LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Sjeetje mthld, wat klinkt het allemaal akelig zeg 
JK ik ben nog nooit bij een klinisch geneticus geweest. Alle artsen van de afgelopen jaren (en geloof me, ik heb heel veel artsen gesproken) vonden dat niet nodig, alle tumoren waren toeval zeiden ze.
Een paar maanden terug kwam ik bij een andere internist en hij vond het wel de moeite waard om te laten onderzoeken. Ik ga ook zeker vragen of ze mij op dat gen en het syndroom kunnen testen, bedankt voor de tip en vooral bedankt voor je lieve woorden.
Ik hoop dat je haar dinsdag mee naar huis mag nemen, ik ga voor jullie duimen.
Wat is het toch eigenlijk een klote ziekte!!
JK ik ben nog nooit bij een klinisch geneticus geweest. Alle artsen van de afgelopen jaren (en geloof me, ik heb heel veel artsen gesproken) vonden dat niet nodig, alle tumoren waren toeval zeiden ze.
Een paar maanden terug kwam ik bij een andere internist en hij vond het wel de moeite waard om te laten onderzoeken. Ik ga ook zeker vragen of ze mij op dat gen en het syndroom kunnen testen, bedankt voor de tip en vooral bedankt voor je lieve woorden.
Ik hoop dat je haar dinsdag mee naar huis mag nemen, ik ga voor jullie duimen.
Wat is het toch eigenlijk een klote ziekte!!
Vreemd dat ze je niet eerder hebben gestuurd. Zeker vanwege je leeftijd waarop het begon. Mijn vrouw mocht er meteen heen vanwege de leeftijd, maar ook om brca1 en brca2 uit te sluiten. Daarbij mocht ze zelf kiezen voor p53.
Het is idd een kloteziekte en leer je lichaam maar weer eens te vertrouwen. Tenminste, ik zou het erg moeilijk vinden, hoewel ik het aan moet zien, heb het zelf gelukkig niet.. maar ja, als je partner het heeft, heb jij het ook soort van, maar dan alleen zonder lichamelijke pijn, futloosheid, misselijkheid en weet ik het van de kuren en alle andere ellende die er omheen draait.
We zullen dinsdag zien hoe en wat. Ben benieuwd naar het resultaat wat ze er van maken, naast het verwijderen doen ze meteen een reductie aan beide borsten. Hoop dat ze er wat moois van maken, al zal het wel wat maandjes duren voor het allemaal tot rust is gekomen.
Het is idd een kloteziekte en leer je lichaam maar weer eens te vertrouwen. Tenminste, ik zou het erg moeilijk vinden, hoewel ik het aan moet zien, heb het zelf gelukkig niet.. maar ja, als je partner het heeft, heb jij het ook soort van, maar dan alleen zonder lichamelijke pijn, futloosheid, misselijkheid en weet ik het van de kuren en alle andere ellende die er omheen draait.
We zullen dinsdag zien hoe en wat. Ben benieuwd naar het resultaat wat ze er van maken, naast het verwijderen doen ze meteen een reductie aan beide borsten. Hoop dat ze er wat moois van maken, al zal het wel wat maandjes duren voor het allemaal tot rust is gekomen.
Spannend Jk! Nou maar hopen dat de koorts echt wegblijft dit weekend en dat het gewoon door kan gaan. Fijn dat je die drie weken vrij hebt. Ik vind dat je overkomt als een erg lieve partner!!
Mthld, pfff, wat een gedoe met die arm. Heb er geen verstand van, maar het lijkt mij logischer dat je door beschadiging van je hersenen je hele arm niet kan gebruiken en niet alleen voornamelijk je elleboog. Hoop echt dat het gewoon samenhangt met je oedeem. Ben je links of rechts?
Joy, spannend weekje zo voor kerst! Komt er bij jou in de familie vaker dan gemiddeld kanker voor? Ik ben ook getest op dat symdroom waar JK het overheeft. Ik weet niet zeker of ik het me goed herinner, maar volgens mij is dat vooral van toepassing op mensen die als kind al kanker hadden en komt het echt heel weinig voor (en nog minder bij mensen die pas in hun 20s kanker krijgen).
Hier gaat het brak. ik heb de laatste maanden veel te weinig beweging gehad en alles wat ik doe hakt er zo in. Het was de bedoeling om lid te worden vd sportschool, maar volgens de fysio is dat echt geen goed plan op dit moment. Zelfs van een stukje wandelen worden mijn rug- en buikspieren overbelast.
Mijn rug is deze week gekraakt. Het voelt alsof ik elke spier aan de rechterkant van mijn rug finaal heb afgescheurd. Mijn belastbaarheid is 0 op dit moment en daar word ik niet blij van. 
Mthld, pfff, wat een gedoe met die arm. Heb er geen verstand van, maar het lijkt mij logischer dat je door beschadiging van je hersenen je hele arm niet kan gebruiken en niet alleen voornamelijk je elleboog. Hoop echt dat het gewoon samenhangt met je oedeem. Ben je links of rechts?
Joy, spannend weekje zo voor kerst! Komt er bij jou in de familie vaker dan gemiddeld kanker voor? Ik ben ook getest op dat symdroom waar JK het overheeft. Ik weet niet zeker of ik het me goed herinner, maar volgens mij is dat vooral van toepassing op mensen die als kind al kanker hadden en komt het echt heel weinig voor (en nog minder bij mensen die pas in hun 20s kanker krijgen).
Hier gaat het brak. ik heb de laatste maanden veel te weinig beweging gehad en alles wat ik doe hakt er zo in. Het was de bedoeling om lid te worden vd sportschool, maar volgens de fysio is dat echt geen goed plan op dit moment. Zelfs van een stukje wandelen worden mijn rug- en buikspieren overbelast.
Mijn rug is deze week gekraakt. Het voelt alsof ik elke spier aan de rechterkant van mijn rug finaal heb afgescheurd. Mijn belastbaarheid is 0 op dit moment en daar word ik niet blij van.
Ik heb de ziekte geschiedenis nu op papier staan, er komt wel regelmatig kanker voor maar op 1 na allemaal pas op latere leeftijd (60, 70, 80).quote:Op vrijdag 12 december 2014 23:56 schreef Mula het volgende:
Joy, spannend weekje zo voor kerst! Komt er bij jou in de familie vaker dan gemiddeld kanker voor? Ik ben ook getest op dat symdroom waar JK het overheeft. Ik weet niet zeker of ik het me goed herinner, maar volgens mij is dat vooral van toepassing op mensen die als kind al kanker hadden en komt het echt heel weinig voor (en nog minder bij mensen die pas in hun 20s kanker krijgen).
Een oom van mij is wel heel jong aan leukemie overleden. Ik denk niet dat het meer dan gemiddeld is, ongeveer 1 op 3.
Ik ben wel opgelucht dat het nu onderzocht wordt, ik ben zelf bang dat er 'een fout in mijn blauwdruk' zit en nog veel banger dat het erfelijk zou kunnen zijn.
Mula, balen om te lezen dat het zo slecht met je gaat. Heel veel beterschap
Mula, ik ben ook een lieve partner. 
Vandaag geopereerd. Lange dag hoor.. om 5.55u uit bed, om 8u in het ziekenhuis (tussendoor dus opstaan, hond uitlaten, reizen) en om 13u ging ze naar de OK, om 17.45u was ze terug op de kamer en ik ben sinds +/- 21u thuis. Ben kapot. Operatie is wel gelukt, ben benieuwd wanneer we horen over poortwachterklier of ie schoon is en hoe de snijranden van de tumor zijn. Pijn is er wel, beurs gevoel, benieuwd hoe dat morgen voelt. Omdat ze bij het lopen nog bijna flauw valt misschien nog extra dagje blijven (naast morgen). Dus denk woensdag pas ophalen.
Vandaag geopereerd. Lange dag hoor.. om 5.55u uit bed, om 8u in het ziekenhuis (tussendoor dus opstaan, hond uitlaten, reizen) en om 13u ging ze naar de OK, om 17.45u was ze terug op de kamer en ik ben sinds +/- 21u thuis. Ben kapot. Operatie is wel gelukt, ben benieuwd wanneer we horen over poortwachterklier of ie schoon is en hoe de snijranden van de tumor zijn. Pijn is er wel, beurs gevoel, benieuwd hoe dat morgen voelt. Omdat ze bij het lopen nog bijna flauw valt misschien nog extra dagje blijven (naast morgen). Dus denk woensdag pas ophalen.
Ja, afwachten tot we wat weten. In de ochtend kreeg ze nog radioactief materiaal ingespoten om de poortwachterklier te herkennen. Elke 5 minuten masseren om het spul verder te krijgen. Kon op zaal, maar dan lig je gemengd, sta je daar lekker je tiet te masseren. Een vrouw van een man zat al te kijken, dus ff uitgelegd. Maar goed, op je gemak als vrouw zit je dan niet. Ik zou er persoonlijk schijt aan hebben, maar ik ben een vent en in het openbaar krabben die ook aan de zak.
Gelukkig wacht ik op zoveel dingen in het leven, dat ik vanzelf wel hoor hoe en wat en ga ik me niet druk maken om wat nu de uitslag is, dat horen we dan wel en dan begint het spannend te worden. We hebben goede hoop.
Gelukkig wacht ik op zoveel dingen in het leven, dat ik vanzelf wel hoor hoe en wat en ga ik me niet druk maken om wat nu de uitslag is, dat horen we dan wel en dan begint het spannend te worden. We hebben goede hoop.
De mri zit erop, het viel 1000% mee!! Ondanks alle angstaanjagende verhalen die ik heb gehoord.
Alleen... Na afloop zei de medewerkster: heeft u nog meer afspraken staan? Wanneer krijgt u de uitslag?
Nu maak ik me weer zorgen. Nou is daar niet zo heel veel voor nodig, maar toch.
Donderdag de uitslag al, dat is echt heel snel! Nog nooit meegemaakt, na 2 dagen de uitslag van een scan al hebben.
Gisteren het gesprek met de klinisch geneticus gehad. Ze dachten dat het misschien het zeldzame syndroom van Cowden kon zijn, maar daar horen bepaalde uiterlijke kenmerken bij die ik absoluut niet heb.
Verder wisten ze het eigenlijk niet, mijn kankers zijn zo random dat ze eigenlijk niet wisten waar ze naar moesten zoeken en dat het gewoon echt pech kan zijn. Bepaalde kankers horen blijkbaar bij elkaar, zoals borst en eierstokken, en zo nog meer, maar schildklier baarmoeder en melanoom valt niet echt in een bekende categorie.
Ik heb nu DNA afgestaan, ze gaan in een werkgroep overleggen hoe nu verder. Het schijnt niet mee te vallen om te zoeken als ze absoluut geen idee hebben waar ze naar moeten zoeken! En niet alle syndromen zijn bekend, het kan best zijn dat er over een x aantal jaren iets ontdekt wordt wat ik blijk te hebben.
Maar afwachten dus, het wordt sowieso minimaal januari voor ik iets hoor. Ik heb wel een fijn gevoel over het gesprek, de vrouw was zeker geïnteresseerd in mijn medische geschiedenis en vond het zelf oprecht jammer dat ze me nog niet verder kon helpen. Zij wil ook graag de oplossing vinden.
Nu weer afwachten. Gelukkig word ik vanavond door een lieve vriendin mee uit eten genomen als afleiding
Alleen... Na afloop zei de medewerkster: heeft u nog meer afspraken staan? Wanneer krijgt u de uitslag?
Nu maak ik me weer zorgen. Nou is daar niet zo heel veel voor nodig, maar toch.
Donderdag de uitslag al, dat is echt heel snel! Nog nooit meegemaakt, na 2 dagen de uitslag van een scan al hebben.
Gisteren het gesprek met de klinisch geneticus gehad. Ze dachten dat het misschien het zeldzame syndroom van Cowden kon zijn, maar daar horen bepaalde uiterlijke kenmerken bij die ik absoluut niet heb.
Verder wisten ze het eigenlijk niet, mijn kankers zijn zo random dat ze eigenlijk niet wisten waar ze naar moesten zoeken en dat het gewoon echt pech kan zijn. Bepaalde kankers horen blijkbaar bij elkaar, zoals borst en eierstokken, en zo nog meer, maar schildklier baarmoeder en melanoom valt niet echt in een bekende categorie.
Ik heb nu DNA afgestaan, ze gaan in een werkgroep overleggen hoe nu verder. Het schijnt niet mee te vallen om te zoeken als ze absoluut geen idee hebben waar ze naar moeten zoeken! En niet alle syndromen zijn bekend, het kan best zijn dat er over een x aantal jaren iets ontdekt wordt wat ik blijk te hebben.
Maar afwachten dus, het wordt sowieso minimaal januari voor ik iets hoor. Ik heb wel een fijn gevoel over het gesprek, de vrouw was zeker geïnteresseerd in mijn medische geschiedenis en vond het zelf oprecht jammer dat ze me nog niet verder kon helpen. Zij wil ook graag de oplossing vinden.
Nu weer afwachten. Gelukkig word ik vanavond door een lieve vriendin mee uit eten genomen als afleiding
2 januari de uitslag. Ben zeer benieuwd. Mijn vrouw had de chirurg al gesproken en die vond de tumor er verder netjes uitzien, m.a.w. waarschijnlijk schone snijranden, maar dat weet je eigenlijk pas later.
Verder idd benieuwd naar die klier. Ik ga eigenlijk eens vragen of ze een foto hebben van de tumor, nieuwsgierig als ik ben. Heb zelfs de 3d pet/ct-scan video hier liggen, vond ik 'gaaf' om te zien.
Even gefilmd vanaf het scherm van de chirurg, hoef ik ook de bestanden niet op cd en zonodig software te zoeken waarmee je het kan afspelen.
Benieuwd naar je MRI-uitslag, _Joy_!
Ik ga hier mijn vrouw weer helpen, die kan nog niet zoveel met haar armen. Ook (voorzichtig) naar huis gereden zonder gordel, vond het jammer dat er geen politie was om ons aan te houden, die hadden echt niet beboet.
Ennuh: uit eten is altijd lekker!
Verder idd benieuwd naar die klier. Ik ga eigenlijk eens vragen of ze een foto hebben van de tumor, nieuwsgierig als ik ben. Heb zelfs de 3d pet/ct-scan video hier liggen, vond ik 'gaaf' om te zien.
Even gefilmd vanaf het scherm van de chirurg, hoef ik ook de bestanden niet op cd en zonodig software te zoeken waarmee je het kan afspelen.
Benieuwd naar je MRI-uitslag, _Joy_!
Ik ga hier mijn vrouw weer helpen, die kan nog niet zoveel met haar armen. Ook (voorzichtig) naar huis gereden zonder gordel, vond het jammer dat er geen politie was om ons aan te houden, die hadden echt niet beboet.
Ennuh: uit eten is altijd lekker!
edit: het is niet gewenst je enquête over het hele forum te spammen.
[ Bericht 90% gewijzigd door Mord_Sith op 17-12-2014 18:34:43 ]
[ Bericht 90% gewijzigd door Mord_Sith op 17-12-2014 18:34:43 ]
Joy, volgens mij vragen medewerkers altijd wanneer je de uitslag krijgt. Heb altijd het idee dat ze daarmee aan willen geven dat ZIJ in ieder geval niks gaan zeggen. Sterkte morgen bij de uitslag!
Hoe is het vandaag met je vrouw JK? Spierpijn?
Ik heb maandag herceptin gehad en voel me helemaal niet lekker. Ben aan het chillen in bed.
Hoe is het vandaag met je vrouw JK? Spierpijn?
Ik heb maandag herceptin gehad en voel me helemaal niet lekker. Ben aan het chillen in bed.
Ik heb dat eigenlijk nog nooit zo meegemaakt, dat ze vroegen of ik nog meer onderzoeken gepland had staanquote:
Joy, volgens mij vragen medewerkers altijd wanneer je de uitslag krijgt. Heb altijd het idee dat ze daarmee aan willen geven dat ZIJ in ieder geval niks gaan zeggen. Sterkte morgen bij de uitslag!
Hoe is het vandaag met je vrouw JK? Spierpijn?
Ik heb maandag herceptin gehad en voel me helemaal niet lekker. Ben aan het chillen in bed.
Die uitslagen zijn altijd spannend!
het is wel goed weer om in bed te chillen! Beterschap
Hoe is het met mevrouw JK?
[ Bericht 1% gewijzigd door _Joy_ op 17-12-2014 19:47:09 ]
Dit weekend enorm geschrokken, werd wakker met een 'dove' pink en ik kon pink en ringvinger niet normaal strekken. Ook had ik minder kracht in mijn hand. Het werd niet beter in de loop van de dag en ook maandag bleven de klachten. Had dus effectief nog drie bruikbare vingers en zag het al helemaal voor me dat ik die ook een voor een zou 'verliezen' tot ik niets meer zou kunnen...
Was al bezig met wilsverklaringen want zo wil ik dus niet leven, in bed wachten tot er eens iemand komt om je naar de wc te brengen of je in een rolstoel te hijsen voor de rest van je leven. Nee dank je.
Mammapoli gebeld, gesprek met neuroloog naar voren getrokken. Blijkt het 'gelukkig' alleen een combinatie van de chemo (spierafbraak) en beknelling van de elleboogzenuw (hoe ik slaap en op mijn bureau steun) te zijn. Eerste kan ik natuurlijk niets aan doen, mijn armen en benen worden langzamerhand steeds dunner, maar het tweede wel. Liggend slapen gaat nog steeds niet maar ik kan wel met een kussen onder de elleboog slapen en niet meer met de arm op het bureau leunen, dat soort dingen. Dan is er kans dat het herstelt. Hopen maar weer.
Was al bezig met wilsverklaringen want zo wil ik dus niet leven, in bed wachten tot er eens iemand komt om je naar de wc te brengen of je in een rolstoel te hijsen voor de rest van je leven. Nee dank je.
Mammapoli gebeld, gesprek met neuroloog naar voren getrokken. Blijkt het 'gelukkig' alleen een combinatie van de chemo (spierafbraak) en beknelling van de elleboogzenuw (hoe ik slaap en op mijn bureau steun) te zijn. Eerste kan ik natuurlijk niets aan doen, mijn armen en benen worden langzamerhand steeds dunner, maar het tweede wel. Liggend slapen gaat nog steeds niet maar ik kan wel met een kussen onder de elleboog slapen en niet meer met de arm op het bureau leunen, dat soort dingen. Dan is er kans dat het herstelt. Hopen maar weer.
hopelijk herstelt het weer.
heb je je wensen over hoe jij je einde graag wil al besproken met de huisarts?quote:
Dit weekend enorm geschrokken, werd wakker met een 'dove' pink en ik kon pink en ringvinger niet normaal strekken. Ook had ik minder kracht in mijn hand. Het werd niet beter in de loop van de dag en ook maandag bleven de klachten. Had dus effectief nog drie bruikbare vingers en zag het al helemaal voor me dat ik die ook een voor een zou 'verliezen' tot ik niets meer zou kunnen...
Was al bezig met wilsverklaringen want zo wil ik dus niet leven, in bed wachten tot er eens iemand komt om je naar de wc te brengen of je in een rolstoel te hijsen voor de rest van je leven. Nee dank je.
Mammapoli gebeld, gesprek met neuroloog naar voren getrokken. Blijkt het 'gelukkig' alleen een combinatie van de chemo (spierafbraak) en beknelling van de elleboogzenuw (hoe ik slaap en op mijn bureau steun) te zijn. Eerste kan ik natuurlijk niets aan doen, mijn armen en benen worden langzamerhand steeds dunner, maar het tweede wel. Liggend slapen gaat nog steeds niet maar ik kan wel met een kussen onder de elleboog slapen en niet meer met de arm op het bureau leunen, dat soort dingen. Dan is er kans dat het herstelt. Hopen maar weer.
Ik heb zelf een keertje beetje in de rats gezeten over tenen die niet meer kon bewegen (er zit ALS en MS in een kant van mijn familie) Toch eerst naar de podoloog, die rukt wat aan mijn enkel en paar uur later begint er wat te tintelen in mijn voet en de tenen doen het weer normaal.Bij mij zat dus gewoon iets klem
edit:Je zou nog een bezoekje aan fysio kunnen overwegen
Mthld, zou herstel&balans een optie voor je spieren zijn? Zo'n sportprogramma voor kankerpatienten. Je hoeft niet te trainen voor de Olympische spelen, maar elke vorm van conditiebehoud lijkt me goed.
Ik kan me trouwens niet voorstellen hoe je je voelt nu je niet liggend kan slapen. Sinds de galstenen heb ik last van mijn maag en is platliggen niet prettig. Om wanhopig van te worden. Ik slaap wel, maar maar nooit ontspannen. Dat breekt zo op. Zullen ze bij de thuiszorgwinkel hier trouwens niets voor hebben? Lijkt me dat jij niet de enige bent met deze problemen.
Over wilsbeschikkingen gesproken: hebben jullie dingen op papier staan mbt crematies etc? Ik moet nog steeds wat op papier zetten, maar weet niet goed wat. Misschien maar eens googlen. Het gaat nu ook zo goed dat ik bang ben om de boel te 'jinxen' ofzo.
Over mijn maagproblemen gesproken: Mijn maag is al 2 maanden opgeblazen net alsof er lucht in zit. Ik kan nauwelijks eten, niet op mn buik liggen en geef geregeld s ochtends over en loop continu te boeren. Blijkt het waarschijnlijk mijn maagbeschermingspillen te zijn. Die kunnen je maag irriteren en lucht vormen in je maag.
Hoop zo dat dit de oplossing is. Ik krijg veel te weinig voeding binnen. Wel goed voor de lijn. -12kg! 
Ik kan me trouwens niet voorstellen hoe je je voelt nu je niet liggend kan slapen. Sinds de galstenen heb ik last van mijn maag en is platliggen niet prettig. Om wanhopig van te worden. Ik slaap wel, maar maar nooit ontspannen. Dat breekt zo op. Zullen ze bij de thuiszorgwinkel hier trouwens niets voor hebben? Lijkt me dat jij niet de enige bent met deze problemen.
Over wilsbeschikkingen gesproken: hebben jullie dingen op papier staan mbt crematies etc? Ik moet nog steeds wat op papier zetten, maar weet niet goed wat. Misschien maar eens googlen.
Het gaat nu ook zo goed dat ik bang ben om de boel te 'jinxen' ofzo. Over mijn maagproblemen gesproken: Mijn maag is al 2 maanden opgeblazen net alsof er lucht in zit. Ik kan nauwelijks eten, niet op mn buik liggen en geef geregeld s ochtends over en loop continu te boeren. Blijkt het waarschijnlijk mijn maagbeschermingspillen te zijn. Die kunnen je maag irriteren en lucht vormen in je maag.
Hoop zo dat dit de oplossing is. Ik krijg veel te weinig voeding binnen. Wel goed voor de lijn. -12kg!
klinkt toch niet goed Mula, ga je dan nu minderen met die pillen of over op ander type?
Ben je ook anders gaan eten nav je klachten?
Ben je ook anders gaan eten nav je klachten?
Het is ook niet goed. Mijn hele conditie is enorm in elkaar geklapt sinds de galstenen. Ik had 0.0 honger dankzij de morfine dus ik heb een hele tijd gedacht dat mijn maag gewoon gekrompen was En dat het rare gevoel kwam doordat ze 3x in korte tijd in mijn maag hebben zitten wroeten.
Ik moet stoppen met de pillen. Dat is ook niet zo'n probleem. ik heb ze gekregen toen ik in het ziekenhuis (dankzij de morfine?) maagkrampen had en moest ze blijven slikken omdat ik aldoor maagproblemen bleef houden (die waarschijnlijk dus door de pillen kwamen). Heb ze nu bijna 48uur niet gehad en het voelt nu al stukken beter, alhoewel ik wel echt ziek ben door de herceptin.
Ik moet stoppen met de pillen. Dat is ook niet zo'n probleem. ik heb ze gekregen toen ik in het ziekenhuis (dankzij de morfine?) maagkrampen had en moest ze blijven slikken omdat ik aldoor maagproblemen bleef houden (die waarschijnlijk dus door de pillen kwamen). Heb ze nu bijna 48uur niet gehad en het voelt nu al stukken beter, alhoewel ik wel echt ziek ben door de herceptin.
Hey meid, ik slik ook maagbeschermers, sinds een tijd ook veel last van boeren, vol gevoel in de maag, misselijk als de maag leeg is. Zou dus heel goed kunnen komen door die pillen hoor! Probeer je maag om de 2 uren een beetje voedsel te geven, bij mij helpt dat.quote:
Mthld, zou herstel&balans een optie voor je spieren zijn? Zo'n sportprogramma voor kankerpatienten. Je hoeft niet te trainen voor de Olympische spelen, maar elke vorm van conditiebehoud lijkt me goed.
Ik kan me trouwens niet voorstellen hoe je je voelt nu je niet liggend kan slapen. Sinds de galstenen heb ik last van mijn maag en is platliggen niet prettig. Om wanhopig van te worden. Ik slaap wel, maar maar nooit ontspannen. Dat breekt zo op. Zullen ze bij de thuiszorgwinkel hier trouwens niets voor hebben? Lijkt me dat jij niet de enige bent met deze problemen.
Over wilsbeschikkingen gesproken: hebben jullie dingen op papier staan mbt crematies etc? Ik moet nog steeds wat op papier zetten, maar weet niet goed wat. Misschien maar eens googlen.
Over mijn maagproblemen gesproken: Mijn maag is al 2 maanden opgeblazen net alsof er lucht in zit. Ik kan nauwelijks eten, niet op mn buik liggen en geef geregeld s ochtends over en loop continu te boeren. Blijkt het waarschijnlijk mijn maagbeschermingspillen te zijn. Die kunnen je maag irriteren en lucht vormen in je maag.
Edit: Ah, never mind. :p
De uitslag van de mri was goed
Niks bijzonders te zien.
Waarschijnlijk komen de problemen gewoon door ouderdom (41...)
Verder nog een gesprek gehad over mijn hormoontabletten, ik slik oestrogeen omdat ik op mn 27e in de overgang kwam door de bestraling en dan begint ook de botontkalking.
Maar die pillen vergroten de kans op borstkanker. Dat zou een reden zijn om ermee te stoppen. Dan begint eventueel de botontkalking, maar omdat ik wat overgewicht heb heb ik daar blijkbaar statistisch gezien weer minder kans op. Wel heb ik dan meer kans op hart- en vaatziektes en daar is de overgewicht dan weer niet "goed" voor. Kortom, wat is de juiste beslissing?
Ik voel me goed bij de pillen, de overgang was niet echt tof, dus ik heb aangegeven dat ik dan toch liever doorga en regelmatig mammografieën, heb ik nu ook.
Daar was de gynaecoloog het mee eens, ik ga nu door tot mn 45e!
En nu warme chocomelk met gevulde speculaas om de goede uitslag te vieren!
Niks bijzonders te zien.
Waarschijnlijk komen de problemen gewoon door ouderdom (41...)
Verder nog een gesprek gehad over mijn hormoontabletten, ik slik oestrogeen omdat ik op mn 27e in de overgang kwam door de bestraling en dan begint ook de botontkalking.
Maar die pillen vergroten de kans op borstkanker. Dat zou een reden zijn om ermee te stoppen. Dan begint eventueel de botontkalking, maar omdat ik wat overgewicht heb heb ik daar blijkbaar statistisch gezien weer minder kans op. Wel heb ik dan meer kans op hart- en vaatziektes en daar is de overgewicht dan weer niet "goed" voor. Kortom, wat is de juiste beslissing?
Ik voel me goed bij de pillen, de overgang was niet echt tof, dus ik heb aangegeven dat ik dan toch liever doorga en regelmatig mammografieën, heb ik nu ook.
Daar was de gynaecoloog het mee eens, ik ga nu door tot mn 45e!
En nu warme chocomelk met gevulde speculaas om de goede uitslag te vieren!
Fijn dat de MRI goed was, _Joy_!
Lastig met die pillen, voor het één goed, voor het ander weer niet etc.
Met mijn vrouw gaat het best redelijk, ze heeft weinig pijn, slikt naast paracetamol geen diclofenac (hebben we wel liggen), maar dus wel beurs/spierpijn. Ik help haar met aankleden, douchen en dat soort. Soms wil ze wel wat doen, maar moet ik haar echt terugroepen. Enige irritante is die steunbh, die ze dus een week of 4 ofzo om moet houden. De uitslag wilden ze al voor 2 januari vertellen, maar dat willen we beiden echt niet eerder weten. Eerst de feestdagen en dan pas weer ellende hoor.
Blij dat ik nu zorgverlof heb, want én dit doen én werken? Dat gaat niet goed.
Nu gewoon af en toe even tussentijd iets voor mijzelf doen en dan haar weer helpen / huishouden doen. De wasmachine is zo weer klaar.
edit; ohja, over beklemde zenuw, dit heb ik anderhalf jaar terug gehad. Dit kwam door leunen op mijn elleboog op het bureau (o.a. met telefoneren) en ongetwijfeld in bed op de tablet spelen met mijn hoofd steunend op dezelfde arm. Je pink en ringvinger tintelen dan of hebben een doof gevoel. Gaat aardig wat tijd overheen voor het weg is. Ik heb zeker een jaar rustiger aan gedaan met die elleboog en zelfs nu pas ik nog op. Maar het getintel etc. ging al vlugger weg. Bij sommige mensen zit die zenuw in de weg en kna je 'm operatief laten verplaatsen met vaak weinig effect. Dus even die elleboog ontzien. Ik heb op mijn werk direct een headset in gebruik genomen, daarvoor een telefoonhoorn. Doe ik nooit meer. Headset for the win!
[ Bericht 28% gewijzigd door JK op 18-12-2014 15:38:29 ]
Lastig met die pillen, voor het één goed, voor het ander weer niet etc.
Met mijn vrouw gaat het best redelijk, ze heeft weinig pijn, slikt naast paracetamol geen diclofenac (hebben we wel liggen), maar dus wel beurs/spierpijn. Ik help haar met aankleden, douchen en dat soort. Soms wil ze wel wat doen, maar moet ik haar echt terugroepen. Enige irritante is die steunbh, die ze dus een week of 4 ofzo om moet houden. De uitslag wilden ze al voor 2 januari vertellen, maar dat willen we beiden echt niet eerder weten. Eerst de feestdagen en dan pas weer ellende hoor.
Blij dat ik nu zorgverlof heb, want én dit doen én werken? Dat gaat niet goed.
Nu gewoon af en toe even tussentijd iets voor mijzelf doen en dan haar weer helpen / huishouden doen. De wasmachine is zo weer klaar.
edit; ohja, over beklemde zenuw, dit heb ik anderhalf jaar terug gehad. Dit kwam door leunen op mijn elleboog op het bureau (o.a. met telefoneren) en ongetwijfeld in bed op de tablet spelen met mijn hoofd steunend op dezelfde arm. Je pink en ringvinger tintelen dan of hebben een doof gevoel. Gaat aardig wat tijd overheen voor het weg is. Ik heb zeker een jaar rustiger aan gedaan met die elleboog en zelfs nu pas ik nog op. Maar het getintel etc. ging al vlugger weg. Bij sommige mensen zit die zenuw in de weg en kna je 'm operatief laten verplaatsen met vaak weinig effect. Dus even die elleboog ontzien. Ik heb op mijn werk direct een headset in gebruik genomen, daarvoor een telefoonhoorn. Doe ik nooit meer. Headset for the win!
[ Bericht 28% gewijzigd door JK op 18-12-2014 15:38:29 ]
Kanker is ook behoorlijk zwaar voor je relatie he, respect voor jou dat je haar zo helpt met alles en zo'n steun voor haar bentquote:Op donderdag 18 december 2014 15:32 schreef JK het volgende:
Fijn dat de MRI goed was, _Joy_!
Lastig met die pillen, voor het één goed, voor het ander weer niet etc.
Met mijn vrouw gaat het best redelijk, ze heeft weinig pijn, slikt naast paracetamol geen diclofenac (hebben we wel liggen), maar dus wel beurs/spierpijn. Ik help haar met aankleden, douchen en dat soort. Soms wil ze wel wat doen, maar moet ik haar echt terugroepen. Enige irritante is die steunbh, die ze dus een week of 4 ofzo om moet houden. De uitslag wilden ze al voor 2 januari vertellen, maar dat willen we beiden echt niet eerder weten. Eerst de feestdagen en dan pas weer ellende hoor.
Blij dat ik nu zorgverlof heb, want én dit doen én werken? Dat gaat niet goed.
Nu gewoon af en toe even tussentijd iets voor mijzelf doen en dan haar weer helpen / huishouden doen. De wasmachine is zo weer klaar.
Ja, maar wat moet ik dan anders?quote:
[..]
Kanker is ook behoorlijk zwaar voor je relatie he, respect voor jou dat je haar zo helpt met alles en zo'n steun voor haar bent
Heb wel meer ellende in het leven meegemaakt. Op mijn 20e stierf mijn pa (50jr), twee jaar later begon mijn schoonmoeder 10 jaar lang te kwakkelen met allemaal problemen (gescheurde aorta, blaaskanker -> stoma, problemen met darmen etc) en vorig jaar een maand voor kerst overleden (56jr), nu dit er overheen. Dit is dan wel het ergste omdat het mijn eigen vrouw betreft.
Vorig jaar zijn we dan getrouwd toen we van niets wisten en ook schoonmoeders nog leefde en toen heb ik toch ook beloofd om er in goede en slechte tijden voor haar te zijn. Wist ik veel dat precies een jaar later kanker toe zou slaan... niet dat ik dan 'nee' had gezegd hoor, maar je verwacht dan toch aan kinderen te beginnen, met pensioen te gaan en opa en oma te worden, lichamelijk dan wat slechter te worden en dan als je het een keer zat bent, de hoek om te gaan. Hopelijk kan ze als nog oud worden, maar met die kloteziekte weet je het nooit. Maar hoewel sommige mensen het een cliché vinden; ook in het verkeer kan je zo sterven. Dus hoezo zou ik niet eerder kunnen gaan?
Ik ken haar al bijna 15 jaar, haar halve leven kent ze mij. Volgens mij heeft onze relatie door de ziekte nog geen scheurtjes hoor, ook geen mini-scheurtjes. Goed, er zijn dingen die anders of minder zijn, maar dan kan je alternatieven zoeken en met elkaar in gesprek gaan.
