R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hier enkel negatieve ervaringen met medicatie, alhoewel het geen Ritalin betrof maar wel een ander soortgelijk medicijn (Risperdal). Maar over het algemeen zijn de effecten heel verschillend. De een vindt het niks en de ander kan niet zonderquote:Op vrijdag 14 november 2014 20:25 schreef Windwalker88 het volgende:
Heb nog wel een vraagje: ik ga volgende week beginnen met ritalin. Volgends m'n psycholoog gaat dit helpen om wat rust in mijn hoofd te krijgen. Heeft iemand hier ervaring mee, want ben best wel een beetje huiverig om aan de medicijnen te gaan.
Klinkt heftig! Wat was er precies gebeurt wat niet door de beugel kon? Of wil je dat niet bespreken hier? Ben nogal een nieuwsgierig aagjequote:Op woensdag 19 november 2014 14:59 schreef summer2bird het volgende:
En ik ben weer opnieuw opgenomen
Op de crisis afdeling nu.
Had op wonen wat dingen gedaan die niet door de beugel kunnen en nu hadden mijn ouders, psych. team een rust-opname geregeld.
Krijg nu een opname van 2 weken om rust te krijgen.
Ik zit op gesloten nu maar heb gelukkig een pasje gekregen omdat ik niet echt een gevaar ben voor mijzelf.
Ook mag ik deze 2 weken niet terug naar mijn afdeling of naar mijn eigen appartement zonder begeleiding
Morgen maar eens wat lekkers halen, en vanavond een flink stuk wandelen.
Ze hebben hier wel een mooie rust kamer, een met ps3 en hbo kanalen
Toch mis ik mijn eigen programma, afdeling en appartement wel.
Ach, aan alles komt een eind. Dus aan deze opname op een gegeven moment ook.
En ik mis mijn eigen internet lijnAlles is hier zo traag
Maar wel balen joh!
Maarja, als je het écht wil dan zou ik er gewoon voor gaan.quote:
Ik ben vandaag even helemaal over de zeik gegaan.
Het gaat al een tijdje niet zo lekker op mijn werk. Het is een dode bedoeling (ze moeten het pand verlaten en er is nog geen nieuwe bestemming) en alle collega's waar ik nu mee werk, zijn alles behalve gezellig. Ik kan mijn ei niet kwijt, want ik heb echt het gevoel dat ik mijn hersenen beter kan gebruiken (stiekem wil ik gewoon een bèta opleiding doen, maar met die creatieve achtergrond zou ik dat beter niet moeten doen. Het wordt me sterk afgeraden, omdat het slecht zou matchen). Er is ook bijna niets te doen en ik ga echt met een k**-gevoel naar huis. Ik voel me zo ontzettend nutteloos. Ik word zo ontzettend ongelukkig van mijn huidige baan.
Ik heb geen diploma's (ik ben in de twintig) en ik wil gewoon graag weer aan de bak. Ik haat het om alleen maar thuis te zitten buiten m'n baan, ik heb het gevoel dat ik niets meer leer. Er is geen enkele uitdaging en ik zit er nu helemaal doorheen...
Ik heb voor een periode van twee jaar ook datgene mogen doen wat ik mijn hele leven al wou, en het was me ook door 'experts' afgeraden. Hoewel het uiteindelijk tóch op een drama is uitgelopen (lang en ingewikkeld verhaal en had overigens ook niets met mijn beperking van doen), zie ik het toch als de meest gelukkige periode in mijn leven
Als ik het morgen over kon doen dan zou ik er direct voor tekenen....
Ga je dromen achterna!
Dat maakt toch niet uit? Als je ergens last van hebt kun je altijd proberen er iets aan te doen.quote:
Het enige wat ik nu nog lastig vind om te verwerken is wat nu komt door mijn aandoening of door mijn eigen persoonlijkheid.
Misschien heb je iets aan deze site?quote:
Heb nog wel een vraagje: ik ga volgende week beginnen met ritalin. Volgends m'n psycholoog gaat dit helpen om wat rust in mijn hoofd te krijgen. Heeft iemand hier ervaring mee, want ben best wel een beetje huiverig om aan de medicijnen te gaan.
