Sociale problematieken

Een onbekend persoon

Een ieder maakt het wel eens mee: je bevindt je in een openbare ruimte met twee andere mensen, waarvan je één goed kent, doch de ander amper. De onbekende persoon zit in dezelfde situatie. De vriend leidt het gesprek waardoor je vrijwel geen gespreksstof met de onbekende persoon hebt. De vriend staat immers in het middelpunt. Alles loopt op rolletjes totdat het noodlot toeslaat; je vriend gaat even naar de wc. Nu zit jij opgescheept met de onbekende, en hij met jou. Dit zorgt, dankzij het plotseling ontbreken van gespreksstof, voor een ongemakkelijke stilte.

Je kunt verschillende tactieken gebruiken om deze ongemakkelijke situatie te doorbreken. Je zou bijvoorbeeld alledaagsheden met het hem kunnen bespreken. Een dergelijk dialoog gaat dan ongeveer zo: “Wat een weertje, he? Sjonge!” - “Ja, er is inderdaad sprake van weer.” Wanneer er is geconcludeerd dat er ‘weer’ op aarde is, maar het ijs door deze bevinding nog niet is gebroken, moet je andere maatregelen nemen.

Wanneer conventionele dialoogtactieken niet werken, kun je absurde vraagstellingen hanteren. Absurdisme kan een goede ijsbreker zijn, mits beide individuen dezelfde vorm waarderen. Je kunt bijvoorbeeld het volgende vragen: “Wat zou jij doen als een eland met zijn gewei zachtjes aan je linker teelbal kriebelt tijdens de finale van een belangrijke estafettewedstrijd? Zou jij dan giechelen, waardoor je het stokje niet over kan geven aan je teamgenoot? Of zou je de eland direct afwijzen?” Wanneer hij kolderieke vraagstellingen niet kan waarderen, is dat jammer. Wellicht kan de persoon talige lolligheden niet goed visualiseren. In dat geval kun je beter een absurdistische situatie uitbeelden.

Wat je kan doen is om heimelijk je wijsvinger in je aars te drukken. Vervolgens zeg je tegen de persoon: “Moet je eens aan mijn vinger ruiken!”. Wanneer hij besluit om te ruiken, veeg je wat van je poep aan het puntje van zijn neus. Vervolgens schreeuw je heel hard: “Haha. Poepneus, poepneus, poepneus! ” Tijdens het proclameren van deze zin, die zich lardeert met een ludieke herhaling, doe je een intiem dansje, speciaal voor hem. Vervolgens haal je je lul uit je broek en tik je de melodie van het lied “Heb je even voor mij” op zijn bierglas. Wanneer dat klaar is, doe je hetzelfde met de 7e symfonie van Beethoven. Hiermee laat je blijken dat je muzikaal laveert tussen de hoge en lage culturen. Dit kan later in het gesprek nog van pas komen.

Inmiddels zal de vriend terug zijn van het toilet en kunnen jullie weer over banale dingen praten. Succes!

Volgende week een nieuwe handleiding over klachtwaardige perikelen in het bestaan. Suggesties mogen hieronder.

[ Bericht 0% gewijzigd door hakunamatafaka op 17-11-2014 13:17:23 ]

quote:

Op zondag 16 november 2014 20:22 schreef Sauslepel het volgende:
Het melodie?

Deze strategie ben ik al enige tijd bekend mee, wel vind ik dat je er een interessante draai aan geeft. Ik verkies meestal om Ritt der Walküre van Wagner te spelen, vaak neurie ik hier ook zachtjes de melodie bij om de muziek een extra laag te geven.

Lelijke fout, dank je.