Depressie & Angst #113

Na een paar erg goede weken even een wat meer (intern) rumoerig weekje achter de rug. Soms, door helemaal niks, knalt die angst er weer in. Deze keer ging het over het mediteren. Ik doe het nog steeds dagelijks, al wil ik het niet compulsief gaan doen dus als het eens niet kan dan niet. Ik merk dat ik hier dan erg heftig op reageer, heel angstig word en ga piekeren. Die angst stamt dan uit het feit dat mediteren me echt op mijn voeten heeft geholpen. Me grotendeels uit de gevangenis van mijn eigen denken bevrijdde die me constant liet piekeren, gespannen zijn en niet liet slapen. Ik weet inmiddels dat ik veel meer vertrouwen heb opgebouwd in mijn eigen kunnen dan eerst, dus geloof ik ook dat de angst daardoor minder is. Ik wil geen slaaf worden van mijn eigen idee. Geforceerd altijd dingen onderbreken om te mediteren omdat ik anders bang ben weer terug te vallen. Ik doe het gewoon zo vaak mogelijk als ik kan en dat is al heel wat. Voor de rest laat ik die angst maar wat varen, door middel van de vaardigheden die ik juist zo geleerd heb!

Ik merk dat ik door het studeren meer regelmaat en afleiding heb, wat mijn gesteldheid goed doet. Ook helpt het me enorm weer vertrouwen opbouwen in dat ik kan. Blijf nog steeds mijn goede momenten turven, om fysiek 'bewijs' te hebben van mijn eigen kunnen. Merk dat langzaam maar zeker het makkelijker en rustiger wordt in mijn hoofd. Minder gepieker, angst kan ik makkelijker van me af zetten en ik durf stappen te nemen om goede gewoonten te houden, maar er niet psychisch afhankelijk van te worden. Alles komt wel, alleen mijn brein is geprogrammeerd om alles NU te willen, dus blij dat ik dat nu aan kan pakken.

Zit nog wel in de geldstress. Al bij twee baantjes afgewezen, maar nu een leuke gevonden die hopelijk wel wat wordt. Zo niet, tja.. dan maar doorzoeken. Ik laat het maar een beetje over me heen komen. Meer dan 8 uur naast mijn studie wil ik eigenlijk niet werken, dus dat is een grens die ik bewust voor mezelf zet. Ook al is de gedachte aan werk naast de studie er ook een die me best angstig maakt soms, ik voel veel meer vertrouwen om het echt te kunnen. Dat ik wel het vermogen heb om om mijn eigen energiemanagement te denken en de juiste keuzes te maken, plus momenten voor mezelf te pakken. De combinatie van al deze dingen maakt me soms erg gespannen, maar ik voel dat ik er echt steeds beter mee omga en begin voorzichtig weer perspectief te zien voor de toekomst. Nu m'n libido nog en dan ben ik helemaal blij voor nu..

Zo, hele post.. sorry. Maar dit was even de update van mijn leven.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 13:25 schreef Re het volgende:

[..]

drank en drugs moeten een aanvulling zijn in je leven, niet een vervanging, maar goed, dat is aan een ieder, hier is het algemene beleid dat er niet gesproken wordt over zelfmedicatie, in wat voor vorm dan ook.

TWC begon daar vlg mij niet zelf over.
Verder lijkt het mij vrij sterk dat hij drank of drugs misbruikt. Hij is een minstens zo fanatieke hardloper als ik (hij is alleen wat beter). Ik zou me wel kunnen voorstellen dat hij als zelfmedicatie het hardlopen gebruikt, maar dat is gissen.

Ik vind het iig niet echt tof dat iemand hier na 3 posts volledig de grond in wordt getrapt. Hij komt hier niet kijken omdat ie zo lekker in zijn vel zit, volgens mij.
Doe gewoon ff een beetje vriendelijk tegen mensen die je niet kent (dit is niet zozeer tegen jou Re, maar in t algemeen kreeg hij meteen een hoop gezeik op zn dak)

quote:

Op dinsdag 21 oktober 2014 14:40 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Ik kreeg van mijn huisarts te horen dat het niet goed is als je cold turkey gaat met anti-depressiva en dat juist de kans vergroot om weer in een groot, zwart gat te vallen.

Ik heb simpelweg niet de tijd om in een zwart gat te vallen. Ik werk hiervoor echt te veel.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:09 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik heb simpelweg niet de tijd om in een zwart gat te vallen. Ik werk hiervoor echt te veel.

Totdat je het wat rustiger krijgt en dan donder je er alsnog in. Ik zou maar oppassen, maar als het voor jou werkt...

Wanneer ben je nu eigenlijk depressief? hoe weet je dat van jezelf?

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:13 schreef theunderdog het volgende:
Wanneer ben je nu eigenlijk depressief? hoe weet je dat van jezelf?

Officieel? Wanneer een persoon met een papiertje jouw een stempel geeft.
Niet officieel? Wanneer jij zegt, ik ben depri, dan ben je depri.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:15 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Officieel? Wanneer een persoon met een papiertje jouw een stempel geeft.
Niet officieel? Wanneer jij zegt, ik ben depri, dan ben je depri.

Kortom: aandachttrekkerij.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:16 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Kortom: aandachttrekkerij.

!?

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:18 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

!?

Ik zie steeds meer mensen om mij heen die beweren depressief te zijn, maar ze zullen in mijn ogen nooit het papiertje krijgen.

Verder is het natuurlijk gewoon een decadent iets , "depressief" zijn..

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:20 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Ik zie steeds meer mensen om mij heen die beweren depressief te zijn, maar ze zullen in mijn ogen nooit het papiertje krijgen.

Verder is het natuurlijk gewoon een decadent iets , "depressief" zijn..

Net alsof een papiertje een fuck uitmaakt?

!?

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:45 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Net alsof een papiertje een fuck uitmaakt?

!?

Jazeker, want dat toont het bestaan van depressiviteit aan.

Anders kan iedereen zeggen dat hij/zij depressief is.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:46 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Jazeker, want dat toont het bestaan van depressiviteit aan.

Anders kan iedereen zeggen dat hij/zij depressief is.

Een stempel is useless, je ziet/ruikt/hoort vanzelf of iemand depri is.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:46 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Jazeker, want dat toont het bestaan van depressiviteit aan.

Anders kan iedereen zeggen dat hij/zij depressief is.

Er zijn definities voor, dingen waaraan je moet voldoen om depressief te zijn. Ik dacht zelf altijd dat het ging om zelfmoordneigingen, maar er komt veel meer bij kijken, ook een negatief zelfbeeld, dingen niet meer leuk vinden en nog meer.

Belangrijk punt is dat je geen plezier meer aan dingen beleefd, dat je dus weinig of niks meer leuk vindt. Het word een groot probleem als je niks in je leven meer leuk vind, ook dingen die normaal gesproken echt supertof zijn.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:54 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Een stempel is useless, je ziet/ruikt/hoort vanzelf of iemand depri is.

Depressiviteit is voor relatief veel mensen een excuus om maar vooral niet iets productief te doen.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:54 schreef zomertje het volgende:

[..]

Er zijn definities voor, dingen waaraan je moet voldoen om depressief te zijn. Ik dacht zelf altijd dat het ging om zelfmoordneigingen, maar er komt veel meer bij kijken, ook een negatief zelfbeeld, dingen niet meer leuk vinden en nog meer.

Belangrijk punt is dat je geen plezier meer aan dingen beleefd, dat je dus weinig of niks meer leuk vindt. Het word een groot probleem als je niks in je leven meer leuk vind, ook dingen die normaal gesproken echt supertof zijn.

Natuurlijk is dat een groot probleem. Maar ik denk dat dat maar voor heel weinig mensen geldt.

Voor veel mensen die beweren depressief te zijn, zal meer lichaamsbeweging al goed helpen.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 17:58 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Natuurlijk is dat een groot probleem. Maar ik denk dat dat maar voor heel weinig mensen geldt.

Voor veel mensen die beweren depressief te zijn, zal meer lichaamsbeweging al goed helpen.

Ik kan helaas uit ervaring spreken dat lichaamsbeweging op zich niet slecht is, maar dat er zoveel meer speelt en dat t echt niet zaligmakend is. In mijn geval dan, over anderen kan ik niet oordelen.

Oordeel niet te snel, want juist in de steek gelaten worden en niet begrepen worden is een van de moeilijkste dingen als je depressief bent (of een andere psychische aandoening hebt). Juist het gevoel alleen te zijn en voor niemand nog nut te hebben kan je alleen maar dieper in die put laten zinken en de dood als een uitweg gaan zien uit het lijden. En nee, dat is geen aandachttrekkerij.

Ikzelf zou willen dat ik dit niet had (zou er heel veel voor over hebben), en als ik aandacht wil dan zijn er genoeg positieve manieren om die te krijgen.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 18:13 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik kan helaas uit ervaring spreken dat lichaamsbeweging op zich niet slecht is, maar dat er zoveel meer speelt en dat t echt niet zaligmakend is. In mijn geval dan, over anderen kan ik niet oordelen.

Oordeel niet te snel, want juist in de steek gelaten worden en niet begrepen worden is een van de moeilijkste dingen als je depressief bent (of een andere psychische aandoening hebt). Juist het gevoel alleen te zijn en voor niemand nog nut te hebben kan je alleen maar dieper in die put laten zinken en de dood als een uitweg gaan zien uit het lijden. En nee, dat is geen aandachttrekkerij.

Ikzelf zou willen dat ik dit niet had (zou er heel veel voor over hebben), en als ik aandacht wil dan zijn er genoeg positieve manieren om die te krijgen.

Je kan toch lastig ontkennen dat depressief kunnen zijn een luxe is.

Ik ben niemand iemand die het bestaan van depressies ontkent, zou ook weinig nut hebben want men kan het zelfs aantonen in de hersenen. Maar het is wel een welvaart "ziekte".

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 18:16 schreef theunderdog het volgende:

[..]

Je kan toch lastig ontkennen dat depressief kunnen zijn een luxe is.

Ik ben niemand iemand die het bestaan van depressies ontkent, zou ook weinig nut hebben want men kan het zelfs aantonen in de hersenen. Maar het is wel een welvaart "ziekte".

Dat vraag ik me echt af, vroeger kwamen mensen er op een andere manier mee weg. Gingen aan de drank bijvoorbeeld (het ging hier net nog over zelfmedicatie geloof ik) of kwamen als zwerver op straat terecht.

Ik vind er niks luxe aan. Ikzelf ben altijd mn best blijven doen om te leren en te werken. Het is echt niet zo dat een depressie je gelijk in een makkelijk traject 'gratis geld' terecht laat komen. En als je echt depressief bent dan functioneer je zo slecht dat je totaal niet weet hoe je je leven op de rails moet houden, laat staan over geld nadenken.

Er is ook veel meer dan 'depressief' Veel mensen zijn overspannen door de drukke samenleving die we tegenwoordig hebben. Allebei werken en ook nog kinderen opvoeden? En wat dacht je van alle slachtoffers van (kinder)mishandeling, sexueel misbruik enz? Die zie je vaak op latere leeftijd toch wel in de problemen komen.

Bovenstaande uit eigen ervaring, van wat ik in mn omgeving heb meegemaakt en als vrijwilliger.

Nou zo welvarend ben ik niet dus wat nou welvaarts ziekte Wat een achterlijk gezeik zeg... Net zo stom als zeggen dat je met een glas dat halfvol is in de regen moet gaan staan zodat ie weer vol is.

Get that shit out of here.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 19:55 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou nou, wat een luxe zeg, je "mag" tegenwoordig depressief zijn
Je komt op mij over als zo'n rechtse bal die denkt de waarheid in pacht te hebben.
Ik ben er ook ooit eens 1tje tegengekomen die beweerde dat mensen met een burnout leugenaars zijn omdat burnout niet zou bestaan en puur aanstellerij was. Dat vond ze omdat ze het zelf nooit had meegemaakt DUS bestond het niet..echt hoe dom kon je wezen?

Depressiviteit en burn outs bestaan wel degelijk natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 19:58 schreef Elvi het volgende:
Nou zo welvarend ben ik niet dus wat nou welvaarts ziekte Wat een achterlijk gezeik zeg... Net zo stom als zeggen dat je met een glas dat halfvol is in de regen moet gaan staan zodat ie weer vol is.

Get that shit out of here.

We mogen het toch oneens zijn met elkaar?

Niets ergs aan lijkt mij.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 20:42 schreef theunderdog het volgende:

[..]

We mogen het toch oneens zijn met elkaar?

Niets ergs aan lijkt mij.

Serieus? Depressie is een psychische ziekte. Dat een ziekte niet lichamelijk is betekent niet dat het niet echt is. Er is niks om over oneens te zijn. Het bestaat, het is echt, en je bent enorm kwetsend bezig. Ga lekker terug naar NWS ofzo en laat ons met rust.

quote:

Op zaterdag 25 oktober 2014 20:21 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Grappig hoe je zonder hidden agenda oprecht een vraag probeert te stellen om bepaalde materie waar ie nog geen mening over gevormd hebt beter te begrijpen...alleen jammer dat je na enkele posts al je schaapskleren uittrok en liet zien wie je echt bent.

[..]

Dat zegt meer over jouw ogen dan over de mensen die papierloos beweren depressief te zijn, maar dit soort rechtse ballen die dit soort dingen klakkeloos voor waarheid aannemen, zijn helaas talrijk..waar moet het toch heen met de mensheid

[..]

Nou dan wil je niet weten hoeveel mensen te blind zijn om dit te kunnen zien. Depressiviteit is juist goed te verbergen en dat komt ook een beetje doordat depressieve mensen de neiging hebben weg te kwijnen..dat doen ze gewoonlijk alleen.

[..]

Onderbuikgevoel

Rustig maar, wist niet dat je boos werd.