Is het financieel gezien mogelijk om te studeren? Dan zou ik lekker gaan leren als ik jou was. Als dat je gelukkig maakt en bovendien misschien een diploma oplevert waardoor je iets anders kunt doen, is dat toch mooi?quote:
Ik ben vandaag even helemaal over de zeik gegaan.
Het gaat al een tijdje niet zo lekker op mijn werk. Het is een dode bedoeling (ze moeten het pand verlaten en er is nog geen nieuwe bestemming) en alle collega's waar ik nu mee werk, zijn alles behalve gezellig. Ik kan mijn ei niet kwijt, want ik heb echt het gevoel dat ik mijn hersenen beter kan gebruiken (stiekem wil ik gewoon een bèta opleiding doen, maar met die creatieve achtergrond zou ik dat beter niet moeten doen. Het wordt me sterk afgeraden, omdat het slecht zou matchen). Er is ook bijna niets te doen en ik ga echt met een k**-gevoel naar huis. Ik voel me zo ontzettend nutteloos. Ik word zo ontzettend ongelukkig van mijn huidige baan.
Ik heb geen diploma's (ik ben in de twintig) en ik wil gewoon graag weer aan de bak. Ik haat het om alleen maar thuis te zitten buiten m'n baan, ik heb het gevoel dat ik niets meer leer. Er is geen enkele uitdaging en ik zit er nu helemaal doorheen...
Risperdal vind ik niet soortgelijk, het is een antipsychoticum, eerder versuffend, terwijl ritalin een stimulans is.quote:
[..]
Hier enkel negatieve ervaringen met medicatie, alhoewel het geen Ritalin betrof maar wel een ander soortgelijk medicijn (Risperdal). Maar over het algemeen zijn de effecten heel verschillend. De een vindt het niks en de ander kan niet zonder
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik heb het geld gewoon, ik heb jarenlang gespaard voor dit moment. Het is gewoon heel lastig als je onzeker bent en je mensen om je heen hebt die alle vertrouwen in je hebben én mensen om je heen hebt die totaal geen vertrouwen in je hebben (en eigenlijk vinden dat je in je comfortzone moet blijven). Dat werkt echt verwarrend.quote:
[..]
Is het financieel gezien mogelijk om te studeren? Dan zou ik lekker gaan leren als ik jou was. Als dat je gelukkig maakt en bovendien misschien een diploma oplevert waardoor je iets anders kunt doen, is dat toch mooi?
Alleen jij kan die beslissing maken. Niet de mensen die wel vertrouwen noch de mensen die geen vertrouwen in je hebben.quote:
[..]
Ik heb het geld gewoon, ik heb jarenlang gespaard voor dit moment. Het is gewoon heel lastig als je onzeker bent en je mensen om je heen hebt die alle vertrouwen in je hebben én mensen om je heen hebt die totaal geen vertrouwen in je hebben (en eigenlijk vinden dat je in je comfortzone moet blijven). Dat werkt echt verwarrend.
Ik zou het overigens gewoon proberen als ik jou was. Als het lukt dan lukt het en heb je het toch maar mooi geflikt en als het niet lukt dan heb je het in ieder geval geprobeerd.
Een paar jaar terug zat ik in hetzelfde schuitje. Wilde heel graag, maar wist niet of het kon en dat werd gesterkt door een aantal anderen. Tóch ben ik mijn droom achterna gegaan en heb ik twee jaar de tijd van mn leven gehad
Uiteindelijk is het niets geworden, maar als ik straks oud ben dan kan ik in ieder geval zeggen dat ik het geprobeerd heb en er het maximale uit heb gehaald 
Ik had vandaag een diepgaand gesprek bij GGZ met een psychiater, mijn psycholoog en nog iemand die meeschreef om te kijken of ik -nos heb of welke vorm dan ook. Ik ervoer dit als een vrij stom gesprek want ik moest wat puzzels maken en verhalen in mijn perspectief vertellen, nog wat persoonlijke vragen ertussendoor. Natuurlijk kunnen hun op deze manier zien of ik daadwerkelijk -nos heb maar had er een raar gevoel bij. Alsof ik alles fout deed omdat het voor mij relatief moeilijke opdrachten waren. Iemand die snapt wat voor gesprek dit was en kan toelichten?
