Ik heb na mijn laatste post heel erg slecht geslapen en ben ik daarna naar Amsterdam gegaan om onder mensen te zijn en ben net weer thuis. Ben wel helemaal kapot, maar toch even een reactie.
quote:
Op vrijdag 3 april 2015 01:43 schreef Fok-it het volgende:[..]
Wel herkenbaar wat je zegt van het hele land doorreizen om onder mensen te zijn. Je moet alleen op oppassen dat het wel van twee kanten komt, anders kan je zoiets op den duur ook aangrijpen om je kut over te voelen.
Rot verhaal wel, wist het een en ander wel maar niet gedetailleerd.
Dat komt wel weer goed. Na de eerste keer (je weet wie) kan ik ook beter mensen inschatten of het van twee kanten komt of niet.
quote:
Op vrijdag 3 april 2015 03:29 schreef Ayumu.Kobayashi het volgende:Etsu.
Kijk heb veel mensen gekend welke auditief beperkt waren en allemaal waren ze wel een beetje de verschoppelingen waar men flauwe grapjes mee uit deden halen. Het is gewoon zo, dat er vaker dan een beetje bijliep bij zulke jongens/meisjes om dat te voorkomen. Verder waren ze vaak erg schuw en verlegen daardoor, heb er ergens een soort zwak voor gekregen. En vind het toch wel lastig als ik er aan terug denk. Vooral omdat auditief beperkte vaker slechter, duidelijk konden spreken, sloom misschien herken je het wel, daar werden ze vak hard op gepakt.
Een aantal stonden erg dichtbij mij, doe zelf gruwelijk veel op gevoel, en op lichamelijke emoties. Altijd al, heb in een kinderhuis (internaat) gezeten. En daar heb ik dat vrij vlug opgepakt. Zaten vaak toch ook wel kinderen bij die auditief beperkt waren.
Maar goed, kan er geen een van hun opnoemen welke het nou echt makkelijk had, ook niet diegene met een stabiel thuis.En je zag ook duidelijk dat ze veel moesten missen in hun leventje. Vriendschappen waren altijd een probleem, en vaak ook gewoon het feit juist dat meedoen niet echt goed mogelijk was. Bij jou spelen er meer zaken mee, zoals juist een extreem onstabiele thuis situatie, je ook nog homo bent. En dan ook nog het vertrouwen grotendeels kwijt bent. Logisch ergens.
Probeer nu bepaalde zaken te verwerken, daar heb je de leeftijd voor, grof gezegd. Laat toe dat je hulp krijgt van de profi's. Probeer van de zooi af te blijven, en weet dat je echt niet anders bent dan wie dan ook. En een ieder die jou verwerking tegenstaat, of voor jou een last is doe jezelf een plezier naar buiten knikkeren.
Dat was het.
Snap je nu waarom ik je reactie laatst niet leuk vond?
Ik vond het ook lastig om in actie te komen bij een psycholoog, maar de wachttijd is nu dus 3 weken. We zullen moeten afwachten. Tot die tijd probeer ik wel van beide af te blijven.
quote:
Op vrijdag 3 april 2015 08:06 schreef Murmeli het volgende:@etsu: pfff jeetje wat een labiele ouders heb jij
wat ik heel stuitend vind, is dat jouw moeder depressief werd omdat jij slechthorend bent. Wtf? Ze zal dat ook niet expres hebben gedaan misschien, maar ik vind het echt egocentrisch.
Net als al het gedrag van je ouders trouwens.
Maar goed, nu ben je volwassen en moet je verder, en das best lastig. Ik herken het probleem van je jeugd niet kunnen loslaten (mijn ouders lijken een beetje op de jouwe, maar wat minder extreem). Ik heb pas op mijn 32e hulp gezocht en dat was wat laat
en vond pas op mijn 36e of 37e een therapie die bij me paste. Dat was schematherapie en daar heb ik 'vroeger' wat meer leren loslaten. In ieder geval genoeg om te kunnen functioneren. Bij iedereen werkt weer wat anders dus t is niet gezegd dat jij dat ook moet doen, maar als je wil kan je het eens googlen
Verder: superknap dat je wel school en studie weet vol te houden! Zeker icm slecht horen vind ik het een knappe prestatie, ook als je het niet in 1x haalt allemaal. Aan doorzettingsvermogen geen gebrek.
Qua wiet en drank: ik vind wiet eng, dat kan, als je daar gevoelig voor bent, gekke dingen doen met je hersenen. Ik zou proberen dat echt te stoppen en dan proberen op de been te blijven tot je naar de psych kan. Kan je niet ergens anders al eerder terecht? Desnoods tijdelijk?
En dan zou ik meteen ook hulp vragen bij het stoppen met drank/wiet tegelijk met de andere shit. Dat willen vluchten in niet nuchter zijn herken ik ook wel trouwens. Heb het nog wel een beetje maar kan nu ook lol hebben zonder drank, omdat ik hobbies heb die er niet goed mee combineren (hardlopen en tekenen/schilderen).
Oja, nog even terug komend op ouders: ik heb een aantal jaar geleden even een paar maanden afstand genomen, dat hielp toen ook wel.
En het is me uiteindelijk gelukt om niet meer echt boos op ze te zijn. Al helpt t wel dat de grootste boosdoener, mijn stiefvader, 10 jaar geleden is overleden.
Ik wil je veel sterkte en succes wensen.
Ik kan me voorstellen dat als je kind slechthorend (ik ben doof trouwens, heb 120> dB verlies en heb nu een CI wat mij slechthorend maakt, maar op papier ben ik nog steeds doof) blijkt te zijn, dat het een grote klap is wat je niet zo snel gauw verwerkt. Vooral als het blijkt dat het om een medische fout gaat.
En bedankt.
quote:
Op vrijdag 3 april 2015 08:36 schreef Luchtbel het volgende:Wat ingewikkeld allemaal Etsu. Je schrijft dat je niet zonder je moeder kan maar kan jij niet zonder je moeder of ben je heb je ergens het gevoel dat ze niet zonder jou kan? Soms is het zo dat pas wanneer je van een echte afstand kunt kijken, je inziet dat iemand toch wel een wat manipulatieve werking op je heeft. En dat zo gezien jullie geschiedenis niet zo heel gek zijn denk ik.
Heb je weleens nagedacht over een buddy-project? Het is geen vriendschap maar misschien wel een goede manier om met iemand samen te zijn op dit moment. Een doel zou ook kunnen zijn om eerst sociale activiteiten te ondernemen die je later alleen kan doen?
Ik kan ook niet zonder mijn moeder. Dan zou ik echt bijna niemand meer hebben in mijn leven waar ik zo even naar toe kan gaan mocht het nodig zijn (kutte is dat het 3 uur (van deur tot deur) hier vandaan is en weekend-ov heb waardoor ik niet makkelijk even naartoe kan gaan). Ze regelt ook heel veel voor me wat er telefonisch moet gebeuren.
En nee, eigenlijk niet. Het spreekt me ook niet echt aan om dat met een onbekende te doen eigenlijk.
Verder iedereen bedankt voor de reacties en de complimenten.