De kunst van het loslaten van je ex #239 Don't get even, get better!

Als 'ie bijdraait en wel een toekomst met mij gaat invullen... Maar ik weet ook wel dat dat een utopie is. We leken echt voor elkaar gemaakt, ik heb nog nooit iemand gehad die zo goed bij me paste. Het doet gewoon zo'n pijn.

quote:

Op maandag 21 december 2015 15:44 schreef Andromache het volgende:
Als 'ie bijdraait en wel een toekomst met mij gaat invullen... Maar ik weet ook wel dat dat een utopie is. We leken echt voor elkaar gemaakt, ik heb nog nooit iemand gehad die zo goed bij me paste. Het doet gewoon zo'n pijn.

Tijd, oplossingen. Enige 2 dingen die het nog kunnen fixen, verder kan ik niets aanraden gezien er niet verteld is waarom het nou precies uit is gegaan. Heeft hij dat uberhaupt concreet verteld? Zijn het dingen die opgelost kunnen worden? Als jij hem continu appjes blijft sturen of vragen om troost duw je hem waarschijnlijk verder van je weg gezien hij het niet op prijs lijkt te stellen of zich erin lijkt te interesseren. Je kan hem niet sturen, bijdraaien zal hij uit zichzelf moeten doen, en hij is ook degene die moet laten blijken dat hij 't contact wél waardeert. En dat kan tijd kosten, en als er iets speelde wat niet goed zat tussen jullie probeer dat dan op te lossen. Mocht je dan ooit weer wat krijgen kun je iig met een schone lei beginnen, waarin vroegere problemen niet meer voorkomen, maar onthoud dat het tijd nodig heeft, dingen verwerken enzo.

Als ik jou was zou ik per direct stoppen met appjes sturen en hem bellen, komt heel wanhopig over.

quote:

Op maandag 21 december 2015 01:46 schreef Andromache het volgende:
Hij neemt niet op, reageert niet op appjes. Hij lijkt wel dood. Het doet pijn.

Je moet juist blij zijn dat ie dat doet.

Ik ben een slappe zak en zocht elke dag nog contact met mijn ex. Aan het begin reageerde ze nog maar tegenwoordig niet meer en op die manier is het makkelijker om over iemand heen te komen. Ben blij dat mijn ex wel een ruggengraat heeft en het heft in handen neemt

quote:

Op maandag 14 december 2015 16:26 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Goed om te horen dat je ex-vriendin jou blijkbaar nog steeds een kans wil geven, ik zou zeggen schaad dat vertrouwen niet nogmaals want dan kan je het vergeten.

Ik vind wel dat je te snel bent gegaan, je schreef in je vorige posts dat je dingen wilde veranderen en ik kan met zekerheid zeggen dat je dat niet in een weekje tijd hebt veranderd. Als ik jou was zou ik ook nu zeker niet je plannen m.b.t. de psycholoog afwimpelen, maar juist doorzetten terwijl je weer met haar bent. Zoals ik al had aangegeven kan het erg zwaar zijn, dus vertel dit ook aan je vriendin zodat zij er rekening mee kan houden.

Dat gesprekken niet meer zo soepel gaan is logisch, maar ik denk dat als jullie weer vaker met elkaar optrekken en weer leuke tijden hebben dat dat zich wel weer recht trekt

Ik zou persoonlijk zeggen, had er nog mee gewacht voor je het weer ging proberen. Ik heb mezelf een stuk beter leren kennen door de sessies bij de psycho en ik weet ook dat ik nog niet klaar ben om zoiets weer te proberen nu, dat gun ik haar ook niet. Hoe lang dat nog duurt? Geen idee, kan weken zijn, kunnen maanden zijn. Het gevoel dat je alles maar zo snel mogelijk wil, dat zit je alleen maar in de weg, het is eigenlijk een soort egoisme, je wil wel maar je kan het eigenlijk niet, toch besluit je het te doen. Ik hoop voor jou dat je goed weet van je eigen doen en laten, en dat je niet dezelfde fout maakt als voorheen. Leer jezelf kennen, dat zal het er allemaal een stuk beter op maken.

En eigenlijk nu belangrijk, pak het rustig aan met je vriendin, band moet weer opbouwen en vertrouwen moet weer hoger worden, dat kost tijd en acties. Laat zien dat je er voor haar bent en dat je voor haar wil vechten, succes man.

En geen probleem, ik help graag.

Je lijkt gelijk te hebben. Niet van mijn zijde, maar voor haar ging het wat te snel. We hebben elkaar best veel gezien de laatste tijd, en gisteren barstte ze spontaan in tranen uit toen we uit eten waren. Ik kom te snel te dichtbij, en ze voelt nog heel veel pijn als ze me ziet. Ze zegt dat ze het heel fijn met me vindt, maar dat het allemaal nog te vers is om mij weer volledig toe te laten. Ze wil meer ruimte.

Moeilijke is dat ik haar vooral de regie heb gegeven, ik heb zelf het idee dat we rustig aan deden. Ik gaf haar al alle ruimte maar ze is over haar eigen grenzen gegaan. Nu hebben we weer een weekje geen contact en ben ik weer aan het wachten tot ze contact met me opneemt en me weer wil zien. Een pijnlijk proces. Ik zit met een stapel gevoelens opgescheept en ik kan ze niet overboord gooien en ook niet aan haar geven. Ik zit vast op een kruispunt. Ik kan geen ultimatums gaan lopen stellen omdat dat simpel weg gaan basis is om weer iets op te bouwen, en als ik dat niet doe blijf ik in dit grijze gebied hangen totdat zij het allemaal op een rijtje heeft. Dat kan vandaag zijn, maar ook over een maand.

Moet ik de boel dan maar afbreken en zeggen dat we los van elkaar de draad weer oppakken? Het is duidelijk dat ze dit wil, er is nog ontzettend veel tussen ons. Maar misschien is ze er simpelweg nog niet klaar voor, en wil dit niet toegeven aan mij en zichzelf.

Verder ga ik nu tweewekelijks naar de psycholoog. Inderdaad best pittig, maar het helpt me ontzettend goed!

quote:

Op donderdag 24 december 2015 10:43 schreef Frankii het volgende:

[..]

Je lijkt gelijk te hebben. Niet van mijn zijde, maar voor haar ging het wat te snel. We hebben elkaar best veel gezien de laatste tijd, en gisteren barstte ze spontaan in tranen uit toen we uit eten waren. Ik kom te snel te dichtbij, en ze voelt nog heel veel pijn als ze me ziet. Ze zegt dat ze het heel fijn met me vindt, maar dat het allemaal nog te vers is om mij weer volledig toe te laten. Ze wil meer ruimte.

Moeilijke is dat ik haar vooral de regie heb gegeven, ik heb zelf het idee dat we rustig aan deden. Ik gaf haar al alle ruimte maar ze is over haar eigen grenzen gegaan. Nu hebben we weer een weekje geen contact en ben ik weer aan het wachten tot ze contact met me opneemt en me weer wil zien. Een pijnlijk proces. Ik zit met een stapel gevoelens opgescheept en ik kan ze niet overboord gooien en ook niet aan haar geven. Ik zit vast op een kruispunt. Ik kan geen ultimatums gaan lopen stellen omdat dat simpel weg gaan basis is om weer iets op te bouwen, en als ik dat niet doe blijf ik in dit grijze gebied hangen totdat zij het allemaal op een rijtje heeft. Dat kan vandaag zijn, maar ook over een maand.

Moet ik de boel dan maar afbreken en zeggen dat we los van elkaar de draad weer oppakken? Het is duidelijk dat ze dit wil, er is nog ontzettend veel tussen ons. Maar misschien is ze er simpelweg nog niet klaar voor, en wil dit niet toegeven aan mij en zichzelf.

Verder ga ik nu tweewekelijks naar de psycholoog. Inderdaad best pittig, maar het helpt me ontzettend goed!

Ik had je nog gewaarschuwd, maargoed wat gebeurd is is gebeurd.

Het is niet heel raar dat het voor je vriendin allemaal even te snel gaat, jij hebt onmogelijk al al je punten op een rijtje en je had dat beter eerst kunnen fixen. Je zegt dat jullie weer veel afspraken, dat is nou juist iets waar je voorzichtig mee moet zijn in het begin, en dat is weer iets waar dat egoisme naar boven komt (ook van haar kant). Denken dat je het wel kan handelen. Niet dus. Probeer er met haar over te praten, vraag wat ze fijn zou vinden qua toenadering en contact, en hoe zij het voor haar ziet.

Zoals ze zegt, het zit allemaal nog te vers in haar hoofd om jou weer volledig te vertrouwen op je goeie kanten, en dan kom je weer bij het puntje tijd. En daar heb jij de fout gemaakt dat je nog niet klaar bent met lopen bij de psycholoog, gezien dat voor jouzelf een veel betere basis had gegeven. Want misschien vertoon je nog wel trekjes die lijken op jouw oude patroon? Dat zou haar ongetwijfeld opvallen, en daar zal ze dan al niet direct naar handelen. (in dit geval dus behoorlijk emotioneel).

Het is niet de bedoeling dat je een relatie hebt waarin het contact constant verbroken wordt omdat iemand er nog niet klaar voor is. Zij is nog niet klaar voor jullie contact, maar ze weet zelf heel goed dat ze daarmee jullie relatie bedoelt. Jij voelt je duidelijk ook niet fijn bij hoe het nu zou lopen, dus geef dat eerlijk aan.

Ik heb je al gezegd hoe ik het persoonlijk doe, ga nog even geen relatie aan, doe je best om jezelf te verbeteren (met hulp van de psycho), geef haar de tijd om dingen te verwerken en laat je van je goeie kanten zien als je klaar bent bij de psycho. Neem dan weer contact op met haar om bijv. wat af te spreken, maar gun het alsjeblieft tijd, zoals ik ook al zei zie het als een investering. Stel dat je nu een maandje of 2 maandjes extra wacht, een betere basis voor jezelf en voor haar, + jullie relatie zal een stuk fijner zijn. 2 maanden klinkt misschien lang, maar het is het echt waard. Ik kies er zelf bewust voor om contact niet vanuit mij te laten komen, dat is iets wat jij ook zou moeten doen, tuurlijk ik wil ook praten, maar je moet niet opdringerig zijn, geef die ruimte, dan kan zij aangeven wanneer ze het wel fijn vindt. En mocht er toch iets gebeuren, praat erover, laat het niet hangen.

Hoop dat je deze keer wel wat met m'n advies doet, ik praat niet zomaar wat, heb het er nog vaak met de psycholoog over en jou psycholoog zal wss ook zeggen dat je te snel bent gegaan. Tijd en oplossingen, onthoud dat.

Tijd om te verwerken en te vertrouwen, oplossingen om te zorgen dat het niet weer gebeurd.

quote:

Op donderdag 24 december 2015 11:31 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Ik had je nog gewaarschuwd, maargoed wat gebeurd is is gebeurd.

Het is niet heel raar dat het voor je vriendin allemaal even te snel gaat, jij hebt onmogelijk al al je punten op een rijtje en je had dat beter eerst kunnen fixen. Je zegt dat jullie weer veel afspraken, dat is nou juist iets waar je voorzichtig mee moet zijn in het begin, en dat is weer iets waar dat egoisme naar boven komt (ook van haar kant). Denken dat je het wel kan handelen. Niet dus. Probeer er met haar over te praten, vraag wat ze fijn zou vinden qua toenadering en contact, en hoe zij het voor haar ziet.

Zoals ze zegt, het zit allemaal nog te vers in haar hoofd om jou weer volledig te vertrouwen op je goeie kanten, en dan kom je weer bij het puntje tijd. En daar heb jij de fout gemaakt dat je nog niet klaar bent met lopen bij de psycholoog, gezien dat voor jouzelf een veel betere basis had gegeven. Want misschien vertoon je nog wel trekjes die lijken op jouw oude patroon? Dat zou haar ongetwijfeld opvallen, en daar zal ze dan al niet direct naar handelen. (in dit geval dus behoorlijk emotioneel).

Het is niet de bedoeling dat je een relatie hebt waarin het contact constant verbroken wordt omdat iemand er nog niet klaar voor is. Zij is nog niet klaar voor jullie contact, maar ze weet zelf heel goed dat ze daarmee jullie relatie bedoelt. Jij voelt je duidelijk ook niet fijn bij hoe het nu zou lopen, dus geef dat eerlijk aan.

Ik heb je al gezegd hoe ik het persoonlijk doe, ga nog even geen relatie aan, doe je best om jezelf te verbeteren (met hulp van de psycho), geef haar de tijd om dingen te verwerken en laat je van je goeie kanten zien als je klaar bent bij de psycho. Neem dan weer contact op met haar om bijv. wat af te spreken, maar gun het alsjeblieft tijd, zoals ik ook al zei zie het als een investering. Stel dat je nu een maandje of 2 maandjes extra wacht, een betere basis voor jezelf en voor haar, + jullie relatie zal een stuk fijner zijn. 2 maanden klinkt misschien lang, maar het is het echt waard. Ik kies er zelf bewust voor om contact niet vanuit mij te laten komen, dat is iets wat jij ook zou moeten doen, tuurlijk ik wil ook praten, maar je moet niet opdringerig zijn, geef die ruimte, dan kan zij aangeven wanneer ze het wel fijn vindt. En mocht er toch iets gebeuren, praat erover, laat het niet hangen.

Hoop dat je deze keer wel wat met m'n advies doet, ik praat niet zomaar wat, heb het er nog vaak met de psycholoog over en jou psycholoog zal wss ook zeggen dat je te snel bent gegaan. Tijd en oplossingen, onthoud dat.

Tijd om te verwerken en te vertrouwen, oplossingen om te zorgen dat het niet weer gebeurd.

Ik heb écht het gevoel dat ik op kracht ben op dit moment, dat zegt de psycholoog ook (loop er intussen ruim een maand), er zijn nog wel wat dingen waar ik aan moet werken maar daar hoef ik niet voor alleen te zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het goed met me gaat, klaar voor een nieuwe liefde ben ik niet omdat ik niet omdat ik het met mijn ex nog niet heb afgesloten.

Dit geldt op dit moment echter niet voor haar. Ik heb alles ontzettend helder en duidelijk met haar bepraat. Ik heb tegen haar gezegd dat ze alle ruimte en tijd moet pakken die ze nodig heeft, en als ze er nog niet klaar is eerlijk tegenover zichzelf en mij moet zijn. Het contact kwam altijd vanuit haar, en zij heeft voor zichzelf bepaald of en wanneer we contact hadden. Ik vertrouwde erop dat ze zou erkennen en aangeven als ze dit niet wilde. In de plaats daarvan gaf ze het een tweede kans terwijl ze zelf niet doorhad dat ze er nog niet klaar voor is. Zij loopt ook bij een psycholoog die haar hiermee helpt, dus daarom dacht ik dat het goed was wat er gebeurde.

We bevinden ons nu dus in grijs gebied. Ik twijfel of ik haar nog even moet laten rusten, of dat ik het heft in eigen neem en haar vertel dat we los van elkaar de draad weer oppakken. Al weten we denk ik beiden dondergoed dat ik dat laatste moet doen, het is een zure appel...

quote:

Op donderdag 24 december 2015 12:03 schreef Frankii het volgende:

[..]

Ik heb écht het gevoel dat ik op kracht ben op dit moment, dat zegt de psycholoog ook (loop er intussen ruim een maand), er zijn nog wel wat dingen waar ik aan moet werken maar daar hoef ik niet voor alleen te zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het goed met me gaat, klaar voor een nieuwe liefde ben ik niet omdat ik niet omdat ik het met mijn ex nog niet heb afgesloten.

Dit geldt op dit moment echter niet voor haar. Ik heb alles ontzettend helder en duidelijk met haar bepraat. Ik heb tegen haar gezegd dat ze alle ruimte en tijd moet pakken die ze nodig heeft, en als ze er nog niet klaar is eerlijk tegenover zichzelf en mij moet zijn. Het contact kwam altijd vanuit haar, en zij heeft voor zichzelf bepaald of en wanneer we contact hadden. Ik vertrouwde erop dat ze zou erkennen en aangeven als ze dit niet wilde. In de plaats daarvan gaf ze het een tweede kans terwijl ze zelf niet doorhad dat ze er nog niet klaar voor is. Zij loopt ook bij een psycholoog die haar hiermee helpt, dus daarom dacht ik dat het goed was wat er gebeurde.

We bevinden ons nu dus in grijs gebied. Ik twijfel of ik haar nog even moet laten rusten, of dat ik het heft in eigen neem en haar vertel dat we los van elkaar de draad weer oppakken. Al weten we denk ik beiden dondergoed dat ik dat laatste moet doen, het is een zure appel...

Ja je kan er sterker uit zijn gekomen, ben ik zelf ook, en ja waar ik momenteel mee bezig ben zou kunnen mèt haar maar dat doe ik bewust niet. Als jij klaar bent bij de psycho, zou je dat niet een stuk beter gevoel geven? Een gevoel dat je de problemen achter je gelaten hebt en met een frisse start kan beginnen?

Je ging te snel, dit zijn de consequenties. Je zou denk ik beter af zijn om haar de tijd te geven zonder dat jullie bij elkaar zijn, dat houd de druk van de ketel af bij haar en zo kan ze alles rustig in eigen tempo doen zonder dat er verplichtingen in het spel komen. Want ookal geef je haar je ruimte, jullie hebben wel een relatie, en dat is misschien toch een soort druk voor haar die haar teveel wordt, daarom tijd aangezien ze je nog niet volledig kan vertrouwen en er onverwerkt leed in het spel is.

quote:

Op donderdag 24 december 2015 12:18 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Ja je kan er sterker uit zijn gekomen, ben ik zelf ook, en ja waar ik momenteel mee bezig ben zou kunnen mèt haar maar dat doe ik bewust niet. Als jij klaar bent bij de psycho, zou je dat niet een stuk beter gevoel geven? Een gevoel dat je de problemen achter je gelaten hebt en met een frisse start kan beginnen?

Je ging te snel, dit zijn de consequenties. Je zou denk ik beter af zijn om haar de tijd te geven zonder dat jullie bij elkaar zijn, dat houd de druk van de ketel af bij haar en zo kan ze alles rustig in eigen tempo doen zonder dat er verplichtingen in het spel komen. Want ookal geef je haar je ruimte, jullie hebben wel een relatie, en dat is misschien toch een soort druk voor haar die haar teveel wordt, daarom tijd aangezien ze je nog niet volledig kan vertrouwen en er onverwerkt leed in het spel is.

Dat druk van de ketel halen klinkt inderdaad als een goede keuze. Ik snap eigenlijk wel dat het moeilijk nadenken is als er letterlijk iemand aan het wachten is op een antwoord. Ze wil mij niet teleurstellen, ze wil zichzelf niet teleurstellen, ze is bang me definitief kwijt te zijn etc. Er gaan teveel gedachten door haar hoofd die er niet toe doen en die het hele proces niet ten goede komen.

Ik zou haar eigenlijk direct willen bellen, maar misschien moet ik het over kerst tillen. Niet echt leuk om op kerstavond met deze informatie aan te komen zetten.

quote:

Op donderdag 24 december 2015 13:13 schreef Frankii het volgende:

[..]

Dat druk van de ketel halen klinkt inderdaad als een goede keuze. Ik snap eigenlijk wel dat het moeilijk nadenken is als er letterlijk iemand aan het wachten is op een antwoord. Ze wil mij niet teleurstellen, ze wil zichzelf niet teleurstellen, ze is bang me definitief kwijt te zijn etc. Er gaan teveel gedachten door haar hoofd die er niet toe doen en die het hele proces niet ten goede komen.

Ik zou haar eigenlijk direct willen bellen, maar misschien moet ik het over kerst tillen. Niet echt leuk om op kerstavond met deze informatie aan te komen zetten.

Daarom had je het nooit zo over moeten laten komen, dat je "wacht" op haar antwoord. Toch een soort druk he, geen volledige ruimte dus. Kwijtraken ja.. is mogelijk, maar dat risico loop je nou eenmaal als je geen relatie hebt. Denk echter wel dat als jij laat zien dat je je best doet dat zij er niet zomaar met een ander vandoor gaat. Ze kent jou leuke kanten, weet dat je je inzet om het te fixen, dan is het meer haar verlies als ze er met een ander vandoor gaat, maar aan de andere kant ook wel jou verlies, gezien je het eerst verprutst hebt.

Zou er inderdaad even mee wachten, je kan haar natuurlijk wel een fijne kerst toewensen morgen, kan nooit kwaad om te laten weten dat je nog steeds aan diegene denkt

quote:

Op donderdag 24 december 2015 13:43 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Daarom had je het nooit zo over moeten laten komen, dat je "wacht" op haar antwoord. Toch een soort druk he, geen volledige ruimte dus. Kwijtraken ja.. is mogelijk, maar dat risico loop je nou eenmaal als je geen relatie hebt. Denk echter wel dat als jij laat zien dat je je best doet dat zij er niet zomaar met een ander vandoor gaat. Ze kent jou leuke kanten, weet dat je je inzet om het te fixen, dan is het meer haar verlies als ze er met een ander vandoor gaat, maar aan de andere kant ook wel jou verlies, gezien je het eerst verprutst hebt.

Zou er inderdaad even mee wachten, je kan haar natuurlijk wel een fijne kerst toewensen morgen, kan nooit kwaad om te laten weten dat je nog steeds aan diegene denkt

Dat gevoel heeft ze zichzelf gegeven. Ik heb gezegd dat geen contact het beste gaat werken en dat we gewoon doorgaan met onze levens. Maar zij gaf aan dat ze het juist fijn vond om met me te appen, en dat doet ze ook actief. Dus ja, wat moet ik er dan van zeggen?

Goed, nog even een paar dagen op de blaren zitten en dan zondag bellen. Thanks weer

quote:

Op donderdag 24 december 2015 14:07 schreef Frankii het volgende:

[..]

Dat gevoel heeft ze zichzelf gegeven. Ik heb gezegd dat geen contact het beste gaat werken en dat we gewoon doorgaan met onze levens. Maar zij gaf aan dat ze het juist fijn vond om met me te appen, en dat doet ze ook actief. Dus ja, wat moet ik er dan van zeggen?

Goed, nog even een paar dagen op de blaren zitten en dan zondag bellen. Thanks weer

Ze is niet eerlijk richting haarzelf, als het haar teveel wordt doet ze er beter aan om minder al dan niet volledig te stoppen met dat geapp totdat ze het wel aankan en wil "opbouwen". Ik had zelf ook soortgelijks, hele tijd geen contact gehad en heel rustig opgebouwd met contact, werd het me teveel was ik hier eerlijk in, grenzen durven aangeven, misschien iets om haar voor te leggen. Succes zondag, en geen probleem.

quote:

Op maandag 21 december 2015 15:59 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Je moet juist blij zijn dat ie dat doet.

Ik ben een slappe zak en zocht elke dag nog contact met mijn ex. Aan het begin reageerde ze nog maar tegenwoordig niet meer en op die manier is het makkelijker om over iemand heen te komen.

Voor mij werkt het niet zo. Ik heb behoefte aan praten om het een plaats te geven. Dat het uit is, blijft zo. Ik kan nooit meer voldoende vertrouwen voor hem opbrengen. Dat hij me doodzwijgt, vergroot alleen maar de frustratie bij mij. De herinnering krijgt zo een dikke rouwrand, in plaats van een zilveren randje omdat we het mooi hebben gehad.

Dat moet je met iemand anders bespreken, hij heeft daar blijkbaar geen behoefte aan.
En hoezo dikke rouwrand. Jij weet toch alle mooie momenten nog..

En behoefte om te praten met hem verwar je met nog even contact hebben omdat dat vertrouwd was.

En dat is nou de clou. Mijn sociale leven is momenteel zo beperkt dat ik er met niemand anders over durf te praten dán met hem. Of jullie. Ik wil door met mijn leven, ik wil niet door en terug blijven kijken, ik wil wel door, ik weet het niet. Zucht.

Hoe lang is het geleden ?

Mijn relatie is nu 1,5 jaar over en ik denk ook elke dag nog aan haar.
Maar het was blijkbaar not meant to be..
Maar ik heb er wel vrede mee, dat heeft ook heel lang geduurd bij mij.

Wat sociale contacten opbouwen in de buurt en leuke dingen gaan doen...
Het slijt vanzelf.. echt waar

quote:

Op donderdag 24 december 2015 12:24 schreef Scrummie het volgende:
Iedereen sterkte hier de komende dagen met het alleen doorbrengen van kerst!

Beste kerst ooit!

quote:

Op donderdag 24 december 2015 14:16 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Ze is niet eerlijk richting haarzelf, als het haar teveel wordt doet ze er beter aan om minder al dan niet volledig te stoppen met dat geapp totdat ze het wel aankan en wil "opbouwen". Ik had zelf ook soortgelijks, hele tijd geen contact gehad en heel rustig opgebouwd met contact, werd het me teveel was ik hier eerlijk in, grenzen durven aangeven, misschien iets om haar voor te leggen. Succes zondag, en geen probleem.

Gisteren gebeld. Heel erg open geweest over wat we voor elkaar voelen en hoe nu verder. We missen elkaar enorm en zijn nog erg gek op elkaar. Maar ik heb de moeilijke beslissing genomen om het contact volledig te verbreken. Vond ze niet fijn, maar ze snapt ook dat deze situatie nergens toe leidt. Het voelt in ieder geval goed. We gaan los van elkaar aan onszelf werken en we zien wel of wat onze gevoelens doen in die tijd. Nu even door de zure appel, maar wel bevrijd van stress en zenuwen die deze situatie opleverde.

quote:

Op maandag 28 december 2015 08:23 schreef Frankii het volgende:

[..]

Gisteren gebeld. Heel erg open geweest over wat we voor elkaar voelen en hoe nu verder. We missen elkaar enorm en zijn nog erg gek op elkaar. Maar ik heb de moeilijke beslissing genomen om het contact volledig te verbreken. Vond ze niet fijn, maar ze snapt ook dat deze situatie nergens toe leidt. Het voelt in ieder geval goed. We gaan los van elkaar aan onszelf werken en we zien wel of wat onze gevoelens doen in die tijd. Nu even door de zure appel, maar wel bevrijd van stress en zenuwen die deze situatie opleverde.

Top!

Succes ermee

Sommige mensen ...

Kom in mn stam clubje...

Kom binnen.... Bekende van mij :


Oh je spreekt X zeker niet meer .. Zat een andere gozer naast in de auto


Ik : oh ja kan wel


Ik van binnen : dude .. Waarom die info


Zucht

Als je nog steeds droomt over je ex een paar jaar nadat het uitging, heb je diegene dan losgelaten?

quote:

Op donderdag 31 december 2015 12:23 schreef summer2bird het volgende:
Als je nog steeds droomt over je ex een paar jaar nadat het uitging, heb je diegene dan losgelaten?

Dat lijkt me niet zo veelzeggend. Als het zo voelt, dan is het zo.

Eerste NY single. Goede avond maar nu mis ik haar meer dan ooit . De hele dag op bed met een kater is niet goed voor mijn gevoelens.

Na een mislukte date gisteren en toen krachtig voelen, ben ik nu weer een hoopje ellende. Uren in bed gelegen, wilde er niet uit komen. Een uur staan janken onder de douche. Daarna mijn ex de huid volgescholden per app. Het is een gore klootzak dat hij mij mijn toekomst afneemt. Zo'n vieze hufter.

Geen zin om voor mezelf te zorgen. Geen zin in eten. Nergens zin in. Forever alone.

quote:

Op zondag 3 januari 2016 17:01 schreef Andromache het volgende:
Na een mislukte date gisteren en toen krachtig voelen, ben ik nu weer een hoopje ellende. Uren in bed gelegen, wilde er niet uit komen. Een uur staan janken onder de douche. Daarna mijn ex de huid volgescholden per app. Het is een gore klootzak dat hij mij mijn toekomst afneemt. Zo'n vieze hufter.

Geen zin om voor mezelf te zorgen. Geen zin in eten. Nergens zin in. Forever alone.

Als zijn gevoelens weg zijn kan hij daar ook niks aan doen.

Beter dan in een leugen te leven.