Depressie & Angst #117

quote:

Op dinsdag 13 januari 2015 17:50 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Wat triest..

Ja, moet ook eerlijk zeggen dat ik behoorlijk aangeslagen ben. Of dat komt van mijn angstklachten en depressie of ergens anders van weet ik niet. Had niet heel veel contact maar toch maakt het een flinke impact .

quote:

Op dinsdag 13 januari 2015 17:57 schreef RBWO het volgende:

[..]

Ja, moet ook eerlijk zeggen dat ik behoorlijk aangeslagen ben. Of dat komt van mijn angstklachten en depressie of ergens anders van weet ik niet. Had niet heel veel contact maar toch maakt het een flinke impact .

Dit verhaal doet mij denken aan mijn oom die op 55-jarige leeftijd overleden is aan een hartaderbreuk.
Hij was al jaren gestopt met roken en was zogezegd weer kerngezond...

Iedereen kan dood gaan.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2015 18:01 schreef emptiness het volgende:

[..]

Dit verhaal doet mij denken aan mijn oom die op 55-jarige leeftijd overleden is aan een hartaderbreuk.
Hij was al jaren gestopt met roken en was zogezegd weer kerngezond...

Iedereen kan dood gaan.

Ja dat Is ook zeker waar. Voelt gewoon wat raar. Met oud en nieuw even gedag gezegt. Van de week even over de schutting gepraat. En nu ineens 'weg'.

Knoop doorgehakt. Geen voltijd stage voor mij, volgend jaar. Ik ga een jaar lang 20 uur lopen, in plaats van een half jaar 40 uur. Mijn ego vindt dit heel erg niet oké...
Maar misschien wel de beste oplossing

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 19:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
Knoop doorgehakt. Geen voltijd stage voor mij, volgend jaar. Ik ga een jaar lang 20 uur lopen, in plaats van een half jaar 40 uur. Mijn ego vindt dit heel erg niet oké...
Maar misschien wel de beste oplossing

Goed besluit!

Ik ben blij dat m'n moeder me heeft laten leven
Al vindt zij dat al mijn problemen gewoon hormonaal bepaald zijn (haar perfecte dochter zal eens iets zwaks mankeren)

Dit moet ik echt eventjes verwerken... ben er zo niet blij mee. Anderzijds, het is niet anders.
Bij mijn vorige opleiding had ik mezelf ook door een voltijd stage heen geduwd en toen heb ik meer dan een jaar in opname gezeten: wil ik niet weer

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik ben blij dat m'n moeder me heeft laten leven
Al vindt zij dat al mijn problemen gewoon hormonaal bepaald zijn (haar perfecte dochter zal eens iets zwaks mankeren)

Dit moet ik echt eventjes verwerken... ben er zo niet blij mee. Anderzijds, het is niet anders.
Bij mijn vorige opleiding had ik mezelf ook door een voltijd stage heen geduwd en toen heb ik meer dan een jaar in opname gezeten: wil ik niet weer

Nu eerst jezelf op de eerste plaats zetten en dan pas weer je stage en studie.

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 20:27 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ehhhrr je moeder ziet toch hoe je er aan toe bent?! En dan nog durven beweren dat er niks aan de hand is?

Ik vind het een knap besluit, mag je trots op zijn!

Mijn moeder vindt me enkel wat dunnetjes en stopt dan een doos chocola in de tas
Verder kan ik niet psychisch ziek zijn, maar goed... als ze het zo accepteerd en het zo voor zichzelf recht kan breien heb ik er vrede mee

Soms moeten dingen niet leuk zijn oid

Dank je wel

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 20:28 schreef Royco1 het volgende:

[..]

Nu eerst jezelf op de eerste plaats zetten en dan pas weer je stage en studie.

Volgens mij heb ik dat wel met dit besluit gedaan, al is het niet van harte
Financieel komt dit sowieso goed, dus dat scheelt een boel stress

Misschien kan ik volgend jaar ook nog genieten van mijn stage

Even een update hier. Het gaat best goed met dat meisje. We doen regelmatig dingen samen, hebben leuk contact en voor zover ik weet voelen we wel echt wat voor elkaar. Ik zeker wel voor haar. Het goede gevoel is zelfs zo sterk dat mijn angstklachten bijna verdwenen zijn. Kwestie van de juiste stofjes in het lichaam blijkt maar weer. Zelfs het 'nachtwerk', waar ik zo enorm tegenop keek gaat wel aardig. Ik ben in ieder geval eerlijk tegen haar geweest over alles, ook al was het niet makkelijk. Ik kan zelfs soms nog niet eens geloven dat ik deze dingen waar ik jaren tegenop keek weer doe.

Ik maak me nog geen beloftes verder. Ik zie allemaal wel hoe het gaat. Nogsteeds spoken er hier en daar van de angtgedachten door mijn hoofd. Over dat ze wel zat van me gaat worden, dat ik iets verpruts, maar die gedachten laat ik maar voor wat ze zijn. Het lijkt de trend te zijn dat de ervaring leert dat die dingen meestal toch niet kloppen, dus daar ben ik erg blij mee. Hopelijk zet deze boel zich door.

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 20:41 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Respect dat je daar mee om kunt gaan..

Tja... geen keuze he
Duw er zo een slaappil in en dan even niet meer denken en voelen. Morgen weer een dag

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 21:28 schreef duracellkonijntje het volgende:
Even een update hier. Het gaat best goed met dat meisje. We doen regelmatig dingen samen, hebben leuk contact en voor zover ik weet voelen we wel echt wat voor elkaar. Ik zeker wel voor haar. Het goede gevoel is zelfs zo sterk dat mijn angstklachten bijna verdwenen zijn. Kwestie van de juiste stofjes in het lichaam blijkt maar weer. Zelfs het 'nachtwerk', waar ik zo enorm tegenop keek gaat wel aardig. Ik ben in ieder geval eerlijk tegen haar geweest over alles, ook al was het niet makkelijk. Ik kan zelfs soms nog niet eens geloven dat ik deze dingen waar ik jaren tegenop keek weer doe.

Ik maak me nog geen beloftes verder. Ik zie allemaal wel hoe het gaat. Nogsteeds spoken er hier en daar van de angtgedachten door mijn hoofd. Over dat ze wel zat van me gaat worden, dat ik iets verpruts, maar die gedachten laat ik maar voor wat ze zijn. Het lijkt de trend te zijn dat de ervaring leert dat die dingen meestal toch niet kloppen, dus daar ben ik erg blij mee. Hopelijk zet deze boel zich door.

Dat klinkt heel erg positief... Goed bezig en ik hoop dat dit goed gaat doorzetten (al klinkt dit heel erg positief). Zet hem op 'k Ben blij voor je

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 21:41 schreef Poesopstokje het volgende:
Superlief!

Wat fijn dat je irreële angsten écht irreëel bleken te zijn Hier kun je weer van leren.

Zo heb ik een heel verhelderende EMDR sessie gehad over mijn angsten en paranoïde gedrag wbt m'n ex en z'n familie. Wat ze allemaal wel niet over mij zeggen en beroddelen.
Kort; conclusie was dat ik me er helemaal van moet afsluiten. De grootste angst is dat gezamenlijke vrienden mij gaan 'dumpen' om deze leugens en onzin. Dat is afgelopen jaar niet gebeurd (op 2 na) en zal dus komend jaar ook niet gebeuren.
Het obsessieve gedrag moet ik nu loslaten, ik heb alleen mezelf ermee.

EMDR is echt topspul, doe mij nog maar een dosis

Wow... die laatste zin... Ik haat EMDR vanuit mijn tenen (ben eind van deze maand weer het bokje). Fijn om te horen dat het je zo geod heeft geholpen.
En als ik het zo lees zal dat inderdaad wel goed komen (en anders kun je die mensen ook moeilijk echte vrienden noemen toch).
Succes met het loslaten Lastig, maar zo te lezen wel een verstandig is.

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 21:28 schreef duracellkonijntje het volgende:
Even een update hier. Het gaat best goed met dat meisje. We doen regelmatig dingen samen, hebben leuk contact en voor zover ik weet voelen we wel echt wat voor elkaar. Ik zeker wel voor haar. Het goede gevoel is zelfs zo sterk dat mijn angstklachten bijna verdwenen zijn. Kwestie van de juiste stofjes in het lichaam blijkt maar weer. Zelfs het 'nachtwerk', waar ik zo enorm tegenop keek gaat wel aardig. Ik ben in ieder geval eerlijk tegen haar geweest over alles, ook al was het niet makkelijk. Ik kan zelfs soms nog niet eens geloven dat ik deze dingen waar ik jaren tegenop keek weer doe.

Ik maak me nog geen beloftes verder. Ik zie allemaal wel hoe het gaat. Nogsteeds spoken er hier en daar van de angtgedachten door mijn hoofd. Over dat ze wel zat van me gaat worden, dat ik iets verpruts, maar die gedachten laat ik maar voor wat ze zijn. Het lijkt de trend te zijn dat de ervaring leert dat die dingen meestal toch niet kloppen, dus daar ben ik erg blij mee. Hopelijk zet deze boel zich door.

Lekker hoor.

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 21:50 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Nou ik ben nog niet zo lang bezig, dus de echte shit hebben we nog niet gehad Dan ga ik het ook niet meer leuk vinden hoor..

Ik weet niet hoe oud je bent en wat je financiële status is; maar is uit huis gaan geen optie?

Ze begonnen bij mij met het ergste en toen ik ongewenst iemand over me heen kreeg besloten zee dat het weer nodig was.
Misschien ben ik gewoon wat overgevoelig. Het is alleen maar goed dat je therapie als zinvol beschouwd toch? Niet te druk maken om mijn ervaring, de jouwe is belangrijker.

Ik woon sinds mijn 21ste op mezelf en ben financieel onafhankelijk (ben nu 27). Of laat ik het anders zeggen, zou me kunnen redden met steun. Alleen mijn moeder steunt me wel, alleen is op emotioneel vlak soms iets wat lomp, maar ze doet haar best en het is al een stuk beter dan het was

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 20:19 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Hoe gaat het nu met je? Bekomen van de schrik en het nare bericht?

[..]

Heel lief dat je aan me denkt! .

Ben inderdaad wel van de schrik bekomen! Vandaag ging het al veel beter dan gisteren! :-).

Ik las dat je bezig bent met EMDR. Fijn dat het je helpt! Ik heb ook 2x EMDR gehad. Huilen dat ik toen deed! (terwijl ik normaal gesproken niet huil!). Rare therapie maar het werkt wel!

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 22:36 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Fijn dat je bekomen bent. Ga je ook naar de begrafenis?

EMDR is maar een vage therapie hoor, maar het werkt als een tiet.

Weet ik nog niet. Had niet zo enorm veel contact met de buren. Verder is het nog niet bekend wanneer de begrafenis is. Ik wacht het allemaal wel even af.

Hoe is het nu met jou? Beetje goede dag gehad?

Ik had vorige week de laatste afspraak met de arts, omdat ik nu naar een andere afdeling ga. Eind van de maand eerste afspraak bij de psychiater. En vrijdag laatste afspraak met de psycholoog (denk ik). Ik vind het best wel vervelend allemaal

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 21:41 schreef Poesopstokje het volgende:
Superlief!

Wat fijn dat je irreële angsten écht irreëel bleken te zijn Hier kun je weer van leren.

Zo heb ik een heel verhelderende EMDR sessie gehad over mijn angsten en paranoïde gedrag wbt m'n ex en z'n familie. Wat ze allemaal wel niet over mij zeggen en beroddelen.
Kort; conclusie was dat ik me er helemaal van moet afsluiten. De grootste angst is dat gezamenlijke vrienden mij gaan 'dumpen' om deze leugens en onzin. Dat is afgelopen jaar niet gebeurd (op 2 na) en zal dus komend jaar ook niet gebeuren.
Het obsessieve gedrag moet ik nu loslaten, ik heb alleen mezelf ermee.

EMDR is echt topspul, doe mij nog maar een dosis

De vorige keer dat ik in therapie was, zo'n 4 jaar geleden, werd mij ook EMDR aangeboden. Vanwege pesten geloof ik. Maar ik kreeg informatie mee, las dat en dacht: wtf is dit dan? Iemand zwiept met een vinger heen en weer voor je gezicht? Eh .. okee? Vond het heel raar en heb geen zielige trauma's dus wilde het niet. Later las ik erover in mijn studie, dus dat gaf me een ander beeld, maar het lijkt me nog steeds gek
Psycholoog van ASS onderzoek begon er nu ook over, maar dan vanwege een gebeurtenis die misschien mijn smetvrees heeft getriggerd. Maar dat is naar mijn mening niet nodig.
Hoe dan ook, fijn dat het jou helpt

Trouwens, nu me weer nieuwe mogelijkheden worden voorgelegd wat betreft behandeling en ik het meeste daarvan echt niet zie zitten (groepstherapie, internetbehandeling, EMDR) voel ik me echt zo'n vervelende 'ikvroegzelfomhulpmaarwijsvervolgensallesaf- cliënt' Dat heb ik ook tijdens gesprekken gehad, wanneer me werd voorgesteld iets te doen dat ik gewoon echt niet kan/wil, ook al zou het kunnen helpen. Zijn er meer mensen die dit hebben?

quote:

Op woensdag 14 januari 2015 19:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
Knoop doorgehakt. Geen voltijd stage voor mij, volgend jaar. Ik ga een jaar lang 20 uur lopen, in plaats van een half jaar 40 uur. Mijn ego vindt dit heel erg niet oké...
Maar misschien wel de beste oplossing

Verstandig van je. Sterkte, ik hoop dat je goed onthoudt waarom je dit hebt besloten
Je doet me denken aan een vriendin van mij (eerder al). Die is altijd heel druk bezig, met een geneeskundestudie, verenigingen, sociale afspraken en trips naar het buitenland, maar kampt ondertussen wel met een flinke eetstoornis. Wat extra zwaar wordt zodra ze minder te doen heeft.