Stuitligging

Ik heb iig ervaring met een versie (na plotseling draaien bij 40w4d).
Moeiteloos en pijnloos Ik bleef alleen wat naar door de gegeven medicatie om de baarmoeder te ontspannen.

Succes met de beslissing ! Welke keuze je ook maakt, het is goed zolang je er zelf achter staat

Geen persoonlijke ervaring, maar wel als zodanig in de familie waarbij 4 gevallen van stuitligging zijn voorgekomen.

De eerste 2 zijn uiteindelijk via de 'normale' weg gekomen, de moeder koos daar in beide gevallen voor een normale bevalling en wilde bewust geen draaipogingen. Bij de 1 kwam het kontje eerst en bij de ander een beentje. Beiden bevallingen zijn door goede begeleiding zonder complicaties verlopen.

De andere is geboren met een keizersnede, het kindje is daar wel gedraaid, maar vond de stuitligging toch wel erg fijn dus deze draaide weer terug in oude positie. De moeder koos in dit geval voor een keizersnee, omdat ze een vaginale bevalling niet aandurfde.

De 4e wordt kan 1 dezer dagen geboren worden (hoera een neefje voor mij erbij)! het kindje wordt gehaald met een geplande keizersnee, omdat bij echo's is geconstateerd dat het mannetje aan de grote kant is en de artsen een normale bevalling te riskant vinden!

Mijn zoon heeft lang in stuit gelegen, met 36+3 zou de verloskundige proberen hem te draaien (haptonomisch), en als dat niet zou lukken zou ik met 36+5 een versie laten doen bij de gynaecoloog. In de week voorafgaand aan dit alles elke avond 10 minuten op handen en knieën gaan zitten, en de dag voor de afspraak bij de verloskundige voelde ik dat hij goed lag. Ik heb van het draaien (spontaan dus!) niets gemerkt, waarschijnlijk is dit rond 36+2 gebeurd. Het kan dus wel!

Owja, ik heb ook nog een homeopathisch middeltje gebruikt op aanraden van de verloskundige. Ik heb daar niets mee, maar in dit geval wilde ik alles proberen. Ik ben er van overtuigd dat het op all fours zitten het draaien heeft opgewekt.

Het was/is trouwens mijn eerste kind, ik was dus nog niet helemaal uitgelubberd dus ook dan is er zo laat nog ruimte om te draaien.

Bij kleurdoos is haar kind nog tijdens de bevalling gedraaid, spontaan

Disclaimer, mijn eigen ervaring vervangt nooit een medisch advies bla bla...

Mijn oma, mijn moeder, ik en Draak zijn stuitekindjes.

Bij 34 weken werd de onvolkome stuitligging geconstateerd bij de gyn, met 35 weken een uitwendige versiepoging gedaan in het zkh, maar helaas lag ze toen al te diep ingedaald om haar over mijn bekkenkam te lichten.
Verder geen alternatieve pogingen gedaan om haar te laten keren, ik had er wel vertrouwen in dat ik haar in een stuit ook vaginaal kon laten komen, omdat zowel mijn overgrootmoeder, oma en mijn moeder dit gedaan hadden en de gyn gaf aan hier het volste vertrouwen in te hebben omdat Draak ook nog eens kleintje zou zijn.

Helaas dacht de assistent gyn bij 37+6 dat Draak te weinig vruchtwater had waardoor ze bij 38+0 alsnog met een ks gehaald is.


Het meest recente stuitekindjesverhaal is dat van Chanty geloof ik. Zij heeft geloof ik nog moxatherapie gedaan? Ik denk dat zij je wel wat verder op weg zou kunnen helpen met de ervaring rondom alternatieve therapieën.

[ Bericht 0% gewijzigd door NotTheSame op 14-10-2014 08:48:18 ]

Ken je deze website al? Best de moeite waard!
http://spinningbabies.com/baby-positions/breech-bottoms-up

En dan heb je ook natuurlijk nog officiële informatie over hoe het in Nederland werkt vanuit de beroepsgroep verloskundigen: http://www.deverloskundig(...)na/173/stuitligging/

Edit: en Chanty heeft vrij recent nog ervaring met een stuiterbaby.

Mijn eerste heeft altijd met dr hoofdje naar boven gelegen. Wij hebben uiteindelijk besloten geen draaipoging te doen, de gyn was het ermee eens.
De reden waarom ik een draaipoging niet zag zitten is A omdat er toch risico's aan vast lijken te zitten voor de baby en het B vaak niet eens lukt

Aangezien ik een stuitbevalling niet zag zitten hebben we toen ook direct voor een keizersnee gekozen.

Alles is heel goed gegaan en ben nog steeds blij met mijn keus

Hier de oudste ook de hele zwangerschap in stuit. Wel een draaipoging gedaan en ik vond dat eerlijk gezegd behoorlijk pijnlijk. Ze hebben het bijna een uur geprobeerd maar kregen hem niet verder dan dwars, het laatste stukje wilde hij niet.

Daarna gekozen voor een geplande ks omdat ik net als bla een stuitbevalling niet zag zitten. Dat is allemaal prima verlopen gelukkig.

Ik kan me herinneren dat ik toen (2012) ook in een stuittopic heb gepost wat al langer open was, maar kan die zo niet vinden. Jammer want daar stonden nog wat meer ervaringen in.

Mijn eerste lag in stuit tot 36 weken en is toen alsnog gedraaid (de dag dat de verloskundige me zou doorverwijzen voor een versie).

Ik heb moxatherapie gedaan vanaf 34 weken en inderdaad op handen en knieën extra ruimte om te draaien enzo. In het kader van baat het niet dan schaadt het niet. Moxa was trouwens maar 1 behandeling bij een therapeut met uitleg die me daarna de sticks mee gaf (verkocht) om het thuis te herhalen en het werd ook nog helemaal vergoed.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2014 09:20 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
Mijn eerste heeft altijd met dr hoofdje naar boven gelegen. Wij hebben uiteindelijk besloten geen draaipoging te doen, de gyn was het ermee eens.
De reden waarom ik een draaipoging niet zag zitten is A omdat er toch risico's aan vast lijken te zitten voor de baby en het B vaak niet eens lukt

Aangezien ik een stuitbevalling niet zag zitten hebben we toen ook direct voor een keizersnee gekozen.

Alles is heel goed gegaan en ben nog steeds blij met mijn keus

B hangt natuurlijk van je perceptie af. Overall is er landelijk een 50% kans op het slagen van de versie, dus net zo vaak wel als niet. Maar veel is afhankelijk van factoren. In het ziekenhuis waar ik werk bestaat een slagingspercentage van dik 60%. Van horen zeggen werkt er in het Slotervaart in A'dam een versiekundige die nog veel hoger scoort.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2014 09:59 schreef WupWup het volgende:
[..]
B hangt natuurlijk van je perceptie af. Overall is er landelijk een 50% kans op het slagen van de versie, dus net zo vaak wel als niet. Maar veel is afhankelijk van factoren. In het ziekenhuis waar ik werk bestaat een slagingspercentage van dik 60%. Van horen zeggen werkt er in het Slotervaart in A'dam een versiekundige die nog veel hoger scoort.

ja dat klopt, maar 50/60% kans van slagen tegen een risico wat de baby loopt....nee dan vindt ik dat percentage niet hoog genoeg

In Eindhoven in het Catharinaziekenhuis zou het slagingspercentage ook hoger zijn.

Ik vond de versiepoging overigens ook behoorlijk pijnlijk. Ik heb toen geloof ik nog net niet het ijzer van het ziekenhuisbed krom geknepen.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2014 10:09 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

[..]

ja dat klopt, maar 50/60% kans van slagen tegen een risico wat de baby loopt....nee dan vindt ik dat percentage niet hoog genoeg

Dat bedoel ik met perceptie. Voor jou is dat niet hoog genoeg, voor een ander wel. Persoonlijk zou ik wel een versiepoging aangaan, net als een vaginale stuitbevalling. Maar dat is voor iedereen anders en dat maakt de keuze heel persoonlijk

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2014 10:50 schreef WupWup het volgende:
[..]
Dat bedoel ik met perceptie. Voor jou is dat niet hoog genoeg, voor een ander wel. Persoonlijk zou ik wel een versiepoging aangaan, net als een vaginale stuitbevalling. Maar dat is voor iedereen anders en dat maakt de keuze heel persoonlijk

ja natuurlijk is zo'n keuze heel persoonlijk, maar daar werd toch ook de insteek dit topic?

Mijn L. is een stuitkindje, vanaf 28 weken lag ze in stuit en is niet meer gedraaid. Ik heb een halve baarmoeder en daar komt een stuitligging meer voor, vanwege de vorm en de beperktere ruimte.

Er is nog een een versie gedaan, dit was volkomen pijnloos, maar niet succesvol. Ik zou dat de volgende keer niet meer laten doen,omdat nadien de hartslag flink dipte.

Ik heb moxatherapie gedaan, een aantal weken volgehouden, het alternatieve is overigens ook niet mijn ding en het was ook tevergeefs. Op zich een vrij onschuldige methode. (voor de liefhebber heb ik nog moxa)

Heel bewust gekozen voor een vaginale stuitbevalling. Vanwege de drang om het zelf te doen, maar ook zeker vanwege de impact en risico's voor mezelf (ook ivm halve baarmoeder).
Ik heb een hele fijne bevalling gehad,kijk er heel goed op terug. Het is op het einde is het even spannend geweest met een armpje naast het hoofd, maar alles is goedgekomen
Ik zou het morgen zo weer doen!

Onze dochter lag ook in onvolkomen stuit. Verloskundige (die vroeger zelf versies uitvoerde) gaf ons een goede kans bij een versie. Deze dus ook maar laten doen met 35 weken en 4 dagen. Ging pijnloos en heel snel! Binnen tien minuten was het gedaan! Heb verder geen medicatie of wat dan ook gekregen voor de versie. Wel de hele dag nog gevoel van flinke spierpijn gehad maar dat had ik er graag voor over.

Had me eigenlijk al helemaal voorbereid op een stuit bevalling maar dat hoeft nu dus niet meer. Moet wel worden ingeleid als ze er met 40 weken (vrijdag) nog niet is ivm verhoogde bloedsuiker een paar maanden geleden. Daar zie ik meer tegen op dan tegen de versie/eventuele stuit bevalling.

Succes Helio! Draait je eigen verloskundige of moet je ergens anders heen?

Lola lag ook in stuit, de versie vond ik erg pijnlijk en haalde niks uit...
Weet niet of ik het een volgende keer weer zou doen. Uiteindelijk is het een keizersnede geworden omdat ze volgens de echo's vrij groot was ( achteraf was ze 47 cm ).
Zelf heb ik helemaal niet de drang om zo nodig natuurlijk te moeten bevallen, misschien keek ik daarom ook helemaal niet op tegen de keizersnede.

Hopelijk lukt bij jou de versie wel

Tof! Goed nieuws
Heb nog aan je gedacht vandaag

Wat fijn! En nu lekker blijven liggen, kleintje!