Depressie & Angst #113

Ik voel me weer eens kut en overprikkeld na het oppassen, maar wat alcohol en metal helpt wel. Had laatst bedacht dat het misschien een goed idee zou zijn om gewoon los te gaan op metal als ik me weer zo hyper voel, dan kan ik wat spanning kwijt. Minder goed idee voor mijn nek

Had vanochtend een best intens gesprek met de psych. Het is moeilijk maar ik vind het toch wel fijn om zo open te kunnen zijn en steun te krijgen.

Hierbij besluit ik officieel dat ik weer aan de antidepressiva ga. Dit gaat gewoon niet.
Snap ook eigenlijk niet zo goed waarom ik daarover twijfelde.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 00:14 schreef kuolema het volgende:
Ik voel me weer eens kut en overprikkeld na het oppassen, maar wat alcohol en metal helpt wel. Had laatst bedacht dat het misschien een goed idee zou zijn om gewoon los te gaan op metal als ik me weer zo hyper voel, dan kan ik wat spanning kwijt. Minder goed idee voor mijn nek

Had vanochtend een best intens gesprek met de psych. Het is moeilijk maar ik vind het toch wel fijn om zo open te kunnen zijn en steun te krijgen.

Hierbij besluit ik officieel dat ik weer aan de antidepressiva ga. Dit gaat gewoon niet.
Snap ook eigenlijk niet zo goed waarom ik daarover twijfelde.

Die energie loslaten kan inderdaad helpen, alleen ia headbangen inderdaad niet heel nekvriendelijk.

Goed dat de je knoop voor jezelf hebt doorgehakt. Misschien niet de leukste beslissing, maar zie het voor jezelf als een kans om weer beter te leven en totdat je wellicht zo veel vooruitgang heb geboekt dat je weer af kunt bouwen!

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 00:35 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]

[..]
Iedereen moet tegen iemand open kunnen zijn, vooral als de dingen zich in de loop der tijd hebben opgestapeld

Als het kan moet je ook nog durven.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 11:10 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Die energie loslaten kan inderdaad helpen, alleen ia headbangen inderdaad niet heel nekvriendelijk.
Goed dat de je knoop voor jezelf hebt doorgehakt. Misschien niet de leukste beslissing, maar zie het voor jezelf als een kans om weer beter te leven en totdat je wellicht zo veel vooruitgang heb geboekt dat je weer af kunt bouwen!

Een echte metalhead is erop getraind Ik doe het alleen bijna nooit. Als je dingen erover leest ... Heb een keer gehad dat ik door de alcohol niet merkte dat ik het te lang deed, toen had ik er nog dagen last van ...
Maar een beetje mee drummen en op mijn bed springen is ook nice. Als ik maar echt opga in de muziek.

Ik zie wel op tegen de opbouwperiode, vooral als het niet blijkt te werken of er te veel bijwerkingen zijn en ik dan weer moet stoppen.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 12:26 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja dat sowieso, maar wat ik probeerde te zeggen is dat iedereen de behoefde heeft om "ergens" "feedback" van te krijgen.
Sommige mensen durven idd niet (je stelt je toch wel kwetsbaar op enz).
Ik heb het ook moeten leren. Wat ik in het begin deed was meerdere mensen deels in vertrouwen nemen en ze een klein deel vertellen. De 1e vertelde ik A, de 2e B enz. Zo spreidde ik de risico's zeg maar

Snap ik.

Het is mij opgevallen dat ik dat ook doe/deed, hoewel het niet bewust of opzettelijk gaat in mijn geval.

Het leek allemaal zo goed te gaan. Maar afgelopen woensdag is het toch weer mis gegaan . En dat was mét de medicatie.
Ik had een soort woede aanval en toen heb ik hele gemene dingen gezegd tegen een goede vriendin. Achteraf voelde ik me daar zo schuldig over dat ik niet wist wat ik moest en dat ik hét toen weer gedaan heb.
Ik dacht dat ik er nu met de medicatie vanaf was, maar blijkbaar niet.

