R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Depressie en angst.
Was en ben ermee bekend.
Tip: als je rookt, stop met roken, roken verlaagd de conditie en daardoor kom je nog tot veel minder....
Meteen minder angst als je door het roken dus je zelf lichamelijk veel beter voelt.
Slik nu oxazepam, temazepam en ritalin.
Heb veel gelezen zelf, en daardoor verbanden kunnen leggen en met bepaalde mensen kunnen stoppen.
Kan de boeken van Alice Miller aanraden.
Dit is wie ze is: http://nl.wikipedia.org/wiki/Alice_Miller_(psycholoog)
Dit zijn belangrijke boeken van Alice Miller:
From Rage to Courage
(2009)
Free From Lies
(2009)
The Body Never Lies
(2005)
The Truth Will Set You Free
(2001)
Paths of Life - Seven Scenarios
(1999)
Breaking Down the Wall of Silence
(rev. 1997)
The Drama of the Gifted Child
(rev. 1997)
Banished Knowledge
(1988, new ed. 1997)
The Untouched Key
(1988)
Pictures of a Childhood
(1986, new ed. 1996)
Thou Shalt Not Be Aware
(1984, rev. 1998)
For Your Own Good
(1983, new ed. 2002)
Prisoners of Childhood
(1981)
Ook vertaald in het Nederlands. http://www.bol.com/nl/s/boeken/zoekresultaten/Ntt/alice%2Bmiller/N/8299+8293/Nty/1/search/true/searchType/qck/sc/books_nl/index.html?_requestid=2613
'De bevrijdende waarheid' heb ik volgens mij nog niet. die wil ik ook kopen. Link: http://www.bol.com/nl/p/de-bevrijdende-waarheid/1001004002410631/
Deze boeken, samen met een goede psycholoog(die de boeken aanraadde) hebben letterlijk mijn leven gered, en ook een studie klinische psychologie aan de OU. Niet afgemaakt, alleen gelezen wat op mij van toepassing waar, waar ik wat aan had.
Ik heb er natuurlijk ook wel wat interessante dingen opgestoken die niet op mij van toepassing waren, maar het overgrote deel wat ik las was op mijn situatie van toepassing. Ik leerde oorzaak en gevolg zien oa.
En ontkenning(cognitieve en dissociatieve dissonantie van de omgeving met name sommige familie, waardoor breken met sommigen, juist mijn leven redde....Ook verdringing...zo destructief...'De waarheid(weten) maakt vrij!!!'
Nu, na enkele jaren gaat het beter, veel beter, al zou ik nog wel een tijdje me medicatie moeten slikken.
Ik heb ook veel aan het christelijk geloof, ook al ga ik niet naar een kerk/gemeente, omdat ik me niet kan vinden in vele doctrines daar. Maar ik geloof dus wel in God, en dat is voor mij bemoedigend dat God bestaat en mij begrijpt, dat idee ;-)
En God heeft de mensen psychologen en goede boeken en auteurs gegeven...:-)
[ Bericht 0% gewijzigd door Eficaz op 20-02-2015 05:46:47 ]
Was en ben ermee bekend.
Tip: als je rookt, stop met roken, roken verlaagd de conditie en daardoor kom je nog tot veel minder....
Meteen minder angst als je door het roken dus je zelf lichamelijk veel beter voelt.
Slik nu oxazepam, temazepam en ritalin.
Heb veel gelezen zelf, en daardoor verbanden kunnen leggen en met bepaalde mensen kunnen stoppen.
Kan de boeken van Alice Miller aanraden.
Dit is wie ze is: http://nl.wikipedia.org/wiki/Alice_Miller_(psycholoog)
Dit zijn belangrijke boeken van Alice Miller:
From Rage to Courage
(2009)
Free From Lies
(2009)
The Body Never Lies
(2005)
The Truth Will Set You Free
(2001)
Paths of Life - Seven Scenarios
(1999)
Breaking Down the Wall of Silence
(rev. 1997)
The Drama of the Gifted Child
(rev. 1997)
Banished Knowledge
(1988, new ed. 1997)
The Untouched Key
(1988)
Pictures of a Childhood
(1986, new ed. 1996)
Thou Shalt Not Be Aware
(1984, rev. 1998)
For Your Own Good
(1983, new ed. 2002)
Prisoners of Childhood
(1981)
Ook vertaald in het Nederlands. http://www.bol.com/nl/s/boeken/zoekresultaten/Ntt/alice%2Bmiller/N/8299+8293/Nty/1/search/true/searchType/qck/sc/books_nl/index.html?_requestid=2613
'De bevrijdende waarheid' heb ik volgens mij nog niet. die wil ik ook kopen. Link: http://www.bol.com/nl/p/de-bevrijdende-waarheid/1001004002410631/
Deze boeken, samen met een goede psycholoog(die de boeken aanraadde) hebben letterlijk mijn leven gered, en ook een studie klinische psychologie aan de OU. Niet afgemaakt, alleen gelezen wat op mij van toepassing waar, waar ik wat aan had.
Ik heb er natuurlijk ook wel wat interessante dingen opgestoken die niet op mij van toepassing waren, maar het overgrote deel wat ik las was op mijn situatie van toepassing. Ik leerde oorzaak en gevolg zien oa.
En ontkenning(cognitieve en dissociatieve dissonantie van de omgeving met name sommige familie, waardoor breken met sommigen, juist mijn leven redde....Ook verdringing...zo destructief...'De waarheid(weten) maakt vrij!!!'
Nu, na enkele jaren gaat het beter, veel beter, al zou ik nog wel een tijdje me medicatie moeten slikken.
Ik heb ook veel aan het christelijk geloof, ook al ga ik niet naar een kerk/gemeente, omdat ik me niet kan vinden in vele doctrines daar. Maar ik geloof dus wel in God, en dat is voor mij bemoedigend dat God bestaat en mij begrijpt, dat idee ;-)
En God heeft de mensen psychologen en goede boeken en auteurs gegeven...:-)
[ Bericht 0% gewijzigd door Eficaz op 20-02-2015 05:46:47 ]
“Integrity is doing the right thing, even when no one is watching.”
― C.S. Lewis
― C.S. Lewis
Wat fijn voor je! Grote honden zijn tof! Elke week een foto hier ja? Dan hebben we er twee die antidepressieve puppypics postenquote:
Al heeft missbehavin dat al een tijd niet meer gedaan 
Dat klinkt heel naarquote:Op donderdag 19 februari 2015 10:15 schreef Catnip het volgende:
Hee peeps,
Gisteren en eergisteren zware crisis beland. Voelde me ontzettend depressief en leeg, en dissociatie achtig gevoel, heel raar voelde dat..
Soort GGZ gebeld door begeleiding, en die is de hele tijd bij me gebleven, het was echt heel fijne dag, heel angstig en ook leeg..
Anyways dik verband om mijn polsen, en ik schaam me daarvoor. Ik zou willen dat ik beter was, dat het wel allemaal goed ging.
Nu toch nog op school, met nog 1 iemand, lekker rustig..Merk dat ik even moet bijkomen
Wat voor begeleiding bedoel je? Hoe gaat het nu?
Why are you wearing that stupid man suit?
Haha is goed. Zal elke week een foto plaatsen!quote:Op vrijdag 20 februari 2015 09:08 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat fijn voor je! Grote honden zijn tof! Elke week een foto hier ja? Dan hebben we er twee die antidepressieve puppypics posten
[..]
Dat klinkt heel naar
Hoe gaat het nu?
Ja, ik herken dat van enkele jaren geleden,quote:
Kan mijn woede niet zo goed kanaliseren de laatste tijd, krijg ik de neiging om iemand af te maken (met meer dan goede redenen hoor) Zuip ik mij een helemaal naar de kloten
Iemand nog een idee om dat te veranderen
Die woede...
Het enige wat mij hielp, was te kijken waardoor komt die woede, woede komt ergens vandaan...
en dan aanpakken bij de bron, wat bij mij inhield dat ik iemand goed de waarheid zei, en daarna contact verbrak.
Ik had wel elke week een gesprek met een psycholoog, die zei ook, alle contact verbreken,
en ja, ik slik nu rustgevers en stimulans medicatie, namelijk oxazepam en temazepam voor te slapen, en voor stimulatie ritalin. Eigenlijk is ritalin omdat ik mij erg moeilijk op een ding kan concentreren.
Deze medicatie is verslavend, maar wel heel eenvoudig rustig af te bouwen in enkele maanden.
Ik vind het moeilijk om advies voor woede te geven, mijn eerste reactie is idd, kijken waar die woede vandaan komt dus en dan er wat mee doen, met de situatie.
Ik wens je sterkte...
Ik lees net ook pas dat je meer dan goede redenen heb 'om iemand af te maken'. Ja, is het dan echt woede naar zo iemand,
Want je hebt ook verplaatste woede, naar bijvoorbeeld iemand, en dat heb je niet door en dat kan zich daarom naar iemand anders richten, die niets heeft gedaan. Want woede moet uit het systeem, en kan dat niet naar de persoon voor wie het eigenlijk is bedoeld, dan kan het naar iemand gaan voor wie het eigenlijk niet is bedoeld; verplaatste woede.
Als de woede is naar iemand, en je hebt meer dan goede redenen, dan zou ik me fysiek verwijderen. Of gaan praten met diegene, als dat niet lukt weggaan. Dan heb jij iig je verantwoordelijkheid genomen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Eficaz op 20-02-2015 16:33:03 ]
“Integrity is doing the right thing, even when no one is watching.”
― C.S. Lewis
― C.S. Lewis
Ik heb t vage idee (echt weten doe ik dat niet) dat voor mij die ritalin verslavender is dan de benzo's die ik tot nu toe heb gebruikt (heb een 'tijdje' aan de alprazolam gezeten maar het afbouwen ging eigenlijk probleemloos).quote:
[..]
Ja, ik herken dat van enkele jaren geleden,
Die woede...
Het enige wat mij hielp, was te kijken waardoor komt die woede, woede komt ergens vandaan...
en dan aanpakken bij de bron, wat bij mij inhield dat ik iemand goed de waarheid zei, en daarna contact verbrak.
Ik had wel elke week een gesprek met een psycholoog, die zei ook, alle contact verbreken,
en ja, ik slik nu rustgevers en stimulans medicatie, namelijk oxazepam en temazepam voor te slapen, en voor stimulatie ritalin. Eigenlijk is ritalin omdat ik mij erg moeilijk op een ding kan concentreren.
Deze medicatie is verslavend, maar wel heel eenvoudig rustig af te bouwen in enkele maanden.
Ik vind het moeilijk om advies voor woede te geven, mijn eerste reactie is idd, kijken waar die woede vandaan komt dus en dan er wat mee doen, met de situatie.
Ik wens je sterkte...
Ik lees net ook pas dat je meer dan goede redenen heb 'om iemand af te maken'. Ja, is het dan echt woede naar zo iemand,
Want je hebt ook verplaatste woede, naar bijvoorbeeld iemand, en dat heb je niet door en dat kan zich daarom naar iemand anders richten, die niets heeft gedaan. Want woede moet uit het systeem, en kan dat niet naar de persoon voor wie het eigenlijk is bedoeld, dan kan het naar iemand gaan voor wie het eigenlijk niet is bedoeld; verplaatste woede.
Als de woede is naar iemand, en je hebt meer dan goede redenen, dan zou ik me fysiek verwijderen. Of gaan praten met diegene, als dat niet lukt weggaan. Dan heb jij iig je verantwoordelijkheid genomen.
Zit wel al een tijdje te denken eens een dag geen ritalin te nemen (mn psych heeft me al het groene licht gegeven btw, het ging met overleg
) en eens kijken wat er dan gebeurt Wat vetgedrukte betreft, ik noem dat kanaliseren: Mn frustraties en andere ellendige gevoelens probeer ik zo min mogelijk op anderen te botvieren, om meerdere redenen.
Ten 1e helpt het niet om anderen te laten boeten voor mijn rotgevoelens, denk zelfs eerder integendeel
Ten 2e schaad je daarmee een onschuldig iemand, iemand die niks met jouw ellende te maken heeft, een grote nono in mijn boek.
En ten slotte is toch de beste manier om ermee te dealen door er zelf mee te dealen. Jijzelf bent de bron, ook al wordt het getriggered door een ander.
Probleem voor mij is dat ik de neiging heb ontwijkend te gaan worden, mede omdat ik gewoon niet goed met dit soort gevoelens kan omgaan (mede omdat ik ze lastig kan herkennen, iets wat bij autisme wel vaker voor schijnt te komen) en iets wat je niet kunt identificeren, is lastiger te (zelf)behandelen
De bron waaruit je boosheid komt ben je natuurlijk zelf.quote:
[..]
Ik heb t vage idee (echt weten doe ik dat niet) dat voor mij die ritalin verslavender is dan de benzo's die ik tot nu toe heb gebruikt (heb een 'tijdje' aan de alprazolam gezeten maar het afbouwen ging eigenlijk probleemloos).
Zit wel al een tijdje te denken eens een dag geen ritalin te nemen (mn psych heeft me al het groene licht gegeven btw, het ging met overleg
Wat vetgedrukte betreft, ik noem dat kanaliseren: Mn frustraties en andere ellendige gevoelens probeer ik zo min mogelijk op anderen te botvieren, om meerdere redenen.
Ten 1e helpt het niet om anderen te laten boeten voor mijn rotgevoelens, denk zelfs eerder integendeel
Ten 2e schaad je daarmee een onschuldig iemand, iemand die niks met jouw ellende te maken heeft, een grote nono in mijn boek.
En ten slotte is toch de beste manier om ermee te dealen door er zelf mee te dealen. Jijzelf bent de bron, ook al wordt het getriggered door een ander.
Probleem voor mij is dat ik de neiging heb ontwijkend te gaan worden, mede omdat ik gewoon niet goed met dit soort gevoelens kan omgaan (mede omdat ik ze lastig kan herkennen, iets wat bij autisme wel vaker voor schijnt te komen) en iets wat je niet kunt identificeren, is lastiger te (zelf)behandelen
En uit welke bron komt de reden/oorzaak dat iemand boos is, zo bedoel ik het. Die bron is niet altijd duidelijk.
Ik bedoelde het zo met 'verplaatste agressie', als iemand boos is op iemand, het niet naar diegene uit voor wie het bedoeld is. Dan kan het idd voorkomen dat zo iemand dat naar idd een onschuldig iemand uit.
Er is ook frustratie en ellende die niet door iemand komt, die gewoon door het leven zelf komt.
Ik vind het wel goed wat je zegt, dat 'jij de bron bent. ook al wordt het getriggerd door een ander'.
En er wordt dus wel íets getriggerd, en dan vind ik het wel altijd fijn voor mezelf om te weten wát er dan getriggerd wordt, waarom en waardoor.
Voor mij is het fijn nu ik tijdelijk rustgevende middelen krijg. Die echt wel goed helpen.
Dat ik er zo ziek van kan worden dat weet ik, omdat ik weleens teveel slikte, en dan gewoon eerder naar de arts ging, maar bij de apotheek dus niet eerder me medicijnen meekreeg.
Los van de ontwenningsverschijnselen, als ik in een keer zou stoppen, vind ik het zelf wel fijne middelen.
Ik slik drie ritalins per dag
Ik kan me beter concentreren op dingen die er echt toe doen, dat vind ik wel een fijne bijwerking.
Zit ik ineens zonder ritalin, kan ik best gewoon functioneren, want het is een psychische verslaving....ik kan er erg naar verlangen, maar ik word niet echt lichamelijk ziek. En als ik afleiding heb, kan ik ook gewoon de hele gedachte aan ritalin vergeten, omdat ik me dus niet lichamelijk ziek voel.
Itt benzodiazepines. Daar kan ik als ik ineens stop echt wel ziek van worden. En met afbouwen niet want dan gaat dat geleidelijk.
Enkele jaren geleden gehoord dat ik ontwijkend ben, tot nu toe heb ik nog geen idee wat men toen bedoelde....
Wel heb ik daardoor de mening dat artsen, hulpverleners, psychologen en psychiaters niet altijd alles kunnen weten...dat de oorzaken van de meeste psychiatrische ziekten niet goed bekend zijn en in geen enkel geval werkelijk tot op de bodem worden begrepen. Groetjes
[ Bericht 0% gewijzigd door Eficaz op 21-02-2015 17:02:04 ]
“Integrity is doing the right thing, even when no one is watching.”
― C.S. Lewis
― C.S. Lewis
Mika, even een tip (voor zover je het nog niet wist maar misschien helpt hetquote:
), als je niet wilt dat iemand jouw bericht quote (bijvoorbeeld omdat je het later weer weg wilt halen oid), zet je bericht dan in een quote, dan krijgt iedereen die jouw verhaal quote alleen maar een [..] te zien Dat kan handig zijn voor geval je wel iets kwijt wilt (en bijvoorbeeld niet weet aan wie zodat je geen gerichte DM/PM kunt sturen), maar niet voor eeuwig op internet blijft hangen
Let alleen wel op dat het topic niet al bijna vol is
Fijn te horen dat ik wel duidelijk ben overgekomenquote:
“Integrity is doing the right thing, even when no one is watching.”
― C.S. Lewis
― C.S. Lewis
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik merk dat ik minder somber ben, minder tegen dingen op zie en makkelijker wat uit mn handen krijg. Ook minder onrust. Ik heb wel een goeie dosis nodig, de begindosis doet niet zo veel. Maar ik moet ook leren niet teveel te willen, dat is bij velen ook een valkuil.quote:
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik herken een hoop(niet alles zoals stemmingswisselingen en veel slapen). De rest wel.quote:
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
Ik gooi het bij mij erop dat het juist wel de depressie is, helemaal omdat ik zo nooit was. Dat Is pas gekomen toen het mij even allemaal teveel werd (Inc de bad trip). Alleen merk ik wel dat het bij mij beter begint te worden. Heb jij dat niet? Ik geef het gewoon wat tijd. (bijna 6 weken AD)
Ik ben misschien niet de juiste persoon, maar AD1 hielp wel een beetje tegen de klachten (behalve tegen de depressie zelf), AD2 heeft de klachten alleen maar erger gemaakt. Afwachten wat AD3 gaat doen...quote:
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
Ik heb gister een hele i.p.v. een halve tablet mirtazapine genomen in de hoop dat ik dan niet zo vroeg wakker word, en het heeft geholpen 
Bedoel je te veel willen doen waardoor het niet goed gaat of te veel verandering in je klachten willen?
Het zijn ook kenmerken van depressie, maar dit zijn de goede periodes bij mij, die dus eigenlijk niet zo goed zijn. Ik heb last van dysthymie (lichtere depressie die chronisch is) met daarnaast periodes van een depressie erbovenop (dat noemt men een dubbele depressie) en dan gaat het echt slecht. Dit heb ik al sinds ik veertien ben.
Zo'n dieptepunt heb ik al een tijdje niet meer gehad en het zou kunnen dat dat door de antidepressiva komt, want toen ik het vorige ad ging afbouwen had ik even een terugval. Maar ik voel me dus nog steeds helemaal niet goed.
Ik heb niet gehad dat ik verandering merkte na een bepaalde tijd antidepressiva slikken, nee. Ook geen bijwerkingen. Het is meer dat ik achteraf denk: misschien was ik wel weer in een dieptepunt gekomen zonder ad. Heb ze wel lang geslikt.
)?
Minder, is dat goed genoeg voor je?quote:
[..]
Ik merk dat ik minder somber ben, minder tegen dingen op zie en makkelijker wat uit mn handen krijg. Ook minder onrust. Ik heb wel een goeie dosis nodig, de begindosis doet niet zo veel. Maar ik moet ook leren niet teveel te willen, dat is bij velen ook een valkuil.
Bedoel je te veel willen doen waardoor het niet goed gaat of te veel verandering in je klachten willen?
Ik slaap niet veel hoor, juist niet door de Abilify. Ik haat het alleen om wakker te zijn en probeer de verleiding te weerstaan om extra pillen te nemen om overdag ook te kunnen slapen.quote:Op zondag 22 februari 2015 22:20 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken een hoop(niet alles zoals stemmingswisselingen en veel slapen). De rest wel.
Ik gooi het bij mij erop dat het juist wel de depressie is, helemaal omdat ik zo nooit was. Dat Is pas gekomen toen het mij even allemaal teveel werd (Inc de bad trip). Alleen merk ik wel dat het bij mij beter begint te worden. Heb jij dat niet? Ik geef het gewoon wat tijd. (bijna 6 weken AD)
Het zijn ook kenmerken van depressie, maar dit zijn de goede periodes bij mij, die dus eigenlijk niet zo goed zijn. Ik heb last van dysthymie (lichtere depressie die chronisch is) met daarnaast periodes van een depressie erbovenop (dat noemt men een dubbele depressie) en dan gaat het echt slecht. Dit heb ik al sinds ik veertien ben.
