SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Oefquote:Op vrijdag 26 december 2014 17:54 schreef zomertje het volgende:
Hier een lunch met mn moeder overleefd (long story....) en vanmiddag kwamen de spanningen er uit van de afgelopen dagen. Nu gaat t wel weer beter gelukkig.
Lastig als je geen klik hebt met je psych.
quote:Op vrijdag 26 december 2014 17:48 schreef Poesopstokje het volgende:
Ben ik weer. Iedereen een fijne tweede Kerstdag tot nu toe?
Om even dieper in te gaan op m'n psychiater en alle ellende;Hier gewoon lekker rustig. Kliekjes opmaken van gister.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja, t was allemaal wat veel. Onverwachtse dingen en spanningen. Oplossen is meestal proberen rust te vinden of erover te praten. Soms n jankbui...quote:Op vrijdag 26 december 2014 17:57 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Oef
Werd het je allemaal even teveel? Hoe kwam dat? Hoe heb je het opgelost?
Sterkte Niks aan, vooral niet op zo'n dag als vandaag, wanneer alles leuk en gezellig hoort te zijn. Ik snap dat dat misschien ook wel druk geeft, dat het leuk móet zijn.quote:Op vrijdag 26 december 2014 23:32 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, t was allemaal wat veel. Onverwachtse dingen en spanningen. Oplossen is meestal proberen rust te vinden of erover te praten. Soms n jankbui...
Vroeger was t niet leuk, dus ik ben al blij met een beetje gezelligheid. Gisteren was wel ok, maar een bevalling is toch spannend als je een poosje niks hoort.quote:Op vrijdag 26 december 2014 23:33 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Sterkte Niks aan, vooral niet op zo'n dag als vandaag, wanneer alles leuk en gezellig hoort te zijn. Ik snap dat dat misschien ook wel druk geeft, dat het leuk móet zijn.
Oh ja dat ook nogquote:Op vrijdag 26 december 2014 23:37 schreef zomertje het volgende:
[..]
Vroeger was t niet leuk, dus ik ben al blij met een beetje gezelligheid. Gisteren was wel ok, maar een bevalling is toch spannend als je een poosje niks hoort.
2015 kan alleen maar beter worden. 2014 was uitermate kut voor mij.quote:Op vrijdag 26 december 2014 23:42 schreef Elvi het volgende:
Kerst is (bijna) voorbij. Op naar oud&nieuw! Zijn jullie ook altijd wat somberder in de aanloop daar naar toe?
Ja, lekker slapen en morgen bijkomenquote:Op vrijdag 26 december 2014 23:42 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Oh ja dat ook nog
Morgen maar lekker uitslapen en bijkomen
quote:Op zaterdag 27 december 2014 00:41 schreef emptiness het volgende:
Indringer meldt zich in dit topic.
Ik wil wat van me afschrijven.
Ik ben chronisch depressief en heb een angststoornis.
Heel mijn leven is verkloot. Ik ga niet in detail gaan omdat dit een openbaar forum is.
Ik neem sinds september Lexapro (escitalopram) 10 mg elke ochtend. Hiervoor heb ik Mirtazapine, Risperdal en Paroxetine geslikt, maar met alle 3 gestopt vanwege extreme gewichtstoename en ernstige bijwerkingen.
Ik voel nauwelijks iets van de Lexapro, ik heb nog altijd Alprazolam nodig wanneer ik hyperventileer.
Ik heb ook slaapproblemen.
Ik heb een vriend die om mij geeft, maar de laatste tijd heb ik gewoon geen fut meer om te reageren op z'n berichten. Ik voel mij hierdoor een ondankbare klootzak, en het gaat niet lang meer duren vooraleer mijn enige vriend het contact met mij gaat verbreken.
Ik overweeg om (zonder toestemming van mijn dokter) van 10 naar 20 mg Lexapro te gaan. Is dit een verstandige keuze? (mijn huisarts is op vakantie en is pas in januari terug).
Ik ben ten einde raad. Heb meer en meer suïcidale gedachten.
Van je afschrijven is goed. Er over praten kan al wat opluchting geven. En inderdaad, bel de vervangende arts. Maar het gaat ook nog even duren voordat de AD goed gaan werken na een verhoging, iets kalmerends kan dan wel even helpen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 00:41 schreef emptiness het volgende:
Indringer meldt zich in dit topic.
Ik wil wat van me afschrijven.
Ik ben chronisch depressief en heb een angststoornis.
Heel mijn leven is verkloot. Ik ga niet in detail gaan omdat dit een openbaar forum is.
Ik neem sinds september Lexapro (escitalopram) 10 mg elke ochtend. Hiervoor heb ik Mirtazapine, Risperdal en Paroxetine geslikt, maar met alle 3 gestopt vanwege extreme gewichtstoename en ernstige bijwerkingen.
Ik voel nauwelijks iets van de Lexapro, ik heb nog altijd Alprazolam nodig wanneer ik hyperventileer.
Ik heb ook slaapproblemen.
Ik heb een vriend die om mij geeft, maar de laatste tijd heb ik gewoon geen fut meer om te reageren op z'n berichten. Ik voel mij hierdoor een ondankbare klootzak, en het gaat niet lang meer duren vooraleer mijn enige vriend het contact met mij gaat verbreken.
Ik overweeg om (zonder toestemming van mijn dokter) van 10 naar 20 mg Lexapro te gaan. Is dit een verstandige keuze? (mijn huisarts is op vakantie en is pas in januari terug).
Ik ben ten einde raad. Heb meer en meer suïcidale gedachten.
Heftig verhaalquote:Op zaterdag 27 december 2014 03:05 schreef Raggingbull het volgende:
Oké ik post hier niet veel maar wil jullie toch klein beetje op de hoogte houden.
Een week na mijn laatste post ben ik eigenlijks echt ingestort. Die maandag gingen snachts een aantal remmen los en hield ik het niet meer. Sindsdien zit ik nu al 3 weken overspannen thuis. Ben aangemeld bij altrecht crisis en heb veel gesprekken gehad.
Ben zelf steeds meer opzoek naar wie ik ben, wat ik ben en wat er allemaal met mij gebeurd is. En steeds stuit ik op zwarte gaten in herinneringen. Momenten die mij eigenlijks altijd najagen. Maar die ik zo ver weg stop dat ze voor mij gewoon weg zwarte gaten zijn geworden. Na lange vooral erg uitputtende gesprekken met mijn begeleider is ze op een gegeven moment ook samen met mij en me moeder in gesprek gegaan.
In dat gesprek zijn dingen naar voren gekomen waar ik zelf heel erg van geschrokken ben. Op een gegeven moment kwam de vraag naar voren of er dingen met mij gedaan zijn. En daar ben ik zelf helemaal dichtgeslagen wat voor mij niks nieuws is. Maar mijn moeder kon er wel antwoord op geven. Zij kon momenten vertellen die voor mij grote zwarte gaten zijn binnenin herinneringen. Dingen die betekenen dat ik seksueel misbruikt zou zijn door leeftijdsgenoten. En dit is voor mij het moeilijke want ik weet niet wat er van klopt. Ik voel dat de herinnering er onderbewust is. Maar als ik het er over heb dan is alles zwart dan bestaat het niet. Ik loop steeds vaster in mezelf omdat ik antwoorden zoek die ik niet vinden kan. Ik stuit steeds op zwarte gaten en hoge muren. En steeds kom ik uit op het zal wel aan mezelf liggen en dat lijkt steeds een goed antwoord te zijn.
Ik ben er groot in geworden om het te doen lijken dat het allemaal wel goed gaat dat ik mijn leven weer op een rijtje heb. Terwijl ik dat helemaal niet heb. Ik merk en dat zullen degene die mij hier wat gevolgd hebben ook wel gezien hebben dat ik vaak vrij positief uit de hoek kan komen dat het allemaal erg goed lijkt te gaan. Zo was mijn post van pas nog erg positief. Hou ik mezelf hiermee voor de gek? Misschien wel misschien wil ik het allemaal juist positief zien. Ik weet het niet meer.
Binnenkort ga ik op gesprek voor antidepressiva om te bepalen welke er bij mij past. Dit omdat ik EMDR-therapie moet gaan volgen en ik hiervoor afgevlakt moet worden. Omdat ik ander niet in staat zal zijn deze therapie zelf te kunnen handelen. De hulpverleners zijn erg bang dat ik in een psychose beland en hier niet meer uit kom als ik dat niet doe. Omdat ik zo verschrikkelijk vast zit in mijn eigen hoofd. Ik ben zo verschrikkelijk bang voor wat er werkelijk allemaal in mijn hoofd zit. Ik wil zo graag verder en het achter me laten maar tegelijk sta ik muisstil en kom ik helemaal niet voorruit omdat ik zo muur en muur vast zit in me eigen kop.
Aan de ene kant voel ik me zo verschrikkelijk stom omdat ik nooit de waarheid onder ogen durf te zien. En alles altijd mooier moet maken dan het is. Want in werkelijkheid gaat het zo ontiegelijk slecht met mij. Lig ik zo onwijs met mezelf overhoop. Ik heb alle mogelijke dingen al 2000x nagelopen in me hoofd. En steeds loop ik tegen zwarte gaten en muren aan. Steeds zijn er dingen die niet zichtbaar zijn voor mijzelf maar er wel zijn.
Zo had ik het ook bekeken alleen wat ik vreemd vind is dat het specifieke stukken binnen een herinnering zijn die zwart is. Zo weet ik wat de aanleiding was wat de "intro" van de herinnering is. En vervolgens word het zwart en ineens zit ik helemaal overstuur thuis. Zwarte gaten ken ik wel door overmatig alcohol gebruik of drugs. Maar dan vallen hele avonden/nachten of hele uren gewoon weg. Maar nu gaat het steeds om specifieke minuten en dat is zo raar. Dan ga ik opzoek naar antwoorden maar dan loop ik helemaal vast in me kop. En dat ben ik helemaal niet gewend. De laatste tijd is geheel nieuw voor me ben er best wel heel erg bang voor. Vooral denk ik omdat er nu krachten in me hoofd werken die ik zelf niet echt meer kan beinvloeden. Omdat ik daar nog nooit mee om heb leren gaan.quote:Op zaterdag 27 december 2014 09:26 schreef zomertje het volgende:
[..]
Heftig verhaal
Dat je het niet meer weet is een beschermingsmechanisme van jezelf. Je hebt t verdrongen omdat t ondraaglijk is. Medicatie kan je misschien helpen, zeker om de therapie aan te kunnen. Mij heeft het in ieder geval geholpen. Met een psychose ben je weer verder van huis. Veel sterkte de komende tijd.
Zekers ben ook nu een stuk rustiger maar dat kan ook zijn omdat ik gisteren ook heel erg moe was. Maar ik was gisteren wel in staat om rustig te slapen omdat mijn gedachte patroon doorbroken was en dat was erg fijn.quote:Op zaterdag 27 december 2014 13:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
Gisternacht met RB nog een paar uur geskypt, was wel een heftig maar prettig gesprek en ik hoop dat het geholpen heeft
Sterkte RB en je weet me wel te vinden
Hoiquote:Op zaterdag 27 december 2014 03:05 schreef Raggingbull het volgende:
Oké ik post hier niet veel maar wil jullie toch klein beetje op de hoogte houden.
Een week na mijn laatste post ben ik eigenlijks echt ingestort. Die maandag gingen snachts een aantal remmen los en hield ik het niet meer. Sindsdien zit ik nu al 3 weken overspannen thuis. Ben aangemeld bij altrecht crisis en heb veel gesprekken gehad.
Ben zelf steeds meer opzoek naar wie ik ben, wat ik ben en wat er allemaal met mij gebeurd is. En steeds stuit ik op zwarte gaten in herinneringen. Momenten die mij eigenlijks altijd najagen. Maar die ik zo ver weg stop dat ze voor mij gewoon weg zwarte gaten zijn geworden. Na lange vooral erg uitputtende gesprekken met mijn begeleider is ze op een gegeven moment ook samen met mij en me moeder in gesprek gegaan.
In dat gesprek zijn dingen naar voren gekomen waar ik zelf heel erg van geschrokken ben. Op een gegeven moment kwam de vraag naar voren of er dingen met mij gedaan zijn. En daar ben ik zelf helemaal dichtgeslagen wat voor mij niks nieuws is. Maar mijn moeder kon er wel antwoord op geven. Zij kon momenten vertellen die voor mij grote zwarte gaten zijn binnenin herinneringen. Dingen die betekenen dat ik seksueel misbruikt zou zijn door leeftijdsgenoten. En dit is voor mij het moeilijke want ik weet niet wat er van klopt. Ik voel dat de herinnering er onderbewust is. Maar als ik het er over heb dan is alles zwart dan bestaat het niet. Ik loop steeds vaster in mezelf omdat ik antwoorden zoek die ik niet vinden kan. Ik stuit steeds op zwarte gaten en hoge muren. En steeds kom ik uit op het zal wel aan mezelf liggen en dat lijkt steeds een goed antwoord te zijn.
Ik ben er groot in geworden om het te doen lijken dat het allemaal wel goed gaat dat ik mijn leven weer op een rijtje heb. Terwijl ik dat helemaal niet heb. Ik merk en dat zullen degene die mij hier wat gevolgd hebben ook wel gezien hebben dat ik vaak vrij positief uit de hoek kan komen dat het allemaal erg goed lijkt te gaan. Zo was mijn post van pas nog erg positief. Hou ik mezelf hiermee voor de gek? Misschien wel misschien wil ik het allemaal juist positief zien. Ik weet het niet meer.
Binnenkort ga ik op gesprek voor antidepressiva om te bepalen welke er bij mij past. Dit omdat ik EMDR-therapie moet gaan volgen en ik hiervoor afgevlakt moet worden. Omdat ik ander niet in staat zal zijn deze therapie zelf te kunnen handelen. De hulpverleners zijn erg bang dat ik in een psychose beland en hier niet meer uit kom als ik dat niet doe. Omdat ik zo verschrikkelijk vast zit in mijn eigen hoofd. Ik ben zo verschrikkelijk bang voor wat er werkelijk allemaal in mijn hoofd zit. Ik wil zo graag verder en het achter me laten maar tegelijk sta ik muisstil en kom ik helemaal niet voorruit omdat ik zo muur en muur vast zit in me eigen kop.
Aan de ene kant voel ik me zo verschrikkelijk stom omdat ik nooit de waarheid onder ogen durf te zien. En alles altijd mooier moet maken dan het is. Want in werkelijkheid gaat het zo ontiegelijk slecht met mij. Lig ik zo onwijs met mezelf overhoop. Ik heb alle mogelijke dingen al 2000x nagelopen in me hoofd. En steeds loop ik tegen zwarte gaten en muren aan. Steeds zijn er dingen die niet zichtbaar zijn voor mijzelf maar er wel zijn.
Dit maakt mij op mijn hoede ... vanwege suggestie. Heb je daar al iets over gelezen?quote:Zij kon momenten vertellen die voor mij grote zwarte gaten zijn binnenin herinneringen. Dingen die betekenen dat ik seksueel misbruikt zou zijn door leeftijdsgenoten. En dit is voor mij het moeilijke want ik weet niet wat er van klopt. Ik voel dat de herinnering er onderbewust is.
Ik heb EMDR gehad, en mij heeft het wel geholpen. Het is heftig tijdens de sessie zelf, en naderhand ben je er lichamelijk ziek van. Alsof je griep hebt. Ik mocht niet verder vanwege kans op psychose. En misschien wil ik t ooit weer proberen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 14:27 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Zo had ik het ook bekeken alleen wat ik vreemd vind is dat het specifieke stukken binnen een herinnering zijn die zwart is. Zo weet ik wat de aanleiding was wat de "intro" van de herinnering is. En vervolgens word het zwart en ineens zit ik helemaal overstuur thuis. Zwarte gaten ken ik wel door overmatig alcohol gebruik of drugs. Maar dan vallen hele avonden/nachten of hele uren gewoon weg. Maar nu gaat het steeds om specifieke minuten en dat is zo raar. Dan ga ik opzoek naar antwoorden maar dan loop ik helemaal vast in me kop. En dat ben ik helemaal niet gewend. De laatste tijd is geheel nieuw voor me ben er best wel heel erg bang voor. Vooral denk ik omdat er nu krachten in me hoofd werken die ik zelf niet echt meer kan beinvloeden. Omdat ik daar nog nooit mee om heb leren gaan.
Heeft 1 van jullie toevallig ervaring met EMDR-therapie? Het angstzweet breekt mij bijna uit als ik er aan denk wat er bovenwater zou kunnen komen. En ben bang dat het niet de moeite waard is. Dat ik mezelf er meer schade dan goed mee doe.
Ik was niet van plan om verder op mijn problemen in te gaan, maar zal het wel een beetje doen en je best wat over de EMDR vertellen.quote:Op zaterdag 27 december 2014 14:27 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Zo had ik het ook bekeken alleen wat ik vreemd vind is dat het specifieke stukken binnen een herinnering zijn die zwart is. Zo weet ik wat de aanleiding was wat de "intro" van de herinnering is. En vervolgens word het zwart en ineens zit ik helemaal overstuur thuis. Zwarte gaten ken ik wel door overmatig alcohol gebruik of drugs. Maar dan vallen hele avonden/nachten of hele uren gewoon weg. Maar nu gaat het steeds om specifieke minuten en dat is zo raar. Dan ga ik opzoek naar antwoorden maar dan loop ik helemaal vast in me kop. En dat ben ik helemaal niet gewend. De laatste tijd is geheel nieuw voor me ben er best wel heel erg bang voor. Vooral denk ik omdat er nu krachten in me hoofd werken die ik zelf niet echt meer kan beinvloeden. Omdat ik daar nog nooit mee om heb leren gaan.
Heeft 1 van jullie toevallig ervaring met EMDR-therapie? Het angstzweet breekt mij bijna uit als ik er aan denk wat er bovenwater zou kunnen komen. En ben bang dat het niet de moeite waard is. Dat ik mezelf er meer schade dan goed mee doe.
[..]
Zekers ben ook nu een stuk rustiger maar dat kan ook zijn omdat ik gisteren ook heel erg moe was. Maar ik was gisteren wel in staat om rustig te slapen omdat mijn gedachte patroon doorbroken was en dat was erg fijn.
Begrijpelijk. Baal er ook van maar daar is weinig aan te veranderen. Gewoon op een verkeerd moment genomen waardoor mijn depressie getriggerd is. Mij is verzekerd dat als bovenstaande niet gebeurd was het wel zou zijn gebeurd bij een volgende "tegenslag".quote:Op zaterdag 27 december 2014 21:14 schreef Poesopstokje het volgende:
Bovenstaande is dus de reden dat ik geen drugs gebruik. Ik ben blijkbaar psychosegevoelig en drugsgebruik zal het alleen maar triggeren.
Ik mag zelfs niet blowen van m'n psychologe.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |