W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Dit is echt zo'n uitspraak van 'objectclassificatie X versus objectclassificatie Y is nog nooit op deze afstand gebeurd.quote:Op woensdag 28 oktober 2015 08:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Nog nooit is een ruimtevaartuig zo dicht bij een dwergplaneet in de buurt geweest.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
http://www.nasa.gov/featu(...)ht-spots-and-origins
New Clues to Ceres' Bright Spots and Origins
Ceres reveals some of its well-kept secrets in two new studies in the journal Nature, thanks to data from NASA's Dawn spacecraft. They include highly anticipated insights about mysterious bright features found all over the dwarf planet's surface.
In one study, scientists identify this bright material as a kind of salt. The second study suggests the detection of ammonia-rich clays, raising questions about how Ceres formed.
About the Bright Spots
Ceres has more than 130 bright areas, and most of them are associated with impact craters. Study authors, led by Andreas Nathues at Max Planck Institute for Solar System Research, Göttingen, Germany, write that the bright material is consistent with a type of magnesium sulfate called hexahydrite. A different type of magnesium sulfate is familiar on Earth as Epsom salt.
Nathues and colleagues, using images from Dawn's framing camera, suggest that these salt-rich areas were left behind when water-ice sublimated in the past. Impacts from asteroids would have unearthed the mixture of ice and salt, they say.
"The global nature of Ceres' bright spots suggests that this world has a subsurface layer that contains briny water-ice," Nathues said.
A New Look at Occator
The surface of Ceres, whose average diameter is 584 miles (940 kilometers), is generally dark -- similar in brightness to fresh asphalt -- study authors wrote. The bright patches that pepper the surface represent a large range of brightness, with the brightest areas reflecting about 50 percent of sunlight shining on the area. But there has not been unambiguous detection of water ice on Ceres; higher-resolution data are needed to settle this question.
The inner portion of a crater called Occator contains the brightest material on Ceres. Occator itself is 60 miles (90 kilometers) in diameter, and its central pit, covered by this bright material, measures about 6 miles (10 kilometers) wide and 0.3 miles (0.5 kilometers) deep. Dark streaks, possibly fractures, traverse the pit. Remnants of a central peak, which was up to 0.3 miles (0.5 kilometers) high, can also be seen.
With its sharp rim and walls, and abundant terraces and landslide deposits, Occator appears to be among the youngest features on Ceres. Dawn mission scientists estimate its age to be about 78 million years old.
Study authors write that some views of Occator appear to show a diffuse haze near the surface that fills the floor of the crater. This may be associated with observations of water vapor at Ceres by the Herschel space observatory that were reported in 2014. The haze seems to be present in views during noon, local time, and absent at dawn and dusk, study authors write. This suggests that the phenomenon resembles the activity at the surface of a comet, with water vapor lifting tiny particles of dust and residual ice. Future data and analysis may test this hypothesis and reveal clues about the process causing this activity.
"The Dawn science team is still discussing these results and analyzing data to better understand what is happening at Occator," said Chris Russell, principal investigator of the Dawn mission, based at the University of California, Los Angeles.
The Importance of Ammonia
In the second Nature study, members of the Dawn science team examined the composition of Ceres and found evidence for ammonia-rich clays. They used data from the visible and infrared mapping spectrometer, a device that looks at how various wavelengths of light are reflected by the surface, allowing minerals to be identified.
Ammonia ice by itself would evaporate on Ceres today, because the dwarf planet is too warm. However, ammonia molecules could be stable if present in combination with (i.e. chemically bonded to) other minerals.
The presence of ammoniated compounds raises the possibility that Ceres did not originate in the main asteroid belt between Mars and Jupiter, where it currently resides, but instead might have formed in the outer solar system. Another idea is that Ceres formed close to its present position, incorporating materials that drifted in from the outer solar system – near the orbit of Neptune, where nitrogen ices are thermally stable.
"The presence of ammonia-bearing species suggests that Ceres is composed of material accreted in an environment where ammonia and nitrogen were abundant. Consequently, we think that this material originated in the outer cold solar system,” said Maria Cristina De Sanctis, lead author of the study, based at the National Institute of Astrophysics, Rome.
In comparing the spectrum of reflected light from Ceres to meteorites, scientists found some similarities. Specifically, they focused on the spectra, or chemical fingerprints, of carbonaceous chondrites, a type of carbon-rich meteorite thought to be relevant analogues for the dwarf planet. But these are not good matches for all wavelengths that the instrument sampled, the team found. In particular, there were distinctive absorption bands, matching mixtures containing ammoniated minerals, associated with wavelengths that can't be observed from Earth-based telescopes.
The scientists note another difference is that these carbonaceous chondrites have bulk water contents of 15 to 20 percent, while Ceres' content is as much as 30 percent.
"Ceres may have retained more volatiles than these meteorites, or it could have accreted the water from volatile-rich material," De Sanctis said.
The study also shows that daytime surface temperatures on Ceres span from minus 136 degrees to minus 28 degrees Fahrenheit (180 to 240 Kelvin). The maximum temperatures were measured in the equatorial region. The temperatures at and near the equator are generally too high to support ice at the surface for a long time, study authors say, but data from Dawn's next orbit will reveal more details.
As of this week, Dawn has reached its final orbital altitude at Ceres, about 240 miles (385 kilometers) from the surface of the dwarf planet. In mid-December, Dawn will begin taking observations from this orbit, including images at a resolution of 120 feet (35 meters) per pixel, infrared, gamma ray and neutron spectra, and high-resolution gravity data.
Dawn's mission is managed by the Jet Propulsion Laboratory for NASA. Dawn is a project of the directorate's Discovery Program, managed by NASA's Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama. UCLA is responsible for overall Dawn mission science. Orbital ATK Inc., in Dulles, Virginia, designed and built the spacecraft. The German Aerospace Center, Max Planck Institute for Solar System Research, Italian Space Agency and Italian National Astrophysical Institute are international partners on the mission team.
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
quote:
http://www.nasa.gov/featu(...)ht-spots-and-origins
New Clues to Ceres' Bright Spots and Origins
Ceres reveals some of its well-kept secrets in two new studies in the journal Nature, thanks to data from NASA's Dawn spacecraft. They include highly anticipated insights about mysterious bright features found all over the dwarf planet's surface.
