Ach gos Wel heel fijn dat hij in ieder geval zin in de dag had. Gefeliciteerd met je grote man, livelinkquote:Op woensdag 19 november 2014 06:41 schreef livelink het volgende:
Dank je Trui. Lastig hoor, autisme en verjaardagen. We hadden alles zorgvuldig doorgesproken. Wil hij cadeautjes? Nee, die wil hij niet. Alleen Opa en Oma mogen een cadeau geven omdat die het zo leuk vinden om iets te geven. Wil hij trakteren? Nee, dat wil hij niet, maar ik had voor de zekerheid toch maar alles in huis gehaald in het geval dat hij vanochtend toch ineens wel wilde trakteren.
Wil hij taart? Ja, dat wou hij dan wel en hij heeft ook uitgebreid aangegeven wat hij vanavond wil eten.
Alleen kwam ik er gisteravond laat achter dat ik hem niet gevraagd had wat hij met de slingers wilde. Ik wilde hem niet wakker maken en bedacht zelf dat hij vast geen slingers wou. Stormde hij vanochtend direct naar beneden omdat hij wou zien hoe we het versierd hadden
Dus voor volgend jaar niet vergeten om ook slingers op mijn checklist te zetten. Gelukkig was hij tevreden met de belofte dat ik er voor zorg dat het huis vanmiddag versierd is als hij terug is van school.
Gefeliciteerd met Job !!quote:Op woensdag 19 november 2014 07:03 schreef livelink het volgende:
Ja, zijn humeur is gelukkig vandaag weer goed. Ik heb er dan ook wel hoop op dat het vandaag een goede dag wordt op school en thuis, ondanks het feit dat hij niet gaat trakteren. En de taxichauffeur gaf hem net een cadeautje en daar was Job toch stiekem wel heel blij mee.
Wat lief van de taxichauffeur Toch wel tegenstrijdig he?quote:Op woensdag 19 november 2014 07:03 schreef livelink het volgende:
Ja, zijn humeur is gelukkig vandaag weer goed. Ik heb er dan ook wel hoop op dat het vandaag een goede dag wordt op school en thuis, ondanks het feit dat hij niet gaat trakteren. En de taxichauffeur gaf hem net een cadeautje en daar was Job toch stiekem wel heel blij mee.
Hij heeft zich toch ook de afgelopen maanden behoorlijk ontwikkeld. Ik neem aan dat jullie -hem inclusief- daar ook aan moeten wennen.quote:Op woensdag 19 november 2014 07:35 schreef livelink het volgende:
Ja, die tegenstrijdigheid maakt het ook altijd wel lastig. Het is altijd de balans vinden tussen wat je wel en niet moet doen. Het zou zoveel makkelijker zijn als we gewoon zouden zeggen dat we de hele verjaardag afschaffen, maar dat is ook niet wat hij wil.
Gao, mooi om dat zo te zien he, ik word er op afstand blij vanquote:Op woensdag 19 november 2014 07:59 schreef Gaoxing het volgende:
[..]
Hij heeft zich toch ook de afgelopen maanden behoorlijk ontwikkeld. Ik neem aan dat jullie -hem inclusief- daar ook aan moeten wennen.
Alsof je een extra buurjongetje hebt wat je het beste wenst he?quote:Op woensdag 19 november 2014 08:44 schreef Sjeen het volgende:
Gao, mooi om dat zo te zien he, ik word er op afstand blij van
quote:Op woensdag 19 november 2014 10:02 schreef Gaoxing het volgende:
[..]
Alsof je een extra buurjongetje hebt wat je het beste wenst he?
Helaas is het niet zo goed gegaan. Het was een zware dag. En omdat Job zelf ook vond dat zijn verjaardag behoorlijk mislukt was, vond hij het zelf wel een goed plan om het volgende week nog een keer te proberenquote:Op woensdag 19 november 2014 17:06 schreef Vlindur het volgende:
Gefeliciteerd met Job Livelink!
Hoe is vandaag gegaan?
Het ging gewoon niet zoals hij het in zijn hoofd had. En dat is eigenlijk altijd de basis van alles wat mislukt. En als er dan eenmaal iets mis gaat in zijn ogen, dan gaat het direct allemaal mis en hij werd ook echt heel vervelend en onhandelbaar. En ik heb momenteel ook gewoon wat minder geduld met hem. Waar ik voorheen nog wel eens in staat was om zo'n bui nog te keren, lukt me dat op het moment gewoon even niet.quote:Op donderdag 20 november 2014 21:48 schreef Poesopstokje het volgende:
Wat was er in Job's ogen precies mislukt aan zijn verjaardag?
Oh wat ontzettend jammer om te horen Niet alleen voor hem, maar ook voor jou (en je man en dochter uiteraard..) Er gaat nogal wat energie zitten in de voorbereidingen en al helemaal op de dag zelf om alles in goede banen te leiden, met dit als gevolg.quote:Op donderdag 20 november 2014 22:03 schreef livelink het volgende:
[..]
Het ging gewoon niet zoals hij het in zijn hoofd had. En dat is eigenlijk altijd de basis van alles wat mislukt. En als er dan eenmaal iets mis gaat in zijn ogen, dan gaat het direct allemaal mis en hij werd ook echt heel vervelend en onhandelbaar. En ik heb momenteel ook gewoon wat minder geduld met hem. Waar ik voorheen nog wel eens in staat was om zo'n bui nog te keren, lukt me dat op het moment gewoon even niet.
Jammer maar kan hij ook beschrijven wat hij wel verwacht had in zijn hoofd ?quote:Op donderdag 20 november 2014 22:03 schreef livelink het volgende:
[..]
Het ging gewoon niet zoals hij het in zijn hoofd had. En dat is eigenlijk altijd de basis van alles wat mislukt. En als er dan eenmaal iets mis gaat in zijn ogen, dan gaat het direct allemaal mis en hij werd ook echt heel vervelend en onhandelbaar. En ik heb momenteel ook gewoon wat minder geduld met hem. Waar ik voorheen nog wel eens in staat was om zo'n bui nog te keren, lukt me dat op het moment gewoon even niet.
Dat is het probleem. Hij denkt dat hij het goed beschreven heeft en ik denk dat ik het goed begrepen heb, maar ergens is er toch altijd nog een mismatch.quote:Op vrijdag 21 november 2014 06:09 schreef Adnap het volgende:
[..]
Jammer maar kan hij ook beschrijven wat hij wel verwacht had in zijn hoofd ?
Nu even niet, aangezien ik zelf ook aardig hoog aan zit nu, dat voelt hij gelijk. Ik moet nu eerst zelf kalmeren.quote:Op zondag 23 november 2014 20:09 schreef Nijna het volgende:
Dan maar even laten huilen poes... .
Kan je het opbrengen om gewoon bij hem te gaan zitten of heb je het idee dat hij dat ook niet prettig vindt?
Dat is eigenlijk een onmogelijke vraag. Ik ben heel blij met mijn kind en ik zou hem niet willen missen, maar ik denk wel dat ik gelukkiger zou zijn zonder hem. En (nog belangrijker), ik vraag me wel eens af of hij zelf wel gelukkig is of gaat worden. Maar zo moet en kun je niet denken, dan word je gek.quote:Op zondag 23 november 2014 20:41 schreef mrspoeZ het volgende:
Mag ik iets vragen? Zijn jullie wel blij met je kinderen? Zou je het weer doen, als je wist dat het zo zou worden als het geworden is?
Ik wil je niet tegen je schenen schoppen, maar vraag me toch af wat het is dat jou blij maakt met je kind. Kun je dat vertellen?quote:Op zondag 23 november 2014 20:53 schreef livelink het volgende:
[..]
Dat is eigenlijk een onmogelijke vraag. Ik ben heel blij met mijn kind en ik zou hem niet willen missen, maar ik denk wel dat ik gelukkiger zou zijn zonder hem. En (nog belangrijker), ik vraag me wel eens af of hij zelf wel gelukkig is of gaat worden. Maar zo moet en kun je niet denken, dan word je gek.
Hij is lief, origineel en ik hou gewoon van hem. Hij weet uiterste emoties in me los te maken, van ongelooflijke liefde, angst, wanhoop, verdriet en boosheid. Dingen die ik anders nooit zo zou hebben ervaren.quote:Op zondag 23 november 2014 20:59 schreef mrspoeZ het volgende:
[..]
Ik wil je niet tegen je schenen schoppen, maar vraag me toch af wat het is dat jou blij maakt met je kind. Kun je dat vertellen?
Nee, ik zou er ook nooit voor gekozen hebben. Maar dat is het juist, er viel niks te kiezen.quote:Op zondag 23 november 2014 21:08 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik zou, als het kon, geen kind met ASS gekozen hebben.
Nee maar er valt nou eenmaal niet zoveel te kiezen.quote:Op zondag 23 november 2014 21:08 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik zou, als het kon, geen kind met ASS gekozen hebben.
Bonnetje kwijt, zoiets?quote:Op zondag 23 november 2014 21:09 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Nee maar er valt nou eenmaal niet zoveel te kiezen.
De vraag is meer of je je door zo'n angst laat leiden. Ik denk dat bijna iedereen daar wel bang voor is vooraf. Die angsten heb ik ook gehad, maar ik kon daar niet zoveel mee. Het is toch een sprong in het diepe, eigenlijk.quote:Op zondag 23 november 2014 21:13 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik praat puur hypothetisch, niets ten nadele van jullie kinderen. Die zijn uiteraard allemaal geweldig en het zou erg naar zijn om ze te moeten missen!
Waar mijn vraag vandaan komt is dat ik elke dag met kinderen 'met een vlekje' werk en dat ik collega's toch onbekommerd zwanger zie worden. Ik denk dan, ben je niet bang dat er met jouw kind ook iets mis is?
Een kind kies je niet, dat krijg je. Mijn dochter heeft adhd, mijn oudste zoontje heeft ADHD (nog niet officieel gediagnosticeerd want te jong, we krijgen nu intensieve thuisbegeleiding in de aanloop naar het heronderzoek met 7 jaar) en mogelijk ook Gilles de la Tourette (hiervoor gaan we binnenkort voor naar een specialist). Mijn jongste zoontje is ook niet de makkelijkste, kopieert ook veel van oudere broer. Het ADHD deel hebben ze van mij geërfd, ik ben zelf afgelopen jaar gediagnosticeerd met ADHD en borderline problematiek. Ook heb ik een licht autistische kant volgens mijn psychiater.quote:Op zondag 23 november 2014 21:08 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik zou, als het kon, geen kind met ASS gekozen hebben.
Zoals ik ook al zei: het gaat niet om jullie kinderen NU, uiteraard zijn die geweldig. Ik vraag me af, ben je er echt blij mee?quote:Op zondag 23 november 2014 21:37 schreef DJMO het volgende:
[..]
Een kind kies je niet, dat krijg je. Mijn dochter heeft adhd, mijn oudste zoontje heeft ADHD (nog niet officieel gediagnosticeerd want te jong, we krijgen nu intensieve thuisbegeleiding in de aanloop naar het heronderzoek met 7 jaar) en mogelijk ook Gilles de la Tourette (hiervoor gaan we binnenkort voor naar een specialist). Mijn jongste zoontje is ook niet de makkelijkste, kopieert ook veel van oudere broer. Het ADHD deel hebben ze van mij geërfd, ik ben zelf afgelopen jaar gediagnosticeerd met ADHD en borderline problematiek. Ook heb ik een licht autistische kant volgens mijn psychiater.
Toch zou ik ze geen van mijn drie kinderen willen missen, voor geen goud. Zoals Livelink al aangeeft: ze maken emoties in je los, die je anders nooit ervaren zou hebben, althans niet in die mate.
ja, ik ben blij als ik ze zie genieten, als ik zie hoe trots ze zijn als ze iets nieuws kunnen, een nieuw liedje kennen, of een mooie tekening hebben gemaakt. Ik ben blij met de kusjes en knuffels die ik krijg van ze als ze in bed stappen en ze hoor fluisteren: i love you als ik de kamer uitloop. En al kan ik ze ook regelmatig achter het behang plakken en ben ik soms blij dat ik ze even bij papa kan brengen, ik ben nog veel blijer als ik ze weer op kan halen... en ik hun gelukkige snoetjes weer zie als ze vol vuur vertellen wat ze allemaal gedaan hebben het weekend.quote:Op zondag 23 november 2014 21:39 schreef mrspoeZ het volgende:
[..]
Zoals ik ook al zei: het gaat niet om jullie kinderen NU, uiteraard zijn die geweldig. Ik vraag me af, ben je er echt blij mee?
Mooi!quote:Op zondag 23 november 2014 21:42 schreef DJMO het volgende:
[..]
ja, ik ben blij als ik ze zie genieten, als ik zie hoe trots ze zijn als ze iets nieuws kunnen, een nieuw liedje kennen, of een mooie tekening hebben gemaakt. Ik ben blij met de kusjes en knuffels die ik krijg van ze als ze in bed stappen en ze hoor fluisteren: i love you als ik de kamer uitloop. En al kan ik ze ook regelmatig achter het behang plakken en ben ik soms blij dat ik ze even bij papa kan brengen, ik ben nog veel blijer als ik ze weer op kan halen... en ik hun gelukkige snoetjes weer zie als ze vol vuur vertellen wat ze allemaal gedaan hebben het weekend.
ja, ik ben blij met ze.
Relevant? Waarmee dan? Want niemand heeft die keuze. ASS is nog niet tijdens de zwangerschap vast te stellen middels een bloedtest of wat dan ook. Dus hoe kan je spreken over relevantie?quote:Op zondag 23 november 2014 22:30 schreef mrspoeZ het volgende:
Nouja sorry Troel. Scherp en bot gesteld, vraag ik het me gewoon af, gebaseerd op de strubbelingen die ik hier lees. Mag jij onbeschoft vinden, ik vind het relevant en ik denk dat het op een forum (want anoniem) makkelijker is om een dergelijke vraag te beantwoorden dan IRL.
Ah, dus een keuze die je niet hebt is bepalend voor hoe je met je kinderen omgaat.quote:Op zondag 23 november 2014 22:37 schreef mrspoeZ het volgende:
Relevant omdat het bepaalt hoe mensen met hun kinderen omgaan.
En je bent nog steeds van mening dat je vraag keurig netjes is?quote:Op zondag 23 november 2014 22:49 schreef mrspoeZ het volgende:
Grappig wel dit. Ik stel een vraag die absoluut niet veroordelend bedoeld is en wordt vervolgens gezien als onbeschoft, raar en schijnbaar snap ik het ook nog eens niet. Ik zou het prima snappen als een moeder van een kind met ASS dat zodanig verknipt is dat je er als gezin aan onderdoor gaat zegt dat ze het eigenlijk helemaal niet leuk vindt. Eigenlijk.
Geweldige reactie Lois, dankjewel.quote:Op zondag 23 november 2014 22:57 schreef Lois het volgende:
Natuurlijk is er heel veel niet leuk en vooral erg moeilijk. Bovenal wil je voor je kind een makkelijker leven dan een kind met ASS heeft. Maar al is er nog zoveel rot en moeilijk, je houdt toch zielsveel van dat kindje, in mij geval een heel bijzonder mooi grietje wat me dingen heeft geleerd die ik anders niet ontdekt had.
Zij maakte me moeder, en al is het tegenwoordig voornamelijk allemaal moeilijk en rot, het is ook dat kleine meisje dat me knuffelde, het meisje wat aan mijn hand leerde lopen, het grietje met de heerlijke schaterlach.
Ik denk dat dit een hele rake is, ik voel dit precies zo.quote:Op zondag 23 november 2014 23:01 schreef mrspoeZ het volgende: Ik ben niet blij met de stoornis van mijn kind. Wel met mijn kind.
Idem! Laatste tijd is Kim vooral ´s morgens heeel aanwezig. Grote mond, heel veel lawaai maken, niet willen aankleden. Dat is sinds sint maarten bijna begon. Feestdagen en verjaardag (6 dec en tyler 8 dec) stress denk ik. Ik heb een aftelkalender gemaakt die loopt t/m Tylers verjaardag. Daarop kunnen ze zien wanneer lampion lopen was, wanneer schoentje zetten, sinterklaas bij papa op het werk, pakjesavond bij papa en bij mij, de verjaardagen. Is ook veel! maar dat helpt gelukkig wel om het overzichtelijker te houden. Gisteren kwam de buurvrouw die naast ons woont, ook in de bovenwoning. Wij wonen dus ook in een bovenwoning. Of het ´s morgens zachter kon, want ze hadden er last van. Kim en Tyler stonden erbij toen ze het vroeg. Vanmorgen ging het ineens een heel stuk beter. Blijkt dat Kim er van heeft gemaakt dat de buurvrouw anders de politie belt voor Kim. Dat was uiteraard niet de bedoeling! Nogmaals geprobeerd uit te leggen waarom het niet mag. De onderbuurvrouw heeft sinds ca 2 weken een baby, ze zegt uit zichzelf nu wel zachtjes proberen te doen, anders schrikt de baby. Blijft lastig allemaal! En dan is het advies van de hulpverlening dat ik alles maar moet negeren. Maar ik vind als Kim mij uitscheld, of op alles telkens NEE gilt en vervolgens stampt of met de deuren slaat dat dat niet te negeren is. Dan denkt ze dat alles maar mag. Wat vinden jullie daarvan?quote:Op zondag 23 november 2014 23:01 schreef mrspoeZ het volgende:
Ik ben niet blij met de stoornis van mijn kind. Wel met mijn kind.
Zo denk ik niet.quote:Op zondag 23 november 2014 20:41 schreef mrspoeZ het volgende:
Mag ik iets vragen? Zijn jullie wel blij met je kinderen? Zou je het weer doen, als je wist dat het zo zou worden als het geworden is?
Ik negeer het dus ook niet. Meestal heeft de hulpverlening wel goede tips, maar in deze kan ik me niet vinden.quote:Op maandag 24 november 2014 11:35 schreef livelink het volgende:
Ik negeer eigenlijk niks. Als Job scheldt of veel lawaai maakt, zeg ik daar altijd wat van en meestal zorg ik voor afleiding zodat het stopt. Wat ik niet doe, is overal voor straffen, in die zin negeer ik het dus wel. Ik herhaal meestal de afspraken die we erover gemaakt hebben en ik vraag of hij er mee wil stoppen.
Dat is ook zo! Tis echt sinds de feestdagen dat het ineens weer terug bij af is, zo lijkt/voelt het iig voor mij. Vooral ´s morgens vroeg dus. Dan is het iig op het hoogtepunt.quote:Op maandag 24 november 2014 11:38 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik zou dat juist niet negeren. Als je ze niet op het gedrag wijst wat hinderlijk is, zullen ze zich niet aanpassen.
Bewustmaking vind ik stap 1
Ik snap je punt wel, maar ik ben niet van plan om me bijvoorbeeld uit te laten schelden, zeker niet door mijn kind.quote:Op maandag 24 november 2014 11:43 schreef Beauke het volgende:
Ik ben wel voor het negeren van slecht gedrag, want negatieve aandacht is ook aandacht.
Maar het is zeker lastig, zeker als je moe bent en zelf niet veel kan hebben....
Beperk het aantal kadoos. Liever 1 duur kado dan 10 prut kadootjes.quote:Op maandag 24 november 2014 12:16 schreef Poesopstokje het volgende:
Billy heeft gelukkig goed geslapen vannacht en is vanmorgen vrolijk van bed gekomen
Ik heb nog met ex overlegd wbt de cadeau's en het we hebben onderstaande opties besproken voor donderdag (dan komen de meeste cadeau's in 1x..)
Optie 1; Cadeautjes uitgepakt op tafel neerzetten als hij op bed ligt, zodat de grootste prikkel (Papier eraf, gelijk uit de doos, gelijk er mee moeten spelen = ervaring van zondag) er af is.
Optie 2; Hem wel zelf de cadeautjes laten uitpakken (Leuker voor de visite) maar daarna de cadeau's aan de kant leggen en hem 1 à 2 nieuwe dingen geven om mee te spelen.
Wat zouden jullie adviseren? Eventueel nog tips voor optie 3/4/5?
Ik heb ook maar 1 cadeau (en 2 kleintjes) voor hem, maar de visite neemt natuurlijk ook cadeautjes mee.. En dat is allemaal al gekocht. Navraag gedaan, minimaal 6 aparte cadeautjes nog. Wat dus zou betekenen dat hij 9 cadeau's zou moeten uitpakken.quote:Op maandag 24 november 2014 12:44 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Beperk het aantal kadoos. Liever 1 duur kado dan 10 prut kadootjes.
Lekker zelf laten uitpakken en samen uit de doos halen.
Zou de visite er iets op tegen hebben om de helft onder de kerstboom te leggen?quote:Op maandag 24 november 2014 12:52 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb ook maar 1 cadeau (en 2 kleintjes) voor hem, maar de visite neemt natuurlijk ook cadeautjes mee.. En dat is allemaal al gekocht. Navraag gedaan, minimaal 6 aparte cadeautjes nog. Wat dus zou betekenen dat hij 9 cadeau's zou moeten uitpakken.
En dat is alleen donderdag.
Zaterdag en zondag is het gelukkig rustig wbt visite en cadeau's, dan hebben we bovenstaand probleem niet
Nee, ok. Dat snap ik.quote:Op maandag 24 november 2014 11:45 schreef _Ingrid_ het volgende:
[..]
Ik snap je punt wel, maar ik ben niet van plan om me bijvoorbeeld uit te laten schelden, zeker niet door mijn kind.
Ik begrijp dat je je in een dergelijk advies niet kunt vinden. Spreek je dat ook uit naar de hulpverlening en vraag je dan om alternatieve adviezen?quote:Op maandag 24 november 2014 11:43 schreef _Ingrid_ het volgende:
[..]
Ik negeer het dus ook niet. Meestal heeft de hulpverlening wel goede tips, maar in deze kan ik me niet vinden.
Overal voor straffen doe ik ook niet, dan blijf je bezig en maakt het ook geen indruk meer lijkt me.
Afleiden is wel een goede! Als Job dan nog niet stopt, hoe reageer je dan?
Wij hebben ook hulp voor jen.quote:Op maandag 24 november 2014 13:54 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik begrijp dat je je in een dergelijk advies niet kunt vinden. Spreek je dat ook uit naar de hulpverlening en vraag je dan om alternatieve adviezen?
M. is ook thuis nu, je merkt op zich weinig aan haar. Ze heeft lekker gedronken, redelijk gegeten. Hangt wat op de bank, zit nu een spelletje te doen. Ze had eind van de ochtend toch weer geklaagd over zich niet lekker voelen. Had haar werk ook niet af, het lukte niet zo goed.quote:Op maandag 24 november 2014 11:49 schreef livelink het volgende:
Moeheid speelt in deze tijd ook wel erg, vind ik. Of het nou door het weer komt of door de feestdagen of wat dan ook. Ik heb Job vandaag ook thuis gehouden omdat hij zo moe was.
Aankleden, schoenen aandoen, jas aandoen, tanden poetsen, jezelf afdrogen... Gewoon elk normaal dingetje wat je over de dag doet, dat allemaal benoemen hoe goed het is?quote:Op maandag 24 november 2014 14:29 schreef Beauke het volgende:
Niet vervelend bedoeld, maar 'continu' , dat is toch niet waar? Als ze zich goed heeft aangekleed, en dat doet ze maar één keer per dag, is het toch geen grote opgave daar wat positiefs over te zeggen?
Ok, dat wist ik niet, dat je drie kinderen hebt.quote:Op maandag 24 november 2014 14:33 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Aankleden, schoenen aandoen, jas aandoen, tanden poetsen, jezelf afdrogen... Gewoon elk normaal dingetje wat je over de dag doet, dat allemaal benoemen hoe goed het is?
Ik heb 3 kinderen, dan kan ik beter een bandje laten afspelen door het huis heen wat gewoon random een kind noemt en dan "goed zo".
Ik ben gewoon geen voorstander om dus elk normaal ding van een kind te benoemen. Ik wil ze best aanmoedigen of zelfverzekerd maken over moeilijke dingen of in dagelijkse handelingen die ze nog moeilijk vinden. Op die manier laat je ze meer groeien dan het "belonen" van hele normale dingen.quote:Op maandag 24 november 2014 14:35 schreef Beauke het volgende:
[..]
Ok, dat wist ik niet, dat je drie kinderen hebt.
Moest lachen om 'het bandje'
Precies, daarom vraag ik het ook aan Ingrid.quote:Op maandag 24 november 2014 14:26 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Wij hebben ook hulp voor jen.
Sommige adviezen denk ik echt bij. Maar dat geeft ik dan ook wel aan, en onderbouw ook waarom ik dat vindt. Ik vind het bijvoorbeeld vrij nutteloos mijn kind vol continu te vertellen hoe goed ze dingen doet. Dat als ze zichzelf aankleed dat ik dat elke dag moet benoemen hoe goed dat is. Dat vind ik dus onzin.
Nu proberen we weer het negeren van driftbuien of negatief gedrag, maar het gaat simpelweg tegen alles in waar ik voor sta. Dan kun je wel het advies geven dat ze positiever benaderd moet worden, maar als het kind in kwestie 3x is gewaarschuwd dat ze geen patat uit de schaal mag pakken en dan als ze patat wilt dat ze het op haar bordje kan krijgen, omdat als zij met haar handen aan de patat zit dat Leyla het dan niet meer mag pakken omdat ze ook al brood had gepakt, en dat ze daarom compleet uit haar dak gaat tegen mijn vader. Dat kan toch gewoon niet? In hoeverre moet ik dan negeren, of hoe positief moet het dan blijven. Genoeg is toch genoeg?
Dus ook dit wordt dan gewoon weer terug gekoppeld. Dit werkt niet. De hele dag zijn we met de dame in touw, 1 op 1 aandacht naar een speeltuin, lekker gezwommen enz enz... het is gewoon nooit genoeg.
Geen idee, niet gevraagd. Ik denk ook niet dat we kerst vieren dit jaarquote:Op maandag 24 november 2014 13:03 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Zou de visite er iets op tegen hebben om de helft onder de kerstboom te leggen?
Hij wordt twee komende donderdag. Dat oefenen en vertellen is denk ik meer iets voor wat oudere kinderen, daarom kwam ik ook met het alternatief om de boel alvast uitgepakt op tafel te zetten.quote:Op maandag 24 november 2014 13:17 schreef trui het volgende:
hij is jarig begrijp ik? Hoe oud wordt ie ook alweer precies? Misschien helpt het als je het cadeautjesgebeuren wat duidelijker voorbespreekt met hem. Verder kun je hem ook alvast vertellen wat hij krijgt, dan is die spanning er ook af. (zelf even inschatten of het wachten erop dan niet nog meer spanning oplevert). Je zou 'm ook je eigen cadeau al eerder kunnen geven. Hem zelf (nep)cadeautjes laten inpakken en dan samen oefenen hoe je reageert als je een cadeautje krijgt, dat zou 'm ook houvast kunnen bieden. Succes!
Ja dat doe ik wel hoor. Ik ga sowieso morgen contact opnemen. Ging via de mail, of het toch weer een gewoon gesprek kan worden. Praat iig voor mij makkelijker.quote:Op maandag 24 november 2014 15:01 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Precies, daarom vraag ik het ook aan Ingrid.
Dat je hulp hebt, betekent niet dat je blindelings maar moet doen wat zij aanraden, dat lijkt me duidelijk. Het moet ook nog maar bij je passen, bijvoorbeeld. Maar als je dan besluit dat je bepaald advies niet ziet zitten, is het wel handig om dat te vertellen, te onderbouwen waarom en te vragen of ze je dan andere handvatten kunnen geven voor dat specifieke ding.
Maar dat soort dingen doe ik dus ook. In mijn ogen negeer ik het dan niet, maar laat ik weten dat ik dat niet accepteer en niet naar hem luister zolang hij niet normaal kan praten en doen.quote:Op maandag 24 november 2014 18:45 schreef mrspoeZ het volgende:
Negeren doe ik overigens wel als er gescholden wordt. Ik meld het kind dat ik op die toon niet met hem of haar in gesprek ga, loop weg of zet het kind uit de klas als het erg hinderlijk is voor de anderen, en als het rustig met me kan praten mag het terug komen. Als reactie met de deuren gooien? Nu mee stoppen want dat kan niet, is mijn deur, hebben anderen last van. Stop je niet, ga dan maar even in de rustige ruimte zitten; dat betekent dan wel dat jij niet meer bepaalt wanneer we in gesprek gaan maar ik. Kies maar.
Sja, nouja, tis maar net wat voor naam je eraan geeft. Het kind krijgt in elk geval geen aandacht door dat gedrag. Dat vind ik onder negeren vallen, maar je kunt het ook anders noemen natuurlijk.quote:Op maandag 24 november 2014 19:29 schreef livelink het volgende:
[..]
Maar dat soort dingen doe ik dus ook. In mijn ogen negeer ik het dan niet, maar laat ik weten dat ik dat niet accepteer en niet naar hem luister zolang hij niet normaal kan praten en doen.
ik kwam dit vanmorgen tegen: http://kroost.org/zo-kan-(...)-plaats-van-goed-zo/ en bij het lezen van jouw post moest ik er gelijk aan denken. Misschien heb je er iets aan ?quote:Op maandag 24 november 2014 14:26 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Wij hebben ook hulp voor jen.
Sommige adviezen denk ik echt bij. Maar dat geeft ik dan ook wel aan, en onderbouw ook waarom ik dat vindt. Ik vind het bijvoorbeeld vrij nutteloos mijn kind vol continu te vertellen hoe goed ze dingen doet. Dat als ze zichzelf aankleed dat ik dat elke dag moet benoemen hoe goed dat is. Dat vind ik dus onzin.
Nu proberen we weer het negeren van driftbuien of negatief gedrag, maar het gaat simpelweg tegen alles in waar ik voor sta. Dan kun je wel het advies geven dat ze positiever benaderd moet worden, maar als het kind in kwestie 3x is gewaarschuwd dat ze geen patat uit de schaal mag pakken en dan als ze patat wilt dat ze het op haar bordje kan krijgen, omdat als zij met haar handen aan de patat zit dat Leyla het dan niet meer mag pakken omdat ze ook al brood had gepakt, en dat ze daarom compleet uit haar dak gaat tegen mijn vader. Dat kan toch gewoon niet? In hoeverre moet ik dan negeren, of hoe positief moet het dan blijven. Genoeg is toch genoeg?
Dus ook dit wordt dan gewoon weer terug gekoppeld. Dit werkt niet. De hele dag zijn we met de dame in touw, 1 op 1 aandacht naar een speeltuin, lekker gezwommen enz enz... het is gewoon nooit genoeg.
Nou ja, en dat de ene dag een methode wel werkt en de andere dag totaal niet.quote:Op maandag 24 november 2014 20:50 schreef Nijna het volgende:
Weet je wat ik lastig vind... maar dat is eigenlijk wel met opvoeden in het algemeen.
Dat je zoveel tegenstrijdige adviezen krijgt en leest. Met betrekking tot straffen, complimenten geven, negeren of toch strijd aan gaan.
De een zegt wel doen, de ander niet. Het is ook maar net wat jou past en goed lijkt.
Ik raak het spoor wel eens een beetje bijster hoor .
da's nog wel vrij jong ja. prima idee hoor, dat met die uitgepakte cadeaus. sterkte ermee donderdag, hopelijk lukt het om het vooral een fijne dag te laten zijn.quote:Op maandag 24 november 2014 16:40 schreef Poesopstokje het volgende:
Hij wordt twee komende donderdag. Dat oefenen en vertellen is denk ik meer iets voor wat oudere kinderen, daarom kwam ik ook met het alternatief om de boel alvast uitgepakt op tafel te zetten.
Poes, ik denk dat het heel belangrijk is dat je dit onthoudt. Want nu zijn er dus allerlei drukke en onvoorspelbare dingen gebeurd waar Billy positief op heeft gereageerd. Heel fijn! En ik snap dus dat de vader ook dingen 'uitprobeert'. Want het kan dus ook wel degelijk goed uitpakken, dat heb je nu zelf ook ervaren!quote:Op donderdag 27 november 2014 10:34 schreef Poesopstokje het volgende:
Hij zat werkelijk vól verhalen toen ik hem kwam ophalen, hij ratelde aan een stuk door. 's Avonds stuiteren en blij dat hij was, écht Zo kan het dus ook.
Houd moed...quote:Op donderdag 27 november 2014 09:53 schreef livelink het volgende:
Hopelijk gaat het morgen weer goed.
.
Heerlijk toch, hoe sommige zaken onverwachts zo fijn uit kunnen pakken. Daar kun je weer even op teren. Hopelijk blijft het vandaag zo!quote:Op donderdag 27 november 2014 10:34 schreef Poesopstokje het volgende:
Dankje Livelink
Heb je zomaar een peuter in huis
Gisteren heeft hij z'n feestje gevierd op de opvang, met een heuse feestmuts (die absoluut niet opmocht ) traktaties en cadeautje etc. Er kwamen zelfs nog onverwacht Zwarte Pieten langs, van een of andere vrijwilligers organisatie.
Hij zat werkelijk vól verhalen toen ik hem kwam ophalen, hij ratelde aan een stuk door. 's Avonds stuiteren en blij dat hij was, écht Zo kan het dus ook.
De helft van de visite voor vanmiddag heeft afgezegd, en ik heb mijn prutcadeautjes al gegeven (hij vond er niks aan ) dus we gaan vanmiddag gewoon normaal feest vieren. Hij mag verder zelf de cadeautjes uitpakken en er mee spelen.
Precies dat wilde ik zeggen!quote:Op donderdag 27 november 2014 10:44 schreef livelink het volgende:
[..]
Heerlijk toch, hoe sommige zaken onverwachts zo fijn uit kunnen pakken. Daar kun je weer even op teren. Hopelijk blijft het vandaag zo!
Super!quote:Op zaterdag 29 november 2014 12:27 schreef livelink het volgende:
Bij ons is de rust wat weergekeerd. Met school is besloten dat Job niet mee doet met de surprises/lootjes en dat hij zelf mag weten of hij 5 december wel of niet naar school gaat.
Met dat gegeven denk ik dat we volgende week wel doorkomen.
idd, ik heb 'm hier afgezet... Dochter lag al in bed overigens.quote:Op maandag 8 december 2014 19:03 schreef Ynske het volgende:
Livelink, ik kan me de reactie van J op Sint best voorstellen. Tis niet de meest vriendelijke film.
Maar daarvoor moet je wel zeker weten dat dat ook werkt. Ik heb dat ook wel eens gezegd, maar er zijn gewoon docenten die dan zeggen "ja, maar we gaan nu niet bellen, want nu duurt het nog maar een uurtje."quote:Op dinsdag 16 december 2014 11:11 schreef Nijna het volgende:
En om 10 uur belde juf inderdaad, dus ik heb haar weer thuis.
Wat een verschil dan met de kleuterjuf van Jan .. ik was al onderweg naar school om hem op te halen, krijg ik telefoon van juf dat ik niet op het plein hoef te wachten maar zo kan doorlopen, hij had het lokaal onder gespuugd. Mag hem morgen en donderdag gewoon lekker thuishouden en kijken of hij het aankan om donderdagavond aankan om een uurtje kerst te vieren op school. We gaan het zien .. t was een groen vogeltje toen ik hem ophaalde, en heeft de hele middag liggen slapen..quote:Op dinsdag 16 december 2014 19:48 schreef Troel het volgende:
[..]
Maar daarvoor moet je wel zeker weten dat dat ook werkt. Ik heb dat ook wel eens gezegd, maar er zijn gewoon docenten die dan zeggen "ja, maar we gaan nu niet bellen, want nu duurt het nog maar een uurtje."
Ik heb inmiddels dus gewoon door dat soort gedrag de keuze gemaakt dat een kind dat niet lekker is, gewoon niet naar school gaat.
Was afgelopen jaar nog met de kerstdienst. Kind was echt gewoon niet lekker, maar moest en zou van de juf bij zijn klas moeten zitten, waar het ook nog eens tochtte. Kind trok het niet, maar juf bleef volhouden. Volgende keer blijft zo'n kind dus lekker thuis in plaats van dat je denkt "ach, als ie bij mij zit, dan houdt ie het misschien wel vol"
M. heeft 2 juffen. De juf die ze de eerste helft van de week heeft die zei gister nog, een middagje thuis is blijkbaar niet genoeg, misschien moet je haar morgen ook maar thuis houden. Zodat ze wel de kerstviering kan meedoen. Ik heb er wel vertrouwen in dat ze bellen als het niet gaat.quote:Op dinsdag 16 december 2014 19:48 schreef Troel het volgende:
[..]
Maar daarvoor moet je wel zeker weten dat dat ook werkt. Ik heb dat ook wel eens gezegd, maar er zijn gewoon docenten die dan zeggen "ja, maar we gaan nu niet bellen, want nu duurt het nog maar een uurtje."
Ik heb inmiddels dus gewoon door dat soort gedrag de keuze gemaakt dat een kind dat niet lekker is, gewoon niet naar school gaat.
Was afgelopen jaar nog met de kerstdienst. Kind was echt gewoon niet lekker, maar moest en zou van de juf bij zijn klas moeten zitten, waar het ook nog eens tochtte. Kind trok het niet, maar juf bleef volhouden. Volgende keer blijft zo'n kind dus lekker thuis in plaats van dat je denkt "ach, als ie bij mij zit, dan houdt ie het misschien wel vol"
Dank je. We merken thuis de slechte concentratie, friemelen/bewegen en het dromerige. De driftbuien gelukkig niet. Die weten we thuis te voorkomen door de manier waarop we met hem omgaan denk ik. De driftbuien op school gaan ook vooral over het niet willen doen van de taken. Of hij vindt ze moeilijk doordat zijn fijne motoriek achterloopt, of hij vindt ze te makkelijk en raffelt het af.quote:Op maandag 22 december 2014 22:43 schreef livelink het volgende:
Sterkte Sugarsnap. Hoe gaat het thuis, merk je daar ook iets?
Ja joh?quote:Op dinsdag 23 december 2014 09:52 schreef livelink het volgende:
En eerlijk gezegd ben ik het na een kwartier met de nerfs spelen alweer meer dan zat.
Als ik nou ook nog eens een keer zou winnen..., maar ik dien nu alleen als kanonnenvoer. Steeds nep doodgaan gaat vervelen, ook al krijg ik van hem soms wat snellere respawnmogelijkhedenquote:
heeft hij er zelf last van?quote:Op dinsdag 23 december 2014 09:46 schreef lily het volgende:
Moeilijk is dat heh, livelink
Ze willen zo graag maar het lukt gewoon niet.
Hier is dat ook altijd zo geweest, en nu op de middelbare school nog steeds. Hij heeft geen sociaal leven. Op school lijkt het wel goed te gaan op sociaal gebied maar prive lukt dat blijkbaar niet. We zien nooit iemand en hij gaat ook nergens naartoe.
En zijn broertje is voortdurend op stap of heeft vriendjes thuis..... Het contrast is pijnlijk groot.
Jawel. Hij had het liever anders gezien. Het is niet dat hij er gebukt onder gaat maar toch..quote:Op vrijdag 26 december 2014 16:10 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
heeft hij er zelf last van?
L.heeft dat ook namelijk. maar hij heeft daar zelf geen last van, ik ben degene die het een probleem vind.
Oooeeeh, wat sneu...quote:Op zaterdag 27 december 2014 10:10 schreef lily het volgende:
Hij is daar jaloers op, dat heeft hij me wel eens gezegd.
Ja, vind ik ook.quote:
Mijn god wat een vraag? Omdat jij je kind niet aankan moet je er maar ongelukkig mee zijn? Het is gewoon een ander kind met zijn / haar eigen capaciteiten?!quote:Op zondag 23 november 2014 20:59 schreef mrspoeZ het volgende:
[..]
Ik wil je niet tegen je schenen schoppen, maar vraag me toch af wat het is dat jou blij maakt met je kind. Kun je dat vertellen?
Pff, ik vind het een kwetsende vraag. Alsof wij anders moeten zijn vanwege een "autistisch" kind. Ik ben super blij en super gelukkig met een wat unieker kind. Wij noemen het andere hersenen waarmee je emotioneel wat minder sterk bent en op andere vlakken weer veel sterker. Ik ben trots op onze kerel met zijn briljante competenties en zijn "ontwikkel" puntenquote:Op zondag 23 november 2014 21:16 schreef livelink het volgende:
[..]
De vraag is meer of je je door zo'n angst laat leiden. Ik denk dat bijna iedereen daar wel bang voor is vooraf. Die angsten heb ik ook gehad, maar ik kon daar niet zoveel mee. Het is toch een sprong in het diepe, eigenlijk.
Maar je hebt gelijk, in die zin valt er wel iets te kiezen. Ik had er voor kunnen kiezen om niet zwanger te worden.
Ja, ik denk dat dat wel voor heel veel ouders geldt, maar hoe je het opschreef staat zo mooi!quote:Op zaterdag 27 december 2014 20:45 schreef lily het volgende:
Jullie reacties zijn lief
Maar geldt dat niet voor alle ouders?
Je geeft het kind wat het nodig heeft. En als dat meer is wat een 'normaal functionerend' kind nodig heeft dan is dat zo. Dan deal je daarmee.
Je kunt toch gewoon niet anders?
Oh wat verdrietig dit.. Hoe komt hij erbij om zulke dingen te zeggen?quote:Op dinsdag 30 december 2014 21:44 schreef Miepgeniep het volgende:
Hij heeft wel door dat hij anders is dan anderen zo vroeg hij vandaag: "mama, ik ben geen einstein hè? " maar hij lijkt er verder niet echt een issue mee te hebben.
Is het geen optie om het oude merk terug te vragen? Ik weet niet of je dan zelf moet betalen..quote:Op zondag 18 januari 2015 21:10 schreef livelink het volgende:
Autisme is besmettelijk volgens mij. Ik ben inmiddels net zo allergisch voor veranderingen als mijn kind. Zijn medicatie is gewijzigd, we krijgen nu het huismerk. En op zo'n verandering reageer ik zelf ook meteen heel paniekerig.
En ja, hoor. Het pilletje heeft een andere kleur, een ander formaat en het smaakt anders. Ik moet nu al twee dagen alles uit de kast trekken om te zorgen dat hij hem slikt. Ik betrapte mezelf vanmiddag op de gedachte dat het misschien maar beter is om met de medicatie te stoppen.
Kan niet gewoon alles bij het oude blijven?
Ben ik dan een enorme trut dat ik dan desondanks terug ga omdat mijn kind dat niet slikt? mag toch aannemen dat de apotheek ook weet hoe hij is en dat je alleen al daarom zoveel mogelijk moet proberen dezelfde pillen te geven?quote:Op zondag 18 januari 2015 21:17 schreef livelink het volgende:
De apotheek had alleen deze besteld, dus er was geen alternatief. Het is niet dat ze het vantevoren met je overleggen. Het was een herhalingsrecept en nu kreeg ik dus het huismerk.
Ik probeer maar gewoon door te zetten en dan hoop ik dat hij binnen afzienbare tijd aan dit pilletje gewend is.
vraag de volgende keer aan de assistent dat ze op het herhaalrecept mn laat zetten. Dan is t medisch noodzakelijk om de originele te krijgen en krijg je t ook vergoed.quote:Op zondag 18 januari 2015 21:17 schreef livelink het volgende:
De apotheek had alleen deze besteld, dus er was geen alternatief. Het is niet dat ze het vantevoren met je overleggen. Het was een herhalingsrecept en nu kreeg ik dus het huismerk.
Ik probeer maar gewoon door te zetten en dan hoop ik dat hij binnen afzienbare tijd aan dit pilletje gewend is.
Nee, maar dat gaat Jeugdzorg straks vast wel doen.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 14:03 schreef Troel het volgende:
Wordt hij ook bij zijn vader geobserveerd?
Een vriendin van mij heeft er eentje bij een Groene Kruis winkel weg, je weet wel, zo'n winkel met hulpmiddelen enzo. Misschien een in de buurt?quote:Op zondag 1 februari 2015 13:38 schreef Saffier het volgende:
Wie kan me vertellen waar ik een tangle armband of ketting kan kopen?
Edit; ik bedoel niet zo'n haarborstel maar iets om in de handen te houden. Jullie begrijpen me vast wel...
daar heb ik m vandaan iddquote:Op zondag 1 februari 2015 13:45 schreef trui het volgende:
Ze liggen ook wel bij de intertoys geloof ik.
En jij denkt nog steeds dat 'ie voor Job therapeutisch zou moeten werken?quote:Op zondag 1 februari 2015 14:38 schreef livelink het volgende:
......maar elke avond zet ik ze weer in elkaar voor de volgende dag. Ik ben nog niet helemaal overtuigd van hun therapeutisch effect.......
quote:Op zondag 1 februari 2015 17:31 schreef Gaoxing het volgende:
[..]
En jij denkt nog steeds dat 'ie voor Job therapeutisch zou moeten werken?
Hoe kom ik bij de Groene Kruis winkel dan?quote:Op zondag 1 februari 2015 18:57 schreef Vlindur het volgende:
Hier heb ik hem gekocht bij een winkel die houten speelgoed verkoopt. Die had wel 8 soorten en kleuren. Ik heb een vrij dikke die aanvoelt als gel. Heeft hij zelf uitgezocht. Niet dat hij hem gebruikt, maar die hebben we
Zelfde straat, 5 winkels verderquote:Op zondag 1 februari 2015 23:00 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Hoe kom ik bij de Groene Kruis winkel dan?
Niet bij die poes bedoelt voor zover ik weetquote:
Fijn! Weer een stap dichterbijquote:Op donderdag 5 februari 2015 20:38 schreef Nijna het volgende:
Fijn gesprek vandaag, we moeten nu de keuze maken met welke organisatie we verder willen. Maar vandaag was een goed gevoel. Het voelde alsof we dezelfde taal spraken, waar ik steeds maar het idee heb dat mijn hulpvraag niet duidelijk is, vonden ze hem hier gewoon duidelijk.
Bijzondere ervaring.
Is paintball of lasergamen niet wat voor je nerfgun-zoon? Dat wordt ook wel in teamverband gespeeld.quote:Op vrijdag 6 februari 2015 16:32 schreef livelink het volgende:
Ik ben ook wel benieuwd naar jullie hulpvraag, Nijna. Ik denk wel eens na over onze hulpvraag, maar ik zou het totaal niet weten.
Of nou ja, ik weet het wel een beetje. Ik zou willen dat hij kon sporten. Nu lopen we overal vast (laatst weer een nieuwe mislukking op dat front gevierd) en hij functioneert zoveel beter als hij zijn energie goed kwijt kan. Wat ik het liefst zou willen is dat er iemand is die 1 a 2 keer per week met hem gaat sporten. Liefst wel in een soort clubverband met andere kinderen, maar dat hij dan individuele begeleiding krijgt. En dat ik het verder niet hoef te doen of regelen, dat is ook wel een belangrijke eis
Ik heb hem vanmiddag ongeveer gedwongen om op de trampoline te gaan. En gelukkig is hij nu inderdaad al weer een tijdje aan het springen. Hopelijk knapt zijn humeur en gedrag daarvan wat op
Ja ik begrijp het.quote:Op vrijdag 6 februari 2015 18:43 schreef livelink het volgende:
Ja, mijn man gaat regelmatig met hem een potje lasergamen. Maar het gebeurt ook best vaak dat het allemaal gereserveerd is en dat het dan toch niet lukt. En dan gaat mijn dochter mee met mijn man en blijf ik met hem thuis.
En mijn man gaat ook wel regelmatig met hem mountainbiken, skeeleren of hardlopen. Net heeft hij ook nog een rondje geskeelerd. Maar wat we graag zouden willen is een vaste sport met andere kinderen en dan het liefst met iemand die hem daarmee naar toe neemt en begeleidt. Want het is voor ons echt behoorlijk vermoeiend om hem voortdurend te moeten activeren en begeleiden.
[ afbeelding ]
Heeft het trampoline springen wat geholpen?quote:Op vrijdag 6 februari 2015 16:32 schreef livelink het volgende:
Ik ben ook wel benieuwd naar jullie hulpvraag, Nijna. Ik denk wel eens na over onze hulpvraag, maar ik zou het totaal niet weten.
Of nou ja, ik weet het wel een beetje. Ik zou willen dat hij kon sporten. Nu lopen we overal vast (laatst weer een nieuwe mislukking op dat front gevierd) en hij functioneert zoveel beter als hij zijn energie goed kwijt kan. Wat ik het liefst zou willen is dat er iemand is die 1 a 2 keer per week met hem gaat sporten. Liefst wel in een soort clubverband met andere kinderen, maar dat hij dan individuele begeleiding krijgt. En dat ik het verder niet hoef te doen of regelen, dat is ook wel een belangrijke eis
Ik heb hem vanmiddag ongeveer gedwongen om op de trampoline te gaan. En gelukkig is hij nu inderdaad al weer een tijdje aan het springen. Hopelijk knapt zijn humeur en gedrag daarvan wat op
Dankjewel, ik heb al even gezocht. Er is nog maar weinig over te vinden, vooral veel boeken.quote:Op dinsdag 10 februari 2015 20:39 schreef Twinky het volgende:
De stoornis in relatie(vorming) en communicatie is nieuw in de DSM-5, staat los van ASS. De verwachting is dat een aantal mensen die voorheen de diagnose Asperger of PDD-NOS zouden krijgen, nu daaronder worden geschaard.
Ik kan er binnenkort nog wel wat meer over vertellen, maar Google ook vooral even!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Succes
Van de week sprak ik kort de juf van M. even en ze vond dat ze wat opgeknapt was. Niet meer zo hangerig en ze had lekker gewerkt . Ze had een kuurtje gehad van de huisarts, daar lijkt ze toch wel van te zijn opgeknapt dus, wellicht was er dus toch nog iets aan het rommelen...
We hebben zelf ook het idee dat ze weer iets meer kleur heeft, de rest zal het zonnetje voor moeten gaan zorgen denk ik. Dus laat maar doorkomen en dan denk ik dat we maar afspraken gaan maken over eerst buiten spelen, dan op de tablet ofzo .
Maar dus wel apart, want op het moment dat ik dus onze hulpverleenster mail of de afspraak eerder kan omdat we een beetje met de handen in het haar zitten qua school, lijkt M. ineens weer een slag te maken en gaat het weer wat makkelijker.
Vandaag rapport gekregen en leertechnisch doet ze het wel gewoon goed, .Mama van 2 lieve meiden :)
Dit was die speciale tandarts die met roesjes werkt. Maar ze gaat niets doen bij een onwillig kind als er geen absolute medische noodzaak voor is. En pijn is geen absolute medische noodzaak.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 02:34 schreef Poesopstokje het volgende:
Go M!
Hulp achter de hand houden is nooit verkeerd, je weet nooit wanneer het ''weer'' weer omslaat. Natuurlijk hopen we dat ze op deze manier verder gaat
Livelink, damn.. Wat verschrikkelijk zenuwslopend en stressvol dit..
Had je het er laatst niet over een speciale tandarts die met roesjes werkt? Of was dat geen oplossing toen? J geeft aan wel pijn te hebben, zou hij dit misschien aandurven?
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik wens jou en J heel veel sterkte de komende tijd.
Succes met het doorhakken van knopen. Fijn dat M. niet meer zo moe is. Het weer speelt toch wel een hele grote rol, volgens mij.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 09:38 schreef Nijna het volgende:
Poes, dat is ook zeker zo.
Wij hebben komende week het andere gesprek, waarna we gaan kiezen bij welke organisatie we verder gaan. Knopen doorhakken dus en daarna ga ik me maar eens storten op het raadsel waar de indicatie is gebleven e.d.
quote:Op zondag 15 februari 2015 11:12 schreef livelink het volgende:
[..]
Dit was die speciale tandarts die met roesjes werkt. Maar ze gaat niets doen bij een onwillig kind als er geen absolute medische noodzaak voor is. En pijn is geen absolute medische noodzaak.
even deze zin eruit pikkend .. mijn kleuter van zes grijpt als hij 's ochtends wakker wordt, meteen naar mijn tablet om angry birds te spelen. Ik vind alles leuk en aardig, maar normaal spelen is er bij hem niet meer bij als het aan hem ligt. Vanmorgen heb ik hem 'gedwongen' om eerst een dierentuin te bouwen van duplo, en hoewel hij dat best leuk leek te vinden toen ik dat samen met hem deed, was het voor hem al snel klaar: mam, de dierentuin is af, de dieren zijn op, nu mag ik op de tablet. En daar pas ik voor. Ik ben me suf aan het peinzen hoe ik er goede afspraken met hem over kan maken, op zo'n manier dat hij zich er ook aan houd, maar ik weiger ook om dat ding als beloning voor normaal / gewenst gedrag te gaan gebruiken.quote:Op zondag 15 februari 2015 20:44 schreef Nijna het volgende:
We doen een beetje aan omkoperij wat dat betreft, eerst naar buiten en daarna mag je op de tablet...
Tuurlijk, gewoon die computer de deur uit en alle problemen zijn opgelostquote:Op maandag 16 februari 2015 10:43 schreef livelink het volgende:
Ja, dat doe ik ook, Nijna. Maar iedere keer als je weer met hulp in aanraking komt, dan lijkt het net alsof ze zeggen dat de problemen veel minder zouden zijn als je je maar wel aan minder computertijd houdt.
Dat is het gevoel dat ze me geven. "Als je zoon uiteindelijk uit huis geplaatst wordt, dan komt het omdat je hem langer dan een half uur per dag achter de computer laat of omdat je soms toestaat dat hij tijdens het eten van tafel gaat of.... vul maar in"
Anderen hebben makkelijk praten hoor. Die maken hem even mee en vellen meteen een oordeel. Lekker makkelijk om dan maar te zeggen dat het wel "daar of daaraan" zal liggen. Zo werkt het niet. En natuurlijk ben je daar gevoelig voor, dat voelt als kritiek op jouw manier van opvoeden. Maar Job kun je nu eenmaal niet opvoeden zoals de meeste andere kinderen. Dat realiseren ze zich niet (allemaal).quote:Op maandag 16 februari 2015 11:07 schreef livelink het volgende:
Het is natuurlijk voornamelijk het gevoel dat ze me geven, Rewimo. Het komt omdat ze altijd op dit soort dingen hameren. Het ligt vast meer aan mij dan aan hen. Maar dat het zelfs bij de tandarts ter sprake komt vond ik wel raar. Ik reageer er gewoon overgevoelig op, dat weet ik.
*Zorgprofessional (ofwel kinderpsycholoog) meldt even. Sorry, ik lurk regelmatig hier mee en ik wil toch echt even reageren op deze: Je doet het echt niet fout!quote:Op maandag 16 februari 2015 09:40 schreef livelink het volgende:
Ja, met betrekking tot computertijd kun je het beste goede afspraken maken. Met mijn jongste heb ik daar ook afspraken over, maar hij mag best lang achter de computer van mij. Het helpt hem te ontspannen en het geeft ons ook rust
Hij houdt zich verder prima aan de afspraken. Scheelt ook dat hij pas om 16:30 thuis is en dan moet hij natuurlijk nog eten en enigszins op tijd naar bed, dus hij zit geen hele dagen achter de pc.
Maar wel langer dan de zorgprofessionals verantwoord vinden, dus het is wel iets waar we telkens opmerkingen over krijgen. Ach ja, zij denken vanuit de theorie en ik moet het in de praktijk aankunnen.
Maar dan heb ik als ASS-moeder een vraag. Want vooral mijn oudste kan heel erg verdrietig worden als hij niet op de computer mag, hij wordt er ook echt wel volledig in opgezogen. Wat hij aan het doen is maakt dan eigenlijk niet uit, zelfs het leren voor een dictee (moet ook allemaal via de computer tegenwoordig) vindt hij prima, ALS HIJ MAAR ACHTER DE COMPUTER MAG. Ik vind dat zelf een beetje een vervelende situatie, ben zo bang dat je een verslaving gaat kweken (als hij niet mag vergaat ook echt de hele aarde natuurlijk). Hoe ga je daarmee om?quote:Op maandag 16 februari 2015 12:19 schreef silliegirl het volgende:
[..]
*Zorgprofessional (ofwel kinderpsycholoog) meldt even. Sorry, ik lurk regelmatig hier mee en ik wil toch echt even reageren op deze: Je doet het echt niet fout!
Kinderen (met ASS of ADHD, of trekken van of gewoon zonder trekken van wat dan ook), hebben de neiging om enorm te ontspannen achter een computer. Ze gaan op in het spel, vergeten even de spanningen en prikkels in de wereld om zich heen en dat geeft rust. Niet alleen aan je kind, maar ook aan jou als ouder.
Pin je niet vast op wat verantwoord geacht wordt; het is ook goed om kinderen steeds meer verantwoordelijkheden te geven als ze ouders worden (alleen naar de winkel, alleen naar school), maar een slechtziend kind laat je ook niet zomaar alleen naar school fietsen, bij wijze van.
Kortom: Het is mijn professionele ( ) mening dat het veel meer waarde heeft als ouders zich druk maken over wat hun kinderen op de computer doen (en dan bedoel ik vooral dat er zicht is op zorgelijke dingen als extreem gewelddadige spelletjes of websites, of contact met vreemden via chatsites) dan dat er strikt gehamerd wordt op de tijden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |