Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Indie (Indie Central CCXIX)

quote:

Eerst dacht ik nog, naïef als ik ben, dat ik mij in de datum vergist had en dat het al 1 april was. Gecheckt op mijn iPhone, niets daarvan, nog steeds 31 maart, hoeveel uren zomertijd je ook bij 20.45 uur optelt. Een grap van Roos, dacht ik. Wel een hele, hele slechte, dat wel, maar toch een grap. Altijd een beetje raar kind geweest, die Roos. Op een leuke manier raar, begrijp me niet verkeerdNa de eerste wanklanken dacht ik dat ik per abuis in de verkeerde zaal verzeild was geraakt. Kaartje gecontroleerd, niks hoor, ik zat goed. Er bleef dus geen andere conclusie over dan dat die idioot op het podium, optredend onder de naam ‘G de singer-songwriter’ in de verkeerde zaal terecht was gekomen.

H-E-M-E-L-T-E-R-G-E-N-D slecht. En ik ben heus wel wat gewend. Echt wel. Ik heb echt wel genoeg tegenvallende supportacts gezien, ook in 2015 al… En ik zie een enkele keer ook wel eens een hoofdact, die ik een minder geslaagd concert vind geven. Maar dit was erg, jonguh. Niet te harden. Ik probeerde associatief mijn zinnen te verzetten door te denken aan het 10cc-nummer ‘The Worst Band In The World’. Ook dacht ik aan Zappa’s ‘The Worst Band You Never Heard In Your Life’. Maar dit sloeg werkelijk alles. Volslagen non-muziek. En nou ben ik best in voor een lolletje, en ik kan genieten van camp en zo naar muziek luisteren, die ik in de kern vreselijk vind. Ik kan dat. Dit was echter geluid dat je je ergste vijand niet toewenst te horen.

Werkelijk. De volgende keer word ik als supportact nog liever gewaterboard dan dat ik mijn oren ooit nog wens te lenen voor G de singer-songwriter;. Ik moest denken aan The Blues Brothers, die in een kooi Rawhide; spelen, nadat ze door het hek beschermd werden tegen rednecks, die volle bierflessen gooien als Jake en Elwood hun gebruikelijke repertoire brengen. Dat pikken die cowboys niet; Ik had niets om te gooien bij de hand, anders had ik niet voor mezelf in kunnen staan. En verbaal geweld kon ik ook niet gebruiken, zo diep verbaasd, zo zonder woorden was ik, dat er een beetje hoog en schril gepiep uit mijn strot kwam, waar een welgemeend diep gebast ÓPTIEFTEN G; op zijn plek was geweest. Zo onvoorstelbaar slecht. Zo er;

Kennelijk realiseerde niemand zich dat ik enorm voor paal zat op het balkon. Met een gast namelijk, iemand, die vrijwillig met mij mee is gegaan naar TivoliVredenburg.

Tenenkrommend en met plaatsvervangende schaamte. Zo verschrikkelijk. Ik ben echt wel bereid om te relativeren. En te accepteren dat smaken verschillen. Ook te accepteren dat wansmaken kunnen verschillen. Maar dit tart werkelijk alles. Het tart zelfs elke beschrijving. Maar gelukkig heb ik videomateriaal als bewijs. Jullie hebben echt geen idee hoe ik heb moeten lullen als Brugman om mijn camera aan de praat te houden. Een redelijk jong modelletje van Nikon, ik denk dat dat de enige reden is dat het hele fucking nummer van G de singer-songwriter op een SD-card is vastgelegd. Ook mijn anders zo robuuste en betrouwbare MacBook zuchtte en steunde bij het comprimeren van het videobestand, en even leek het er op dat mijn SSD-schijf zou crashen. Dat het filmpje uiteindelijk door WordPress in de database is opgenomen, gaat waarschijnlijk de geschiedenis in als het achtste wereldwonder.

Het is echt je ergste nachtmerrie om ooit G de singer-songwriter te moeten aanhoren. Om gezondheidsredenen raad ik het dan ook iedereen ernstig af om onderstaande video te BELUISTEREN. Kijken is al geen pretje, maar ik adviseer serieus om het volume op 0 te houden. Luisteren is dus geheel op eigen risico, en niet achteraf bij mij komen zeiken dat ik niet gewaarschuwd heb. Want dat heb ik dus wel. Bij deze.

quote:

Op woensdag 1 april 2015 12:04 schreef Gehenna het volgende:

[..]

Nogal overdreven stuk vond ik, totdat ik het filmpje had bekeken

Gewoon doelbewust kut dus Één a twee nummers hiervan had ik de humor nog wel van ingezien trouwens hoor. Hoe lang ging hij door?