Zo'n dieptepunt heb ik al een tijdje niet meer gehad en het zou kunnen dat dat door de antidepressiva komt, want toen ik het vorige ad ging afbouwen had ik even een terugval. Maar ik voel me dus nog steeds helemaal niet goed.
Ik heb niet gehad dat ik verandering merkte na een bepaalde tijd antidepressiva slikken, nee. Ook geen bijwerkingen. Het is meer dat ik achteraf denk: misschien was ik wel weer in een dieptepunt gekomen zonder ad. Heb ze wel lang geslikt.
Ben je al begonnen met nummer 3 (heb er wel iets over gelezen maar onthoud dat niet zo goedquote:
[..]
Ik ben misschien niet de juiste persoon, maar AD1 hielp wel een beetje tegen de klachten (behalve tegen de depressie zelf), AD2 heeft de klachten alleen maar erger gemaakt. Afwachten wat AD3 gaat doen...
)?
Why are you wearing that stupid man suit?
Nee, nog niet. Moet al 2 dagen de apotheek bellen om te zien of ze het recept wel binnen hebben gekregen (GGZ faxt het en bellen meestal als het gefaxt is, heb nu alleen nog niks gehoord...)quote:
Ben je al begonnen met nummer 3 (heb er wel iets over gelezen maar onthoud dat niet zo goed
Als de AD al wel klaar ligt, dan ga ik morgenavond pas beginnen, moet morgen zwemmen me mijn neefje en heb dan graag geen last van eventuele bijwerkingen.
Minder is nu al heel fijn. Maar ik zit pas 6 weken op deze dosis dus wil even aankijken hoe t op de lange termijn gaat. Ik was een beetje afgebouwd en dacht dat t niet zoveel uitmaakte, maar achteraf gezien ging het wel minder goed.quote:
Ik heb gister een hele i.p.v. een halve tablet mirtazapine genomen in de hoop dat ik dan niet zo vroeg wakker word, en het heeft geholpen
[..]
Minder, is dat goed genoeg voor je?
Bedoel je te veel willen doen waardoor het niet goed gaat of te veel verandering in je klachten willen?
En ja, teveel willen doen is een valkuil...
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Bluhhh. Hoop dat mijn somberheid binnenkort minder word. Angst eigenlijk geen last meer van *klopt af* alleeen neeerrggeeennsss zin in. Vrienden vroegen of ik mee ging potje poolen maar kan mij er totaal niet naar zetten. Ben niet bang om paniek daar te krijgen (Denk ik?) maar heb er gewoon helemaal geen zin in.
Voorheen altijd wel. Bah
Voorheen altijd wel. Bah
Moet je dan niet gewoon expres een keer gaan? misschien dat je het daar dan wel naar je zin hebt?quote:
Bluhhh. Hoop dat mijn somberheid binnenkort minder word. Angst eigenlijk geen last meer van *klopt af* alleeen neeerrggeeennsss zin in. Vrienden vroegen of ik mee ging potje poolen maar kan mij er totaal niet naar zetten. Ben niet bang om paniek daar te krijgen (Denk ik?) maar heb er gewoon helemaal geen zin in.
Voorheen altijd wel. Bah
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Ik heb zelf er last van dat ik vanwege angsten/zorgen bijvoorbeeld niet naar een meet wil gaan.quote:
Bluhhh. Hoop dat mijn somberheid binnenkort minder word. Angst eigenlijk geen last meer van *klopt af* alleeen neeerrggeeennsss zin in. Vrienden vroegen of ik mee ging potje poolen maar kan mij er totaal niet naar zetten. Ben niet bang om paniek daar te krijgen (Denk ik?) maar heb er gewoon helemaal geen zin in.
Voorheen altijd wel. Bah
Maar uit mn ervaring weet ik dat als ik wel ga, ik er eigenlijk nooit achteraf spijt van heb
Die gedachte trekt me dan in latere gelegenheden weer vaak net wel over de streep
Nou mensen, ik probeer mijn studie weer op te pakken en een verslag af te maken en tadaa, weer kan ik niet nadenken. Dit is hopeloos 
Why are you wearing that stupid man suit?
Pffff...
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt bij de dokter en mag daar aankomende donderdag heen om te praten over mijn al tijden achtervolgende probleem: hypochondrie. Het eet me op, het kost me tijd, het kost me vanalles, en ik heb daar helemaal geen zin in, tijd voor, energie meer voor, en het moet maar eens afgelopen zijn.
Ik heb het eigenlijk al jaren, maar het komt met golven. De ene keer is 't na een tijdje weer weg, de andere keer blijft het wat langer hangen, en dit keer hangt het eigenlijk al een paar maanden in de lucht en het wordt steeds erger. Elk pijntje, elke tinteling, elke verlies van kracht is ALS/MS/kanker/allerlei enge dingen. Ik zoek minimale informatie op op het internet, omdat ik ook, tegelijkertijd, een rationeel persoon ben, en dat is waar mijn strijd eigenlijk continu gevoerd blijft worden: het rationele vs. het irrationele van m'n angst over mijn gezondheid, dood gaan, iets engs hebben, net nu alles eigenlijk prima verloopt. Ik wil ook mijn dokter/de gezondheidszorg niet tot last zijn omdat het hoogstwaarschijnlijk gewoon mijn eigen denkbeelden zijn die symptomen oproepen/versterken, maar tegelijkertijd is dit ook een 'ziektebeeld'. Ik ben écht ziek, of psychisch ziek, dat is 't een beetje.
Heb een leuke partner, leuke hobbies, leuke vrienden, ben sociaal prima in orde, heb een droombaan (wel zéér stressvol, dat wel), en ben denk ik ook kwijt om dat ineens allemaal kwijt te raken. Zie mensen om me heen ziek worden, heb mensen verloren, ik wil gewoon van 't leven genieten, en dat doe ik ook, want op mijn partner na merkt eigenlijk niemand wat aan me. Ik grap wel eens dat ik ''non-practiserend hypochonder" ben, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo grappig. Ik sport veel en graag, heb verder helemaal niets te klagen over m'n leven, alleen dit is zo allesconsumerend op het moment dat ik er stress- en energiegewijs aan onderdoor ga. Ik slaap slecht, durf niet te gaan slapen omdat ik bang ben niet meer wakker te worden, kortom, ik denk dat ik wel in dit topic pas.
Op het moment lijden dingen nog niet écht onder m'n angst, maar voordat het te laat is moet ik in actie komen, en dat moment is dus nu gekomen. Dus. Hallo. Iemand hier last van hetzelfde?
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt bij de dokter en mag daar aankomende donderdag heen om te praten over mijn al tijden achtervolgende probleem: hypochondrie. Het eet me op, het kost me tijd, het kost me vanalles, en ik heb daar helemaal geen zin in, tijd voor, energie meer voor, en het moet maar eens afgelopen zijn.
Ik heb het eigenlijk al jaren, maar het komt met golven. De ene keer is 't na een tijdje weer weg, de andere keer blijft het wat langer hangen, en dit keer hangt het eigenlijk al een paar maanden in de lucht en het wordt steeds erger. Elk pijntje, elke tinteling, elke verlies van kracht is ALS/MS/kanker/allerlei enge dingen. Ik zoek minimale informatie op op het internet, omdat ik ook, tegelijkertijd, een rationeel persoon ben, en dat is waar mijn strijd eigenlijk continu gevoerd blijft worden: het rationele vs. het irrationele van m'n angst over mijn gezondheid, dood gaan, iets engs hebben, net nu alles eigenlijk prima verloopt. Ik wil ook mijn dokter/de gezondheidszorg niet tot last zijn omdat het hoogstwaarschijnlijk gewoon mijn eigen denkbeelden zijn die symptomen oproepen/versterken, maar tegelijkertijd is dit ook een 'ziektebeeld'. Ik ben écht ziek, of psychisch ziek, dat is 't een beetje.
Heb een leuke partner, leuke hobbies, leuke vrienden, ben sociaal prima in orde, heb een droombaan (wel zéér stressvol, dat wel), en ben denk ik ook kwijt om dat ineens allemaal kwijt te raken. Zie mensen om me heen ziek worden, heb mensen verloren, ik wil gewoon van 't leven genieten, en dat doe ik ook, want op mijn partner na merkt eigenlijk niemand wat aan me. Ik grap wel eens dat ik ''non-practiserend hypochonder" ben, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo grappig. Ik sport veel en graag, heb verder helemaal niets te klagen over m'n leven, alleen dit is zo allesconsumerend op het moment dat ik er stress- en energiegewijs aan onderdoor ga. Ik slaap slecht, durf niet te gaan slapen omdat ik bang ben niet meer wakker te worden, kortom, ik denk dat ik wel in dit topic pas.
Op het moment lijden dingen nog niet écht onder m'n angst, maar voordat het te laat is moet ik in actie komen, en dat moment is dus nu gekomen. Dus. Hallo. Iemand hier last van hetzelfde?
...een post met een staartje!
Goed bezig!! Kan me niet voorstellen hoe vervelend afbouwen is. Ik heb 2 maanden lang 30mg geslikt en toen in 1x terug gegaan naar 5mg. Neem nu als het me iets teveel word 2,5mg.quote:
Zo, ik moet even ventileren. Na 10 maanden dagelijks oxazepam gebruikt te hebben (40-50 mg per dag soms), ben ik nu een paar weken bezig met afbouwen. Maar AAARGH wat voel ik me waardeloos. Alles jeukt, geen slaap, gevoel alsof de wereld 2 seconden voorloopt op mijn perceptie...
Maar laatste loodjes! Ik zit nu op 10-15 mg per dag inmiddels. Bij de 5mg en geen ontwenning mag ik weer werken
Ik zat gelukkig aan de 2 maanden.
Top om te horen dat je al zoveel afgebouwd bent! Volhouden!
Ik herken een hoop. Zelf heb ik last (gehad) van angst en paniekaanvallen en was ik ook constant bezig met hoe ik me voelde en of ik niet doodging. Als me hart oversloeg dacht ik aan een hartaanval, Had ik hoofdpijn kon het een tumor zijn.quote:
Pffff...
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt bij de dokter en mag daar aankomende donderdag heen om te praten over mijn al tijden achtervolgende probleem: hypochondrie. Het eet me op, het kost me tijd, het kost me vanalles, en ik heb daar helemaal geen zin in, tijd voor, energie meer voor, en het moet maar eens afgelopen zijn.
Ik heb het eigenlijk al jaren, maar het komt met golven. De ene keer is 't na een tijdje weer weg, de andere keer blijft het wat langer hangen, en dit keer hangt het eigenlijk al een paar maanden in de lucht en het wordt steeds erger. Elk pijntje, elke tinteling, elke verlies van kracht is ALS/MS/kanker/allerlei enge dingen. Ik zoek minimale informatie op op het internet, omdat ik ook, tegelijkertijd, een rationeel persoon ben, en dat is waar mijn strijd eigenlijk continu gevoerd blijft worden: het rationele vs. het irrationele van m'n angst over mijn gezondheid, dood gaan, iets engs hebben, net nu alles eigenlijk prima verloopt. Ik wil ook mijn dokter/de gezondheidszorg niet tot last zijn omdat het hoogstwaarschijnlijk gewoon mijn eigen denkbeelden zijn die symptomen oproepen/versterken, maar tegelijkertijd is dit ook een 'ziektebeeld'. Ik ben écht ziek, of psychisch ziek, dat is 't een beetje.
Heb een leuke partner, leuke hobbies, leuke vrienden, ben sociaal prima in orde, heb een droombaan (wel zéér stressvol, dat wel), en ben denk ik ook kwijt om dat ineens allemaal kwijt te raken. Zie mensen om me heen ziek worden, heb mensen verloren, ik wil gewoon van 't leven genieten, en dat doe ik ook, want op mijn partner na merkt eigenlijk niemand wat aan me. Ik grap wel eens dat ik ''non-practiserend hypochonder" ben, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo grappig. Ik sport veel en graag, heb verder helemaal niets te klagen over m'n leven, alleen dit is zo allesconsumerend op het moment dat ik er stress- en energiegewijs aan onderdoor ga. Ik slaap slecht, durf niet te gaan slapen omdat ik bang ben niet meer wakker te worden, kortom, ik denk dat ik wel in dit topic pas.
Op het moment lijden dingen nog niet écht onder m'n angst, maar voordat het te laat is moet ik in actie komen, en dat moment is dus nu gekomen. Dus. Hallo. Iemand hier last van hetzelfde?
Eigenlijk heb ik het toen geaccepteerd dat ik vooral mezelf aan het gek maken ben.
