Fuck you management volgens Johan Derksen (7 succestips van De Snor)'Topshow' is in essentie een leerboek voor mensen die succesvol willen worden zonder zich te willen aanpassen. Johan Derksen, nestor van voetbaltalkshow VI, levert ons de beste fuck you strategie om de top te bereiken.
1. Werk niet samen met collega’s, maar werk ze tegenTopshow is een boek over oncollegialiteit. De bevrediging van het ego is belangrijker dan de teamprestatie. U kunt er veel van leren. René van der Gijp gooit tijdens de uitzendingen van VI Oranje een handgranaat de redactieruimte in door Johan Derksen in Trouw te beschuldigen van geldzucht en verregaande ongezelligheid. Derksen pikt de aanklacht niet en slaat terug in een column in VI en brengt het programma daarmee aan de rand van de afrond.
Scene 1:’Derksen: ‘Oh, ik heb er schijt aan hoor, wat hij (René) schrijft.’
Julius (een productiemedewerker bij VI Oranje): ‘Gelukkig maar.’
Derksen: ‘Het interesseert me geen reet.’
Even is het stil in de gastenkamer.
Dan, zowaar lachend: ‘Maar ik wacht mijn kans wel af.’
In de gewraakte column van De Snor zet hij Van der Gijp weg als een aandachtszieke maniakale pillenslikker. Ook met presentator Wilfred Genee speelt hij scene’s uit een slecht huwelijk. Een meningsverschil met Genee over het beleid van Heerenveen voorzitter Robert Veenstra loopt zo uit de hand dat de mannen buiten de uitzending maanden niet meer met elkaar praten.
Scene 2: ’Ik laat me niet de wet voorschrijven. Kom op, zeg. Genee weet helemaal nergens van. Hij roept maar wat.’
Dat laatste schiet de presentator in het verkeerde keelgat.
‘Doe eens normaal, joh,’ snauwt hij richting de deuropening.
‘Doe eens normaal? Doe jij zelf normaal, Wilfred.’
Lange tijd zijn dit de laatste zinnen die ze buiten de uitzending met elkaar wisselen. Drie maanden lang praten ze niet met elkaar. Zelfs een ‘goedenavond’ of ‘hallo’ kan er niet af. Zakelijke besprekingen worden afgezegd of ultra-kort gehouden, waarbij elke zin via een tussenpersoon wordt overgebracht.
Derksen trekt de strop aan en kijkt in de spiegel.
‘Ik lust hem rauw. Zeg dát maar tegen hem.’
‘Oké, prima,’ zegt (eindredacteur, MK) Hillenius en hij sloft terug naar de redactie.
‘Johan zegt dat hij je rauw lust.’
Dit houden ze met z’n drieën zo’n drie maanden vol.
Daarna is alles weer goed. Voor zo lang het duurt natuurlijk.
2. Hap naar de baasLikken naar boven, trappen naar beneden? Whahaha! Dat is voor pussy’s. Je trapt naar iedereen. Oók naar de baas. Derksen schrijft schuimbekkende mails aan Marco Louwerens, de zendercoördinator van RTL 7, waar Voetbal International wordt uitgezonden. Hij tackelt zijn superieuren zoals hij dat deed in zijn voetbaljaren: met afgevijlde noppen.
Scene 3: ’Derksen is opgegroeid in de voetbalkleedkamer, waar het recht van de sterkste geldt, waar je leert nooit in het openbaar je zwakte te tonen. Net als vroeger op het veld, neemt hij ook in discussies zelden halve maatregelen. Uitdelen voordat je zelf een schop krijgt, dat leerde je wel in de eerste divisie van de jaren zeventig. Liever vliegt hij er dus voor de zekerheid alvast met gestrekt been in. 'Toen hij eens op het matje werd geroepen bij toenmalig RTL7-directeur Peter Lubbers, die woedend was na de zoveelste belediging aan het adres van een grote sponsor, draaide Derksen de rollen al bij binnenkomst om.
‘Wil je een dropje Johan?’, zei de directeur, in een poging het ijs wat te breken.
‘Nee, Peter,’ zei Derksen, ‘ik háát drop.'
3. Negeer de bedrijfsgestapoBij elk bedrijf lopen gekken met gele hesjes rond, u kent ze wel: bedrijfsnono’s die u wijzen op de regels. Negeren die lui is het devies van Derksen.
