Nee. Er wordt al jaren gelobbyd voor een stagevergoeding, maar afgezien van de CAO gezondheidscentra (waar een zeer klein deel van de huisartspraktijken onder valt) is er nog steeds geen sprake van een stagevergoedingquote:
Ik heb 6 jaar stufi gevangen, ik ben niet meer op de hoogte of jullie dat nu nog wel krijgen of niet. Met wellicht wat lenen prima te doen. Ik heb gedurende mijn coschappen nog steeds gemiddeld zo'n 8 uur per week gewerkt.quote:En zo niet, is dat niet heel erg lastig? Want het lijkt me niet dat je daarbij ook nog tijd hebt voor een bijbaan.
Ik kreeg gelukkig nog studiefinanciering. En vaak kun je niet direct beginnen met je coschappen en heb je dus nog enkele maanden over. Ik heb toen fulltime gewerkt (en ook tijdens de bachelor) en met dat geld ben ik de coschappen wel doorgekomen.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 19:03 schreef Poemgirl het volgende:
Hoi, ik hoop in september ook te beginnen aan de opleiding GNK (eerst de selectie doorkomen...). Ik vroeg me wel iets af: krijg je betaald als coassistent? En zo niet, is dat niet heel erg lastig? Want het lijkt me niet dat je daarbij ook nog tijd hebt voor een bijbaan.
quote:Op vrijdag 16 januari 2015 19:03 schreef Poemgirl het volgende:
Hoi, ik hoop in september ook te beginnen aan de opleiding GNK (eerst de selectie doorkomen...). Ik vroeg me wel iets af: krijg je betaald als coassistent? En zo niet, is dat niet heel erg lastig? Want het lijkt me niet dat je daarbij ook nog tijd hebt voor een bijbaan.
Dit, ik heb tijdens m'n bachelor, eerste jaar master en in m'n wachttijd ook behoorlijk wat gewerkt. Ik werk nu niet meer naast m'n coschappen, zoals dotkoen wel deed.quote:Op vrijdag 16 januari 2015 19:37 schreef June. het volgende:
[..]
Ik kreeg gelukkig nog studiefinanciering. En vaak kun je niet direct beginnen met je coschappen en heb je dus nog enkele maanden over. Ik heb toen fulltime gewerkt (en ook tijdens de bachelor) en met dat geld ben ik de coschappen wel doorgekomen.
Utrechtquote:Op zaterdag 17 januari 2015 15:42 schreef christiman het volgende:
[..]
[..]
Dit, ik heb tijdens m'n bachelor, eerste jaar master en in m'n wachttijd ook behoorlijk wat gewerkt. Ik werk nu niet meer naast m'n coschappen, zoals dotkoen wel deed.
Uit interesse: waar wil je gaan studeren?
Hoe het helemaal exact zit kan ik niet vertellen als een student HBO-V, maar ik dacht dat een normocytaire anemie altijd leidde tot een microcytair bloedbeeld als er niet wordt ingegrepen.quote:Op zaterdag 24 januari 2015 15:58 schreef christiman het volgende:
"Elke anemie begint normocytair en wordt pas -afhankelijk van de oorzak- micro- dan wel macrocytair"
In principe leidt een ferriprieve anemie toch altijd tot een microcytair bloedbeeld?
Hoe denken jullie daarover/hoe zit dat nu precies?
quote:Op dinsdag 27 januari 2015 19:13 schreef DDM het volgende:
We hebben te maken met het Mean Corpuscular Volume met een normaalwaarde die loopt van 80-100 fL. Het gaat hier puur om het gemiddelde volume van een erytrocyt. Stel je voor dat er een afwijking ontstaat die zal leiden tot een macrocytair bloedbeeld. Dan zullen geleidelijk alle bestaande ery's vervangen worden door macrocytaire ery's. Maar in het begin is er dus een mengbeeld waarbij het gemiddelde van de normale ery's en de macrocytaire ery's het MCV zullen bepalen. Deze kan nog altijd binnen de normaalwaarde liggen. Stel dat iemand een MCV heeft van 81. Er vormen zich macrocytaire ery's die langzaam aan het MCV zullen doen laten stijgen tot richting de 100 fL. Er zal dan nog steeds een normocytaire status worden afgegeven. Het is goed om te realiseren dat er natuurlijk een verschil bestaat tussen een MCV berekent door een machine en een MCV die puur met het oog wordt waargenomen door een microscoop. Bij laatstgenoemde valt natuurlijk het mengbeeld direct op. Om niet in zo een valkuil te vallen is ook nog het RDW (red cell distribution width) beschikbaar en deze moet je altijd te samen met het MCV interpreteren.
Er zijn nog twee voorbeelden die je ook nog wat beter inzicht zullen geven:
Chronisch bloedverlies zal in eerste instante leiden tot het ontwikkelen van een normocytair beeld. Er zal pas een ferriprieve anemie ontstaan op het moment dat het lichaam het ijzer gaat missen wat normaliter beschikbaar blijft in de kringloop.
Acuut bloedverlies door bijvoorbeeld een trauma zal in eerste instantie helemaal niet leiden tot een anemie aangezien je evenveel mmol als liters verliest. Zonder verdere behandeling zal dit leiden tot een normocytair beeld, om vervolgens over te slaan in een microcytair beeld. Dit voorbeeld is natuurlijk fictief.
Het gaat er om dat je goed begrijpt wat alle begrippen precies inhouden en wat er nou precies gemeten wordt.
Dankjewel! Toch is het me nog niet helemaal duidelijk.quote:Op donderdag 12 februari 2015 19:51 schreef Kassaa het volgende:
Eiwitten zorgen niet voor osmotische druk, wel voor oncotische druk. Osmotische druk, het gevolg van concentraties van wel semipermeabele stoffen (elektrolyten) is primair verantwoordelijk voor het circulatoir volume. Dit zijn vaak twee tegengestelde krachten.
Juist bij eiwitverlies uit de circulatie zal er vocht UIT de circulatie treden, waardoor je oedeem kan ontwikkelen.
Je nieren doen hun best om geperfundeerd te blijven, en bij chronische nierinsufficiëntie zijn er meerdere problemen die dit verhinderen. Er is vaak ischemische schade aan nefronen waardoor het RAAS-systeem geactiveerd zal worden, met als gevolg daarvan vaatconstrictie en natriumretentie. Bij volume-overload zijn de nieren in het geval van chronische nierinsufficiëntie minder goed in staat tot uitscheiding (en daarmee ook volume) van natrium.
Dat dacht ik ook, daarom vond ik het zo raar dat bijvoorbeeld die druk in het kapsel van Bowman 0 was omdat alleen de eiwitten meedoen.quote:Op donderdag 12 februari 2015 20:55 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Oncotische druk is toch gewoon een andere benaming voor colloïd-osmotische druk (en dus wel degelijk osmotische druk)?
Bij veel nierziekten is er een verstoring van de NaCl balans. Bij bijna elke nierziekte heeft de nier moeite met het uitscheiden van natrium. En daarom gaat ook bijna elke nierziekte gepaard met hypertensie. Bij een nefrotisch syndroom is er daarnaast ook sprake van een compensatiemechanisme omdat er een afwijking ontstaat in de volumehuishouding die direct het gevolg is van het eiwitverlies.quote:Op donderdag 12 februari 2015 15:16 schreef BeyondTheGreen het volgende:
Kan iemand mij wat uitleggen over de nieren? Ik vind het echt enorm verwarrend. Als je bijvoorbeeld een chronische nierziekte hebt, verlies je eiwit. Waarom heb je alsnog een hoge bloeddruk en een lage gfr? Je verlies toch eiwit waardoor de osmotische aantrekking van het bloed daalt?
Als tweede: alleen de eiwitten veroorzaken osmotische druk. Daarom is de osmotische druk in het kapsel van bowman 0. Dat zeggen de leerboeken. Als dat zo is, waarom veroorzaakt meer natriumretentie dan een hogere bloeddruk?
Dit is zo vaag allemaal...
Het is te hopen.quote:Op vrijdag 13 februari 2015 12:30 schreef Merel1808 het volgende:
Dat is toch sowieso gigantisch overdreven of zelfs niet waar?
Duidelijker dan dit kan ik het niet krijgen. Heel erg bedankt!quote:Op vrijdag 13 februari 2015 16:02 schreef DDM het volgende:
[..]
Bij veel nierziekten is er een verstoring van de NaCl balans. Bij bijna elke nierziekte heeft de nier moeite met het uitscheiden van natrium. En daarom gaat ook bijna elke nierziekte gepaard met hypertensie. Bij een nefrotisch syndroom is er daarnaast ook sprake van een compensatiemechanisme omdat er een afwijking ontstaat in de volumehuishouding die direct het gevolg is van het eiwitverlies.
Verder wat algemene opmerkingen: natrium bepaalt de verdeling van het water in het lichaam. Zonder natrium zou het water gewoon het lichaam uitlopen. Waar natrium is, is water. Dus bij de regulatie van natrium, regel je ook de waterhuishouding. Andersom is ook waar. Volumehuishouding vs osmolaliteithuishouding. Daarnaast is het zo dat eiwitten en natrium inherent zijn aan elkaar. Waarom? Omdat eiwitten negatief geladen zijn en houden derhalve alle kationen bij zich. Natrium speelt daarom wel degelijk een rol in de osmotische druk. En dat is ook wel logisch, want als we het over osmose hebben, hebben we het over het aantal deeltjes en niet over de grootte van de stof. Eiwitten zijn misschien wel groot, maar verder kunnen ze op zichzelf weinig bijdragen omdat het aantal niet groot genoeg is.
Heb je nog een interessante casus gezien op je afdeling?quote:Op maandag 16 februari 2015 13:30 schreef MaxC het volgende:
Iemand die nog een leuk onderwerp weet voor een presentatie bij de Interne Geneeskunde?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |