Toen een tijdje geleden Blackie samen met Chester op de tuinbank lag, waren ze al achter me aan gelopen toen ik de camera ging pakken. Deze week lag Blackie met Pepe rustig te catnappen, en ze bleven liggen :
Het gaat ook steeds beter, ze eet soms weer in de keuken, en loopt vaker en vaker de huiskamer in als ik thuis ben.
En, met dit mooie weer is het weer tijd voor wandelingetjes naar de singel. Woensdag-avond was de bezetting wat karig, ik vertrok met Blackie en Diesel, maar tegen de verwachtingen in pikten we onderweg geen verdere deelnemers op, en Diesel was op het grasveldje duidelijk niet op zijn gemak zonder zijn maatjes, hij kwam steeds tegen me staan mekkeren.
Donderdag-avond had ik daarentegen de volle bezetting, dus ik kon weer genieten van de broertjes die elkaar over het grasveld achternajoegen met kittenachtige sprongetjes. Het werd alleen ruw verstoord doordat aan de overkant van de singel twee ons bekende, en vrij opdringerige honden langskwamen (een rotweiler en een vuilnisbak die graag met mijn katten zouden willen spelen). De rotweiler begon enthousiast te blaffen, en de vier heren waren in een record-tijd thuis, dus ben ik er met Blackie maar achteraan gesjokt. Blackie liep ook direct mee naar binnen om weer als vroeger op het tafeltje bij de bank de kattensnoepjes in ontvangst te nemen.
En ondanks het zeer aangename weer gisterenavond, lag ze tegen elf uur toch op mijn slaapkamer te pitten. Op mijn bed lag al een tijdje een in zessen opgevouwen deken, dat gaf Diesel een echt "plekje", terwijl het groot genoeg was om ook volledig uitgestrekt te liggen; Diesel heeft het niet op het soort krappe plekjes waar veel katten graag inliggen. Voor Blackie had ik toen aan de andere kant van het bed een in achten opgevouwen deken gelegd, zodat Diesel niet te snel de neiging zou hebben om erop te gaan liggen (te klein) en de dame dus een plekje had dat niet al te zeer naar katers rook. Alleen, omdat de grotere deken tegen het kussen aanlag, was er dus iets om tegenaan te liggen, en nu ligt Blackie daar regelmatig. Blijkbaar vindt ze het steuntje in de rug opwegen tegen de geur, het lijkt erop dat ze wat dat betreft nu toch geintegreerd is. Overigens heeft ze ook de deken in het rek aan het voeteinde van mijn bed ontdekt, en soms ligt ze ook daar; afhankelijk van haar stemming springt ze, als ik ook in bed schuift, dan over om tegen mijn benen te gaan liggen.
Ik ben er trouwens ook achter waarom Chester zo'n teken-theater is : niet alleen heeft hij een dunne vacht en huid, maar hij is ook de enige van de groep die lange tijd in de struiken gaat liggen slapen. De rest komt voor echt diep slapen toch liever binnen.
Met Chester verbetert de relatie ook. Niet alleen komt hij vaker om een krabbel vragen (zonder te doen alsof hij eigenlijk alleen maar voor een van de andere heren toevallig in de buurt was), maar de laatste tijd heeft hij ook de gewoonte om me aan te kijken als hij binnenkomt, vroeger ontweek hij altijd mijn blik. Hij begint me meer te erkennen, al zal het nog lang duren voordat hij zover gaat als Diesel en Pepe, die vaak bij binnenkomst even een 2-seconden krabbel komen halen om hun respect te betuigen.
[ Bericht 5% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 20:09:57 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.