Ik ben hier niet vaak meer, maar ik kom dag zeggen. Na 20,5 maand ben ik vorige week gestopt met de bv. Na heel veel twijfelen en praten met
toch besloten om te stoppen om verder te komen met onze wens voor een tweede.
Niet gedacht dat ik het er zelf zo moeilijk mee zou hebben zeg... Heel wat traantjes gelaten de afgelopen week.
L. dronk nog 's avonds en 's ochtends en als ik haar tussen de middag naar bed bracht (bij
niet). De bv is altijd vlekkeloos verlopen, maar doordat L. een volledige flesweigeraar was, zat er ook altijd een soort druk op. Een avondje weg kon niet zo makkelijk. Het is altijd hangen en wurgen om haar genoeg te laten drinken en dat is ook het eerste wat ze niet doet als ze ziek is. Maar mijn meisje doet het heel goed, vraagt er nog wel om en huilt bij het naar bed gaan, maar zegt ook al heel stoer "nee drinken, drinken baby" (drinken is voor de baby). Ze eet overigens ineens wel de oren van mijn kop.
Ik zou nog niet gestopt zijn als de wens voor een tweede niet zo groot zou zijn, maar helaas ben ik daarvoor aangewezen op hormonen. Ik heb na heel veel informatie ingewonnen er wel voor gekozen om 3 cycli hormonen te gebruiken, maar dat was voor ons de grens en die is nu bereikt. Het zag er totaal niet naar uit dat L heel binnenkort zou gaan stoppen en nu dus met heel veel uitleggen en vertellen op hemelsvaartdag de laatste voeding gegeven. We hebben er nog wel hele mooie (buiten) foto's van gemaakt
En nu gaan we vol goede moed verder voor pixel 2.0.
Overigens vond mijn lichaam het ook niet tof hoor, ik heb behoorlijke stuwing gehad en kreeg er ook nog een flinke buikgriep (zo erg dat ik flauw viel
) en verkoudheid overheen.