Wond na operatie geneest niet #16

quote:

Op maandag 19 januari 2015 17:54 schreef Toto69 het volgende:

[..]

Nee bah, ik ben meestal snel weer wakker alleen ik herinner me de eerste minuten niks

Even tussendoor: toen ik vorig jaar geopereerd werd hadden ze blijkbaar wat problemen gehad met de narcose.

Toen ik wakker werd in de verkoeverkamer gingen ze mij direct uitleggen wat er was gebeurd en dat ze een soort 'narcosepaspoort' hadden gemaakt waarop stond uitgelegd wat het probleem was en hoe ze dat opgelost hadden.
Alleen ik werd dus net wakker van die narcose dus was zo duf als maar zijn kon. Ik snapte er geen hol van en heb voor mijn gevoel wel tien keer gevraagd of ze het nog een keer wilde uitleggen omdat ik geen idee had wat ze me precies wilde vertellen en wat er op dat papiertje stond uitgelegd.

Sowieso ging het trouwens niet helemaal vlekkeloos. Toen ik boven in mijn kamer was voor de operatie legden ze uit dat ik nog even moest wachten totdat de Operatiekamer vrij was.
Als het zover was zouden ze mij een seintje geven en moest ik dat operatiejasje aantrekken. Daarbij moest alles uit. Dat vond ik nogal vreemd, ik moest ten slotte aan mijn neus geopereerd worden, maar goed, de zuster zei het dus toen ze even later het seintje gaven heb ik braaf me helemaal uitgekleed en ben in dat operatiejasje (wat aan de achterkant helemaal open is) onder de dekens gaan liggen.
Beetje vreemd om dan half naakt door het ziekenhuis te worden gereden maar goed je hebt gewoon je laken over je heen en niemand die het verder ziet dus best.
Eenmaal beneden vroeg zo'n zuster alles nog eens na: 'wat is je geboortedatum, waarom ben je hier enzovoorts.'
En ze vroeg dus ook of ik me had uitgekleed. Dus ik zei: 'ja, helemaal'.
Dus toen zei zei: 'Helemaal? Ook je ondergoed?'
Dus ik: 'Ja, dat is wat ze me boven vertelden'
'Maar,' zegt ze, 'je wordt toch aan je neus geopereerd.'
Dus ik: 'Ja dat dacht ik ook!'
Bleek dat dat wel vaker misgecommuniceerd werd .

Maargoed, op zich verder geen groot probleem. Alleen toen ik de operatiekamer in kwam en van dat ziekenhuisbed op de (enorm kleine) operatietafel moest klimmen heb ik wel een paar zusters goed gemoond

Ik lees goede verhalen hier.

Communicatie blijft een kunst, ik kwam ooit voor een ingreep onder plastselijke verdoving. Bleek chirurg besloten te hebben dat het een algehele narcose moest zijn. Wat handig geweest als ze het mij ook vooraf hadden verteld, nu moest ik vier uur wachten tot mijn ontbijt gezakt was.

quote:

Op maandag 19 januari 2015 20:58 schreef Jovatov het volgende:
Sowieso ging het trouwens niet helemaal vlekkeloos. Toen ik boven in mijn kamer was voor de operatie legden ze uit dat ik nog even moest wachten totdat de Operatiekamer vrij was.
Als het zover was zouden ze mij een seintje geven en moest ik dat operatiejasje aantrekken. Daarbij moest alles uit. Dat vond ik nogal vreemd, ik moest ten slotte aan mijn neus geopereerd worden, maar goed, de zuster zei het dus toen ze even later het seintje gaven heb ik braaf me helemaal uitgekleed en ben in dat operatiejasje (wat aan de achterkant helemaal open is) onder de dekens gaan liggen.
Beetje vreemd om dan half naakt door het ziekenhuis te worden gereden maar goed je hebt gewoon je laken over je heen en niemand die het verder ziet dus best.
Eenmaal beneden vroeg zo'n zuster alles nog eens na: 'wat is je geboortedatum, waarom ben je hier enzovoorts.'
En ze vroeg dus ook of ik me had uitgekleed. Dus ik zei: 'ja, helemaal'.
Dus toen zei zei: 'Helemaal? Ook je ondergoed?'
Dus ik: 'Ja, dat is wat ze me boven vertelden'
'Maar,' zegt ze, 'je wordt toch aan je neus geopereerd.'
Dus ik: 'Ja dat dacht ik ook!'
Bleek dat dat wel vaker misgecommuniceerd werd .

Maargoed, op zich verder geen groot probleem. Alleen toen ik de operatiekamer in kwam en van dat ziekenhuisbed op de (enorm kleine) operatietafel moest klimmen heb ik wel een paar zusters goed gemoond

quote:

Op maandag 19 januari 2015 20:58 schreef Jovatov het volgende:
Sowieso ging het trouwens niet helemaal vlekkeloos. Toen ik boven in mijn kamer was voor de operatie legden ze uit dat ik nog even moest wachten totdat de Operatiekamer vrij was.
Als het zover was zouden ze mij een seintje geven en moest ik dat operatiejasje aantrekken. Daarbij moest alles uit. Dat vond ik nogal vreemd, ik moest ten slotte aan mijn neus geopereerd worden, maar goed, de zuster zei het dus toen ze even later het seintje gaven heb ik braaf me helemaal uitgekleed en ben in dat operatiejasje (wat aan de achterkant helemaal open is) onder de dekens gaan liggen.
Beetje vreemd om dan half naakt door het ziekenhuis te worden gereden maar goed je hebt gewoon je laken over je heen en niemand die het verder ziet dus best.
Eenmaal beneden vroeg zo'n zuster alles nog eens na: 'wat is je geboortedatum, waarom ben je hier enzovoorts.'
En ze vroeg dus ook of ik me had uitgekleed. Dus ik zei: 'ja, helemaal'.
Dus toen zei zei: 'Helemaal? Ook je ondergoed?'
Dus ik: 'Ja, dat is wat ze me boven vertelden'
'Maar,' zegt ze, 'je wordt toch aan je neus geopereerd.'
Dus ik: 'Ja dat dacht ik ook!'
Bleek dat dat wel vaker misgecommuniceerd werd .

Maargoed, op zich verder geen groot probleem. Alleen toen ik de operatiekamer in kwam en van dat ziekenhuisbed op de (enorm kleine) operatietafel moest klimmen heb ik wel een paar zusters goed gemoond

OMGWTFBBQDHZ

Moet ik meteen aan de operatie van Sjakie denken in Flodder!!
http://nl.wikipedia.org/wiki/Flodder_in_Amerika!

Als we het toch over narcoseblunders hebben: bij mijn ruggenprik moesten ze 5 keer prikken alvorens het raak was. Ik heb niet gauw last van pijn, maar op dat moment......

quote:

Op maandag 19 januari 2015 20:58 schreef Jovatov het volgende:
Sowieso ging het trouwens niet helemaal vlekkeloos. Toen ik boven in mijn kamer was voor de operatie legden ze uit dat ik nog even moest wachten totdat de Operatiekamer vrij was.
Als het zover was zouden ze mij een seintje geven en moest ik dat operatiejasje aantrekken. Daarbij moest alles uit. Dat vond ik nogal vreemd, ik moest ten slotte aan mijn neus geopereerd worden, maar goed, de zuster zei het dus toen ze even later het seintje gaven heb ik braaf me helemaal uitgekleed en ben in dat operatiejasje (wat aan de achterkant helemaal open is) onder de dekens gaan liggen.
Beetje vreemd om dan half naakt door het ziekenhuis te worden gereden maar goed je hebt gewoon je laken over je heen en niemand die het verder ziet dus best.
Eenmaal beneden vroeg zo'n zuster alles nog eens na: 'wat is je geboortedatum, waarom ben je hier enzovoorts.'
En ze vroeg dus ook of ik me had uitgekleed. Dus ik zei: 'ja, helemaal'.
Dus toen zei zei: 'Helemaal? Ook je ondergoed?'
Dus ik: 'Ja, dat is wat ze me boven vertelden'
'Maar,' zegt ze, 'je wordt toch aan je neus geopereerd.'
Dus ik: 'Ja dat dacht ik ook!'
Bleek dat dat wel vaker misgecommuniceerd werd .

Maargoed, op zich verder geen groot probleem. Alleen toen ik de operatiekamer in kwam en van dat ziekenhuisbed op de (enorm kleine) operatietafel moest klimmen heb ik wel een paar zusters goed gemoond

Je hebt mazzel dat je niet na de narcose wakker wordt en dan blijkt dat ze een been geamputeerd hebben

Vandaag bij de dokter geweest. Die vond het er maar raar uitzien en stuurde me meteen naar het ziekenhuis naar de acute surgery unit omdat hij dacht dat er waarschijnlijk wat gesneden moest worden. Maar aldaar aangekomen concludeerden ze dat de wond onder de korst netjes geneest dus ze hebben het uiteindelijk alleen schoon gemaakt. Ik heb wel antibiotica nu (want het was dus wel ontstoken) en hopelijk gaat dat het probleem fixen.

De arts in het ziekenhuis was overigens te spreken over de kooiconstructie die ik had gebouwd over de wond zodat het blootgesteld is aan de lucht terwijl het niet langs mijn kleding kan schaven. Hij zei dat het een goede methode is. De verpleegster moest lachen en zei: "ik dacht al dat jij een ingenieur was"

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 15:38 schreef SeLang het volgende:
Vandaag bij de dokter geweest. Die vond het er maar raar uitzien en stuurde me meteen naar het ziekenhuis naar de acute surgery unit omdat hij dacht dat er waarschijnlijk wat gesneden moest worden. Maar aldaar aangekomen concludeerden ze dat de wond onder de korst netjes geneest dus ze hebben het uiteindelijk alleen schoon gemaakt. Ik heb wel antibiotica nu (want het was dus wel ontstoken) en hopelijk gaat dat het probleem fixen.

De arts in het ziekenhuis was overigens te spreken over de kooiconstructie die ik had gebouwd over de wond zodat het blootgesteld is aan de lucht terwijl het niet langs mijn kleding kan schaven. Hij zei dat het een goede methode is. De verpleegster moest lachen en zei: "ik dacht al dat jij een ingenieur was"

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 15:38 schreef SeLang het volgende:
Vandaag bij de dokter geweest. Die vond het er maar raar uitzien en stuurde me meteen naar het ziekenhuis naar de acute surgery unit omdat hij dacht dat er waarschijnlijk wat gesneden moest worden. Maar aldaar aangekomen concludeerden ze dat de wond onder de korst netjes geneest dus ze hebben het uiteindelijk alleen schoon gemaakt. Ik heb wel antibiotica nu (want het was dus wel ontstoken) en hopelijk gaat dat het probleem fixen.

De arts in het ziekenhuis was overigens te spreken over de kooiconstructie die ik had gebouwd over de wond zodat het blootgesteld is aan de lucht terwijl het niet langs mijn kleding kan schaven. Hij zei dat het een goede methode is. De verpleegster moest lachen en zei: "ik dacht al dat jij een ingenieur was"

Hadden ze in zks nog een verklaring waarom het al 3 maanden open is?

Heb je een foto van die constructie Selang , ben wel benieuwd

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:26 schreef computergirl het volgende:

[..]

Hadden ze in zks nog een verklaring waarom het al 3 maanden open is?

Dat kwam niet echt ter sprake, maar als het al die tijd ontstoken is geweest dan zal dat wel de reden zijn. De etter moet ook ergens heen. Ik dacht zelf trouwens dat het bloed was (weliswaar donker en dik) maar volgens die artsen is het gewoon pus.

quote:

Op woensdag 21 januari 2015 17:43 schreef komrad het volgende:
Heb je een foto van die constructie Selang , ben wel benieuwd

Het is heel simpel hoor, gewoon met twee reepjes karton (pizzadoos ) twee gekruiste bogen gemaakt (okee, elk opgebouwd uit twee lagen met lijm ertussen om het stijf en vormvast te maken) en steunend op stukjes dressing materiaal zodat het comfortabel op mijn huid is. Draagt super comfortabel.

Maar misschien moet ik het patenteren en in de handel brengen

Ik moet vanmiddag naar het ziekenhuis voor controle. Bovenste gat is weer dicht, wondje nog niet helemaal. Onderste wond wordt ook nog steeds kleiner. Ik hoop dus dat hij het nog even wil aanzien. Als hij wil opereren heb ik een paar voorwaarden.

quote:

Op donderdag 22 januari 2015 07:57 schreef Aspergermeisje het volgende:
Ik moet vanmiddag naar het ziekenhuis voor controle. Bovenste gat is weer dicht, wondje nog niet helemaal. Onderste wond wordt ook nog steeds kleiner. Ik hoop dus dat hij het nog even wil aanzien. Als hij wil opereren heb ik een paar voorwaarden.

Ben benieuwd!

Voor zover hij nu kon beoordelen zag het er goed uit. Hij zegt dat ik het goed verzorg en dat ik niet meer dan dat kan doen. Geen garantie dat het dicht blijft of dat het dichtgroeit, maar vooralsnog gaat het dus de goede kant op.

Was goed dat ik weer iemand mee had genomen.
Ik vroeg: 'Wat als het weer opengaat, hoe moet ik het dan verzorgen (want, klein gaatje van buiten, maar groot gat van binnen, dus er blijft makkelijker iets in zitten dan dat het eruit gaat).'
Hij: 'Maar het is nu dicht.'
Ik: 'Ja, maar dat was het twee weken geleden ook...'
Degene die mee was legde toen uit dat ik niet gerustgesteld hoefde te worden, maar dat mijn vraag gewoon echt is: wat als het weer opengaat, hoe verzorg ik het dan? Nouja, dat scheen ik al goed te doen. Meer dan de douche erop zetten schijn je niet te kunnen doen. Maargoed, dat is in ieder geval een antwoord.

Ik heb ook toestemming om te gaan zwemmen, maar ik weet niet of ik dat wel moet doen. Ik wil het absoluut niet verpesten nu natuurlijk.

48 uur nadat ik ben begonnen met antibiotica zit het wondje prachtig dicht! Ik heb vanmorgen meer dan 5 uur door de natuur gewandeld (wond zit op mijn enkel, dus huid stretcht) en het wondje zit nog steeds dicht en geneest prachtig.

Kennelijk zaten er bacteriën in die de genezing remden.

quote:

Op vrijdag 23 januari 2015 15:56 schreef SeLang het volgende:
48 uur nadat ik ben begonnen met antibiotica zit het wondje prachtig dicht! Ik heb vanmorgen meer dan 5 uur door de natuur gewandeld (wond zit op mijn enkel, dus huid stretcht) en het wondje zit nog steeds dicht en geneest prachtig.

Kennelijk zaten er bacteriën in die de genezing remden.

best aardige uitvinding die antibiotica

Fijn dat het goed geneest

quote:

Op vrijdag 23 januari 2015 15:56 schreef SeLang het volgende:
48 uur nadat ik ben begonnen met antibiotica zit het wondje prachtig dicht! Ik heb vanmorgen meer dan 5 uur door de natuur gewandeld (wond zit op mijn enkel, dus huid stretcht) en het wondje zit nog steeds dicht en geneest prachtig.

Kennelijk zaten er bacteriën in die de genezing remden.

En wat hebben we hiervan geleerd, meneer Selang?

quote:

Op vrijdag 23 januari 2015 16:45 schreef computergirl het volgende:

[..]

En wat hebben we hiervan geleerd, meneer Selang?

dat gepensioneerde ingenieurs eigenwijs zijn

Ik geef direct toe dat ik achteraf gezien eerder die antibiotica had moeten krijgen. Dan waren die andere wondjes trouwens ook sneller genezen. Maar ik wou niet in een derde wereldland naar de dokter voor zoiets omdat die veel te snel en onnodig naar antibiotica grijpen in mijn ervaring - ik ben daar geen fan van want dat verzwakt je eigen afweersysteem. (Maar in dit geval was het dus wel beter geweest). En toen ik eenmaal thuis was leek het (langzaam) te herstellen. En ja, ik stap nu eenmaal niet zo makkelijk naar een dokter, zeker niet met een huidwondje van 1cm diameter. Er zit al genoeg druk op die hele gezondheidszorg. Maar goed, achteraf heb ik het inderdaad verkeerd beoordeeld.

Hoe gaatie nu?