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik ben ontslagen uit de crisis. Zit nu weer op mijn normale afdeling, in mijn eigen appartement.
Ben erg blij maar aan de andere kant is het erg moeilijk.
Ik voel mij erg verraden omdat men mij daar zonder overleg met mij zomaar geplaatst heeft. Alles is achter mijn rug gebeurd.
Mijn ouders denken alleen dat het heel goed was en ik kan het absoluut niet eens zijn met hen.
Ik heb een enorme terugval gehad, omdat ik zo pardoes uit mijn normale leven gehaald werd.
Alles ging ineens slecht, alle vooruitgang die ik geboekt had qua vertrouwen in leiding, eetbuien, gewichtsverlies, sparen is allemaal weg en moet ik weer opnieuw opbouwen.
Ik kreeg ook weer allelei suïcidale gedachten in mijn hoofd,daar op de crisis, iets wat ik enorm lang niet meer had gehad.
Dus ik denk niet dat het mij goed heeft gedaan. Het enige wat ik kan zeggen is dat de angst er nu goed in zit.
Ik heb trouwens nieuwe oordoppen, op maat gemaakte van beter horen, met de aller zwaarste filter erin, je hoort haast niks meer
Ben erg blij maar aan de andere kant is het erg moeilijk.
Ik voel mij erg verraden omdat men mij daar zonder overleg met mij zomaar geplaatst heeft. Alles is achter mijn rug gebeurd.
Mijn ouders denken alleen dat het heel goed was en ik kan het absoluut niet eens zijn met hen.
Ik heb een enorme terugval gehad, omdat ik zo pardoes uit mijn normale leven gehaald werd.
Alles ging ineens slecht, alle vooruitgang die ik geboekt had qua vertrouwen in leiding, eetbuien, gewichtsverlies, sparen is allemaal weg en moet ik weer opnieuw opbouwen.
Ik kreeg ook weer allelei suïcidale gedachten in mijn hoofd,daar op de crisis, iets wat ik enorm lang niet meer had gehad.
Dus ik denk niet dat het mij goed heeft gedaan. Het enige wat ik kan zeggen is dat de angst er nu goed in zit.
Ik heb trouwens nieuwe oordoppen, op maat gemaakte van beter horen, met de aller zwaarste filter erin, je hoort haast niks meer
Twiddel
Mag ik vragen wat zoiets nou kost Summer2bird, van die op maat gemaakte doppen? En kan je evt filters wisselen?
Ik blijf er maar over twijfelen... ik heb van die universele dopjes met filters, maar ze zitten me gewoon niet lekker, irriteren en jeuken
.
Thuis zet ik nu mn koptelefoon op, maar soms moet ik de muziek zo hard zetten om dat wat ik niet wil horen niet te horen, dat dat eigenlijk alleen maar tegenwerkt uiteindelijk...
Ik blijf er maar over twijfelen... ik heb van die universele dopjes met filters, maar ze zitten me gewoon niet lekker, irriteren en jeuken
.Thuis zet ik nu mn koptelefoon op, maar soms moet ik de muziek zo hard zetten om dat wat ik niet wil horen niet te horen, dat dat eigenlijk alleen maar tegenwerkt uiteindelijk...
Mama van 2 lieve meiden :)
Het hele grapje heeft mij 170 euro gekost.quote:
Mag ik vragen wat zoiets nou kost Summer2bird, van die op maat gemaakte doppen? En kan je evt filters wisselen?
Ik blijf er maar over twijfelen... ik heb van die universele dopjes met filters, maar ze zitten me gewoon niet lekker, irriteren en jeuken
Thuis zet ik nu mn koptelefoon op, maar soms moet ik de muziek zo hard zetten om dat wat ik niet wil horen niet te horen, dat dat eigenlijk alleen maar tegenwerkt uiteindelijk...
Maar dan heb ik een verzekering van 2 jaar, een schoonmaakset, een koord om ze aan te hangen en 2 soorten filters.
