KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Ik had 'm meteen na de aardbeving ingetypt. Het FOK! klokje zegt 8:06 - dat zou wel eens overeen kunnen komen met 15:06 Japanse tijd. De beving zelf was schijnbaar om 15:04..
Het was een flinke knoeperd. Geen schade of zo, maar voor ons zeker wel de stevigste deze maand, en misschien wel de zwaarste van dit jaar.
Het was een flinke knoeperd. Geen schade of zo, maar voor ons zeker wel de stevigste deze maand, en misschien wel de zwaarste van dit jaar.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Nou...een dag later en ik heb er niks overgehoord of gelezen in de media.
Eigen( europese) ellende eerst ...
Eigen( europese) ellende eerst ...
Als er geen schade of slachtoffers gevallen zijn is dat toch heel normaal?quote:Op donderdag 22 oktober 2015 06:16 schreef AnneX het volgende:
Nou...een dag later en ik heb er niks overgehoord of gelezen in de media.
Eigen( europese) ellende eerst ...
Business as usual in Japan als er een aardbeving is geweest. Geen schade en slachtoffers omdat men weet wat ze moeten doen tijdens aardbevingen en alles gebouwd is om schade te beperken. In andere landen zou het natuurlijk problematischer kunnen zijn. Dus goed genoeg om in Japan even tussen de programma's door aan te snijden, maar niks voor buitenlandse media.quote:
[..]
Als er geen schade of slachtoffers gevallen zijn is dat toch heel normaal?
Over het algemeen zijn de Japanners heel erg nuchter (en terecht) over aardbevingen:
Schade, gewonden, doden? Nee? Dan ---> /care
Schade, gewonden, doden? Nee? Dan ---> /care
Emigreren
Een politiek verhaal wat misschien beter in POL thuispast, maar ik ben bang dat het daar ondersneeuwt onder domme one-liners.
De afgelopen maanden is het me gelukt om een promovendus en een postdoc te vangen. Het gaat om een Taiwanees die in het laatste jaar van zijn promotie zit, en een jaar buitenlandervaring nodig heeft, en een Mexicaanse postdoc. In beide gevallen brengen ze hun eigen scholarship mee, wat goed is voor de portomonee van het lab, want het kost ons geen cent.
Hoe gaat zoiets in z'n werk? Gemiddeld eens per maand word ik via e-mail benaderd door een student/postdoc die graag een stage wil doen, of bij mij wil afstuderen. Meestal hebben wij geen geld beschikbaar, dus raad ik ze aan om op zoek te gaan naar een beurs. Daarmee wordt 90% van de studenten afgeschrikt, maar soms zit er iemand tussen die de moeite wil nemen om een beurs aan te vragen. Aanvragen van zo'n beurs kost wat kruim, maar de beurs krijgen is een ander verhaal. Zo is er een prima beurs van de Japanse overheid voor studenten uit India, waarvoor ieder jaar 2000 studenten een aanvraag doen. Uiteindelijk krijgen 10 studenten een beurs. Via die weg hebben we al twee Indiase studenten binnengehaald, dus we doen het niet slecht. De Mexicaanse student had een Mexicaanse postdoc-beurs geregeld, en de Taiwanese student was een apart geval. Ik kreeg een mail van een oud-collega, die bevriend was met een professor in Taiwan, die een PhD student had die een afstudeerplek voor buitenlandervaring nodig had. Dan gaan bij mij al de alarmbellen rinkelen, want waarom stuurt die student zelf geen mailtje? Om een lang verhaal kort te maken, de student blijkt over ervaring te beschikken die prima past bij ons werk, en brengt een riante beurs mee. Maakt het een stuk gemakkelijker.
Maar dan begint de ellende pas.
Eerst moet de directeur van ons instituut toestemming geven. Dan wordt op basis van gepubliceerde artikelen en werkervaring van de student een beoordeling geven door een groep oudere professoren. Als zij de aanvraag goed keuren, gaat het papierwerk naar de universiteit, en daar blijft het een paar weken hangen (geen idee waarom), en krijgen we het weer terug, en mogen we een aanvraag voor een Certificate of Eligibility bij het Japanse Ministerie van Justitie doen. Die gaan dan kijken of zo'n student een toegevoegde waarde heeft, en ze controleren of de student in kwestie weer teruggestuurd kan worden naar z'n eigen land - is er bijvoorbeeld een return ticket? Daar gaan ook weer een paar weken overheen voordat het papierwerk terugkomt, en met zo'n CoE kan de student dan bij de Japanse ambassade een visum ophalen.
Het duurt even voordat alles geregeld is, maar op die manier hebben we al tientallen studenten naar ons instituut gehaald, en er zijn nooit problemen geweest.
Met die ervaring in het achterhoofd zit ik dan ook met afgrijzen en verbazing te kijken naar wat zich in Europa afspeelt. Vluchtelingen die op de bonnefooi naar Europa afreizen, daar over hekken klimmen, opgevangen worden in aanmeldcentra en AZCs, waar ze maanden moeten verblijven terwijl ze niks mogen doen? Dat is toch vragen om problemen? Laat die mensen een aanvraag indienen en thuis wachten op een antwoord. Niet in een AZC. Het moge duidelijk zijn dat een vluchteling een andere achtergrond heeft dan een promovendus of postdoc, maar de verschillen zijn niet eens zo groot.
Voorbeeldje.
De ouders van een Indiase promovendus verbouwen pinda's, en zij zijn al een aantal keren belaagd door mensen die een claim hebben op hun landbouwgrond. Die 'bandieten' doen dat onder bescherming van corrupte overheidsdienaren. De ouders zijn analfabeet, en hebben geen idee hebben wat hun rechten zijn. Misschien was dat een reden waarom de bandieten het op hun voorzien hadden. De promovendus en zijn broer zijn wel bekend met het Indiase recht, en hebben een rechtszaak aangespannen tegen de bandieten. Maar ondertussen zijn die ouders wel fysiek belaagd, met ziekenhuisopname tot gevolg. Daarnaast is de oogst mislukt, waardoor de hele familie afhankelijk is van de beurs die de promovendus heeft. Op zich niet zo'n probleem, omdat ze daar met een paar dollar per dag kunnen overleven. Zo is de problematiek van mensen in ontwikkelingslanden geen ver-van-m'n-bed show meer, maar komt het dicht in de buurt.
Zeg nu zelf. Zou je kiezen voor brood, bad en bed in Nederland, of om het fysieke gevecht met bandieten en een corrupte overheid aan te gaan?
Merkel is een bovengemiddelde politica. Op het eerste gezicht is het dan ook onbegrijpelijk dat ze de "Wir schaffen das" oproep heeft gedaan. Maar bij haar oproep moest ik denken aan het werk van Alexander Hamilton, die indertijd de eerste Nationale Bank van de VS heeft opgericht, met als doel om zo veel mogelijk schuld te verzamelen (dat staat nergens op papier, maar in de praktijk kwam het daar wel op neer). Op het eerste gezicht is het een idioot idee om schuld te verzamelen, totdat je je realiseert dat (veel) schuld ook veel macht geeft. Macht waarmee je staten naar elkaar toe kunt trekken. Als Jeffersoniaan lees ik die geschiedenis met interesse - hadden ze die stap maar nooit gezet!
De vraag is nu of Merkel haar Duitsland en haar Europa heeft overschat, want wir schaffen das nicht, men kan de toeloop niet aan, of dat dit een doelbewuste stap is geweest om een crisis te creeren, die alleen opgelost kan worden door nog meer macht naar Brussel over te hevelen.
De geschiedenis zal het uitwijzen.
Ik hoor u al denken, wat heeft dit nou met Japan te maken?
Zo parkeren mijn Japanse collega's hun auto's bij de universiteit:
Neus naar voren, heel uniform, netjes georganiseerd. Ze houden hier niet van chaos. Het mag even duren voordat visa geregeld zijn, maar het is wel een proces dat behoorlijk transparant is, en waar autochtone Japanners weinig belasting van ondervinden. Japan is een eiland, wat het gemakkelijker maakt om orde in de chaos te brengen. Maar juist als je niet op een eiland woont, is het heel erg belangrijk om nog meer je best te doen om orde in de chaos te scheppen, en doeltreffende maatregelen geimplementeerd te hebben voordat duizenden asielzoekers zich aanmelden. Een brevet van onvermogen, of doelbewuste politiek?
Een politiek verhaal wat misschien beter in POL thuispast, maar ik ben bang dat het daar ondersneeuwt onder domme one-liners.
De afgelopen maanden is het me gelukt om een promovendus en een postdoc te vangen. Het gaat om een Taiwanees die in het laatste jaar van zijn promotie zit, en een jaar buitenlandervaring nodig heeft, en een Mexicaanse postdoc. In beide gevallen brengen ze hun eigen scholarship mee, wat goed is voor de portomonee van het lab, want het kost ons geen cent.
Hoe gaat zoiets in z'n werk? Gemiddeld eens per maand word ik via e-mail benaderd door een student/postdoc die graag een stage wil doen, of bij mij wil afstuderen. Meestal hebben wij geen geld beschikbaar, dus raad ik ze aan om op zoek te gaan naar een beurs. Daarmee wordt 90% van de studenten afgeschrikt, maar soms zit er iemand tussen die de moeite wil nemen om een beurs aan te vragen. Aanvragen van zo'n beurs kost wat kruim, maar de beurs krijgen is een ander verhaal. Zo is er een prima beurs van de Japanse overheid voor studenten uit India, waarvoor ieder jaar 2000 studenten een aanvraag doen. Uiteindelijk krijgen 10 studenten een beurs. Via die weg hebben we al twee Indiase studenten binnengehaald, dus we doen het niet slecht. De Mexicaanse student had een Mexicaanse postdoc-beurs geregeld, en de Taiwanese student was een apart geval. Ik kreeg een mail van een oud-collega, die bevriend was met een professor in Taiwan, die een PhD student had die een afstudeerplek voor buitenlandervaring nodig had. Dan gaan bij mij al de alarmbellen rinkelen, want waarom stuurt die student zelf geen mailtje? Om een lang verhaal kort te maken, de student blijkt over ervaring te beschikken die prima past bij ons werk, en brengt een riante beurs mee. Maakt het een stuk gemakkelijker.
Maar dan begint de ellende pas.
Eerst moet de directeur van ons instituut toestemming geven. Dan wordt op basis van gepubliceerde artikelen en werkervaring van de student een beoordeling geven door een groep oudere professoren. Als zij de aanvraag goed keuren, gaat het papierwerk naar de universiteit, en daar blijft het een paar weken hangen (geen idee waarom), en krijgen we het weer terug, en mogen we een aanvraag voor een Certificate of Eligibility bij het Japanse Ministerie van Justitie doen. Die gaan dan kijken of zo'n student een toegevoegde waarde heeft, en ze controleren of de student in kwestie weer teruggestuurd kan worden naar z'n eigen land - is er bijvoorbeeld een return ticket? Daar gaan ook weer een paar weken overheen voordat het papierwerk terugkomt, en met zo'n CoE kan de student dan bij de Japanse ambassade een visum ophalen.
Het duurt even voordat alles geregeld is, maar op die manier hebben we al tientallen studenten naar ons instituut gehaald, en er zijn nooit problemen geweest.
Met die ervaring in het achterhoofd zit ik dan ook met afgrijzen en verbazing te kijken naar wat zich in Europa afspeelt. Vluchtelingen die op de bonnefooi naar Europa afreizen, daar over hekken klimmen, opgevangen worden in aanmeldcentra en AZCs, waar ze maanden moeten verblijven terwijl ze niks mogen doen? Dat is toch vragen om problemen? Laat die mensen een aanvraag indienen en thuis wachten op een antwoord. Niet in een AZC. Het moge duidelijk zijn dat een vluchteling een andere achtergrond heeft dan een promovendus of postdoc, maar de verschillen zijn niet eens zo groot.
Voorbeeldje.
De ouders van een Indiase promovendus verbouwen pinda's, en zij zijn al een aantal keren belaagd door mensen die een claim hebben op hun landbouwgrond. Die 'bandieten' doen dat onder bescherming van corrupte overheidsdienaren. De ouders zijn analfabeet, en hebben geen idee hebben wat hun rechten zijn. Misschien was dat een reden waarom de bandieten het op hun voorzien hadden. De promovendus en zijn broer zijn wel bekend met het Indiase recht, en hebben een rechtszaak aangespannen tegen de bandieten. Maar ondertussen zijn die ouders wel fysiek belaagd, met ziekenhuisopname tot gevolg. Daarnaast is de oogst mislukt, waardoor de hele familie afhankelijk is van de beurs die de promovendus heeft. Op zich niet zo'n probleem, omdat ze daar met een paar dollar per dag kunnen overleven. Zo is de problematiek van mensen in ontwikkelingslanden geen ver-van-m'n-bed show meer, maar komt het dicht in de buurt.
Zeg nu zelf. Zou je kiezen voor brood, bad en bed in Nederland, of om het fysieke gevecht met bandieten en een corrupte overheid aan te gaan?
Merkel is een bovengemiddelde politica. Op het eerste gezicht is het dan ook onbegrijpelijk dat ze de "Wir schaffen das" oproep heeft gedaan. Maar bij haar oproep moest ik denken aan het werk van Alexander Hamilton, die indertijd de eerste Nationale Bank van de VS heeft opgericht, met als doel om zo veel mogelijk schuld te verzamelen (dat staat nergens op papier, maar in de praktijk kwam het daar wel op neer). Op het eerste gezicht is het een idioot idee om schuld te verzamelen, totdat je je realiseert dat (veel) schuld ook veel macht geeft. Macht waarmee je staten naar elkaar toe kunt trekken. Als Jeffersoniaan lees ik die geschiedenis met interesse - hadden ze die stap maar nooit gezet!
De vraag is nu of Merkel haar Duitsland en haar Europa heeft overschat, want wir schaffen das nicht, men kan de toeloop niet aan, of dat dit een doelbewuste stap is geweest om een crisis te creeren, die alleen opgelost kan worden door nog meer macht naar Brussel over te hevelen.
De geschiedenis zal het uitwijzen.
Ik hoor u al denken, wat heeft dit nou met Japan te maken?
Zo parkeren mijn Japanse collega's hun auto's bij de universiteit:
Neus naar voren, heel uniform, netjes georganiseerd. Ze houden hier niet van chaos. Het mag even duren voordat visa geregeld zijn, maar het is wel een proces dat behoorlijk transparant is, en waar autochtone Japanners weinig belasting van ondervinden. Japan is een eiland, wat het gemakkelijker maakt om orde in de chaos te brengen. Maar juist als je niet op een eiland woont, is het heel erg belangrijk om nog meer je best te doen om orde in de chaos te scheppen, en doeltreffende maatregelen geimplementeerd te hebben voordat duizenden asielzoekers zich aanmelden. Een brevet van onvermogen, of doelbewuste politiek?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Europa is het voor asielzoekers lastig om te integreren. Niet alleen door verschillen in cultuur, godsdienst en taal maar vooral door de vrijblijvendheid. Ze hoeven eenvoudig niet door een sociaal vangnet van regelgeving en eerdere immigranten. Dat is in de V.S. een stuk anders waar je moet werken om te overleven.
In Japan is het voor asielzoekers bijna onmogelijk om te immigreren. Die bevolking is zo homogeen, en dat willen ze voorlopig zo houden. Toch, als je naar de grafieken kijkt zullen ze er op een of ander moment aan moeten geloven. Anders is de bevolking aan het einde van deze eeuw met 60% afgenomen.
Maar met de huidige conservatieve politici en (oudere) stemmers zie ik dit voorlopig echt niet gebeuren. Mondjesmaat komen er verpleegsters en bouwvakkers uit omringende landen. Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. En angstverhalen zoals die moordenaar uit Peru in Saitama worden breed uitgesmeerd in de media. Dit doet de angst voor het onbekende niet afnemen. Als ik al zie hoe de politie in Tokyo in de stress schiet van de Halloween festiviteiten zie ik ze echt geen duizenden vluchtelingen opnemen.
Mijn vrouw is Japans en we hebben er voor gekozen om in Nederland te wonen. Dit omdat ik de taal niet spreek, en zelfs al zou dat wel het geval zijn, ik echt niet voor een Japans bedrijf wil werken. Ook heeft zij meer kansen als ZZP-er in Europa. Toch is het een fijne gedachten dat we Japan als veilig land houden om naartoe te vluchten zou het hier echt uit de hand lopen. Danzij mijn Spouse Visa! Mijn schoonouders hebben ook nog een lapje grond om een mooie locatie waar we iets mee zouden kunnen doen. Dus wie weet in de toekomst...
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
In Japan is het voor asielzoekers bijna onmogelijk om te immigreren. Die bevolking is zo homogeen, en dat willen ze voorlopig zo houden. Toch, als je naar de grafieken kijkt zullen ze er op een of ander moment aan moeten geloven. Anders is de bevolking aan het einde van deze eeuw met 60% afgenomen.
Maar met de huidige conservatieve politici en (oudere) stemmers zie ik dit voorlopig echt niet gebeuren. Mondjesmaat komen er verpleegsters en bouwvakkers uit omringende landen. Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. En angstverhalen zoals die moordenaar uit Peru in Saitama worden breed uitgesmeerd in de media. Dit doet de angst voor het onbekende niet afnemen. Als ik al zie hoe de politie in Tokyo in de stress schiet van de Halloween festiviteiten zie ik ze echt geen duizenden vluchtelingen opnemen.
Mijn vrouw is Japans en we hebben er voor gekozen om in Nederland te wonen. Dit omdat ik de taal niet spreek, en zelfs al zou dat wel het geval zijn, ik echt niet voor een Japans bedrijf wil werken. Ook heeft zij meer kansen als ZZP-er in Europa. Toch is het een fijne gedachten dat we Japan als veilig land houden om naartoe te vluchten zou het hier echt uit de hand lopen. Danzij mijn Spouse Visa! Mijn schoonouders hebben ook nog een lapje grond om een mooie locatie waar we iets mee zouden kunnen doen. Dus wie weet in de toekomst...
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
Wij halen eigenlijk alleen nog maar buitenlanders binnen, omdat Japanse studenten niet te interesseren zijn voor een promotieplek. Op onze campus is meer dan 90% (?) van de promovendi van buitenlandse afkomst. Het gaat al snel om iets van 100 man/vrouw. Buitenlandse promovendi die hier op een beurs van de Japanse overheid komen studeren, moeten eerst de taal leren, en dan mogen ze pas aan hun promotie beginnen. Er leeft het idee dat de overheid dit proces bewust promoot, en scheutig is met beurzen, om zo getalenteerde buitenlandse studenten binnen te halen, en te houden. Als buitenlanders uiteindelijk besluiten om te blijven, dan spreken ze in ieder geval de taal.
Maar zo gemakkelijk is het natuurlijk allemaal niet, besluiten om hier te blijven. Je zit als buitenlander hoe dan ook in een isolement, en verder houdt 't financieel gezien niet echt over.
De eerste twee jaar waren hier financieel gezien ideaal, omdat ik geen belasting hoefde te betalen. Maar in het derde jaar moest dat dus wel, en het jaar daarna moest ik ook nog eens een belastingafdracht aan ons stadje doen. Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over. ... en als je besluit om te verhuizen naar een ander land, dan krijg je na belastingafdracht slechts de eerste 3 jaar aan pensioenpremie terug.
We weten wat we hier hebben, en dat is voor veel mensen een reden om de kat maar uit de boom te blijven kijken, maar ik kan me niet voorstellen dat er veel buitenlanders interesse hebben om hier langer te blijven wonen en werken. Ondanks dat het een prachtig land is.
Maar zo gemakkelijk is het natuurlijk allemaal niet, besluiten om hier te blijven. Je zit als buitenlander hoe dan ook in een isolement, en verder houdt 't financieel gezien niet echt over.
De eerste twee jaar waren hier financieel gezien ideaal, omdat ik geen belasting hoefde te betalen. Maar in het derde jaar moest dat dus wel, en het jaar daarna moest ik ook nog eens een belastingafdracht aan ons stadje doen. Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over. ... en als je besluit om te verhuizen naar een ander land, dan krijg je na belastingafdracht slechts de eerste 3 jaar aan pensioenpremie terug.
We weten wat we hier hebben, en dat is voor veel mensen een reden om de kat maar uit de boom te blijven kijken, maar ik kan me niet voorstellen dat er veel buitenlanders interesse hebben om hier langer te blijven wonen en werken. Ondanks dat het een prachtig land is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Eens...daarom gaan we er ook 1-2 maanden per jaar naar op vakantie. Dat is voorlopig even genoeg.quote:Op maandag 2 november 2015 14:54 schreef Lyrebird het volgende:
Ondanks dat het een prachtig land is.
Dat het langer duurt valt wel mee, ik werk zelf in de petrochemie en bij veel bedrijven in de chemie en petrochemie is het tegenwoordig uit veiligheidsoverweging verplicht om achteruit in te parkeren.quote:
En dat parkeren. Ja, het blijft grappig om te zien. Vooral omdat het zoveel langer duurt om achteruit in te parkeren.
Ik zie niemand treuzelen met parkeren, daar wen je snel aan
, ik doe het prive nu ook altijd 
Ik ben wel benieuwd naar je kosten van die verzekering. En ook wat je ervoor terug krijgt daar.quote:
Tel daarbij op dat de bijdragen voor de ziektekosten ieder jaar toenemen (idioot hoog), en je houdt eigenlijk geen cent meer over.
~ $500/maand.quote:
[..]
Ik ben wel benieuwd naar je kosten van die verzekering. En ook wat je ervoor terug krijgt daar.
Dat betaalde ik voorheen alleen voor mezelf, maar nu vrouw en kind bij mij op de polis staan, betaal ik hetzelfde bedrag per maand. Effectief betekent het wel dat we meer kwijt zijn, omdat deze verzekering veel minder dekt dan de verzekering die mijn echtgenote had toen ze nog student was.
Japan is een uitermate socialistisch land.
Wat krijgen we er voor terug? Eigenlijk niets. De bijbetaling die ik iedere keer kwijt ben, zou volgens mij de behandeling moeten kunnen dekken, maar schijnbaar gaat het om een bijbetaling van 20% van de echte behandelkosten.
Kolder natuurlijk, maar hier betalen de haves voor de have nots, en Japan heeft nogal wat gepensioneerden die niets inleggen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In de VS zijn dergelijke bedragen ook geen uitzondering en daar laten ze de havenots deels gewoon stikken...
ik vond het wel grappig om te zien dat mensen stuntelend achteruit uit de parkeer robot reden om vervolgens de auto te draaien op een grote draaischijf. gewoon recht achteruit was al een probleem. en dat met een auto formaat oude model mini en rondom zicht.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Dan valt het in NL nog wel mee. Al hebben we hier in de belastingen de WLZ bijdrage zitten natuurlijk.quote:
[..]
~ $500/maand.
Dat betaalde ik voorheen alleen voor mezelf, maar nu vrouw en kind bij mij op de polis staan, betaal ik hetzelfde bedrag per maand. Effectief betekent het wel dat we meer kwijt zijn, omdat deze verzekering veel minder dekt dan de verzekering die mijn echtgenote had toen ze nog student was.
Japan is een uitermate socialistisch land.
Wat krijgen we er voor terug? Eigenlijk niets. De bijbetaling die ik iedere keer kwijt ben, zou volgens mij de behandeling moeten kunnen dekken, maar schijnbaar gaat het om een bijbetaling van 20% van de echte behandelkosten.
Kolder natuurlijk, maar hier betalen de haves voor de have nots, en Japan heeft nogal wat gepensioneerden die niets inleggen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Japanners? Zou vreemd zijn.quote:
ik vond het wel grappig om te zien dat mensen stuntelend achteruit uit de parkeer robot reden om vervolgens de auto te draaien op een grote draaischijf. gewoon recht achteruit was al een probleem. en dat met een auto formaat oude model mini en rondom zicht.
Japanners zijn Zen masters in het parkeren. Ik kijk daar iedere keer met bewondering naar. In onze oude buurt waren de garages niet helemaal berekend op de wat grotere formaat auto's, en toch reden ze iedere avond hun auto in de garage, met aan een kant 5 cm ruimte, en aan de andere kant net genoeg ruimte om de deur open te doen en uit te stappen. Vanzelfsprekend ook nog eens achteruit (uitstappen en inparkeren).
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 03-11-2015 10:05:48 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
zowel in Tokyo als in Kyoto het nodige gestuntel gezien.quote:
[..]
Japanners? Zou vreemd zijn.
Japanners zijn Zen masters in het parkeren. Ik kijk daar iedere keer met bewondering naar. In onze oude buurt waren de garages niet helemaal berekend op de wat grotere formaat auto's, en toch reden ze iedere avond hun auto in de garage, met aan een kant 5 cm ruimte, en aan de andere kant net genoeg ruimte om de deur open te doen en uit te stappen. Vanzelfsprekend ook nog eens achteruit (uitstappen en inparkeren).
ook auto's in een parkeerplek bij een woning waar nog net een krant tussen paste.
ik krijg de uitspraak van Tokyo niet meer uit mijn kop. zeker de Engelse uitspraak in de metro. meteen overdreven lange ooooo op het einde.
Go away or i will replace you withe a very small shell script.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Der Gesunde weiß nicht, wie reich er ist.
If you torture the data long enough, it will confess to anything.
Wat een leuk topic!
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Spoilers!
Is prima joh. Japanse vrouwen gillen bij voorbaat al bij elk klein kadotje dat ze krijgen.quote:
Wat een leuk topic!
Ik heb een vraagje. Ik wil een kadootje kopen voor een zwangere Japanse vrouw. Is dat ok om tijdens de zwangerschap te doen?
Ik heb wel eens ergens opgevangen dat zoiets ongeluk zou brengen maar ik weet niet meer over welke nationaliteit dat ging.
Daar ben ik ook achter. Voor Sinterklaas dat we in Engeland vierden heb ik haar Jip en Jannekerompertjes gegeven.quote:
[..]
Is prima joh. Japanse vrouwen gillen bij voorbaat al bij elk klein kadotje dat ze krijgen.
Spoilers!
Constructies? Dat dachten ze ooit 40 jaar geleden ook in Zwitserland.quote:
....Maar met constructies dat ze er ook weer meteen uitgetrapt kunnen worden. ....
Nu hebben ze met 28 % immigranten het hoogste percentage "vreemde" bevolking van Europa.
Het topic is indertijd zo geboren, omdat ik niet in Tokyo woonde, en het leven buiten de grote stad iets anders in elkaar steekt dan het leven in Tokyo. Maar ondertussen staat het topic open voor alles en iedereen dat in Japan woont, of iedereen die geinteresseerd is in Japan.quote:
Fascinerend , maar waarom alleen buiten Tokio?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
In Japan zal het nog wel een tijdje zo blijven, dat Japanners de boventoon voeren. De taal, het schrift en de cultuur maken het niet gemakkelijk om onderdeel te worden van de Japanse samenleving. Uitermate plezierig land, maar de culturele bodem bestaat voor ons buitenlanders uit keiharde rots, waardoor het lastig is om hier wortels te schieten.quote:
[..]
Constructies? Dat dachten ze ooit 40 jaar geleden ook in Zwitserland.
Nu hebben ze met 28 % immigranten het hoogste percentage "vreemde" bevolking van Europa.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
