebt gehadquote:
Ik was niet van plan om hier iets te plaatsen, maar heb 2,5 week geleden een miskraam gehad, vruchtje was 6 weken.
Nu heb ik 2 weken gebloed, de laatste paar dagen in die weken was het bijna weg. Maar nu begon ik afgelopen maandag (toen 2 weken na miskraam) weer heel erg te bloeden.
Kan dat al een menstruatie zijn? Vind dat zo raar, tussen een eisprong en menstruatie zit vaak 14 dagen, vind dit wel heel kort dan.
Ik vind ook dat het wel erg vroeg is voor een menstruatie, zou het nog bij de miskraam kunnen passen? Dat lijkt me waarschijnlijker. Anders morgen aan de verloskundige vragen? Daar is de verloskundige ook voor!
Ik denk een nabloeding toch.quote:
Ik was niet van plan om hier iets te plaatsen, maar heb 2,5 week geleden een miskraam gehad, vruchtje was 6 weken.
Nu heb ik 2 weken gebloed, de laatste paar dagen in die weken was het bijna weg. Maar nu begon ik afgelopen maandag (toen 2 weken na miskraam) weer heel erg te bloeden.
Kan dat al een menstruatie zijn? Vind dat zo raar, tussen een eisprong en menstruatie zit vaak 14 dagen, vind dit wel heel kort dan.
Ja wel he. Baal ervan, mag wel weer afgelopen zijn met dat gebloed. Zeker met dit warme weer 
Ik kijk het nog even aan, als het maandag niet over is ga ik even bellen.
Thanks!
Ik kijk het nog even aan, als het maandag niet over is ga ik even bellen.
Thanks!
Tralalalaaa
Waarom wilde je het niet vertellen hier?quote:
Ik was niet van plan om hier iets te plaatsen, maar heb 2,5 week geleden een miskraam gehad, vruchtje was 6 weken.
Nu heb ik 2 weken gebloed, de laatste paar dagen in die weken was het bijna weg. Maar nu begon ik afgelopen maandag (toen 2 weken na miskraam) weer heel erg te bloeden.
Kan dat al een menstruatie zijn? Vind dat zo raar, tussen een eisprong en menstruatie zit vaak 14 dagen, vind dit wel heel kort dan.
(dat je zwanger was bedoel ik )Wel rot dat de nasleep zo lang duurt, kan me voorstellen dat je daar niet echt op zit te wachten
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Ik wist pas laat dat ik zwanger was. Dacht dat m'n menstruatie weer achterlijk zat te doen. Even tmi in een spoiler.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik wist denk een week dat ik zwanger was en het viel samen met het plotselinge verlies van m'n baan, dus even teveel aan m'n hoofd. En toen kwam die miskraam.
Ik heb nog niet eerder een miskraam met 6 weken gehad dus heb geen vergelijkingsmateriaal qua bloedverlies. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik dan na een paar dagen of een dag na die miskraam alweer een eisprong zou hebben. Al was ik afgelopen maandag echt bloedchagrijnig en had ik last van hoofdpijn, vandaag ook. Dus k ging twijfelen of het niet toch wel m'n menstruatie was. Nouja, maandag ff bellen als t dan nog niet minder is.Tralalalaaa
TAP, daar is eigenlijk heel weinig van te zeggen. Ik heb tweemaal een miskraam met 6 weken gehad en beide keren was het totaal anders.
Wat naar tap. Misschien kan je een zwangerschapstestje doen om te kijken of er nog hcg in je bloed zit. Als dit een menstruatie is dan zou je geen streepje meer moeten zien. Maar ik zou ook wel even overleggen met je vk, want ik zou wel zeker willen weten dat er geen restweefsel is achtergebleven.
Hier van de week de bevestiging gehad dat het inderdaad een miskraam is geweest. Alles was schoon.
Mijn menstruatie lijkt ook weer op gang te komen.
Mijn menstruatie lijkt ook weer op gang te komen.
Hoi! Helaas schop ik dit topic omhoog. Ik overleg natuurlijk nog met verloskundige maar ik heb nog wat heel praktische vragen.
Voor de nietmeelezers in z&g, gisteren met 9 weken gehoord dat ik ofwel gistermiddag met een hele zooi bloedverlies het vruchtje al verloren ben ofwel minieme kans dat het vruchtje niet in de baarmoeder zit. Voor dat laatste wordt de afname van mijn hcg gevolgd, maar ik weet praktisch zeker dat het vruchtje gewoon al weg is.
Baarmoeder lijkt dus al redelijk 'schoon'
* Kan ik gewoon in bad?
* Moet het bloedverlies echt worden opgevangen door maandverband of mag je (op den duur?) tampons gebruiken? Het is niet bijzonder veel eigenlijk, beetje als eerste dag menstruatie maar dan iets meer structuur (bah sorry)
* Beetje met een blik in de toekomst, hoe snel kan ik eigenlijk weer normale cyclus verwachten? En is het een bakerpraatje dat je dan 'extra vruchtbaar' bent of is het waar?
* In het ziekenhuis noemden ze dit gisteren botte pech en een vruchtje waarbij het in aanleg al verkeerd is gegaan. Kans op herhaling zou net zo groot zijn als bij iedere andere zwangere. Het grote gevaarlijke internet vertelt mij dat de kans na een miskraam juist iets verhoogd is. Iemand uitsluitsel? Of ligt het ook aan het type miskraam?
Voor de nietmeelezers in z&g, gisteren met 9 weken gehoord dat ik ofwel gistermiddag met een hele zooi bloedverlies het vruchtje al verloren ben ofwel minieme kans dat het vruchtje niet in de baarmoeder zit. Voor dat laatste wordt de afname van mijn hcg gevolgd, maar ik weet praktisch zeker dat het vruchtje gewoon al weg is.
Baarmoeder lijkt dus al redelijk 'schoon'
* Kan ik gewoon in bad?
* Moet het bloedverlies echt worden opgevangen door maandverband
of mag je (op den duur?) tampons gebruiken? Het is niet bijzonder veel eigenlijk, beetje als eerste dag menstruatie maar dan iets meer structuur (bah sorry)* Beetje met een blik in de toekomst, hoe snel kan ik eigenlijk weer normale cyclus verwachten? En is het een bakerpraatje dat je dan 'extra vruchtbaar' bent of is het waar?
* In het ziekenhuis noemden ze dit gisteren botte pech en een vruchtje waarbij het in aanleg al verkeerd is gegaan. Kans op herhaling zou net zo groot zijn als bij iedere andere zwangere. Het grote gevaarlijke internet vertelt mij dat de kans na een miskraam juist iets verhoogd is. Iemand uitsluitsel? Of ligt het ook aan het type miskraam?
Svane, wat ontzettend verdrietig toch Ondanks dat je het "aanvoelt" is de klap toch groot.
Je mag pas in bad als het bloedverlies gestopt is. Ook tampons mogen niet. Je moet het in dit opzicht een beetje als een "bevalling" beschouwen.
Wat cyclus betreft, dat is per persoon enorm verschillend. Ik werd beide keren na exact 5 weken weer ongesteld, maar er zijn er ook bij wie het maanden duurde. Daar kan ik geen antwoord op geven.
Mijn vruchtbaarheid was na de miskramen wel erg hoog, maar dat was ie sowieso al. Maar dat klopt wel, in het algemeen.
De kans op herhaling is aanwezig. Maar dat zijn nog geen schokkende getallen. De kans op een eerste miskraam is iets van 15%, op een tweede 20%, op een derde 25%. (al voelt dat echt ENORM, als je er zelf in zit) Daarna gaat het pas echt aantikken en is de kans groter dat er iets structureel mis is. Daar moet je echter nog helemaal niet mee bezig zijn. Het is als dobbelstenen gooien. Soms gooi je drie keer achter elkaar zes. Soms gooi je na 25 keer nog geen zes.
Houd moed, maar verwerk dit verdriet eerst. Dat tweede kindje gaat er tzt zeker komen voor jullie
Ondanks dat je het "aanvoelt" is de klap toch groot.Je mag pas in bad als het bloedverlies gestopt is. Ook tampons mogen niet. Je moet het in dit opzicht een beetje als een "bevalling" beschouwen.
Wat cyclus betreft, dat is per persoon enorm verschillend. Ik werd beide keren na exact 5 weken weer ongesteld, maar er zijn er ook bij wie het maanden duurde. Daar kan ik geen antwoord op geven.
Mijn vruchtbaarheid was na de miskramen wel erg hoog, maar dat was ie sowieso al. Maar dat klopt wel, in het algemeen.
De kans op herhaling is aanwezig. Maar dat zijn nog geen schokkende getallen. De kans op een eerste miskraam is iets van 15%, op een tweede 20%, op een derde 25%. (al voelt dat echt ENORM, als je er zelf in zit) Daarna gaat het pas echt aantikken en is de kans groter dat er iets structureel mis is. Daar moet je echter nog helemaal niet mee bezig zijn. Het is als dobbelstenen gooien. Soms gooi je drie keer achter elkaar zes. Soms gooi je na 25 keer nog geen zes.
Houd moed, maar verwerk dit verdriet eerst. Dat tweede kindje gaat er tzt zeker komen voor jullie
disclaimer
Ik had vorig jaar met 11 weken een MA, en heb een curretage gehad. Ik mocht niet in bad tot het bloeden was gestopt en moest inderdaad maandverband gebruiken.
Als ik het me goed herinner werd ik na 6 weken weer ongesteld. Ietsje later, maar niet extreem. Maar het is bij mij nog wel 2/3 maanden wat onrustig gebleven qua cyclus, maar toen was het weer normaal. Verschilt ook per persoon denk ik.
Extra vruchtbaar zeggen ze wel eens ja. Ik heb me dat afgevraagd, in mijn geval was mijn lichaam ook al steeds minder hormonen aan het maken lijkt mij, vraag me af of het dan verschil maakt. Maar heb geen goed antwoord eigenlijk.
En de gyn zei hier ook botte pech en de volgende keer dezelfde kans. Heb wel eens gelezen dat de kans na twee keer iets groter wordt. Maar twee keer kan net zo goed domme pech zijn.
Als ik het me goed herinner werd ik na 6 weken weer ongesteld. Ietsje later, maar niet extreem. Maar het is bij mij nog wel 2/3 maanden wat onrustig gebleven qua cyclus, maar toen was het weer normaal. Verschilt ook per persoon denk ik.
Extra vruchtbaar zeggen ze wel eens ja. Ik heb me dat afgevraagd, in mijn geval was mijn lichaam ook al steeds minder hormonen aan het maken lijkt mij, vraag me af of het dan verschil maakt. Maar heb geen goed antwoord eigenlijk.
En de gyn zei hier ook botte pech en de volgende keer dezelfde kans. Heb wel eens gelezen dat de kans na twee keer iets groter wordt. Maar twee keer kan net zo goed domme pech zijn.
Verdrietig Svane.. Sterkte!
Wat SQ zegt inderdaad.. Tampons en in bad gaan mogen echt niet, sorry
Mijn miskraam brak door in maart en mijn eerste menstruatie was in juni, duurde best lang allemaal dus.. Geloof niet dat dat standaard is.
Extra vruchtbaar is inderdaad een praatje waarvan ik niet weet of ik die geloof. Ik denk dat het meer toeval is als iemand meteen de eerste ronde na een miskraam weer zwanger wordt.
En kansen op vervolg heeft SQ ook al antwoord op gegeven. Ik had twee miskramen voor een goede zwangerschap. Dan heb je overigen eventueel recht op de eerste onderzoeken, pas vanaf drie miskramen krijg je meer onderzoeken om een eventuele oorzaak te achterhalen. Tot die tijd is het vaak helaas brute pech en zijn je kansen op nog een miskraam niet (veel) groter.
Wat SQ zegt inderdaad.. Tampons en in bad gaan mogen echt niet, sorry
Mijn miskraam brak door in maart en mijn eerste menstruatie was in juni, duurde best lang allemaal dus.. Geloof niet dat dat standaard is.
Extra vruchtbaar is inderdaad een praatje waarvan ik niet weet of ik die geloof. Ik denk dat het meer toeval is als iemand meteen de eerste ronde na een miskraam weer zwanger wordt.
En kansen op vervolg heeft SQ ook al antwoord op gegeven. Ik had twee miskramen voor een goede zwangerschap. Dan heb je overigen eventueel recht op de eerste onderzoeken, pas vanaf drie miskramen krijg je meer onderzoeken om een eventuele oorzaak te achterhalen. Tot die tijd is het vaak helaas brute pech en zijn je kansen op nog een miskraam niet (veel) groter.
Wat verdrietig Svane Ik hoop voor je dat je inderdaad het vruchtje al kwijt bent.
De antwoorden van IMA en SQ zijn gelijk aan wat ik wilde meegeven. Zie de miskraam echt als een wond zoals je die hebt na een bevalling, dus niet in bad en geen tampons. Helaas.
Cyclus is heel wisselend hoe die opgepikt wordt en vruchtbaarheid lijkt wel hoger. Na een eerste miskraam is er nog nauwelijks een verhoogd risico ten opzichte van de gewone situatie.
Ik denk aan iedereen hier in dit topic, maar nog altijd komen eigen ervaringen toch weer erg dichtbij. Geef en neem de tijd voor je herstel.
Ik hoop voor je dat je inderdaad het vruchtje al kwijt bent. De antwoorden van IMA en SQ zijn gelijk aan wat ik wilde meegeven. Zie de miskraam echt als een wond zoals je die hebt na een bevalling, dus niet in bad en geen tampons. Helaas.
Cyclus is heel wisselend hoe die opgepikt wordt en vruchtbaarheid lijkt wel hoger. Na een eerste miskraam is er nog nauwelijks een verhoogd risico ten opzichte van de gewone situatie.
Ik denk aan iedereen hier in dit topic, maar nog altijd komen eigen ervaringen toch weer erg dichtbij. Geef en neem de tijd voor je herstel.
Dank voor jullie lieve berichtjes!
Ik baal nu ook gewoon heel praktisch zo vlak voor vakantie dat ik met broeierig maandverband moet gaan rondsjouwen en niet met m'n kind het zwembad in kan. Hopelijk ben ik al zoveel kwijt dat het relatief snel ophoud.
Ook fijn om over jullie ervaring met cyclus na de miskraam te lezen. Echt een beetje simpel en voorbijgaand aan het hele gebeuren, maar nu ik geen februari kindje krijg, zat ik al te rekenen wanneer dan eventueel wel, ik hoop echt dat zomer 2016 dan wel voor me is weggelegd. maar het precieze moment en het leeftijdsverschil dat daarbij hoort moet ik denk ik even loslaten.
Hoe hebben jullie de daaropvolgende zwangerschap ervaren? Ik ben al best een neuroot, en ik ben echt bang dat ik bij een hopelijk goede volgende zwangerschap van de positieve test tot hoe ver ik nu ben gekomen echt niet grappig wordt
Echt stom he, dat stiekem zoveel mensen het hebben meegemaakt maar het toch nog als een taboe voelt. En dat ik ook wel een beetje een faalgevoel heb, halloooo hoe moeilijk is het om gewoon een baby te krijgen net als iedereen. al weet ik dat daar natuurlijk niets in te verwijten valt.
Ik baal nu ook gewoon heel praktisch zo vlak voor vakantie dat ik met broeierig maandverband moet gaan rondsjouwen en niet met m'n kind het zwembad in kan. Hopelijk ben ik al zoveel kwijt dat het relatief snel ophoud.
Ook fijn om over jullie ervaring met cyclus na de miskraam te lezen. Echt een beetje simpel en voorbijgaand aan het hele gebeuren, maar nu ik geen februari kindje krijg, zat ik al te rekenen wanneer dan eventueel wel, ik hoop echt dat zomer 2016 dan wel voor me is weggelegd.
maar het precieze moment en het leeftijdsverschil dat daarbij hoort moet ik denk ik even loslaten. Hoe hebben jullie de daaropvolgende zwangerschap ervaren? Ik ben al best een neuroot, en ik ben echt bang dat ik bij een hopelijk goede volgende zwangerschap van de positieve test tot hoe ver ik nu ben gekomen echt niet grappig wordt
Echt stom he, dat stiekem zoveel mensen het hebben meegemaakt maar het toch nog als een taboe voelt. En dat ik ook wel een beetje een faalgevoel heb, halloooo hoe moeilijk is het om gewoon een baby te krijgen net als iedereen.
al weet ik dat daar natuurlijk niets in te verwijten valt.
Nouja, er zijn echt heel veel vrouwen die weleens een miskraam hebben gehad voordat of nadat ze een kind hebben gekregen. Zo vanzelfsprekend is het allemaal niet.
Mijn ervaring is dat vooral het begin van een daaropvolgende zwangerschap best onzeker is. Omdat je niets kan zien en je de baby niet voelt. Sowieso vond ik die eerste tijd een soort niemandsland, totdat je echt echo's krijgt enzo. Maar dan nog zegt een echo met spartelend kindje nog niets.
Ik was pas gerust na de 20-weken echo en eigenlijk ook nog niet 100% ofzo, maar er kwam wel een berusting oid.
ik was er niet vaak mee bezig van, als het maar goed gaat.
Heel gek, maar ik heb er veeeeel meer last van gehad tijdens de zwangerschap van m'n jongste. Toen was de volledige opluchting er toen ze geboren was.
Mijn ervaring is dat vooral het begin van een daaropvolgende zwangerschap best onzeker is. Omdat je niets kan zien en je de baby niet voelt. Sowieso vond ik die eerste tijd een soort niemandsland, totdat je echt echo's krijgt enzo. Maar dan nog zegt een echo met spartelend kindje nog niets.
Ik was pas gerust na de 20-weken echo en eigenlijk ook nog niet 100% ofzo, maar er kwam wel een berusting oid.
ik was er niet vaak mee bezig van, als het maar goed gaat.
Heel gek, maar ik heb er veeeeel meer last van gehad tijdens de zwangerschap van m'n jongste. Toen was de volledige opluchting er toen ze geboren was.
Tralalalaaa
Ik hoop met je mee dat de bloedingen snel over zijn, maar als het niet zo is, dan hoop ik dat je toch nog wat van je vakantie kunt meegenieten. Ik heb destijds zelf die twee weken vakantie (de dag voor we weggingen had ik een echo zonder hartactiviteit, was er bij een eerdere echo wel) wel als prettig ervaren. Ook al had ik m'n miskraam daar, het was fijn om met m'n man en dochter in een bubbel te zitten. Ver weg van alles en iedereen.
Volgende zwangerschappen waren echt van dag tot dag leven en zonder verwachtingen. Bij de vierde zwangerschap werd dat beter vanaf dat ik het kindje kon voelen, zo rond de tijd van de SEO.
Jouw valt niets te verwijten en ik hoop dat je er toch met wat mensen over kunt praten. Het voelt als een taboe inderdaad, maar kies de mensen met wie je het wilt delen zorgvuldig uit. Ze kunnen je steunen, begrijpen. Ik heb daar zelf veel van geleerd. Best kans dat je meer mensen treft die het zelf hebben meegemaakt. Ook voor begrip na de eerste rare weken nu.
Volgende zwangerschappen waren echt van dag tot dag leven en zonder verwachtingen. Bij de vierde zwangerschap werd dat beter vanaf dat ik het kindje kon voelen, zo rond de tijd van de SEO.
Jouw valt niets te verwijten en ik hoop dat je er toch met wat mensen over kunt praten. Het voelt als een taboe inderdaad, maar kies de mensen met wie je het wilt delen zorgvuldig uit. Ze kunnen je steunen, begrijpen. Ik heb daar zelf veel van geleerd. Best kans dat je meer mensen treft die het zelf hebben meegemaakt. Ook voor begrip na de eerste rare weken nu.
Svane, heel veel sterkte! Vorig jaar een miskraam gehad met tien weken van ons eind Januari kindje. Nu zwanger van ons augustus kindje.. Het kan allemaal! Ik had weer een menstruatie na zeven weken..
De volgende zwangerschap(pen) (de eerstevolgende duurde maar zes weken natuurlijk) vond ik wel lastiger. Heb de eerste maanden echt last gehad van zwarte gedachten enzo. Ik weet niet of dat echt over is gegaan. Ik vond het wel makkelijker worden naarmate de tijd verstreek. Maar echt zen ben ik pas weer na de geboorte geworden
Overigens, ik had ook maar weinig gehoord van miskramen in mijn omgeving toen het me overkwam. Maar ik was zó blij met Fok! Door ervaringen van anderen te lezen, en hier mijn ei kwijt te kunnen. Te weten dat het echt heel, heel veel vrouwen overkomt. Dat heeft me enorm gesterkt! En ik hoop dat het dat uiteindelijk ook voor jou doet
Overigens, ik had ook maar weinig gehoord van miskramen in mijn omgeving toen het me overkwam. Maar ik was zó blij met Fok! Door ervaringen van anderen te lezen, en hier mijn ei kwijt te kunnen. Te weten dat het echt heel, heel veel vrouwen overkomt. Dat heeft me enorm gesterkt! En ik hoop dat het dat uiteindelijk ook voor jou doet
disclaimer
Dat! +1quote:
Overigens, ik had ook maar weinig gehoord van miskramen in mijn omgeving toen het me overkwam. Maar ik was zó blij met Fok! Door ervaringen van anderen te lezen, en hier mijn ei kwijt te kunnen. Te weten dat het echt heel, heel veel vrouwen overkomt. Dat heeft me enorm gesterkt! En ik hoop dat het dat uiteindelijk ook voor jou doet
Na mijn miskraam heeft het een maand of 4 geduurd voordat ik weer zwanger was. En die resulteerde in een geweldig meisje dat onlangs haar tweede verjaardag alweer heeft gevierd
Sterkte Svane
Mama van Lars & Femke
Ik vond het begin van deze zwangerschap echt niet leuk. Vooral omdat ik bij de MA dus helemaal niks had gemerkt en ik dus continu het gevoel had dat het mis kon zijn zonder dat ik het merkte. We hebben in de eerste periode vier echo's gehad en ik zag er telkens als een berg tegenop. Allemaal potentiële 'erachter komen dat het niet goed is' momenten. Dat gevoel begon na 12 weken wel steeds minder te worden en de rust kwam weer terug toen ik het ging voelen. Nog af en toe wel stressmomenten gehad, maar dat was sowieso misschien wel gebeurd. De laatste dagen merk ik ook dat het 'ik weet niet wat er binnen gebeurd' gevoel weer wat sterker wordt. Is ook de spanning zo aan het einde denk ik.
Wij zijn trouwens heel open geweest naar onze omgeving. Ook omdat de slechte echo de avond voor een groot werkding was en ik me daar echt voor af moest melden. Ook leek het me vreselijk om terug te komen en allemaal mensen te hebben die vroegen of ik een griepje had gehad of zo. Uiteindelijk moest ik dus ook naar het ziekenhuis voor een curretage en had ik de nasleep van de narcose, dus kon ik er niet echt omheen. Dat voelt voor iedereen anders natuurlijk, maar het leverde ook op dat we heel veel steun kregen en dat bleek dat héél veel mensen in onze omgeving ook zoiets hadden meegemaakt. Daardoor heb ik ook nooit het gevoel gehad dat het werd weggewuifd of zo.
Neem je gevoel serieus en geef het tijd
Wij zijn trouwens heel open geweest naar onze omgeving. Ook omdat de slechte echo de avond voor een groot werkding was en ik me daar echt voor af moest melden. Ook leek het me vreselijk om terug te komen en allemaal mensen te hebben die vroegen of ik een griepje had gehad of zo. Uiteindelijk moest ik dus ook naar het ziekenhuis voor een curretage en had ik de nasleep van de narcose, dus kon ik er niet echt omheen. Dat voelt voor iedereen anders natuurlijk, maar het leverde ook op dat we heel veel steun kregen en dat bleek dat héél veel mensen in onze omgeving ook zoiets hadden meegemaakt. Daardoor heb ik ook nooit het gevoel gehad dat het werd weggewuifd of zo.
Neem je gevoel serieus en geef het tijd
Svane, mijn miskraam kwam begin april en in juni had ik weer een cyclus. In juli werd ik opnieuw zwanger en ik was de eerste paar dagen na mijn positieve test best verdrietig, ik dacht echt dat het wel weer niets zou worden en dat een kindje vast niet voor me was weggelegd. Maar toen bedacht ik me hoe graag ik een kindje wilde en dat ik dus hoe dan ook echt ontzettend blij was met het kindje dat in mijn buik groeide. Stel nou dat het wel goed zou gaan? Dan vond ik dat dit kindje ook mijn blijheid verdiende, vanaf het begin. En ook als het mis zou gaan, dan was ik toch blij en dankbaar geweest dat ik nu een babytje in mijn buik had. Ik kon me dus vrij snel over mijn angst heen zetten. Maar ik ben sowieso niet iemand die zich snel laat leiden door angst, ga liever uit van mijn hart
Ik hoop dat het bloeden snel over is en dat je toch met je grote in het zwembad kunt <3 En ook dat je lichaam vlug verder hersteld en je weer een normale cyclus hebt
Ik hoop dat het bloeden snel over is en dat je toch met je grote in het zwembad kunt <3 En ook dat je lichaam vlug verder hersteld en je weer een normale cyclus hebt
Wat enorm verdrietig Svane. Veel sterkte met het een plekje geven en hoop dat alles snel weer in balans is voor je!
Veel sterkte Svane. Ik weet hoe het voelt. 1 week geleden een curettage gehad.
Heb bijna niet gebloed hierna. Wat heel lichte spotting nog, bijna niet te zien. Denk dat ik toch morgen wel weer eens in bad ga. Tampons lijken me niet goed of prettig, maar goed ik kan het met een inlegkruisje af. Verder kijk ik eigenlijk niet vooruit. Volgens mij heb ik nog hcg in mijn lijf want ben af en toe nog wat misselijk. Ben wel volop aan het werk (eigenlijk al sinds vrijdag) en dat vind ik alleen maar fijn. Ik wil dat alles normaal is.
Heb bijna niet gebloed hierna. Wat heel lichte spotting nog, bijna niet te zien. Denk dat ik toch morgen wel weer eens in bad ga. Tampons lijken me niet goed of prettig, maar goed ik kan het met een inlegkruisje af. Verder kijk ik eigenlijk niet vooruit. Volgens mij heb ik nog hcg in mijn lijf want ben af en toe nog wat misselijk. Ben wel volop aan het werk (eigenlijk al sinds vrijdag) en dat vind ik alleen maar fijn. Ik wil dat alles normaal is.
Lieve LE en man, morgen is de uitgerekende dag van Elva . Wat een rare, verdrietige en vervelende dagen zijn dit voor jullie bovenop het verdriet wat er al was.
Heel veel sterkte. Het zijn niet de makkelijkste dagen, maar de liefde voor Elva leeft voort bij iedereen!
. Wat een rare, verdrietige en vervelende dagen zijn dit voor jullie bovenop het verdriet wat er al was. Heel veel sterkte. Het zijn niet de makkelijkste dagen, maar de liefde voor Elva leeft voort bij iedereen!
Wat verdrietig Svane. Veel sterkte, hopelijk ben je fysiek snel hersteld.
Dankjewel Lingue, heel lief dat je er aan denkt Ik heb het even heel zwaar op het moment, we hadden er heel anders bij moeten zitten nu. Ik mis haar vreselijk, het doet zo'n pijn
Dankjewel Lingue, heel lief dat je er aan denkt
Ik heb het even heel zwaar op het moment, we hadden er heel anders bij moeten zitten nu. Ik mis haar vreselijk, het doet zo'n pijn
Nogmaals dankjullie voor alle berichten en ervaringen! Ik heb heel erg het vertrouwen dat een tweede kindje voor ons wel in de toekomst ligt, en daar kan ik ook heel erg naar uit kijken. Ik wil echter ook niet nu 'overhaast' me daar in storten.
Ziekenhuis belde net, hcg zit rond de 1000. Volgende week nog een keer bloed prikken maar buitenbaarmoederlijk is nu wel heel onwaarschijnlijk gelukkig. Fjieuw.
LE! Morgen de uitgerekende datum, wat onwijs moeilijk om te denken aan hoe je er nu met je gezin bij had moeten zitten. Doen jullie morgen iets speciaals? Sterkte.
Ziekenhuis belde net, hcg zit rond de 1000. Volgende week nog een keer bloed prikken maar buitenbaarmoederlijk is nu wel heel onwaarschijnlijk gelukkig. Fjieuw.
LE! Morgen de uitgerekende datum, wat onwijs moeilijk om te denken aan hoe je er nu met je gezin bij had moeten zitten. Doen jullie morgen iets speciaals? Sterkte.
Als ik terugkijk vond ik mijn uitgerekende datum de moeilijkste datum om onder ogen te komen. Want idd, ze had nu bij jullie moeten zijn. Knuffelen, spelen en zien opgroeien. En dat gevoel is zo enorm rot en maakt het gemis nog heftiger dan het al is
Allereerst een voor LE. Ik heb je verhaal van de zijlijn gevolgd. Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte, kracht en licht toe vandaag, speciaal morgen en alle andere dagen!
Svane ook voor jou een Dat 2e kindje komt er echt wel. "Fijn" dat je HCG laag was en de kans nu nihil is.
Balen van je vakantie, ik hoop voor jou dat het vloeien snel stopt.
Ik mag hier helaas ook komen posten Rood bloedverlies van het weekend, maandag een echo gehad waar met 10,5 week geen hartactiviteit meer te zien was van ons 1e kindje
Ik heb ook even meegelezen met de tips & ervaringen. Ik wist dus niet dat ik niet in bad mocht en maandverband moest gebruiken. Ook zijn de verschillende ervaringen rond een opstartende cyclus en zwangerschap fijn. Hier hopen we ook heel erg toch nog een 2016 kindje te kunnen krijgen. Sowieso fijn om hier te lezen, want in mijn eigen omgeving ken ik niemand of weet ik het van niemand
VK had gehoopt dat de MK vanzelf op gang zou komen, omdat ik al wat rood bloedverlies had. En dat was ook mijn eigen wens. Tot nu wat bruin bloedverlies gehad en verder nog niks. Wel wat krampen 's avonds gehad, dus er rommelt wel wat. Ik zit echt te wachten nu en dat voelt als nog meer falen van m'n lichaam.
VK belt vanmiddag dus dan zullen we een plan maken. Ik begreep dat je in eerste instantie tabletten voorgeschreven krijgt en ik was benieuwd naar deze ervaringen. Krijg je echt ontzettend krampen? En hoelang duurt dat? Ik zie hier als een berg tegen op namelijk. Maar als dat het op gang brengt, doe ik dat liever dan naar het ziekenhuis moeten gaan.
voor LE. Ik heb je verhaal van de zijlijn gevolgd. Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte, kracht en licht toe vandaag, speciaal morgen en alle andere dagen!Svane ook voor jou een
Dat 2e kindje komt er echt wel. "Fijn" dat je HCG laag was en de kans nu nihil is.Balen van je vakantie, ik hoop voor jou dat het vloeien snel stopt.
Ik mag hier helaas ook komen posten
Rood bloedverlies van het weekend, maandag een echo gehad waar met 10,5 week geen hartactiviteit meer te zien was van ons 1e kindje Ik heb ook even meegelezen met de tips & ervaringen. Ik wist dus niet dat ik niet in bad mocht en maandverband moest gebruiken. Ook zijn de verschillende ervaringen rond een opstartende cyclus en zwangerschap fijn. Hier hopen we ook heel erg toch nog een 2016 kindje te kunnen krijgen. Sowieso fijn om hier te lezen, want in mijn eigen omgeving ken ik niemand of weet ik het van niemand
VK had gehoopt dat de MK vanzelf op gang zou komen, omdat ik al wat rood bloedverlies had. En dat was ook mijn eigen wens. Tot nu wat bruin bloedverlies gehad en verder nog niks. Wel wat krampen 's avonds gehad, dus er rommelt wel wat. Ik zit echt te wachten nu en dat voelt als nog meer falen van m'n lichaam.
VK belt vanmiddag dus dan zullen we een plan maken. Ik begreep dat je in eerste instantie tabletten voorgeschreven krijgt en ik was benieuwd naar deze ervaringen. Krijg je echt ontzettend krampen? En hoelang duurt dat? Ik zie hier als een berg tegen op namelijk. Maar als dat het op gang brengt, doe ik dat liever dan naar het ziekenhuis moeten gaan.
/ontlurkt
L-E, heel erg veel sterkte vandaag en morgen en natuurlijk ook voor alle moeilijke dagen daarna. Ik vind dat je ontzettend sterk en liefdevol overkomt. Ik heb Kyara laatst een PM gestuurd over de crowdfunding actie (want ik heb helemaal niemand van hier op fb) en ook van mij komt wat jouw kant op. Fijn om op die manier iets bij te kunnen dragen, ook al ken ik je alleen maar van wat ik in oud van je lees. Ook mij heeft je verhaal heel erg geraakt en ook ik denk regelmatig aan Elva. De foto op je fb vind ik ongelooflijk mooi. Wat een liefde straalt daar van af! Nogmaals, heel erg veel sterkte
L-E, heel erg veel sterkte vandaag en morgen en natuurlijk ook voor alle moeilijke dagen daarna. Ik vind dat je ontzettend sterk en liefdevol overkomt. Ik heb Kyara laatst een PM gestuurd over de crowdfunding actie (want ik heb helemaal niemand van hier op fb) en ook van mij komt wat jouw kant op. Fijn om op die manier iets bij te kunnen dragen, ook al ken ik je alleen maar van wat ik in oud van je lees. Ook mij heeft je verhaal heel erg geraakt en ook ik denk regelmatig aan Elva. De foto op je fb vind ik ongelooflijk mooi. Wat een liefde straalt daar van af! Nogmaals, heel erg veel sterkte
Fuchsia, we gingen bijna gelijk op, jammer genoeg dus ook voor dezelfde korte duur. Wat lastig dat je nu nog moet wachten tot het vruchtje loslaat. Achteraf heeft dat bij mij vermoedelijk ook even geduurd maar dan was ik er nog niet bewust van. Volgens mij heb je meerdere mogelijkheden, afwachten, pillen, curretage. Bedenk ook goed wat je zelf wel of niet zou willen. Ik vind het fijn dat het bij mij 'vanzelf' gebeurd is maar tegelijkertijd kan ik die hele situatie op werk niet echt aanraden
LE...
Gelukkig is de waarde goed Svane, dat is in ieder geval een zorg minder.
Fuchia, ik heb geen ervaring met tabletten. De gyn hier adviseerde een curretage na 10 weken zwangerschap, omdat hij te vaak zag dat er na tabletten toch nog wat zat en vrouwen dan alsnog moesten komen. Was uiteraard onze keuze, maar ik vond persoonlijk de curretage ook een fijner idee. Ziekenhuis viel mij op zich erg mee, maar dat is voor iedereen anders. Wel achteraf wat langer last van de narcose.
Gelukkig is de waarde goed Svane, dat is in ieder geval een zorg minder.
Fuchia, ik heb geen ervaring met tabletten. De gyn hier adviseerde een curretage na 10 weken zwangerschap, omdat hij te vaak zag dat er na tabletten toch nog wat zat en vrouwen dan alsnog moesten komen. Was uiteraard onze keuze, maar ik vond persoonlijk de curretage ook een fijner idee. Ziekenhuis viel mij op zich erg mee, maar dat is voor iedereen anders. Wel achteraf wat langer last van de narcose.
@svane, fijn dat t hcg laag was. Mijn hcg was 4800 rond de 7 weken. Ziekenhuis hier hanteert een grens van 2200 geloof ik voor opereren. Wel prettig dat ze t nog even in de gaten houden.
@fuchsia, wat naar. Ik heb bij mijn MA gekozen voor een curettage omdat ik dan kon gaan slapen en t dan over was. Maar ik begrijp dat je t liefste gewoon lekker thuis bent. Er zijn wel meiden hier die het mbv pillen hebben gedaan.
Hoorde gisterenavond nog wat bijzonders van mijn man.
@fuchsia, wat naar
. Ik heb bij mijn MA gekozen voor een curettage omdat ik dan kon gaan slapen en t dan over was. Maar ik begrijp dat je t liefste gewoon lekker thuis bent. Er zijn wel meiden hier die het mbv pillen hebben gedaan. Hoorde gisterenavond nog wat bijzonders van mijn man.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
vlindertje Dankjewel
Oh jongens, wat een drukte in dit topic ineens, dat is heel niet de bedoeling Fuchsia, voor jou ook veel sterkte!
Dankjewel Oh jongens, wat een drukte in dit topic ineens, dat is heel niet de bedoeling
Fuchsia, voor jou ook veel sterkte!
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..quote:
Als ik terugkijk vond ik mijn uitgerekende datum de moeilijkste datum om onder ogen te komen. Want idd, ze had nu bij jullie moeten zijn. Knuffelen, spelen en zien opgroeien. En dat gevoel is zo enorm rot en maakt het gemis nog heftiger dan het al is
Och L-E... nog een schuldgevoel ook.. alsof het allemaal al niet erg genoeg is
Je had het toch echt niet van te voren kunnen weten
Je had het toch echt niet van te voren kunnen weten
Mama van Lars & Femke
Jaquote:
Ooh, die crowdfunding. Ik vind t zo tof dat er zo'n mooi bedrag is opgehaald.
Via deze weg ook nog even miljoenmaal bedankt voor allen die daar aan hebben bijgedragen. Ik herkende niet alle namen, maar er zaten volgens mij aardig wat fokkers bij. Jullie zijn tof
quote:
[..]
Ja
Via deze weg ook nog even miljoenmaal bedankt voor allen die daar aan hebben bijgedragen. Ik herkende niet alle namen, maar er zaten volgens mij aardig wat fokkers bij. Jullie zijn tof
Ik vind t fijn dat we met z'n allen het een beetje lichter kunnen maken, iets concreet kunnen doen. Voor Elva.
L-E.. Ook hier zijn jullie in gedachten rond deze confronterende datum. Wat vreselijk dat je je naast al het verdriet, ook nog schuldig voelt
En die crowdfunding actie..supermooi!
En nu ik hier toch ben, nog een dikke knuffel voor Cygne, Lingue, Fuchsia en Svane
Ook hier zijn jullie in gedachten rond deze confronterende datum. Wat vreselijk dat je je naast al het verdriet, ook nog schuldig voelt En die crowdfunding actie..supermooi
!En nu ik hier toch ben, nog een dikke knuffel voor Cygne, Lingue, Fuchsia en Svane
Ik weet ook eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen daarom. Want ik kan me dat gevoel richting 'ons' echt ontzettend goed voorstellen. Andersom was het ook confronterend natuurlijk, maar zo onvergelijkbaar.. Dus laat ik het maar bij deze:quote:
[..]
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..
Ach L-E, wat moeilijk. Maar weet, achteraf is altijd makkelijk roepen, had ik maar dit of dat. Ik hoop dat je het los kunt laten en ik wens jou en je familie veel sterkte en kracht toe de komende tijd.
Verder zal ik ook voor de overige dames even mijn ervaring delen. Ik had een miskraam bij 6 weken. Heel gelukkig het nieuwe jaar in, en dan op 6 januari toch mis. Ik ben heel verdrietig geweest, het had 9 maanden geduurt voordat het lukte en was bang dat ik nou weer zo lang moest wachten en dan weer kans dat het mis zou gaan. Ik heb uiteindelijk hulp gekregen hiermee om te gaan. Na 6 weken werd ik weer ongesteld, en na 6 maanden weer opnieuw zwanger. De eerste weken was mijn roze wolk ver te zoeken. Heb ook pas na de zesde week de vk gebeld, ik mocht met 8 weken een echo en jankte bij de goede echo. Bij de tweede echo (termijn) jankte ik weer en elke keer hartje luisteren (vanaf week 10) weer opgelucht naar buiten om na twee dagen weer enorm onzeker te zijn. Ik kreeg vanuit de praktijk de mogelijkheid elke 2 weken te komen om het hartje te luisteren. Dat hielp enorm en met 16 weken voelde ik de eerste schop en kon ik pas eindelijk een beetje genieten. Nu is ze bijna 4 maanden en als ik me sip voel, maakt zij me weer vrolijk. Het is het allemaal wel waard geweest.
Toch denk ik dat ik bij een volgende zwangerschap weer onzeker zal zijn in het begin. Dat is heel normaal denk ik. Maar, ook al kan het later ook nog mis gaan, toch vind ik het belangrijk te genieten van het zwanger zijn, want dat kindje verdient dat ook.
Al weet ik ook wel dat het voor sommige meer een overlevingstijd is tot hij of zij eindelijk in je armen ligt. Het is natuurlijk wel het belangrijkste 'ding' in je leven.
Verder zal ik ook voor de overige dames even mijn ervaring delen. Ik had een miskraam bij 6 weken. Heel gelukkig het nieuwe jaar in, en dan op 6 januari toch mis. Ik ben heel verdrietig geweest, het had 9 maanden geduurt voordat het lukte en was bang dat ik nou weer zo lang moest wachten en dan weer kans dat het mis zou gaan. Ik heb uiteindelijk hulp gekregen hiermee om te gaan. Na 6 weken werd ik weer ongesteld, en na 6 maanden weer opnieuw zwanger. De eerste weken was mijn roze wolk ver te zoeken. Heb ook pas na de zesde week de vk gebeld, ik mocht met 8 weken een echo en jankte bij de goede echo. Bij de tweede echo (termijn) jankte ik weer en elke keer hartje luisteren (vanaf week 10) weer opgelucht naar buiten om na twee dagen weer enorm onzeker te zijn. Ik kreeg vanuit de praktijk de mogelijkheid elke 2 weken te komen om het hartje te luisteren. Dat hielp enorm en met 16 weken voelde ik de eerste schop en kon ik pas eindelijk een beetje genieten. Nu is ze bijna 4 maanden en als ik me sip voel, maakt zij me weer vrolijk. Het is het allemaal wel waard geweest.
Toch denk ik dat ik bij een volgende zwangerschap weer onzeker zal zijn in het begin. Dat is heel normaal denk ik. Maar, ook al kan het later ook nog mis gaan, toch vind ik het belangrijk te genieten van het zwanger zijn, want dat kindje verdient dat ook.
Al weet ik ook wel dat het voor sommige meer een overlevingstijd is tot hij of zij eindelijk in je armen ligt. Het is natuurlijk wel het belangrijkste 'ding' in je leven.
Ik weet zo goed hoe het voeltquote:
[..]
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..
Mijn bovenbuurmeisje is een maand ouder dan mijn dochter had moeten zijn... En die ontwikkeling van haar vind ik soms best lastig.
ik ben ook altijd heel rationeel naar haar toe omdat het anders echt te confronterend is en probeer het zoveel mogelijk los te zien. Maar ja als je dan die ontwikkeling wel van redelijk dichtbij ziet... Niet leuk
En natuurlijk ik gun het iedereen van harte en hoop dat niemand dit mee hoeft te maken. Maar het verdriet is zo enorm k*t als je er heel bewust mee bezig bent. En je raakt er zo enorm van slag en kost zoveel energie om weer op dat niveau te komen om weer fijn te functioneren.
Dat moet je over je heen laten komen. En huil en schreeuw en ben boos zoveel je wilt, want dat is ook het enige dat helpt en telt op deze moeilijke dagen.
Dat zij wel en wij niet heb ik ook moeilijk gevonden. Ik een miskraam en mijn broertje komt een kleine maand later vertellen dat het hun dus wel gegund lijkt te zijn. Dat is heel moeilijk. Ik verwachtte het al gelukkig en heb blij kunnen doen voor ze, maar heb die avond echt flink zitten janken.
Gelukkig kunnen onze kinderen nog steeds gewoon samen spelen straks. Ze schelen 5 maanden
Gelukkig kunnen onze kinderen nog steeds gewoon samen spelen straks. Ze schelen 5 maanden
Ooooohhh LE ik probeer me jouw gedachten over die nacht te verbeelden en hoe het anders had kunnen lopen, maar ik hoop toch zo dat die gedachte bij jou ooit iets naar de achtergrond verschuift. En je wellicht door je verhaal te blijven delen kan zorgen dat het bij een ander anders uitpakt, je weet wellicht niet half hoe ver je verhaal reikt en op deze manier ook oprecht van levensbelang zal kunnen zijn. Daar heb jij niets aan, helaas. Nogmaals, heel veel sterkte.
L-E, ik hoop zo dat je het schuldgevoel een plekje kan gaan geven. Dat verdien je niet om er nog bij te hebben.
Svane en Fuchia,
Svane en Fuchia,
Ik zou zeker eerst de tabletten proberen. Ja, het doet wel pijn, je krijgt krampen, maar een curretage is echt een operatie, onder narcose. Dat geeft risico's en moet je ook van herstellen. En je baarmoeder kan er door beschadigen (kleine kans, maar is er wel). Bij 30% komt alsnog een currettage, dat klopt, maar bij 70% is het ook gewoon afgedaan na die tabletten. En dan heb je het in elk geval geprobeerd.quote:
Allereerst een
Svane ook voor jou een
Balen van je vakantie, ik hoop voor jou dat het vloeien snel stopt.
Ik mag hier helaas ook komen posten
Ik heb ook even meegelezen met de tips & ervaringen. Ik wist dus niet dat ik niet in bad mocht en maandverband moest gebruiken. Ook zijn de verschillende ervaringen rond een opstartende cyclus en zwangerschap fijn. Hier hopen we ook heel erg toch nog een 2016 kindje te kunnen krijgen. Sowieso fijn om hier te lezen, want in mijn eigen omgeving ken ik niemand of weet ik het van niemand
VK had gehoopt dat de MK vanzelf op gang zou komen, omdat ik al wat rood bloedverlies had. En dat was ook mijn eigen wens. Tot nu wat bruin bloedverlies gehad en verder nog niks. Wel wat krampen 's avonds gehad, dus er rommelt wel wat. Ik zit echt te wachten nu en dat voelt als nog meer falen van m'n lichaam.
VK belt vanmiddag dus dan zullen we een plan maken. Ik begreep dat je in eerste instantie tabletten voorgeschreven krijgt en ik was benieuwd naar deze ervaringen. Krijg je echt ontzettend krampen? En hoelang duurt dat? Ik zie hier als een berg tegen op namelijk. Maar als dat het op gang brengt, doe ik dat liever dan naar het ziekenhuis moeten gaan.
Jij ook veel sterkte de komende tijd
disclaimer
LE, dikke kus. Wat een verdrietige dag morgen.. Nog steeds zijn jullie dagelijks in mijn gedachten.
Wat ongelooflijk rot dat er nu ook nog schuldgevoel bij komt kijken. Ik weet niet eens zo goed wat ik moet zeggen, de pijn lijkt me ondraaglijk..
Wat ongelooflijk rot dat er nu ook nog schuldgevoel bij komt kijken. Ik weet niet eens zo goed wat ik moet zeggen, de pijn lijkt me ondraaglijk..
Fuchsia, sterkt voor jou! Verdrietig dat er zoveel nieuwe mensen hier komen..
Bij mijn eerste miskraam heb ik na een aantal weken wachten tabletten gekregen die ik in moest brengen voor de curettage. Ik had toen heel erg bloedverlies en heel erge krampen. Achteraf, toen ik beviel van mijn gezonde dochter, voelde de eerste weeën precies hetzelfde.
Ik stond in de middag gepland voor de operatie maar moest niesen en toen kwam het vruchtje inclusief intacte vrachtzaken met vruchtwater er nog in spontaan. Bizar vond ik dat. Erna is direct een echo gemaakt, ik was tenslotte al in het ziekenhuis en toen zat er nog heel veel bloed in mijn baarmoeder. Dat is er toen met een tang uitgetrokken.
Ik vond het wel behoorlijk heftig allemaal.. Hoe dan ook, laat je goed voorlichten over de opties die er zijn en kies degene waar jij je goed bij voelt. Het is al verdrietig genoeg.
Bij mijn eerste miskraam heb ik na een aantal weken wachten tabletten gekregen die ik in moest brengen voor de curettage. Ik had toen heel erg bloedverlies en heel erge krampen. Achteraf, toen ik beviel van mijn gezonde dochter, voelde de eerste weeën precies hetzelfde.
Ik stond in de middag gepland voor de operatie maar moest niesen en toen kwam het vruchtje inclusief intacte vrachtzaken met vruchtwater er nog in spontaan. Bizar vond ik dat. Erna is direct een echo gemaakt, ik was tenslotte al in het ziekenhuis en toen zat er nog heel veel bloed in mijn baarmoeder. Dat is er toen met een tang uitgetrokken.
Ik vond het wel behoorlijk heftig allemaal.. Hoe dan ook, laat je goed voorlichten over de opties die er zijn en kies degene waar jij je goed bij voelt. Het is al verdrietig genoeg.
Ja, je moet sowieso kiezen voor wat het beste voelt. Maar ik lees vaak dat mensen de tabletten enger vinden dan de curretage, terwijl dat toch best een ingreep is. Ik zou tabletten in elk geval niet meteen afschrijven, omdat het in veel gevallen de minst ingrijpende procedure is. Succes met het maken van je keuze
disclaimer
Dat vind ik ook ja. Bij mij ging het, op de vervelende en pijnlijke nasleep na, best soepel allemaal. Ik zou een volgende keer, die hopelijk niet komt, het absoluut weer overwegen.quote:
Ja, je moet sowieso kiezen voor wat het beste voelt. Maar ik lees vaak dat mensen de tabletten enger vinden dan de curretage, terwijl dat toch best een ingreep is. Ik zou tabletten in elk geval niet meteen afschrijven, omdat het in veel gevallen de minst ingrijpende procedure is. Succes met het maken van je keuze
Bij mijn eerste miskraam (mola) had ik geen keus in hoe het verder zou gaan. Toen heb ik vanaf het eerste heftige bloedverlies bijna twee weken moeten wachten op de curettage. Bij de tweede wist ik dat het mis was de dag voor we op vakantie gingen (11 weken, gestopt bij 8,5 week). Toen gekozen voor afwachten. Twee dagen later kwam het alsnog vanzelf op gang. Het voelde echt vergelijkbaar met de het eerste deel van m'n eerste bevalling. Ik vond het moeilijk en zwaar om op te vangen (in een tent en alleen een emmertje in de buurt), maar voor de verwerking vond ik het wel 'prettig' om doorgemaakt te hebben. Als ik thuis was gebleven had ik waarschijnlijk na afwachten ook wel gekozen voor pillen.
Doe wat goed voor je voelt en lees je in. In deze reeks is veel informatie en ervaring te vinden. Zelf vond ik het geen naar idee om een levenloos vruchtje in m'n buik te hebben. Het hoorde bij mij. Anderen staan daar heel anders in en dat heeft ook invloed op je keuze.
LE, ik kan geen woorden vinden die recht doen aan wat jij met je gezin meemaakt. Moeilijk om te lezen dat je je schuldig voelt, dat je de tijd niet kunt terugdraaien.
Doe wat goed voor je voelt en lees je in. In deze reeks is veel informatie en ervaring te vinden. Zelf vond ik het geen naar idee om een levenloos vruchtje in m'n buik te hebben. Het hoorde bij mij. Anderen staan daar heel anders in en dat heeft ook invloed op je keuze.
LE, ik kan geen woorden vinden die recht doen aan wat jij met je gezin meemaakt. Moeilijk om te lezen dat je je schuldig voelt, dat je de tijd niet kunt terugdraaien.
En L-E ik begrijp het, en ik begrijp het niet. Zal het nooit kunnen begrijpen. Ik kan het niet echt onder woorden brengen. Maar mijn hart breekt elke keer weer een beetje voor jou, voor jullie. Hoe anders had alles moeten zijn, maar dat is het niet en zal het nooit meer worden. En dat is verdomme verschrikkelijk.
ik begrijp het, en ik begrijp het niet. Zal het nooit kunnen begrijpen. Ik kan het niet echt onder woorden brengen. Maar mijn hart breekt elke keer weer een beetje voor jou, voor jullie. Hoe anders had alles moeten zijn, maar dat is het niet en zal het nooit meer worden. En dat is verdomme verschrikkelijk.
disclaimer
L-E extra sterkte de komende dagen
Het heeft geen zin om te denken aan "wat als", misschien had Elva het ook niet gered als je wel het ziekenhuis had gebeld. Maar dat is makkelijk praten uiteraard
Het heeft geen zin om te denken aan "wat als", misschien had Elva het ook niet gered als je wel het ziekenhuis had gebeld. Maar dat is makkelijk praten uiteraard
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Allemaal bedankt voor de sterkte wensen, knuffel en . Jullie zijn lief en ik voel mij gesteund door dit topic. Wat fijn dat we met elkaar ervaringen kunnen uitwisselen over deze nare periode in onze levens.
Dat het op je werk zo gebeurd is, is echt heel naar. Uit je posts was ook de pure paniek te lezen.
In december ben ik heel kort zwanger geweest en toen begon de bloeding ook op m'n werk. Dat dat nu weer zou gebeuren was echt mijn angst Ik leef met je mee
. Jullie zijn lief en ik voel mij gesteund door dit topic. Wat fijn dat we met elkaar ervaringen kunnen uitwisselen over deze nare periode in onze levens.Ja zo naar dat het bij ons allebei het vruchtje niet gezond bleek te zijnquote:
Fuchsia, we gingen bijna gelijk op, jammer genoeg dus ook voor dezelfde korte duur. Wat lastig dat je nu nog moet wachten tot het vruchtje loslaat. Achteraf heeft dat bij mij vermoedelijk ook even geduurd maar dan was ik er nog niet bewust van. Volgens mij heb je meerdere mogelijkheden, afwachten, pillen, curretage. Bedenk ook goed wat je zelf wel of niet zou willen. Ik vind het fijn dat het bij mij 'vanzelf' gebeurd is maar tegelijkertijd kan ik die hele situatie op werk niet echt aanraden
Dat het op je werk zo gebeurd is, is echt heel naar. Uit je posts was ook de pure paniek te lezen.In december ben ik heel kort zwanger geweest en toen begon de bloeding ook op m'n werk. Dat dat nu weer zou gebeuren was echt mijn angst Ik leef met je mee
Bedankt voor de info, ik neem het mee in mijn overweging. Tot nu toe heb ik heel sterk het gevoel het thuis te willen doen en het ziekenhuis te willen vermijden. Maar als ik daarna alsnog zou moeten, dan kan je beter gelijk gaan en er vanaf zijnquote:
LE...
Gelukkig is de waarde goed Svane, dat is in ieder geval een zorg minder.
Fuchia, ik heb geen ervaring met tabletten. De gyn hier adviseerde een curretage na 10 weken zwangerschap, omdat hij te vaak zag dat er na tabletten toch nog wat zat en vrouwen dan alsnog moesten komen. Was uiteraard onze keuze, maar ik vond persoonlijk de curretage ook een fijner idee. Ziekenhuis viel mij op zich erg mee, maar dat is voor iedereen anders. Wel achteraf wat langer last van de narcose.
quote:
@svane, fijn dat t hcg laag was. Mijn hcg was 4800 rond de 7 weken. Ziekenhuis hier hanteert een grens van 2200 geloof ik voor opereren. Wel prettig dat ze t nog even in de gaten houden.
@fuchsia, wat naar
Hoorde gisterenavond nog wat bijzonders van mijn man.Het slapen idee spreekt mij ook wel aan, het onder narcose gaan niet.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat bijzonder lief van je spoiler! In mijn hoofd is het ziekenhuis 1 grote boe-wereld, maar gelukkig werken er genoeg mensen die het tegendeel bewijzen.
En verder ook eenLEquote:
[..]
Ja, dit inderdaad. En dan de mensen die rond mijn termijn waren uitgerekend en nu vrolijk bevallen van gezonde kindjes.. Natuurlijk gun ik het die mensen, maar het is zo confronterend: zij wel en wij niet. Ons kind is verworden tot as en staat in een potje op de kast hier verdomme. En er zal nooit, nooit meer een ander kindje bij komen hier. Dit was het dan, het voelt zo definitief allemaal en dat is het in alle opzichten ook. Tijdens de nacontrole bij de gynaecoloog hebben we het gehad over wat er nu precies gebeurd is de nacht dat het mis ging, en gezien het verloop bestaat het vermoeden dat de placenta eerst deels los liet, en pas tegen de ochtend helemaal. Ik krijg maar niet uit mijn hoofd dat we haar hadden kunnen redden als ik die nacht niet zo strontvervelend eigenwijs had gedaan en gewoon het ziekenhuis had gebeld..Dat operatie/narcose verhaal is ook echt wat ik niet wil. Bedankt voor de feiten, daar kan ik wat meequote:
[..]
Ik zou zeker eerst de tabletten proberen. Ja, het doet wel pijn, je krijgt krampen, maar een curretage is echt een operatie, onder narcose. Dat geeft risico's en moet je ook van herstellen. En je baarmoeder kan er door beschadigen (kleine kans, maar is er wel). Bij 30% komt alsnog een currettage, dat klopt, maar bij 70% is het ook gewoon afgedaan na die tabletten. En dan heb je het in elk geval geprobeerd.
Jij ook veel sterkte de komende tijdBedankt voor je ervaring. Wat bizar dat je met een nies uiteindelijk alles in 1x verloor.quote:
Fuchsia, sterkt voor jou! Verdrietig dat er zoveel nieuwe mensen hier komen..
Bij mijn eerste miskraam heb ik na een aantal weken wachten tabletten gekregen die ik in moest brengen voor de curettage. Ik had toen heel erg bloedverlies en heel erge krampen. Achteraf, toen ik beviel van mijn gezonde dochter, voelde de eerste weeën precies hetzelfde.
Ik stond in de middag gepland voor de operatie maar moest niesen en toen kwam het vruchtje inclusief intacte vrachtzaken met vruchtwater er nog in spontaan. Bizar vond ik dat. Erna is direct een echo gemaakt, ik was tenslotte al in het ziekenhuis en toen zat er nog heel veel bloed in mijn baarmoeder. Dat is er toen met een tang uitgetrokken.
Ik vond het wel behoorlijk heftig allemaal.. Hoe dan ook, laat je goed voorlichten over de opties die er zijn en kies degene waar jij je goed bij voelt. Het is al verdrietig genoeg.
Ik vind het emotionele stuk al zo heftig en ben bang voor wat er lichamelijk allemaal nog gaat gebeuren, maar dit afwachten vind ik ook 3x niks. Liever nu krampen en ellende dan pas over een week.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |