quote:
Op vrijdag 6 februari 2015 04:18 schreef waht het volgende:[..]
Ik lees nergens dat het weer 'business as usual' zou worden. Dat bedoelt Bolkestein helemaal niet. Hij biedt enkel wat historische duiding en geeft aan hoe de Russen dit zien, niet hoe wij dit zien. Dat verschil is nogal essentieel om het conflict te begrijpen.
Poetin ziet dat er 25 jaar geleden Sovjet-soldaten bij checkpoint Charlie stonden, en nu horen de Baltische staten bij de NAVO en hebben vrijwel alle buurlanden van Rusland wel enige cooperatie met de NAVO. Ook landen als Kazachstan voelen de druk van Moskou en staan niet bijzonder negatief tegenover het Westen.
De vraag is dus vooral hoeveel je de Russen in het nauw wil drijven. Enerzijds hebben ze aan zichzelf te danken dat voormalige Sovjet-staten zich tegen Moskou keren, maar het is niet te ontkennen dat het Westen sinds de val van de USSR nog steeds bezig is om Rusland te bestrijden. In principe is er weinig mis met zo'n strategie, maar dan zul je de gevolgen moeten accepteren.
Feitelijk hebben de Russen de soevereiniteit van Oekraïne geschonden en voeren ze nog steeds oorlog met Oekraïne. Allemaal laakbaar, maar ook weer de normaalste zaak van de wereld. In dit machtsspel heeft Rusland vanaf 1990 continu verloren, en sinds pakweg 2008 zien ze weer kans om te winnen. Je kan van geen land verlangen dat het alles lijdzaam zal ondergaan, tenzij de machtsbalans dermate in het voordeel van één kant is, maar zelfs dan zou je conflict uitlokken via guerilla's. De Russen zullen m.a.w. reageren op welke strategie dan ook, en ik vermoed dat de reactie op verdere escalatie van dit conflict erger is dan het normaliseren van de zaak. Je moet ook niet vergeten dat Rusland z'n hoogtepunt al lang heeft gehad. Het is een aflopende zaak die zichzelf vanzelf op zal lossen.
Derhalve is het zaak om conflict met Rusland te vermijden zoals Bolkestein zegt. Als we dan toch de Russen willen blijven indammen gaan we verder met wat al continu gebeurt: het steunen van de volkeren die zich toch al tegen Moskou keren. Dat is niet zo moeilijk zo lang Rusland minder te bieden heeft dan het Westen.
Bolkestein impliceert wel degelijk dat op zijn manier het weer business as usual zou kunnen worden. Sterker nog, jij eveneens, het doel is immers de boel weer te normaliseren door Rusland wat betreft dit conflict niet al te veel in de weg te leggen. Bolkestein gaat hier ver in door enig begrip proberen op te wekken voor het Russische standpunt. Hij tracht schijnbaar tot een soort compromis van beide kanten komen. Ironisch genoeg impliceert het tegelijkertijd dat het Westen in deze discussie te standvastig is en te weinig erkenning heeft voor Russische belangen. Alsof we daar niet op een of andere manier doorheen zouden kunnen kijken.
De zwakte die Rusland kenmerkt sinds de val van de Sovjet-Unie kan je moeilijk het Westen kwalijk nemen. Ondanks de dramatische politiek van Jeltsin heeft Rusland altijd de kans gehad om op coöperatieve wijze relaties aan te gaan met Westerse landen. Sterker nog, het was toch een beweging uit Rusland zelf die ervoor zorgde dat de Sovjet-Unie redelijk vreedzaam uiteenviel met als consequentie (alsof ze dat niet wisten), dat landen naar de EU en de NAVO zouden overlopen. Rusland had ook een soort Joegoslavië-politiek kunnen voeren met alle gevolgen van dien. Dat is echter niet gebeurd.
De Russische politiek is er echter jarenlang een geweest van een eigen Euraziatische machtsblok te willen vormen, Slavisch zelfs, tot bepaalde hoogte. Deze jarenlange strategie heeft Poetin sinds zijn aantreden weer centraal gemaakt. Dat is niet een of andere Westerse aanval op de Russische macht te willen doen keren. Het is simpelweg het idee hebben dat Rusland het beste af is als het deze eigen macht onder eigen controle vormt.
De strijd tussen zogenaamd Russische en Westerse belangen is dan pas ook echt begonnen met het aantreden van Poetin, en niet andersom, of door zaken die daarvoor zijn gebeurd. Waar deze Russische politiek vandaan komt, dat heeft ongetwijfeld nog veel diepere wortels, en het is ook evenmin verkeerd om deze te willen begrijpen. Toch is dat niet wat Bolkestein tracht te doen. Hij tracht immers begrip voor het Russische standpunt op te wekken en dat is verkeerd. We kunnen Rusland heel Oekraïne geven, maar iets veranderen zal het niet, landen als Wit-Rusland en Kazachstan staan al op de agenda en zullen in de komende jaren genoeg problemen gaan kennen. Over tien jaar, wie weet hoe de internationale machtsbalans er dan voor staat, wellicht dat Poetin, op een opvolger, dan wel degelijk bijvoorbeeld de tijd rijp acht om zijn vizier op de Baltische staten te richten.
Kortom, wat Bolkestein doet is niet alleen ontzettend naïef, het is ook nog heel gevaarlijk, begrip voor een Russisch standpunt zal de politiek van Moskou alleen maar meer zelfvertrouwen geven om vol te houden. De enige manier om Rusland enigszins binnen de eigen grenzen te houden is radicaal achter Oekraïne te gaan staan, wapens te leveren, dreigen met zwaardere maatregelen. Het is de enige taal die politici zoals Poetin zullen kennen en Rusland kan nog steeds niet op tegen de NAVO ongeacht hoe graag Rusland dat wellicht zou willen.