ResearchGate die hebben een speciale spam folder in mijn email....quote:Op vrijdag 7 november 2014 11:08 schreef papernote het volgende:
Ik krijg de laatste tijd steeds meer verzoeken via ResearchGate van mensen die de full-text van m'n paper willen. Als ik dan op de naam van die persoon klik/zoek, kom ik vaak op vrij lege profielen uit, nauwelijks publicaties of ongerelateerde zaken. Ik ga bijna vermoeden dat ResearchGate nep-profielen inzet om auteurs zo ver te krijgen de full-text te uploaden naar ResearchGate.
Eeuhm 2 plaatsen in de US Wil ze liever niet bij naam noemen tot ik er afgewezen benquote:Op vrijdag 7 november 2014 16:09 schreef Shivo het volgende:
Oompa waar ben je naar aan het soliciteren?
En Researchgate == spam, snap niet dat mensen daar in trappen.
Tof! Succes!quote:Op dinsdag 11 november 2014 17:18 schreef oompaloompa het volgende:
Eerste ronde door, straks Skype interview
Is dat net zo iets als AiOs die in hetzelfde lab doorstromen als Post-Doc?quote:Op woensdag 12 november 2014 08:56 schreef Lyrebird het volgende:
Wat is jullie mening over postdocs die in hetzelfde lab doorstromen naar een functie als assistant professor?
Oh, da's niet handig! Maar wie weet valt 't mee! Was het verder wel een goed gesprek?quote:Op woensdag 12 november 2014 02:55 schreef oompaloompa het volgende:
protip, als je skype interview hebt, zorg voor een scherm groter dan 13 inch. Threeway call met 1 van de calls 3 mensen in een ruimte maakte het onmogelijk om gezichtsuitdrukkingen te lezen met als gevolg dat ik dacht dat dingen duidelijk waren en er een paar keer halverwege mn verhaal achter kwam dat niemand me volgde....
dikke kak, maar mn dissertatie is goedgekeurd vandaag dus toch iets positiefs?
Dat heeft idd wel wat van elkaar weg, alhoewel je dat volgens mij vaker ziet dan dat postdocs doorstromen.quote:Op woensdag 12 november 2014 09:00 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Is dat net zo iets als AiOs die in hetzelfde lab doorstromen als Post-Doc?
Maar komt die goede PhD-student dan van buiten het departement?quote:Op woensdag 12 november 2014 15:17 schreef oompaloompa het volgende:
Ik ken meerdere gevallen van een supergoede PhD-student die gewild is bij een bepaald departement waar op dat moment geen assistant prof plek vrij is. Die krijgt dan een post-doc aangeboden met de belofte dat die post-doc omgezet wordt in een assistant prof positie binnen 1 jaar wanneer er wel een positie vrij is. Niks mis mee.
Yeap, en dat is denk ik ook een van de weinige gevallen dat ik het niet fishy vindquote:Op woensdag 12 november 2014 15:24 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Maar komt die goede PhD-student dan van buiten het departement?
Ik ga altijd voor ass profquote:Op woensdag 12 november 2014 19:23 schreef dotKoen het volgende:
Wat vinden jullie trouwens van de titel assistant professor als A/prof? Ik werk met iemand samen die zich A/Prof <naam> noemt, dat had ik nog nooit gezien. Überhaupt zijn er nogal uiteenlopende meningen over de waarde van de titel assistant/associate professor in mijn instituut (maar dat zijn ook artsen).
Mja, de andere kant zie ik echter ook te vaak gebeuren, mensen die overal vandaan geplukt worden behalve de eigen studie, want dat is goed, waardoor het allemaal als los zand aan elkaar hangt, en het onderzoek opportunistisch wordt. En in de tussentijd heeft niemand het gevoel door te kunnen groeien, wat weer tot lager werkenthousiasme leidt.quote:Op woensdag 12 november 2014 10:25 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Dat heeft idd wel wat van elkaar weg, alhoewel je dat volgens mij vaker ziet dan dat postdocs doorstromen.
Mijn mening:
Slechte zaak. Een argument dat ik in de VS wel eens gehoord heb, is dat ze het als 'academic inbreeding' zien, omdat je geen nieuwe ideeen en vers bloed op de afdeling krijgt. Ik zie dat zelf niet, omdat we het toch over volwassen mensen hebben die - als ze een beetje van wanten weten - best wel zelf iets kunnen bedenken, ook als ze het vak deels van hun professor geleerd hebben.
Een groter probleem is de politiek die er mee gemoeid gaat. Voorbeeldje van afgelopen week. Er werkt op onze afdeling een assistant professor die een half jaar geleden benoemd is. Was voorheen postdoc. Ik benaderde hem voor een samenwerking. Klus voor een bedrijf, zou hem 3 dagen kosten om het te realiseren, en we konden dan samen een artikel schrijven (als het bedrijf de klus aan ons geeft en als we het project van de grond kregen). Op maandag loop ik het gebouw binnen, en loop ik zijn voormalige professor tegen het lijf. "A-san does not have time to work with you, he is very busy". Een lulverhaal volgt, waarbij ik me afvraag of meneer A dat niet zelf tegen mij kon vertellen. Heeft hij zijn voormalige professor nodig om mij het slechte nieuws te geven, of ziet die professor er niet zo veel in dat zijn voormalige student wordt weggekaapt voor een klus, zonder dat de professor ervan op de hoogte was gesteld?
Kortom, met dit soort benoemingen worden koninkrijkjes gecreerd, waar niemand beter van wordt.
.quote:
sorryquote:Op woensdag 12 november 2014 20:50 schreef speknek het volgende:
[..]
.
Misschien moet ik maar weer voor postdoc gaan.
Dat heeft 2 kanten. Ik heb zien gebeuren dat een ontzettend goede post-doc niet de kans kreeg om door te groeien i.v.m. geen buitenland ervaring (ondanks dat het een buitenlander was). Gevolg was dat ze vertrok en vervolgens 5 jaar later een ontzettende 'big shot' in haar veld is en professor aan een andere universiteit. Ook merk ik zelf dat het gebrek aan doorgroei mogelijkheden (voor mij in ieder geval) demotiverend werkt en als ik terugkijk denk ik eigenlijk dat ik 2,5 jaar geleden al had moeten vertrekken (maar dat was lastig want vrouw met vaste baan, kinderen etc.). Daarnaast ben ik wel met je eens dat het inderdaad geen inteelt moet worden. Daarom is het principe van ervaring ergens anders erg goed, maar er moet naar mijn mening wel een uitzondering kunnen worden gemaakt voor erg goede mensen met een affiniteit voor de eigen universiteit...quote:Op woensdag 12 november 2014 08:56 schreef Lyrebird het volgende:
Wat is jullie mening over postdocs die in hetzelfde lab doorstromen naar een functie als assistant professor?
Wel meer daar lijkt me? Philadelphia heeft er al meer dan 20, Boston moet er echt nog wel meer hebben dan...quote:Op vrijdag 14 november 2014 04:55 schreef Lyrebird het volgende:
Maar voor haar heeft dat dan toch prima uitgepakt? Ik snap dat de universiteit waar ze eerst werkte het misschien ziet als een misgelopen voetbaltransfer, maar de loopbaan van de student zou centraal moeten staan.
Een van de nadelen van het werk in de academische wereld, iets dat ze je niet vertellen zodra je begint, is dat je jezelf zo specialiseert dat je maar op een beperkt aantal plaatsten terecht kunt. Het is dan erg verleidelijk om te blijven hangen, bijvoorbeeld doordat je via je partner vast zit aan de stad waar je woont. Lastig om in diezelfde stad een andere universiteit te vinden, of je moet in Boston, Tokyo of Seoul of Busan (11 universiteiten) wonen
De reden dat je iemand van buiten neemt, is dat je voorkomt dat er politieke eilandjes en wetenschappelijk inteelt ontstaan. Zoals je terecht opmerkt kan het vasthouden van postdocs voor academische posities uitstekend werken, en ik heb daar de voorbeelden van gezien. Van de andere kant speelt dit probleem op iedere universiteit waar ik gewerkt heb.quote:Op vrijdag 14 november 2014 09:02 schreef Claudia_x het volgende:
Er valt volgens mij in het algemeen niets over te zeggen of het goed of slecht is dat postdocs binnen hun eigen groep doorstromen naar een UD-plek. Het kán een vorm van nepotisme zijn, maar het kan ook zo zijn dat je iemand kent, dat diens werk en persoonlijkheid je bevalt en dat je daarom graag zou willen blijven samenwerken. Dat laatste lijkt me niet meer dan logisch. Waarom zou je een gok nemen met iemand van buiten louter omdat het iemand van buiten is? Dat is waanzin.
Ik zit zelf niet in de positie dat ik bepaal wie een UD-plek krijgt en wie niet, maar ik zou er in ieder geval alert op zijn dat ik kijk naar wat mijn vakgroep nodig heeft. Soms is dat stabiliteit en continuïteit, soms is dat een frisse blik (misschien zelfs wel vanuit een andere discipline).quote:Op vrijdag 14 november 2014 09:42 schreef Lyrebird het volgende:
De reden dat je iemand van buiten neemt, is dat je voorkomt dat er politieke eilandjes en wetenschappelijk inteelt ontstaan. Zoals je terecht opmerkt kan het vasthouden van postdocs voor academische posities uitstekend werken, en ik heb daar de voorbeelden van gezien. Van de andere kant speelt dit probleem op iedere universiteit waar ik gewerkt heb.
Andersom garandeert het van buiten halen van talent niet dat er geen politieke spelletjes gaan spelen, en zoals je ook terecht opmerkt, weet je dan niet wat je binnenhaalt. Dat is ook wel weer een factor die het overdenken waard is.
Voor haar wel, voor haar man, die binnen dezelfde vakgroep op een tenure zat niet. Die heeft zijn tenure ingeleverd, heeft nog wat op een ander instituut geprobeerd en is nu weer post-doc aan de universiteit waar zij professor is.quote:Op vrijdag 14 november 2014 04:55 schreef Lyrebird het volgende:
Maar voor haar heeft dat dan toch prima uitgepakt? Ik snap dat de universiteit waar ze eerst werkte het misschien ziet als een misgelopen voetbaltransfer, maar de loopbaan van de student zou centraal moeten staan.
Een van de nadelen van het werk in de academische wereld, iets dat ze je niet vertellen zodra je begint, is dat je jezelf zo specialiseert dat je maar op een beperkt aantal plaatsten terecht kunt. Het is dan erg verleidelijk om te blijven hangen, bijvoorbeeld doordat je via je partner vast zit aan de stad waar je woont. Lastig om in diezelfde stad een andere universiteit te vinden, of je moet in Boston, Tokyo of Seoul of Busan (11 universiteiten) wonen
Volgensmij heeft randall dunn van xkcd dat ook al een keer vrij goed uitgewerkt in de what if.quote:Op woensdag 26 november 2014 12:05 schreef speknek het volgende:
Dit is pas wetenschappelijk onderzoek
https://physics.le.ac.uk/(...)article/view/706/509
deze is ook wel briljant : http://www.iflscience.com(...)fucking-mailing-listquote:Op woensdag 26 november 2014 12:05 schreef speknek het volgende:
Dit is pas wetenschappelijk onderzoek
https://physics.le.ac.uk/(...)article/view/706/509
quote:Op woensdag 26 november 2014 14:39 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
deze is ook wel briljant : http://www.iflscience.com(...)fucking-mailing-list
Leuk, mijn vrouw is ook bezig met haar psychology PhD. Gek genoeg is dat in de VS een voorwaarde om als psycholoog geregistreerd te worden. Onderzoek is wel een onderdeel van de opleiding, maar het gaat veel meer om de ervaring die ze opdoet als intern in diverse ziekenhuizen en in die zin is het meer vergelijkbaar met een geneeskunde opleiding dan een PhD.quote:Op woensdag 26 november 2014 13:14 schreef depsycholoog het volgende:
Mag ik ook in de OP? Ik ben promovendus aan het Radboudumc als psycholoog.
Ja, toch wel gek dat er internationaal veel verschil zit tussen de hoeveelheid werk die een titel met zich meebrengt. Ik moet echt 4 jaar onderzoek doen voor dezelfde titel. En zij doet ook al werkervaring op als clinicus..goed voor elkaar!quote:Op woensdag 26 november 2014 16:15 schreef Shivo het volgende:
[..]
Leuk, mijn vrouw is ook bezig met haar psychology PhD. Gek genoeg is dat in de VS een voorwaarde om als psycholoog geregistreerd te worden. Onderzoek is wel een onderdeel van de opleiding, maar het gaat veel meer om de ervaring die ze opdoet als intern in diverse ziekenhuizen en in die zin is het meer vergelijkbaar met een geneeskunde opleiding dan een PhD.
Al wat gehoord?quote:Op vrijdag 28 november 2014 18:14 schreef oompaloompa het volgende:
Na mijn niet goed gaande skype interview was ik toch uitgenodigd voor een jobtalk, was nogal stressvol aangezien ik op donderdagmiddag een telefoontje kreeg of ik zondag naar de andere kant van het continent kon vliegen. Enorm gestressed praatje in elkaar geflanst en snel gaan shoppen. Praatje en de interviews gingen volgens mij wel goed, nu afwachten.
Ik had al een tijd geleden een vakantie geplanned waarbij ik een van de phd-studenten op die universiteit bezoek, vrij awkward dat ik in de stad ben terwijl ze andere kandidaten op dezelfde positie interviewen
Net gebeld met een offer, nu tijd voor alcoholquote:
Als iemand die met fmri werkt, helemaal geweldig Ging ook actief rond bij de collega's.quote:Op vrijdag 28 november 2014 09:20 schreef Bosbeetle het volgende:
[ afbeelding ]
de metatext: They also showed activation in the parts of the brain associated with exposure to dubious study methodology, concern about unremoved piercings, and exasperation with fMRI techs who won't stop talking about Warped Tour.
Gefeliciteerd! Ik vlieg zondag naar de West Coast voor interviewsquote:Op vrijdag 5 december 2014 21:43 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Net gebeld met een offer, nu tijd voor alcohol
Van harte gefeliciteerd! You rock.quote:Op vrijdag 5 december 2014 21:43 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Net gebeld met een offer, nu tijd voor alcohol
Yay! Gefeliciteerd!quote:Op vrijdag 5 december 2014 21:43 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Net gebeld met een offer, nu tijd voor alcohol
En jij ook succes!quote:Op vrijdag 5 december 2014 22:32 schreef Shivo het volgende:
[..]
Gefeliciteerd! Ik vlieg zondag naar de West Coast voor interviews
Heel veel succes!quote:Op vrijdag 5 december 2014 22:32 schreef Shivo het volgende:
[..]
Gefeliciteerd! Ik vlieg zondag naar de West Coast voor interviews
Waarom?quote:Op donderdag 11 december 2014 13:22 schreef Dale. het volgende:
http://nos.nl/op3/artikel(...)vendi-uit-china.html
Slechte zaak...
quote:
Zo gaat de kennis meteen weer verloren grotendeels...quote:Daarom is een belangrijke voorwaarde van de beurs ook dat de Chinese promovendi na hun onderzoek weer teruggaan naar China.
Ach, die kennis gaat in ieder geval naar China. En wat voor China goed is, is op den duur weer goed voor Westerse landen. (We concurreren immers niet alleen met elkaar, maar we handelen ook met elkaar.)quote:Op donderdag 11 december 2014 13:25 schreef Dale. het volgende:
Zo gaat de kennis meteen weer verloren grotendeels...
Waar denk je dat die grote lijnen vandaan komen?quote:Op donderdag 11 december 2014 14:30 schreef Dale. het volgende:
Daarnaast ben je tijdens het promoveren ook grotendeels een slaaf van je hoogleraar, je onderzoek ligt al vast in grote lijnen en kan alleen de kleine lijnen zelf bepalen. Vervolgens schrijf je een paper geeft je prof er minimale commentaar op maar wil wel dat zijn naam erop komt, want dat is gebruikelijk, vervolgens kom je op het congres en gaat hij met de eer strijken.
Wat dat laatste betreft was mijn vakgroep en promotor precies het tegenovergestelde. Ik heb voor een groot deel mn eigen richting kunnen bepalen, hij heeft me altijd enthousiast begeleid en meegeschreven en laat zijn studenten altijd hun eigen praatjes houden. Sowieso is die cultuur volgens mij in de hoge energie fysica nogal anders. Zo gaan namen op papers op alf.volgordequote:Op donderdag 11 december 2014 14:30 schreef Dale. het volgende:
Wellicht dat het voor bepaalde vakgebieden zo is, maar in mijn vakgebied, techniek, geloof ik daar niet in. Met name omdat hier op de TU ook ontzettend veel samenwerking is met bedrijven. China blijft in mijn ogen een copy-paste land.
Ik vind de hele reden waarom dat daar gewerfd word ook ontzettend slecht en stoot mij tegen het zere been. Als PhD student krijg je naar mijn mening zwaar onderbetaald, omdat als je klaar bent je toch "veel" beter zou verdienen als iemand met alleen een Master. Daarnaast hoe moet dat bijvoorbeeld in de toekomst? Het sociale leenstelsel komt eraan... de eerste afval ronde is dan al na de bachelor en als je klaar bent met je master heb je al een schuld van rond de 20k en dan moet je nog gaan promoveren met een kut salaris van 2k?
Daarnaast ben je tijdens het promoveren ook grotendeels een slaaf van je hoogleraar, je onderzoek ligt al vast in grote lijnen en kan alleen de kleine lijnen zelf bepalen. Vervolgens schrijf je een paper geeft je prof er minimale commentaar op maar wil wel dat zijn naam erop komt, want dat is gebruikelijk, vervolgens kom je op het congres en gaat hij met de eer strijken. Wanneer je vervolgens probeert zelfstandig een PhD te doen wordt je zwaar tegengewerkt door de universiteit.
eh huh wie heeft je dat verteldquote:Op donderdag 11 december 2014 14:30 schreef Dale. het volgende:
omdat als je klaar bent je toch "veel" beter zou verdienen als iemand met alleen een Master
Zoals ik het artikel lees, wordt vrijwel alles voor de promovendus in kwestie betaald door China. Er zullen vast uitzonderingen op zijn, zoals de faciliteiten op de Nederlandse universiteit (denk aan een werkplek), maar de kosten zijn heel beperkt en juist daarom is het een aantrekkelijke constructie. In de praktijk betekende het bij ons een extra arbeidskracht en niet zozeer verdringing van een Nederlandse promovendus, al had ik dat laatste ook geen probleem gevonden. Er zijn toch al te veel promovendi.quote:Op donderdag 11 december 2014 16:27 schreef Bosbeetle het volgende:
Over het chinezen gebeuren, er zullen ook wel talentvolle chinezen deze kant op komen (al zullen die wel voornamelijk voor Engeland en de VS kiezen) en dan is iedere PhD er toch één en elke PhD staat toch wel weer gerant voor in ieder geval 1 maar waarschijnlijk meer papers die uiteindelijk voor de PI weer als inkomsten derving kunnen worden gebruikt. Dus of ik heb het helemaal mis of het is uiteindelijk een deels door china gefinancierd stukje nederlands onderzoek....
Daar hoef je geen alpha voor te zijn, heb de beste samenwerkingen gehad met niet nederlandse AiOs ook de slechtste trouwensquote:Op donderdag 11 december 2014 17:36 schreef Claudia_x het volgende:
al zal het vooral de alpha in mij zijn die dat waardeert.
Ik mopper ook wel veel op hoe het eraan toegaat op de universiteit, maar al met al ben ik heel blij met mijn werk en merk ik vooralsnog weinig van de financiële ellende. (Al dreig ik nu wel afscheid te moeten nemen van een zeer gewaardeerde en eigenlijk onmisbare collega, omdat ze al twee verlengingen heeft gehad en de faculteit haar geen vast contract wil geven. Dat is echt kut.)quote:
Dit zal ook wel een alphading zijn, maar ik heb mijn salaris nooit te laag gevonden. Ik kon van mijn zogenaamde kutsalaris mijn studieschuld afbetalen en met mijn (niet schandalig rijke) wederhelft in Amsterdam wonen en een gezin onderhouden.quote:Op donderdag 11 december 2014 14:30 schreef Dale. het volgende:
Daarnaast hoe moet dat bijvoorbeeld in de toekomst? Het sociale leenstelsel komt eraan... de eerste afval ronde is dan al na de bachelor en als je klaar bent met je master heb je al een schuld van rond de 20k en dan moet je nog gaan promoveren met een kut salaris van 2k?
Wie komen er nog meer?quote:Op donderdag 11 december 2014 17:40 schreef Bosbeetle het volgende:
oef het is vanavond kerstdiner ik hoop dat een zwart wit overhemd als "feestelijk gekleed" wordt gezien, mijn kledingkast is niet feestelijker
Ook hier ben ik het wel mee eens, alleen een beetje fatsoenlijk sparen is me tot op heden niet gelukt, elke keer als ik denk ja nu kan ik een keer bufferen komt er wel weer iets op mijn pad waardoor mijn spaarrekening weer instort....quote:Op donderdag 11 december 2014 17:42 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dit zal ook wel een alphading zijn, maar ik heb mijn salaris nooit te laag gevonden. Ik kon van mijn zogenaamde kutsalaris mijn studieschuld afbetalen en met mijn (niet schandalig rijke) wederhelft in Amsterdam wonen en een gezin onderhouden.
Moet je die dan begeleiden?quote:Op donderdag 11 december 2014 17:45 schreef speknek het volgende:
Het is leuk om mee samen te werken, het is wat anders als je er als begeleider iets toonbaars van moet maken. En een paar papers in de laagste conferenties waarbij je twijfelt of je naam erbij moet staan helpt ook niemand.
Klopt ik ken ook wel wat voorbeelden waarbij ik blij ben dat ik er niet verantwoordelijk voor ben. Maarja ik ken ook een nederlands voorbeeld waar ik wel verantwoordelijk voor ben maar die krijg ik niet aan het werk (gelukkig ben ik niet de primaire aansturing, maar mijn project haakt wel in het hare)quote:Op donderdag 11 december 2014 17:45 schreef speknek het volgende:
Het is leuk om mee samen te werken, het is wat anders als je er als begeleider iets toonbaars van moet maken. En een paar papers in de laagste conferenties waarbij je twijfelt of je naam erbij moet staan helpt ook niemand.
Het maakt ook uit als op een gegeven moment meer dan de helft van je vakgroep uit China komt. Verschil tussen algemene en technische universiteiten ongetwijfeld.
Schijnbaar heb je nog genoeg uren in een dag, ik hoop voor je dat je daar nog een tijdje van kunt genieten.quote:Op donderdag 11 december 2014 17:40 schreef Claudia_x het volgende:
Los hiervan heb ik veel vrijheid en ervaar ik geen perverse prikkels om studenten die het niet verdienen voldoendes te geven.
Het is gebouwbreed... wat betekent dat ik voornamelijk met de mensen uit mijn eigen groep praat, en met wat mensen die mijn muzieksmaak waarderen, en ook altijd aan het einde nog met een biertje zittenquote:Op donderdag 11 december 2014 17:45 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wie komen er nog meer?
Ik ga in februari naar een besloten en door een gewichtige instantie georganiseerde conferentie en op de eerste avond is er een galadiner. Waar ik vooral over zit te piekeren, is of ik nu een galajurk moet kopen.
Het is misschien een embarrasment of riches (alhoewel ze daar bij CSC een beetje op terugkomen omdat er geen geld voor begeleiding is en de promotiepremie ook allerminst zeker), maar iemand moet het doen.quote:
Ik heb het teringdruk, maar dat heeft niet zozeer te maken met mijn onderwijslast (die al relatief groot is omdat we een kleine afdeling zijn).quote:Op donderdag 11 december 2014 17:49 schreef speknek het volgende:
[..]
Schijnbaar heb je nog genoeg uren in een dag, ik hoop voor je dat je daar nog een tijdje van kunt genieten.
Als je dat leuk vind kun je dat doen, maar strikt in gala is geen verplichting. Ik ga gewoon netjes in jasje en niet in pak zonder me underdressed te voelen. Maar je zult in je gala jurk ook niet de enige zijn.quote:Op donderdag 11 december 2014 17:45 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Wie komen er nog meer?
Ik ga in februari naar een besloten en door een gewichtige instantie georganiseerde conferentie en op de eerste avond is er een galadiner. Waar ik vooral over zit te piekeren, is of ik nu een galajurk moet kopen.
Dat is fijn om te weten! Dan zit ik op zich met m'n promotiejurk misschien nog wel goed.quote:Op donderdag 11 december 2014 21:17 schreef Shivo het volgende:
[..]
Als je dat leuk vind kun je dat doen, maar strikt in gala is geen verplichting. Ik ga gewoon netjes in jasje en niet in pak zonder me underdressed te voelen. Maar je zult in je gala jurk ook niet de enige zijn.
Je zou wat recente edities van relevante tijdschriften door kunnen bladeren. Als je eenmaal interessante artikelen hebt gevonden, kun je de literatuurlijst gebruiken om via de sneeuwbalmethode andere relevante literatuur te vinden.quote:Op donderdag 11 december 2014 21:10 schreef Harunobu het volgende:
Heeft iemand wat tips voor het beginnen met lezen van wetenschappelijke literatuur? Heb nu via de uni nu gratis toegang tot al die journals die vroeger achter een paywall zaten en wil er al vast iets mee gaan doen.
Zit nu in het eerste jaar maar wil er al vast mee beginnen. Ik doe een brede life science opleiding.
Ik weet nog niet welke richting ik op ga. Kan nog van moleculaire biologie, immunologie, nanotechnologie, biochemie, systeembiologie, al die kanten op. Dat zijn heel veel journals met heel veel artikelen.
Natuurlijk begrijp ik nog niet alles, maar veel artikelen zijn ook gewoon te specialistisch en niet interessant als je (nog) een generalist bent. Sowieso lastig te beoordelen wat baanbrekende publicaties zijn. Weet bijv niet of het handig is om altijd de Annual Reviews te bekijken, of de normale journals, of publicaties van mijn uni.
Kan de vraag eigenlijk niet beter verwoorden. Misschien gewoon eigen ervaring delen?
Ik heb gewoon een rss feed van nature science cell jcb en nature methods en blader die gewoon door als ze binnen komen en lees daarvan wat ik boeiend vind.quote:Op donderdag 11 december 2014 21:10 schreef Harunobu het volgende:
Heeft iemand wat tips voor het beginnen met lezen van wetenschappelijke literatuur? Heb nu via de uni nu gratis toegang tot al die journals die vroeger achter een paywall zaten en wil er al vast iets mee gaan doen.
Zit nu in het eerste jaar maar wil er al vast mee beginnen. Ik doe een brede life science opleiding.
Ik weet nog niet welke richting ik op ga. Kan nog van moleculaire biologie, immunologie, nanotechnologie, biochemie, systeembiologie, al die kanten op. Dat zijn heel veel journals met heel veel artikelen.
Natuurlijk begrijp ik nog niet alles, maar veel artikelen zijn ook gewoon te specialistisch en niet interessant als je (nog) een generalist bent. Sowieso lastig te beoordelen wat baanbrekende publicaties zijn. Weet bijv niet of het handig is om altijd de Annual Reviews te bekijken, of de normale journals, of publicaties van mijn uni.
Kan de vraag eigenlijk niet beter verwoorden. Misschien gewoon eigen ervaring delen?
Ik herken dit wel, alhoewel ik wel een verandering constateer in de kwaliteit van de Chinese promovendi. Zo'n tien jaar geleden was het echt een ramp, vooral vanwege de taal- en cultuurverschillen, maar de laatste generaties uit China spreken veel beter Engels.quote:Op donderdag 11 december 2014 14:10 schreef speknek het volgende:
Ik vind het een gotspe, maar we maken er heel hypocriet veel gebruik van. We harken een dozijn CSCs per jaar binnen, omdat China creativiteit en smaak nog moet... onderzoeken voordat ze ons economisch compleet kunnen overvleugelen. (ik ben wat cynischer over hoeveel wij terugprofiteren van een plangerichte economie met superioriteitsissues). Mevr. Ebeling zegt het heel diplomatiek 'kwaliteit is divers'. Zeg maar.. niet heel goed. Als begeleiders moet je die mensen echter wel begeleiden, dus onze gedeelde kwaliteit wordt dan ook... niet heel goed. Maar we hebben het geld te hard nodig. Met geld bedoel ik de promotiepremie, want dat is het enige dat je krijgt in deze constructie. Een premie bedoeld om Nederlanders hoger opgeleid te maken wordt gespendeerd aan buitenlanders. Ze komen, halen de kwaliteit omlaag, en zodra het eindelijk wat wordt zijn ze al weer weg.
Ah, dat is leuk om te horen.quote:Op zaterdag 13 december 2014 13:54 schreef oompaloompa het volgende:
Gisteren in de auto terug van een congres deden we een rondje "wat was je favorite praatje", iemand in de auto noemde een praatje dat volgens mij van Operc was
Had hem zelf helaas niet gezien
Begin met onderwerpen die je voorbij hebt zien komen tijdens college en je wel interesseren, en 'zoek' dan vooral naar reviews (kan je vaak aangeven in databases als sciencedirect en pubmed). Reviews geven vaak een algemeen idee van een werkveld, daar begin ik eigenlijk altijd mee als ik een onderwerp uit moet/wil zoeken. In die reviews zie je vanzelf waar je nog meer wil weten en de info is wat behapbaarder. En heel stom misschien, maar bij een onbekend werkveld pak ik wikipedia er nog wel eens bij om die reviews te begrijpen .quote:Op donderdag 11 december 2014 21:10 schreef Harunobu het volgende:
Heeft iemand wat tips voor het beginnen met lezen van wetenschappelijke literatuur? Heb nu via de uni nu gratis toegang tot al die journals die vroeger achter een paywall zaten en wil er al vast iets mee gaan doen.
Zit nu in het eerste jaar maar wil er al vast mee beginnen. Ik doe een brede life science opleiding.
Ik weet nog niet welke richting ik op ga. Kan nog van moleculaire biologie, immunologie, nanotechnologie, biochemie, systeembiologie, al die kanten op. Dat zijn heel veel journals met heel veel artikelen.
Natuurlijk begrijp ik nog niet alles, maar veel artikelen zijn ook gewoon te specialistisch en niet interessant als je (nog) een generalist bent. Sowieso lastig te beoordelen wat baanbrekende publicaties zijn. Weet bijv niet of het handig is om altijd de Annual Reviews te bekijken, of de normale journals, of publicaties van mijn uni.
Kan de vraag eigenlijk niet beter verwoorden. Misschien gewoon eigen ervaring delen?
Dat soort voorbeelden geven ook aan waarom het zo stom is dat NWO etc. altijd van te voren niet alleen willen weten wat je in de toekomst gaat vinden, maar ook nog waar het goed voor is.quote:Op zondag 21 december 2014 17:50 schreef Claudia_x het volgende:
Leestip: Graphene may be the most remarkable substance ever discovered. But what’s it for? uit The New Yorker. Het gaat niet alleen over grafeen, maar ook over de weg van wetenschappelijke ontdekking tot (commerciële) toepassing. Een passage:
Aluminum, discovered in minute quantities in a lab in the eighteen-twenties, was hailed as a wonder substance (...). “People said, ‘Wow! We’ve got this silver from clay, and now it’s really cheap and we can use it for anything,’ ” Robert Friedel, a historian of technology at the University of Maryland, told me. But the enthusiasm soon cooled: “They couldn’t figure out what to use it for.” (...) Not until after the First World War did aluminum find its transformative use. “The killer app is the airplane, which didn’t even exist when they were going all gung ho and gaga over this stuff.
Geim, born in 1958 in the Soviet Union, is a brilliant academic—as a high-school student, he won a competition by memorizing a thousand-page chemistry dictionary—but he also has a streak of unorthodox humor. He published the frog experiment in the European Journal of Physics, under the title “Of Flying Frogs and Levitrons,” and in 2000 it won the Ig Nobel Prize, an annual award for the silliest experiment. Colleagues urged Geim to turn the honor down, but he refused. He saw the frog levitation as an integral part of his style, an acceptance of lateral thinking that could lead to important discoveries. Soon afterward, he began hosting “Friday sessions” for his students: free-form, end-of-the-week experiments, sometimes fuelled by a few beers. “The Friday sessions refer to something that you’re not paid for and not supposed to do during your professional life,” Geim told me recently. “Curiosity-driven research. Something random, simple, maybe a bit weird—even ridiculous.” He added, “Without it, there are no discoveries.”quote:Op maandag 22 december 2014 17:07 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Dat soort voorbeelden geven ook aan waarom het zo stom is dat NWO etc. altijd van te voren niet alleen willen weten wat je in de toekomst gaat vinden, maar ook nog waar het goed voor is.
Vraag me af of er data is voor hoeveel techniek in een uitvinding van te voren echt helemaal geen doel was.
Kun je wel stom vinden, maar je kunt nou eenmaal geen geld geven voor onderzoek zonder van te voren bedenken of het mogelijk ooit geld gaat opleveren of anderzijds nut zal hebben.quote:Op maandag 22 december 2014 17:07 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Dat soort voorbeelden geven ook aan waarom het zo stom is dat NWO etc. altijd van te voren niet alleen willen weten wat je in de toekomst gaat vinden, maar ook nog waar het goed voor is.
Vraag me af of er data is voor hoeveel techniek in een uitvinding van te voren echt helemaal geen doel was.
Nice, kwam grafeen ook niet voort zo'n hobbydag-project?quote:Op maandag 22 december 2014 18:40 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Geim, born in 1958 in the Soviet Union, is a brilliant academic—as a high-school student, he won a competition by memorizing a thousand-page chemistry dictionary—but he also has a streak of unorthodox humor. He published the frog experiment in the European Journal of Physics, under the title “Of Flying Frogs and Levitrons,” and in 2000 it won the Ig Nobel Prize, an annual award for the silliest experiment. Colleagues urged Geim to turn the honor down, but he refused. He saw the frog levitation as an integral part of his style, an acceptance of lateral thinking that could lead to important discoveries. Soon afterward, he began hosting “Friday sessions” for his students: free-form, end-of-the-week experiments, sometimes fuelled by a few beers. “The Friday sessions refer to something that you’re not paid for and not supposed to do during your professional life,” Geim told me recently. “Curiosity-driven research. Something random, simple, maybe a bit weird—even ridiculous.” He added, “Without it, there are no discoveries.”
Hoezo zou dat niet kunnen?quote:Op maandag 22 december 2014 18:50 schreef Shivo het volgende:
[..]
Kun je wel stom vinden, maar je kunt nou eenmaal geen geld geven voor onderzoek zonder van te voren bedenken of het mogelijk ooit geld gaat opleveren of anderzijds nut zal hebben.
Zijn hamster was coauteur van dat artikel.quote:Op maandag 22 december 2014 18:40 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Geim, born in 1958 in the Soviet Union, is a brilliant academic—as a high-school student, he won a competition by memorizing a thousand-page chemistry dictionary—but he also has a streak of unorthodox humor. He published the frog experiment in the European Journal of Physics, under the title “Of Flying Frogs and Levitrons,” and in 2000 it won the Ig Nobel Prize, an annual award for the silliest experiment. Colleagues urged Geim to turn the honor down, but he refused. He saw the frog levitation as an integral part of his style, an acceptance of lateral thinking that could lead to important discoveries. Soon afterward, he began hosting “Friday sessions” for his students: free-form, end-of-the-week experiments, sometimes fuelled by a few beers. “The Friday sessions refer to something that you’re not paid for and not supposed to do during your professional life,” Geim told me recently. “Curiosity-driven research. Something random, simple, maybe a bit weird—even ridiculous.” He added, “Without it, there are no discoveries.”
Er moet een criterium zijn om geld toe te wijzen, de middelen zijn niet onbeperkt. Subsidie vraag je aan op basis van resultaten en een verwachting wat je met die resultaten gaat doen. Daar komt een hoop handwaving en speculatie bij kijken. Maar ik kan me ook 1-2-3 geen betere methode verzinnen. Het enige echte alternatief waar de NIH nu ook mee gaat experimenteren, is het Howard Hughes model waarbij zeer gevestigde wetenschappers een groot budget krijgen zonder zich daar voor hoeven te verantwoorden.quote:
Ik zou graag eens een experimenteel onderzoek zien waarbij 1 groep beoordeeld wordt op valorisatie en nut (zoals nu), en de andere groep puur op prestaties uit verleden. Het zou me niet verbazen als het allebei ongeveer evengoed (of eerder evenslecht ) uit de bus komt, maar dat tweede scheelt wel heel erg veel onderzoekers heel erg veel tijd besteed aan het bewust bullshitten om een beurs proberen te krijgen, wat een enorm hoge opportunity cost is.quote:Op maandag 22 december 2014 20:43 schreef Shivo het volgende:
[..]
Er moet een criterium zijn om geld toe te wijzen, de middelen zijn niet onbeperkt. Subsidie vraag je aan op basis van resultaten en een verwachting wat je met die resultaten gaat doen. Daar komt een hoop handwaving en speculatie bij kijken. Maar ik kan me ook 1-2-3 geen betere methode verzinnen. Het enige echte alternatief waar de NIH nu ook mee gaat experimenteren, is het Howard Hughes model waarbij zeer gevestigde wetenschappers een groot budget krijgen zonder zich daar voor hoeven te verantwoorden.
Ik denk niet dat het toewijzen van gelden op basis van het in verleden behaalde resultaten alleen eerlijk is, je krijgt dan have's en de have not's waardoor je de discrepantie verder versterkt. Maar het zou goed zijn als beide systemen parallel wordt gebruikt en dat gaat dus nu vanuit NIH ook voorzichtig gebeuren.quote:Op maandag 22 december 2014 20:47 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik zou graag eens een experimenteel onderzoek zien waarbij 1 groep beoordeeld wordt op valorisatie en nut (zoals nu), en de andere groep puur op prestaties uit verleden. Het zou me niet verbazen als het allebei ongeveer evengoed (of eerder evenslecht ) uit de bus komt, maar dat tweede scheelt wel heel erg veel onderzoekers heel erg veel tijd besteed aan het bewust bullshitten om een beurs proberen te krijgen, wat een enorm hoge opportunity cost is.
Wetenschappers zijn al de top van de top van de top, die hebben voor het grootste deel al bewezen een beetje na te kunnen denken en onderzoek te kunnen doen. Als die mensen spenderen zo veel tijd aan het schrijven van beursaanvragen (en het klagen dat het in essentie bijna een loterij is), dat de opportunity costs me echt niet op lijken te wegen t.o.v. de eventuele verbetering in allocatie.
Ik vermoed dat, in ieder geval in Nederland waar er maar een gering aantal beurzen zijn, het in de praktijk daar al voor een groot deel op neerkomt. Zonder Veni geen Vidi, zonder Vidi geen Vici. Omdat de beurzen zo enorm groot zijn, hebben ze een enorme invloed op CV.quote:Op maandag 22 december 2014 22:10 schreef Shivo het volgende:
[..]
Ik denk niet dat het toewijzen van gelden op basis van het in verleden behaalde resultaten alleen eerlijk is, je krijgt dan have's en de have not's waardoor je de discrepantie verder versterkt. Maar het zou goed zijn als beide systemen parallel wordt gebruikt en dat gaat dus nu vanuit NIH ook voorzichtig gebeuren.
In mijn Philips-tijd was dit ook mode: we werden aangemoedigd om op vrijdagmiddag aan iets interessants te werken, onafhankelijk van ons eigen project. De gedachte achter de vrijdagmiddagexperimenten was dat je daarmee creatief bezig was, waardoor je tot nieuwe inzichten en misschien zelfs een nieuw product kwam.quote:Op maandag 22 december 2014 18:40 schreef Claudia_x het volgende:
Soon afterward, he began hosting “Friday sessions” for his students: free-form, end-of-the-week experiments, sometimes fuelled by a few beers. “The Friday sessions refer to something that you’re not paid for and not supposed to do during your professional life,” Geim told me recently. “Curiosity-driven research. Something random, simple, maybe a bit weird—even ridiculous.” He added, “Without it, there are no discoveries.”
Ik heb ook zo mijn bedenkingen bij het huidige systeem, met name vanwege de bullshitfactor. Er wordt inderdaad nogal wat af geBSt, en daar wordt niemand beter van. Ik zie wel wat in een model waarbij mensen geld krijgen toegewezen op basis van hun werk in het verleden.quote:Op maandag 22 december 2014 20:47 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik zou graag eens een experimenteel onderzoek zien waarbij 1 groep beoordeeld wordt op valorisatie en nut (zoals nu), en de andere groep puur op prestaties uit verleden. Het zou me niet verbazen als het allebei ongeveer evengoed (of eerder evenslecht ) uit de bus komt, maar dat tweede scheelt wel heel erg veel onderzoekers heel erg veel tijd besteed aan het bewust bullshitten om een beurs proberen te krijgen, wat een enorm hoge opportunity cost is.
Wetenschappers zijn al de top van de top van de top, die hebben voor het grootste deel al bewezen een beetje na te kunnen denken en onderzoek te kunnen doen. Als die mensen spenderen zo veel tijd aan het schrijven van beursaanvragen (en het klagen dat het in essentie bijna een loterij is), dat de opportunity costs me echt niet op lijken te wegen t.o.v. de eventuele verbetering in allocatie.
In het artikel wordt niet dat beeld van onderzoek geschetst. Integendeel.quote:Op dinsdag 23 december 2014 07:25 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
In mijn Philips-tijd was dit ook mode: we werden aangemoedigd om op vrijdagmiddag aan iets interessants te werken, onafhankelijk van ons eigen project. De gedachte achter de vrijdagmiddagexperimenten was dat je daarmee creatief bezig was, waardoor je tot nieuwe inzichten en misschien zelfs een nieuw product kwam.
Ondertussen zijn we 15 jaar verder, en ben ik er achter gekomen dat je geen nieuwe producten bedenkt door op een vrijdagmiddag eens lekker te gaan hobbyen. R&D vraagt om jaar in jaar uit hard werken, om verdieping, om professionalisme. Je moet verdomd lang investeren voordat je tot een product komt waar mensen op zitten te wachten. Goed werk vraagt inzet.
Het voorbeeld van graphene vind ik daarom ook rete-irritant, omdat dit een van de weinige keren is geweest dat iemand het domme geluk had om met een ongelofelijk simpel experiment een ontdekking van wereldformaat te doen. Dat kan, maar het komt maar heel erg weinig voor. Er wordt echter een beeld geschetst dat goed onderzoek weinig kruim kost, en dat je een Nobelprijs kunt winnen, als je onderuitgezakt met je benen op tafel wat Scotch tape over een plakje koolstof haalt.
Begrijp me goed, er is niks mis met onderuit gezakt met wat collega's over zaken buiten het werk te ouwehoeren, liefst onder het genot van een goed glas whisky. Maar het beeld dat dat onderzoek is, klopt niet.
Het is misschien ook de gedachte dat als je je geest regelmatig even van je probleem afhaalt, je creativiteit geprikkeld wordt of je onderbewuste de ruimte krijgt om mogelijke oplossingen naar boven te laten komen.quote:Op dinsdag 23 december 2014 07:25 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
In mijn Philips-tijd was dit ook mode: we werden aangemoedigd om op vrijdagmiddag aan iets interessants te werken, onafhankelijk van ons eigen project. De gedachte achter de vrijdagmiddagexperimenten was dat je daarmee creatief bezig was, waardoor je tot nieuwe inzichten en misschien zelfs een nieuw product kwam.
Ik heb dat altijd onder de douche en toen ik in Nederland woonde tijdens het fietsen, waarschijnlijk omdat dat ook een soort van meditatieve staat voor me is. Sinds ik verhuisd ben en fietsen veel meer focus kost qua verkeer heb ik nooit meer goede fietsideeenquote:Op donderdag 25 december 2014 09:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het is misschien ook de gedachte dat als je je geest regelmatig even van je probleem afhaalt, je creativiteit geprikkeld wordt of je onderbewuste de ruimte krijgt om mogelijke oplossingen naar boven te laten komen.
Ik heb tijdens meditatie al verschillende keren oplossingen plotseling ingegeven gekregen voor (kleine) theoretische problemen. Wat dat betreft zou ik zeggen: elke onderzoeker zou es kunnen proberen om een tijdlang dagelijks te mediteren
Heb je gelijk in. Die aanpak zou in Japan bijvoorbeeld geen kwaad kunnen, waar het vooral gaat om aanwezig zijn en werken. Af en toe eens achterover leunen kan geen kwaad.quote:Op donderdag 25 december 2014 09:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het is misschien ook de gedachte dat als je je geest regelmatig even van je probleem afhaalt, je creativiteit geprikkeld wordt of je onderbewuste de ruimte krijgt om mogelijke oplossingen naar boven te laten komen.
Iets meer Zen. Hoe typischquote:Op vrijdag 26 december 2014 05:07 schreef Lyrebird het volgende:
Heb je gelijk in. Die aanpak zou in Japan bijvoorbeeld geen kwaad kunnen, waar het vooral gaat om aanwezig zijn en werken. Af en toe eens achterover leunen kan geen kwaad.
Dat lukt me ook met een stukje wandelen in een park of een treinreis etc. Maarja misschien is dat ook wel een vorm van meditatie voor mijquote:Op donderdag 25 december 2014 09:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het is misschien ook de gedachte dat als je je geest regelmatig even van je probleem afhaalt, je creativiteit geprikkeld wordt of je onderbewuste de ruimte krijgt om mogelijke oplossingen naar boven te laten komen.
Ik heb tijdens meditatie al verschillende keren oplossingen plotseling ingegeven gekregen voor (kleine) theoretische problemen. Wat dat betreft zou ik zeggen: elke onderzoeker zou es kunnen proberen om een tijdlang dagelijks te mediteren
Mediteren hoeft niet perse op een kussen iddquote:Op maandag 29 december 2014 13:31 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Dat lukt me ook met een stukje wandelen in een park of een treinreis etc. Maarja misschien is dat ook wel een vorm van meditatie voor mij
Die vrijdagmiddag vrijheid is wel iets wat zaadjes geplant kunnen worden.quote:Op vrijdag 26 december 2014 05:07 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Heb je gelijk in. Die aanpak zou in Japan bijvoorbeeld geen kwaad kunnen, waar het vooral gaat om aanwezig zijn en werken. Af en toe eens achterover leunen kan geen kwaad.
Overigens moet ik dat Philipsverhaal nog wel wat nuanceren. Er zijn indertijd een aantal van die experimenten opgeschaald tot een project waar best wel eens een product uit kan zijn gekomen.
Onbewust denken... Superkrachtig...quote:Op maandag 29 december 2014 13:31 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Dat lukt me ook met een stukje wandelen in een park of een treinreis etc. Maarja misschien is dat ook wel een vorm van meditatie voor mij
Unconscious thought theory heeft eigenlijk vrij weinig bewijs voor zich spreken, zou het met een korrel zout nemen...quote:Op maandag 29 december 2014 16:49 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Onbewust denken... Superkrachtig...
http://m.mdm.sagepub.com/content/30/5/578.short
Voorbeeldje
Ik zit mobiel dus ik kan de bron niet helemaal goed checken maar de strekking is duidelijk.
Nee, juist niet mijn vakgebied. Bovendien ben ik werkzaam in het bedrijfsleven, dus geen hardcore scientist. Wel wat patenten en samen met een collega daadwerkelijk wat gepubliceerd en ook op diverse congressen praatjes gehouden. Normaliter echter werk ik met universiteiten aan oplossingen. Zij de fundamentele basis, wij betalen om onderzoek te doen dat wij ook kunnen toepassen.quote:Op maandag 29 december 2014 20:59 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Unconscious thought theory heeft eigenlijk vrij weinig bewijs voor zich spreken, zou het met een korrel zout nemen...
(zul je net zien dat Spanky op dat onderwerp werkt...)
Hier mis ik toch wel wat gebrek aan nuance. Tussen whiskey drinken en geen 'ontspanning' zit een namelijk een groot verschil. Het lijkt bijna of je te lang in de wetenschap zit. In de R&D omgevingen die ik ken mag je blij zijn als je de tijd krijgt om een uurtje per week buiten je deadlines en strakke schemas om te werken aan nieuwe ideeën. Waardevolle tijd mijns inziens en ik vraag me af of jij het hetzelfde zou zeggen als je niet in vrije omgevingen als philips en de academische was gevormd..quote:Op dinsdag 23 december 2014 07:25 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
In mijn Philips-tijd was dit ook mode: we werden aangemoedigd om op vrijdagmiddag aan iets interessants te werken, onafhankelijk van ons eigen project. De gedachte achter de vrijdagmiddagexperimenten was dat je daarmee creatief bezig was, waardoor je tot nieuwe inzichten en misschien zelfs een nieuw product kwam.
Ondertussen zijn we 15 jaar verder, en ben ik er achter gekomen dat je geen nieuwe producten bedenkt door op een vrijdagmiddag eens lekker te gaan hobbyen. R&D vraagt om jaar in jaar uit hard werken, om verdieping, om professionalisme. Je moet verdomd lang investeren voordat je tot een product komt waar mensen op zitten te wachten. Goed werk vraagt inzet.
Het voorbeeld van graphene vind ik daarom ook rete-irritant, omdat dit een van de weinige keren is geweest dat iemand het domme geluk had om met een ongelofelijk simpel experiment een ontdekking van wereldformaat te doen. Dat kan, maar het komt maar heel erg weinig voor. Er wordt echter een beeld geschetst dat goed onderzoek weinig kruim kost, en dat je een Nobelprijs kunt winnen, als je onderuitgezakt met je benen op tafel wat Scotch tape over een plakje koolstof haalt.
Begrijp me goed, er is niks mis met onderuit gezakt met wat collega's over zaken buiten het werk te ouwehoeren, liefst onder het genot van een goed glas whisky. Maar het beeld dat dat onderzoek is, klopt niet.
Ap Dijksterhuis vermoed ik.quote:Op maandag 29 december 2014 22:13 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Nee, juist niet mijn vakgebied. Bovendien ben ik werkzaam in het bedrijfsleven, dus geen hardcore scientist. Wel wat patenten en samen met een collega daadwerkelijk wat gepubliceerd en ook op diverse congressen praatjes gehouden. Normaliter echter werk ik met universiteiten aan oplossingen. Zij de fundamentele basis, wij betalen om onderzoek te doen dat wij ook kunnen toepassen.
Of het echt allemaal heel goed onderzocht en bewezen is, weet ik niet, ben geen psycholoog, maar hier wat leuke referenties (er is een Nederlander die hier veel aan werkt, volgens mij heb ik die eens zien spreken):
http://psycnet.apa.org/journals/psp/87/5/586/
http://scan.oxfordjournal(...)11/scan.nst004.short
http://pps.sagepub.com/content/8/2/195.short
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/bdm.1780/abstract;jsessionid=A8DE8B220695AD82F7E0E3F7DE29A030.f04t02?deniedAccessCustomisedMessage=&userIsAuthenticated=false
Maar er zijn ook wel wat twijfels inderdaad:
http://www.sciencedirect.(...)ii/S1053810013001633
In ieder geval geen compleet uit de lucht gegrepen verhaal. Anekdotisch bewijs is er genoeg: een nachtje slapen over een probleem, kan je helpen een probleem op te lossen.
Dat vind ik het moeilijke van al die alfadingen. Een goede experimentele opzet is daar zo lastig, volgens mij komt het heel vaak voor dat er op zich ardig onderzoek is gedaan, maar de opzet de vraag niet goed kan beantwoorden.quote:Op dinsdag 30 december 2014 19:30 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ap Dijksterhuis vermoed ik.
Ik ben wel psycholoog en denk dat het geclaimde vooral een combinatie van publicatiebias en confounds is...
Dat haalt niet weg dat nachtje over slapen vaak goed werkt en dat je ook te veel over dingen na kunt denken natuurlijk.
Een baby er bij, een verhuizing, twee invited talks en twee publicaties. Een scholarship voor een postdoc veiliggesteld, voor twee jaar.quote:Op dinsdag 30 december 2014 17:01 schreef Shivo het volgende:
Het jaar 2014 in review: 17 publicaties en drie grants; een postdoc heeft afscheid genomen en een nieuwe postdoc is begonnen. Mijn eerste Nederlandse student begeleidt, zou in eerste instantie vijf maanden blijven maar is nu een promotie traject ingegaan en blijft voorlopig. Hoe was jullie jaar?
Je hebt wel een punt, en je zou je af kunnen vragen of dat niet beter kan. Want in de R&D zou innovatie juist een speerpunt moeten zijn, maar als iedereen maar drukdrukdruk is, dan houd je weinig tijd over om te doen wat belangrijk is.quote:Op dinsdag 30 december 2014 19:28 schreef pfaf het volgende:
[..]
Hier mis ik toch wel wat gebrek aan nuance. Tussen whiskey drinken en geen 'ontspanning' zit een namelijk een groot verschil. Het lijkt bijna of je te lang in de wetenschap zit. In de R&D omgevingen die ik ken mag je blij zijn als je de tijd krijgt om een uurtje per week buiten je deadlines en strakke schemas om te werken aan nieuwe ideeën. Waardevolle tijd mijns inziens en ik vraag me af of jij het hetzelfde zou zeggen als je niet in vrije omgevingen als philips en de academische was gevormd..
Nja, enige ruimte is inderdaad wel fijn. Op zich ook wel te organiseren (iig) in mijn bedrijf, wel lastig als het echt wat significanter wordt dan een vrijdagmiddagproefje.quote:Op dinsdag 30 december 2014 19:28 schreef pfaf het volgende:
[..]
Hier mis ik toch wel wat gebrek aan nuance. Tussen whiskey drinken en geen 'ontspanning' zit een namelijk een groot verschil. Het lijkt bijna of je te lang in de wetenschap zit. In de R&D omgevingen die ik ken mag je blij zijn als je de tijd krijgt om een uurtje per week buiten je deadlines en strakke schemas om te werken aan nieuwe ideeën. Waardevolle tijd mijns inziens en ik vraag me af of jij het hetzelfde zou zeggen als je niet in vrije omgevingen als philips en de academische was gevormd..
Uit de Volkskrant van vandaag, en dat artikel linkt naar http://keulemans.wordpress.com/2014/12/17/hotpapers/.quote:Nederland is echt belachelijk goed in wetenschap
Ik voel me opeens heel erg een beginnend wetenschapper . Dit jaar eerste publicatie (meteen als eerste auteur) en begonnen met mn phd .quote:Op dinsdag 30 december 2014 17:01 schreef Shivo het volgende:
Het jaar 2014 in review: 17 publicaties en drie grants; een postdoc heeft afscheid genomen en een nieuwe postdoc is begonnen. Mijn eerste Nederlandse student begeleidt, zou in eerste instantie vijf maanden blijven maar is nu een promotie traject ingegaan en blijft voorlopig. Hoe was jullie jaar?
Mijn indruk is dat de Duitsers het ook best aardig doen, niet alleen met hun instituten (Max Planck en zo), maar ook bij Audi en BMW. Het verschil met de Amerikanen is dat er in Europa gewoonweg veel minder aan R&D wordt uitgegeven, omdat Amerikanen graag risico nemen.quote:Op woensdag 31 december 2014 15:31 schreef Shivo het volgende:
[..]
Uit de Volkskrant van vandaag, en dat artikel linkt naar http://keulemans.wordpress.com/2014/12/17/hotpapers/.
Nederland is best ok in wetenschap, maar is vooral heel goed in het overhypen van de eigen reputatie. Zoveel spannends gebeurd er niet, daarvoor moet je gewoon in de VS zijn. Punt. In dit "onderzoek" is simpelweg het als auteur vermeld staan op een artikel voldoende om mee te tellen; het zou op zijn minst aan te raden zijn om eerste/laatste auteurs veel zwaarder te tellen.
1 artikel (en 2 in de submit) en zicht op het voorzetten van mijn post-doc 3 artikelen in de pen voor 2015 en hopelijk eens een grant aanvraag doen...quote:Op dinsdag 30 december 2014 17:01 schreef Shivo het volgende:
Het jaar 2014 in review: 17 publicaties en drie grants; een postdoc heeft afscheid genomen en een nieuwe postdoc is begonnen. Mijn eerste Nederlandse student begeleidt, zou in eerste instantie vijf maanden blijven maar is nu een promotie traject ingegaan en blijft voorlopig. Hoe was jullie jaar?
quote:
In nederland is er recent ook een beoordeling van een proefschrift openbaar gemaakt, opzich vrij wonderlijk dat dat 25 jaar geheim moest blijvenquote:Op zaterdag 10 januari 2015 21:05 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Niet echt wetenschap maar desalniettemin erg interessant: Een lijst van serieuze boeken (analyse die de politiek niet beviel, geheim project van de CIA, ...) die in de USA werden gecensureerd en die nu alsnog als e-boek zijn uitgegeven, geleid door een professor van de NYU. Geen wettelijke censuur maar op een veel subtielere manier onbekend gemaakt. De kans is groot dat er iets tussen zit wat je interessant vindt. Geen complottheorie-gedoe.
In dit geval wel aangezien het ging om een zaak van de overheid tegen een burger en die overheid met een prestigekwestie bezig was, niet met een normale rechtszaak (waarin het uiteindelijk uitmondde), bovendien zocht die burger - het slachtoffer in deze zaak - zelf uitgebreid de media. Uiteindelijk werd die burger ruimschoots in het gelijk gesteld door de rechter(s), de overheid moest een voor Nederland ongekend hoge schadevergoeding betalen. Ik herinner mij dat hij erg zijn best moest doen om zelf alle relevante stukken te krijgen, ik kan me voorstellen dat daarom dit proefschrift geheim moest blijven, dat ze bang waren dat bepaalde informatie hem zou helpen bij de rechtszaken. Overheden en klokkenluiders en andere mensen die een overheid kapot wil maken. Het is helaas een wereldwijd verschijnsel.quote:Op maandag 12 januari 2015 10:18 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
In nederland is er recent ook een beoordeling van een proefschrift openbaar gemaakt, opzich vrij wonderlijk dat dat 25 jaar geheim moest blijven
BNW / Regering openbaart geheimen
quote:Nieuw-Guinea
Tegen de zin van de Nederlandse overheid interviewde hij in 1956 Soekarno toen deze een bezoek aan Rome bracht. In 1957 bepleitte hij vanuit Jakarta de overdracht van Nieuw-Guinea. Hierdoor werd hij in Nederland als landverrader beschouwd. Hij kreeg geen werk meer en verhuisde daarom naar de Verenigde Staten. In 1961 zou hij via een memorandum aan president Kennedy hebben voorkomen dat Nederland oorlog ging voeren om Nieuw-Guinea. Op zijn advies liet de Amerikaanse regering zich door prins Bernhard voorlichten over de kwestie Nieuw-Guinea. Toen minister van Buitenlandse Zaken Joseph Luns vervolgens in Washington kwam pleiten voor de Nederlandse zaak, zou Luns te verstaan zijn gegeven dat Nederland uit Nieuw-Guinea diende te vertrekken.[bron?]
Tegenwerking en compensatie
Sindsdien werd Oltmans door Luns op alle mogelijke manieren tegengewerkt in het uitoefenen van zijn beroep. Na het vertrek van Luns gingen de pesterijen door; ook toen Oltmans naar Zuid-Afrika was verhuisd en de Nederlandse staat had laten weten daar te willen blijven wonen. Oltmans keerde ten slotte berooid naar Nederland terug. Hij voerde een jarenlang proces tegen de Nederlandse Staat, dat hij won. In 2000 werd hem, na arbitrage van een door Pierre Vinken voorgezeten commissie van drie, als vergoeding van hem door de Staat toegebrachte schade acht miljoen gulden belastingvrij uitgekeerd.[1] Na twee miljoen gulden aan advocaatkosten te hebben voldaan, kocht Oltmans van het resterende bedrag onder meer een penthouse aan het Singel te Amsterdam, dat hij Huize Kok-Van Aartsen doopte,[2] en een Steinway-vleugel.
het proefschrift is gewoon openbaarquote:Op maandag 12 januari 2015 16:24 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
In dit geval wel aangezien het ging om een zaak van de overheid tegen een burger en die overheid met een prestigekwestie bezig was, niet met een normale rechtszaak (waarin het uiteindelijk uitmondde), bovendien zocht die burger - het slachtoffer in deze zaak - zelf uitgebreid de media. Uiteindelijk werd die burger ruimschoots in het gelijk gesteld door de rechter(s), de overheid moest een voor Nederland ongekend hoge schadevergoeding betalen. Ik herinner mij dat hij erg zijn best moest doen om zelf alle relevante stukken te krijgen, ik kan me voorstellen dat daarom dit proefschrift geheim moest blijven, dat ze bang waren dat bepaalde informatie hem zou helpen bij de rechtszaken. Overheden en klokkenluiders en andere mensen die een overheid kapot wil maken. Het is helaas een wereldwijd verschijnsel.
Is dat trouwens bij verplicht (bij wet of door de universiteit) dat een proefschrift openbaar is?quote:Op maandag 12 januari 2015 16:28 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
het proefschrift is gewoon openbaar
Men wil het graag in de bibliotheek van de universiteit hebben, maar dat hoeft niet persee. Ikzelf heb dat niet gedaan zodat ik naderhand de hoofdstukken gewoon kon publiceren zonder dat ze al gepuliceerd waren, dat kan gebeuren als je er bijvoorbeeld een isbn nummer aan hangt.quote:Op maandag 12 januari 2015 16:30 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Is dat trouwens bij wet verplicht dat een proefschrift openbaar is?
Erm het gaat over een proefschrift over vanoldebarnevelt dat is wel iets langer geleden dan het oltmans verhaal.quote:Op maandag 12 januari 2015 16:24 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
In dit geval wel aangezien het ging om een zaak van de overheid tegen een burger en die overheid met een prestigekwestie bezig was, niet met een normale rechtszaak (waarin het uiteindelijk uitmondde), bovendien zocht die burger - het slachtoffer in deze zaak - zelf uitgebreid de media. Uiteindelijk werd die burger ruimschoots in het gelijk gesteld door de rechter(s), de overheid moest een voor Nederland ongekend hoge schadevergoeding betalen. Ik herinner mij dat hij erg zijn best moest doen om zelf alle relevante stukken te krijgen, ik kan me voorstellen dat daarom dit proefschrift geheim moest blijven, dat ze bang waren dat bepaalde informatie hem zou helpen bij de rechtszaken. Overheden en klokkenluiders en andere mensen die een overheid kapot wil maken. Het is helaas een wereldwijd verschijnsel.
Samenvatting van Wiki van deze prestigezaak:
[..]
Ik vind van wel.quote:Op woensdag 14 januari 2015 09:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Hoe ver gaat plagiaat eigenlijk, soms kom je een zin tegen die zo de spijker op zijn kop is dat je hem met je eigen woorden alleen verder van de spijker verwijderd. Met een goed referentie erbij is dan zo'n zin nog plagiaat te noemen...
Hier niet. Het is wel standaard, maar je kunt verzoeken, als je proefschrift gevoelige informatie bevat, het gesloten te houden.quote:Op maandag 12 januari 2015 16:30 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Is dat trouwens bij verplicht (bij wet of door de universiteit) dat een proefschrift openbaar is?
Hoeveel woorden moeten er dan anders zijn om geen plagiaat meer te zijn. En hoeveel manieren zijn er om dezelfde zin te schrijven... op een gegeven moment moet je onwaarheden te gaan verkopen om niet te plagiëren.quote:Op woensdag 14 januari 2015 10:56 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik vind van wel.
Als je 'm tussen quootjes zet, dan kan het weer wel.
"Als je 'm tussen quootjes zet, dan kan het weer wel." [Lyrebird, FOK!, 2015]
Weer een zelfcitatie rijker.
Voor het opsporen van plagiaat worden vaak tooltje zoals Ephorus gebruikt, en die detecteert plagiaat als er 5 achtereenvolgende woorden hetzelfde zijn...quote:Op woensdag 14 januari 2015 10:58 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Hoeveel woorden moeten er dan anders zijn om geen plagiaat meer te zijn. En hoeveel manieren zijn er om dezelfde zin te schrijven... op een gegeven moment moet je onwaarheden te gaan verkopen om niet te plagiëren.
Ik had ooit een student die me zoiets vroeg, n.a.v. plagiaat aan haar kant. Ik maakte een eind aan het gesprek, liep een paar deuren verderop, en vroeg mijn leidinggevende of we zulke studenten gewoon van de uni konden schoppen.quote:Op woensdag 14 januari 2015 10:58 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Hoeveel woorden moeten er dan anders zijn om geen plagiaat meer te zijn. En hoeveel manieren zijn er om dezelfde zin te schrijven... op een gegeven moment moet je onwaarheden te gaan verkopen om niet te plagiëren.
Leg uit!quote:Op donderdag 15 januari 2015 13:56 schreef motorbloempje het volgende:
Nu zal het bij sociale studies toch wel wat anders zijn misschien dan bij exacte, maar echt, dit hele proces, vooral de laatste weken met m'n veldwerk en de literatuur die ik aan de hand daarvan lees.. heeft me zoveel nieuwe inzichten opgeleverd dat ik compleet anders naar de wereld/de fenomenen die ik bestudeer ben gaan kijken in vergelijking met toen ik startte.
Of ben ik de enige?
Nouja ik zal het niet onder stoelen of banken steken dat mijn schrijfvaardigheid nou niet persee mijn forté is. Bij het schrijven van de intro van mijn proefschrift vond ik het een verschrikkelijke kriem om dingen die bekend en goed omschreven zijn te moeten vervormen naar mijn gebrabbel, terwijl anderen het veel mooier op kunnen schrijven.quote:Op donderdag 15 januari 2015 14:40 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Ik had ooit een student die me zoiets vroeg, n.a.v. plagiaat aan haar kant. Ik maakte een eind aan het gesprek, liep een paar deuren verderop, en vroeg mijn leidinggevende of we zulke studenten gewoon van de uni konden schoppen.
Aan de andere kant had ik een gerespecteerde collega die niet goed kon schrijven. Hij zocht dan op internet naar zinsconstructies die hij zijn texten in kopieerde. Daar begint het voor mij al twijfelachtig te worden.
Ik had een heel duidelijk beeld van 'hoe het zat', althans, niet zozeer dat ik niet open stond voor wat ik tegen zou komen, maar meer zo van "dit is een probleem, dit ga ik onderzoeken, en dat probleem ga ik verwoorden/uitspreken en wellicht zelfs een begin voor een oplossing voor bedenken".quote:
Way is het probleem als je netjes verwijst? Hele alinea's overnemen lijkt me niet handig, maar dergelijke zinnen ontkom je toch niet aan.quote:Op donderdag 15 januari 2015 18:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik denk trouwens dat ik dan een fraudeur ben
ik heb de zin "growth hormone receptor belongs to the type I cytokine receptor superfamily" gebruikt en heb daarmee 50% van het groeihormoonreceptor veld geplagieerd. Ook heb ik in andere publicaties de zin "growth hormone receptor is part of the type I cytokine receptor superfamily" daarmee heb ik de andere 50% van het groeihormoonreceptor veld geplagieerd
Ik heb vast ook wel een derde variant gebruikt en daarmee ook een subdeel van het veld geplagieerd.
Ik bedoel op hoeveel manieren kun je zeggen dat de groeihormoonreceptor bij een bepaalde subgroep hoort?
Ik heb op dit moment een artikel in de pen met de zin "RAD51 is a DNA recombinase" on ook de zin "RAD51 is the human homolog of the yeast protein Rad51 and the bacterial RecA protein" Ik zal eens gaan passen en meten of ik daar iets anders van kan maken.
quote:Op donderdag 15 januari 2015 19:14 schreef Spanky78 het volgende:
Wat is het probleem als je netjes verwijst? Hele alinea's overnemen lijkt me niet handig, maar dergelijke zinnen ontkom je toch niet aan.
quote:Op woensdag 14 januari 2015 09:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Hoe ver gaat plagiaat eigenlijk, soms kom je een zin tegen die zo de spijker op zijn kop is dat je hem met je eigen woorden alleen verder van de spijker verwijderd. Met een goed referentie erbij is dan zo'n zin nog plagiaat te noemen...
Ik zou dat soort zinnetjes dus nooit tussen quootjes zetten maar wel refereren natuurlijk.quote:Op woensdag 14 januari 2015 10:56 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik vind van wel.
Als je 'm tussen quootjes zet, dan kan het weer wel.
"Als je 'm tussen quootjes zet, dan kan het weer wel." [Lyrebird, FOK!, 2015]
Weer een zelfcitatie rijker.
Precariaat, weer een nieuwe term voor me. Ik krijg er meteen jeuk van. Ik begrijp wel waarom de groep als kwetsbaar wordt gezien, maar ik vind de term van een enorme minachting getuigen.quote:Op donderdag 15 januari 2015 18:49 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Ik had een heel duidelijk beeld van 'hoe het zat', althans, niet zozeer dat ik niet open stond voor wat ik tegen zou komen, maar meer zo van "dit is een probleem, dit ga ik onderzoeken, en dat probleem ga ik verwoorden/uitspreken en wellicht zelfs een begin voor een oplossing voor bedenken".
Maar al na week 1 zei m'n veldwerk dingen die ik nooit had verwacht te horen, althans, laat ik het zo zeggen: ik ben altijd heel erg van de 'work-ethic' geweest, maar nu ik midden in m'n veldwerk zit, en omga met mensen van het 'precariaat', bijvoorbeeld, van de 'onderklasse', en daar meer en meer over lees (Zygmunt Bauman bijvoorbeeld), is er zóveel nuance.
Ik vind het telkens weer frappant om te zien hoezeer mensen behoefte hebben aan duidelijke criteria terwijl wolligheid ons in de praktijk uitstekend dient. Wij begrijpen zelf vrij intuïtief waarom het belachelijk is om in de zinnen van Bosbeetle plagiaat te zien, maar de machine niet. Die is volstrekt rigide in de interpretatie en lijkt daarmee haast de spot te drijven met de notie van plagiaat.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 08:11 schreef Pandarus het volgende:
Je moet gewoon zelf je verhaal typen? Is dat zo moeilijk? Als jij aan het typen bent en je zit constant met teksten van andere mensen erbij om er zo achter te komen wat er in moet, en je wilt het het liefst overtypen, dan ben je gewoon nog niet helemaal goed bezig.
Als jij gewoon je ding doet en je hebt zoveel overeenkomst met teksten die je bijv zelf nooit gelezen hebt, wat zegt dat dan over die plagiaatcontroles?
Je gaat toch niet net zo lang op zoek tot je een constructie vind die nog niet in de plagiaatdatabase staat?
Precies. Vandaar ook dat ik het maar even ' '-de zodat het niet leek alsof ik die term goed zou keurenquote:Op vrijdag 16 januari 2015 08:59 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Precariaat, weer een nieuwe term voor me. Ik krijg er meteen jeuk van. Ik begrijp wel waarom de groep als kwetsbaar wordt gezien, maar ik vind de term van een enorme minachting getuigen.
Precies!quote:Desalniettemin begrijp ik wat je bedoelt. Dat is ook de reden dat ik het juist leuk vind om me in m'n werk met die groep (in mijn geval adolescenten op het vmbo) bezig te houden. En ik vind telkens heus weer de gemiddeldes die de stereotypes bevestigen, maar er zijn daarbinnen zoveel nuances. Ik vind het belangrijk om in m'n werk te laten zien hoe heterogeen de groep is, dat is er niet één 'probleem' is en dus ook niet één 'aanpak'.
Meta-analyse vindt geen bewijs voor UT en evidence voor file-drawer problemen:quote:Op maandag 29 december 2014 22:13 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Nee, juist niet mijn vakgebied. Bovendien ben ik werkzaam in het bedrijfsleven, dus geen hardcore scientist. Wel wat patenten en samen met een collega daadwerkelijk wat gepubliceerd en ook op diverse congressen praatjes gehouden. Normaliter echter werk ik met universiteiten aan oplossingen. Zij de fundamentele basis, wij betalen om onderzoek te doen dat wij ook kunnen toepassen.
Of het echt allemaal heel goed onderzocht en bewezen is, weet ik niet, ben geen psycholoog, maar hier wat leuke referenties (er is een Nederlander die hier veel aan werkt, volgens mij heb ik die eens zien spreken):
http://psycnet.apa.org/journals/psp/87/5/586/
http://scan.oxfordjournal(...)11/scan.nst004.short
http://pps.sagepub.com/content/8/2/195.short
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/bdm.1780/abstract;jsessionid=A8DE8B220695AD82F7E0E3F7DE29A030.f04t02?deniedAccessCustomisedMessage=&userIsAuthenticated=false
Maar er zijn ook wel wat twijfels inderdaad:
http://www.sciencedirect.(...)ii/S1053810013001633
In ieder geval geen compleet uit de lucht gegrepen verhaal. Anekdotisch bewijs is er genoeg: een nachtje slapen over een probleem, kan je helpen een probleem op te lossen.
Ik kan het artikel niet lezen, zie ook geen abstract?quote:Op vrijdag 16 januari 2015 16:35 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Meta-analyse vindt geen bewijs voor UT en evidence voor file-drawer problemen:
http://www.researchgate.n(...)us_thought_advantage
Als het goed is kun je hem rechts gewoon downloaden?quote:Op vrijdag 16 januari 2015 20:21 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Ik kan het artikel niet lezen, zie ook geen abstract?
Haha, whoops.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 20:22 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Als het goed is kun je hem rechts gewoon downloaden?
View en dan download, heb je geen researchgate account voor nodig
Nja, de n is inderdaad best hoog. Maar er zijn best veel alternatieven mogelijk, ik vraag me af waarom ze die Wald test doen (gewoon interesse). Ik vind het (als iemand die veel met absolute en intervaldata werkt idioot dat er bij deze n en verschil in gemiddelde geen significant verschil is! Maar het zal aan mij liggen, ik heb te weinig verstand van 'ordinale' statistiek. Maar ik denk wel dat men een redelijk conservatieve test heeft genomen...quote:Op vrijdag 16 januari 2015 21:27 schreef oompaloompa het volgende:
Ik dacht dat chi-square met hoog genoege n per cell en niet een te extreme distribute (bv 95% - 5%) het eigenlijk goed deed?
Heb net fishers exact gedaan (alleen voor de vrouwen) en een chi square met yates correction (between) allebei een p van rond de .45quote:Op zaterdag 17 januari 2015 00:00 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Nja, de n is inderdaad best hoog. Maar er zijn best veel alternatieven mogelijk, ik vraag me af waarom ze die Wald test doen (gewoon interesse). Ik vind het (als iemand die veel met absolute en intervaldata werkt idioot dat er bij deze n en verschil in gemiddelde geen significant verschil is! Maar het zal aan mij liggen, ik heb te weinig verstand van 'ordinale' statistiek. Maar ik denk wel dat men een redelijk conservatieve test heeft genomen...
Kijk hier maar eens:
http://core.ecu.edu/psyc/(...)io_waldchisquare.doc
Ongetwijfeld, het is maar een klein verschil, ik heb hier sowieso even geen mogelijkheden om te rekenen.quote:Op zaterdag 17 januari 2015 00:16 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Heb net fishers exact gedaan (alleen voor de vrouwen) en een chi square met yates correction (between) allebei een p van rond de .45
Het gaat sowieso maar om een verschil van 9/269 personen. Denk dat we allebei het verschil groter aan vinden voelen dan het is
Haha, ik ben een psych postdoc, misschien ben ik wel je kennisquote:Op zaterdag 17 januari 2015 00:21 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Ongetwijfeld, het is maar een klein verschil, ik heb hier sowieso even geen mogelijkheden om te rekenen.
Het is eigenlijk een te mooi idee om niet waar te zijn... maar dat is niet echt wetenschappelijk. Ik vind het iig interessant, juist ook omdat het zo moeilijk is om dit soort zaken goed te onderzoeken. Kennis van me is postdoc researcher 'psychologie' en we hebben het er wel eens over. Ik heb het een stuk gemakkelijker met machines en fysieke metingen.
Tsja, welke stad/uni werk je? ;Pquote:Op zaterdag 17 januari 2015 00:27 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Haha, ik ben een psych postdoc, misschien ben ik wel je kennis
In ieder geval ben jij er bij op het moment dat je nog relatief gemakkelijk verschil kan maken als je bereid bent om wat extra tijd en aandacht te investeren in die jongeren wat buiten de officiële taak van een leraar gaat.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 08:59 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Precariaat, weer een nieuwe term voor me. Ik krijg er meteen jeuk van. Ik begrijp wel waarom de groep als kwetsbaar wordt gezien, maar ik vind de term van een enorme minachting getuigen.
Desalniettemin begrijp ik wat je bedoelt. Dat is ook de reden dat ik het juist leuk vind om me in m'n werk met die groep (in mijn geval adolescenten op het vmbo) bezig te houden. En ik vind telkens heus weer de gemiddeldes die de stereotypes bevestigen, maar er zijn daarbinnen zoveel nuances. Ik vind het belangrijk om in m'n werk te laten zien hoe heterogeen de groep is, dat is er niet één 'probleem' is en dus ook niet één 'aanpak'.
Maar dan weet je kennis straks wie ik benquote:Op zaterdag 17 januari 2015 19:56 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Tsja, welke stad/uni werk je? ;P
Constructies als a=b, c zit in d, uit e volgt f zijn minimale factuele beschrijvingen en vallen niet binnen plagiaat. Plagiaat gaat over ideeen en gedachtengangen. Het voorbeeld van Lyrebird past daar precies in; dat is een mening, geformuleerd uit en eigen aan de ideeen van iemand anders dan jij. Als je die zin overneemt moet die in quotaties, anders plagieer je, correct.quote:Op donderdag 15 januari 2015 18:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik denk trouwens dat ik dan een fraudeur ben
ik heb de zin "growth hormone receptor belongs to the type I cytokine receptor superfamily" gebruikt en heb daarmee 50% van het groeihormoonreceptor veld geplagieerd. Ook heb ik in andere publicaties de zin "growth hormone receptor is part of the type I cytokine receptor superfamily" daarmee heb ik de andere 50% van het groeihormoonreceptor veld geplagieerd
Ik heb vast ook wel een derde variant gebruikt en daarmee ook een subdeel van het veld geplagieerd.
Ik bedoel op hoeveel manieren kun je zeggen dat de groeihormoonreceptor bij een bepaalde subgroep hoort?
Ik heb op dit moment een artikel in de pen met de zin "RAD51 is a DNA recombinase" on ook de zin "RAD51 is the human homolog of the yeast protein Rad51 and the bacterial RecA protein" Ik zal eens gaan passen en meten of ik daar iets anders van kan maken.
Precies. Direct gevolg van het afschaffen van de 1e geldstroom. Een meritocratisch systeem zoals van `vroeger' (de universiteit geeft je een zak geld en je doet ermee wat je wilt-- en je zak is groter naargelang de waardering van je peers, wat niet per se naargelang de hoeveelheid papers/subsidies/... is), is m.i. zwaar preferabel over de huidige situatie waarbij alle sturing ligt bij NWO-- en al haar inexpertise.quote:Een probleem bij ons is dat de rijken rijker worden en de armen armer. Je kans om een subsidie binnen te halen - uiteindelijk wordt iedereen gewaardeerd om of afgerekend op geld - wordt groter naarmate je al subsidies binnen hebt gehaald. Als je in een vroeg stadium die boot mist, ben je de rest van je carrière aan het worstelen. Ik heb dus nog vele jaren doffe ellende in het vooruitzicht. Misschien verandert het systeem in de tussentijd en anders taai ik wel af.
Eens. Ik heb collega's die met een startup package van een half tot een heel miljoen (dollars) zijn begonnen. In mijn geval ging het om $80k.quote:Op maandag 19 januari 2015 08:20 schreef Claudia_x het volgende:
Als je in een vroeg stadium die boot mist, ben je de rest van je carrière aan het worstelen.
Ik heb altijd het idee dat ik het bedrijfsleven niet aan zou kunnen....quote:Op maandag 19 januari 2015 09:53 schreef Spanky78 het volgende:
Wat een naar wereldje zeg. Ik werk in het bedrijfsleven en ik krijg gewoon budget nav. De kwaliteit van de ideeën en eerdere resultaten.
Als jongeling met slechts een hbo papiertje de kans gekregen veel te doen, vele cursussen (ik doe meestal 2 postdoc cursussen per jaar) om Het niveau tebereiken waarop ik nu werk.
Ik dacht altijd dat je als postdoc weinig betaald kreeg, maar dan wel kon onderzoeken wat je graag wilt (of op zijn minst meestal).
Als je slim en gretig bent, gaan er bij ons ook veel deuren voor je open. Je moet dan alleen wel met het circus meedoen, dus de benodigde papieren halen (het liefst een researchmaster volgen en vervolgens promoveren), al vroeg publiceren (het liefst al op je bachelorscriptie) en natuurlijk zo snel mogelijk onderzoeksaanvragen schrijven.quote:Op maandag 19 januari 2015 09:53 schreef Spanky78 het volgende:
Als jongeling met slechts een hbo papiertje de kans gekregen veel te doen, vele cursussen (ik doe meestal 2 postdoc cursussen per jaar) om Het niveau tebereiken waarop ik nu werk.
Dat hangt volgens mij vooral af van de aard van het project waar je op zit en natuurlijk je leidinggevende en de cultuur binnen de vakgroep. In mijn tijd in Utrecht werden postdocs vaak aangenomen om een specifieke invulling aan een bepaald project te geven en daarbinnen hadden ze dan relatief veel vrijheid.quote:Ik dacht altijd dat je als postdoc weinig betaald kreeg, maar dan wel kon onderzoeken wat je graag wilt (of op zijn minst meestal).
In dit wereldje ben je sterk afhankelijk van persoonlijke contacten. Iedere baan die ik ooit heb gekregen, is op die manier tot stand gekomen, omdat die mensen bekend waren met mijn capaciteiten. Zo was het ook in Japan, en ik heb nog steeds een goede band met de persoon die me hier heeft aangenomen, maar zijn politieke invloed is tanende.quote:Op maandag 19 januari 2015 09:53 schreef Claudia_x het volgende:
Lyrebird, heb je daar in Japan eigenlijk het idee dat persoonlijke contacten je verder kunnen helpen?
daar ben ik de mist in gegaan, ik kom er nu achter dat ik inmiddels al gezien wordt als senior post-doc terwijl ik eigenlijk nu toe ben aan het schrijven van een onderzoeksvoorstel voor een beginnende post-doc. Ik vind dat systeem ook wel erg raar, het houdt bijvoorbeeld geen rekening met eventuele werkloze periodes, en om een aanvraag te schrijven heb je een werkgever nodig, en je moet eigenlijk al voldoende voorwerk hebben liggen. Maar om dat voorwerk bij elkaar te pipetteren heb je geen tijd als je een jaartje werkloos bent geweest.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:01 schreef Claudia_x het volgende:
en natuurlijk zo snel mogelijk onderzoeksaanvragen schrijven
Maar dat betekent dus niet dat die persoonlijk contacten minder worden gewaardeerd? Of dat je vooral aan een baan komt door formele procedures te doorlopen en aan zogenaamde objectieve criteria te voldoen?quote:Op maandag 19 januari 2015 10:03 schreef Lyrebird het volgende:
Ik moet wel zeggen dat een van de grootste frustraties in Japan het persoonlijke contact met collega's is. Als of er een Heras hekwerk om ze heen staat.
Alles om fraude en oneerlijkheid te voorkomen... Opzich vind ik het ook wel een goede zaak dat vacatures open gezet worden, zodat er een eerlijke selectie kan plaatsvinden. Als je dat niet zou doen zou dat een enorm voordeel opleveren voor mensen die al een baan hebben en een enorm nadeel voor mensen die werkloos zijn.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:09 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Maar dat betekent dus niet dat die persoonlijk contacten minder worden gewaardeerd? Of dat je vooral aan een baan komt door formele procedures te doorlopen en aan zogenaamde objectieve criteria te voldoen?
Ik verbaas me in Nederland steevast over die curieuze mix die wij hebben tussen de persoonlijke contacten en de formele procedures. Uiteindelijk zijn we een land van regeltjes, maar we nemen daar liever geen genoegen mee. Mijn lief werkte bijvoorbeeld als freelancer voor een ondersteunende dienst van een universiteit en zijn leidinggevende wilde hem graag een vast dienstverband aanbieden. Alleen moest er een formele procedure in gang gezet worden zodat anderen ook een eerlijke kans konden krijgen En dat gebeurde, min of meer. De functie-omschrijving werd op zo'n manier opgesteld dat alleen mijn lief eraan kon voldoen en hij kreeg de baan. Heel wonderlijk.
Maar die andere mensen krijgen geen eerlijk kans. Ze krijgen wel valse hoop. Ik zou het ontzettend rot vinden om te investeren in een sollicitatieprocedure (niet alleen qua tijd maar ook emotioneel) die geen kans van slagen heeft.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:14 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Alles om fraude en oneerlijkheid te voorkomen... Opzich vind ik het ook wel een goede zaak dat vacatures open gezet worden, zodat er een eerlijke selectie kan plaatsvinden. Als je dat niet zou doen zou dat een enorm voordeel opleveren voor mensen die al een baan hebben en een enorm nadeel voor mensen die werkloos zijn.
Helemaal mee eens eigenlijk had dat gewoon een normale vacature moeten zijn zonder een beoogde kandidaat.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:16 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Maar die andere mensen krijgen geen eerlijk kans. Ze krijgen wel valse hoop. Ik zou het ontzettend rot vinden om te investeren in een sollicitatieprocedure (zowel qua tijd maar ook emotioneel) die geen kans van slagen heeft.
Ik begrijp dat het vervelend is om te accepteren dat mensen elkaar aan baantjes helpen, maar met dat feit verbloemen verander je er niet werkelijk iets aan.
Of hij had die baan gewoon meteen moeten krijgen. Waarom zou je iemand laten gaan die slim en ambitieus is en zichzelf al heeft bewezen? Waanzin.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:17 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Helemaal mee eens eigenlijk had dat gewoon een normale vacature moeten zijn zonder een beoogde kandidaat.
Mijn PhD supervisor (Nederlandse universiteit) zat nog in zijn tenure hier en kreeg het commentaar dat hij maar 5 publicaties had ipv de 6 die normaal zijn voor tenure. Die 5 publicaties waren echter allemaal in top journals in het vakgebied (bijv. Journal of Management of American Economic Review) terwijl de rest van onze afdeling in de lokale universiteitsjournal publiceert (IF van 0.05 ofzo) of in andere kleine journals. Ze hadden liever dat hij publicaties spamde in die kleinere journals dan met meer moeite voor de grotere journals ging.quote:Op maandag 19 januari 2015 06:03 schreef Lyrebird het volgende:
Tijdens de vakantie ben ik toen met het freeware programma Publish en Perish van Harzinger eens mijn eigen werk en het werk van mijn collega's door gaan lichten. Ondertussen heb ik meer citaties bij elkaar gesprokkeld dan welke andere collega dan ook, inclusief de baas van ons instituut. Bijna al mijn publicaties staan in bladen met een IF van 3 of hoger. Mijn collega met dat prikbord moet het met tien keer minder citaties doen, publiceert ook in twijfelachtige bladen. Men staart zich hier blind op publicaties (in de meest idiote bladen - zo heeft onze universiteit een blad waarin men zonder peer-review 'publiceert'), en heeft men blijkbaar geen enkel idee wat de waarde is van een impactfactor of een citatie.
Omdat het in dit geval een nieuwe functie betreft, voor hetzelfde geval had er iemand gesolliciteerd die nog beter paste. Ik snap het wel dat men in bij overheidsfuncties deze regels aanhoud anders heb je de schijn van vriendjes politiek over je. Het is tenslotte openbaar geld waar deze functies van betaald worden.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:20 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Of hij had die baan gewoon meteen moeten krijgen. Waarom zou je iemand laten gaan die slim en ambitieus is en zichzelf al heeft bewezen? Waanzin.
Precies, en de schijn kost een hoop geld, tijd en verdriet. Maar dat hebben wij Nederlanders er klaarblijkelijk voor over. Als ik Nederland zou moeten kenmerken, dan zou ik het het land van de schijnzekerheid noemen.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:25 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Omdat het in dit geval een nieuwe functie betreft, voor hetzelfde geval had er iemand gesolliciteerd die nog beter paste. Ik snap het wel dat men in bij overheidsfuncties deze regels aanhoud anders heb je de schijn van vriendjes politiek over je. Het is tenslotte openbaar geld waar deze functies van betaald worden.
Maar de job-hoppende werknemer van tegenwoordig wil helemaal geen vast contract, dat is niet meer van deze tijdquote:Op maandag 19 januari 2015 10:27 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Precies, en de schijn kost een hoop geld, tijd en verdriet. Maar dat hebben wij Nederlanders er klaarblijkelijk voor over. Als ik Nederland zou moeten kenmerken, dan zou ik het het land van de schijnzekerheid noemen.
Het is belangrijk om je ambities te laten samenvallen met die van de universiteit. Indertijd ben ik hier begonnen omdat ze een gigantische labruimte in de aanbieding hadden, en heel veel studenten. Dat waren twee ingredienten die ik niet eerder ben tegengekomen. Helaas bleken die studenten erg moeilijk aan te sturen.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:25 schreef Zith het volgende:
Een maand later vertelde hij zijn baas dat hij naar een Britse universiteit gaat en daar assistant professor wordt (een stap hoger). Hier in Nederland (of iig mijn universiteit) heeft men ook die mindset lijkt het.
Dat idee is helaas bij ons ook binnengedrongen. Men wil van hogerhand een vaste kern van hoogleraren en UHD's en de rest van het personeel moet een flexibele schil zijn. Dat levert veel instabiliteit en discontinuïteit op (en dus verspilling van tijd en geld, om over de emotionele consequenties maar te zwijgen).quote:Op maandag 19 januari 2015 10:30 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Maar de job-hoppende werknemer van tegenwoordig wil helemaal geen vast contract, dat is niet meer van deze tijd
(houden de werkgevers zichzelf voor...)
Is voor mij wel zo geweest, maar om verder te komen moet je een paar goede subsidies scoren. Is mij nooit gelukt, soms met terechte kritiek, maar te vaak ook dankzij onzinnige refereerapporten.quote:Op maandag 19 januari 2015 09:53 schreef Spanky78 het volgende:
...
Ik dacht altijd dat je als postdoc weinig betaald kreeg, maar dan wel kon onderzoeken wat je graag wilt (of op zijn minst meestal).
Dat is mijn situatie als post-doc, maar er zijn grofweg 2 soorten.quote:Op maandag 19 januari 2015 09:53 schreef Spanky78 het volgende:
Wat een naar wereldje zeg. Ik werk in het bedrijfsleven en ik krijg gewoon budget nav. De kwaliteit van de ideeën en eerdere resultaten.
Als jongeling met slechts een hbo papiertje de kans gekregen veel te doen, vele cursussen (ik doe meestal 2 postdoc cursussen per jaar) om Het niveau tebereiken waarop ik nu werk.
Ik dacht altijd dat je als postdoc weinig betaald kreeg, maar dan wel kon onderzoeken wat je graag wilt (of op zijn minst meestal).
Dat ligt voor mijn gevoel heel erg aan de universiteit, of eigenlijk nog specifieker het departement binnen de universiteit. Zo was het iig bij mijn oude universiteit waar het ene department vooral op kwaliteit focuste en het andere op kwantiteit...quote:Op maandag 19 januari 2015 10:25 schreef Zith het volgende:
[..]
Mijn PhD supervisor (Nederlandse universiteit) zat nog in zijn tenure hier en kreeg het commentaar dat hij maar 5 publicaties had ipv de 6 die normaal zijn voor tenure. Die 5 publicaties waren echter allemaal in top journals in het vakgebied (bijv. Journal of Management of American Economic Review) terwijl de rest van onze afdeling in de lokale universiteitsjournal publiceert (IF van 0.05 ofzo) of in andere kleine journals. Ze hadden liever dat hij publicaties spamde in die kleinere journals dan met meer moeite voor de grotere journals ging.
Een maand later vertelde hij zijn baas dat hij naar een Britse universiteit gaat en daar assistant professor wordt (een stap hoger). Hier in Nederland (of iig mijn universiteit) heeft men ook die mindset lijkt het.
Nou ja, je kunt ook niet om de faculteit heen. In ons departement wordt er niet alleen naar kwantiteit gekeken, maar we kunnen niet om de eisen heen die door het faculteitsbestuur worden opgesteld. (Zo heb ik het althans begrepen. Het is voor mij een moeilijk te doordringen oerwoud van regels, regelmakers en regelcontroleurs.)quote:Op maandag 19 januari 2015 14:34 schreef oompaloompa het volgende:
Dat ligt voor mijn gevoel heel erg aan de universiteit, of eigenlijk nog specifieker het departement binnen de universiteit. Zo was het iig bij mijn oude universiteit waar het ene department vooral op kwaliteit focuste en het andere op kwantiteit...
Mijn stapel was 78 cm ongeveer.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:15 schreef motorbloempje het volgende:
Hoeveel uitgeprintte papers kan een PhD student hebben...
arme bomen!
Digitaal lezen ik kan er niet aan wennen. Ook corrigeren vind ik zoveel fijner op papier, met strepen pijltjes krabbels vraagtekens tekeningen etc.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:18 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben vrijwel geheel op digitaal over inmiddels. Zelfs boeken scan ik in in plaats van ze te kopiëren.
. Daar maak ik me ook schuldig aan. Ter verdediging: ik maak aantekeningen op de papers en print alles wat ik zelf gebruikt heb (methodes) omdat ik anders nooit meer terug kan vinden waar een idee vandaan kwam . Ik zal nu (na een halfjaar) een cm of 20-30 hebben? En nog evenveel aan resultaten + interpretatie.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:15 schreef motorbloempje het volgende:
Hoeveel uitgeprintte papers kan een PhD student hebben...
arme bomen!
Met een combinatie van pc (actief lezen en markeren) en de iPad (relaxed lezen) kom ik er wel. Alleen bij mooi weer neem ik liever papier mee naar buiten.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:19 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Digitaal lezen ik kan er niet aan wennen.
Oh, dan heb ik nog even te gaan...quote:
Zelfde hier...quote:Op maandag 19 januari 2015 16:19 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Digitaal lezen ik kan er niet aan wennen. Ook corrigeren vind ik zoveel fijner op papier, met strepen pijltjes krabbels vraagtekens tekeningen etc.
veel te weinig knopjes voor mijn wensenquote:
Oh, ja ik heb ook een iPad (gekregen, iets met gegeven paard en bek), maar ik kan er niet aan wennenquote:Op maandag 19 januari 2015 16:21 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
veel te weinig knopjes voor mijn wensen
Is een kwestie van investeren in een werkbaar systeem, bijvoorbeeld een mappenstructuur in Windows Explorer creëren voor het verwerken van je papers.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:19 schreef Chicolate het volgende:
[..]
. Daar maak ik me ook schuldig aan. Ter verdediging: ik maak aantekeningen op de papers en print alles wat ik zelf gebruikt heb (methodes) omdat ik anders nooit meer terug kan vinden waar een idee vandaan kwam . Ik zal nu (na een halfjaar) een cm of 20-30 hebben? En nog evenveel aan resultaten + interpretatie.
Ik heb geïnvesteerd in een goed toetsenbord (dat in de hoes zit) en het synchroniseren van bestanden (ik werk momenteel veel met Evernote).quote:Op maandag 19 januari 2015 16:22 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Oh, ja ik heb ook een iPad (gekregen, iets met gegeven paard en bek), maar ik kan er niet aan wennen
Ja, die mappenstructuur lukt mij nog niet helemaal. Ik probeer het wel (per onderwerp en project) maar zodra dingen gaan overlappen raak ik de weg kwijt ('in welke map stond dit ook alweer?'). Dat heb ik op papier ook, maar dan weet ik meestal nog hoe de voorpagina eruit zag of slingert het nog rond op mn bureau . En ze zouden een plugin moeten maken voor chemische structuren, die ik overal op wil kladderen, want plaatjes zijn makkelijker dan tekst wanneer je snel wil bladeren.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:22 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Is een kwestie van investeren in een werkbaar systeem, bijvoorbeeld een mappenstructuur in Windows Explorer creëren voor het verwerken van je papers.
Ik maak zelf nogal eens samenvattingen door sleutelzinnen te copy-pasten. Gaat digitaal ook veel sneller.
Grappig dat je dat zegt. Uit onderzoek blijkt ook dat lezen als zintuiglijke ervaring erg belangrijk is voor mensen. Zo onthouden mensen vaak waar ze ongeveer in een boek zijn aan de hand van de dikte van het boek of een bepaalde plek op een pagina. Digitaal krijgen dat soort zaken een andere invulling/betekenis. Ik ben er nog niet van overtuigd dat het 'fysieke lezen' zal verdwijnen.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:26 schreef Chicolate het volgende:
Dat heb ik op papier ook, maar dan weet ik meestal nog hoe de voorpagina eruit zag of slingert het nog rond op mn bureau .
Zo haal ik altijd jcb en jbc door elkaar, maar iedereen snapt die oranje of die blauwe (jcb heeft een oranje streepje bovenaan zijn artikelen) Die oranje heeft een hogere IF en die blauwe heb ik al 2 keer in gepubliceerdquote:Op maandag 19 januari 2015 16:28 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Grappig dat je dat zegt. Uit onderzoek blijkt ook dat lezen als zintuiglijke ervaring erg belangrijk is voor mensen. Zo onthouden mensen vaak ze ongeveer in een boek zijn aan de hand van de dikte van het boek of een bepaalde plek op een pagina. Digitaal krijgen dat soort zaken een andere invulling/betekenis. Ik ben er nog niet van overtuigd dat het 'fysieke lezen' zal verdwijnen.
Ik voel me persoonlijk te bezwaard om enorme hoeveelheden papier te printen die ik op den duur weer weggooi. Ik ben niet bepaald een milieu-activist, maar het voelt gewoon als verspilling. En ik haat verspilling.
Uiteindelijk volgt het faculteitsbestuur voor een groot deel de eisen en meningen van de professoren, en of iets wel of niet als paper telt is uiterst subjectief. Bij ons was het iig zo dat wat voor ons ddepartment niet telde voor andere departementen weer wel telde en andersom.quote:Op maandag 19 januari 2015 16:08 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Nou ja, je kunt ook niet om de faculteit heen. In ons departement wordt er niet alleen naar kwantiteit gekeken, maar we kunnen niet om de eisen heen die door het faculteitsbestuur worden opgesteld. (Zo heb ik het althans begrepen. Het is voor mij een moeilijk te doordringen oerwoud van regels, regelmakers en regelcontroleurs.)
Dat is bij ons niet zo, want onze professoren willen heel graag dat het faculteitsbestuur 'coulanter' is. (We vallen officieel onder de bètawetenschappen en moeten aan die kwantiteitseisen voldoen - waanzin, want we zijn puur sociale wetenschappen met een geheel andere publicatiecultuur.)quote:Op maandag 19 januari 2015 16:35 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Uiteindelijk volgt het faculteitsbestuur voor een groot deel de eisen en meningen van de professoren, en of iets wel of niet als paper telt is uiterst subjectief. Bij ons was het iig zo dat wat voor ons ddepartment niet telde voor andere departementen weer wel telde en andersom.
Ik heb hetzelfde, maar ik kan heel slecht tegen rommel en chaos. Binnenkort krijg ik hier thuis een nieuwe werkkamer en ik kijk nu al uit naar het efficiënt inrichten daarvan.quote:Op maandag 19 januari 2015 17:35 schreef motorbloempje het volgende:
Ik moet echt werk gaan maken van het bouwen van de kasten in m'n werkkamer. Máár....... m'n administratie is na een middagje pluizen in elk geval meer op orde. Kan ook zeer rustgevend zijn, zo'n activiteit, en het is ook niet compleet zinloos.. ben veel artikelen tegengekomen waarvan ik dacht "oh ja, daar moet ik wat mee!".
Een (relatief) opgeruimde werkplek doet ook wonderen voor me.
Jij zit in de serious games, hè? Doen jullie interessante dingen met kleuters? Zo ja, misschien heb je tips wat personen/publicaties betreft? Mag ook via pm.quote:
Ik doe zelf niks specifieks met kleuters (da's ook wel een heel lastige doelgroep , ik richt me daarom expres op wat ouder), maar op het gebied van spel heb ik wel een paar collega's die actief betrokken zijn bij Interaction Design for Children en Child Computer Interaction, en onderzoek/studentenprojecten doen naar spelend leren voor in ieder geval jonge kinderen.quote:Op maandag 19 januari 2015 18:58 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Jij zit in de serious games, hè? Doen jullie interessante dingen met kleuters? Zo ja, misschien heb je tips wat personen/publicaties betreft? Mag ook via pm.
Ik wil zelf eigenlijk af van het onderscheid tussen serious en niet-serious games.
'Oecumenisch wetenschapper', die houd ik erin.quote:Op maandag 19 januari 2015 20:08 schreef speknek het volgende:
Ja gamesonderzoek wordt gedaan door informatica, psychologie, letteren en design. And east is east and west is west and never the twain shall meet. Ik heb, enigszins ingegeven door opportunisme, van alle vier wat meegesnoept. Dat vond ik erg waardevol, maar tegelijkertijd merk ik ook wel waarom iedereen in zijn eigen hoekje blijft, omdat de wetenschapsstijlen en ideeen moeilijk te verenigen zijn, en je daardoor als oecumenisch wetenschapper moeilijk de diepte in kunt.
Dank voor de tip! Nu ik kleuters in huis heb, durf ik het wel aan om m'n interesse te verbreden. Dat is wel tof aan kinderen hebben - het zijn uitstekende proefkonijnen. (Ik heb pas nog een kennistest in ontwikkeling op mijn oudste uitgeprobeerd.)quote:Ik doe zelf niks specifieks met kleuters (da's ook wel een heel lastige doelgroep , ik richt me daarom expres op wat ouder), maar op het gebied van spel heb ik wel een paar collega's die actief betrokken zijn bij Interaction Design for Children en Child Computer Interaction, en onderzoek/studentenprojecten doen naar spelend leren voor in ieder geval jonge kinderen.
Misschien kun je wat met dit proefschrift? http://alexandria.tue.nl/extra2/754836.pdf Ik denk wel meer gericht op basisschoolleeftijd.
Ik ben zelf wat afkerig van spellen met een vooropgezet leerdoel. Ik ervaar die veelal als pogingen van ouderen om een traditionele mal aan nieuwe media op te leggen, die nu juist veel nieuwe mogelijkheden bieden. Daar wordt nauwelijks gebruik van gemaakt omdat alles wat niet gereguleerd is als verdacht of nutteloos wordt beschouwd. Je zult begrijpen dat ik me daar als vrijheidminnende vrouw fervent tegen verzet.quote:ja het zijn allebei gewoon games, alleen de context is anders (maar is waarschijnlijk wel van invloed op de beleving). Ik doe nu wat met 'persuasive games', maar daar is het onderscheid al helemaal nonexistent, elke game verandert in principe onze kijk op dingen
Oh wat schattig . Kan niet wachten tot die van mij oud genoeg isquote:Op maandag 19 januari 2015 19:26 schreef Claudia_x het volgende:
Het leuke van mijn werk is dat ik veel inspiratie ontleen aan mijn eigen jeugd. Mijn broertje en ik speelden als kleuters al adventures (voor volwassenen) en ik leerde daar veel van (net als van boeken en televisie). M'n missie is om duidelijk te maken hoe waardevol het is om een media-omnivoor te zijn en om een kind een omgeving te bieden waarin het gestimuleerd wordt om diverse media voor uiteenlopende doeleinden te gebruiken. Dat doe ik met mijn kinderen ook. Ze pakken veel op ook zonder dat wij hen instrueren of anderszins expliciete instructie geven. Zo zijn ze al een tijdje gepreoccupeerd door Dooors 3. Toch best een lastig spel, ook voor volwassenen, maar ze komen op eigen houtje door een verbazingwekkend aantal levels heen.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
En we lezen samen gedichten van Annie M.G. Schmidt en kijken naar Cartoon Network. Worden ze heel slim van.
Ja ohja zeker. Spellen doen veel interessantere dingen dan onze scholen. Uit jezelf treden en interacteren in een imaginaire wereld met een ander epistemisch frame dan je normale. Letterlijk paradigmaverschuivend. Nauwelijks te meten.quote:Op maandag 19 januari 2015 20:18 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ben zelf wat afkerig van spellen met een vooropgezet leerdoel. Ik ervaar die veelal als pogingen van ouderen om een traditionele mal aan nieuwe media op te leggen, die nu juist veel nieuwe mogelijkheden bieden. Daar wordt nauwelijks gebruik van gemaakt omdat alles wat niet gereguleerd is als verdacht of nutteloos wordt beschouwd. Je zult begrijpen dat ik me daar als vrijheidminnende vrouw fervent tegen verzet.
Denk dat het er een beetje vanaf hangt waar je terecht komt. Ik vind het hier heel leuk, maar je moet wel het werk voor jezelf 'creeeren'. In het bedrijfsleven kun je niet altijd onderzoeken wat je interessant vindt om te weten, dat is wel eens jammer. Ik heb nog wel een paar wensen en ideeen. Aan de andere kant is het ook heel gaaf als jouw oplossing wordt toegepast, of jouw product daadwerkelijk gemaakt wordt.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:00 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Ik heb altijd het idee dat ik het bedrijfsleven niet aan zou kunnen....
Ha, nou, dat zal overal wel gelden. Dat je een beetje moet meedoen aan het circus. Ikzelf echter ben juist gegroeid door een beetje eigenwijs te zijn op het juiste moment. En inmiddels mag ik voor een deel aan de knoppen draaien. Kwestie van wat mazzel en je kansen grijpen. Dat zal overal wel zo zijn denk ik... alleen hier heb je niet perse een papiertje nodig... alhoewel ik echt wel een paar managers ken met een doctorstitel die mij eerst ook niet echt de moeite vonden.quote:Op maandag 19 januari 2015 10:01 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Als je slim en gretig bent, gaan er bij ons ook veel deuren voor je open. Je moet dan alleen wel met het circus meedoen, dus de benodigde papieren halen (het liefst een researchmaster volgen en vervolgens promoveren), al vroeg publiceren (het liefst al op je bachelorscriptie) en natuurlijk zo snel mogelijk onderzoeksaanvragen schrijven.
Ik was zelf nogal clueless toen ik de academische wereld binnenstapte. Ik kom uit een klein dorp en ik was en ben de eerste uit mijn familie die is gaan studeren. Ik merk nog steeds regelmatig dat ik eigenlijk niet zo goed begrijp hoe de universiteit werkt. Carrièretechnisch is dat nogal onhandig, maar ik vind het zelf ook wel prettig om telkens met een frisse blik tegen een bepaalde 'bedrijfsvoering' aan te kunnen kijken.
[..]
Dat hangt volgens mij vooral af van de aard van het project waar je op zit en natuurlijk je leidinggevende en de cultuur binnen de vakgroep. In mijn tijd in Utrecht werden postdocs vaak aangenomen om een specifieke invulling aan een bepaald project te geven en daarbinnen hadden ze dan relatief veel vrijheid.
Oud-collegas die bij een grote farmaceut werken klagen vaak dat alles wat ze in het lab doen gedetailleers moet worden vastgelegd om juridische redenen. Als ik dan hoor dat ze ondanks tien jaar post-PhD onderzoeks ervaring nog steeds om toestemming moeten vragen voor congres bezoek dan geloof ik niet dat dat voor mij is. Vrijheid blijheid. Het heeft ook iets liberaals, jezelf geheel moeten bedruipen.quote:Op maandag 19 januari 2015 22:35 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
ALs ik zo hoor hoe bureacratisch en vormelijk alles gaat op een universiteit dan denk ik dat ik het daar nooit zo volhouden.
[..]
quote:
Op een gegeven moment bereik je toch een leeftijd waarop je inziet dat iedereen maar wat aanrommelt?quote:Op dinsdag 20 januari 2015 09:16 schreef Lyrebird het volgende:
Kortom: we rommelen maar wat aan, en moet je dat rommelen belonen? Leren doe je met vallen en opstaan, maar het management hier bijvoorbeeld heeft helemaal geen flauw benul waar ze mee bezig zijn, dus moet je daar dan maar miljoenen aan uitdelen (zoals nu gebeurt)?
Ga daar maar niet van uit hoor... in mijn geval ben ik na een uur vaak wel uitgepraat. Maar ik heb dan ook nog nooit "echt" les gegeven.quote:
Monetaire beloning mee eens, dan kun je reviewers verantwoordelijk houden voor kwaliteit en op tijd de review insturen. Double blind niet mee eens, dan krijg je juist selectie van groepen die heel weinig produceren maar juist wel heel goed kunnen schrijven. Preliminaire data in grant proposals zijn niet peer reviewed, je kunt in je aanvraag uitbunding je resultaten extrapoleren zonder echte consequenties omdat alleen de reviewers het te zien krijgen. Het is in mijn ogen terecht dat reputatie bijdraagt aan je kansen om subsidie te krijgen. Daarnaast kan doube blind helemaal niet omdat je altijd naar je laatste publicaties verwijst ("in [PMID 123456] we showed that X causes Y and here we propose to investigate Z").quote:Op dinsdag 20 januari 2015 10:20 schreef Lyrebird het volgende:
Het hele reviewproces is wat mij betreft wel aan vervanging toe. En wat je zegt, ik zie niet in wat iemand tegen een dubbelblinde review zou kunnen hebben. Daarnaast mogen reviewers best wel monetair beloond worden voor hun review, en valt er ook wat te zeggen voor het scoren van reviewers. In het voetbal heeft dat ook wonderen gedaan, die Kuipers fluit ook niet voor niets.
[..]
Ik snap dit voorbeeld niet geloof ik. Op wat voor manier hebben ze je in de wielen gereden?quote:Op dinsdag 20 januari 2015 10:20 schreef Lyrebird het volgende:
Nu kom je er als reviewer vaak bekaaid af. Sterker nog, een goede review kan je aantoonbaar schaden.
Nogmaals een voorbeeldje uit eigen keuken: een review voor een beter blad gedaan. Paper was geschreven door de topgroep in ons vakgebied, en ging over mijn specialisatie. Bleek dat ze er de ballen van snapten. Keurige review geschreven, met daarin een aanbeveling voor hoe ze het werk wel gepubliceerd konden krijgen (door een meting te doen die aantoonde dat hun systeem werkt - in het manuscript stonden wat plaatjes met mooie kleuren, maar dat was geen kwantitatief bewijs dat het systeem daadwerkelijk werkte). Maar desondanks: reject. Kwam later op een conferentie nog de editor tegen die het volledig met me eens was, en mijn aanbeveling had overgenomen (in zo'n 75% van de gevallen zitten editors en ik op dezelfde lijn). De auteurs lieten zich niet afschrikken en gingen met mijn aanbevelingen aan de slag. Een paar maanden later was het artikel gepubliceerd, nu zonder fouten, maar met slechts een enkele citatie naar mijn werk.
Waar doen we het allemaal voor? Zo'n topgroep, met miljoenen in kas, met het neusje van de zalm aan graduate students en postdocs, heeft zoiets helemaal niet nodig. Toch menen ze dan om een minder bekende onderzoeker als ik even in de wielen te moeten rijden.
Komt goed.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 16:49 schreef motorbloempje het volgende:
300 Britse jongetjes in skinny jeans en 200 Britse meisjes met een paar flessen hairspray in hun haar.... waar maak ik me druk om?
Ook zoiets, m'n Engels is uitmuntend (mag het?), maar ik ben ook echt gewoon bang om compleet op m'n bek te gaan 'under pressure' en de meest domme fouten te maken. Ik stel me maar voor als een zenuwachtige Nederlandse onderzoeker ofzo
Weinig produceren betekent dat er kwaliteit noch kwantiteit is.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 17:59 schreef Claudia_x het volgende:
Wat is er mis met groepen die weinig produceren en goed kunnen schrijven? Kwaliteit boven kwantiteit - is het daar niet eens tijd voor?
[..]
Tsja, niet alle werkgevers zijn zo geweldig. Maar die van mij wel. Je moet natuurlijk altijd aan iemand verantwoording afleggen, al was het maar aan de aandeelhouders als CEO. Alleen als directeur van je eigen bedrijf hoeft dat niet, tenzij je geld van de bank wilt (en de meesten hebben dat nodig).quote:Op dinsdag 20 januari 2015 00:24 schreef Shivo het volgende:
[..]
Oud-collegas die bij een grote farmaceut werken klagen vaak dat alles wat ze in het lab doen gedetailleers moet worden vastgelegd om juridische redenen. Als ik dan hoor dat ze ondanks tien jaar post-PhD onderzoeks ervaring nog steeds om toestemming moeten vragen voor congres bezoek dan geloof ik niet dat dat voor mij is. Vrijheid blijheid. Het heeft ook iets liberaals, jezelf geheel moeten bedruipen.
1x in je leven een enorme grote ontdekking doen, dat klinkt op zich ook wel mooi. Dat missen we momenteel misschien een beetje. Veel kleine incrementele stappen, maar weinig mensen die echt hun levenswerk van 1 groot ding maken.....quote:Op dinsdag 20 januari 2015 20:15 schreef Shivo het volgende:
[..]
Weinig produceren betekent dat er kwaliteit noch kwantiteit is.
Of een paar ontdekkingen. Of tijd hebben om een boek te schrijven in plaats van tien artikelen.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 20:46 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
1x in je leven een enorme grote ontdekking doen, dat klinkt op zich ook wel mooi. Dat missen we momenteel misschien een beetje. Veel kleine incrementele stappen, maar weinig mensen die echt hun levenswerk van 1 groot ding maken.....
Yup, wij bedrijfsonderzoekers doen het hap-snapwerk wel... we verwachten van jullie juist dat je voor de basis zorgt waarme wij weer kunnen werken (tenminste, zo denk ik erover, managers van multinationals willen liever IP hebben)quote:Op dinsdag 20 januari 2015 20:49 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Of een paar ontdekkingen. Of tijd hebben om een boek te schrijven in plaats van tien artikelen.
Minder productie, meer diepgang - geweldig, lijkt me.
Als er vijftig publicaties over mijn vakgebied worden geciteerd, waarvan slechts een citatie naar mijn werk, dan wordt er volgens mij een rekening vereffend. Of ik bak er ook weinig van, dat kan ook, maar dat blijkt niet uit het feit dat mijn werk regelmatig wordt geciteerd door anderen.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 18:33 schreef Operc het volgende:
[..]
Ik snap dit voorbeeld niet geloof ik. Op wat voor manier hebben ze je in de wielen gereden?
Goed punt.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 17:48 schreef Shivo het volgende:
[..]
Monetaire beloning mee eens, dan kun je reviewers verantwoordelijk houden voor kwaliteit en op tijd de review insturen. Double blind niet mee eens, dan krijg je juist selectie van groepen die heel weinig produceren maar juist wel heel goed kunnen schrijven. Preliminaire data in grant proposals zijn niet peer reviewed, je kunt in je aanvraag uitbunding je resultaten extrapoleren zonder echte consequenties omdat alleen de reviewers het te zien krijgen. Het is in mijn ogen terecht dat reputatie bijdraagt aan je kansen om subsidie te krijgen. Daarnaast kan doube blind helemaal niet omdat je altijd naar je laatste publicaties verwijst ("in [PMID 123456] we showed that X causes Y and here we propose to investigate Z").
herkenbaar, ik moet volgende week praten voor een groep mensen uit een veld waar ik niet zo in zit, en het gaat wel gedeeltelijk over dat veld... dat zijn altijd van die zaken die erg lastig blijven. Als AiO heb je dat op een gegeven moment niet meer dan werk je 4 jaar aan een onderwerp en dan is dat onderwerp zo eigen dat je er gewoon wel op kunt vertrouwen dat jij het meeste weet over dat onderwerp, maarja als je dan weer aan iets nieuws begint dan begint alles weer van voor af aan....quote:Op dinsdag 20 januari 2015 16:47 schreef motorbloempje het volgende:
Nou, ik maak me niet zo'n zorgen over het volpraten, geef me een onderwerp en ik praat wel Echt, heus maar ik ben zo bang om complete onzin te verkopen
Dat klinkt mooi maar je return on investment is erg laag. Als funding agency is het niet mogelijk om van zo'n model uit te gaan.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 20:46 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
1x in je leven een enorme grote ontdekking doen, dat klinkt op zich ook wel mooi. Dat missen we momenteel misschien een beetje. Veel kleine incrementele stappen, maar weinig mensen die echt hun levenswerk van 1 groot ding maken.....
Kanttekening: ik stelde dubbelblind voor in het kader van artikelen.quote:Op dinsdag 20 januari 2015 17:48 schreef Shivo het volgende:
[..]
Monetaire beloning mee eens, dan kun je reviewers verantwoordelijk houden voor kwaliteit en op tijd de review insturen. Double blind niet mee eens, dan krijg je juist selectie van groepen die heel weinig produceren maar juist wel heel goed kunnen schrijven. Preliminaire data in grant proposals zijn niet peer reviewed, je kunt in je aanvraag uitbunding je resultaten extrapoleren zonder echte consequenties omdat alleen de reviewers het te zien krijgen. Het is in mijn ogen terecht dat reputatie bijdraagt aan je kansen om subsidie te krijgen. Daarnaast kan doube blind helemaal niet omdat je altijd naar je laatste publicaties verwijst ("in [PMID 123456] we showed that X causes Y and here we propose to investigate Z").
Ligt aan het gebied dan wellicht, of dubbelblind toepasbaar is. In mijn gebiedis elk paper in principe self-contained, en zo niet, dan is de achtergrond te verkrijgen uit de gegeven citaties (maar liever niet).quote:Op woensdag 21 januari 2015 08:47 schreef papernote het volgende:
Dubbelblind heeft ook vele nadelen.
Soms is het onmogelijk. Resultaten uit grote longitudinale studies met een uniek cohort van 10000+ patiënten; iedereen weet waar dat vandaan komt. Dat is niet te verbergen, want er is vaak maar één zo'n cohort op de hele wereld. Krampachtig proberen om dat zo op te schrijven dat het dubbelblind gereviewed kan worden is onmogelijk.
Reputatie en betrouwbaarheid. Dit kan een voor- en nadeel zijn, maar ik vind het een nadeel van dubbelblind reviewen: je kunt niet de reputatie en betrouwbaarheid van de auteurs controleren. Je moet het doen met één enkel stuk werk dat op dat moment voor je ligt. De reputatie en betrouwbaarheid van een individu of onderzoeksgroep draagt ook bij aan het artikel. Als elke auteur in elk artikel opnieuw zijn reputatie en betrouwbaarheid moet onderbouwen (op een onmogelijke, anonieme manier), dan wordt het schrijven van een artikel heel lastig. Als ik een artikel krijg van groep A over techniek X, dan weet ik of zij dat wel/niet kunnen of ik kan het opzoeken. En als ik een artikel krijg van groep B over techniek X, maar ik weet dat zij noch de apparatuur noch mankracht hebben om zoiets te doen, dan kijk je er extra kritisch naar of ik ga opzoeken hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben. Maar als je een anoniem paper krijgt over techniek X, dan is die achtergrondkennis niet beschikbaar. Groep A moet zich dan keer-op-keer verdedigen hoe ze het gedaan hebben en groep B kan iets uit z'n duim zuigen, omdat het toch moeilijk te controleren valt.
Mee eens. Dat is bij ons ook zo.quote:Op woensdag 21 januari 2015 09:13 schreef Lyrebird het volgende:
Ik vind dat je toch echt uit moet gaan van wat er in het artikel staat, zonder dat je je ook maar iets aantrekt van de reputatie van de groep. Dat zal niet voor ieder vakgebied zo werken, maar in mijn vakgebied kan ik binnen zeer korte tijd gehakt maken van een publicatie als de plaatjes er niet goed uit zien (wat ik dan ook met liefde doe, ook als het werk van een topgroep afkomstig is). Auteurs kunnen bij technieken die ze gebruikt hebben oud werk van zichzelf of andere groepen citeren, om duidelijk te maken hoe ze aan het materiaal zijn gekomen. Hebben ze een nieuwe techniek, dan moeten ze dat netjes uitleggen.
Roi? Je bedoelt terugverdientijd? Kleine brokjes werk, met kleine investment en kleine return, maar wel snel. Lekker neoliberaal. Leg de echte kosten ergens anders en uiteindelijk schieten we met zijn allen geen steek op.quote:Op woensdag 21 januari 2015 16:16 schreef Shivo het volgende:
[..]
Dat klinkt mooi maar je return on investment is erg laag. Als funding agency is het niet mogelijk om van zo'n model uit te gaan.
UC Berkeley, tenure track bij marketingquote:
Gefeliciteerd!quote:Op zondag 25 januari 2015 04:20 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
UC Berkeley, tenure track bij marketing
Maak me nog wel zorgen of ik "pas" want ben geen marketing maar dat gaan we zien...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |