Borstvoeding deel 201

quote:

Op maandag 2 maart 2015 14:23 schreef Morretje het volgende:
Stuwing is idd het signaal voor je lijf om minder melk aan te maken. En idd niet helemaal leegkolven, alleen de ergste druk eraf.
Je zou ook kunnen overwegen om alleen de nachtvoedingen te laten vervangen voor kv?

Mja, dat zou ik nog kunnen overwegen (maar een flesje geven terwijl ik nog bv zou kunnen geven vind ik emotioneel gezien zo lastig , ik ben een weekdier. I know). Voor nu heb ik iig om 10 uur niet gekolfd. Om 14:00 daarentegen 300 cc . En dat was dan niet eens helemaal leeg, ik ben bewust na een half uurtje gestopt.

Het is makkelijker om een voeding in de namiddag of avond te laten vallen, omdat je dat minder productie hebt. Maar ik snap dat het niet meer kolven ook zeer aantrekkelijk is

Succes met afbouwen, Soesa! Heel begrijpelijk, hopelijk brengt het wat rust.

Zo, mijn eerste dag zit erop! Ik kon uiteindelijk maar 1 keer kolven, om 13 uur, dus dat leverde direct 250 cc op. De ruimte waar ik moet zitten is op zich prima, alleen voelt het wel wat raar om met gebruikte borstschilden de gang over te moeten om die vervolgens in de personeelskamer naast de koffieautomaat af te gaan wassen. En waar ik ze dan vervolgens laat, moet ik ook nog even bedenken. .

Vraagje.
Mijn baby is nu 4,5 maand en gebruikt sinds 2 weken m'n tepels als speentje. Overdag is dat niet het grootste probleem, maar vooral in de nacht is het redelijk vermoeiend.
Ze valt meestal rond 22:30 in slaap en wordt rond 00:30 weer wakker en krijst dan tot ze aan de borst is. Ze laat alleen niet meer los en blijft zuigen en sabbelen tot een uur of 6. In de tussentijd zit ik dus wakker en slaapt zij, maar wel onrustig. Loskoppelen = wakker en huilen. Als ik de borst niet aanbiedt, valt ze gewoon niet in slaap en blijft ze huilen en krijsen tot er een tepel in dr mond zit..

Flesje (avond) en speen worden geweigerd (speen heeft ze nooit geaccepteerd). Op de pink bijt ze nu alleen maar. Met die tandjes van haar is dat nu ook flink pijnlijk. Ook mijn tepels beginnen echt zeer te doen na een uur sabbelen.

Het is begonnen nadat ze koorts kreeg na de vaccinatie. Of dit door de vaccinatie kwam, de buikgriep die ik kreeg en zij misschien ook last van had of door de tandjes die eraan zaten te komen weten we niet..

We zijn al bij een osteopaat geweest voor het huil- en slaapprobleem, helaas zonder resultaat.
Ik weet niet zo goed meer wat ik kan doen. Doorzetten en haar laten sabbelen onder het mom van ze zal het nodig hebben of na een bepaalde tijd sabbelen afkoppelen en borst weigeren? Komt het iemand bekend voor? Is het een faaaaaaase?

Skittles, hoe dan ook, dit kán gewoon niet. Hier ga je aan onderdoor. Misschien heeft ze toch even een harde reset nodig - de borst is voor voedsel, een beetje troost misschien, maar niét als speelgoed. Dan maar een paar nachten drama, maar hopelijk is ze er dan vanaf. Dat is tenminste wat ik zou proberen. Denk aan jezelf he.

Zo gaan je tepels stuk en dan kan ze helemaal niet drinken. Mijn zoon wilde dat ook, eindeloos sabbelen. Ik heb het eerst aangezien, maar dat ging echt ten koste van mijn lijf. Dus toen 45 min maximaal per kant (ja, dus anderhalf uur per keer, behalve s nachts, dan kapte ik zodra hij niet meer echt dronk).

Anderhalf uur valt nog wel mee met de tijd die het me nu kost.

SQ Dramanachten zijn het toch wel voor me als ik zo lang wakker ben.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Maar goed. Ze is nu al vanaf 19:45 bij vriend aan het huilen en het flesje aan het weigeren. Inmiddels zo rood als een tomaat dus ik ga dan toch maar 'toegeven' en haar aanleggen nu.

Niet helemaal hetzelfde, maar van alleen maar de hele dag/avond pinksabbelen zijn wij ook afgekomen door het een aantal dagen niet te doen (en dus meer neiging tot huilen en oa veel wiegend/op andere manieren troosten, wat wel lukte) en toen wilde ze ineens wel een speen. Toch een soort reset zoals Stormqueen zegt. Pink niet ondanks bijten fijner alternatief? Kan je vriend ook doen tenminste.
Edit: meh, dat flesweigeren maakt het ook niet beter

[ Bericht 11% gewijzigd door Heliotrope op 04-03-2015 13:22:34 ]

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 21:01 schreef Skittles het volgende:
Anderhalf uur valt nog wel mee met de tijd die het me nu kost.

SQ Dramanachten zijn het toch wel voor me als ik zo lang wakker ben.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Maar goed. Ze is nu al vanaf 19:45 bij vriend aan het huilen en het flesje aan het weigeren. Inmiddels zo rood als een tomaat dus ik ga dan toch maar 'toegeven' en haar aanleggen nu.

Sterkte. En trek je vooral niks aan van de buren.
Die hebben lekker makkelijk praten. En elke jonge baby huilt...laat ze er gauw aan wennen.

Dat is niet zo relaxed, als je buren er een opmerking over maken.. Maar toch proberen je er niet teveel van aan te trekken. Baby's zijn nu eenmaal baby's. Anders passen zij eens een avondje op. .

Maar wat voor mij erg heeft geholpen: ik sprak met mezelf (en mijn vriend, als hij er bij was) van tevoren af hoe lang ze aan de borst mocht. Half uur bijvoorbeeld, of drie kwartier. Bij het middagslaapje op een gegeven moment 10 of 15 minuten. Ik had altijd heel goed door, iedereen denk ik wel?, wanneer het drinken overging in sabbelen. Vaak sprak ik het ook uit tegen haar als ze aan de borst ging: 'je mag nu x aantal minuten drinken. Dan is het klaar en ga je lekker slapen.' Als het moment daar was, koppelde ik haar af. Door dit van tevoren te bepalen, kon ik makkelijker consequent zijn. Het hielp ook als mijn vriend op zo'n moment het overnam en met haar ging lopen en haar ging troosten. Soms lieten we haar dan ook wel eens huilen in haar bedje. Ook daarbij hielden we een bepaalde tijd aan. (Ook afhankelijk van de manier waarop ze huilde..)

Ik vond het erg prettig om op die manier grenzen te bepalen, en duidelijk en consequent te zijn en daardoor ook rustig te blijven. Met een huilende baby is dat soms zo lastig he? In het algemeen is dit dus een beetje wat mijn idee was: in kaart brengen waar jouw grenzen liggen, wat jij wenselijk acht, en wanneer het drinken volgens jou genoeg is, op basis daarvan een 'handelingsplan' (oké, dit klinkt veel zakelijker dan hoe ik het bedoel ) maken en tijd limiteren en steun vragen bij je man/vriend bij de uitvoering.

Even ter aanvulling: dit heb ik op een gegeven moment zo gedaan toen I ook alleen aan de borst wilde slapen en ik haar overdag niet kon wegleggen en ook 's avonds heel lang bezig was om haar op bed te krijgen.

[ Bericht 5% gewijzigd door Franny_G op 03-03-2015 21:29:35 ]

Skittles, ik zou niet kiezen voor een harde reset, maar dat is persoonlijk. Voelt als "laten huilen".
Gebruiken jullie een draagdoek? Dan is je baby dichtbij, zonder te voeden.
Is het anders een optie om een stukje te gaan wandelen in de wandelwagen om rustig te worden?

Hoe reageerde I daarop Franny, dat je haar dus na bijvoorbeeld 15 minuten afkoppelt?
In bed even laten huilen vind ik zo moeilijk. Vooral omdat het binnen 10 seconde overgaat in krijsen dat je zeer doet tot op het bot

Persoonlijk zie ik de harde reset optie niet als 'laten huilen'. Draagzak gebruik ik wel, maar slapen doet ze er niet meer in. De omgeving is veel te interessant tegenwoordig plus ga ik in de nacht niet op pad met haar. Ik ben een schijterd in het donker

quote:

Op dinsdag 3 maart 2015 22:19 schreef Skittles het volgende:
Hoe reageerde I daarop Franny, dat je haar dus na bijvoorbeeld 15 minuten afkoppelt?
In bed even laten huilen vind ik zo moeilijk. Vooral omdat het binnen 10 seconde overgaat in krijsen dat je zeer doet tot op het bot

Ze reageert dan vaak heel erg boos. Grote verontwaardiging. Maar als ze echt moe is (en dit werkt ook echt alleen als ze moe is en geen honger meer heeft) dan wint de slaap het toch. Dan houd ik haar stevig vast tegen me aan, tegen mijn schouder, tot het huilen minder wordt en ze rustig wordt. Of mijn vriend doet dat. En zodra ze rustig is, in bed leggen. Kans is dan groot dat ze dan opnieuw gaat huilen, dat wel. .

Het huilen in bed, tja. Dat is ook heel moeilijk. Ervaring heeft me geleerd dat het even heel heftig kan zijn, maar dat het dan plots na drie (eindeloze) minuten gewoon stopt en stil blijft. Soms is het wat gejammer en dan hoor je dat de slaap het op een gegeven moment overneemt. Maar bij hartverscheurend krijsen helpt het bij I ook niet om haar dan te laten huilen en dat wil/kan ik ook niet. In ons beider belang moet ze dan echt eruit en bij me zijn. Maar dan is het dus de kunst (tenminste, als je dit patroon wilt doorbreken) om zolang mogelijk vol te houden haar niet toch maar weer aan de borst te nemen. In zo'n situatie helpt het bij ons dat mijn vriend haar dan bij zich neemt en met haar rondloopt of haar op zijn borst legt.

Alleen als het huilen dan toch blijft doorgaan en er kennelijk echt meer aan de hand is (krampjes, clusterdag, tandjes die pijn doen, toch nog honger etc.) dan leg ik haar wel weer aan. Maar bij I is er wel altijd iets dergelijks aan de hand als ze echt ontroostbaar is en blijft.

Skittles, ik ben misschien helemaal niet het voorbeeld dat je wilt, maar ik ben echt tamelijk weerloos tegen een huilend kind. Als E 's nachts niet meer in slaap te voeden is, leg ik haar naast me in bed, en mijn vriend verkast naar het logeerbed. Soms valt ze dan in slaap en kan ik ook slapen, soms blijft ze wat onrustig en heb ik weinig echte slaap, maar wel gewoon fijn naast mn kindje gelegen. Het zijn altijd fases geweest, godzijdank gaat ze altijd weer terug naar gewoon lekker in dr eigen bedje slapen.

Ik zou denken dat jullie nu alledrie bekaf zijn, en rotnachten hebben, en als je eraan toegeeft is het een stuk gezelliger en waarschijnlijk sneller weer voorbij

Ik ga even vloeken in de kerk misschien, maar wil je echt koste wat het kost bv blijven geven of ben je bang dat stoppen jou je enige troostmiddel voor lou gaat kosten?

En ja, elke nacht geen slaap va oktober valt voor mij onder dit kost op een gegeven moment alles.

Dat laatste speelt zeker wel een grote rol ja Away

LB, ik leg haar bij me na 4 uur, want dan is vriend uit bed en naar zn werk. Slapen met haar naast me vind ik wel moeilijk, maar het lukt. Ben alleen zo bang dat ze daar gewend aan raakt en haar bed niet meer in wil. Dat is nu al best een gevecht namelijk. Ze hoeft maar het matras te raken of haar ogen gaan verschrikt open en dan zet ze haar lieftallige keel op

Fokwet: ik heb toch al 2x2 uur kunnen slapen ze ligt nu een beetje te glimlachen en als een gek scheten te laten

Skittles, ik vind het zo naar voor je dat het zo loopt ..

Ik vloek ook nog even in de kerk: ik zou inmiddels ook wel serieus overwegen te stoppen met bv. Je hebt haar alles gegeven wat je hebt, en vervolgens een hele hoop wat je eigenlijk niet hebt . Ik ben geen voorstander van voeden tot de mama er zelf aan onderdoor gaat. Ook heeft m.i. 6 uur sabbelen niks met voeden te maken ..

Ik realiseer me dat je een paar hele moeilijke dagen zou hebben als je besluit het anders te gaan doen, maar ik kan me ook voorstellen dat het misschien wel wat oplost. Daarbij kan je vriend dan ook eens een voeding doen - alleen om die reden zou ik het al de moeite waard vinden eerlijk gezegd.

Oh Skittles, dikke !

Jouw nachten zijn echt dubbel zo pittig als de mijne en het duurt al zo lang! Ik vind je een held dat je al zo lang bv geeft. Maar hoe weet jij je nog staande te houden? Trek je het op je werk? Ik merk namelijk dat mn concentratievermogen slecht is en ik ben echt enorm onhandig. Slaap gebrek...

For what it's worth, Suus slaapt al weken bij ons in bed. Ik ga de strijd van het eigen bed nu niet aan, dat kost mij veel te veel energie . Dat komt wel weer.

