Ik heb de laatste tijd dat ik mij wat vaker down voel. Na een jaar lang mij echt de koning te hoog te hebben gevoeld, zit ik nu op een wat lager pitje. Met af en toe een flinke daling (dit hoort natuurlijk bij het leven, het is geen rozengeur en maneschijn). Ik heb alleen erg veel moeite om na zo'n dal weer positief te gaan denken waardoor ik dus langer dan eigenlijk nodig is in dit dal zit. Ik heb wat tegenslagen gehad de laatste 2 maanden (niet hele ernstige, maar meer dat ik nu nog niet weet wat ik wil met mijn leven. En vrienden die voor lange tijd weg gaan) Ik weet dat dit de normale gedachte gang is van een 18 jarige. Maar op een of andere manier kom ik erg moeilijk uit de negatieve gedachte gang waardoor ik gewoon een stuk minder geniet van het leven.
Het frappante is dat het gewoon heel erg merkbaar is. Het afgelopen jaar ben ik begonnen met fotograferen. Gewoon voor de lol. Toen ik mij zo goed voelde afgelopen jaar leek alles ook gewoon een stuk mooier en maakte ik bijna 3 keer zoveel foto's dan dat ik nu doe, nu ik mij wat minder goed voel.
Het probleem is dus niet het feit dat ik niet zo goed weet wat ik wil met mijn leven. Maar meer dat ik niet goed weet om uit de negatieve spiraal te komen, zodra ik mij wat minder voel. Ik heb geprobeerd te mediteren, maar dit werkt bij mij averechts en ga ik alleen maar meer nadenken, en vooral over negatieve dingen.
Hebben jullie tips en tricks om ervoor te zorgen dat ik mijn negatieve gedachtes in iets positiefs kan zetten?
''and those who were seen dancing, were thought to be insane by those who couldn't hear the music''