Ik herinner me wel nog dat ik steeds switchte tussen me goed en slecht voelen in de tijd dat ik nog continu overstressed was, dit bleek met mn autisme en met overprikkeling te maken te hebben.quote:Op dinsdag 10 februari 2015 20:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb moeite met het vasthouden van positieve emoties. Herkent iemand dit?
Nu gaat het wel redelijk met mijn stemming en ik kan zin hebben in dingen. Maar als ik iets doe wat ik leuk vind word ik vaak ineens overspoeld door somberheid en vind ik er niets meer aan. Heel jammer is dat. Die nare gevoelens lijken dan uit het niets te komen, omdat ik niet aan vervelende dingen denk of zo. Vaak switch ik in een half uur meerdere keren tussen blij en uiterst somber en leeg.
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komen Vaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doenquote:Op dinsdag 10 februari 2015 20:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb moeite met het vasthouden van positieve emoties. Herkent iemand dit?
Nu gaat het wel redelijk met mijn stemming en ik kan zin hebben in dingen. Maar als ik iets doe wat ik leuk vind word ik vaak ineens overspoeld door somberheid en vind ik er niets meer aan. Heel jammer is dat. Die nare gevoelens lijken dan uit het niets te komen, omdat ik niet aan vervelende dingen denk of zo. Vaak switch ik in een half uur meerdere keren tussen blij en uiterst somber en leeg.
Dat heb ik met fok!meetsquote:Op woensdag 11 februari 2015 12:49 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komen Vaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doen
Hoe kwam je erachter dat het daardoor kwam dan?quote:Op woensdag 11 februari 2015 10:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik herinner me wel nog dat ik steeds switchte tussen me goed en slecht voelen in de tijd dat ik nog continu overstressed was, dit bleek met mn autisme en met overprikkeling te maken te hebben.
Dat je dan bij ieder bliepje van je telefoon hoopt dat het diegene is met wie je de afspraak hebt, om te zeggen dat er iets tussen is gekomen Ja, dat heb ik ook wel eens, maar meestal weet ik dan al bij het maken van de 'leuke' afspraak dat ik eigenlijk helemaal niet wil. Dat is natuurlijk niet goed en wel iets waar ik aan probeer te werken.quote:Op woensdag 11 februari 2015 12:49 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komen Vaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doen
Herkenbaar dit .quote:Op woensdag 11 februari 2015 12:49 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komen Vaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doen
Door jarenlange trial & error en door o.a. een hele goeie uitleg van iemand bij het Leo Kannerhuis.quote:Op woensdag 11 februari 2015 13:10 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hoe kwam je erachter dat het daardoor kwam dan?
Dat heb ik ook, hoewel wekenlang helemaal niets me ook geen goed doet. Thanks. Ik hoop dat ik ook nog wat ga opsteken van de psycho-educatie. Zo langzamerhand begin ik wel te geloven dat ik er wat aan zou kunnen hebben.quote:Op woensdag 11 februari 2015 14:13 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Door jarenlange trial & error en door o.a. een hele goeie uitleg van iemand bij het Leo Kannerhuis.
Ding is, op de momenten dat ik zeg maar weinig op pad ben en aan het ondernemen ben, gaat het beter met me dan wanneer ik constant het gevoel heb dat ik met dingen bezig moet zijn en afspraken moet nakomen enzo.
Lijkt me ook lastig om dat erbij te zeggen. Bel morgenochtend om een afspraak te maken, doe maar, hup hup.quote:Op woensdag 11 februari 2015 15:53 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Net wel mijn huisarts gebeld voor mijn medicatie (voor mijn huid) maar nog steeds geen afspraak gemaakt om te praten... Misschien morgen, of volgende week, ooit.
Verder gaat het eigenlijk wel soort van redelijk. Ben momenteel erg zuinig met eten en ik heb wat dingen die ik op het internet had besteld moeten annuleren omdat mijn zus geld nodig had enzo, maar het voelt goed om te helpen.
Ook heb ik besloten dat ik echt een huisdier wil. Ik twijfel het meest tussen een kat of een parkiet, maar een hond lijkt mij ook leuk. Een hond is voor mij alleen wellicht niet echt weggelegd omdat naar buiten gaan nog altijd een probleem is.
Als ik helemaal niets zou kunnen doen, zou ik gek wordenquote:Op woensdag 11 februari 2015 15:49 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat heb ik ook, hoewel wekenlang helemaal niets me ook geen goed doet. Thanks. Ik hoop dat ik ook nog wat ga opsteken van de psycho-educatie. Zo langzamerhand begin ik wel te geloven dat ik er wat aan zou kunnen hebben.
Ik herken de dissociatie. Gelukkig heb ik dat echt een stuk minder. Had het 24/7. Word vanzelf beter!!quote:Op woensdag 11 februari 2015 19:57 schreef Catnip het volgende:
Wat een rot dag!
Ik merkte ergens in de middag dat ik me steeds meer afwezig begon te voelen. Soort dissociatie, het was heel naar. Ik heb geloof ik echt een beetje doelloos rondgelopen, was een hele aparte situatie.
In de ochtend had ik een gesprek met een psycholoog, mijn moeder zat er bij. Helaas wat dat ook een grote afgang. Vooral omdat mijn moeder zo'n beetje alles afraakte.
Welja..
Ik heb wel goede ervaringen met ouders mee naar de psycholoog. Een keer gedaan en het helderde een aantal dingen op. Hoe ze mij zagen op het moment, hen vielen dingen op die ik niet had gemerkt en ik kwam er ineens achter dat er depressie in de familie was van mensen waarvan ik het helemaal niet wist. Ook wisten mijn ouders ingrijpende dingen te herineren uit mijn kinderjaren en jeugd die ik helemaal was vergeten.quote:Op woensdag 11 februari 2015 21:17 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken de dissociatie. Gelukkig heb ik dat echt een stuk minder. Had het 24/7. Word vanzelf beter!!
Voortaan je moeder niet meer mee laten gaan?? Zijn toch gesprekken voor jou?
Dat moment dat ik merkte na 2 jaar eindelijk de goede AD en dosering te hebbenquote:Op woensdag 11 februari 2015 21:52 schreef zomertje het volgende:
Ik heb t gevoel dat de AD begint te werken. Begin rustiger te worden en meer zin in dingen te krijgen. Bring it on! (vind het nog steeds spannend....)
Goed om te horen! Net zoals Mord ben ik benieuwd waar je dat aan merkt! Komt dat gevoel ineens?quote:Op woensdag 11 februari 2015 21:52 schreef zomertje het volgende:
Ik heb t gevoel dat de AD begint te werken. Begin rustiger te worden en meer zin in dingen te krijgen. Bring it on! (vind het nog steeds spannend....)
Dat doen heel veel, dat is echt geen problem.quote:Op woensdag 11 februari 2015 19:57 schreef Catnip het volgende:
heb geloof ik echt een beetje doelloos rondgelopen
Doelloos is verspilling van je leven, iets waar ik nogal mee zat toen ik nog depressief was.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat doen heel veel, dat is echt geen problem.
Doelloos is toch prima? Een 'doel' brengt spanning en stress met zich mee.
Dit kun je in 2 vlakken zien.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:10 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Doelloos is verspilling van je leven, iets waar ik nogal mee zat toen ik nog depressief was.
Liever heb ik dan een doel, ook al werk ik daar op dat moment niet eens naar toe, dan heb je tenminste een referentiepunt
Neen, dan is namelijk je doel om weer tot jezelf te komen.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:22 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dit kun je in 2 vlakken zien.
Iemand die een burn out heeft, zit met te veel doelen en te veel stress en de performance drang gooit die persoon het bos in. Dan is 'doelloos' wel ff lekker.
Dit laatste onderstreept mijn punt dus, toch?quote:Iemand die allerlei stoornissen heeft, depressief is, en per definitie weinig doet wil juist wat doen. Mits zo'n persoon dan weer een dag 'niks' doet voelt zo'n persoon zich dan natuurlijk drie werf ellendig. Kleine doelen per dag helpen zo'n figuur al aannemelijk.
quote:Op woensdag 11 februari 2015 22:33 schreef Mord_Sith het volgende:
Hoe merk je dat? Gaat het geleidelijk, of word je op een ochtend wakker met een heel ander gevoel?
Het gaat redelijk 'ineens' Je merkt dat je je anders voelt, minder gespannen, minder slecht. In pakweg een week is t veranderd. Nu ben ik er nog niet hoor, maar t is echt beter dan 2 weken geleden.quote:Op woensdag 11 februari 2015 23:34 schreef RBWO het volgende:
[..]
Goed om te horen! Net zoals Mord ben ik benieuwd waar je dat aan merkt! Komt dat gevoel ineens?
De laatste tijd word het steeds erger.quote:Op woensdag 11 februari 2015 21:17 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken de dissociatie. Gelukkig heb ik dat echt een stuk minder. Had het 24/7. Word vanzelf beter!!
Voortaan je moeder niet meer mee laten gaan?? Zijn toch gesprekken voor jou?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |