Cayok & Chester, Diesel & Pepe, en Blackie

quote:

Op donderdag 31 december 2015 20:04 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Kunnen de heren gezellig samen het geknal uitzitten.
Als Cayok nog buiten zit zal hij vast wel snel naar binnen komen als het hem te gortig wordt toch ? Kan ook best dat hij al binnen ergens op een rare plek zit. Met katten weet je t maar nooit, altijd weer vinden ze nieuwe * onmogelijke * verstop plekjes.

Gelukkig bleek Cayok binnen, hij zat met de andere heren onder de bank, maar helemaal achteraan; dat kleine zwarte beest was in het halfdonker onzichtbaar achter de reuzen.

Hij raakte zojuist wel zo erg in paniek dat hij probeerde de kattenluikjes open te graven. Dat klinkt dom, maar de jongens hebben de reflex om naar buiten te vluchten als ze binnen schrikken, en omgekeerd; zelfs als de reden van de schrik binnenshuis van buiten kwam.

Blackie was zojuist ook aan het bedelen om naar buiten te gaan, maar het is hier soms een kwartiertje doodstil, waarna er plotseling iets zwaars afgaat, dus ik neem het risico niet. Geen van deze 5 heeft de rust die wijlen mijn Burmees Julius had : "knalllen hebben niets met mij te maken, dus die negeer ik"; die liet ik op oudejaars-avond om half 10 nog een rondje maken.

Arme Cayok. Toen het na twaalven echt losbarstte, probeerde hij weer via beide kattenluiken beneden het huis te ontvluchten. Toen dat mislukte, ging hij weer naar de overloop van de eerste verdieping, en ging daar klagelijk zitten mauwen. Mijn broer, die langs was gekomen, en ik zijn toen maar een minuut of twintig gaan zitten, pratend en ondertussen het arme dier aanhalend, wat hem wel kalmeerde. Toen het ergste knalwerk over was zijn we weer naar beneden gegaan.

Toen we al naar bed waren, ergens rond 5 uur, begon hij weer te mauwen, toen ben ik er nog even uitgegaan om hem weer tot rust te brengen. Merkwaardig, want de vorige twee jaarwisselingen was hij een van de rustiger beestjes, en hij heeft deze oudjaarsdag overdag grotendeels in het kozijn op zolder doorgebracht, zonder te reageren op het geknal dat toen ook al regelmatig optrad.

Met Blackie hadden we ook een merkwaardig effect. Ze heeft de hele avond geprobeerd ons te overtuigen haar naar buiten te laten, en rond half 2 dacht ik wel dat het veilig was. Ik liep even mee naar buiten, maar er knalde toch nog wat, en er stonden nog wat buren in groepjes buiten, dus ik heb mijn broer haar laten oppakken en we hebben haar weer ingesloten. Om 3 uur was het echt rustig genoeg, dus toen ging de deur weer open ... en mevrouw had absoluut geen interesse in de buitenwereld. Pas na 5 uur is ze in ieder geval naar beneden gegaan, ik neem aan dat ze toen naar buiten ging.

Toen ik vanochtend wakker werd, hing ze al weer rond, en ging een tijdje op mijn nachtkastje zitten. Na het ontbijt ging ze wel naar buiten, maar ondertussen ligt ze weer in een hoekje op zolder.

[ Bericht 7% gewijzigd door mvdejong op 01-01-2016 13:58:20 ]

quote:

Op woensdag 6 januari 2016 15:08 schreef deedeetee het volgende:
En gaat alles weer zijn gewone gangentje alsof het nooit geknald heeft ?

Ja, alles en iedereen is weer ontspannen.

Blackie slaapt nu veel in de zolderkamer, en tot mijn genoegen ligt ze daar nu ook regelmatig overdag : dan kom ik thuis en komt ze de trap af stommelen. Onlangs lag ze ook 's avonds boven, maar kwam naar beneden toen ik naar bed ging om zich op mijn voeteneinde te nestelen; vertederend. En afgelopen weekeinde trof ik haar 's ochtends aan op het uiterste puntje van mijn bed, terwijl Chester, waar ze het momenteel toch niet echt mee kan vinden, op de reserve-deken in het rek aan het voeteneinde lag, op een half metertje afstand. Ze heeft momenten dat ze zich heel relaxed kan opstellen; en dan die andere momenten ... .

"Speciaal" eten (zachtvoer, snoepjes, vleeswaar) wil ze soms in het halletje hebben, en soms komt ze het gewoon middenin de groep nuttigen, dat blijft onvoorspelbaar.

En een kleine ontwikkeling in Cayok : ik mag hem nu ook vaak met 2 handen tegelijk aanhalen, voorheen rende hij dan direct weg omdat het teveel leek op een poging om hem op te pakken. En dat terwijl ik hem met nieuwjaar echt opgepakt heb : ik heb hem naar de huiskamer gebracht en de deur van de vaste kast op een kier gezet, dat vindt hij vaak een veilige (donkere) plek; maar hij vloog weer terug naar de overloop op de eerste verdieping, om daar te gaan zitten mauwen. Het oppakken en dragen lukte wel zonder dat ik daarna de verbanddoos nodig had. Niet dat hij dat nu leuk vond, ik denk dat het niet meer uitmaakte bij alle angst die avond.

[ Bericht 7% gewijzigd door mvdejong op 06-01-2016 22:09:10 ]

Diesel had de laatste paar maanden de gewoonte om een tijdje met zijn voorpoten en borst op mijn bovenbenen te liggen voor wat krabbelwerk, maar daarna elders op de bank te gaan slapen. Deze week is hij al twee keer op mij in slaap gevallen. En hij komt ook af en toe met wat meer pootjes op me staan, maar hij komt er nog niet aan toe om met alle vier pootjes op me te liggen

En hij heeft af en toe gezelschap nodig :


[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:08:12 ]

Maar weer eens even wat updates.

Eerst het mindere. Blackie heeft nu definitief genoeg van het mannenvolk, en woont nu permanent op zolder. Ze heeft nu ook ruzie gekregen met Chester, die in het begin degene was waarmee ze het best kon omgaan, omdat hij zich heel timide opstelde, maar er ontstond toch een probleem. Chester heeft wat problemen met zijn ademhaling, soms ligt hij verschrikkelijk te rochelen (de dierenarts kon niets vinden), en mogelijk is zijn reuk-vermogen ook wat minder. Nou hadden alle jongens wel eens de neiging om, als Blackie zat te eten, voorzichtig aan haar te snuffelen, wat ze niet altijd leuk vond, maar tolereerde. Chester begon echter de neiging te ontwikkelen om bruutweg zijn neusje tussen haar billetjes te rammen, wat gezien haar achtergrond natuurlijk een woeste reactie uitlokte. Uiteindelijk kreeg Chester bij elke toenadering harde tikken, en daardoor ging hij zich weer bedreigd voelen, en vloog haar aan als hij ergens lag en zij ook maar binnen iets van anderhalve meter kwam. Blijkbaar voelt ze zich nu helemaal niet veilig meer in de huiskamer, en heeft definitief haar toevlucht boven gezocht. Ze komt nog steeds wel binnen als het koud en/of nat wordt, dus ik maak me verder geen zorgen.

Dit weekeinde zat ze buiten toen ik boodschappen ging doen, en liep met me op tot aan de grens van haar territorium. Op de terugweg zat ze me op te wachten, en liep weer mee, zelfs naar binnen, en wilde in de huiskamer op de bank springen. Dat was natuurlijk een positief teken, maar helaas is dat momenteel de vaste slaapplaats van Cayok, dus ze liep teleurgesteld weer de deur uit.

Leuker is dat ik na bijna 3 jaar nog steeds kleine veranderingen meemaak in de beide Limburgertjes.

Cayok vertrouwt me steeds meer, hij komt heel vaak kroelen, en slaapt ook weer vaak naast me op de bank, hoewel niet meer tegen me aan. Twee weken geleden had hij een teek in zijn nek, en hij vond het niet leuk als ik daaraan zat, en toen ik dat beest op een gegeven moment toch goed te pakken had en lostrok, liep Cayok direct weg. Deze week had hij een teek achter zijn oor, en hij had er geen problemen mee toen ik eerst even voelde hoe dat ding zat, en vervolgens rustig vastpakte en lostrok (samen met een plukje haar, dat is op die plek niet te vermijden), hij bleef gewoon staan om verder aangehaald te worden.

En Chester lijkt ook heel voorzichtig weer wat meer naar me toe te trekken. De afgelopen maanden kwam het steeds vaker voor dat hij 's ochtends mijn slaapkamer binnenkwam en via mijn bed in het rek aan het voeteneinde van mijn bed ging slapen. Ik vatte dat toch op als het opzoeken van mijn gezelschap als hij na zijn nachtelijke omzwervingen geen van zijn maatjes in de huiskamer aantrof. Vanochtend maakte hij het nog bonter, in plaats van in het rek te gaan liggen kroop hij tegen mijn benen aan.

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 14:12 schreef Duderinnetje het volgende:
Wat sneu voor Blackie. wil je de groep nog wel bijeenhouden zo, of zou ze beter af zijn elders?

Als ik een baasje voor haar zou vinden die ik net zo zou vertrouwen als mezelf, dan zou ik haar laten gaan (en een andere poes in huis nemen). Maar ik zou haar erg missen, want ze zoekt nog steeds mijn gezelschap op, en er vinden geen echte gevechten plaats. Ze slaapt nog steeds een groot deel van de dag binnen.

Ik moest een paar weken geleden bij 2 mensen in de flat tegenover mijn huis zijn, en liep die kant op, waarbij alle 5 interesse toonden om mee te lopen. Toen ik op de galerij van de 1e verdieping met iemand stond te praten, hoorde ik klagelijk gemauw : Blackie en de broertjes stonden vlak bij de flat, en waren van slag omdat ze me wel hoorden maar niet zagen. Toen ik weer beneden was had ik vrij snel alle 5 om me heen hangen. Ze mijdt dus buiten de groep niet echt, dus we gaan kijken wat in het voorjaar de wandelingetjes naar de singel weer opleveren.

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 16:35 schreef PeuRac het volgende:
Uit het volgen van je topic reeks(en) heb ik door dat je heel veel weet van katten en hun gedrag, maar heb je wel eens overwogen om een specialist/professional te raadplegen? Bij bijvoorbeeld asielen maken ze dit vaker mee en werken (soms?) socialisatie specialisten.

Ik vind de situatie zo sneu.

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 20:46 schreef Teslynd het volgende:

[..]

Ik denk dat het nieuwste probleem vooral bij Chester ligt, die wel erg lomp geworden is nu het ruiken niet meer vanzelf gaat. Blackie verhuizen wordt lastig. Het moet ver genoeg weg zijn om elkaar niet tegen te komen. Dat maakt het al lastiger om goede toekomstige baasjes tegen te komen.

Misschien toch een dierenfluisteraar proberen of wat denk je van reiki gaan leren?

Als er echte problemen waren, dan zou ik nog wel gaan zoeken, maar er heerst geen grote spanning. Blackie vindt nog steeds dat het haar huis is, ze heeft altijd goed eten en drinken ter beschikking (ook op zolder en buiten), ze heeft een warme en veilige slaapplaats, en een baasje waar ze toch graag contact mee heeft.

Dat ze vaak lang buiten is, dat heeft ze vroeger ook meegemaakt bij haar eerste huis, waar geen kattenluiken waren. Als de toenmalige baas naar zijn werk of zijn bed ging, moesten alle beesten besluiten waar ze de komende 8 uur doorbrachten. Nu kan Blackie altijd naar binnen, en dat doet ze ook, zelfs als ze soms een huiskamer vol katten moet "trotseren" om bij de trap naar boven te komen.

Ik ga in ieder geval afwachten wat het voorjaar brengt, als ik weer naar de singel loop, mogelijk brengt dat weer wat meer onderling vertrouwen. Ze heeft al laten merken dat ze graag met me oploopt, en dat de aanwezigheid van de rest haar daarvan niet weerhoudt.

Overigens zou Blackie niet ver hoeven te verhuizen als het gebeurt, buiten is er weinig afstand nodig om iedereen tevreden te houden, ze hangt heel vaak rond het huis. Het is altijd al zo geweest dat de onderlinge verhoudingen binnen en buiten heel erg verschilden : zo kon Blackie aanvankelijk buiten Cayok wegjagen, maar kreeg zij binnen klop als ze iets probeerde.

Als Blackie op zolder ligt, gaat ze momenteel vaak in het kozijn liggen, terwijl ze aanvankelijk veel op een stoel lag. Dat is opmerkelijk, en geruststellend, want de deken in het kozijn ruikt toch behoorlijk naar de jongens. De geur lijkt geen probleem meer voor haar te zijn, vermoedelijk draagt ze nu zoveel van de geur van de hele groep mee dat ze het verschil niet echt meer ruikt.

En zojuist nog even een interessante confrontatie gehad. Ik zit ziek thuis, en was even achter de computer gekropen. Na een tijdje kwam Blackie binnen, en dook weer voor de rest van de dag het kozijn in. 5 minuten later kwam ook Diesel naar boven, en sprong op het bureau voor een uitgebreide krabbel. Dat leverde een hoop gejengel van mevrouw op, en soms geblaas, wat beantwoord werd door gefrustreerd gemekker van Diesel. Diesel wilde eigenlijk op de schapenvacht op mijn bureau gaan liggen, maar mijn grote leider liet blijken hoe wijs hij is, en ging ernaast liggen, met zijn kop op de rand. Daardoor lag hij iets van 40 cm van Blackie af, i.p.v. 30 cm, en dat decimetertje verschil was net voldoende om haar tot rust te laten komen, en al vrij snel draaide ze zich om, met haar ruggetje naar de grote bedreiging. En er was rust en vrede op zolder.

Update : Diesel is nou toch op het schapenvachtje gekropen, Blackie heeft het niet eens door.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 23-02-2016 19:41:01 ]

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 21:12 schreef Teslynd het volgende:
Handig dat ze geen ogen in de rug heeft.

Aan haar oren te zien had ze het op een gegeven moment wel door toen Diesel even een luidruchtige onderhoudsbeurt ging doen. Maar ondanks al dat gejengel en geblaas had ze niet eens de moeite genomen om op te staan, ze was blijven liggen, dus het was toch al veel geschreeuw en weinig wol.

Arm meisje. Komt ze vanochtend ook weer op zolder, springt op het bureau om in het kozijn te gaan liggen, ligt Cayok daar al. Ze stond een tijdje te staren, sprong naar beneden en ging eten, en kwam toen terug voor nog een rondje staren. Toen dat het probleem niet deed verdwijnen is ze weer naar buiten gegaan (gelukkig een lekker zonnetje).

Update: zojuist kwam Diesel ook weer acte de presence geven, en die stond toch te twijfelen over het zwart-witte beest in het kozijn. Het kostte even voordat hij zeker was dat het de "goede" was.

[ Bericht 8% gewijzigd door mvdejong op 24-02-2016 14:30:22 ]

En net als je denkt dat de relaties echt op scherp staan, krijgen we de situatie van vanochtend.

Ik werd wakker met een felle hagelbui, dus toen ik opstond ging ik eerst even kijken om Blackie binnen was; gelukkig, mevrouw lag opgerold op haar tegenwoordig vertrouwde plekje links in het kozijn op zolder.

Bij het opstaan had ik Diesel en Chester op mijn bed achtergelaten, en Pepe en Cayok hingen in de huiskamer rond, dus ik kon tot 5 tellen. Alleen, gedurende mijn ontbijt verdween Cayok, en ik kon niet echt voorstellen waar hij uithing : bij de jongens op bed zou erg ongebruikelijk zijn, en terwijl hij het kozijn op zolder weer leuk vindt, was daar ook een kleine hindernis.

Toen ik naar boven ging, kreeg ik echt een verrassing : Cayok lag relaxed rechts in het kozijn, en Blackie sprong net van het bureau af. Een snelle controle leerde dat het stuk van de deken links echt warm was, het stuk van de deken in het midden een stuk kouder, dus Blackie was net opgestaan. De beide zwart-witte mormels hebben toch gauw een uurtje op minder dan 1 kat-lengte van elkaar gelegen. Ik denk niet dat het een en al liefde was, maar dat Cayok hoe dan ook daar wilde gaan liggen en dat gewoon deed, en dat Blackie een hoop misbaar heeft gemaakt maar niet bereid was om ofwel weg te gaan, ofwel daadwerkelijke vijandelijkheden te openen.

Dat geeft weer wat hoop voor de toekomst.

Overigens probeerde Blackie nog even wat frisse lucht te halen, maar de sneeuwbui was haar toch teveel, en ze is weer terug op zolder, hoewel nu in een hoekje, ze heeft niet geprobeerd weer in het kozijn te gaan liggen.

Update : dat hoekje is het hoekje bij de deur, en dat leverde een hoop gejengel en gemekker op toen eerst Chester naar zolder kwam, even bij Cayok in het kozijn ging liggen en korte tijd later weer vertrok (waarbij Blackie zelfs uithaalde), en vervolgens Diesel, die naast me op het bureau wilde liggen. Maar goed, geen echte gevechten, en er liggen hier nu 3 katten rustig te slapen.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 25-02-2016 22:41:10 ]

Deze week besloot Blackie dat mijn bed toch ook lekker ligt. Toen ik dinsdag naar bed ging, keek ik even op zolder en zag haar niet liggen, ondanks het beroerde weer. Ze bleek toen op het uiterste hoekje van mijn bed te liggen, dus ik ben er gezellig bijgekropen. Ze is, zoals gewoonlijk, in de loop van de nacht vertrokken, maar na mijn ontbijt lag ze er weer. Dat leverde wat problemen op omdat Diesel meeliep toen ik me ging klaarmaken voor werk, dan wil hij op bed nog even kroelen. Gejengel van mevrouw, gemekker van meneer, maar toen ik naar beneden ging, lagen ze er allebei.

Ook de rest van de week trof ik haar regelmatig op mijn bed aan, of zag ik haar sporen. Vanochtend had ze pech, ze kwam rond half negen naar binnen om op mijn bed te gaan liggen (de zolder werkte niet omdat Chester in het kozijn lag), maar behalve ikzelf lag ook Diesel daar nog. Later op de ochtend bleek ze onder de stoel in mijn slaapkamer te zitten, ik heb haar toen mee naar zolder genomen, en ze zit nu op het schapenvachtje op mijn bureau. Chester was ondertussen verhuisd naar de stoel waar Blackie een tijdje veel lag, die vindt hij vermoedelijk nu leuk omdat die naar haar ruikt.

Chester is zojuist ook naar het bureau verhuisd, en de scheidings-muur van monitors was blijkbaar voldoende voor Blackie om niet eens te gaan protesteren :



[ Bericht 6% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:09:04 ]

Toen ik vrijdagavond naar bed ging, lag Blackie daar, maar liep onmiddelijk naar de overloop om duidelijk te maken dat ze (via de voordeur) naar buiten wilde.

Zaterdag-avond lag ze ook al op mijn bed, en sprong er wel af, maar bleef gewoon wat rondhangen en sprong weer op het puntje van mijn bed toen ik erin lag. Ze is wel in de loop van de nacht toch tegen mijn enkel aangekropen, wat al bijzonder is. Rond 4 uur ging ze een enthousiaste wasbeurt doen, en vertrok toen.

Ook vanochtend kwam ze weer rond half 9 mijn slaapkamer binnen, maar durfde het toch niet aan op mijn bed te springen vanwege Diesel. Ze heeft toen een onderzoekend rondje door mijn slaapkamer gedaan (wat Diesel erg interessant vond totdat ik hem begon aan te halen), maar liep later toch naar zolder. Toen ik mijn bed uitkwam liep ze wel direct naar beneden, en leek naar buiten te willen, dus ik zette de deur op een kier en ging naar de douche.

Toen ik weer schoon was, bleek ze toch weer op de zoldertrap te zitten, ze zat duidelijk op me te wachten. Ik heb haar toen opgepakt en op mijn bed gezet, want Diesel was alweer vertrokken. Tot mijn verbazing accepteerde ze dat probleemloos (ze had vroeger de normale neiging van katten om niet te blijven zitten waar ze was neergezet), en was in voor een uitgebreide kroelbeurt. En na mijn langdurige ontbijt lag ze nog steeds in mijn slaapkamer. De grootste problemen lijken weer opgelost, en zelfs tot wat meer ontspanning te hebben geleid.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-03-2016 13:39:25 ]

Er zit zowaar schot in. Blackie heeft 's nachts wisselende tijden dat ze binnen is, soms blijft ze op bed liggen als ik ga slapen, soms maakt ze van de gelegenheid gebruik om door mij nog even via de voordeur eruit te mogen, en nestelt ze zich een paar uurtjes later weer op het voeteneinde. Gewoonlijk vertrekt ze rond 5 uur, katten zijn nou eenmaal schemer-jagers. En steeds vaker gaat ze niet meer op het uiterste puntje liggen, maar kruipt tegen mijn enkels.

Afgelopen zaterdag kwam ze echter pas om 5 uur weer binnen en nestelde zich aan mijn voeten. En, zoals gewoonlijk, kwam iets na 7 uur Diesel me opzoeken. Die sprong nietsvermoedend op het voeteneinde, en stond onverwacht nog net niet op haar. Er gebeurde niets, waarop Diesel zijn motortje opstartte en tussen mijn dijen ging liggen. Blackie maakt nog even wat plichtmatige boze geluiden, maar Diesel keek alleen even om en ging verder met zijn wasbeurt, waarna beide beestjes op minder dan een kat-lengte lagen te slapen tot ik er rond 9 uur uitging.

Gedurende het weekeinde is Blackie verschillende keren de huiskamer ingelopen om even in de keuken wat te eten en daarna nog wat te wassen, of zelfs gewoon wat te zitten.

En toen ik zojuist thuiskwam werd ik zoals gewoonlijk door een wachtend meisje begroet. Toen ik de deur opendeed om mijn fiets naar binnen te rijden liep Cayok direct naar buiten. Waarop Blackie op hem afliep, om een 10-15 seconden neusje aan neusje te snuffelen. Uiteindelijk tilde ze wel een pootje op alsof ze wilde meppen, maar vervolgens gingen ze zonder problemen uit elkaar.

Het lijkt allemaal weer wat verder te ontspannen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 14-03-2016 21:05:29 ]

Blackie en Chester lijken ook weer de strijdbijl begraven te hebben. Toen ik zojuist thuiskwam kwamen Diesel en Chester me begroeten, en toen Blackie zich ook meldde liep Chester op haar af. Ze vertrouwde het eerst nog niet (een paar weken geleden probeerde Chester haar dan weg te jagen), en ontweek hem (maar zonder gedoe met pootjes), maar bij een latere poging van Chester durfde ze het aan, en ze stonden even neusje aan neusje te snuffelen, en gingen daarna ontspannen uit elkaar.

Chester verbaasde me daarna ook door Diesel alleen te laten om naar mij toe te komen voor een krabbel. Ik zag de laatste tijd al meer openheid van hem : als hij binnenkomt kijkt hij nu regelmatig mijn kant op, terwijl hij vroeger altijd zorgvuldig mijn blik meed.

Ook op een ander punt toonde hij onlangs veel vertrouwen. Hij is gewend dat ik teken uit hem trek, helaas is hij een magneet voor dat soort ellendelingen. Maar het proces op zich is natuurlijk toch niet echt leuk, maar ze accepteren het allemaal wel (zelfs Cayok liet onlangs zijn kopje even vastpakken toen ik een teek van de rand van zijn kaak verwijderde). Maar een weekje geleden lag Chester in de mand boven de televisie, en toen ik hem begon te krabbelen vond ik een teek achter zijn rechter-oor, dus fluks dat zuigbeest duidelijk gemaakt dat zijn aanwezigheid ongewenst was. Toen ik verder ging met krabbelen lichtte Chester zijn kop op, en begon duidelijk mijn vingers naar zijn linkerkant te sturen, totdat ik in zijn nek een teek voelde. Op dat moment hield hij zich verder doodstil totdat ik ook nummer 2 had geplukt. Blijkbaar heeft hij door dat de kortstondige pijn van het verwijderen resulteert in het einde van de irritatie van de teek, en besloot hij te proberen mij zover te krijgen. Toch een leuke verrassing van het verder zo timide gevalletje.

quote:

Op maandag 21 maart 2016 20:53 schreef Teslynd het volgende:
Handig dat hij zelf het verband legt en je naar de volgende plaaggeest leidt.

Zijn de vooruitgangen puur toeval of heeft de begonnen lente dan wel de verlaten winter ermee te maken?

Ik denk dat het in beide gevallen een kwestie van geduld en tijd is.

Chester heeft gewoon heel veel tijd nodig om te aanvaarden dat hij in dit huis niets "moet", er wordt niet de hele dag met hem gesleept. De aanwezigheid van, met name, Diesel helpt hem over de problemen heen die volgens mij het gevolg zijn van zijn te vroege vertrek uit zijn nestje.

Zijn ruzie met Blackie was een gevolg van gebrek aan subtiliteit van zijn kant, en de gebruikelijk felle reactie van haar kant. Zo fel, dat hij uit zelfverdediging naar haar ging uitvallen. Maar, hij is een zachtaardige kater, en probeert nu toch weer vriendjes met haar te zijn.

En Blackie is ook geen agressieve poes, ze heeft alleen te vaak meegemaakt dat een "lieve" kater bijbedoelingen had, en haar reflex is om uit te halen, ook uit zelfverdediging. Maar toch blijkt ze steeds weer bereid om in te gaan op voorzichtiger toenaderingen.

Wat voor haar zal schelen is dat ze nu weer een ritme in haar leven heeft : ze krijgt ' s avonds haar zachtvoer in het halletje, hangt dan nog even buiten rond, en gaat dan op mijn bed liggen slapen. Ze blijft daar als ik naar bed ga, tot ergens in de vroege ochtend, en ik denk dat die paar uurtjes dicht bij mij erg belangrijk voor haar zijn, zo houdt ze haar band met mij. Dat miste ze toen ze nog op zolder woonde.

Op zaterdag loopt ze nog steeds graag met me op als ik boodschappen ga doen, maar stopt nu zelf bij de grens van haar territorium, en hangt daar geduldig rond totdat ik van de Appie terugkom en ze weer met me mee naar huis kan dribbelen (nadat ze een heel verhaal tegen me heeft opgehangen). Sinds een paar weken geef ik de meute kattenmelk als ik terugben, en soms kan ze niet wachten en staat dan toch in de keuken. En, ondanks de 4 heren is ze toch bijna altijd vlak bij mijn huis te vinden, terwijl ze zich ook zou kunnen terugtrekken in de tuin van een van haar vroegere huizen.

Voor mij is het belangrijkste dat ze, zeker met het koude weer van de afgelopen tijd, voldoende eet, en voldoende binnen slaapt (grofweg minstens 6 uur per dag, waarvan minstens 4 uur aaneengesloten), zodat ze door en door warm is van binnen. Dan mag ze van mij de rest van de dag buitenlopen, weer of geen weer, er zijn voldoende plekjes waar ze droog en uit de wind kan liggen. Maar de meeste dagen lijkt ze ver boven de 8 uur te komen. Als aan die condities niet voldaan zou worden, dan zou ik een baasje voor haar zoeken, waar ze het enige huisdier zou zijn. Waarna ik een wat bedaardere poes in huis zou halen, want alleen katers zou ik saai vinden.

De afgelopen week toonde Blackie dat ze steeds meer begint te wennen aan het slapen op mijn bed. Terwijl ze aanvankelijk helemaal op het uiterste hoekje sliep, en de laatste tijd toch vaak tegen mijn enkel aan kroop, is ze nu zover om zich tussen mijn benen te willen nestelen. De tijden wisselen nu wel met het warmere weer : soms ligt ze 's avonds binnen, maar vertrekt als ze wakker wordt wanneer ik naar bed ga, soms blijft ze liggen. Maar ze was deze week ook al een keer de hele avond buiten, en kwam binnen toen ze merkte dat ik naar bed ging; ze ging op de zoldertrap zitten om te wachten tot ik met alle voorbereidingen klaar was en tussen de lakens schoof, en kwam er toen bij.

De heren zijn ook weer minder een probleem, soms staat ze al in de keuken voordat ik de kans heb om haar bakje in het halletje neer te zetten. Ze neemt nu ook weer regelmatig het initiatief voor wat snuffelwerk. Toen ik vrijdag van mijn werk kwam lagen zij en Chester ook weer vreedzaam op de tuinbank (ik denk wel dat zij er eerst lag). En zojuist maakte ik van het lekkere weer gebruik om buiten de snoepjes uit te delen, waar ze alle 5 door en om elkaar heen krioelden.

Ik heb op paas-zaterdag ook nog even een buurvrouw uit haar bed gehaald. Ik zat tegen middernacht binnen op de bank, al het tuig maakte gebruik van het goede weer om buiten rond te hangen. Plotseling hoorde ik een kat zich heel boos maken, maar hoorbaar niet eentje van mij. Buitengekomen bleek een fantastisch mooie creme pluizenbol kwaad te zijn op (of eerder bang van) Chester. Die zat zich, net als de beide broertjes een eindje verder, af te vragen waar al dat misbaar voor nodig was. Bij nadere bestudering bleek de pluizenbol de Ragdoll-poes van gezegde buurvrouw te zijn, en die hoort niet buiten, zeker niet zonder begeleiding. Ik pakte haar dus maar op (dat kan met haar, zelfs als ze boos is, een van de redenen waarom ze niet alleen naar buiten mag), maar zowel bij de buurvrouw als bij haar dochter een paar huizen verder was alles al donker. Dus maar weer terug naar het huis van de buurvrouw (poezebeest had ondertussen haar kopje op mijn arm gelegd), en aangebeld, ik wist dat ze daar geen probleem mee zou hebben.

Update : ik krijg net een vraagje beantwoord. Ik vroeg me af wat Blackie deze zomer zou gaan doen, waar ze zou gaan slapen, of ze nog binnen zou komen. Het is nu 14^o buiten, en de heren zijn allemaal op straat aan het rondhangen. De dame ligt op mijn bed : blijkbaar voor haar toch rustig en veilig.

[ Bericht 5% gewijzigd door mvdejong op 04-04-2016 04:01:32 ]

2 verbaasde katten, en een verbaasde baas. Ik kom thuis van werk, en wordt begroet door Blackie. Ik doe de deur open, en het een en ander aan gespuis stormt naar buiten, waaronder Chester. Die gaat rustig naast Blackie zitten, op zo'n 2 dm afstand, en Blackie doet een pasje zijn kant op en geeft hem een kopje !?!?

Gelukkig bleef Chester rustig (onder de jongeheren wordt een kopje nog wel eens beantwoord met iets wat meer op een kopstoot lijkt) maar nu kon Blackie, toen ze van de schrik van haar eigen gedrag bekomen was, nog even naar hem toestappen voor nog wat wederzijds gesnuffel.

Heel langzaam, en haast tegen haar zin, vindt ze het toch steeds leuker om vriendjes te hebben.

Toen een tijdje geleden Blackie samen met Chester op de tuinbank lag, waren ze al achter me aan gelopen toen ik de camera ging pakken. Deze week lag Blackie met Pepe rustig te catnappen, en ze bleven liggen :



Het gaat ook steeds beter, ze eet soms weer in de keuken, en loopt vaker en vaker de huiskamer in als ik thuis ben.

En, met dit mooie weer is het weer tijd voor wandelingetjes naar de singel. Woensdag-avond was de bezetting wat karig, ik vertrok met Blackie en Diesel, maar tegen de verwachtingen in pikten we onderweg geen verdere deelnemers op, en Diesel was op het grasveldje duidelijk niet op zijn gemak zonder zijn maatjes, hij kwam steeds tegen me staan mekkeren.

Donderdag-avond had ik daarentegen de volle bezetting, dus ik kon weer genieten van de broertjes die elkaar over het grasveld achternajoegen met kittenachtige sprongetjes. Het werd alleen ruw verstoord doordat aan de overkant van de singel twee ons bekende, en vrij opdringerige honden langskwamen (een rotweiler en een vuilnisbak die graag met mijn katten zouden willen spelen). De rotweiler begon enthousiast te blaffen, en de vier heren waren in een record-tijd thuis, dus ben ik er met Blackie maar achteraan gesjokt. Blackie liep ook direct mee naar binnen om weer als vroeger op het tafeltje bij de bank de kattensnoepjes in ontvangst te nemen.

En ondanks het zeer aangename weer gisterenavond, lag ze tegen elf uur toch op mijn slaapkamer te pitten. Op mijn bed lag al een tijdje een in zessen opgevouwen deken, dat gaf Diesel een echt "plekje", terwijl het groot genoeg was om ook volledig uitgestrekt te liggen; Diesel heeft het niet op het soort krappe plekjes waar veel katten graag inliggen. Voor Blackie had ik toen aan de andere kant van het bed een in achten opgevouwen deken gelegd, zodat Diesel niet te snel de neiging zou hebben om erop te gaan liggen (te klein) en de dame dus een plekje had dat niet al te zeer naar katers rook. Alleen, omdat de grotere deken tegen het kussen aanlag, was er dus iets om tegenaan te liggen, en nu ligt Blackie daar regelmatig. Blijkbaar vindt ze het steuntje in de rug opwegen tegen de geur, het lijkt erop dat ze wat dat betreft nu toch geintegreerd is. Overigens heeft ze ook de deken in het rek aan het voeteinde van mijn bed ontdekt, en soms ligt ze ook daar; afhankelijk van haar stemming springt ze, als ik ook in bed schuift, dan over om tegen mijn benen te gaan liggen.

Ik ben er trouwens ook achter waarom Chester zo'n teken-theater is : niet alleen heeft hij een dunne vacht en huid, maar hij is ook de enige van de groep die lange tijd in de struiken gaat liggen slapen. De rest komt voor echt diep slapen toch liever binnen.