Zonder bijgevoegde dingen kost het zo'n 125 euro. Maar het is het zo waard. Ze zitten heerlijk, ik hoor niks meer en het draagcomfort is enorm hoog. Je ziet ze ook niet zitten.
Als ik jou was en het geld had zou ik beter horen een bezoekje brengen.
Info kunnen ze altijd gratis geven.
Twiddel
Ik heb de audiciën hier al een keer gebeld, maar ze hebben alleen maar spreekuur (inloop tussen 4 en 5 en dat komt zo ongelukkig uit, ivm kinderen niet op school enzo).
Ik denk dat ik toch nog een keer ga proberen om gewoon een afspraak te maken en dan onder schooltijd zodat het even op mn gemak kan... het lijkt me toch wel prettig hoor...
Ik denk dat ik toch nog een keer ga proberen om gewoon een afspraak te maken en dan onder schooltijd zodat het even op mn gemak kan... het lijkt me toch wel prettig hoor...
Mama van 2 lieve meiden :)
Hey, ik ben er ook weer eens
Het gaat zó niet goed met mij! Misschien dat ik daarom wel zo'n tijd niet gepost heb hier, geen idee. Veel stress, verdriet, zorgen, geregel, afspraken, gedoe.. Ik ben dood en dood op. Ik vlieg en ren mezelf steeds voorbij en m'n lichaam heeft nu HOOO gezegd. Wat resulteerde in het feit dat ik nu al twee weken griep heb
Ik heb een weerstand van hier tot Tokyo, en nu heb ik griep. Voor het eerst in járen. Moeders mogen niet ziek zijn man.
Ook heb ik sinds een tijd een begeleidster aan huis, zij helpt me met het huishouden en het regelen van praktische zaken, maar ze is er ook om m'n zorgen aan te horen en om ''gewoon'' gezellig koffie mee te kunnen drinken. Zij komt 1 of 2 x per week, maar net hoe het uitkomt.
Mijn EMDR therapie is vorige week gestart, hier ga ik nu elke week heen. Begon gelijk al heftig, gelukkig is het op de woensdagen, als Billy naar de opvang is. Ook heb ik om de woensdag nog een gesprek met mijn 'gewone' psycholoog, een hele lieve vrouw
Met de psychiater heb ik geen contact meer, mijn medicatie gaat via de psycholoog nu. Zij regelt het verder onderling met de psych. Nare vent
Billy is donderdag twee geworden, dit hebben we die dag zelf én zaterdag en vanmiddag gevierd. Ik ben ka-pot.. Vooral gistermorgen ging gewoon écht niet, teveel drukte en dingen die ik niet trok (viezigheid, plakhandjes, chipskruimels etc, ja heel stom..) en dat in combinatie met griep.
Komende week wéér veel te druk, teveel afspraken, ik kom er nu al in om.. Pfff.. En dan te bedenken dan ik afgelopen twee weken al zo'n beetje slapend heb doorgebracht, de energie is vér te zoeken. Ik kijk uit naar vrijdagnacht, het moment dat ik m'n bed in stap en de telefoon kan uitzetten. Billy bij z'n heitie en ik hoef pas om half 2 ofzo op te staan de volgende middag.
Zo, even van me afschrijven, sorry
Het gaat zó niet goed met mij!
Misschien dat ik daarom wel zo'n tijd niet gepost heb hier, geen idee. Veel stress, verdriet, zorgen, geregel, afspraken, gedoe.. Ik ben dood en dood op. Ik vlieg en ren mezelf steeds voorbij en m'n lichaam heeft nu HOOO gezegd. Wat resulteerde in het feit dat ik nu al twee weken griep heb Ik heb een weerstand van hier tot Tokyo, en nu heb ik griep. Voor het eerst in járen. Moeders mogen niet ziek zijn man.
Ook heb ik sinds een tijd een begeleidster aan huis, zij helpt me met het huishouden en het regelen van praktische zaken, maar ze is er ook om m'n zorgen aan te horen en om ''gewoon'' gezellig koffie mee te kunnen drinken. Zij komt 1 of 2 x per week, maar net hoe het uitkomt.