Afgelopen vrijdag had ik weer een afspraak met mijn psychiater en hij heeft besloten om de sertraline te verhogen naar 100mg per dag. Het leek hem ook goed voor me als ik begin met een therapie die me leert om te gaan met mijn gevoelens. Maar dat bespreken we verder nog in ons volgende gesprek.

quote:

[b]
Een echte metalhead is erop getraind Ik doe het alleen bijna nooit. Als je dingen erover leest ... Heb een keer gehad dat ik door de alcohol niet merkte dat ik het te lang deed, toen had ik er nog dagen last van ...
Maar een beetje mee drummen en op mijn bed springen is ook nice. Als ik maar echt opga in de muziek.
Ik zie wel op tegen de opbouwperiode, vooral als het niet blijkt te werken of er te veel bijwerkingen zijn en ik dan weer moet stoppen.

Hahah ja dat is waar, maar een whiplash zit in een klein hoekje. Je zou eigenlijk consequent elke dag moeten trainen hahah! Opgaan in muziek is inderdaad lekker. Je kunt er zo veel adrenaline in kwijt en je bent gewoon even weg, weg van alles.

Ja dat snap ik. Ga je dezelfde soort proberen als die je eerst gebruikte?

Volgens mij is dat oppassen echt niet goed voor me ... man.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 15:26 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Hahah ja dat is waar, maar een whiplash zit in een klein hoekje. Je zou eigenlijk consequent elke dag moeten trainen hahah! Opgaan in muziek is inderdaad lekker. Je kunt er zo veel adrenaline in kwijt en je bent gewoon even weg, weg van alles.
Ja dat snap ik. Ga je dezelfde soort proberen als die je eerst gebruikte?

Ja het is echt niet goed eigenlijk. Haha, dan komen de buren klagen en zeg ik 'Ja sorry maar ik moet trainen.'
Precies. Ik mis alleen mijn koptelefoon verschrikkelijk, die is een paar maanden geleden stuk gegaan. Dat is toch wel een heel andere ervaring dan de speakers van mijn laptop Heb ook een fijne stereoset maar die kan ik niet hard zetten aangezien ik in een rijtjeshuis woon + ik heb niet alle muziek op cd + dat het alsnog met koptelefoon fijner is want dan zit je er echt in, het voelt veilig en sluit omgevingsgeluid af.

Ik wil een ander soort ad proberen in de hoop dat dat beter zal werken dan de citalopram. Had al wat opgezocht en een top 3 gemaakt, maar wacht af wat de arts wil voorschrijven.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2014 14:46 schreef AdoraBelle het volgende:
Het leek allemaal zo goed te gaan. Maar afgelopen woensdag is het toch weer mis gegaan . En dat was mét de medicatie.
Ik had een soort woede aanval en toen heb ik hele gemene dingen gezegd tegen een goede vriendin. Achteraf voelde ik me daar zo schuldig over dat ik niet wist wat ik moest en dat ik hét toen weer gedaan heb.
Ik dacht dat ik er nu met de medicatie vanaf was, maar blijkbaar niet.
Afgelopen vrijdag had ik weer een afspraak met mijn psychiater en hij heeft besloten om de sertraline te verhogen naar 100mg per dag. Het leek hem ook goed voor me als ik begin met een therapie die me leert om te gaan met mijn gevoelens. Maar dat bespreken we verder nog in ons volgende gesprek.

Heb je iets van een crisisplan?

Heb je die vriendin nog gesproken? Weet je inmiddels al wat je had willen doen op dat moment (zoals die vriendin bellen en je excuses aanbieden)? Je kon op dat moment misschien niet zo helder nadenken dus het zou kunnen helpen om op te schrijven wat je in dit soort situaties wilt doen.

Ik kom er ook maar eens bij.

Hoi, ik ben HalfGod. En ik ben depressief

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Sociaal down syndroom?..

Niet om het 1 of ander, maar jezus wat typen jullie als blije eikels. Jullie zijn toch depressief?

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 19:27 schreef IkwordlaterDJ het volgende:
Niet om het 1 of ander, maar jezus wat typen jullie als blije eikels. Jullie zijn toch depressief?

Want als je depressief bent mag je alleen maar negatief zijn natuurlijk.

Ego:
Pfffft, daar ging mijn redelijk normale stemming van vandaag. Aanvaring met ouders.
Denk dat ik ook maar even los ga op metal.

[ Bericht 2% gewijzigd door Lathiel op 12-10-2014 21:09:50 ]

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 19:06 schreef ScarFace- het volgende:
Sociaal down syndroom?..

Ik vroeg me ook al af wat dat betekent

Dat betekent dat er een paar trollen hier zijn

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 20:53 schreef Lathiel het volgende:
[..]
Want als je depressief bent mag je alleen maar negatief zijn natuurlijk.
Ego:
Pfffft, daar ging mijn redelijk normale stemming van vandaag. Aanvaring met ouders.
Denk dat ik ook maar even los ga op metal.

Meh. Wat is er gebeurd?

Het gaat hier de laatste tijd wel wel lekker. Afgelopen week wel even stress gehad vanwege het hele callcentergedoe, maar gelukkig is dat passe. Nog wel wat geldstress, maar ik hoop morgen te horen te krijgen dat ik ben aangenomen bij de drukkerij.

Ik denk dat mijn opwaartse beweging komt door enerzijds de afleiding van de studie en het feit dat door het bijhouden van mijn activiteiten ik aan mezelf laat zien dat ik het kan. Ik ben hier nu al twee maanden mee bezig en het geeft me echt een grote steun in de rug. Ik merk dat ik de toekomst steeds meer los durf te laten, dat ik niet het gevoel heb alles te moeten plannen vanwege een gevoel van angst of onveiligheid. Langzaam komt er een gevoel van 'ik doe het toch wel goed'.

Af en toe nog wel wat mindere puntjes, maar ze zijn tijdelijk. Ik merk vooral dat sociale gebeurtenissen angst kunnen triggeren. Ik denk dan dat ik 'normaal' moet doen, of me niet kut wil voelen met een avondje uit en dan ga piekeren of ik wel genoeg doe. Ik negeer het dan maar een beetje, mezelf herinneren aan het feit dat ik het uiteindelijk toch wel goed doe. Ik kom er zo steeds beter doorheen, echt fijn. Ik hoop dat binnenkort mijn pieken wat hoger worden. Ik merk dat mijn basis emotionele lijn heel neutraal is. Ik ben niet echt vrolijk ofzo, gewoon wat.. meh. Pieken zijn er gelukkig met afleiding wel, maar ik vermoed dat deze lijn ook verantwoordelijk is voor mijn vreselijk lage libido waarvan ik knettergek wordt. Komt wellicht door de angst, nawee van die burnout, gewoon effect van alles wat er gebeurd is. Ik weet het niet. Ik blijf gewoon aan mezelf werken en voel me stukje bij beetje steeds beter. Hoop dat alles dan vanzelf weer in elkaar gaat passen.

Zo, dat was mijn egopostje voor vanavond.

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 22:14 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Meh. Wat is er gebeurd?

Stomme ruzie over een onderwerp waar ik het al eerder over had, maar blijkbaar niet lang is blijven hangen. Vooral mijn moeder heeft er een handje van om dooddoeners te gebruiken als ze het niet met mij eens is. Erg frustrerend.

Ik kan niet slapen Weet niet waar het ineens vandaan komt maar er spoken heel veel herinneringen door mijn hoofd van nare momenten op de basisschool en middelbare school.
Het maakt me ontzettend boos nu en ik krijg er moordlustige fantasieën van. Moet maar even wat afleiding zoeken.

Ik ben een weekje naar Spanje geweest. Het was echt supertof. En met al dat gefeest had ik minder klachten dan thuis met de blauwe knoop (zonder drank dus). Moet dat maar eens met mn peut gaan bespreken, ze had t ook over 'overbelasting' de vorige keer.

quote:

Op zondag 12 oktober 2014 22:39 schreef Lathiel het volgende:

[..]

Stomme ruzie over een onderwerp waar ik het al eerder over had, maar blijkbaar niet lang is blijven hangen. Vooral mijn moeder heeft er een handje van om dooddoeners te gebruiken als ze het niet met mij eens is. Erg frustrerend.

Vreselijk als het zo afgekapt wordt he. Het staat me bij dat je niet wist hoe je met je ouders om moest gaa. Loslaten, wat pijn doet of contact houden omdat je toch ergens hoopt op wat beters. Klopt?

Pff, financieel begint het nu echt nijpend te worden. Hoor ongeveer nu te horen of ik die baan krijg, maar die slomerts zeggen maar niks! Grr. Moet ook nog 50 euro betalen aan SNS Bank, ongeveer 1/3 van mijn budget nu. Nouja, anders eerst maar mijn ouders vragen voor een beetje geld en daarna solliciteren. Als ik toch die baan krijg doe ik een dansje, dat weet ik nu al!