Met Chester verbetert de relatie ook. Niet alleen komt hij vaker om een krabbel vragen (zonder te doen alsof hij eigenlijk alleen maar voor een van de andere heren toevallig in de buurt was), maar de laatste tijd heeft hij ook de gewoonte om me aan te kijken als hij binnenkomt, vroeger ontweek hij altijd mijn blik. Hij begint me meer te erkennen, al zal het nog lang duren voordat hij zover gaat als Diesel en Pepe, die vaak bij binnenkomst even een 2-seconden krabbel komen halen om hun respect te betuigen.

[ Bericht 5% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:09:57 ]

Om 5 uur vanochtend was ik even wakker, en de eksters in de buurt waren nogal luidruchtig, zoals gewoonlijk op dat tijdstip. Plotseling ging het van luidruchtig naar complete kakafonie, en ik had al zo'n vermoeden wat er aan de hand was. En ja hoor, toen ik later ging ontbijten, lag er een exemplaar in de huiskamer. Deze was heel netjes afgemaakt met een enkele beet in de strot. Eksters staan erom bekend dat ze het leuk vinden om (of beter : dat ze hun gebied proberen veilig te houden door) katten weg te pesten met lage scheervluchten. Er kleven twee bezwaren aan die strategie : sommige katten zijn sneller dan eksters verwachten, en ze houden meestal geen rekening met de aanwezigheid van meerdere katten.

Gisterenavond liep ik weer richting singel met de complete kudde achter me aan, en Blackie liep zoals gewoonlijk langs de struiken. Ze passeerde daarbij Cayok zonder dat hij het verwachtte, en die haalde uit. En Blackie negeerde het en dribbelde gewoon door; ze heeft echt beheersing geleerd.

Op het grasveldje kregen we bezoek van wat honden. De heren zaten allemaal al een tijdje in de bosjes, maar de twee kleine honden liepen los en dachten met Blackie te kunnen spelen. Blackie had geen zin, maar wel ervaring met kleine honden (ze is geboren naast een huis met een Cavalier King Charles spaniel, waar haar oma beter mee kon opschieten dan met alle katten in huis), dus de keffertjes kregen snel door dat verder aandringen ongezond was. Ik ben ook nog even met de derde hond kennis gaan maken, een grote pitbull-teef die aangelijnd liep; ze leek wel geinteresseerd, maar na een korte snuffeltje zag ik de haren op haar rug overeind komen, dus ik heb me maar weer teruggetrokken. Volgens de eigenaresse staat ze met een aantal katten die ze kent op goede voet, dus het lijkt niet de geur van mijn beestjes te zijn geweest.

quote:

Op maandag 9 mei 2016 14:50 schreef Teslynd het volgende:
Is 20 katten in huis een beetje te doen (zonder dat je een verward en/of waarloosd kattenvrouwtje bent)?

Ik heb een normaal rijtjeshuis, mijn katten hebben de beschikking over mijn huiskamer/open keuken, mijn slaapkamer en mijn zolder (kamer en overloop). Ik zou als absolute grens willen stellen dat ik er een kat of 10 kwijt zou kunnen, en dan zou het erg/te druk worden. En dit zijn buitenlopers, dus binnen zijn ze vooral bezig met eten en slapen.

Je moet ze niet alleen huisvesten, maar ook eten geven (wat EUR 5-10 per week per kat kost), rekening houden met de dierenarts (EUR 60 per kat voor de jaarlijkse reeks injecties, een basis onderzoekje kost je al minimaal EUR 30), en ook aandacht geven.

Mijn oorspronkelijke plan was 3, misschien 4 als ik er een 15+ exemplaar bij zou nemen om nog wat jaartjes te geven. 5 was zeker niet mijn plan, ik zou alleen nog een 6e erbij nemen als ik Gabriel, de zwervende broer van Blackie, zou kunnen vangen en her-domesticeren.

quote != wijzig

quote:

Op dinsdag 10 mei 2016 15:25 schreef Teslynd het volgende:
Ja, bedankt. Aan fokken had ik niet gedacht. En het is nu meen ik wel kitty-tijd.
Ik zou zelf niet 3 katten tegelijk laten dekken omdat 20 nogal veel is, maar daar zijn ongetwijfeld regels voor. Wat regels betreft, je mag dus met één club poezen en katers door blijven fokken?

Er is geen bezwaar om meerdere nestjes uit een enkel kater-poes paar te krijgen. Dat gebeurt vaak ook juist om gewenste eigenschappen te versterken als kater en poes wat dat betreft een "perfect match" zijn. En de zorgvuldige registratie in het stamboek moet er dan zorg voor dragen dat er geen kruising plaatsvindt van de directe nakomelingen (want dat zou ook ongewenste eigenschappen kunnen versterken).

Het risico is natuurlijk wel dat relatief veel nakomelingen met erg gelijkend materiaal in de populatie van het betreffende ras voorkomen, wat op zich natuurlijk ook een probleem is met een vergrote kans op het bovenkomen van ongewenste eigenschappen.

Wat een weertjes. Met het mooie weer van de vorige week is Blackie sommige nachten niet binnen geweest, maar een paar van de warmste nachten heeft ze juist weer wel deels op mijn bed doorgebracht.

Het invallende slechte weer was goed merkbaar, ze lag op zaterdag-ochtend zelfs een paar uurtjes in mijn slaapkamer. Kou doet haar niet veel, maar van gure wind houdt ze echt niet.

Afgelopen nacht begon ze ook op mijn bed, maar toen ik rond 4 uur wakker werd was ze al weg. Om 7 uur werd ik wakker door gepiep van een kat, Chester zat op de zoldertrap moeilijk te doen. Het lijkt erop dat hij wat verrast was door de aanwezigheid van Blackie, die zat op mijn nachtkastje hem aan te staren. De reden dat ze binnen was : een verschrikkelijke hoosbui. Nadat Chester door was gelopen naar zolder nestelde Blackie zich aan mijn voeteneinde, en toen een half uurtje later Diesel wat hogerop erbij kwam liggen was dat niet meer dan een enkel jank-geluidje waard.

Na een weekje slecht weer was het vandaag weer tijd voor een loopje naar de singel. En ik had weer de volle bezetting mee, heerlijk. Wat wel anders was, was het gedrag van Blackie. Ze is altijd heel enthousiast om mee te gaan, maar blijft vaak op een afstandje, en gaat ook vaak aan de andere kant van het fietspad bij de huizen zitten, verscholen tussen de grote bloempotten (maar, ze blijft totdat ik weer huiswaarts ga).

Vandaag is ze echter de hele tijd vlak bij me gebleven, ook als een van de katers even een bezoekje kwam brengen. Ze kwam ook steeds even kopjes geven en krabbeltjes vragen. Zelfs toen een passerende labrador even een aaitje kwam halen bleef ze, met dikke staart en hoge rug, toch bij me.

Nog merkwaardiger, toen een stoeipartij tussen Chester en Cayok uit de hand liep met een hoop gekrijs, dribbelde ze die richting op. Ik weet niet wat haar bedoeling was, wat ze gedaan zou hebben als de ruzie langer geduurd had, maar het was in ieder geval een actie die een betrokkenheid bij de groep aangeeft.

Wat niet wil zeggen dat ze over zich heen laat lopen. Toen ik eerder deze avond mijn maaltje ging klaarmaken, vond ik dat de kipfilets wel erg groot waren. Dus ik heb van allebei bijna een derde in blokjes gesneden en op een bord op de deurmat klaargezet, rauwe kip valt bij sommige erg in smaak (met name Blackie en Pepe komen nog wel eens vol interesse de keuken in als ze snij-geluiden horen, ook lam vinden ze fantastisch).

Ik moest echter na een tijdje ingrijpen, want ik hoorde een zeldzaam geluid : een stereo van het soort diepe keelgrom dat tot een bloedbad kan leiden. Blackie en Cayok zaten aan weerszijde van het bord, en geen van beide durfde meer te eten. Zo opvliegend als Blackie kan zijn, dit niveau van agressie heeft ze maar twee of drie keer eerder vertoond, en eerder op de avond zat ze zachtvoer te eten met haar kopje half onder Cayok's buik. Ik heb maar een tweede bord gepakt, de kip verdeeld, en Blackie tegengehouden toen ze na het schoonvegen van haar bord zich alsnog ook dat andere wilde toeeigenen. Al met al heeft ze toch wel de helft van de kipblokjes verorberd.

Ik had eerder al opgemerkt dat Blackie's gewoonte om nu 's avonds op mijn voeteneinde te gaan liggen ook belangrijk was voor onze onderlinge relatie. Deze week bleek dat duidelijk. Door het mooie weer heeft ze een aantal nachten buiten doorgebracht, deels slapend in het mandje dat een bezorgde buur ooit had neergezet (en dat ik maar weer bij de deur heb geplaatst toen ze vanwege haar onenigheid met Chester weer meer buiten ging rondhangen). En op een ook mooie avond deze week liep ze rond een uur of 8 naar binnen, ging even op het kozijn naar buiten zitten kijken, en sprong toen weer op het tafeltje om vanaf daar op mijn benen te gaan liggen, wat ze een uurtje of twee heeft volgehouden. Ze heeft 's nachts ook nog een paar uurtjes op mijn bed geslapen.

En een onprettige waarneming. Ik verwacht dat teken zich rond de kop van een kat nestelen, maar ze hebben bij mijn teken-magneet Chester nu ook de neiging om zich op het randje van zijn sterretje te hechten. De eerste keer dat ik dat waarneem zaten er 3. Gelukkig is Chester makkelijk van ongewenste bewoners te ontdoen. Bij de eerste sprong hij op en blies zelfs even, maar toen ik hem weer op zijn zij legde, kon ik de andere twee zonder verder protesten ook de wacht aanzeggen.

[ Bericht 9% gewijzigd door mvdejong op 04-06-2016 18:07:05 ]

Blackie zoekt me echt meer op, ze is nu al weer twee keer op een kussentje in de huiskamer komen slapen, terwijl het buiten heerlijk weer was.

En de sporadische, maar heftige regenbuien hebben het toch al hoge grondwater hier nog verder doen stijgen, waardoor de mollen weer aan het verhuizen gaan. De eerste is daarbij alweer niet afdoende behoedzaam geweest, en eindigde op het tuinpad van de buurman.

Ik moest vanavond even wat administratie doen op mijn computer boven, en toen ik weer beneden kwam (een uur of negen) lag ze weer op het kussentje in de huiskamer, dus mijn aanwezigheid is geen vereiste. Maar ze kwam direct mee toen duidelijk was dat we gingen lopen.

Eindelijk even ertoe gekomen om een plaatje te schieten van de bijzonder mooie buurpoes, die de aanwezigheid van mijn heren en dame niet echt kan velen. Een van de heren stond achter me, vandaar de wat gespannen uitdrukking :



En Blackie demonstreerde weer haar toegenomen rust. Ik was gisterenavond in slaap gevallen op de bank, en toen ik weer wakker werd waren er 2 beesten bijgekomen : Blackie op het kussentje, en een dode muis op het tapijt. Ik vertrok richting bed, waarop Blackie nog even muizen-tennis ging spelen, maar toen ik na nog wat blaadjes lezen het licht uitdeed had ik vrij snel de dame tegen mijn voeten aan liggen, tot ergens 4 uur. Dat ze haar prooi weer binnen deponeert is ook een forse stap, tot voor kort was ze te bang dat de heren er ook mee wilden gaan spelen.

[ Bericht 2% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:10:39 ]