Gistermiddag, 13.00
Na een avondje bier drinken werd ik lichtelijk gespannen wakker. Rustig met een peukje het nieuws doornemen, en uiteraard ook alles wat ook maar deels gerelateerd was omtrent PEC.
De spanning zat er al in. Twente is toch een taaie club en voor hen stond er ook enorm veel op het spel.
Ik was een paar dagen vrij, dus keek in de koelkast en had nog koud weissenbier staan uit Duitsland. Toch maar een fles gepakt om de scherpe randjes van de spanning er af te halen.
Rond de klok van 6 begon ik al bijna te ijsberen. Op de fiets naar de AH gegaan, hele kip in braadzak gehaald voor tijdens de wedstrijd. Een man moet immers goed eten.
Paar lekkere biertjes gehaald en ik was er klaar voor.
Vrouwtje kwam stipt 8 uur binnen en we zaten beide met sjaaltje en vlag voor de TV. Wat een wedstrijd.
Er zijn aardig wat nare woorden gevallen over gemiste kansen, walgelijke overtredingen, terechte en onterechte gele kaarten.
En toen, in minuut 84, Woutje Brama. Tongetje op de grond en rennen alsof je wordt achtervolgd door lieden uit de club van Holleder en Bruinsma. Wat een koning.
Het ontplofte in huize Monopoly. Ik had weinig controle over mijn daden op dat moment, maar ik kreeg van de bovenburen en de andere buren een appje: "Zwolle speelt weer?" (Geen voetballiefhebbers, wat een schande is).
Vlak daarna ijzige stilte na een relaas met wederom heel wat vuiligheid uit mijn bakkes. Donders, hoe laten we het gebeuren dat we het weg geven. Waarom niet gewoon zakelijk de 1-0 mee naar huis, kloar.
De verlenging ging mij snel voorbij gelukkig, draak van een voetbalkwaliteiten. Verschrikking. Als supporter van ook het Nederlands Elftal voorzag ik weer een rotavond. Uitschakeling door penalty's....
De spanning was om te snijden. En toen, je raad het al... Die dekselse Necid. Wat een enorme baas. De bitterballen vlogen door de kamer. Er werd een biertje omgestoten maar dat mocht de pret niet drukken. Zorgen voor later. We gaan WEER naar Rotterdam, dat was het enige dat ik kon roepen/schreeuwen.
Het feestje is nog tot in de late uurtjes door gegaan. Wat was ik blij, opgelucht, energievol....
Alles in huis is weer schoon en ik mag om een uurtje of 18.00 aanschuiven op het werk om weer een avondje te werken. Topfit, geen kater, zin in een nieuwe werkweek, klaar voor dat wat op mijn pad komt!
Let's Go! PEC