W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
ZONDAGNACHT TOTALE MAANSVERDUISTERING ZICHTBAAR
In de nacht van zondag op maandag is een totale maansverduistering te zien.
Tussen 4.11 uur en 5.24 uur bevindt de maan zich volgens Weeronline.nl geheel in de schaduw van de aarde en zal daardoor rood kleuren.
De maansverduistering valt samen met een zogenoemde 'supermaan', de maan staat dan extra dicht bij de aarde. Dit is een gevolg van het feit dat de baan van de maan om de aarde geen perfecte cirkel is. In de nacht van zondag op maandag is de rode maan hierdoor gezien vanaf de aarde extra groot.
De weersverwachting ziet er volgens Weeronline gunstig uit. Het is zondagnacht waarschijnlijk helder weer. Alleen mist zou eventueel het zicht belemmeren.
Op 21 januari 2019 zal de volgende totale maansverduistering in Nederland te zien zijn, aldus het weerinstituut.
Nu.nl
ScienceAlert
[ Bericht 26% gewijzigd door Kijkertje op 24-09-2015 14:41:23 ]
In de nacht van zondag op maandag is een totale maansverduistering te zien.
Tussen 4.11 uur en 5.24 uur bevindt de maan zich volgens Weeronline.nl geheel in de schaduw van de aarde en zal daardoor rood kleuren.
De maansverduistering valt samen met een zogenoemde 'supermaan', de maan staat dan extra dicht bij de aarde. Dit is een gevolg van het feit dat de baan van de maan om de aarde geen perfecte cirkel is. In de nacht van zondag op maandag is de rode maan hierdoor gezien vanaf de aarde extra groot.
De weersverwachting ziet er volgens Weeronline gunstig uit. Het is zondagnacht waarschijnlijk helder weer. Alleen mist zou eventueel het zicht belemmeren.
Op 21 januari 2019 zal de volgende totale maansverduistering in Nederland te zien zijn, aldus het weerinstituut.
Nu.nl
ScienceAlert
[ Bericht 26% gewijzigd door Kijkertje op 24-09-2015 14:41:23 ]
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
Tour the Solar System at the Speed of Light (Video)
As astoundingly fast as light moves through a vacuum, it’s still a pretty pokey speed limit for getting around in the Universe. It would take four years (and some change) to get to the local planning department over at Alpha Centauri. Wake me up when we’re there!
It’s one thing to run the numbers on this phenomena and marvel at the great expanse of space, but another to actually see it happening, in real-time.
Thanks to animator Alphonse Swinehart, you can do just that in this recently released video. According to his description, “This animation illustrates, in real-time, the journey of a photon of light emitted from the sun and traveling across a portion of the solar system.”
Swinehart arbitrarily adjusted the alignment of planets and asteroids to ensure that the camera’s viewpoint would take in all of the relatively few scenic opportunities along the route out to Jupiter, a 45-minutes ride so featureless that it will have you yearning for a few acres of cornfields to stare at out of the window along the way.
Grab a beverage and a snack and get settled in for the ride … and be glad Swinehart didn’t tack on the extra half-hour or so it would have taken to get all the way out to Saturn.
As astoundingly fast as light moves through a vacuum, it’s still a pretty pokey speed limit for getting around in the Universe. It would take four years (and some change) to get to the local planning department over at Alpha Centauri. Wake me up when we’re there!
It’s one thing to run the numbers on this phenomena and marvel at the great expanse of space, but another to actually see it happening, in real-time.
Thanks to animator Alphonse Swinehart, you can do just that in this recently released video. According to his description, “This animation illustrates, in real-time, the journey of a photon of light emitted from the sun and traveling across a portion of the solar system.”
Swinehart arbitrarily adjusted the alignment of planets and asteroids to ensure that the camera’s viewpoint would take in all of the relatively few scenic opportunities along the route out to Jupiter, a 45-minutes ride so featureless that it will have you yearning for a few acres of cornfields to stare at out of the window along the way.
Grab a beverage and a snack and get settled in for the ride … and be glad Swinehart didn’t tack on the extra half-hour or so it would have taken to get all the way out to Saturn.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Even een noob-vraagje: In Sci-Fi films en documentaires (Through the wormhole / How the universe works) worden wel eens dit soort plaatjes gebruikt:
Dat zou toch niet kunnen volgens de natuurkundige wetten? De aantrekkingskracht van / naar de hemellichamen zou toch te groot zijn, waardoor een botsing volgt?
Dat zou toch niet kunnen volgens de natuurkundige wetten? De aantrekkingskracht van / naar de hemellichamen zou toch te groot zijn, waardoor een botsing volgt?
I'm only responsible for what I say, not for what you understand.
08-10-2015
NASA en ESA bundelen krachten in 'Armageddon'-project tegen asteroïdes
Ruimtesonde AIM registreert de impact van DART op Didymoon in deze illustratie van ESA. © ESA.
Ruimtevaart Het Europese ruimtevaartagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA gaan samen de mensheid redden van het armageddon. Net zoals in de gelijknamige kaskraker uit 1998 gaan beide agentschappen een asteroïde te lijf om te onderzoeken hoe asteroïdes die op de aarde afstevenen uit koers kunnen worden gebracht.
In 2012 kondigden NASA en ESA aan dat ze samen gaan onderzoeken hoe ze potentieel gevaarlijke asteroïdes uit koers kunnen brengen. Eerder dit jaar werd het onderzoeksobject bekendgemaakt: 65803 Didymos, een 'dubbele' asteroïde waarbij een kleinere asteroïde rond een grotere cirkelt.
Voor het project, dat Asteroid Impact & Deflection Assessment (AIDA) werd gedoopt, zijn twee ruimtetuigen nodig, één van ESA en één van NASA. De ruimtesonde van ESA kreeg de naam Asteroid Impact Mission (AIM). AIM zal in 2020 worden gelanceerd richting Didymos om de baan en de fysieke samenstelling van de komeet en zijn kleine broertje Didymoon te bestuderen.
Twee jaar later zal dan het ruimtetuig van de NASA worden gelanceerd. De sonde, die de toepasselijke naam Double Asteroid Redirection Test (DART) kreeg, zal zichzelf te pletter storten op Didymoon. AIM zal de impact van DART meten en de data naar de aarde sturen.
Ruimtesonde AIM zal in 2020 gelanceerd worden om de dubbele asteroïde Didymos te onderzoeken. © ESA.
Atoombom
Didymoon is maar 160 meter in diameter en is dus geen reusachtige asteroïde zoals in 'Armageddon', waarbij Bruce Willis een atoombom nodig had om de asteroïde op te blazen. Via het experiment hopen NASA en ESA meer te weten te komen over de impact van DART op de baan van Didymoon, en hoeveel kracht er nodig zou zijn om een asteroïde die op de aarde afstevent uit koers te brengen.
"Om de aarde te beschermen tegen potentieel gevaarlijke meteorietinslagen moeten we asteroïdes veel beter begrijpen", zei Patrick Michel, de leider van het AIM-team, vorige week op het European Planetary Science Congress. "AIDA zal de eerste missie zijn om een binaire asteroïde te onderzoeken, en de eerste om te testen of we een asteroïde uit koers kunnen brengen door de impact van een ruimtetuig."
(HLN)
NASA en ESA bundelen krachten in 'Armageddon'-project tegen asteroïdes
Ruimtesonde AIM registreert de impact van DART op Didymoon in deze illustratie van ESA. © ESA.
Ruimtevaart Het Europese ruimtevaartagentschap ESA en zijn Amerikaanse tegenhanger NASA gaan samen de mensheid redden van het armageddon. Net zoals in de gelijknamige kaskraker uit 1998 gaan beide agentschappen een asteroïde te lijf om te onderzoeken hoe asteroïdes die op de aarde afstevenen uit koers kunnen worden gebracht.
In 2012 kondigden NASA en ESA aan dat ze samen gaan onderzoeken hoe ze potentieel gevaarlijke asteroïdes uit koers kunnen brengen. Eerder dit jaar werd het onderzoeksobject bekendgemaakt: 65803 Didymos, een 'dubbele' asteroïde waarbij een kleinere asteroïde rond een grotere cirkelt.
Voor het project, dat Asteroid Impact & Deflection Assessment (AIDA) werd gedoopt, zijn twee ruimtetuigen nodig, één van ESA en één van NASA. De ruimtesonde van ESA kreeg de naam Asteroid Impact Mission (AIM). AIM zal in 2020 worden gelanceerd richting Didymos om de baan en de fysieke samenstelling van de komeet en zijn kleine broertje Didymoon te bestuderen.
Twee jaar later zal dan het ruimtetuig van de NASA worden gelanceerd. De sonde, die de toepasselijke naam Double Asteroid Redirection Test (DART) kreeg, zal zichzelf te pletter storten op Didymoon. AIM zal de impact van DART meten en de data naar de aarde sturen.
Ruimtesonde AIM zal in 2020 gelanceerd worden om de dubbele asteroïde Didymos te onderzoeken. © ESA.
Atoombom
Didymoon is maar 160 meter in diameter en is dus geen reusachtige asteroïde zoals in 'Armageddon', waarbij Bruce Willis een atoombom nodig had om de asteroïde op te blazen. Via het experiment hopen NASA en ESA meer te weten te komen over de impact van DART op de baan van Didymoon, en hoeveel kracht er nodig zou zijn om een asteroïde die op de aarde afstevent uit koers te brengen.
"Om de aarde te beschermen tegen potentieel gevaarlijke meteorietinslagen moeten we asteroïdes veel beter begrijpen", zei Patrick Michel, de leider van het AIM-team, vorige week op het European Planetary Science Congress. "AIDA zal de eerste missie zijn om een binaire asteroïde te onderzoeken, en de eerste om te testen of we een asteroïde uit koers kunnen brengen door de impact van een ruimtetuig."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
je kunt je bijvoorbeeld ook afvragen waarom dit niet gebeurt met Jupiter en zijn manenquote:Op woensdag 30 september 2015 08:38 schreef Its_Muppet het volgende:
Even een noob-vraagje: In Sci-Fi films en documentaires (Through the wormhole / How the universe works) worden wel eens dit soort plaatjes gebruikt:
[ afbeelding ]
Dat zou toch niet kunnen volgens de natuurkundige wetten? De aantrekkingskracht van / naar de hemellichamen zou toch te groot zijn, waardoor een botsing volgt?
Misschien dat je iets aan dit antwoord hebt
https://www.ikhebeenvraag(...)n-niet-uit-zijn-baan
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-10-2015
Jonge ster lijkt planeet te hebben verwoest
Hubble- en VLT-opnamen van de stofschijf rond de ster AU Microscopii. De schaalverdeling bovenaan toont de diameter van de baan van de planeet Neptunus om onze eigen zon. (ESO, NASA & ESA)
Astronomen hebben nog nooit eerder waargenomen structuren ontdekt in de protoplanetaire schijf rond de nabije ster AU Microscopii. De snel bewegende, golfachtige structuren in de schijf lijken in niets op wat ooit is gezien of voorspeld (Nature, 8 oktober).
AU Microscopii, of AU Mic, is een jonge ster op 32 lichtjaar van de aarde. Dat deze ster is omgeven door een schijf van materie is al een tijdje bekend. Aangenomen wordt dat deze is ontstaan doordat planetoïden – planetaire ‘bouwstenen’ – zo hard met elkaar zijn gebotst dat ze tot stof zijn vermalen.
Bij onderzoek van opnamen gemaakt met de Europese Very Large Telescope en de Hubble-ruimtetelescoop is nu iets bijzonder vreemds ontdekt. De beelden tonen een aantal golfachtige structuren op verschillende afstanden van de ster, die doen denken aan rimpelingen in water.
De rimpelingen blijken zich in de loop van de tijd te verplaatsen. En snel ook: ze verwijderen zich met snelheden van meer dan 40.000 kilometer per uur van de ster. Minstens drie structuren bewegen zo snel dat ze aan de aantrekkende zwaartekracht van de ster kunnen ontsnappen.
De astronomen kunnen niet met zekerheid zeggen waardoor de mysterieuze rimpelingen zijn ontstaan. De oorzaak wordt voorlopig gezocht bij de activiteit van de jonge ster. AU Mic produceert vaak zogeheten zonnevlammen – enorme uitbarstingen aan zijn oppervlak. Mogelijk heeft een van deze uitbarstingen ervoor gezorgd dat een planeet-in-wording in de stofschijf (deels) is verwoest. Het daarbij vrijgekomen materiaal zou zich nu een weg door de stofschijf banen.
(allesoversterrenkunde)
Jonge ster lijkt planeet te hebben verwoest
Hubble- en VLT-opnamen van de stofschijf rond de ster AU Microscopii. De schaalverdeling bovenaan toont de diameter van de baan van de planeet Neptunus om onze eigen zon. (ESO, NASA & ESA)
Astronomen hebben nog nooit eerder waargenomen structuren ontdekt in de protoplanetaire schijf rond de nabije ster AU Microscopii. De snel bewegende, golfachtige structuren in de schijf lijken in niets op wat ooit is gezien of voorspeld (Nature, 8 oktober).
AU Microscopii, of AU Mic, is een jonge ster op 32 lichtjaar van de aarde. Dat deze ster is omgeven door een schijf van materie is al een tijdje bekend. Aangenomen wordt dat deze is ontstaan doordat planetoïden – planetaire ‘bouwstenen’ – zo hard met elkaar zijn gebotst dat ze tot stof zijn vermalen.
Bij onderzoek van opnamen gemaakt met de Europese Very Large Telescope en de Hubble-ruimtetelescoop is nu iets bijzonder vreemds ontdekt. De beelden tonen een aantal golfachtige structuren op verschillende afstanden van de ster, die doen denken aan rimpelingen in water.
De rimpelingen blijken zich in de loop van de tijd te verplaatsen. En snel ook: ze verwijderen zich met snelheden van meer dan 40.000 kilometer per uur van de ster. Minstens drie structuren bewegen zo snel dat ze aan de aantrekkende zwaartekracht van de ster kunnen ontsnappen.
De astronomen kunnen niet met zekerheid zeggen waardoor de mysterieuze rimpelingen zijn ontstaan. De oorzaak wordt voorlopig gezocht bij de activiteit van de jonge ster. AU Mic produceert vaak zogeheten zonnevlammen – enorme uitbarstingen aan zijn oppervlak. Mogelijk heeft een van deze uitbarstingen ervoor gezorgd dat een planeet-in-wording in de stofschijf (deels) is verwoest. Het daarbij vrijgekomen materiaal zou zich nu een weg door de stofschijf banen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-10-2015
"Mysterieus licht van ster duidt mogelijk op bestaan aliens"
© thinkstock.
Astronomen staan voor een raadsel na de ontdekking van een ster waar talloze mysterieuze objecten omheen cirkelen. Het lichtpatroon dat KIC 8462852 uitstraalt, is bij geen enkele van 150.000 andere bekeken sterren te zien. Een verklaring hebben wetenschappers niet, maar ze vermoeden dat het gaat om werk van... buitenaards leven.
Een foto van het sterrenbeeld Lyra (Lier), een van de twee sterrenbeelden waar de bijzondere ster zich tussen bevindt. © Wikipedia.
Flauwekul
De Nederlandse wetenschapsjournalist Govert Schilling heeft al over de ster gehoord. Hij vindt het idee dat het mysterieuze licht duidt op aliens 'flauwekul'. ,,Er zijn talloze verklaringen die veel logischer zijn, bijvoorbeeld dat het om stof gaat'', zegt hij. ,,En daarvan weten we wel zeker dat het bestaat. Een Amerikaanse wetenschapper zei eens dat je voor buitengewone claims ook buitengewoon bewijs moet hebben. En het bestaan van buitenaards leven is een buitengewone claim, waarvoor geen bewijs is. Je moet pas gaan denken aan buitenaardse wezens als al het andere is uitgesloten.''
Opmerkelijke objecten die rond sterren zweven, zijn mogelijk dé indicatie voor onontdekte wezens in de ruimte. Dat roept het SETI-instituut, dat onderzoek doet naar buitenaards leven, al jaren. En het lichtpatroon van deze bijzondere ster lijkt te worden veroorzaakt door, jawel, onbekende objecten.
KIC 8462852 is zo'n 1.480 lichtjaren verwijderd van ons. Dat is ongeveer 14 biljard kilometer (een 14 met 15 nullen erachter). Héél ver dus. De ster kwam aan het licht dankzij oplettende burgers. Amerikaanse wetenschappers gebruiken onder meer de zogenoemde Kepler Space Telescope om naar sterren te kijken, maar het menselijk oog kan soms beter patronen ontdekken dan apparatuur.
Daarom hadden wetenschappers de hulp van burgers ingeroepen om vanuit huis mee te kijken naar de 150.000 sterren die de Kepler Telescope observeert. Dat kan niet met het blote oog, maar wel dankzij beelden van de telescoop, die al sinds 2009 naar de hemel kijkt.
Cirkelende objecten
In 2011 viel het meerdere burgers op dat één 'bizarre' ster een heel ander lichtpatroon uitstraalde dan de andere sterren. Ook de onderzoekers hadden nog nooit zoiets gezien. Zij denken dat het lichtpatroon wordt veroorzaakt door een hoop objecten die om de ster heen cirkelt.
Dat zou niet zo raar zijn als de ster jong is. Toen het zonnestelsel ontstond, draaide er tenslotte ook een verzameling stof en andere objecten om de zon (die ook een ster is). Maar: de ster is niet jong. Als dat zo was, zou er stof omheen zweven dat infraroodlicht uitstraalt. En dat is niet zo.
Alien
Wat voor objecten zorgen dan voor het opmerkelijke lichtpatroon? Wetenschappers weten het niet zeker. Het lijkt geen normaal ruimteafval te zijn. Dat zou al lang verdwenen zijn, bijvoorbeeld door in de oppervlakte van de ster te zijn opgenomen.
Het kan gaan om resten van botsende asteroïdes. Of om een enorme groep kometen, meegekomen met een andere ster die dichtbij de bijzondere ster kwam. Of: om een aanwijzing voor buitenaards leven.
Onderzoeker Jason Wright van de Penn State Universiteit denkt dat de objecten bij de bijzondere ster mogelijk een soort lichtpanelen zijn waarmee buitenaardse wezens proberen energie op te wekken. ,,Aliens moeten altijd de laatste verklaring zijn waar je naar kijkt, maar dit ziet eruit als iets wat buitenaardse wezens zouden bouwen'', zegt hij tegen The Atlantic.
Radiostralen
Talloze onderzoekers kunnen dan ook niet wachten om te kijken wat er aan de hand is. Het plan is om een enorme radiotelescoop op de ster te richten en te zien of er radiostralen vandaan komen die duiden op technologische activiteit bij de ster. Als alles goed gaat, gebeurt dat in januari. Tot die tijd is het de vraag of er vanuit de omgeving van de mysterieuze ster wezens naar de wetenschappers terugkijken
(HLN)
"Mysterieus licht van ster duidt mogelijk op bestaan aliens"
© thinkstock.
Astronomen staan voor een raadsel na de ontdekking van een ster waar talloze mysterieuze objecten omheen cirkelen. Het lichtpatroon dat KIC 8462852 uitstraalt, is bij geen enkele van 150.000 andere bekeken sterren te zien. Een verklaring hebben wetenschappers niet, maar ze vermoeden dat het gaat om werk van... buitenaards leven.
Een foto van het sterrenbeeld Lyra (Lier), een van de twee sterrenbeelden waar de bijzondere ster zich tussen bevindt. © Wikipedia.
Flauwekul
De Nederlandse wetenschapsjournalist Govert Schilling heeft al over de ster gehoord. Hij vindt het idee dat het mysterieuze licht duidt op aliens 'flauwekul'. ,,Er zijn talloze verklaringen die veel logischer zijn, bijvoorbeeld dat het om stof gaat'', zegt hij. ,,En daarvan weten we wel zeker dat het bestaat. Een Amerikaanse wetenschapper zei eens dat je voor buitengewone claims ook buitengewoon bewijs moet hebben. En het bestaan van buitenaards leven is een buitengewone claim, waarvoor geen bewijs is. Je moet pas gaan denken aan buitenaardse wezens als al het andere is uitgesloten.''
Opmerkelijke objecten die rond sterren zweven, zijn mogelijk dé indicatie voor onontdekte wezens in de ruimte. Dat roept het SETI-instituut, dat onderzoek doet naar buitenaards leven, al jaren. En het lichtpatroon van deze bijzondere ster lijkt te worden veroorzaakt door, jawel, onbekende objecten.
KIC 8462852 is zo'n 1.480 lichtjaren verwijderd van ons. Dat is ongeveer 14 biljard kilometer (een 14 met 15 nullen erachter). Héél ver dus. De ster kwam aan het licht dankzij oplettende burgers. Amerikaanse wetenschappers gebruiken onder meer de zogenoemde Kepler Space Telescope om naar sterren te kijken, maar het menselijk oog kan soms beter patronen ontdekken dan apparatuur.
Daarom hadden wetenschappers de hulp van burgers ingeroepen om vanuit huis mee te kijken naar de 150.000 sterren die de Kepler Telescope observeert. Dat kan niet met het blote oog, maar wel dankzij beelden van de telescoop, die al sinds 2009 naar de hemel kijkt.
Cirkelende objecten
In 2011 viel het meerdere burgers op dat één 'bizarre' ster een heel ander lichtpatroon uitstraalde dan de andere sterren. Ook de onderzoekers hadden nog nooit zoiets gezien. Zij denken dat het lichtpatroon wordt veroorzaakt door een hoop objecten die om de ster heen cirkelt.
Dat zou niet zo raar zijn als de ster jong is. Toen het zonnestelsel ontstond, draaide er tenslotte ook een verzameling stof en andere objecten om de zon (die ook een ster is). Maar: de ster is niet jong. Als dat zo was, zou er stof omheen zweven dat infraroodlicht uitstraalt. En dat is niet zo.
Alien
Wat voor objecten zorgen dan voor het opmerkelijke lichtpatroon? Wetenschappers weten het niet zeker. Het lijkt geen normaal ruimteafval te zijn. Dat zou al lang verdwenen zijn, bijvoorbeeld door in de oppervlakte van de ster te zijn opgenomen.
Het kan gaan om resten van botsende asteroïdes. Of om een enorme groep kometen, meegekomen met een andere ster die dichtbij de bijzondere ster kwam. Of: om een aanwijzing voor buitenaards leven.
Onderzoeker Jason Wright van de Penn State Universiteit denkt dat de objecten bij de bijzondere ster mogelijk een soort lichtpanelen zijn waarmee buitenaardse wezens proberen energie op te wekken. ,,Aliens moeten altijd de laatste verklaring zijn waar je naar kijkt, maar dit ziet eruit als iets wat buitenaardse wezens zouden bouwen'', zegt hij tegen The Atlantic.
Radiostralen
Talloze onderzoekers kunnen dan ook niet wachten om te kijken wat er aan de hand is. Het plan is om een enorme radiotelescoop op de ster te richten en te zien of er radiostralen vandaan komen die duiden op technologische activiteit bij de ster. Als alles goed gaat, gebeurt dat in januari. Tot die tijd is het de vraag of er vanuit de omgeving van de mysterieuze ster wezens naar de wetenschappers terugkijken
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Stiekem wel leuk nieuws, al klopt er hoogstwaarschijnlijk helemaal niets van. Januari even in de gaten houden.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 08:17 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
14-10-2015
"Mysterieus licht van ster duidt mogelijk op bestaan aliens"
[ afbeelding ]
© thinkstock.
Astronomen staan voor een raadsel na de ontdekking van een ster waar talloze mysterieuze objecten omheen cirkelen. Het lichtpatroon dat KIC 8462852 uitstraalt, is bij geen enkele van 150.000 andere bekeken sterren te zien. Een verklaring hebben wetenschappers niet, maar ze vermoeden dat het gaat om werk van... buitenaards leven.
[ afbeelding ]
Een foto van het sterrenbeeld Lyra (Lier), een van de twee sterrenbeelden waar de bijzondere ster zich tussen bevindt. © Wikipedia.
Flauwekul
De Nederlandse wetenschapsjournalist Govert Schilling heeft al over de ster gehoord. Hij vindt het idee dat het mysterieuze licht duidt op aliens 'flauwekul'. ,,Er zijn talloze verklaringen die veel logischer zijn, bijvoorbeeld dat het om stof gaat'', zegt hij. ,,En daarvan weten we wel zeker dat het bestaat. Een Amerikaanse wetenschapper zei eens dat je voor buitengewone claims ook buitengewoon bewijs moet hebben. En het bestaan van buitenaards leven is een buitengewone claim, waarvoor geen bewijs is. Je moet pas gaan denken aan buitenaardse wezens als al het andere is uitgesloten.''
Opmerkelijke objecten die rond sterren zweven, zijn mogelijk dé indicatie voor onontdekte wezens in de ruimte. Dat roept het SETI-instituut, dat onderzoek doet naar buitenaards leven, al jaren. En het lichtpatroon van deze bijzondere ster lijkt te worden veroorzaakt door, jawel, onbekende objecten.
KIC 8462852 is zo'n 1.480 lichtjaren verwijderd van ons. Dat is ongeveer 14 biljard kilometer (een 14 met 15 nullen erachter). Héél ver dus. De ster kwam aan het licht dankzij oplettende burgers. Amerikaanse wetenschappers gebruiken onder meer de zogenoemde Kepler Space Telescope om naar sterren te kijken, maar het menselijk oog kan soms beter patronen ontdekken dan apparatuur.
Daarom hadden wetenschappers de hulp van burgers ingeroepen om vanuit huis mee te kijken naar de 150.000 sterren die de Kepler Telescope observeert. Dat kan niet met het blote oog, maar wel dankzij beelden van de telescoop, die al sinds 2009 naar de hemel kijkt.
Cirkelende objecten
In 2011 viel het meerdere burgers op dat één 'bizarre' ster een heel ander lichtpatroon uitstraalde dan de andere sterren. Ook de onderzoekers hadden nog nooit zoiets gezien. Zij denken dat het lichtpatroon wordt veroorzaakt door een hoop objecten die om de ster heen cirkelt.
Dat zou niet zo raar zijn als de ster jong is. Toen het zonnestelsel ontstond, draaide er tenslotte ook een verzameling stof en andere objecten om de zon (die ook een ster is). Maar: de ster is niet jong. Als dat zo was, zou er stof omheen zweven dat infraroodlicht uitstraalt. En dat is niet zo.
Alien
Wat voor objecten zorgen dan voor het opmerkelijke lichtpatroon? Wetenschappers weten het niet zeker. Het lijkt geen normaal ruimteafval te zijn. Dat zou al lang verdwenen zijn, bijvoorbeeld door in de oppervlakte van de ster te zijn opgenomen.
Het kan gaan om resten van botsende asteroïdes. Of om een enorme groep kometen, meegekomen met een andere ster die dichtbij de bijzondere ster kwam. Of: om een aanwijzing voor buitenaards leven.
Onderzoeker Jason Wright van de Penn State Universiteit denkt dat de objecten bij de bijzondere ster mogelijk een soort lichtpanelen zijn waarmee buitenaardse wezens proberen energie op te wekken. ,,Aliens moeten altijd de laatste verklaring zijn waar je naar kijkt, maar dit ziet eruit als iets wat buitenaardse wezens zouden bouwen'', zegt hij tegen The Atlantic.
Radiostralen
Talloze onderzoekers kunnen dan ook niet wachten om te kijken wat er aan de hand is. Het plan is om een enorme radiotelescoop op de ster te richten en te zien of er radiostralen vandaan komen die duiden op technologische activiteit bij de ster. Als alles goed gaat, gebeurt dat in januari. Tot die tijd is het de vraag of er vanuit de omgeving van de mysterieuze ster wezens naar de wetenschappers terugkijken
(HLN)
Als het waar is konden ze op die planeet dus al 1480 jaar geleden objecten de ruimte in schieten.
Er zijn meer bronnen die dit bevestigen.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 10:07 schreef Kaas- het volgende:
[..]
Stiekem wel leuk nieuws, al klopt er hoogstwaarschijnlijk helemaal niets van. Januari even in de gaten houden.
Als het waar is konden ze op die planeet dus al 1480 jaar geleden objecten de ruimte in schieten.
Hoewel er ook andere verklaringen mogelijk zijn, is het idd interessant een buitenaardse beschaving een van de mogelijkheden is
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-10-2015
Chinezen hebben telescoop op maan
Chinese onderzoekers hebben totaal onverwacht gemeld dat ze al sinds 2013 een werkende telescoop op de maan hebben staan. Deze telescoop is in staat om allerlei dingen waar te nemen die door de dikke atmosfeer vanaf de aarde niet goed te observeren zijn.
‘Er is geen atmosfeer op de maan, dus in tegenstelling tot de aarde, kunnen we het ultraviolette licht van hemellichamen daar detecteren’, zegt Jing Wang van de Nationale astronomische Observatoria in Peking aan het blad New Scientist. De maan draait ook een stuk trager dan de aarde, wat betekent dat de telescoop in staat is om langer te kijken naar de dezelfde ster. Eventueel dagen aan één stuk, nog iets dat onmogelijk is op aarde.
De 15-centimeter lange telescoop is de eerste robot telescoop op het oppervlak van de maan. De grote vraag is waarom de Chinezen niet eerder hebben gemeld dat ze deze belangrijke wetenschappelijke doorbraak hebben bereikt. Het observatorium is op de Maan gekomen met de Chang’e 3 lander (zie foto). Daarbij is ook een robotkarretje op het oppervlak gezet, maar dat is minder succesvol verlopen. Het karretje werkte niet goed en is in maart helemaal gestopt met het verzenden van gegevens.
Maar de telescoop is het dus een stuk beter gegaan, een detail dat de Chinezen gek genoeg niet met de wereld hebben gedeeld.
(faqt.nl)
Chinezen hebben telescoop op maan
Chinese onderzoekers hebben totaal onverwacht gemeld dat ze al sinds 2013 een werkende telescoop op de maan hebben staan. Deze telescoop is in staat om allerlei dingen waar te nemen die door de dikke atmosfeer vanaf de aarde niet goed te observeren zijn.
‘Er is geen atmosfeer op de maan, dus in tegenstelling tot de aarde, kunnen we het ultraviolette licht van hemellichamen daar detecteren’, zegt Jing Wang van de Nationale astronomische Observatoria in Peking aan het blad New Scientist. De maan draait ook een stuk trager dan de aarde, wat betekent dat de telescoop in staat is om langer te kijken naar de dezelfde ster. Eventueel dagen aan één stuk, nog iets dat onmogelijk is op aarde.
De 15-centimeter lange telescoop is de eerste robot telescoop op het oppervlak van de maan. De grote vraag is waarom de Chinezen niet eerder hebben gemeld dat ze deze belangrijke wetenschappelijke doorbraak hebben bereikt. Het observatorium is op de Maan gekomen met de Chang’e 3 lander (zie foto). Daarbij is ook een robotkarretje op het oppervlak gezet, maar dat is minder succesvol verlopen. Het karretje werkte niet goed en is in maart helemaal gestopt met het verzenden van gegevens.
Maar de telescoop is het dus een stuk beter gegaan, een detail dat de Chinezen gek genoeg niet met de wereld hebben gedeeld.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Mysterieuze ster verbijstert astronomen
NEW HAVEN -
Astronomen staan voor een raadsel, veroorzaakt door een ster met de prozaïsche 'naam' KIC 8462852. Er cirkelt een grote hoeveelheid objecten rond de ster, waarvoor niet 1-2-3 een verklaring kan worden gevonden.
Als KIC 8462852 een jonge ster zou zijn, zouden de objecten verklaard kunnen worden als een zonnestelsel in wording. KIC 8462852 is echter al een wat oudere ster, dus astronomen hebben deze hypothese verworpen. Wat wel een verklaring zou kunnen zijn, is dat de ster recentelijk in de buurt is gekomen van een andere, waardoor er relatief veel kometen rond KIC 8462852 zouden cirkelen.
Buitenaardse beschaving
Het is een mogelijkheid, maar astronoom Jason Wright heeft een andere theorie: de objecten die rond KIC 8462852 cirkelen, zouden kunstmatig kunnen zijn. "Buitenaards leven moet altijd de allerlaatste hypothese zijn die je overweegt, maar dit lijkt op iets waarvan je zou verwachten dat het door een buitenaardse beschaving is gebouwd", zegt Wright tegen The Atlantic.
Wright wil deze theorie gaan onderzoeken door een radiotelescoop op KIC 8462852 te richten en zo te 'luisteren' of er radiosignalen vandaan komen, die mogelijk geen natuurlijke oorsprong hebben. Als dergelijke signalen worden opgepikt, wil de astronoom de Very Large Array (VLA) inschakelen. Dat is een verzameling radiotelescopen in de woestijn van de Amerikaanse staat New Mexico.
De eerste observatie van KIC 8462852 moet januari volgend jaar al plaatsvinden. Als er iets wordt gevonden, hoopt Wright dat hij meteen aan de slag mag met de VLA.
Bron
We are not alone....
NEW HAVEN -
Astronomen staan voor een raadsel, veroorzaakt door een ster met de prozaïsche 'naam' KIC 8462852. Er cirkelt een grote hoeveelheid objecten rond de ster, waarvoor niet 1-2-3 een verklaring kan worden gevonden.
Als KIC 8462852 een jonge ster zou zijn, zouden de objecten verklaard kunnen worden als een zonnestelsel in wording. KIC 8462852 is echter al een wat oudere ster, dus astronomen hebben deze hypothese verworpen. Wat wel een verklaring zou kunnen zijn, is dat de ster recentelijk in de buurt is gekomen van een andere, waardoor er relatief veel kometen rond KIC 8462852 zouden cirkelen.
Buitenaardse beschaving
Het is een mogelijkheid, maar astronoom Jason Wright heeft een andere theorie: de objecten die rond KIC 8462852 cirkelen, zouden kunstmatig kunnen zijn. "Buitenaards leven moet altijd de allerlaatste hypothese zijn die je overweegt, maar dit lijkt op iets waarvan je zou verwachten dat het door een buitenaardse beschaving is gebouwd", zegt Wright tegen The Atlantic.
Wright wil deze theorie gaan onderzoeken door een radiotelescoop op KIC 8462852 te richten en zo te 'luisteren' of er radiosignalen vandaan komen, die mogelijk geen natuurlijke oorsprong hebben. Als dergelijke signalen worden opgepikt, wil de astronoom de Very Large Array (VLA) inschakelen. Dat is een verzameling radiotelescopen in de woestijn van de Amerikaanse staat New Mexico.
De eerste observatie van KIC 8462852 moet januari volgend jaar al plaatsvinden. Als er iets wordt gevonden, hoopt Wright dat hij meteen aan de slag mag met de VLA.
Bron
We are not alone....
kijk eens 5 posts hierbovenquote:
Mysterieuze ster verbijstert astronomen
NEW HAVEN -
Astronomen staan voor een raadsel, veroorzaakt door een ster met de prozaïsche 'naam' KIC 8462852. Er cirkelt een grote hoeveelheid objecten rond de ster, waarvoor niet 1-2-3 een verklaring kan worden gevonden.
Als KIC 8462852 een jonge ster zou zijn, zouden de objecten verklaard kunnen worden als een zonnestelsel in wording. KIC 8462852 is echter al een wat oudere ster, dus astronomen hebben deze hypothese verworpen. Wat wel een verklaring zou kunnen zijn, is dat de ster recentelijk in de buurt is gekomen van een andere, waardoor er relatief veel kometen rond KIC 8462852 zouden cirkelen.
Buitenaardse beschaving
Het is een mogelijkheid, maar astronoom Jason Wright heeft een andere theorie: de objecten die rond KIC 8462852 cirkelen, zouden kunstmatig kunnen zijn. "Buitenaards leven moet altijd de allerlaatste hypothese zijn die je overweegt, maar dit lijkt op iets waarvan je zou verwachten dat het door een buitenaardse beschaving is gebouwd", zegt Wright tegen The Atlantic.
Wright wil deze theorie gaan onderzoeken door een radiotelescoop op KIC 8462852 te richten en zo te 'luisteren' of er radiosignalen vandaan komen, die mogelijk geen natuurlijke oorsprong hebben. Als dergelijke signalen worden opgepikt, wil de astronoom de Very Large Array (VLA) inschakelen. Dat is een verzameling radiotelescopen in de woestijn van de Amerikaanse staat New Mexico.
De eerste observatie van KIC 8462852 moet januari volgend jaar al plaatsvinden. Als er iets wordt gevonden, hoopt Wright dat hij meteen aan de slag mag met de VLA.
Bron
We are not alone....
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het zal niet zo zijn dat er in januari al direkt een antwoord/verklaring komt.quote:
[..]
Stiekem wel leuk nieuws, al klopt er hoogstwaarschijnlijk helemaal niets van. Januari even in de gaten houden.
Dat gaat wel wat langer duren.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
19-10-2015
Rusland en Europa willen samen permanente basis op maan bouwen
© thinkstock.
Het Europese en het Russische ruimtevaartagentschap zullen samenwerken in een reeks ruimtemissies waarmee ze een permanente menselijke nederzetting op de maan willen bouwen. Daarvoor zullen beide organisaties samen astronauten naar de maan sturen.
Het project, dat geleid wordt door het Russische agentschap Roscosmos in samenwerking met het European Space Agency (ESA) is een vervolg op het verkenningsprogramma van de maan dat in de jaren 1970 werd opgestart. De eerste missie, genaamd Luna 27, wordt over vijf jaar gelanceerd.
een permanente buitenpost van de menselijke beschaving
© thinkstock.
"De eenentwintigste eeuw wordt de eeuw waarin ze (de maan, nvdr) de permanente buitenpost wordt van de menselijke beschaving, en ons land moet deel uitmaken van dit proces," zo sprak professor Igor Mitrofanov van het ruimtevaartinstituut in Moskou. Hij staat aan de leiding van project Luna 27.
Bérèngère Houdou, hoofd van de maanverkenningsgroep in het European Space Research and Technology Centre, het technische en administratieve centrum van het ESA, sluit zich daarbij aan. Hij voegt eraan toe dat er op internationaal niveau gesprekken gevoerd worden over een "grote samenwerking voor de terugkeer naar de maan."
Verkenning van "the dark side of the moon"
Terwijl Roscosmos de leiding heeft, ontwikkelt het ESA een nieuw landingsgestel en een verbeterde boor die de wetenschappers zullen gebruiken om het oppervlak van de maan te onderzoeken. De onderzoekers geloven dat de zuidpool, die nog niet werd onderzocht en die zich deels permanent in het duister bevindt, ijs bevat waaruit in de toekomst water kan ontgonnen worden. ESA zal ook een minilaboratorium bouwen, genaamd ProSPA, dat de astronauten ter plekke zullen gebruiken.
Het ESA moet eind 2016 nog een finale goedkeuring krijgen van de EU-ministers voor de deelname aan het programma. Toplui van zowel het Russische als Europese agentschap hebben ondertussen wel al hun steun aan het project betuigd.
(HLN)
Rusland en Europa willen samen permanente basis op maan bouwen
© thinkstock.
Het Europese en het Russische ruimtevaartagentschap zullen samenwerken in een reeks ruimtemissies waarmee ze een permanente menselijke nederzetting op de maan willen bouwen. Daarvoor zullen beide organisaties samen astronauten naar de maan sturen.
Het project, dat geleid wordt door het Russische agentschap Roscosmos in samenwerking met het European Space Agency (ESA) is een vervolg op het verkenningsprogramma van de maan dat in de jaren 1970 werd opgestart. De eerste missie, genaamd Luna 27, wordt over vijf jaar gelanceerd.
een permanente buitenpost van de menselijke beschaving
© thinkstock.
"De eenentwintigste eeuw wordt de eeuw waarin ze (de maan, nvdr) de permanente buitenpost wordt van de menselijke beschaving, en ons land moet deel uitmaken van dit proces," zo sprak professor Igor Mitrofanov van het ruimtevaartinstituut in Moskou. Hij staat aan de leiding van project Luna 27.
Bérèngère Houdou, hoofd van de maanverkenningsgroep in het European Space Research and Technology Centre, het technische en administratieve centrum van het ESA, sluit zich daarbij aan. Hij voegt eraan toe dat er op internationaal niveau gesprekken gevoerd worden over een "grote samenwerking voor de terugkeer naar de maan."
Verkenning van "the dark side of the moon"
Terwijl Roscosmos de leiding heeft, ontwikkelt het ESA een nieuw landingsgestel en een verbeterde boor die de wetenschappers zullen gebruiken om het oppervlak van de maan te onderzoeken. De onderzoekers geloven dat de zuidpool, die nog niet werd onderzocht en die zich deels permanent in het duister bevindt, ijs bevat waaruit in de toekomst water kan ontgonnen worden. ESA zal ook een minilaboratorium bouwen, genaamd ProSPA, dat de astronauten ter plekke zullen gebruiken.
Het ESA moet eind 2016 nog een finale goedkeuring krijgen van de EU-ministers voor de deelname aan het programma. Toplui van zowel het Russische als Europese agentschap hebben ondertussen wel al hun steun aan het project betuigd.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Stel dat ze nu naar ons kijken. Dan zouden ze live zien hoe de Franken, Gothen en Perzen het Romeinse Rijk bedreigen.quote:
[..]
Het zal niet zo zijn dat er in januari al direkt een antwoord/verklaring komt.
Dat gaat wel wat langer duren.
Dat zou de coolste combinatie van uitvindingen ooit zijn:
- Sneller dan het licht reizen
- Camera'tje met wat extra pixels zodat je op x lichtjaar afstand alles op het oppervlakte van de planeet gewoon in detail kunt filmen
Dan kunnen we allemaal historische veldslagen terugzien, door verloren steden wandelen, de uitbarsting van Pompei checken etc. Ja ja mensen.
- Sneller dan het licht reizen
- Camera'tje met wat extra pixels zodat je op x lichtjaar afstand alles op het oppervlakte van de planeet gewoon in detail kunt filmen
Dan kunnen we allemaal historische veldslagen terugzien, door verloren steden wandelen, de uitbarsting van Pompei checken etc. Ja ja mensen.
COMET LOVEJOY CAUGHT SHEDDING A WHOLE LOT OF ALCOHOL AND SUGAR
We’re gonna need a bigger glass.
For the first time ever, scientists have caught a comet releasing ethyl alcohol - the exact same type of alcohol in your liquor cabinet. The presence of alcohol on Comet Lovejoy (C/2014 Q2), along with a simple sugar called glycolaldehyde and 19 other organic molecules, adds further evidence to the idea that comets were the origin of ingredients needed for life to arise on Earth.
"We found that comet Lovejoy was releasing as much alcohol as in at least 500 bottles of wine every second during its peak activity," said lead researcher, Nicolas Biver, from the Paris Observatory in France.
http://www.sciencealert.c(...)of-alcohol-and-sugar
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
02-11-2015
NASA geeft nieuwe beelden vrij van 'bewoonbare' Saturnus-maan
Het ijzige oppervlak van Enceladus. © NASA/JPL-Caltech.
Ruimtevaart De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een reeks nieuwe, indrukwekkende beelden vrijgegeven van de Saturnus-maan Enceladus. De foto's van de ijzige maan werden op 28 oktober gemaakt door het ruimtetuig Cassini.
Cassini maakte die dag zijn diepste duik ooit in de atmosfeer van Enceladus. De sonde naderde de maan tot op 49 kilometer om er stalen te nemen van de gas- en stofwolk rond het hemellichaam.
De beelden die daarbij geschoten werden, tonen een verbluffend zicht op het ijzige oppervlak van de maan. Maar volgens NASA moet het beste nog komen. Wetenschappers beginnen binnenkort de gegevens te bestuderen die de fly-by heeft opgeleverd. De analyses van de stof- en gaswolk zullen wellicht een tweetal weken in beslag nemen en belangrijke inzichten verschaffen over de oceaan op Enceladus.
Enkele weken geleden werd onthuld dat er zich onder het ijzige oppervlak van de maan een oceaan bevindt, wat betekent dat er leven mogelijk is. De onderzoekers hopen dat de nieuwe gegevens informatie zullen opleveren over de hydrothermische activiteit. Die activiteit heeft belangrijke consequenties voor de eventuele aanwezigheid van eenvoudige levensvormen.
Alvorens de Cassini-missie in 2017 ten einde loopt, is er nog één fly-by gepland op 19 december dit jaar. Cassini zal dan de warmtestromen opmeten die vanuit de binnenzijde van de maan komen.
De zuidpool van Enceladus. © NASA/JPL-Caltech.
Een close-up van het ijzige oppervlak. © NASA/JPL-Caltech.
(HLN)
NASA geeft nieuwe beelden vrij van 'bewoonbare' Saturnus-maan
Het ijzige oppervlak van Enceladus. © NASA/JPL-Caltech.
Ruimtevaart De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een reeks nieuwe, indrukwekkende beelden vrijgegeven van de Saturnus-maan Enceladus. De foto's van de ijzige maan werden op 28 oktober gemaakt door het ruimtetuig Cassini.
Cassini maakte die dag zijn diepste duik ooit in de atmosfeer van Enceladus. De sonde naderde de maan tot op 49 kilometer om er stalen te nemen van de gas- en stofwolk rond het hemellichaam.
De beelden die daarbij geschoten werden, tonen een verbluffend zicht op het ijzige oppervlak van de maan. Maar volgens NASA moet het beste nog komen. Wetenschappers beginnen binnenkort de gegevens te bestuderen die de fly-by heeft opgeleverd. De analyses van de stof- en gaswolk zullen wellicht een tweetal weken in beslag nemen en belangrijke inzichten verschaffen over de oceaan op Enceladus.
Enkele weken geleden werd onthuld dat er zich onder het ijzige oppervlak van de maan een oceaan bevindt, wat betekent dat er leven mogelijk is. De onderzoekers hopen dat de nieuwe gegevens informatie zullen opleveren over de hydrothermische activiteit. Die activiteit heeft belangrijke consequenties voor de eventuele aanwezigheid van eenvoudige levensvormen.
Alvorens de Cassini-missie in 2017 ten einde loopt, is er nog één fly-by gepland op 19 december dit jaar. Cassini zal dan de warmtestromen opmeten die vanuit de binnenzijde van de maan komen.
De zuidpool van Enceladus. © NASA/JPL-Caltech.
Een close-up van het ijzige oppervlak. © NASA/JPL-Caltech.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
ASTRONOMERS THINK THE LARGEST PLANETS OF ALL COULD BE HIDING FROM VIEW
Planets around 10 times the size of Jupiter appear to be MIA.
Spotting planets isn't quite as simple as pointing a telescope out into space: astronomers have to make all sorts of calculations about light, distance and gravity to try and piece together the jigsaw of the universe and work out where planets are located, and the further from Earth you look the more difficult this becomes. Now new research reported by the Atlantic suggests giant planets 10 times the size of Jupiter could have been hiding from us.
These planets, a fresh theory suggests, could be creating the gigantic spiral disks that appear after stars are formed in space. We've known about these circumstellar disks for some time, mixtures of gas and dust that can be seen a few million years after a star is born, but now astrophysicists Ruobing Dong, of the Lawrence Berkeley National Laboratory, and Zhaohuan Zhu, of Princeton University, think huge planets are part of this cosmic dance as well... we just can't actually see them.
"It's difficult to see suspected planets inside a bright disk surrounding a young star," Dong said in a press statement. "Based on this study, we are convinced that planets can gravitationally excite structures in the disk. So if you can identify features in a disk and convince yourself those features are created by an underlying planet that you cannot see, this would be a smoking gun of forming planets."
Using a combination of images taken from powerful telescopes and computer modelling software, scientists are learning more about the far reaches of space than ever before – even if planets themselves cannot be seen, their effects on other bodies can. By simulating how a star's radiation spreads through its surrounding disk, Dong and Zhu found what they think is evidence of giant planets: if they're right, it could change our understanding of how stars are formed and help researchers spot other planets in the future.
The scientists say their computer simulations found evidence of deep space activity that resembled "traffic backing up on a crowded expressway". The position and mass of the hidden planets are causing this celestial traffic jam, Dong and Zhu believe, teasing out the spiralling arms of the circumstellar disks they're a part of. The theory goes that if the planets weren't there, the disks would be flat.
What makes the findings more interesting are that they're taken from very early on in the life of a star and its associated planets, and that could potentially give us more clues about the growth of galaxies. "There are many theories about how planets form but very little work based on direct observational evidence confirming these theories," adds Dong. "If you see signs of a planet in a disk right now, it tells you when, where, and how planets form."
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
Nieuw object ontdekt in buitenwijken zonnestelsel
Astronomen hebben een nieuw object ontdekt in de buitenwijken van ons zonnestelsel. Het hemellichaam, dat de aanduiding V774104 heeft gekregen, is 500 tot 1000 kilometer groot. Het bevindt zich momenteel op ruim 15 miljard kilometer van de zon – ruwweg drie keer zo ver weg als de dwergplaneet Pluto.
Het nieuwe lid van ons zonnestelsel is opgespoord met de 8-meter Subaru-telescoop op Mauna Kea (Hawaï). Dat is gebeurd in het kader van een gerichte zoekacties naar verre, zwakke objecten die zich relatief ver boven het vlak van de planeten van ons zonnestelsel bevinden.
Welke baan V774104 volgt, is nog onbekend. Het zal nog zeker een jaar duren voordat daar meer duidelijkheid over zal zijn. Maar de kans bestaat dat het object een langgerekte baan volgt die hem op enig moment dichter bij de zon zal brengen.
Een andere mogelijkheid is dat het hemellichaam behoort tot de kleine klasse van objecten die permanent aan de rand van het zonnestelsel te vinden zijn. Die klasse telt momenteel nog maar twee leden: Sedna en 2012 VP113. Aangenomen wordt dat deze objecten ontsnapt zijn uit het binnenste deel van de Oortwolk – de grote ‘wolk’ van ijsachtige objecten die ons zonnestelsel omhult.
De ontdekking van V774104 is bekendgemaakt op de 47e bijeenkomst van de Division for Planetary Sciences van de American Astronomical Society in Maryland. (EE)
Bron: http://www.astronomie.nl/(...)wijken-zonnestelsel/
Herman Finkers... He buurman, ik hier ?
03-12-2015
Europese ruimtesonde LISA Pathfinder gelanceerd
Impressie van LISA Pathfinder, een ESA-missie waarbij technologie wordt getest voor het meten van zwaartekrachtsgolven in de ruimte. (ESA/ATG medialab)
Vanochtend om 5.04 uur is, vanuit de Europese lanceerbasis in Kourou (Frans-Guyana), de ruimtesonde LISA Pathfinder gelanceerd. Naar verwachting komt Pathfinder begin 2016 aan in zijn definitieve baan om de zon, op 1,5 miljoen kilometer van de aarde.
Het gaat om een ‘proefmissie’ waarbij technologie worden getest die nodig is voor de detectie van zogeheten zwaartekrachtsgolven. Astronomen verwachten dat deze golven, die nog nooit rechtstreeks zijn waargenomen, meer informatie kunnen geven over exotische objecten zoals compacte dubbelsterren en samensmeltende superzware zwarte gaten.
Het bestaan van zwaartekrachtsgolven is al in 1916 voorspeld door Albert Einstein. Einstein stelde de zwaartekracht voor als een vervorming van de ruimtetijd: hoe zwaarder een object des te sterker die vervorming. Twee extreem zware objecten die snel om elkaar heen draaien of botsen, zoals samensmeltende superzware zwarte gaten, zouden bovendien rimpelingen in die ruimtetijd moeten veroorzaken.
Einstein zelf dacht dat dit minieme effect nooit gemeten zou kunnen worden. Maar nieuwe precisietechnologie stelt ruimteonderzoekers nu in staat om op zoek te gaan naar deze golven, die met de lichtsnelheid door het heelal reizen. In tegenstelling tot gewone elektromagnetische straling gaan zwaartekrachtsgolven overal dwars doorheen, van de bronnen direct naar de detectors. De detectie van zwaartekrachtsgolven kan dus een onverstoord beeld van hun veroorzakers geven.
Het nadeel van zwaartekrachtsgolven is dat ze heel moeilijk waarneembaar zijn. De meeste objecten zenden zwaartekrachtsgolven uit die alleen vanuit de ruimte kunnen worden gedetecteerd. Voor dat doel wil het Europese ruimtevaartagentschap ESA rond 2034 de missie eLISA (‘evolved Laser Interferometer Space Antenna’) lanceren.
LISA Pathfinder moet nu eerst de precisietechnologie van eLISA testen. Het draait daarbij om de onderlinge afstand tussen vrij zwevende testmassa’s – blokjes van goud en platina. Deze blokjes zweven op een onderlinge afstand van veertig centimeter vrij in de ruimtesonde.
Het doel is om – met behulp laserinterferometrie – aan te tonen dat de afstand tussen de blokjes niet wordt verstoord door andere krachten dan de zwaartekracht. Daartoe wordt deze afstand met atomaire precisie gemeten. Gehoopt wordt dat eventuele variaties verwaarloosbaar klein zullen zijn. Alleen dan is de technologie bruikbaar voor eLISA.
(allesoversterrenkunde)
Europese ruimtesonde LISA Pathfinder gelanceerd
Impressie van LISA Pathfinder, een ESA-missie waarbij technologie wordt getest voor het meten van zwaartekrachtsgolven in de ruimte. (ESA/ATG medialab)
Vanochtend om 5.04 uur is, vanuit de Europese lanceerbasis in Kourou (Frans-Guyana), de ruimtesonde LISA Pathfinder gelanceerd. Naar verwachting komt Pathfinder begin 2016 aan in zijn definitieve baan om de zon, op 1,5 miljoen kilometer van de aarde.
Het gaat om een ‘proefmissie’ waarbij technologie worden getest die nodig is voor de detectie van zogeheten zwaartekrachtsgolven. Astronomen verwachten dat deze golven, die nog nooit rechtstreeks zijn waargenomen, meer informatie kunnen geven over exotische objecten zoals compacte dubbelsterren en samensmeltende superzware zwarte gaten.
Het bestaan van zwaartekrachtsgolven is al in 1916 voorspeld door Albert Einstein. Einstein stelde de zwaartekracht voor als een vervorming van de ruimtetijd: hoe zwaarder een object des te sterker die vervorming. Twee extreem zware objecten die snel om elkaar heen draaien of botsen, zoals samensmeltende superzware zwarte gaten, zouden bovendien rimpelingen in die ruimtetijd moeten veroorzaken.
Einstein zelf dacht dat dit minieme effect nooit gemeten zou kunnen worden. Maar nieuwe precisietechnologie stelt ruimteonderzoekers nu in staat om op zoek te gaan naar deze golven, die met de lichtsnelheid door het heelal reizen. In tegenstelling tot gewone elektromagnetische straling gaan zwaartekrachtsgolven overal dwars doorheen, van de bronnen direct naar de detectors. De detectie van zwaartekrachtsgolven kan dus een onverstoord beeld van hun veroorzakers geven.
Het nadeel van zwaartekrachtsgolven is dat ze heel moeilijk waarneembaar zijn. De meeste objecten zenden zwaartekrachtsgolven uit die alleen vanuit de ruimte kunnen worden gedetecteerd. Voor dat doel wil het Europese ruimtevaartagentschap ESA rond 2034 de missie eLISA (‘evolved Laser Interferometer Space Antenna’) lanceren.
LISA Pathfinder moet nu eerst de precisietechnologie van eLISA testen. Het draait daarbij om de onderlinge afstand tussen vrij zwevende testmassa’s – blokjes van goud en platina. Deze blokjes zweven op een onderlinge afstand van veertig centimeter vrij in de ruimtesonde.
Het doel is om – met behulp laserinterferometrie – aan te tonen dat de afstand tussen de blokjes niet wordt verstoord door andere krachten dan de zwaartekracht. Daartoe wordt deze afstand met atomaire precisie gemeten. Gehoopt wordt dat eventuele variaties verwaarloosbaar klein zullen zijn. Alleen dan is de technologie bruikbaar voor eLISA.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2015
Astronomen sporen ’ontbrekende’ normale materie op
De afbeelding toont de resultaten van een computersimulatie van de grootschalige draderige verdeling van de kosmische verdeling. (V.Springel, Max-Planck Institut für Astrophysik)
Ongeveer de helft van de normale materie in het heelal was zoek. Maar een internationaal team van astronomen heeft de vermoedelijke schuilplaats ervan nu gevonden. Het gaat om heet gas dat deel uitmaakt van het zogeheten ‘kosmische web’ (Nature, 3 december).
Gewone materie zoals wij die kennen, zou ongeveer vijf procent van het totaal aan materie en energie in het heelal moeten vertegenwoordigen. De rest komt voor rekening van donkere materie en donkere energie – twee ingrediënten die je gerust mysterieus mag noemen. Maar zelfs rond de normale materie bestond een mysterie: de helft ervan was namelijk zoek. Anders gezegd: wat we in onze naaste omgeving aan gaswolken, sterren en sterrenstelsels waarnemen is ontoereikend om aan die vijf procent te komen.
Computersimulaties gaven aan dat de rest van de normale materie gezocht zou moeten worden in het ‘kosmische web’ – de draderige verdeling die de verdeling van de kosmische materie vertoont. De ontbrekende materie zou bestaan uit heet gas met temperaturen van 100.000 tot 10 miljoen graden. Waarnemingen met de Europese röntgensatelliet XMM-Newton, die gevoelig is voor de energierijke straling die door heet gas wordt uitgezonden, lijken dat vermoeden nu te bevestigen.
De astronomen hebben XMM-Newton in december 2014 ruim dertig uur lang gericht op Abell 2744. Dat is een kolossale cluster van sterrenstelsels waarvan het centrum een complexe verdeling van donkere en lichtgevende materie vertoont.
Het vermoeden bestond dat deze cluster gelegen is op een knooppunt van filamenten. De waarnemingen met XMM-Newton laten zien dat dit inderdaad zo is: Abell 2744 is omgeven door een vijftal van die ‘aanvoerlijnen’, waarlangs heet gas in de richting van het clustercentrum stroomt – precies zoals de computersimulaties al hadden ‘voorspeld’.
Of daarmee het raadsel van de ontbrekende materie definitief is opgelost, zal nog moeten blijken. Eerst zal nog moeten worden aangetoond dat de situatie in Abell 2744 representatief is voor het hele heelal. Ook willen astronomen graag weten wat de atomaire samenstelling van het hete gas is. Dat laatste geeft een indicatie van de hoeveelheid zware elementen – de elementen die sinds het ontstaan van het heelal door sterren zijn geproduceerd – in het heelal.
(allesoversterrenkunde)
Astronomen sporen ’ontbrekende’ normale materie op
De afbeelding toont de resultaten van een computersimulatie van de grootschalige draderige verdeling van de kosmische verdeling. (V.Springel, Max-Planck Institut für Astrophysik)
Ongeveer de helft van de normale materie in het heelal was zoek. Maar een internationaal team van astronomen heeft de vermoedelijke schuilplaats ervan nu gevonden. Het gaat om heet gas dat deel uitmaakt van het zogeheten ‘kosmische web’ (Nature, 3 december).
Gewone materie zoals wij die kennen, zou ongeveer vijf procent van het totaal aan materie en energie in het heelal moeten vertegenwoordigen. De rest komt voor rekening van donkere materie en donkere energie – twee ingrediënten die je gerust mysterieus mag noemen. Maar zelfs rond de normale materie bestond een mysterie: de helft ervan was namelijk zoek. Anders gezegd: wat we in onze naaste omgeving aan gaswolken, sterren en sterrenstelsels waarnemen is ontoereikend om aan die vijf procent te komen.
Computersimulaties gaven aan dat de rest van de normale materie gezocht zou moeten worden in het ‘kosmische web’ – de draderige verdeling die de verdeling van de kosmische materie vertoont. De ontbrekende materie zou bestaan uit heet gas met temperaturen van 100.000 tot 10 miljoen graden. Waarnemingen met de Europese röntgensatelliet XMM-Newton, die gevoelig is voor de energierijke straling die door heet gas wordt uitgezonden, lijken dat vermoeden nu te bevestigen.
De astronomen hebben XMM-Newton in december 2014 ruim dertig uur lang gericht op Abell 2744. Dat is een kolossale cluster van sterrenstelsels waarvan het centrum een complexe verdeling van donkere en lichtgevende materie vertoont.
Het vermoeden bestond dat deze cluster gelegen is op een knooppunt van filamenten. De waarnemingen met XMM-Newton laten zien dat dit inderdaad zo is: Abell 2744 is omgeven door een vijftal van die ‘aanvoerlijnen’, waarlangs heet gas in de richting van het clustercentrum stroomt – precies zoals de computersimulaties al hadden ‘voorspeld’.
Of daarmee het raadsel van de ontbrekende materie definitief is opgelost, zal nog moeten blijken. Eerst zal nog moeten worden aangetoond dat de situatie in Abell 2744 representatief is voor het hele heelal. Ook willen astronomen graag weten wat de atomaire samenstelling van het hete gas is. Dat laatste geeft een indicatie van de hoeveelheid zware elementen – de elementen die sinds het ontstaan van het heelal door sterren zijn geproduceerd – in het heelal.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
