Het grote rammelaarstopic deel 48

quote:

Op woensdag 12 november 2014 09:43 schreef Moppert het volgende:

[..]

Met dit goede nieuws als afsluiting van het vorige topic

ah, dat had ik niet gezien!

Jagärtrut wat goed! En wat spannend!

Jagär wat tof zo'n beslissing ineens! Spannend!

Heb alweer een tijdje niet gereageerd, maar lees altijd mee. En nu rammel ik wel weer heel erg. Afgelopen week met mensen gesproken die me vroegen of ik kinderen zou willen. Ja zeker, ik schreeuw dat alleen niet van de daken. Maar net als philomijn heb ik voor mezelf wel concrete ideeën over wanneer ik ervoor zou willen gaan, maar ook ik heb mijn vriend nog niet gevraagd of hij daar ideeën over heeft.
Steeds niet het juiste moment ofzo. Wat nou als hij totaal iets anders denkt. Nu zit ik veilig met mn gedachte en weet ik dat niet. Heb daarom nu besloten het er toch eens serieus met hem over te hebben. En hoop dat we een beetje hetzelfde denken. Ben wel bang dat vriend er nogal huiverig voor is ofzo.
gisteren kwam hij thuis met een gekregen kinderboek. Dus ik maar al voorzichtig gevraagd wanneer we dat aan onze eigen kinderen konden voorlezen. 'Voorlopig nog niet' naja logisch maar ben zo benieuwd wanneer wel...
dus ik rammel nog even verder...

Ja, het is ook tof! en wat gek te bevatten..

ik zou het er toch met je vriend over hebben, en daar niet heel lang mee wachten. Wat ik erg lastig vond is dat ik voor mezelf de beslissing al genomen had van 'ook al is dit niet het perfecte moment, ik wil het wel heel graag, nu', en vervolgens op hem moest wachten. Uiteindelijk leek het dus ook zijn besluit. Heel logisch, maar het was dus niet meer onze beslissing.

Does that make sense?

Jagär !! Heel spannend!

Jagär wat fijn voor je! En wat tof

hier bevestiging gekregen dat de gastouder weer plek voor een baby zou hebben in de periode waarin wij graag weer van haar diensten gebruik zouden maken. Supersuper fijn en ik merk dat er blijkbaar voor mij toch meer van haar afhing dan ik van tevoren zelf dacht want ik ben echt enorm opgelucht dus wij zijn ook blij steeds meer dingen die hun plekje krijgen/vinden.

Jagar, wat spannend en leuk!

Jägar, wat spannend!!

Mignonne ook fijn dat de gastouder een plek heeft!

Ik ben het overigens ook met Jägar eens, begin er op tijd over. Bij mannen moet het volgens mij allemaal wat langer bezinken. Ik heb er 2 jaar op moeten wachten nadat ik de eerste keer aangaf er klaar voor te zijn. Sowieso is het altijd goed om je gevoelens te bespreken en je toekomstplannen te delen met je partner!

Mignonne wat fijn dat de stukjes steeds meer op hun plek vallen!

Mariposas daar heb je helemaal gelijk in! Dat we kinderen willen samen staat wel vast, maar het zijn vaak van die tussendoor opmerkingen van 'als we kinderen hebben' en nooit over wanneer. Ik hoop dit weekend te weten of hij al een idee heeft over wanneer.

Hier in ons straatje komt binnenkort een gezin met jonge kinderen te wonen, laatst was een van de kinderen tegenover ons huis aan het spelen. Staan we gewoon samen door het raam te kijken hoe leuk het eruit ziet. Wat leven in de straat, heerlijk.

Wat leuk Jägar!!! Hop hop, wegwezen hier.

Goed dat je het onderwerp eens gaat aansnijden Nolita! Ik heb hier een aantal jaar terug eens een goed gesprek over gevoerd met vriend en dat gaf mij veel lucht. Dan wist ik tenminste waar ik aan toe was ipv niet weten wat hij er over dacht.

Het gekke is dat mijn vriend al een jaar of twee geleden heeft gezegd dat 'ie er klaar voor was. Hij had dat gevoel zelfs eerder dan ik. Maar als ik hem nu vraag wanneer hij dan kinderen wil komt er alleen maar uit dat hij niet weet wanneer. En ik denk dat meer bedoelt dat hij niet weet wanneer ik aan de door ons gestelde voorwaarden voldoe (= baan).

Maar hij wil zeker weten papa worden, en kan ook wel met mij meerammelen. Ik had laatst gezegd dat ik wellicht niet op een baan wilde wachten. Daar filosofeerde hij wel over mee. En vorig weekend vroeg ik of we volgend jaar met de pil zouden stoppen. Waarop hij zei dat hij het wel wat voor ons vond dat het in één keer raak zou zijn. (Waar dat op gebaseerd is, geen idee.) En daarna ging het gesprek weer ergens anders over. U ziet, ik leg het zo af en toe in de week zodat meneer aan het idee kan wennen.

hier is manlief ook voorzichtig aan het mee rammelen.
maar we blijven er beide bij dat eerst de verbouwingen af moeten. ik zie het echt niet zitten om hoogzwanger of met een kleine nog midden in de puinzooi te wonen.

hadden we nou maar een huisje gekocht wat al helemaal af was *stampvoet* _{neehoor, ik ben super blij met dit huisje}

[ Bericht 7% gewijzigd door Elleska op 12-11-2014 17:11:54 ]

Ben ik ook weer is! Even weggeweest, maar Ik kom met iets heel anders inhaken:Bij een zwanger vriendinnetje van mij is uit een echo gekomen dat er iets mis is met het kindje..

Vriend was daar (eigenlijk erger dan ik nog) door uit zijn doen. Ik bevond me toen ineens in een "discussie" voor prenatale testen en screenings... "Eh, tsja, maar wij weten nog niet eens wanneer we een kindje willen?"
Bleek dus ineens dat vriend dat wel heel concreet in zn hoofd heeft (we hadden een soort van startdatum maar die heeft door allerlei gedoe onder druk gestaan dus ik dat losgelaten, maar vriend kennelijk niet..). Nagoed, dus moet ik dus ineens niet meer nadenken over "wanneer", maar over "wil ik tests en risico's weten straks".
Ik heb altijd nee geroepen, maar als je dan ziet dat het in een vrij laat stadium (30+ weken) ineens nog mis kan blijken te zijn is dat ook wel heftig..

Ik wilde eigenlijk nog even zorgeloos rammelen..

Hey silliegirl, wat heftig! Is het niet met het leven verenigbaar, wat het kindje van je vriendin heeft?

Ja, die zorgen horen er wel bij als je er eenmaal voor besluit te gaan. En daarna... zoals m'n zus zei: als je eenmaal kinderen hebt ben je nooit meer zonder zorgen.

Misschien even ademhalen, rustig aan en wanneer de ergste "storm" is gaan liggen de tijd nemen om wel weer zorgeloos te rammelen?

yay voor jäger

En Sillie, dat is inderdaad een hele zware overweging! Niet leuk om daar over na te moeten denken Maar wel fijn dat je partner dus een datum aanhoud, dan weet je waar je op wacht, en hoe lang nog

Ik zwaai atm heel snel en heel hard tussen, ja nu, en neeeeee.

quote:

Op woensdag 12 november 2014 19:28 schreef Philomijn het volgende:
Hey silliegirl, wat heftig! Is het niet met het leven verenigbaar, wat het kindje van je vriendin heeft?

Ja, die zorgen horen er wel bij als je er eenmaal voor besluit te gaan. En daarna... zoals m'n zus zei: als je eenmaal kinderen hebt ben je nooit meer zonder zorgen.

Misschien even ademhalen, rustig aan en wanneer de ergste "storm" is gaan liggen de tijd nemen om wel weer zorgeloos te rammelen?

De prognose is allemaal wat onzeker en komt pas echt als t kindje er is, maar was vast staat is dat ze de eerste maanden in het sofia door moeten brengen en kindje zo snel als kan na de geboorte verschillende operaties nodig zal hebben.

En het is fijn dat mn vriend zo ver is (dat was wel
eens heel anders), maar hij is nu wel heel erg van "testen wat kan, want...". Tsja. Ik weet niet of ik dat wil, of gewild had, zonder dit gebeuren. Nahjah, eerst maar zien of zwanger worden lukt straks..

Jagär wat tof!
mignonne wat fijn van die gastouder

silliegirl wat sneu voor je vriendin, hopelijk krijg je in de loop der tijd je zorgeloosheid terug (voor zolang als het duurt )

He sillie dat is vreselijk rot zeg. Het is heel wrang maar deze dingen gebeuren. Ook als je wel ingaat op het testaanbod. T is zo rot dat je dan gelijk met je neus op de feiten gedrukt wordt en het gevoel hebt dat je er iets mee moet.
Het is denk ik voor jullie allebei belangrijk om voor ogen te houden dat dit soort dingen schrijnend zijn, maar echt heel zeldzaam, en daarnaast dus dat ingaan op het testaanbod geen garantie geeft op een gezond kind.
Combinatie test geeft een kansberekening op 3 syndromen (down, edwards, patau); het funeste ervan is dat er nooit ja of nee uitkomt. Enkel verhoogd of niet verhoogd. Een kans van 1 op 5000 wordt als bijzonder laag gezien, maar blijft een kans van 1 op 5000. Hetzelfde geldt voor de 20 weken echo. Hij is ooit bedoelt voor het opsporen van open ruggetjes, we kunnen tegenwoordig meer zien maar lang niet alles. Ik geloof dat ruim de helft van alle hartafwijkingen niet op de seo opgespoord worden.

Oei Sillie wat rot! Is de afwijking die het kindje van je vriendin heeft wel aantoonbaar met eerdere tests? Dat lijkt mij ook wel meewegen namelijk...

En als je gaat testen, "moet" je van tevoren ook alvast overleggen wat je wilt bij slechte uitslagen...

Moeilijk

quote:

Op woensdag 12 november 2014 21:18 schreef mignonne het volgende:
He sillie dat is vreselijk rot zeg. Het is heel wrang maar deze dingen gebeuren. Ook als je wel ingaat op het testaanbod. T is zo rot dat je dan gelijk met je neus op de feiten gedrukt wordt en het gevoel hebt dat je er iets mee moet.
Het is denk ik voor jullie allebei belangrijk om voor ogen te houden dat dit soort dingen schrijnend zijn, maar echt heel zeldzaam, en daarnaast dus dat ingaan op het testaanbod geen garantie geeft op een gezond kind.
Combinatie test geeft een kansberekening op 3 syndromen (down, edwards, patau); het funeste ervan is dat er nooit ja of nee uitkomt. Enkel verhoogd of niet verhoogd. Een kans van 1 op 5000 wordt als bijzonder laag gezien, maar blijft een kans van 1 op 5000. Hetzelfde geldt voor de 20 weken echo. Hij is ooit bedoelt voor het opsporen van open ruggetjes, we kunnen tegenwoordig meer zien maar lang niet alles. Ik geloof dat ruim de helft van alle hartafwijkingen niet op de seo opgespoord worden.

Goed genuanceerd verhaal. Zelfs als er geen syndroom of afwijking aanwezig is kan het misgaan, bij welke zwangerschapsduur dan ook. Ik ben mijn zorgeloosheid op dit vlak al lang kwijt (door mijn opleiding), maar ik weet ook dat de kans op een gezond kind enorm groot is.

Halloootjes!

Ik haak ook weer eventjes aan hier.

Wat fijn jäger! Samen naar WOHS!

Mignonne ook fijn van de gastouder, toch een zorg minder als je weet dat dat al goed zit.

Jeetje silliegirl, wat heftig! Ook omdat het zo dichtbij is en ze al zo ver in haar zwangerschap zit. Is het kindje wel levensvatbaar?

Hier komt 1 december ineens heel dichtbij.. Vriendlief vond het ook best nog spannend allemaal en zei altijd ach 1 december duurt nog wel even als ik er over begon enzo, wuifde het een beetje weg door spanning naar mijn idee. En vorige maand kwam er ineens een koophuis op ons pad en zei ik ja, mocht de koop door gaan dan stellen we de kinderwens maar wel even uit he? Nou daar wilde meneer dan toch weer niets van weten.
Uiteindelijk is het huis ook niet door gegaan.
25 november een afspraak in het ziekenhuis bij de gynaecoloog om alles op een rijtje te krijgen en voorgelicht te worden enzo omdat ik drager ben van een erfelijke afwijking. Vind het wel spannend allemaal en dat geeft toch ook wel een donkere schaduw over alles. Wij hebben het daarom ook al samen gehad over wel of geen combinatie test enzo. Nu hebben wij sowieso een verhoogd risico en wordt het al aangeraden het te doen.
Ook ben ik nog niet ongesteld geworden na het stoppen met de pil (begin augustus) dus van een cyclus is nog geen sprake dus dat zal het zwanger worden denk ik wel wat lastiger maken. Gaan er dus vanuit dat het wat langer gaat duren allemaal, dan kan het altijd meevallen.
Ik heb het idee dat ik alleen maar over mezelf lul maar had een hoop te melden en dan is t lekker om even van je af te schrijven. Heb ook het gevoel dat ik hier niet meer hoor, omdat ik weet dat ik er bijna voor mag gaan en dat voelt dat toch een beetje lullig soms. Hoop dat voor jullie allemaal ook snel op een groen licht, een overtuigende echtgenoot en een baan! Dat we maar snel mogen posten met z'n alle Z&G!!

[ Bericht 1% gewijzigd door Fien10 op 12-11-2014 21:40:18 ]

Ik las net je 2e post van het verhaal van je vriendin al silliegirl, dat het kindje dus wel levensvatbaar is. Heftig hoor! Sterkte!

Fien, 1 december is ontzettend dichtbij dat gaat snel!

en voor de wel/niet overweging om te testen: volgend jaar word de vergoeding van de testen anders. NIPT word standaard vergoed, combinatietest pas als er uit de NIPT iets komt of bij bepaalde medische indicatie/leeftijd. dus er is niet meteen invasieve test nodig lijkt me wel prettig gezien het risico wat er toch zit bij een combinatietest.

had ik al gezegd dat ik een neuroot ben die graag alles uitzoekt?

Haha ik zoek ook graag wel alles uit, soms is het alleen zo onduidelijk allemaal. Daarom ben ik blij dat we de 25e als het goed is meer duidelijkheid krijgen. Die medische indicatie hebben wij denk ik sowieso. De kans dat het kindje die erfelijke afwijking heeft is volgens mij zo'n 10 procent. En ik denk dat ik dan sowieso wel wil laten uitzoeken hoe of wat. Dat als er blijkt uit bloed onderzoek en nekplooimeting dat het kindje een verhoogde kans heeft dan kunnen we ons daar sowieso al op instellen. Je houdt er natuurlijk altijd ergens in je achterhoofd rekening mee, maar als je een kans van 10 procent hebt is het toch wel een stuk hoger. Ik denk dat ik dan toch wel zo snel mogelijk wil weten als er iets niet goed is met het kindje dan tot 20 weken met onzekerheid te lopen en continue aan die 10 procent kans moet denken. Die stress lijkt me ook niet goed tijdens de zwangerschap.
Nu eerst de 25e maar eens afwachten, en dan ook nog eens kijken of het daadwerkelijk gaat lukken.. Die baby verwekken.