BNN: Over mijn lijk #15 Mark, Sanne, Max, Sylvia en Annemiek

Sowieso zal dat ventje de eerst komende jaren die kist nog niet voldoende weten te waarderen, daar is hij nog veel te jong voor. Maar als hij straks een tiener is en echt meer wil weten over zijn moeder lijkt zo'n kist me een hele waardevolle bezitting. Of als hij later zelf vader wordt.

Ik zat ook heel oppervlakkig te denken hoe mooi ik die kist zelf eigenlijk vind

Niet eens zozeer de buitenkant, maar al die lades en vakjes, prachtig.

Het is toch ontzettend waardevol dat zo'n jochie een herinneringsdoos heeft vol met 'tastbare herinneringen aan zijn moeder?

Anita Witzier heeft overigens ook een programma gepresenteerd waar gezinnen werden gevolgd waarvan de ouder ongeneeslijk ziek was en er ook een 'herinneringsdoos' gemaakt, en gevuld
werd voor hun meestal nog (jonge) kinderen.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 15:28 schreef Tha_Duck het volgende:

[..]

Zonder je te willen aanvallen: heb je een kind?

#zucht. Nee.

Er hebben wel eens vaker ouders met jonge kinderen in Over Mijn Lijk gezeten. Ik herinner me Margreet nog. En daarbij had ik dit gevoel totaal niet, die had ook nog oog voor de rest van haar familie.

quote:

Op vrijdag 7 november 2014 08:24 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Ze vertelde juist dat ze door haar ziekte als gezin veel intenser samen leefden in plaats van langs elkaar. Bovendien heb jij maar een fractie kunnen zien van wat er in die kist zit, en verder denk ik dat je zelf geen kinderen hebt? Anders zou je begrijpen dat, zeker voor een moeder, een kindje van deze leeftijd wat ze zeer binnenkort moet gaan missen het aller- allerbelangrijkste is voor haar op de hele wereld. Dit kindje staat VER boven haar man. En zo hoort het ook. Ik hou heel veel van mijn man en kinderen, maar eerst komen mijn kinderen, dan een hele tijd niets, en dan pas mijn man, en ver, heel ver daarna 'de rest'.

Ik denk overigens dat Maurits dat wél begrijpt.

Zeer aangrijpende aflevering. Heel naar om Mark zo slecht te zien.

Dit klinkt echt heel naar. Mag hopen dat het bij andere ouders iets meer in balans is.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 16:45 schreef fh101 het volgende:
Sowieso zal dat ventje de eerst komende jaren die kist nog niet voldoende weten te waarderen, daar is hij nog veel te jong voor. Maar als hij straks een tiener is en echt meer wil weten over zijn moeder lijkt zo'n kist me een hele waardevolle bezitting. Of als hij later zelf vader wordt.

Het ligt er denk ik ook aan of Maurits snel een nieuwe vrouw vind die de rol van moeder op haar kan nemen, dan verliest zoiets toch een heleboel waarde voor dat jongetje

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 16:45 schreef fh101 het volgende:
Sowieso zal dat ventje de eerst komende jaren die kist nog niet voldoende weten te waarderen, daar is hij nog veel te jong voor. Maar als hij straks een tiener is en echt meer wil weten over zijn moeder lijkt zo'n kist me een hele waardevolle bezitting. Of als hij later zelf vader wordt.

Eens. Lijkt me voor elke nabestaande waardevol. Ook voor haar man bijvoorbeeld.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 18:39 schreef Fascination het volgende:

[..]

Dit klinkt echt heel naar. Mag hopen dat het bij andere ouders iets meer in balans is.

Eens.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 17:58 schreef _Arual_ het volgende:

[..]

#zucht. Nee.

Er hebben wel eens vaker ouders met jonge kinderen in Over Mijn Lijk gezeten. Ik herinner me Margreet nog. En daarbij had ik dit gevoel totaal niet, die had ook nog oog voor de rest van haar familie.

Dat heeft Annemiek toch ook gewoon? Weekendjes/midweekjes weg met de hele familie om nog herinneringen te maken/ zoveel mogelijk tijd met elkaar door te kunnen brengen.
We zien toch maar een klein stukje? Ik kan me best voorstellen dat ze niet alles met heel tv-kijkend Nederland willen delen, sommige delen van je privé leven wil je gewoon voor jezelf houden.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 18:44 schreef opreis het volgende:

[..]

Het ligt er denk ik ook aan of Maurits snel een nieuwe vrouw vind die de rol van moeder op haar kan nemen, dan verliest zoiets toch een heleboel waarde voor dat jongetje

Ik zie niet in waarom een herinneringskist van/aan zijn moeder waarde zou verliezen wanneer zo`n mannetje opgevoed wordt door een andere vrouw. Het is toch zijn moeder. En juist als hij ouder is zal hij dat zich echt goed beseffen.

Ik zou willen dat ik wat meer herinneringen met/aan mijn vader had vastgelegd/gehad.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 19:29 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Ik zie niet in waarom een herinneringskist van/aan zijn moeder waarde zou verliezen wanneer zo`n mannetje opgevoed wordt door een andere vrouw. Het is toch zijn moeder. En juist als hij ouder is zal hij dat zich echt goed beseffen.

Ik zou willen dat ik wat meer herinneringen met/aan mijn vader had vastgelegd/gehad.

Het is niet dat het opeens compleet nutteloos wordt

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 19:29 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Ik zie niet in waarom een herinneringskist van/aan zijn moeder waarde zou verliezen wanneer zo`n mannetje opgevoed wordt door een andere vrouw. Het is toch zijn moeder. En juist als hij ouder is zal hij dat zich echt goed beseffen.

Ik zou willen dat ik wat meer herinneringen met/aan mijn vader had vastgelegd/gehad.

Eens. Ik was zelf 9 toen mijn moeder plotseling uit mijn leven werd weggerukt door kanker. Mijn vader vond al vrij snel een andere lieve vrouw, die me sindsdien heeft opgevoed. Ik zag en zie haar toch een beetje als mijn moeder. Ze zijn nu dan ook al 25 jaar samen. In de jaren na haar dood verdrong ik mijn moeder een beetje, mijn stiefmoeder had die rol immers op zich genomen.

Nu ik zelf drie kinderen heb, is de hang naar vroeger groter dan ooit. Mijn vader heeft de herinneringsdoos onlangs van zolder gehaald, ook omdat mijn zus uitgezaaide kanker heeft. Stukje bij beetje krijg ik meer info. Ik heb fotoalbums gezien, ik heb boekjes gekregen die ik destijds als zevenjarige voor haar heb geschreven. Ze zijn me erg dierbaar.

Het gemis van een moeder is groot, zeer groot. Mijn vader werkte zes dagen in de week, ook 's avonds. Hij heeft dus weinig van mijn jeugd meegekregen. Toen ik onlangs nog vragen had over mijn jongste zoon en wilde weten of ik ook zo was, kon mijn vader hier dan ook geen antwoord op geven. En zo loop je telkens weer tegen het feit aan dat je moeder er niet meer is...

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 18:39 schreef Fascination het volgende:

[..]

Dit klinkt echt heel naar. Mag hopen dat het bij andere ouders iets meer in balans is.

Elke moeder die anders beweert en haar partner op dezelfde hoogte stelt als haar kinderen liegt dat ze barst, of is een waardeloze moeder. Die zijn er natuurlijk ook.... Doe maar een 'Sophies choice' en kijk waar een echte moeder voor kiest. Haar man of haar kinderen. Annemiek is in mijn ogen een uitstekende moeder.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 21:29 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Elke moeder die anders beweert en haar partner op dezelfde hoogte stelt als haar kinderen liegt dat ze barst, of is een waardeloze moeder. Die zijn er natuurlijk ook.... Doe maar een 'Sophies choice' en kijk waar een echte moeder voor kiest. Haar man of haar kinderen. Annemiek is in mijn ogen een uitstekende moeder.

Liegt dat ze barst ja?
Ik denk sowieso niet in plaatsen als het om mijn man en kinderen gaat. Mijn kinderen zijn afhankelijk van mij, dus ze zullen veelal voorgaan. Maar als zij hun vleugels uitslaan blijven mijn man en ik over en moet het tussen ons ook nog goed zijn. Ik durf dus niet te stellen dat hij minder belangrijk is dan onze kinderen.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 21:29 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Elke moeder die anders beweert en haar partner op dezelfde hoogte stelt als haar kinderen liegt dat ze barst, of is een waardeloze moeder. Die zijn er natuurlijk ook.... Doe maar een 'Sophies choice' en kijk waar een echte moeder voor kiest. Haar man of haar kinderen. Annemiek is in mijn ogen een uitstekende moeder.

Volgens mij gaat het niet om het feit dat je man na je kinderen volgt, want dat zeggen moeders (bijna) altijd maar door het stukje "een hele tijd niks".... Dat klinkt imo erg naar.

Ik volg dit programma altijd en heb net de aflevering van donderdag gezien. Mooi, ingrijpend maar ik word er persoonlijk niet geëmotioneerd van.

Net als anderen heb ik de terugblik van Max gemist. Jammer. Ik hoop dat er aan het eind van het seizoen nog wel *iets* komt.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 21:29 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Elke moeder die anders beweert en haar partner op dezelfde hoogte stelt als haar kinderen liegt dat ze barst, of is een waardeloze moeder. Die zijn er natuurlijk ook.... Doe maar een 'Sophies choice' en kijk waar een echte moeder voor kiest. Haar man of haar kinderen. Annemiek is in mijn ogen een uitstekende moeder.

Nou, de meeste moeders met een gelukkig huwelijk in mijn omgeving spreken over een ander gevoel van liefde, maar zeker niet over een mindere liefde, laat staan het stuk over 'eerst kinderen, dan een hele poos niks en dan pas man'. Pfoe, wat lijkt me dat naar...

Sjonge jonge, wat een geneuk om het redelijk plastisch proberen uit te drukken van het verschil in gradaties van liefde voor man danwel kinderen. Echt weer des Fok!s om een belerend vingertje te wijzen, terwijl ik alleen maar aan wil geven heel goed te begrijpen dat Annemiek nu ernstig voorrang aan haar kind geeft. Voor mij niet meer dan logisch. Voor Maurits ongetwijfeld ook.

Zullen we het dan nu weer over belangrijke dingen hebben in plaats van te proberen mijn liefde voor man en kinderen te degraderen tot iets wat alleen jullie er van maken?? Dus graag ontopic. Ik weet zeker dat Maurits supertrots is op zijn vrouw om hún kind zoveel aandacht te geven nu. Ongetwijfeld een ongelooflijk zware taak, met haar vooruitzicht.

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 17:58 schreef _Arual_ het volgende:

[..]

#zucht. Nee.

Er hebben wel eens vaker ouders met jonge kinderen in Over Mijn Lijk gezeten. Ik herinner me Margreet nog. En daarbij had ik dit gevoel totaal niet, die had ook nog oog voor de rest van haar familie.

Dat laatste vind ik heel erg 'aanvallend' en beschuldigend bijna klinken naar haar toe. Wij krijgen maar zó weinig te zien, hoe kan je nou zeggen 'die had ook nog oog voor de rest van haar familie' op basis van wat wij zien? Wie weet gaat het 98% van de dag tussen haar en haar man én het kind en als de camera's er zijn veel over het kind omdat ze dat zo zelf wil.
Je kunt er wat mij betreft geen enkele conclusie aan verbinden. Je zag in de eerste aflevering ook dat ze met een hele grote groep familie een weekje/weekendje weg was, dat ze een feestje hielden voor familie en vrienden.