In one study, scientists identify this bright material as a kind of salt. The second study suggests the detection of ammonia-rich clays, raising questions about how Ceres formed.
About the Bright Spots
Ceres has more than 130 bright areas, and most of them are associated with impact craters. Study authors, led by Andreas Nathues at Max Planck Institute for Solar System Research, Göttingen, Germany, write that the bright material is consistent with a type of magnesium sulfate called hexahydrite. A different type of magnesium sulfate is familiar on Earth as Epsom salt.
Nathues and colleagues, using images from Dawn's framing camera, suggest that these salt-rich areas were left behind when water-ice sublimated in the past. Impacts from asteroids would have unearthed the mixture of ice and salt, they say.
"The global nature of Ceres' bright spots suggests that this world has a subsurface layer that contains briny water-ice," Nathues said.
A New Look at Occator
The surface of Ceres, whose average diameter is 584 miles (940 kilometers), is generally dark -- similar in brightness to fresh asphalt -- study authors wrote. The bright patches that pepper the surface represent a large range of brightness, with the brightest areas reflecting about 50 percent of sunlight shining on the area. But there has not been unambiguous detection of water ice on Ceres; higher-resolution data are needed to settle this question.
The inner portion of a crater called Occator contains the brightest material on Ceres. Occator itself is 60 miles (90 kilometers) in diameter, and its central pit, covered by this bright material, measures about 6 miles (10 kilometers) wide and 0.3 miles (0.5 kilometers) deep. Dark streaks, possibly fractures, traverse the pit. Remnants of a central peak, which was up to 0.3 miles (0.5 kilometers) high, can also be seen.
With its sharp rim and walls, and abundant terraces and landslide deposits, Occator appears to be among the youngest features on Ceres. Dawn mission scientists estimate its age to be about 78 million years old.
Study authors write that some views of Occator appear to show a diffuse haze near the surface that fills the floor of the crater. This may be associated with observations of water vapor at Ceres by the Herschel space observatory that were reported in 2014. The haze seems to be present in views during noon, local time, and absent at dawn and dusk, study authors write. This suggests that the phenomenon resembles the activity at the surface of a comet, with water vapor lifting tiny particles of dust and residual ice. Future data and analysis may test this hypothesis and reveal clues about the process causing this activity.
"The Dawn science team is still discussing these results and analyzing data to better understand what is happening at Occator," said Chris Russell, principal investigator of the Dawn mission, based at the University of California, Los Angeles.
The Importance of Ammonia
In the second Nature study, members of the Dawn science team examined the composition of Ceres and found evidence for ammonia-rich clays. They used data from the visible and infrared mapping spectrometer, a device that looks at how various wavelengths of light are reflected by the surface, allowing minerals to be identified.
Ammonia ice by itself would evaporate on Ceres today, because the dwarf planet is too warm. However, ammonia molecules could be stable if present in combination with (i.e. chemically bonded to) other minerals.
The presence of ammoniated compounds raises the possibility that Ceres did not originate in the main asteroid belt between Mars and Jupiter, where it currently resides, but instead might have formed in the outer solar system. Another idea is that Ceres formed close to its present position, incorporating materials that drifted in from the outer solar system – near the orbit of Neptune, where nitrogen ices are thermally stable.
"The presence of ammonia-bearing species suggests that Ceres is composed of material accreted in an environment where ammonia and nitrogen were abundant. Consequently, we think that this material originated in the outer cold solar system,” said Maria Cristina De Sanctis, lead author of the study, based at the National Institute of Astrophysics, Rome.
In comparing the spectrum of reflected light from Ceres to meteorites, scientists found some similarities. Specifically, they focused on the spectra, or chemical fingerprints, of carbonaceous chondrites, a type of carbon-rich meteorite thought to be relevant analogues for the dwarf planet. But these are not good matches for all wavelengths that the instrument sampled, the team found. In particular, there were distinctive absorption bands, matching mixtures containing ammoniated minerals, associated with wavelengths that can't be observed from Earth-based telescopes.
The scientists note another difference is that these carbonaceous chondrites have bulk water contents of 15 to 20 percent, while Ceres' content is as much as 30 percent.
"Ceres may have retained more volatiles than these meteorites, or it could have accreted the water from volatile-rich material," De Sanctis said.
The study also shows that daytime surface temperatures on Ceres span from minus 136 degrees to minus 28 degrees Fahrenheit (180 to 240 Kelvin). The maximum temperatures were measured in the equatorial region. The temperatures at and near the equator are generally too high to support ice at the surface for a long time, study authors say, but data from Dawn's next orbit will reveal more details.
As of this week, Dawn has reached its final orbital altitude at Ceres, about 240 miles (385 kilometers) from the surface of the dwarf planet. In mid-December, Dawn will begin taking observations from this orbit, including images at a resolution of 120 feet (35 meters) per pixel, infrared, gamma ray and neutron spectra, and high-resolution gravity data.
Dawn's mission is managed by the Jet Propulsion Laboratory for NASA. Dawn is a project of the directorate's Discovery Program, managed by NASA's Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama. UCLA is responsible for overall Dawn mission science. Orbital ATK Inc., in Dulles, Virginia, designed and built the spacecraft. The German Aerospace Center, Max Planck Institute for Solar System Research, Italian Space Agency and Italian National Astrophysical Institute are international partners on the mission team.
even een Nederlands artikel
09-12-2015
Heldere vlekken op Ceres bestaan uit zout
Deze opname van Ceres toont de 90 kilometer grote krater Occator in ‘valse’ kleuren die de verschillen in samenstelling benadrukken. De helderste plekken, blauw gekleurd, bestaan waarschijnlijk uit sulfaatzouten. De opname is van een afstand van 4400 kilometer gemaakt door de ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het raadsel van de heldere vlekken op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres lijkt opgelost: ze bestaan niet uit ijs, maar uit sulfaatzout. Daarvoor in de plaats is echter een nieuw raadsel gekomen: de rest van het oppervlak is rijk aan mineralen die eigenlijk niet thuishoren in de planetoïdengordel waar Ceres deel van uitmaakt (Nature, 10 december).
Een en ander blijkt uit metingen die gedaan zijn met een instrument van de NASA-ruimtesonde Dawn, die sinds maart van dit jaar om Ceres cirkelt. Al vóór aankomst bij de dwergplaneet werden op opnamen van Dawn een paar opvallend heldere vlekken ontdekt. Uiteindelijk blijken het er meer dan 130 te zijn.
Een analyse van het licht dat de vlekken weerkaatsen laat zien dat het heldere materiaal waarschijnlijk bestaat uit uit waterhoudend magnesiumsulfaat. Volgens de wetenschappers die de analyse hebben gedaan, zijn de vlekken overblijfselen van gebieden waar zout waterijs is gesublimeerd (verdampt). Dat ijs bevindt zich normaal gesproken onder het pikzwarte oppervlak van Ceres, maar is waarschijnlijk door inslagen van kleine planetoïden bloot komen te liggen.
Op één plek is dat sublimatieproces mogelijk waargenomen: in de grote krater Occator, die de allerhelderste plekken vertoont. Boven die plekken ontstaat bij zonsopkomst een ijle nevel van stof- en ijsdeeltjes. Deze deeltjes zijn vermoedelijk ‘opgetild’ door waterdamp die uit het inwendige van Ceres komt.
Bij het tweede onderzoek dat op Dawn-metingen is gebaseerd, is vastgesteld dat het oppervlak van Ceres rijk is aan ammoniak-rijke kleimineralen. Dat kan betekenen dat Ceres niet in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter is ontstaan, maar ergens voorbij de baan van Neptunus.
Op de huidige lokatie van de dwergplaneet is het namelijk te warm voor ammoniakijs, en kunnen zich niet gemakkelijk ammoniakhoudende mineralen vormen. Een andere mogelijkheid is dat er vóór de geboorte van Ceres materiaal vanuit de buitenwijken van ons zonnestelsel in de planetoïdengordel is terechtgekomen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Misschien je bericht aanpassen naar 'heldere vlekken bestaan uit sulfaatzouten'.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zouten
'In het dagelijkse taalgebruik wordt met zout meestal keukenzout (natriumchloride of NaCl) bedoeld.'
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zouten
'In het dagelijkse taalgebruik wordt met zout meestal keukenzout (natriumchloride of NaCl) bedoeld.'
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Hoezo? In het artikel staat meerdere keren 'sulfaatzout'quote:
Misschien je bericht aanpassen naar 'heldere vlekken bestaan uit sulfaatzouten'.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zouten
'In het dagelijkse taalgebruik wordt met zout meestal keukenzout (natriumchloride of NaCl) bedoeld.'
Wat mensen ervan denken is niet mijn probleem. Sulfaat is een zout. Er is niks incorrect aan de titel
Bovendien is dat niet mijn titel. Maar de titel van astronoom Govert Shilling
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Veel mensen scannen alleen de titels van nieuws en dan krijgen ze een verkeerd idee.quote:
[..]
Hoezo? In het artikel staat meerdere keren 'sulfaatzout'
Wat mensen ervan denken is niet mijn probleem. Sulfaat is een zout. Er is niks incorrect aan de titel
Bovendien is dat niet mijn titel. Maar de titel van astronoom Govert Shilling
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
okquote:
[..]
Veel mensen scannen alleen de titels van nieuws en dan krijgen ze een verkeerd idee.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-12-2015
Dawn maakt scherpste foto's van Ceres ooit
Gerber Catena, een kraterreeks op de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe gedetailleerde foto's van het oppervlak van de dwergplaneet Ceres gemaakt. Dawn kwam in maart 2015 bij Ceres aan, en draait sinds kort in een lage omloopbaan op een gemiddelde hoogte van slechts 385 kilometer. De nieuwe foto's, gemaakt op 10 december, laten details van slechts enkele tientallen meters groot zien.
Ceres, met een middellijn van 940 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel, blijkt niet alleen veel inslagkraters aan het oppervlak te hebben, maar ook tektonische structuren en kraterketens zoals Gerber Catena. De oorsprong daarvan is nog niet duidelijk; vermoedelijk heeft Ceres ondanks zijn geringe afmetingen toch een gecompliceerde geologische geschiedenis. (GS)
klik hier voor fotoreeks
(allesoversterrenkunde)
Dawn maakt scherpste foto's van Ceres ooit
Gerber Catena, een kraterreeks op de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe gedetailleerde foto's van het oppervlak van de dwergplaneet Ceres gemaakt. Dawn kwam in maart 2015 bij Ceres aan, en draait sinds kort in een lage omloopbaan op een gemiddelde hoogte van slechts 385 kilometer. De nieuwe foto's, gemaakt op 10 december, laten details van slechts enkele tientallen meters groot zien.
Ceres, met een middellijn van 940 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel, blijkt niet alleen veel inslagkraters aan het oppervlak te hebben, maar ook tektonische structuren en kraterketens zoals Gerber Catena. De oorsprong daarvan is nog niet duidelijk; vermoedelijk heeft Ceres ondanks zijn geringe afmetingen toch een gecompliceerde geologische geschiedenis. (GS)
klik hier voor fotoreeks
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-01-2016
Wauw! Prachtige detailfoto's van dwergplaneet Ceres
Ruimtesonde Dawn heeft vanaf zo’n 385 kilometer afstand prachtige foto’s gemaakt van enkele kraters op Ceres.
Dawn maakte de foto’s tussen 19 en 23 december. Op de foto hieronder zie je één van de jongste kraters die Ceres rijk is: de Kupalo-krater. De krater is ongeveer 26 kilometer breed. Aan de rand van de krater schittert helder materiaal je tegemoet. Het gaat mogelijk om zouten. De komende tijd zullen deze heldere vlekken vergeleken worden met heldere vlekken die we al veel eerder tijdens deze missie spotten. We hebben het dan natuurlijk over de vlekken in Occator-krater die al zichtbaar werden toen Dawn nog niet eens bij Ceres was gearriveerd.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Dantu-krater
Nog zo’n mooie foto hieronder. We zien hier de door breuken gekenmerkte bodem van de Dantu-krater. De breuken doen denken aan de breuken in één van de jongste kraters op het oppervlak van onze maan (Tycho). Mogelijk zijn de breuken in de Dantu-krater ontstaan doordat de bodem nadat de krater gevormd was, opveerde.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Messor-krater
Op de foto hieronder zie je een deel van de Messor-krater. Deze krater is ongeveer 40 kilometer breed. Het is een wat oudere krater. Als je goed kijkt, zie je dat het noordelijke deel van de krater deels bedekt wordt. Het gaat waarschijnlijk om materiaal dat weggeslingerd werd toen iets ten noorden van de Messor-krater nog een krater ontstond.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ingestort
Nog zo’n heftige foto: een krater met zeer steile hellingen en richels. Waarschijnlijk ontstonden deze toen de krater tijdens zijn ontstaan deels instortte.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ruimtesonde Dawn arriveerde in maart vorig jaar bij Ceres. Eerder had de sonde al een bezoek gebracht aan planetoïde Vesta. Lees hier alles over de missie.
(scientias.nl)
Wauw! Prachtige detailfoto's van dwergplaneet Ceres
Ruimtesonde Dawn heeft vanaf zo’n 385 kilometer afstand prachtige foto’s gemaakt van enkele kraters op Ceres.
Dawn maakte de foto’s tussen 19 en 23 december. Op de foto hieronder zie je één van de jongste kraters die Ceres rijk is: de Kupalo-krater. De krater is ongeveer 26 kilometer breed. Aan de rand van de krater schittert helder materiaal je tegemoet. Het gaat mogelijk om zouten. De komende tijd zullen deze heldere vlekken vergeleken worden met heldere vlekken die we al veel eerder tijdens deze missie spotten. We hebben het dan natuurlijk over de vlekken in Occator-krater die al zichtbaar werden toen Dawn nog niet eens bij Ceres was gearriveerd.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Dantu-krater
Nog zo’n mooie foto hieronder. We zien hier de door breuken gekenmerkte bodem van de Dantu-krater. De breuken doen denken aan de breuken in één van de jongste kraters op het oppervlak van onze maan (Tycho). Mogelijk zijn de breuken in de Dantu-krater ontstaan doordat de bodem nadat de krater gevormd was, opveerde.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Messor-krater
Op de foto hieronder zie je een deel van de Messor-krater. Deze krater is ongeveer 40 kilometer breed. Het is een wat oudere krater. Als je goed kijkt, zie je dat het noordelijke deel van de krater deels bedekt wordt. Het gaat waarschijnlijk om materiaal dat weggeslingerd werd toen iets ten noorden van de Messor-krater nog een krater ontstond.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ingestort
Nog zo’n heftige foto: een krater met zeer steile hellingen en richels. Waarschijnlijk ontstonden deze toen de krater tijdens zijn ontstaan deels instortte.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ruimtesonde Dawn arriveerde in maart vorig jaar bij Ceres. Eerder had de sonde al een bezoek gebracht aan planetoïde Vesta. Lees hier alles over de missie.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
prachtig dat hij nu zo laag vliegt 
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
07-03-2016
‘Piramideberg’ op Ceres is lager dan gedacht
Zijaanzicht van de raadselachtige berg Ahuna Mons op de dwergplaneet Ceres. Deze Dawn-opname is gemaakt vanaf een hoogte van 385 kilometer. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI)
NASA-ruimtesonde Dawn, die sinds een jaar om de dwergplaneet Ceres cirkelt, heeft nieuwe opnamen gemaakt van de berg Ahuna Mons. De berg die op eerdere opnamen – vanaf grotere afstand – aan een piramide deed denken, blijkt meer op een koepel met steile wanden te lijken. De opnamen laten zien dat sommige van de hellingen van Ahuna Mons helderder zijn dan andere.
De afgelopen tijd zijn meer bergen ontdekt op Ceres, maar geen ervan is zo hoog als Ahuna Mons. Deze laatste steekt gemiddeld vier kilometer boven zijn omgeving uit – iets minder ver dan eerdere schattingen aangaven. Wetenschappers hebben nog geen idee hoe deze grote ‘puist’ op Ceres is ontstaan.
Tijdens de 47ste Lunar and Planetary Science Conference, die over twee weken in Texas wordt gehouden, zullen onderzoekers nieuwe opnamen en inzichten van en over Ceres presenteren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
‘Piramideberg’ op Ceres is lager dan gedacht
Zijaanzicht van de raadselachtige berg Ahuna Mons op de dwergplaneet Ceres. Deze Dawn-opname is gemaakt vanaf een hoogte van 385 kilometer. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI)
NASA-ruimtesonde Dawn, die sinds een jaar om de dwergplaneet Ceres cirkelt, heeft nieuwe opnamen gemaakt van de berg Ahuna Mons. De berg die op eerdere opnamen – vanaf grotere afstand – aan een piramide deed denken, blijkt meer op een koepel met steile wanden te lijken. De opnamen laten zien dat sommige van de hellingen van Ahuna Mons helderder zijn dan andere.
De afgelopen tijd zijn meer bergen ontdekt op Ceres, maar geen ervan is zo hoog als Ahuna Mons. Deze laatste steekt gemiddeld vier kilometer boven zijn omgeving uit – iets minder ver dan eerdere schattingen aangaven. Wetenschappers hebben nog geen idee hoe deze grote ‘puist’ op Ceres is ontstaan.
Tijdens de 47ste Lunar and Planetary Science Conference, die over twee weken in Texas wordt gehouden, zullen onderzoekers nieuwe opnamen en inzichten van en over Ceres presenteren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Meer over Ahuna Mons:
Dawn – één jaar in een baan om Ceres – komt met detailfoto’s van Ahuna Mons
Dawn – één jaar in een baan om Ceres – komt met detailfoto’s van Ahuna Mons
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Bright Spots and Color Differences Revealed on Ceres
[ link | afbeelding ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-04-2016
Dawn levert haarscherpe foto's van kraters op Ceres
De krater Haulani op Ceres, gefotografeerd door de ruimtesonde Dawn (de kleuren zijn versterkt). (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe opnamen gemaakt van kraters op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Dawn draait momenteel in een zeer lage baan rond Ceres, op een hoogte van slechts 385 kilometer.
Om verschillen in oppervlaktesamenstelling duidelijk zichtbaar te maken, zijn de kleuren op de opnamen versterkt. Op die manier is te zien dat zich rond de 34 kilometer grote krater Haulani blauwachtig materiaal bevindt. De precieze samenstelling en herkomst daarvan is nog een raadsel. Ook bij andere kraters op Ceres is blauwachtig materiaal gevonden.
Haulani is een relatief jonge inslagkrater; op de kraterbodem komen vrijwel geen kleinere kratertjes voor. De onderzoeksmissie van Dawn komt deze zomer ten einde. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dawn levert haarscherpe foto's van kraters op Ceres
De krater Haulani op Ceres, gefotografeerd door de ruimtesonde Dawn (de kleuren zijn versterkt). (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe opnamen gemaakt van kraters op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Dawn draait momenteel in een zeer lage baan rond Ceres, op een hoogte van slechts 385 kilometer.
Om verschillen in oppervlaktesamenstelling duidelijk zichtbaar te maken, zijn de kleuren op de opnamen versterkt. Op die manier is te zien dat zich rond de 34 kilometer grote krater Haulani blauwachtig materiaal bevindt. De precieze samenstelling en herkomst daarvan is nog een raadsel. Ook bij andere kraters op Ceres is blauwachtig materiaal gevonden.
Haulani is een relatief jonge inslagkrater; op de kraterbodem komen vrijwel geen kleinere kratertjes voor. De onderzoeksmissie van Dawn komt deze zomer ten einde. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2016
Heldere plekken op Ceres bestaan uit een andere zoutsoort dan gedacht
Het centrale deel van de krater Occator op Ceres is het helderste gebied op deze dwergplaneet. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/ASI/INAF)
De helderste plek op de dwergplaneet Ceres, op de bodem van de inslagkrater Occator, bevat de hoogste concentratie carbonaatmineralen die ooit buiten de aarde is waargenomen. Dat blijkt uit nieuw onderzoek, waarvan de resultaten vandaag (29 juni) in Nature zijn gepubliceerd.
Met een geschatte ouderdom van 80 miljoen jaar behoort Occator tot de jongste kraters op Ceres. Hij heeft een middellijn van 92 kilometer en in zijn centrum bevindt zich een koepelberg die met (relatief) helder materiaal is bedekt.
Spectrometrisch onderzoek op zichtbare en infrarode golflengten, uitgevoerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, laat zien dat dit materiaal grotendeels uit natriumcarbonaat bestaat – een zout dat op aarde in de buurt van hydrothermale bronnen (geisers en dergelijke) wordt aangetroffen. Eerder werd, op basis van ander onderzoek, nog aangenomen dat het om magnesiumsulfaat zou gaan, maar dat lijkt nu minder waarschijnlijk.
Dit zout is vrijwel zeker opgeweld uit het inwendige van Ceres. Dat betekent dat de temperaturen in het inwendige van de dwergplaneet hoger zijn dan tot nu toe werd aangenomen. Mogelijk heeft de inslag van een planetoïde geholpen om het materiaal aan de oppervlakte te krijgen, maar de onderzoekers vermoeden dat er ook inwendige processen aan het werk zijn.
Dat laatste zou erop wijzen dat er in recente geologische tijden vloeibaar water is geweest onder het Ceresoppervlak. Het zout zou een overblijfsel zijn van water dat miljoenen jaren geleden is opgeweld en vervolgens is bevroren.
Ander onderzoek dat vandaag in Nature Geoscience is gepubliceerd, laat overigens zien dat de grootste kraters op Ceres meer dan 2 kilometer diep zijn ten opzichte van hun omgeving. Deze grote diepte wijst erop dat de ondergrond op Ceres voor hooguit 40 volumeprocent uit ijs bestaat, en voor de rest uit een mengsel van gesteenten en zouten. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Heldere plekken op Ceres bestaan uit een andere zoutsoort dan gedacht
Het centrale deel van de krater Occator op Ceres is het helderste gebied op deze dwergplaneet. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/ASI/INAF)
De helderste plek op de dwergplaneet Ceres, op de bodem van de inslagkrater Occator, bevat de hoogste concentratie carbonaatmineralen die ooit buiten de aarde is waargenomen. Dat blijkt uit nieuw onderzoek, waarvan de resultaten vandaag (29 juni) in Nature zijn gepubliceerd.
Met een geschatte ouderdom van 80 miljoen jaar behoort Occator tot de jongste kraters op Ceres. Hij heeft een middellijn van 92 kilometer en in zijn centrum bevindt zich een koepelberg die met (relatief) helder materiaal is bedekt.
Spectrometrisch onderzoek op zichtbare en infrarode golflengten, uitgevoerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, laat zien dat dit materiaal grotendeels uit natriumcarbonaat bestaat – een zout dat op aarde in de buurt van hydrothermale bronnen (geisers en dergelijke) wordt aangetroffen. Eerder werd, op basis van ander onderzoek, nog aangenomen dat het om magnesiumsulfaat zou gaan, maar dat lijkt nu minder waarschijnlijk.
Dit zout is vrijwel zeker opgeweld uit het inwendige van Ceres. Dat betekent dat de temperaturen in het inwendige van de dwergplaneet hoger zijn dan tot nu toe werd aangenomen. Mogelijk heeft de inslag van een planetoïde geholpen om het materiaal aan de oppervlakte te krijgen, maar de onderzoekers vermoeden dat er ook inwendige processen aan het werk zijn.
Dat laatste zou erop wijzen dat er in recente geologische tijden vloeibaar water is geweest onder het Ceresoppervlak. Het zout zou een overblijfsel zijn van water dat miljoenen jaren geleden is opgeweld en vervolgens is bevroren.
Ander onderzoek dat vandaag in Nature Geoscience is gepubliceerd, laat overigens zien dat de grootste kraters op Ceres meer dan 2 kilometer diep zijn ten opzichte van hun omgeving. Deze grote diepte wijst erop dat de ondergrond op Ceres voor hooguit 40 volumeprocent uit ijs bestaat, en voor de rest uit een mengsel van gesteenten en zouten. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-07-2016
Ceres: dwerg met antirimpelcrème
Ceres
De dwergplaneet Ceres werd in de afgelopen 4,5 miljard jaar door vele asteroïden geraakt. Maar het oppervlak is uitzonderlijk glad, zijn er nauwelijks sporen van inslagen te zien. Terwijl Ceres volgens de statistieken tien tot vijftien kraters van meer dan 400 kilometer in diameter zou moeten hebben en minstens veertig inslagpunten van meer dan honderd kilometer.
Hoe kan dat? De buitenste korst van Ceres bestaat niet alleen uit gesteente, maar ook een aanzienlijk groot deel ijs en zout. Dit maakt het oppervlak zachter en flexibeler. Afvlakfactor nummer twee is volgens een studie van het Southwest Research Institute (VS) radioactiviteit. De straling vanuit het binnenste van Ceres genereert warmte en versnelt de nivellering van het oppervlak.
Dat blijkt uit metingen van de sonde Dawn, die de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter onderzoekt. Ceres bevindt zich ook in die regio van ons zonnestelsel. Dawn ontdekte verschillende verschillende vulkanen op het oppervlak van Ceres. Die gedragen zich anders dan op aarde; in plaats van lava spuwen ze zout water uit.
Door deze gegevens in een computersimulatie van het oppervlak te stoppen, hebben de planeetkundigen van Southwest aangetoond dat het oppervlak steeds weer glad trekt, hoe hard de dwergplaneet ook wordt geraakt. Het grootste inslagpunt is het Kerwanbekken, een 285 kilometer brede inslagstructuur, schrijven de onderzoekers in Nature Communication
(Faqt.nl)
Ceres: dwerg met antirimpelcrème
Ceres
De dwergplaneet Ceres werd in de afgelopen 4,5 miljard jaar door vele asteroïden geraakt. Maar het oppervlak is uitzonderlijk glad, zijn er nauwelijks sporen van inslagen te zien. Terwijl Ceres volgens de statistieken tien tot vijftien kraters van meer dan 400 kilometer in diameter zou moeten hebben en minstens veertig inslagpunten van meer dan honderd kilometer.
Hoe kan dat? De buitenste korst van Ceres bestaat niet alleen uit gesteente, maar ook een aanzienlijk groot deel ijs en zout. Dit maakt het oppervlak zachter en flexibeler. Afvlakfactor nummer twee is volgens een studie van het Southwest Research Institute (VS) radioactiviteit. De straling vanuit het binnenste van Ceres genereert warmte en versnelt de nivellering van het oppervlak.
Dat blijkt uit metingen van de sonde Dawn, die de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter onderzoekt. Ceres bevindt zich ook in die regio van ons zonnestelsel. Dawn ontdekte verschillende verschillende vulkanen op het oppervlak van Ceres. Die gedragen zich anders dan op aarde; in plaats van lava spuwen ze zout water uit.
Door deze gegevens in een computersimulatie van het oppervlak te stoppen, hebben de planeetkundigen van Southwest aangetoond dat het oppervlak steeds weer glad trekt, hoe hard de dwergplaneet ook wordt geraakt. Het grootste inslagpunt is het Kerwanbekken, een 285 kilometer brede inslagstructuur, schrijven de onderzoekers in Nature Communication
(Faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Straks willen ze er nog naar toe als de zoutpot leeg is!quote:
[..]
Veel mensen scannen alleen de titels van nieuws en dan krijgen ze een verkeerd idee.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
quote:
[..]
Straks willen ze er nog naar toe als de zoutpot leeg is!
zo dat was lang geleden!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
03-08-2016
Dwergplaneet Ceres heeft een rotsachtige kern en een slappe ijsmantel
Deze artist’s impression toont de vermoedelijke inwendige structuur van dwergplaneet Ceres, zoals afgeleid uit meetgegevens van de ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres heeft een vrij ‘slap’ inwendige, bestaande uit een rotsachtige kern en een mantel van ijs en andere lichte materialen. Dat wordt afgeleid uit subtiele veranderingen in de bewegingen van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt (Nature, 4 augustus).
De variaties in de baanbeweging van Dawn kunnen worden afgeleid uit de radiosignalen die tussen Dawn en de aarde worden uitgewisseld. Aan de hand van de aankomsttijden van deze signalen kan de snelheid van de ruimtesonde tot op 0,1 millimeter per seconde worden gemeten.
De meetgegevens wijzen erop dat het inwendige Ceres deels gedifferentieerd is. Dat wil zeggen dat de dwergplaneet vroeg in haar bestaan warm genoeg is geweest om zware en lichtere materialen van elkaar te scheiden. Maar de scheiding tussen de verschillende lagen is minder geprononceerd als bij bijvoorbeeld de aarde en de maan: er heeft zich bijvoorbeeld geen aparte ijzerkern gevormd.
Verder hebben de gegevens bevestigd dat Ceres in hydrostatisch evenwicht is, wat betekent dat haar vorm volledig wordt bepaald door haar rotatie. Dat is een van de voorwaarden waaraan een om de zon draaiend hemellichaam moet voldoen om zich ‘dwergplaneet’ te mogen noemen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dwergplaneet Ceres heeft een rotsachtige kern en een slappe ijsmantel
Deze artist’s impression toont de vermoedelijke inwendige structuur van dwergplaneet Ceres, zoals afgeleid uit meetgegevens van de ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres heeft een vrij ‘slap’ inwendige, bestaande uit een rotsachtige kern en een mantel van ijs en andere lichte materialen. Dat wordt afgeleid uit subtiele veranderingen in de bewegingen van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt (Nature, 4 augustus).
De variaties in de baanbeweging van Dawn kunnen worden afgeleid uit de radiosignalen die tussen Dawn en de aarde worden uitgewisseld. Aan de hand van de aankomsttijden van deze signalen kan de snelheid van de ruimtesonde tot op 0,1 millimeter per seconde worden gemeten.
De meetgegevens wijzen erop dat het inwendige Ceres deels gedifferentieerd is. Dat wil zeggen dat de dwergplaneet vroeg in haar bestaan warm genoeg is geweest om zware en lichtere materialen van elkaar te scheiden. Maar de scheiding tussen de verschillende lagen is minder geprononceerd als bij bijvoorbeeld de aarde en de maan: er heeft zich bijvoorbeeld geen aparte ijzerkern gevormd.
Verder hebben de gegevens bevestigd dat Ceres in hydrostatisch evenwicht is, wat betekent dat haar vorm volledig wordt bepaald door haar rotatie. Dat is een van de voorwaarden waaraan een om de zon draaiend hemellichaam moet voldoen om zich ‘dwergplaneet’ te mogen noemen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-09-2016
Dwergplaneet Ceres vertoont tekenen van recent ‘ijsvulkanisme’
Deze detailrijke opname van ruimtesonde Dawn toont Ahuna Mons op Ceres. Er zijn aanwijzingen dat de berg is ontstaan voor cryovulkanisme. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het landschap op de dwergplaneet Ceres vertoont verse sporen van cryovulkanisme – een vorm van vulkanisme waarbij (half gesmolten) ijs de rol van ‘lava’ vervult. Dat is een van de conclusies die wetenschappers trekken uit het onderzoek met de ruimtesonde Dawn, die sinds maart van dit jaar om Ceres cirkelt. De onderzoeksresultaten worden deze week breed uitgemeten in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
De belangrijkste aanwijzing voor cryovulkanisme op Ceres is Ahuna Mons. Onder meer de vorm van deze ruim 4 kilometer hoge berg, die een brede ellipsvormige basis heeft en een ingezakte top, wijst erop dat deze door ijsvulkanisme is ontstaan. Modelberekeningen laten zien dat Ahuna Mons is gevormd ná de kraters in zijn omgeving, wat erop wijst dat hij van relatief recente datum moet zijn. Hij vertoont ook vrijwel geen tekenen van erosie.
Onduidelijk is nog door welk materiaal het cryovulkanisme op Ceres wordt aangedreven. Volgens de wetenschappers die Ahuna Mons onder de loep hebben genomen, zou het kunnen gaan om waterijs vermengd met chloorhoudende zouten, zoals die ook elders op Ceres zijn aangetroffen.
Bij een van de vijf andere onderzoeken waarvan de resultaten nu in Science zijn gepubliceerd zijn aanwijzingen gevonden dat er op de bodem van sommige kraters op de dwergplaneet waterijs ligt. De omstandigheden op Ceres zijn zodanig, dat zulke ijsvoorraden binnen tien jaar zouden moeten verdampen. Mogelijk gaat het om ijs dat door een recente inslag of aardverschuiving bloot is komen te liggen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dwergplaneet Ceres vertoont tekenen van recent ‘ijsvulkanisme’
Deze detailrijke opname van ruimtesonde Dawn toont Ahuna Mons op Ceres. Er zijn aanwijzingen dat de berg is ontstaan voor cryovulkanisme. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het landschap op de dwergplaneet Ceres vertoont verse sporen van cryovulkanisme – een vorm van vulkanisme waarbij (half gesmolten) ijs de rol van ‘lava’ vervult. Dat is een van de conclusies die wetenschappers trekken uit het onderzoek met de ruimtesonde Dawn, die sinds maart van dit jaar om Ceres cirkelt. De onderzoeksresultaten worden deze week breed uitgemeten in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
De belangrijkste aanwijzing voor cryovulkanisme op Ceres is Ahuna Mons. Onder meer de vorm van deze ruim 4 kilometer hoge berg, die een brede ellipsvormige basis heeft en een ingezakte top, wijst erop dat deze door ijsvulkanisme is ontstaan. Modelberekeningen laten zien dat Ahuna Mons is gevormd ná de kraters in zijn omgeving, wat erop wijst dat hij van relatief recente datum moet zijn. Hij vertoont ook vrijwel geen tekenen van erosie.
Onduidelijk is nog door welk materiaal het cryovulkanisme op Ceres wordt aangedreven. Volgens de wetenschappers die Ahuna Mons onder de loep hebben genomen, zou het kunnen gaan om waterijs vermengd met chloorhoudende zouten, zoals die ook elders op Ceres zijn aangetroffen.
Bij een van de vijf andere onderzoeken waarvan de resultaten nu in Science zijn gepubliceerd zijn aanwijzingen gevonden dat er op de bodem van sommige kraters op de dwergplaneet waterijs ligt. De omstandigheden op Ceres zijn zodanig, dat zulke ijsvoorraden binnen tien jaar zouden moeten verdampen. Mogelijk gaat het om ijs dat door een recente inslag of aardverschuiving bloot is komen te liggen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-12-2016
Overal op Ceres is water te vinden
Dawn-opname van een van de kraters nabij de noordpool van de dwergplaneet Ceres, waar het altijd donker en (vooral) heel koud is. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Uit gegevens van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn blijkt dat er zowel op als vlak onder het oppervlak van de dwergplaneet Ceres ijs c.q. bevroren water te vinden is. Het oppervlakte-ijs bevindt zich op de donkere bodems van kraters nabij de noordpool. Het ondergrondse ijs is over een veel groter gebied verspreid (Nature Astronomy en Science, 16 december).
Het ondergrondse ijs is opgespoord met het instrument GRaND, dat de concentraties van waterstof, ijzer en kalium in de bovenste meter van de bodem van Ceres heeft gemeten. De waterstofconcentratie wordt gezien als een indicatie voor de aanwezigheid van water, dat bij de zeer lage temperaturen op de dwergplaneet in bevroren toestand moet zijn.
De verborgen ijsvoorraden vormen geen vaste laag. Het is waarschijnlijk een poreus mengsel van rotsachtig materiaal en enkele tientallen procenten ijs. Dat is in overeenstemming met theoretische voorspellingen van bijna dertig jaar geleden, die aangaven dat ijs vlak onder het oppervlak van Ceres miljarden jaren kan standhouden zonder te sublimeren.
De ijsvoorraden op de bodems van de poolkraters hebben een veel bescheidener omvang. Wetenschappers hebben honderden van deze kraters onderzocht op heldere plekken die op de aanwezigheid van ijs wijzen. Slechts bij tien ervan is inderdaad ijs aangetroffen.
De poolkraters, waarvan de bodems bijna voortdurend in duisternis zijn gehuld, fungeren als ‘koudevallen’. De heersende temperaturen zijn dermate laag dat eventuele watermoleculen die hier verzeild raken onherroepelijk als ijs neerslaan. Deze watermoleculen kunnen afkomstig zijn uit de ijskorst van de dwergplaneet, maar ook uit de ruimte. Ook in kraters bij de polen van de maan en van de planeet Mercurius zijn van deze ijsafzettingen aangetroffen.
(allesoversterrenkunde)
Overal op Ceres is water te vinden
Dawn-opname van een van de kraters nabij de noordpool van de dwergplaneet Ceres, waar het altijd donker en (vooral) heel koud is. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Uit gegevens van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn blijkt dat er zowel op als vlak onder het oppervlak van de dwergplaneet Ceres ijs c.q. bevroren water te vinden is. Het oppervlakte-ijs bevindt zich op de donkere bodems van kraters nabij de noordpool. Het ondergrondse ijs is over een veel groter gebied verspreid (Nature Astronomy en Science, 16 december).
Het ondergrondse ijs is opgespoord met het instrument GRaND, dat de concentraties van waterstof, ijzer en kalium in de bovenste meter van de bodem van Ceres heeft gemeten. De waterstofconcentratie wordt gezien als een indicatie voor de aanwezigheid van water, dat bij de zeer lage temperaturen op de dwergplaneet in bevroren toestand moet zijn.
De verborgen ijsvoorraden vormen geen vaste laag. Het is waarschijnlijk een poreus mengsel van rotsachtig materiaal en enkele tientallen procenten ijs. Dat is in overeenstemming met theoretische voorspellingen van bijna dertig jaar geleden, die aangaven dat ijs vlak onder het oppervlak van Ceres miljarden jaren kan standhouden zonder te sublimeren.
De ijsvoorraden op de bodems van de poolkraters hebben een veel bescheidener omvang. Wetenschappers hebben honderden van deze kraters onderzocht op heldere plekken die op de aanwezigheid van ijs wijzen. Slechts bij tien ervan is inderdaad ijs aangetroffen.
De poolkraters, waarvan de bodems bijna voortdurend in duisternis zijn gehuld, fungeren als ‘koudevallen’. De heersende temperaturen zijn dermate laag dat eventuele watermoleculen die hier verzeild raken onherroepelijk als ijs neerslaan. Deze watermoleculen kunnen afkomstig zijn uit de ijskorst van de dwergplaneet, maar ook uit de ruimte. Ook in kraters bij de polen van de maan en van de planeet Mercurius zijn van deze ijsafzettingen aangetroffen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-01-2017
Dwergplaneet Ceres is gecamoufleerd met planetoïdenstof
Het noordelijk halfrond van de dwergplaneet Ceres, gefotografeerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het uiterlijk van de kleine hemellichamen in het buitenste deel van ons zonnestelsel zou wel eens bedrieglijk kunnen zijn. Onderzoek met NASA’s ‘vliegende sterrenwacht’ SOFIA wijst er namelijk op dat planetoïden en dwergplaneten gecamoufleerd zijn met een dun laagje materiaal dat ergens anders vandaan komt.
De SOFIA-gegevens laten zien dat het oppervlak van de dwergplaneet CERES is bedekt met aanzienlijke hoeveelheden materiaal dat uit puin van andere planetoïden lijkt te bestaan. Het materiaal is waarschijnlijk afkomstig van planetoïden die tientallen miljoenen jaren geleden zijn ingeslagen. Het is als stof neergedwarreld vanuit de interplanetaire ruimte.
Tot nu toe wordt Ceres gerekend tot dezelfde categorie als waartoe driekwart van alle planetoïden behoren – de zogeheten C-klasse. Maar de mid-infraroodspectra van SOFIA laten echter zien dat Ceres aanzienlijk afwijkt van andere planetoïden van deze klasse.
De onderzoeksresultaten geven aan dat het uiterlijk van een planetoïde of dwergplaneet niet per se kenmerkend is voor zijn intrinsieke samenstelling. Dat geldt niet alleen voor Ceres, maar bijvoorbeeld ook voor Pluto en andere objecten in het buitengebied van ons zonnestelsel.
Het feit dat op Ceres eerder al ammoniak- en waterhoudende kleimineralen zijn aangetroffen, kan er volgens de onderzoekers op wijzen dat de dwergplaneet wellicht niet op zijn huidige plek – in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter – is ontstaan. Hij zou afkomstig kunnen zijn uit de regio van Pluto en in een later stadium richting zon zijn gemigreerd. (EE)
(allesoversterrenkune)
Dwergplaneet Ceres is gecamoufleerd met planetoïdenstof
Het noordelijk halfrond van de dwergplaneet Ceres, gefotografeerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het uiterlijk van de kleine hemellichamen in het buitenste deel van ons zonnestelsel zou wel eens bedrieglijk kunnen zijn. Onderzoek met NASA’s ‘vliegende sterrenwacht’ SOFIA wijst er namelijk op dat planetoïden en dwergplaneten gecamoufleerd zijn met een dun laagje materiaal dat ergens anders vandaan komt.
De SOFIA-gegevens laten zien dat het oppervlak van de dwergplaneet CERES is bedekt met aanzienlijke hoeveelheden materiaal dat uit puin van andere planetoïden lijkt te bestaan. Het materiaal is waarschijnlijk afkomstig van planetoïden die tientallen miljoenen jaren geleden zijn ingeslagen. Het is als stof neergedwarreld vanuit de interplanetaire ruimte.
Tot nu toe wordt Ceres gerekend tot dezelfde categorie als waartoe driekwart van alle planetoïden behoren – de zogeheten C-klasse. Maar de mid-infraroodspectra van SOFIA laten echter zien dat Ceres aanzienlijk afwijkt van andere planetoïden van deze klasse.
De onderzoeksresultaten geven aan dat het uiterlijk van een planetoïde of dwergplaneet niet per se kenmerkend is voor zijn intrinsieke samenstelling. Dat geldt niet alleen voor Ceres, maar bijvoorbeeld ook voor Pluto en andere objecten in het buitengebied van ons zonnestelsel.
Het feit dat op Ceres eerder al ammoniak- en waterhoudende kleimineralen zijn aangetroffen, kan er volgens de onderzoekers op wijzen dat de dwergplaneet wellicht niet op zijn huidige plek – in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter – is ontstaan. Hij zou afkomstig kunnen zijn uit de regio van Pluto en in een later stadium richting zon zijn gemigreerd. (EE)
(allesoversterrenkune)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
|
|
