Depressie & Angst #114

quote:

Op zaterdag 1 november 2014 08:07 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik heb een hekel aan mensen die braaf en eerlijk zijn -.-

Ik heb er inmiddels 4 week als consultant op zitten. Het zijn allemaal gladde leugenaars

wantrouw iedereen, dan kan het alleen maar meevallen.

quote:

Op zaterdag 1 november 2014 11:17 schreef Vervelendiets het volgende:

[..]

Ja ik denk dat je misschien wel gelijk hebt. Maar soms heb ik van die momenten waarop ik heel makkelijk kan relativeren, en dan heb ik momenten dat ik echt h-e-l-e-m-a-a-l gek wordt.

Als je in cirkels gaat denken zou je erover kunnen praten met iemand, dat helpt soms om dat te doorbreken.

(mijn stemming suckt trouwens de laatste weken )

quote:

Op zaterdag 1 november 2014 12:10 schreef zomertje het volgende:

[..]

Als je in cirkels gaat denken zou je erover kunnen praten met iemand, dat helpt soms om dat te doorbreken.

(mijn stemming suckt trouwens de laatste weken )

Nee je hebt gelijk praten helpt altijd wel

[ Bericht 4% gewijzigd door Vervelendiets op 01-11-2014 19:29:06 ]

quote:

Op zaterdag 1 november 2014 09:19 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

M.a.w. je voelt je er wel thuis??

Maar even serieus, wie gehts s_e?

Leuk is anders. Ik heb het er moeilijk mee MK.

Het is weer helemaal mis gegaan .

Ik snap niet hoe je een vriendschap zomaar kunt verbreken, alleen om een simpele ruzie. Ze heeft me meteen overal verwijderd en geblokkeerd, totaal niet voor rede vatbaar. Heb ik me dan echt zo in haar vergist? Ik dacht dat ze er voor me was, ik kon met haar praten wanneer ik het echt moeilijk had. En dan opeens wil ze niks meer met me te maken hebben vanwege een onzinnige ruzie.

Waarom laten mensen waar ik om geef me nou altijd in de steek .

quote:

Op zondag 2 november 2014 18:59 schreef Gewas het volgende:

[..]

Toch niet gesneden hoop ik?

Sommige mensen hebben nu eenmaal een hele sterke persoonlijkheid. Ik ben ook weleens vrienden kwijtgeraakt omdat ik iets doms zei (toen ik dronken was bv).

Dit is wat ik met die eerste zin bedoelde . Sorry dat ik je teleurstel.

Mijn grootste angst is juist om vriendinnen/vrienden kwijt te raken. En als het dan gebeurt dan weet ik niet wat ik moet en zit ik er helemaal doorheen.

quote:

Op zondag 2 november 2014 19:05 schreef AdoraBelle het volgende:

[..]

Dit is wat ik met die eerste zin bedoelde . Sorry dat ik je teleurstel.

Mijn grootste angst is juist om vriendinnen/vrienden kwijt te raken. En als het dan gebeurt dan weet ik niet wat ik moet en zit ik er helemaal doorheen.

Vrienden/vriendinnen komen en gaan. Dit is soms vervelend, maar ook goed. Als persoon verander jij ook je hele leven lang en vaak reflecteert je vriendengroep deze persoonlijke verandering. Je voelt je onbewust toch meer aangetrokken door mensen waar jij voor je gevoel meer raakvlak mee hebt.

Probeer gewoon naar jezelf te kijken, je situatie te verbeteren en laat de rest gebeuren. Angst helpt je niet, het laat je alleen maar rare dingen doen. Wil je genieten van de tijd met je vrienden, of wil je de rest van je leven met zo'n sociale spanning rondlopen? Uitvinden hoe je dit loslaten makkelijker kan maken is een leuke uitdaging.

Zet hem op! Ik snap dat die dalen enorm, enorm diep zijn, maar realiseer je dat elk gevoel tijdelijk is, naar of niet naar.

Gewoonlijk zal een echte vriend niet na 1 ruzie aftaaien, dan is er meer aan de hand

Vervelend is het wel maar Duracel heeft wel gelijk. Gewoon doorgaan met je leven en leren van je fouten, inzicht verkrijgen in jezelf

Ik ben zo blij met mijn vrienden We kennen elkaar 10 jaar, nooit ruzie, ik krijg begrip en steun als het niet goed met me gaat. Het kán wel!

Wat voor een ruzie was het AdoraBelle?

Bang zijn om iemand kwijt te raken, werkte bij mij altijd averechts. :/

quote:

Op maandag 3 november 2014 00:38 schreef sitting_elfling het volgende:
Bang zijn om iemand kwijt te raken, werkte bij mij altijd averechts. :/

Sowieso is het beter met iemand zo goed overweg te kunnen, dat de angst die persoon kwijt te raken, er gewoon niet is zeg maar

quote:

Op maandag 3 november 2014 01:20 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Sowieso is het beter met iemand zo goed overweg te kunnen, dat de angst die persoon kwijt te raken, er gewoon niet is zeg maar

Toch heb ik de allerliefste vrienden van de hele wereld en heb ik die angst nogsteeds….

quote:

Op maandag 3 november 2014 08:12 schreef Californium het volgende:

[..]

Toch heb ik de allerliefste vrienden van de hele wereld en heb ik die angst nogsteeds….

angst om iemand kwijt te raken?

Voorbeeldje, afgelopen 14 dagen heb ik 6 keer gevlogen, in 7 verschillende plekken geslapen. In sommige gevallen kwam ik mensen tegen waarvan ik dacht, ik wil jou best wel in mn vriendenkring. Maar omdat ik continu op pad ben moet ik hopen op het beste... Natuurlijke omgang.

En zo merk je vanzelf wie blijft plakken en wie niet.

Vanmiddag is het zo ver, proefdag draaien voor daarna (hopelijk) mijn nieuwe bijbaan. Maar god wat ben ik nerveus. Ik droom al een paar dagen zelfs over gestressed zijn en ik weet 100% dat hier hierdoor komt.

Het komt volgensmij vanuit twee kanten. Enerzijds vanuit het feit dat ik nu iets ga doen wat vanuit mijn angst perspectief heel, heeeel lang not done was: werken naast mijn studie (want anders klap ik weer helemaal in, het is te veel, blabla) en anderzijds simpelweg dat als ik het niet fix ik weer geldstress heb..

Toch wil ik dit verdomme gewoon gaan doen. Ik moet ook wel, plus 8 a 10 uur per week als maximale uren is imo acceptabel en laat genoeg ruimte voor mezelf. Ondanks al deze stress slaap ik goed en ik ben ergens zo enorm trots op de vordering die ik maak. Ik durf dit gewoon, stukje bij beetje leef ik weer en dit geeft alle stress ook wel een erg fijne ondertoon!

Eerst maar even een kom warme pap en kop groene thee..

quote:

Op maandag 3 november 2014 08:59 schreef duracellkonijntje het volgende:
Vanmiddag is het zo ver, proefdag draaien voor daarna (hopelijk) mijn nieuwe bijbaan. Maar god wat ben ik nerveus. Ik droom al een paar dagen zelfs over gestressed zijn en ik weet 100% dat hier hierdoor komt.

Het komt volgensmij vanuit twee kanten. Enerzijds vanuit het feit dat ik nu iets ga doen wat vanuit mijn angst perspectief heel, heeeel lang not done was: werken naast mijn studie (want anders klap ik weer helemaal in, het is te veel, blabla) en anderzijds simpelweg dat als ik het niet fix ik weer geldstress heb..

Toch wil ik dit verdomme gewoon gaan doen. Ik moet ook wel, plus 8 a 10 uur per week als maximale uren is imo acceptabel en laat genoeg ruimte voor mezelf. Ondanks al deze stress slaap ik goed en ik ben ergens zo enorm trots op de vordering die ik maak. Ik durf dit gewoon, stukje bij beetje leef ik weer en dit geeft alle stress ook wel een erg fijne ondertoon!

Eerst maar even een kom warme pap en kop groene thee..

Klinkt goed, het gaat je wel lukken *aanmoedigt*

@Adorabelle, heb je al hulp inmiddels? Goede medicijnen? Een oxazepammetje op zn tijd is misschien best fijn, om de ergste stress op te vangen.

Hier ziekgemeld, mn lijf doet brakkiebrak.

quote:

Op maandag 3 november 2014 08:59 schreef duracellkonijntje het volgende:
Vanmiddag is het zo ver, proefdag draaien voor daarna (hopelijk) mijn nieuwe bijbaan. Maar god wat ben ik nerveus. Ik droom al een paar dagen zelfs over gestressed zijn en ik weet 100% dat hier hierdoor komt.

Het komt volgensmij vanuit twee kanten. Enerzijds vanuit het feit dat ik nu iets ga doen wat vanuit mijn angst perspectief heel, heeeel lang not done was: werken naast mijn studie (want anders klap ik weer helemaal in, het is te veel, blabla) en anderzijds simpelweg dat als ik het niet fix ik weer geldstress heb..

Toch wil ik dit verdomme gewoon gaan doen. Ik moet ook wel, plus 8 a 10 uur per week als maximale uren is imo acceptabel en laat genoeg ruimte voor mezelf. Ondanks al deze stress slaap ik goed en ik ben ergens zo enorm trots op de vordering die ik maak. Ik durf dit gewoon, stukje bij beetje leef ik weer en dit geeft alle stress ook wel een erg fijne ondertoon!

Eerst maar even een kom warme pap en kop groene thee..

Veel succes en ook plezier vanmiddag!

Angst aanvallen komen langzaam weer terug

Loop nu al weer 2,5 maand met het volgende:
R&P / Hoofdhuid aandoening maakt me gek

Ik heb geen rust meer, zelfvertrouwen is weer helemaal weg.

Waarom is het de afgelopen vier ja , eigenlijk sinds de middelbare school, dat als het 1 à 2 maanden goed gaat er iets komt wat me in een rollercoaster to hell zet. Ik geloof zelf wel dat je zelf dingen kan veranderen, maar het zijn altijd gebeurtenissen die buiten mijn macht liggen waar ik niks aan kan doen. Ook dit begint aan mij te vreten, heel erg frustrerend.

Ik begin me ondertussen een kneus te voelen, want er is altijd wel wat Ik ben na 4 jaar rotzooi er eigenlijk wel een beetje klaar mee nu.

goed hier gaan we dan
ik vecht inmiddels ook al jaren tegen een depressie
heb er ook medicijnen voor soms werkt het en soms ook niet
echter de laatste tijd voel ik mezelf langzaam terug glijden in een donker dal
ik heb nergens geen echt plezier meer in
kijk op tegen iedere dag dat het weer zo lang duurt
geregeld staar ik somber naar buiten
enige wat me een beetje kalm krijgt is blowen

quote:

Op maandag 3 november 2014 08:12 schreef Californium het volgende:

[..]

Toch heb ik de allerliefste vrienden van de hele wereld en heb ik die angst nogsteeds….

Naja, ik bedoelde er ook zeg maar mee dat het me gewoon niet meer bezig houdt. Mocht 1tje afhaken, dan is dat wel een kleine aderlating, maar geen ramp op zich omdat ik zoiets heb van "graag of niet"
Ik maak me er gewoon niet meer druk om, misschien omdat ik zelfverzekerd genoeg geworden ben oid.

Maar sowieso ben ik meer met de dag gaan leven, wat vorige maand gebeurd is, houd me allang al niet meer bezig

quote:

Op maandag 3 november 2014 10:50 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Naja, ik bedoelde er ook zeg maar mee dat het me gewoon niet meer bezig houdt. Mocht 1tje afhaken, dan is dat wel een kleine aderlating, maar geen ramp op zich omdat ik zoiets heb van "graag of niet"
Ik maak me er gewoon niet meer druk om, misschien omdat ik zelfverzekerd genoeg geworden ben oid.

Maar sowieso ben ik meer met de dag gaan leven, wat vorige maand gebeurd is, houd me allang al niet meer bezig

dat is wel goed ik kan echt lang blijven nadenken over dingen die ik heb meegemaakt

quote:

Op maandag 3 november 2014 11:04 schreef Giertje het volgende:

[..]

dat is wel goed ik kan echt lang blijven nadenken over dingen die ik heb meegemaakt

Het is totaal niet fout om te reflecteren
Maar misschien lijkt het voor mij zo luchtig omdat ik dat reflecteren -vooraf- doe ipv dat ik me achteraf laat verrassen (ik ben niet zo dol op verrassingen )

quote:

Op maandag 3 november 2014 12:11 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het is totaal niet fout om te reflecteren
Maar misschien lijkt het voor mij zo luchtig omdat ik dat reflecteren -vooraf- doe ipv dat ik me achteraf laat verrassen (ik ben niet zo dol op verrassingen )

dat scheelt wel enorm ja ik kijk altijd pas achteraf wat er gebeurd is