Bij mij was 4 x kanker nodig om mij als mens Echt Grondig te laten veranderen.quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:52 schreef yvonne het volgende:
[..]
Maar ben ík straks nog dezelfde?
Blijf je de mens die je was?
Je vergeet de achterlijke chemokrullen nog. Héb je eindelijk weer haar, zit het alsnog nergens naar!quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:41 schreef yvonne het volgende:
Ik heb nu dagen zitten lezen overal,
maar kortom:
ik word kaal,
m'n nagels vallen uit of worden zwart
Ik word sowieso depressief,
ik val af of kom juist enorm bij
m;n smaak is naar de neten
ik word hondsberoerd
en dan heb ik het nog nieteens over alle complicaties na de operatie.
Is er uberhaupt ergens nog iets positiefs te lezen of is dit het wel zo ongeveer?
Daar had ik dan weer geen last van wel kaal geweest maar geen achterlijk chemo haar.quote:Op vrijdag 24 april 2015 14:54 schreef Mula het volgende:
[..]
Je vergeet de achterlijke chemokrullen nog. Héb je eindelijk weer haar, zit het alsnog nergens naar!
Mijne is stukken erger dan de vorige keer. Mijn bovenkant groeit weer minder hard dan de rest van mijn haar en wil alleen maar omhoog staan. Zelfs met gel krijg ik de bovenkant niet naar beneden. Een grote pluizenbol.quote:Op vrijdag 24 april 2015 15:18 schreef _Joy_ het volgende:
[..]
Daar had ik dan weer geen last van wel kaal geweest maar geen achterlijk chemo haar.
Pff dat kan er ook nog wel bij zeg... Ik had mijn haar gelijk laten afscheren zodra de eerste haartjes eraf vielen. Voordat ik chemo kreeg had ik een korte donkere coupe, met krullen / slag en ik had voor een pruik met lang, steil, blond haar gekozen.quote:Op vrijdag 24 april 2015 15:26 schreef Mula het volgende:
[..]
Mijne is stukken erger dan de vorige keer. Mijn bovenkant groeit weer minder hard dan de rest van mijn haar en wil alleen maar omhoog staan. Zelfs met gel krijg ik de bovenkant niet naar beneden. Een grote pluizenbol.
jawel, hier komt het:quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:41 schreef yvonne het volgende:
...
Is er uberhaupt ergens nog iets positiefs te lezen of is dit het wel zo ongeveer?
Ik zeg altijd: "Ik zal nooit meer de oude worden, ik ben de nieuwe" en zo voelt het ook.quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:52 schreef yvonne het volgende:
[..]
Maar ben ík straks nog dezelfde?
Blijf je de mens die je was?
Er moet even iets getweakt worden, maar de regels van MUUS lijken me wel toepasbaar voor allen hier.quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:41 schreef yvonne het volgende:
Is er uberhaupt ergens nog iets positiefs te lezen of is dit het wel zo ongeveer?
quote:Op dinsdag 10 juli 2007 10:51 schreef MUUS het volgende:
Belangrijke regels!!!!
• Na een uitstrijkje moet je een kadootje, want uitstrijkjes laten maken is stom.
• Tijdens de twee weken wachten moet je een kadootje, want wachten en stress is stom.
• Bij een goede uitslag moet je een kadootje, want dat moet gevierd worden.
• Bij een vervelende uitslag moet je een kadootje, want je moet getroost worden.
Kadootjes kunnen ook troostvoer zijn, maar kadootjes én troostvoer mag ook.
()
Op kinderoncologie krijgen kinderen die een vervelende procedure of onderzoek hebben ondergaan een kraal voor hun kanjerketting. Ik ben na mijn diagnose mijn eigen variant begonnen. Eerst mocht ik mezelf elke keer iets kopen van Apple, maar daar ging ik failliet aan. Uiteindelijk ben ik overgestapt naar Rituals producten na elk écht vervelend ding (hallo mugascan!). Ik associeer elke Rituals-geur inmiddels met 'ziekenhuis', maar toch is cadeautjes voor jezelf kopen best fijn. Doen!quote:Op vrijdag 24 april 2015 17:56 schreef sigme het volgende:
[..]
Er moet even iets getweakt worden, maar de regels van MUUS lijken me wel toepasbaar voor allen hier.
[..]
lieve Yvonne,quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:52 schreef yvonne het volgende:
[..]
Maar ben ík straks nog dezelfde?
Blijf je de mens die je was?
Ja, ik hoop het ookquote:Op woensdag 29 april 2015 13:32 schreef Mula het volgende:
Goed nieuws cute! Hopelijk valt het herstel na de operatie ook mee!