Scène 4:’In en rond de studio staat inmiddels alles en iedereen klaar om te beginnen. Alleen de hoofdrolspelers niet. Nu is Johan Derksen weer verdwenen. Hij staat waarschijnlijk ergens een sigaar te roken. Niemand weet precies waar. Vroeger klom hij nog weleens op de bank en hing dan met zijn hoofd half uit het raam om de rookpolitie te ontlopen, maar daarmee is hij gestopt. De beveiligers kregen hem al snel in de gaten. En het is voor de gasten van het programma ook wat curieus om te worden begroet door een televisiester die met zijn hoofd buiten het raam hangt.
Tegenwoordig rookt hij dus buiten.
Met frisse tegenzin, dat wel.
‘Wat een onzin zeg, dat rookverbod. Je hoeft hier maar naar je aansteker te kijken, of je krijgt de Gestapo al achter je aan. Ze behandelen je in dit land alsof je een crimineel bent. Maar het enige dat ik doe is een sigaartje roken, hoor. Ik handel niet in kinderporno of zo.'
4. Weet dat u troep maakt en wees er niet trots op.Je hebt mensen die afschuwelijke programma’s maken maar daar heel ingewikkeld en gewichtig over doen. We noemen geen namen, maar u kent ze wel, TV-makers die zich gedragen als sterrenkoks in een snackbar. Van zulk opwaarts mobiel gedrag heeft Johan Derksen gelukkig geen last.
Scène 5: ’RTL7 is volgens Derksen ‘een achenebbisj-zender’, gemaakt door ‘smakeloze mensen, zonder liefde voor het vak’, gespecialiseerd in ‘weggooi-tv’ die ‘een belediging’ voor de kijker zijn, kortom een ‘zendertje’ vol ‘kale, ordinaire darters en vrachtwagens die over het ijs rijden’. Regelmatig wendt hij zich vanuit zijn stoel direct tot de zendgemachtigde.‘Zeg, hoe lang moet ik hier nog zitten? We zijn geloof ik al vier uur bezig. Er is toch nog wel een oude aflevering van The A-Team om uit te zenden? Ik wil naar huis.’
Soms houdt hij op de redactie cynische filippica's over de rotzooi die hij moet maken.
Scène 6: ’Wat een gelul zeg, zo’n Blatter-filmpje. Mijn god, wat een kinderachtig gedoe is dat. Eén keer is misschien leuk, oké. Maar na honderd keer komt het me de keel uit. Maar ja, meneertje Genee kan er maar geen genoeg van krijgen, hè? Die gaat maar door. Die doet gewoon lekker waar ie zelf zin in heeft. Net als dat jasje gooien van die gekke Kraay. Daar word ik ook niet goed van. Onderbroekenlol. Kom op zeg, we zijn toch een serieus voetbalprogramma? Of zit ik hier bij Donald Duck-TV? Ook goed hoor, als jullie dat willen. Maar dan zonder mij. En zonder de naam VI. Dan schroef ik hier het logo van het decor en neem ik het zo onder mijn arm mee naar Gouda. Dan noemen we het hier gewoon de Grote Wilfred Genee Show. Vind ik ook prima. Ik hoef niet zo nodig op televisie hoor. Kom op, zeg. Het is mijn wereld helemaal niet.'
Het gewraakte jasjes-filmpje.
5. Beledig iedereen zelfs de zwakste schakel in de familieU heeft fatsoen en beschermt uw dierbaren? Sodemieter op. Alles voor de kijkcijfers. Een grap maken over de rug van een geestelijk gehandicapt familielid…ach waarom niet?
Scène 7: 'Op een avond gaat het over het Syndroom van Gilles de la Tourette. Dan schiet Johan Derksen plotseling iets te binnen. Voordat de vraag zich aandient of hij deze gedachte eigenlijk wel met de kijkers zou moeten delen, is zijn mond al onderweg.
‘Wist je dat een heel ver familielid van mij ook een vorm van Gilles de Fouré heeft?’, zegt hij tegen Genee.
‘Gilles de la Tourette,’ zegt de presentator, nooit te beroerd een verbetering aan te brengen.
Iedereen aan tafel begint te lachen.
Derksen: ‘Jawel, maar dat is niet om te lachen... Nee, een of andere achternicht, die heeft een grote varkensfokkerij… en die hebben een zoon…’
Genee: ‘Ik ga er even voor zitten nu.’
Johan: ‘… nee, die hebben een zoon en die heeft het. En die kwam een keer langs, die zoon. De familie had mij gewaarschuwd dat hij knorde.’
Er valt een stilte.
Genee: ‘Nee…’
Van der Gijp: ‘Als hij klaarkwam of gewoon normaal?’
Derksen: ‘Nee, nee…’
Van der Gijp: ‘Oh, gewoon normaal. Hij knort gewoon…’
Derksen: ‘Dus ik denk: niet lachen. Ik heb de kinderen geïnstrueerd. Denk eraan: niet knorren en niet lachen. Dus die gozer komt binnen… En ik zeg van: hé goedemorgen. En hij zegt: gnorrr, gnorrr.’
Naast Derksen krijgt Jan Boskamp bijna geen adem meer. Zijn tong hangt als een wapperende tournedos uit zijn mond.
Genee: ‘Ah, dit verzin je.’
Derksen: ‘Nee, dat verzin ik niet, Wilfred! Dat is echt waar! Bel ze maar!’
'Wilfred: ‘Maar kon hij ook helemaal niet praten?’
Derksen: ‘Jawel, maar dan knorde hij er steeds tussendoor… Hij had ook een krulstaart.’
Genee: ‘Maar… eh… is er een kans aanwezig, ik durf het bijna niet te vragen, dat hij zit te kijken?’
Derksen: ‘Ik sluit dat niet uit.’
Genee: ‘Dus dit zal hij erg waarderen…’
Derksen: ‘Nee, nee, maar wij praten er natuurlijk met respect over.’
Genee: ‘Maar is hij inmiddels getrouwd en zo?’
Derksen: ‘Ja. Misschien met een biggetje.'
6. Je schrijft of je hebt vrienden.
W.F. Hermans schreef ooit: je schrijft of je hebt vrienden. Dit bittere adagium heeft Derksen tot levenskunst verheven (zie 1). Derksen houdt niet van mensen. De journalist laaft zich aan de blues, verzorgt een hond, waar hij dol op is, en kent slechts twee personen waar hij enige empathie voor koestert. Dat zijn de mannen die iets van zich lieten horen toen Derksen’s vrouw overleed na een val van de trap. Die mannen zijn Hans Kraay junior en oud NEC-speler Leen Looijen, de held die nu een voetbalteam met TBS-ers traint.
Scène 8: ’Toen mijn vrouw van de trap was gevallen en daaraan uiteindelijk overleed, deed ik ’s avonds de deur open en stond Hansje op mijn stoep. We kenden elkaar eigenlijk nauwelijks, maar toch stond hij er. Hij had het na de training van zijn club gehoord en was gelijk in de auto gesprongen. Hij wist niet eens precies waar ik woonde, maar had overal in het dorp de weg naar mijn huis gevraagd. Dat vergeet ik nooit. Ik heb dat gebaar ontzettend gewaardeerd. Ook omdat ik zelf juist heel slecht ben in dat soort situaties. Maar ik weet nu dat elke vorm van aandacht op zo’n moment welkom is. Na zo’n gebeurtenis stort je je in een verdriet zo groot, dat je er niet mee om weet te gaan. Dan is het heel prettig wanneer iemand je komt steunen. Niet veel mensen kunnen dat. En nog minder mensen doen het. Maar Hans was de eerste. En de volgende dag stond Leen Looijen op de stoep. Dat onthoud ik mijn hele leven. Als mensen dat soort dingen doen, kunnen ze bij mij nooit meer stuk.'
7. Fuck die lease-auto!Ook bij VI krijgt de hoofdredacteur - natuurlijk -ruzie. Na vier decennia levert de man die het voetbalblad grootmaakte zijn contract, zijn column van ¤ 9000 per maand én zijn lease-auto in.
Scène 9: ’Ik verdom het om me te laten piepelen. Dan maar niet. Willen ze oorlog? Dan krijgen ze oorlog. Ik vernietig ze. Mijn leaseauto lever ik volgende week ook in. Ik heb tegen die directeur van ons gezegd dat ie ’m in zijn reet kan steken. Ik koop er zelf wel een, heb ik gezegd. Een betere.'n. Een paar dagen later arriveert hij inderdaad in een nieuwe auto, eentje die niet had misstaan in The A-Team. Een kolossale, pikzwarte Range Rover Discovery, een joekel van meer dan een ton, op glimmende siervelgen en met extra ruimte achterin. Die is exclusief voor Cuby. Cuby is de onhandelbare hond van Johan Derksen.'
Koop dat boek. Lesmateriaal voor iedereen die wil overleven in de boardroomjungle.
http://www.quotenet.nl/Ni(...)s-van-De-Snor-153211