Bij Sanne heb ik trouwens steeds zo'n gevoel dat dat bijna overdreven vrolijke/positieve iets is dat ze ook heel erg voor haar ouders doet Zo'n sneu gevoel geeft me dat.

Oh wow ik heb nog niet gekeken, dacht dat Marc juist iets stabieler werd

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 22:58 schreef Greys het volgende:
Bij Sanne heb ik trouwens steeds zo'n gevoel dat dat bijna overdreven vrolijke/positieve iets is dat ze ook heel erg voor haar ouders doet Zo'n sneu gevoel geeft me dat.

Echt? Ik heb juist de indruk dat die er niets mee kunnen...

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 22:58 schreef Greys het volgende:
Bij Sanne heb ik trouwens steeds zo'n gevoel dat dat bijna overdreven vrolijke/positieve iets is dat ze ook heel erg voor haar ouders doet Zo'n sneu gevoel geeft me dat.

Ja, dat idee heb ik ook. Hele familie in een soort van ontkenning lijkt het wel, die ze voor elkaar in stand houden. Ik geef het je te doen, als ouder zijnde. Afschuwelijk gewoon!!

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 17:58 schreef _Arual_ het volgende:

[..]

#zucht. Nee.

Er hebben wel eens vaker ouders met jonge kinderen in Over Mijn Lijk gezeten. Ik herinner me Margreet nog. En daarbij had ik dit gevoel totaal niet, die had ook nog oog voor de rest van haar familie.

Hoef je niet te zuchten, beetje domme reactie. Ik vraag het serieus omdat ik weet wat het verschil is tussen wel een kind en geen kind. Toen ik nog geen papa was dacht ik hetzelfde als jij.

Als ik naar mijzelf kijk en ik zou in zo'n situatie komen dan verwacht ik ook niet dat ik mij heel druk zou maken over mijn vrouw. Die red zich wel en die vind wel iemand anders. Klinkt hard misschien, maar heeft misschien mede te maken met het feit dat mijn vrouw volwassen is en de kleine niet.

En bij Margreet draaide het ook vooral om haar en de kleine voor mijn gevoel

quote:

Op zaterdag 8 november 2014 23:58 schreef ElizabethR het volgende:

[..]

Ja, dat idee heb ik ook. Hele familie in een soort van ontkenning lijkt het wel, die ze voor elkaar in stand houden. Ik geef het je te doen, als ouder zijnde. Afschuwelijk gewoon!!

Iedereen pakt het op een andere manier op. Persoonlijk vind ik het ook te, maar wie ben ik om daarover te oordelen?

Ik vind eigenlijk een groot deel van de posts hier wel heel veroordelend naar de deelnemers en hun familie. Ik geloof niet dat ik als nabestaande zijnde blij zou worden van de discussies hier... Ik snap dat het een openbaar forum is waar iedereen zijn zegje kan en mag doen. Aan de andere kant is doodgaan een heel persoonlijk iets, wat iedereen op een andere manier doet en waar, in mijn ogen, geen goed of fout is. Dus er kan wel gezegd worden dat Sanne en haar familie naïef zijn, en Annemiek niet genoeg naar haar man kijkt, etc. Maar dit is hoe zij het gedaan hebben. Niet meer en niet minder. Daar komt nog eens bij dat wij lang niet alles zien, dus ook niet kunnen oordelen over dat wat we wel zien omdat dat slechts een deel van het geheel is.

In mijn ogen doen dit soort discussies ook een beetje af aan waar het programma voor staat, hoewel dat voor iedereen anders zal zijn. Ik zie het programma als een realiteits check: niemand kan garanderen dat je gezond blijft, en als je opeens ziek wordt net zoals de deelnemers, dan verandert je kijk op de wereld. Het is heel bijzonder dat deze 5 mensen ons een kijkje in hun wereld hebben gegeven. En het maakt mij er weer even van bewust dat ik sommige dingen niet eeuwig uit moet stellen.