Ik ben weer terug van vakantie. Het was leuk, maar ook wel heftig. Het lopen is me behoorlijk tegengevallen. Ik ben kapot. Ik geloof dat ik een vakantie nodig heb om van de vakantie bij te komen.
Is misschien al op gereageerd, maar ik had eerst de operatie. 1 oktober 2011 naar de mammapoli met een knobbeltje, 26 oktober eruit. Ook eerst die poortwachterprocedure, met niet zo'n fijne prikjes in je borst, vervolgens uren met die borst spelen om dat radio-actieve goedje te verspreiden, zodat de blauwe verf op de OK alle direct bereikbare lymfeklieren kan vinden. Maar goed, was borstsparend.quote:Op dinsdag 21 april 2015 12:24 schreef Queller het volgende:
[..]
Voor het geval dat je dacht dat je je ging vervelen de komende tijd
Ik dacht: "Gotver, fijn dat ze 'm dan in elk geval nu gevonden hebben....!"
Wat een kutzooi ook
Wat ik eigenlijk nooit begrepen heb: waarom doen ze eerst chemo / bestraling en dán pas een operatie? Mijn eerste reactie zou waarschijnlijk zijn: snij er maar af, dan zijn we er van af. Maar dat lijkt toch niet zo te werken.
Heb jij dat inmiddels begrepen?
Yvonne, kaal kom je niet onderuit, maar hé, dat groeit weer aan. Ik kan alweer een staartje. Na 3 jaar!quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:41 schreef yvonne het volgende:
Ik heb nu dagen zitten lezen overal,
maar kortom:
ik word kaal,
m'n nagels vallen uit of worden zwart
Ik word sowieso depressief,
ik val af of kom juist enorm bij
m;n smaak is naar de neten
ik word hondsberoerd
en dan heb ik het nog nieteens over alle complicaties na de operatie.
Is er uberhaupt ergens nog iets positiefs te lezen of is dit het wel zo ongeveer?
Yvjequote:Op vrijdag 1 mei 2015 20:19 schreef yvonne het volgende:
Het doet me stiekem zo goed al jullie woorden.
Hoi Yvonne,quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:41 schreef yvonne het volgende:
Ik heb nu dagen zitten lezen overal,
maar kortom:
ik word kaal,
m'n nagels vallen uit of worden zwart
Ik word sowieso depressief,
ik val af of kom juist enorm bij
m;n smaak is naar de neten
ik word hondsberoerd
en dan heb ik het nog nieteens over alle complicaties na de operatie.
Is er uberhaupt ergens nog iets positiefs te lezen of is dit het wel zo ongeveer?
Zo, heb een tijdje niet gereageerd, maar we zijn alweer een poosje thuis.quote:Op vrijdag 24 april 2015 11:41 schreef yvonne het volgende:
Ik heb nu dagen zitten lezen overal,
maar kortom:
ik word kaal,
m'n nagels vallen uit of worden zwart
Ik word sowieso depressief,
ik val af of kom juist enorm bij
m;n smaak is naar de neten
ik word hondsberoerd
en dan heb ik het nog nieteens over alle complicaties na de operatie.
Is er uberhaupt ergens nog iets positiefs te lezen of is dit het wel zo ongeveer?
Ik wist het al maar wil je hier ook even heel veel sterkte wensen.quote:Op dinsdag 21 april 2015 12:14 schreef yvonne het volgende:
Gooi ik hem nog dicht ook:
Borstkanker, 2,5 cm op een kloteplek, tegen de borstspier, daarom heeft ie zich ook zolang kunnen verstoppen.
Hij ligt gelukkig wel los dus dat is al een voordeel.
Er ligt een heel traject op me te wachten.
Eerst de poortwachterklier weghalen, op uitzaaiingen ( je moet dus zelf de complicaties uit ze peuteren, want ze doen overal lekker luchtig over)
Chemo
Operatie ( geheel of borstbesparend)
en dan nog bestraling en hormoontherapie.
Ze gooien dat even in je schoot en je krijgt een boekwerk mee en dan mag je gaan denken wat je wilt, eraf of besparend.
In beide gevallen is het gewoon k*t.
We gaan voor second opinion naar UMC en hoeven we hier pas de 19e mei bij de chirurg te zijn om te beslissen.
Ik kan me dus goed laten voorlichten en voorbereiden.
En verder ga ik gewoon lekker werken. En wat conditie opbouwen
Zo'n wachtkamer op de "breast clinic" lijkt goddomme net op Utopia, met argusogen, 'jankt die, zie ik die en die huilen, heeft hij gehuild"
Stel hyena's, erg druk ook en allemaal naar elkaar loeren. Onprettig gedoe.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |