R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Misschien wel, geen idee. Ik vraag niet om hulp.quote:Op donderdag 25 december 2014 21:05 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar met zo'n denkwijze zal je hoe dan ook tegen teleurstelling aanlopen. Het lijkt het me niet zo fijn als je denkt "O, je gaat me toch helpen? Daar was ik niet vanuit gegaan!" omdat je onbewust dit ook uitstraalt naar anderen, ook diegenen die jou hulp aanbieden. Net zoals wanhoop is dit "leesbaar" voor een ander en daarmee doe je een ander tekort.
En merk altijd op wanneer iemand niet goed in zijn vel zit. Of je het verbergt of niet mij valt dat gelijk op, maar ja ben gewend om juist naar lichaamstaal te kijken in plaats van spreken. Ben dat gewend van voorheenquote:
[..]
Maar met zo'n denkwijze zal je hoe dan ook tegen teleurstelling aanlopen. Het lijkt het me niet zo fijn als je denkt "O, je gaat me toch helpen? Daar was ik niet vanuit gegaan!" omdat je onbewust dit ook uitstraalt naar anderen, ook diegenen die jou hulp aanbieden. Net zoals wanhoop is dit "leesbaar" voor een ander en daarmee doe je een ander tekort.
Maakt het wel verdomde lastig.
Niet rot bedoeld, maar soms heb ik geen zin om zin te makenquote:
[..]
En als ik dat zou zien, zou ik je op zijn minst een lift geven, of beter nog ter plekke de fiets repareren. Heb standaard een reparatieset bij mij. Uiteraard wijs jij vriendelijk de hulp af ga ik ook verder. En geen zin vind ik altijd zo makkelijk, dan maak je maar zin, zo zie ik het.
Wat je nu meer doet is van een ander onbewust eisen dat ze je helpen. Dat is niet realistisch en onrealiteit is een slechte raadgever en slechte afspiegeling
Trouwens wel tof dat je een vreemde een lift zou aanbieden
De meeste andere mensen zouden gewoonlijk op een andere manier (gewoonlijk -hun- eigen manier) anderen helpen, wellicht wat betreft dingen waar jijzelf geen hulp zou bieden
Niemand is van alles een beetje niksquote:
[..]
Nee ik heb OOK geen hoog IQ
Ik ben gewoon van alles een beetje niks.
Klinkt zwaarquote:
[..]
Ik ben ook ziek. Ik doe zoveel ik kan, omdat mijn kind wel een normaal leven verdiend. Dus ik ga ook regelmatig met hem naar de kinderboerderij, te zwemmen, op visite etc. Of gewoon een blokje wandelen.
Maar aan de andere kant, ik heb hem wel in mijn ritme meegesleurd qua slaaptijden. Het gebeurd dus regelmatig dat hij pas om 10.00/11.00 wakker wordt 's morgens.Vinden ''de hulpverleners'' niet leuk. Die vinden dat ik elke dag om 08.00 moet opstaan, maar dan zou ik bij god niet weten hoe ik de dag omkreeg.
Ik heb zelf geen kinderen, dus kan daar weinig meer over zeggen dan dat je niet van jezelf kunt verwachten meer te doen dan binnen je vermogen ligt
En een beetje niks impliceert dat je van alles aardig wat alles hebt!quote:
[..]
Nee ik heb OOK geen hoog IQ
Ik ben gewoon van alles een beetje niks.
Wat mij opvalt is dat veel mensen die dit topic op het lijf geschreven is, zichzelf uitputten door hun energie (ongelimiteerd) in anderen te steken, gewoonlijk in de vorm van hulp aanbieden.quote:
[..]
En merk altijd op wanneer iemand niet goed in zijn vel zit. Of je het verbergt of niet mij valt dat gelijk op, maar ja ben gewend om juist naar lichaamstaal te kijken in plaats van spreken. Ben dat gewend van voorheen
Maakt het wel verdomde lastig.
Ik had dat ook hoor. Was meer dat ik hulp aanbieden als een sport ging zien, het werd uiteindelijk een bodemloze put
Dan ben ik een uitzondering.quote:
[..]
Wat mij opvalt is dat veel mensen die dit topic op het lijf geschreven is, zichzelf uitputten door hun energie (ongelimiteerd) in anderen te steken, gewoonlijk in de vorm van hulp aanbieden.
Ik had dat ook hoor. Was meer dat ik hulp aanbieden als een sport ging zien, het werd uiteindelijk een bodemloze put
Ik wil ook geen vrijwilligerswerk doen, ik werk alleen voor het geld. Ik moet dan ook gelijk een baan van >30 uur hebben zodat ik financieel onafhankelijk wordt.
Ik ben niet zo gek op het helpen van andere mensen. Ik steekt m'n ''hulp'' liever in dieren en de natuur. Daar krijg je tenminste geen crap en ondankbaarheid van terug.
Zolang men mij geen ondankbaarheid teruggeeft, maakt mij het niks. Maar dat is langzaamaan wel een probleem aan het worden. Dankjewel is er tegenwoordig vaak niet meer bij... En Ik spoor niet maar houd niet van sportquote:
[..]
Wat mij opvalt is dat veel mensen die dit topic op het lijf geschreven is, zichzelf uitputten door hun energie (ongelimiteerd) in anderen te steken, gewoonlijk in de vorm van hulp aanbieden.
Ik had dat ook hoor. Was meer dat ik hulp aanbieden als een sport ging zien, het werd uiteindelijk een bodemloze put
Vrijwilligerswerk is goed als opstapje naar vast en betaald werk. Uiteraard naar gelang jij kan werken met wat jij hebt. En alles direct is vaak niet mogelijk helaas, maar snap je punt wel. En ergens terecht hoor.quote:
[..]
Dan ben ik een uitzondering.
Ik wil ook geen vrijwilligerswerk doen, ik werk alleen voor het geld. Ik moet dan ook gelijk een baan van >30 uur hebben zodat ik financieel onafhankelijk wordt.
Ik ben niet zo gek op het helpen van andere mensen. Ik steekt m'n ''hulp'' liever in dieren en de natuur. Daar krijg je tenminste geen crap en ondankbaarheid van terug.
Enig idee hoe je dat probleem gaat oplossen zonder verbitterd te raken?quote:
[..]
Zolang men mij geen ondankbaarheid teruggeeft, maakt mij het niks. Maar dat is langzaamaan wel een probleem aan het worden. Dankjewel is er tegenwoordig vaak niet meer bij... En Ik spoor niet maar houd niet van sport
Btw, dat laatste ben ik met je eens (net zoals "sorry" trouwens). Sterker nog, ik heb welgeteld 1 keer in mijn hele leven "Dank JULLIE wel" mogen zeggen!
Ik heb sowieso ivm mijn ASS aangepast werk nodig, ik kan niet werken op het niveau van de meeste vrijwilligersbaantjes. Denk aan een sociale werkplaatst e.d.quote:
[..]
Vrijwilligerswerk is goed als opstapje naar vast en betaald werk. Uiteraard naar gelang jij kan werken met wat jij hebt. En alles direct is vaak niet mogelijk helaas, maar snap je punt wel. En ergens terecht hoor.
Edit; dat niveau is zó laag dat m'n hoofd er raar van gaat doen. Ik moet mentaal uitdagend werk hebben.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 25-12-2014 21:28:32 ]
Goh, klinkt me enigszins bekend in de orenquote:
[..]
Ik heb sowieso ivm mijn ASS aangepast werk nodig, ik kan niet werken op het niveau van de meeste vrijwilligersbaantjes. Denk aan een sociale werkplaatst e.d.
Edit; dat niveau is zó laag dat m'n hoofd er raar van gaat doen. Ik moet mentaal uitdagend werk hebben.
Dat is dus het probleem, heb je net iemand zijn geld teruggeven wat uit zijn zak valt kijken ze je boos aan. Als ik je deed zakkenrollen gaf ik je geld echt niet terug hoorquote:
[..]
Enig idee hoe je dat probleem gaat oplossen zonder verbitterd te raken?
Btw, dat laatste ben ik met je eens (net zoals "sorry" trouwens). Sterker nog, ik heb welgeteld 1 keer in mijn hele leven "Dank JULLIE wel" mogen zeggen!
De hele dag plaatjes moest plakken op dozen zou ik gillend gek wordenquote:
[..]
Ik heb sowieso ivm mijn ASS aangepast werk nodig, ik kan niet werken op het niveau van de meeste vrijwilligersbaantjes. Denk aan een sociale werkplaatst e.d.
Edit; dat niveau is zó laag dat m'n hoofd er raar van gaat doen. Ik moet mentaal uitdagend werk hebben.
Ik heb een blauwe maandag in een magazijn georderpicked (klopt niet helemaal dat woord ) en toen er eens geen werk was moest ik bij de ''minder begaafde'' mensen staan doosjes inpakken. Met z'n 5en aan een lopende band en elk persoon deed 1 product in het doosje.
Na 30min ben ik weggegaan en daarna werd ik ontslagen wegens werkweigering.
Ook heb ik zeer verantwoordelijk productiewerk gedaan, waarbij ik een controlerende functie had. Mentaal zwaar werk, collega's mochten het maar 2 uur achterelkaar doen. Ik deed het elke dag 6 uur met pauze's tussendoor. Dát moet ik hebben.
) en toen er eens geen werk was moest ik bij de ''minder begaafde'' mensen staan doosjes inpakken. Met z'n 5en aan een lopende band en elk persoon deed 1 product in het doosje. Na 30min ben ik weggegaan en daarna werd ik ontslagen wegens werkweigering.
Ook heb ik zeer verantwoordelijk productiewerk gedaan, waarbij ik een controlerende functie had. Mentaal zwaar werk, collega's mochten het maar 2 uur achterelkaar doen. Ik deed het elke dag 6 uur met pauze's tussendoor. Dát moet ik hebben.
Pff zo even een hele hoop quotes omdat ik op mn mobiel gewoon heel rot typ
). Maar dansen vond/vind ik wel heel leuk en dat zie ik ook als een sport.
En hate to break it to you: maar fietsen is ook een sport.
Of ben je uitmuntend in kantklossen, of yoga je iedereen de tent uit.
Is er geen buurthuis in je omgeving waar je eventueel wat uit kan proberen? Veel buurthuizen hebben ook een kinderopvang voor een uurtje ofzo, als je besluit een cursus of proefles te doen
Even afgezien van dat ik het vreemd vind dat mensen geen vrijwilligerswerk willen doen, waarom ga je dan geen vrijwilligerswerk doen bij een kinderboerderij of dierenasiel? Misschien kan je op die manier ook doorgroeien naar bijvoorbeeld dierenverzorger of hondentrainer?quote:
[..]
Dan ben ik een uitzondering.
Ik wil ook geen vrijwilligerswerk doen, ik werk alleen voor het geld. Ik moet dan ook gelijk een baan van >30 uur hebben zodat ik financieel onafhankelijk wordt.
Ik ben niet zo gek op het helpen van andere mensen. Ik steekt m'n ''hulp'' liever in dieren en de natuur. Daar krijg je tenminste geen crap en ondankbaarheid van terug.
Wat versta je onder sport? Zo vind ik fitness echt het allersaaiste wat er is, ik heb het vaak geprobeerd maar ik word er niet blijer van (en toch ga ik het in januari weer proberen... iets met vakantieveiling winnenquote:
[..]
Nee, ik heb een gruwelijke hekel aan sport + ik heb geen oppas bij de hand. Dus het is ook niet echt mogelijk.
Ik probeer wel regelmatig naar buiten te gaan, fietsen & wandelen. Maar het weer zit de laatste weken niet echt mee..
). Maar dansen vond/vind ik wel heel leuk en dat zie ik ook als een sport. En hate to break it to you: maar fietsen is ook een sport.
Maar gun je je zoon dan geen moeder die goed in haar vel zit? Het valt me zo op dat bij elke optie je zegt "nee wil ik niet, kan ik niet, lust ik niet...". Maar goed dat kan natuurlijk ook een depressie zijn die voor jou spreekt. Ik zou als ik jou was wat meer aandringen bij de hulpverlening dat je echt echt echt niet lekker in je vel zit.quote:
Ik leef voor m'n zoon, maar verder? Meh.
En als je het omdraait? Overdag wat meer ondernemen zodat je die nieuwe (en hopelijk positieve ervaringen) weer kan verwerken in je droom? Misschien slaap je dan juist beter?quote:
[..]
Fatsoenlijke nachtrust, geen nachtmerries meer.
Maar daar heb ik dus blijkbaar héél weinig invloed op.
Als dat normaal is ben ik 's morgens uitgerust en fit, kan ik weer dingen ondernemen etc etc.
Ik kan me niet voorstellen dat iemand niks kan. Hoezo ben je niet muzikaal? Dat weet je niet. Misschien ben je wel een onwijs trompet-talentquote:
[..]
Ik heb eigenlijk nooit echt hobbies enzo gehad.
Ik heb ook geen talenten, ik kan ook niks. Ik ben niet muzikaal, creatief, goed in sport of wat dan ook.
Of ben je uitmuntend in kantklossen, of yoga je iedereen de tent uit. Is er geen buurthuis in je omgeving waar je eventueel wat uit kan proberen? Veel buurthuizen hebben ook een kinderopvang voor een uurtje ofzo, als je besluit een cursus of proefles te doen
Levendige dromen heb ik ook veel, half slapen en dan dromen is ook eng. En vind het ook maar vermoeiend. Ik neem in de ochtend ook altijd tijd om op te starten.quote:
[..]
PTSS. Maar ik heb al nachtmerries sinds ik me kan herinneren, vanaf een jaar of 5 denk ik. Ik ben nu ruim 23.
Ik hoop dat de therapie je gaat helpen. En misschien is AD ook niet t juiste middel voor je. Het zijn heftige medicijnen die veel veranderen in je lijf en hoe t werkt. Ik ben er wel aan gegaan, en voor mij heeft het ook nut gelukkig. Maar ze werken het beste bij een zware depressie en minder bij lichtere varianten.
Vrolijke noot: ik ben vandaag voor t eerst tante geworden. Het was een rare dag waarbij alles in t honderd liep, maar dat geeft niet. Ik voel me er toch wel fijn bij zo. De verse ouders gelukkig zien geeft veel voldoening merk ik.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Thnx Elvi
1) Nee ik ben écht heel a-creatief. Ik heb van alles geprobeerd, maar het zit gewoon niet in me. Slechte concentratie, beroerde motoriek (vooral de fijne), weinig discipline. Zulke mensen bestaan echt hoor. Ik kan ook geen noten lezen, en m'n geheugen is dusdanig aangetast door de
Risperdal dat ik niet eens een riedeltje kan onthouden op bijvoorbeeld de piano.
Vroeger op school bij muziekles leerde ik de letters/cijfers maar uit m'n hoofd, maar zodra het zonder stickertjes (en cijfers/letters dus..) moest wist ik het niet meer.
2) Ja uiteraard gun ik m'n kind het beste. Daarom heb ik ook veel hulp om me heen, zodat al m'n energie naar hem toe kan gaan. Ik cijfer mezelf aardig weg wat dat aangaat.
3) Mijn ggz-instelling heeft maar 1 psychiater, en uiteraard eentje met wie ik in de clinch lig. Hij noemde me in het intakegesprek een psychotische borderliner en wil daar niet meer van afwijken. Hij wil me aan de antipsychotica hebben en niet aan de antidepressiva. Want ja, dáár ligt het probleem niet.
Contact gaat nu allemaal via m'n psychologe, ik kan niks met die man. Maar m'n verzoek om SSRI medicatie is afgewezen door hem, en ik hoor volgende week pas de reden van m'n psychologe.
4) Ik heb werkelijk álles uit de kast getrokken wbt slaapproblemen/nachtmerries. Van rustgevende thee tot wierook, fengsui kamer , dromenvangers, edelstenen, sporten, muziek, anders/gezond eten. Je googled op ''tips voor betere nachtrust'' en ik heb het geprobeerd, bij wijze van.
Ik gebruik al 4 jaar Seroquel voor de hypnagogie, dit werkt ook als algeheel slaapmiddel. Ik slaap dus wel, maar ben wel bij bewustzijn. Bovengenoemde psychiater wil me ook niet doorverwijzen naar een neurologisch slaapcentrum, iets wat ik nog wel ga afdwingen binnenkort.
5) Ik mag en kan nu niet werken. Ik heb er gewoon geen energie voor. Iedereen roept wel dat je juist dóór het werken energie krijgt, maar ik kan het niet opbrengen om uberhaupt die eerste stap te zetten. Daarnaast heb ik geen vangnet voor m'n zoon en ik kan de kinderopvang niet betalen als ik geen toeslag er voor krijg, iets wat je dus niet krijgt als je vrijwilligerswerk doet.
Mijn gemeente heeft een paar plaatsen aangewezen waar ik vw-werk kan gaan doen, met behoud van uitkering én toeslag voor kinderopvang. Maar wat ik al eerder noemde; het zijn sociale werkplaats plekken. Ik kan dat werk niet én ik kan niet met zulke mensen overweg. Klinkt heel bot, maar ik weet niet hoe ik het anders moet brengen.
6) Zelfs een relatie is teveel gevraagd. Ik heb een poging gedaan afgelopen zomer, maar ik heb mijn vrije weekenden echt héél hard voor mezelf nodig om bij te tanken. M'n zoon heeft ook een vorm van ASS en is verschrikkelijk druk als hij wakker is (hij slaapt namelijk ook veel, druk zijn kost energie...). Dus die ''leuke dingen geven je energie''-cliché ging hier ook al niet op.
Er is afgelopen jaar gewoon enorm veel gebeurd en ik heb ook veel stress en zorgen gehad om m'n zoon. Misschien gaat het volgend jaar allemaal een stuk beter. Maar NU, op DIT moment, nee ik zie het niet zitten zo hoor.
Natuurlijk ga ik er aan werken, ik doe al tijden niks anders, maar ik word élke keer weer door iemand naar beneden geschopt. Hoe goed ik m'n best ook doe, er komt altijd weer een enorme tegenslag waardoor ik de hoop en kracht verlies om verder te gaan.
Nou ik ga op bed. Weltrusten iedereen, en bedankt voor de aandacht vanavond
1) Nee ik ben écht heel a-creatief. Ik heb van alles geprobeerd, maar het zit gewoon niet in me. Slechte concentratie, beroerde motoriek (vooral de fijne), weinig discipline. Zulke mensen bestaan echt hoor. Ik kan ook geen noten lezen, en m'n geheugen is dusdanig aangetast door de
Risperdal dat ik niet eens een riedeltje kan onthouden op bijvoorbeeld de piano. Vroeger op school bij muziekles leerde ik de letters/cijfers maar uit m'n hoofd, maar zodra het zonder stickertjes (en cijfers/letters dus..) moest wist ik het niet meer.
2) Ja uiteraard gun ik m'n kind het beste. Daarom heb ik ook veel hulp om me heen, zodat al m'n energie naar hem toe kan gaan. Ik cijfer mezelf aardig weg wat dat aangaat.
3) Mijn ggz-instelling heeft maar 1 psychiater, en uiteraard eentje met wie ik in de clinch lig. Hij noemde me in het intakegesprek een psychotische borderliner en wil daar niet meer van afwijken.
Hij wil me aan de antipsychotica hebben en niet aan de antidepressiva. Want ja, dáár ligt het probleem niet. Contact gaat nu allemaal via m'n psychologe, ik kan niks met die man. Maar m'n verzoek om SSRI medicatie is afgewezen door hem, en ik hoor volgende week pas de reden van m'n psychologe.
4) Ik heb werkelijk álles uit de kast getrokken wbt slaapproblemen/nachtmerries. Van rustgevende thee tot wierook, fengsui kamer
, dromenvangers, edelstenen, sporten, muziek, anders/gezond eten. Je googled op ''tips voor betere nachtrust'' en ik heb het geprobeerd, bij wijze van. Ik gebruik al 4 jaar Seroquel voor de hypnagogie, dit werkt ook als algeheel slaapmiddel. Ik slaap dus wel, maar ben wel bij bewustzijn. Bovengenoemde psychiater wil me ook niet doorverwijzen naar een neurologisch slaapcentrum, iets wat ik nog wel ga afdwingen binnenkort.
5) Ik mag en kan nu niet werken. Ik heb er gewoon geen energie voor. Iedereen roept wel dat je juist dóór het werken energie krijgt, maar ik kan het niet opbrengen om uberhaupt die eerste stap te zetten. Daarnaast heb ik geen vangnet voor m'n zoon en ik kan de kinderopvang niet betalen als ik geen toeslag er voor krijg, iets wat je dus niet krijgt als je vrijwilligerswerk doet.
Mijn gemeente heeft een paar plaatsen aangewezen waar ik vw-werk kan gaan doen, met behoud van uitkering én toeslag voor kinderopvang. Maar wat ik al eerder noemde; het zijn sociale werkplaats plekken. Ik kan dat werk niet én ik kan niet met zulke mensen overweg. Klinkt heel bot, maar ik weet niet hoe ik het anders moet brengen.
6) Zelfs een relatie is teveel gevraagd. Ik heb een poging gedaan afgelopen zomer, maar ik heb mijn vrije weekenden echt héél hard voor mezelf nodig om bij te tanken. M'n zoon heeft ook een vorm van ASS en is verschrikkelijk druk als hij wakker is (hij slaapt namelijk ook veel, druk zijn kost energie...). Dus die ''leuke dingen geven je energie''-cliché ging hier ook al niet op.
Er is afgelopen jaar gewoon enorm veel gebeurd en ik heb ook veel stress en zorgen gehad om m'n zoon. Misschien gaat het volgend jaar allemaal een stuk beter.
Maar NU, op DIT moment, nee ik zie het niet zitten zo hoor. Natuurlijk ga ik er aan werken, ik doe al tijden niks anders, maar ik word élke keer weer door iemand naar beneden geschopt. Hoe goed ik m'n best ook doe, er komt altijd weer een enorme tegenslag waardoor ik de hoop en kracht verlies om verder te gaan.
Nou ik ga op bed. Weltrusten iedereen, en bedankt voor de aandacht vanavond
Ja het is doodeng, elke keer weerquote:
[..]
Levendige dromen heb ik ook veel, half slapen en dan dromen is ook eng. En vind het ook maar vermoeiend. Ik neem in de ochtend ook altijd tijd om op te starten.
Ik hoop dat de therapie je gaat helpen. En misschien is AD ook niet t juiste middel voor je. Het zijn heftige medicijnen die veel veranderen in je lijf en hoe t werkt. Ik ben er wel aan gegaan, en voor mij heeft het ook nut gelukkig. Maar ze werken het beste bij een zware depressie en minder bij lichtere varianten.
Vrolijke noot: ik ben vandaag voor t eerst tante geworden. Het was een rare dag waarbij alles in t honderd liep, maar dat geeft niet. Ik voel me er toch wel fijn bij zo. De verse ouders gelukkig zien geeft veel voldoening merk ik.
Heb jij er een oorzaak voor? Gefeliciteerd met je tantezegger
Zeg Poes, wat die levendige dromen betreft, ik kwam opeens op een idee (niet elk idee is goed, maar beter dat ik het zeg dan dat ik zwijg zeker gezien de acuutheid enzo ).
Zelf had ik last van dat mijn gedachtes alle kanten opschoten (zeg maar dat dat een fijne combinatie van autisme en AD(H)D is) en gebruik daarvoor een antipsychoticum. Ik weet alleen niet of die middelen ook voor levendige dromen werken, maar voor mij werkt dat spul in elk geval behoorlijk goed, nagenoeg geen bijwerkingen. Je zou dat eventueel met je behandelaar kunnen bespreken? Of in elk geval een balletje opgooien ofzo.
Nou ben ik zelf niet zo van het zelfdoctoren, maar ik wou het toch even genoemd hebben, omdat het jouw leven zo erg bottleneckt
Edit: O lees net dat je risperdal gebruikt
Oke, bad idea!
(anyway, ik gebruik abilify, heeft vrijwel geen bijwerkingen, echt te verwaarlozen t.o.v. de AD die ik eerder nam )
zeker gezien de acuutheid enzo ).Zelf had ik last van dat mijn gedachtes alle kanten opschoten (zeg maar dat dat een fijne combinatie van autisme en AD(H)D is) en gebruik daarvoor een antipsychoticum. Ik weet alleen niet of die middelen ook voor levendige dromen werken, maar voor mij werkt dat spul in elk geval behoorlijk goed, nagenoeg geen bijwerkingen. Je zou dat eventueel met je behandelaar kunnen bespreken? Of in elk geval een balletje opgooien ofzo.
Nou ben ik zelf niet zo van het zelfdoctoren, maar ik wou het toch even genoemd hebben, omdat het jouw leven zo erg bottleneckt
Edit: O lees net dat je
risperdal gebruikt Oke, bad idea!
(anyway, ik gebruik abilify, heeft vrijwel geen bijwerkingen, echt te verwaarlozen t.o.v. de AD die ik eerder nam
)
Meer stress dan ik hebben kan = meer nachtmerries en half wakkere dromen.quote:
[..]
Ja het is doodeng, elke keer weer
Gefeliciteerd met je tantezegger
Heb ook genoeg meegemaakt om te weten wat EMDR is en doet, maar ik mocht t niet meer omdat ze bang waren dat ik daar juist psychotisch van zou worden. Ik heb nu schema therapie, ook heel waardevol maar ook hard werken.
Thanks voor de feli
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Zijn er vrijgevestigde psychologen in je buurt? Dan kan je overstappen. Of vraag een second opinion. Of dien een klacht in bij de clientenraad. Check anders even wat de zorgverzekeraar voor je kan doen mbt bemiddeling.quote:
3) Mijn ggz-instelling heeft maar 1 psychiater, en uiteraard eentje met wie ik in de clinch lig. Hij noemde me in het intakegesprek een psychotische borderliner en wil daar niet meer van afwijken.
Contact gaat nu allemaal via m'n psychologe, ik kan niks met die man. Maar m'n verzoek om SSRI medicatie is afgewezen door hem, en ik hoor volgende week pas de reden van m'n psychologe.