Overdag is eigen bed ook een issue, ik ga ook langer laten huilen want ze kan het heus

Je kan ook eens een Amerikaanse speen proberen. Die met zo'n gat in het midden.

_{en dit is misschien niet het advies voor in het bv topic, maar als de troostfactor je alleen tegen houdt van afbouwen, kan je er ook aan denken om het eens te testen en de afgekolfde bv in de vriezer te doen. Gewoon om te kijken of het een oplossing is voor of slaapgebrek van jou of voor lou. Je kan daarna altijd nog terug, ze clustert het er toch wel weer bij waarsch}

quote:

Op woensdag 4 maart 2015 08:31 schreef AwayTL het volgende:
Je kan ook eens een Amerikaanse speen proberen. Die met zo'n gat in het midden.

Jij bedoelt een Soothie?



Die hebben wij ook voor Piranha. Wel moeilijk verkrijgbaar in NL.

[ Bericht 0% gewijzigd door NotTheSame op 04-03-2015 09:18:03 ]

Ja die bedoel ik nts!

Verder +1 op de allergie en de bedstrijd!

Skittles
Heb het wel vaker gepost. Het klinkt echt alsof er iets is.
S.ara wilde ook alleen maar borst. Helaas kregen we geen hulp van onze ha destijds. We hebben zolang lopen kloten.. Als er iets met je kindje is qua gezondheid is er geen trucje dat helpt. Dan heb je gewoon hulp nodig.
Op een gegeven moment kreeg ik privé berichtjes van dames uit OUD dat ik écht een verwijzing moest vragen voor de ka. En daar ben ik zo dankbaar voor! Uiteindelijk was ze pas na haar 1e verjaardag geholpen met goede med. Maar zonder hulp van hier was ik misschien nu nog aan het kloten.

Bespreek het met je ha en eventueel met de ka. Als het een allergie/reflux/iets anders is dan kunnen ze je helpen.
Je kunt het beter uitsluiten dan zo door te blijven gaan

Skittles, geen verdere tips. Ik doe alleen omdat ik af en toe berichtjes van je lees en het klinkt zó heftig allemaal. Maar toch kom je altijd nog zo positief over, echt heel erg knap. Terwijl je standje overlevingsmodus allang voorbij moet zijn. Ik hoop echt dat het heel snel beter wordt!

Wat ik me nog wel afvraag is hoe je vriend hierin staat. Kunnen jullie het een beetje samen doen of komt het vooral op jou neer door de bv? Gewoon benieuwd hoor.

Skittles, ik herken je verhaal. Ik sluit me aan bij de rest: laat haar even goed nakijken om eea uit te sluiten. Hier had de onrust een duidelijke oorzaak (premature geboorte met een slechte start), en er hoeft bij jullie niet iets medisch te zijn, maar het kan natuurlijk wel.

Ik snap heel goed dat mensen zeggen dat stoppen met bv misschien wel een idee is nu, maar ik heb dat nooit gedurfd en ook niet gewild, want het was het enige waar hij rustig van werd. Het enige. We hebben het wel eens geprobeerd hoor, zonder mij, mijn man met flesjes en spenen en draagdoeken in de weer maar hysterisch was hij (het kind he, niet mijn man ), keer op keer op keer. Niet willen drinken, of slapen, of watdanook, alleen maar de borst willen, zo ontzettend intens verdrietig zijn asl je zooo klein bent.. dat breekt je hart. En dan denk je: Dan ben ik maar oververmoeid, maar mijn kind moet zich veilig voelen, ik kan hem niet dit ook nog ontnemen.. Laten huilen is hier nooit een overweging geweest. Wij hebben ervoor gekozen om mee te veren en de randvoorwaarden dusdanig aan te passen dat het haalbaar bleef voor ons. Elke minuut slaap pakken die er maar is, en van dag tot dag leven. Dat hielp. Niet denken: hij is nu al 12 maanden, dit moet toch over zijn inmiddels maar meer: Blijkbaar heeft hij dit nodig, dus wij voorzien hierin. Maar ik ben er van overtuigd dat we dat konden doen omdat ik niet werk, en mijn man en ik hierin compleet op een lijn zitten. Een gedeelde visie is echt wel heel prettig als het zo zwaar wordt. Hoe staat je vriend hierin?

(Hier is het vanzelf goed gekomen, zonder sturing vanuit ons. Maar je hebt niets aan een succesverhaal als je er nu middenin zit, denk ik )