Mijn EMDR therapie is vorige week gestart, hier ga ik nu elke week heen. Begon gelijk al heftig, gelukkig is het op de woensdagen, als Billy naar de opvang is. Ook heb ik om de woensdag nog een gesprek met mijn 'gewone' psycholoog, een hele lieve vrouw
Met de psychiater heb ik geen contact meer, mijn medicatie gaat via de psycholoog nu. Zij regelt het verder onderling met de psych. Nare vent
Billy is donderdag twee geworden, dit hebben we die dag zelf én zaterdag en vanmiddag gevierd. Ik ben ka-pot..
Vooral gistermorgen ging gewoon écht niet, teveel drukte en dingen die ik niet trok (viezigheid, plakhandjes, chipskruimels etc, ja heel stom..) en dat in combinatie met griep. Komende week wéér veel te druk, teveel afspraken, ik kom er nu al in om.. Pfff.. En dan te bedenken dan ik afgelopen twee weken al zo'n beetje slapend heb doorgebracht, de energie is vér te zoeken. Ik kijk uit naar vrijdagnacht, het moment dat ik m'n bed in stap en de telefoon kan uitzetten. Billy bij z'n heitie en ik hoef pas om half 2 ofzo op te staan de volgende middag.
Zo, even van me afschrijven, sorry
Misschien kan je samen met je begeleidster kijken naar de invulling van je weken... dit klinkt zo niet fijn... .
Beterschap en sterkte
Ik heb enige sint-stress. Cadeautjes voor de kinderen zijn wel geregeld inmiddels, zo goed als.
Maar nu nog voor man en mijzelf iets erbij. Samen met de kinderen al iets bedacht om te "maken", als grapjescadeautje. Hihihi.
Jammer dat ik zelf nooit van dat soort dingen krijg, maar wie weet als ik het maar vaak genoeg laat zien dat zij er over een paar jaar zelf mee komen, want van mn man hoef ik dat niet te verwachten. Eigen belang dus hahaha.
Verder gaat het wel zn gangetje, laatst een paar keer een nacht alleen thuis. Dan slaap ik toch nog wel heel erg weinig. Eerder ging ik helemaal niet slapen, nu heb ik op een gegeven moment toch maar wel de stap geprobeerd te maken om te gaan slapen al vind ik het doodeng. En dan kwam ik tenminste nog aan een uur of 2 a 3...
Maar verder vond ik het wel lekker om in mn uppie de baas te zijn in huis. Dan loopt het ook handiger met de kinderen, want het kan op mijn manier en dat levert mij dan de minste stress op....
.Beterschap en sterkte
Ik heb enige sint-stress. Cadeautjes voor de kinderen zijn wel geregeld inmiddels, zo goed als.
Maar nu nog voor man en mijzelf iets erbij. Samen met de kinderen al iets bedacht om te "maken", als grapjescadeautje. Hihihi.
Jammer dat ik zelf nooit van dat soort dingen krijg, maar wie weet als ik het maar vaak genoeg laat zien dat zij er over een paar jaar zelf mee komen, want van mn man hoef ik dat niet te verwachten
. Eigen belang dus hahaha.Verder gaat het wel zn gangetje, laatst een paar keer een nacht alleen thuis. Dan slaap ik toch nog wel heel erg weinig. Eerder ging ik helemaal niet slapen, nu heb ik op een gegeven moment toch maar wel de stap geprobeerd te maken om te gaan slapen al vind ik het doodeng. En dan kwam ik tenminste nog aan een uur of 2 a 3...
Maar verder vond ik het wel lekker om in mn uppie de baas te zijn in huis. Dan loopt het ook handiger met de kinderen, want het kan op mijn manier en dat levert mij dan de minste stress op...
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Nijn, mijn begeleidster heeft vanmiddag geopperd of het misschien een idee is om Billy nog een dag naar de opvang te brengen. Omdat zij mij ook met de weg achteruit ziet gaan, er is gewoon geen rek meer. Ik heb verder ook geen vangnet voor hem.
Woensdag moet ik toevallig naar mijn bijstandsconsulente, ik zal het dan met haar overleggen, of dat misschien nog een optie is.. Die mevrouw is altijd heel lief en begaan met mijn situatie, dus zij zal er zeker open voor staan
Hoe kwam het dat je alleen moest slapen? En waarom vind je dat zo eng?
Je dochters zijn er toch wel? Wel fijn dat je dan wel lekker zelf de regie hebt Elk voordeel heb ze nadeel hè!
Is het gelukt met de cadeau's? Gaan jullie het vrijdag al vieren? Of is dat te druk voor je dochter? Ze zullen het op school zeker ook die ochtend vieren, of niet.. Lijkt me voor haar ook wel dubbelop en enigszins stressvol allemaal.
Woensdag moet ik toevallig naar mijn bijstandsconsulente, ik zal het dan met haar overleggen, of dat misschien nog een optie is.. Die mevrouw is altijd heel lief en begaan met mijn situatie, dus zij zal er zeker open voor staan
Hoe kwam het dat je alleen moest slapen? En waarom vind je dat zo eng?
Je dochters zijn er toch wel? Wel fijn dat je dan wel lekker zelf de regie hebt Elk voordeel heb ze nadeel hè! Is het gelukt met de cadeau's? Gaan jullie het vrijdag al vieren? Of is dat te druk voor je dochter? Ze zullen het op school zeker ook die ochtend vieren, of niet.. Lijkt me voor haar ook wel dubbelop en enigszins stressvol allemaal.
Mijn man is een weekendje weg geweest, nou ja werd uiteindelijk 1 nacht, omdat hij vlak voor bedtijd dag ging zeggen tegen de meiden en de oudste daar finaal van over de rooie ging en hij besloot dan maar op zaterdagochtend weg te gaan ipv vrijdagavond.
En de laatste keer was hij voor zijn werk 2 nachten weg en had ik mijn moeder een nachtje te logeren.
Waarom ik het zo eng vind... ik moet zeggen dat het hier een stuk beter gaat hoor. Ik voel me hier redelijk op mn gemak nog 's nachts. Ik heb een tijd gehad dat ik gewoon echt niet durfde te slapen 's nachts uit angst voor brand of inbrekers. Toen ik op kamers woonde heb ik een hele tijd gehad dat ik rond een uur of 2 wakker werd en dan om 6 uur nog een uurtje probeerde te slapen, omdat het dan drukker werd op straat...
En op een gegeven moment durfde ik daar helemaal niet meer te slapen.
Toen ik ging samenwonen met mn huidige man, moest ik van de therapeut waar ik toen kwam oefenen. Hij had nachtdiensten (7 nachten in 2 weken). Dan sliep ik dus gewoon helemaal niet 's nachts. Ging 's morgens stage lopen en dan als ik thuis was nog wat proberen te slapen.
In ons vorige huis voelde ik me meer op mn gemak en hier is het nog wel wat meer gelukkig.
Maar ik voel me ook heel erg verantwoordelijk voor de kinderen, het idee dat ik er moet zijn als er iets is. Dat is ook mede waarom ik mijn slaapmedicatie niet inneem dan. En dus makkelijker wakker blijf. En als ik al in slaap val is het vrij onrustig, maar goed ik zie wel enige vooruitgang over de jaren. Maar het is nog niet zoals het wezen moet.
Vandaag is hij laat thuis, ik heb de meiden zelf naar bed gebracht. En merk dan dus dat als we gewoon iets eerder gaan, het prima te doen is, ze op tijd in bed liggen en ook nog vrijwel gelijk gaan slapen... dat lukt dus met zn 2-en bijna niet. Omdat het al bijna een strijd is om ze op tijd naar boven te krijgen en er dan allerlei onzinnigs tussendoor wordt gedaan...
Dus op zich vrij relaxt avondje zo. Ik ga ook lekker op tijd mijn mandje in.
Wat een lap tekst...
Cadeautje voor man is gelukt. Het is de bedoeling om het vrijdag te vieren. Dan hebben we alles gehad, nog een dag wachten dan levert denk ik uiteindelijk meer vermoeidheid op omdat ze dan slecht gaat slapen waarschijnlijk.
De oudste was er vorig jaar op school aardig rustig onder, het jaar daarvoor heb ik haar ziek van de spanning van school kunnen halen.
Jongste ben ik wel heel benieuwd naar, die zit nu in groep 2 en kan dingen ook tot misselijkheid toe spannend vinden. Maar voor hetzelfde geld valt het enorm mee. We zien het wel.
En de laatste keer was hij voor zijn werk 2 nachten weg en had ik mijn moeder een nachtje te logeren
. Waarom ik het zo eng vind... ik moet zeggen dat het hier een stuk beter gaat hoor. Ik voel me hier redelijk op mn gemak nog 's nachts. Ik heb een tijd gehad dat ik gewoon echt niet durfde te slapen 's nachts uit angst voor brand of inbrekers. Toen ik op kamers woonde heb ik een hele tijd gehad dat ik rond een uur of 2 wakker werd en dan om 6 uur nog een uurtje probeerde te slapen, omdat het dan drukker werd op straat...
En op een gegeven moment durfde ik daar helemaal niet meer te slapen.
Toen ik ging samenwonen met mn huidige man, moest ik van de therapeut waar ik toen kwam oefenen. Hij had nachtdiensten (7 nachten in 2 weken). Dan sliep ik dus gewoon helemaal niet 's nachts. Ging 's morgens stage lopen en dan als ik thuis was nog wat proberen te slapen.
In ons vorige huis voelde ik me meer op mn gemak en hier is het nog wel wat meer gelukkig.
Maar ik voel me ook heel erg verantwoordelijk voor de kinderen, het idee dat ik er moet zijn als er iets is. Dat is ook mede waarom ik mijn slaapmedicatie niet inneem dan. En dus makkelijker wakker blijf. En als ik al in slaap val is het vrij onrustig, maar goed ik zie wel enige vooruitgang over de jaren. Maar het is nog niet zoals het wezen moet.
Vandaag is hij laat thuis, ik heb de meiden zelf naar bed gebracht. En merk dan dus dat als we gewoon iets eerder gaan, het prima te doen is, ze op tijd in bed liggen en ook nog vrijwel gelijk gaan slapen... dat lukt dus met zn 2-en bijna niet. Omdat het al bijna een strijd is om ze op tijd naar boven te krijgen en er dan allerlei onzinnigs tussendoor wordt gedaan...
Dus op zich vrij relaxt avondje zo. Ik ga ook lekker op tijd mijn mandje in.
Wat een lap tekst...
Cadeautje voor man is gelukt. Het is de bedoeling om het vrijdag te vieren. Dan hebben we alles gehad, nog een dag wachten dan levert denk ik uiteindelijk meer vermoeidheid op omdat ze dan slecht gaat slapen waarschijnlijk
. De oudste was er vorig jaar op school aardig rustig onder, het jaar daarvoor heb ik haar ziek van de spanning van school kunnen halen.
Jongste ben ik wel heel benieuwd naar, die zit nu in groep 2 en kan dingen ook tot misselijkheid toe spannend vinden. Maar voor hetzelfde geld valt het enorm mee. We zien het wel.
Mama van 2 lieve meiden :)
He wat een verhaal. Wel erg duidelijk allemaal 
Ik kan je er niet mee helpen helaas, het is een heel sterk gevoel wat bij je binnen zit, daar veranderd een buitenstaander niet 123 wat aan.
Ik hoop voor je dat je het stukje bij beetje wat los kunt laten en dat je er wat relaxter onder kunt worden
In ieder geval fijn dat er een cadeautje voor je man geregeld is Alvast veel plezier vrijdag!
Ik kan je er niet mee helpen helaas, het is een heel sterk gevoel wat bij je binnen zit, daar veranderd een buitenstaander niet 123 wat aan.
Ik hoop voor je dat je het stukje bij beetje wat los kunt laten en dat je er wat relaxter onder kunt worden
In ieder geval fijn dat er een cadeautje voor je man geregeld is
Alvast veel plezier vrijdag!
Hoi,
Ik meld me hier ook maar even.. ik heb aandachtig meegelezen met een aantal van jullie en waardeer de openheid die er onderling is.
Ik ben 35 jaar oud, al 6 jaar gelukkig getrouwd, en heb na dat mijn 2 zoons beide een diagnose ASS kregen in overleg met de thuisbegeleiding het traject in gegaan voor een diagnose. Vorige week kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger en vanaf dat moment ben ik op onderzoek uit..
Er spelen namelijk best wel wat zaken.
Ten eerste wil ik graag weer aan het werk, alleen heb ik veel moeite gehad om mezelf keer op keer in te passen bij bedrijven waar ik onder mijn niveau werkte of waar ik maar korte tijd kon blijven. Het is voor mij erg uitputtend om steeds maar weer te moeten wennen aan steeds weer andere bedrijfsculturen. Ik zoek dus werk wat bij mij past en waar ik langere tijd van kan genieten.
Daarnaast zoek ik ook betere manieren om mijn vrouw emotioneel te kunnen dragen, het is met twee jonge kinderen die elk hun eigen verhaal hebben erg lastig om tijd en soms ook gevoel voor elkaar te hebben. Nu ik wat meer van het aspergersyndroom weet kan ik daar wel op "inspelen" maar ik voorzie wel problemen zolang ik de fijnafstemming nog niet helemaal onder de knie heb.
De relatie met familie (zuster en ouders) is ook lastig, in die zin, dat ik me vaak geen voorstelling kan maken van de zaken waar ze zich druk om maken en ik heb vaak het gevoel dat ze daar dingen achter mijn rug omdoen/beslissen.
Ik zal rustig meelezen, mocht iemand wat herkenning hebben met mijn verhaal en tips met betrekking tot werk, gezin en/of familie dan hoor ik dat graag.
Groet,
AirTexel
Ik meld me hier ook maar even.. ik heb aandachtig meegelezen met een aantal van jullie en waardeer de openheid die er onderling is.
Ik ben 35 jaar oud, al 6 jaar gelukkig getrouwd, en heb na dat mijn 2 zoons beide een diagnose ASS kregen in overleg met de thuisbegeleiding het traject in gegaan voor een diagnose. Vorige week kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger en vanaf dat moment ben ik op onderzoek uit..
Er spelen namelijk best wel wat zaken.
Ten eerste wil ik graag weer aan het werk, alleen heb ik veel moeite gehad om mezelf keer op keer in te passen bij bedrijven waar ik onder mijn niveau werkte of waar ik maar korte tijd kon blijven. Het is voor mij erg uitputtend om steeds maar weer te moeten wennen aan steeds weer andere bedrijfsculturen. Ik zoek dus werk wat bij mij past en waar ik langere tijd van kan genieten.
Daarnaast zoek ik ook betere manieren om mijn vrouw emotioneel te kunnen dragen, het is met twee jonge kinderen die elk hun eigen verhaal hebben erg lastig om tijd en soms ook gevoel voor elkaar te hebben. Nu ik wat meer van het aspergersyndroom weet kan ik daar wel op "inspelen" maar ik voorzie wel problemen zolang ik de fijnafstemming nog niet helemaal onder de knie heb.
De relatie met familie (zuster en ouders) is ook lastig, in die zin, dat ik me vaak geen voorstelling kan maken van de zaken waar ze zich druk om maken en ik heb vaak het gevoel dat ze daar dingen achter mijn rug omdoen/beslissen.
Ik zal rustig meelezen, mocht iemand wat herkenning hebben met mijn verhaal en tips met betrekking tot werk, gezin en/of familie dan hoor ik dat graag.
Groet,
AirTexel
Air Texel is the national Airline of Texel, our modern Boeing 787 Sheepliner fleet is equipped with sheepskin seats and our experienced crew serves delicious lamb chops to both economy and business travelers.
Welkom!quote:
Hoi,
Ik meld me hier ook maar even.. ik heb aandachtig meegelezen met een aantal van jullie en waardeer de openheid die er onderling is.
Ik ben 35 jaar oud, al 6 jaar gelukkig getrouwd, en heb na dat mijn 2 zoons beide een diagnose ASS kregen in overleg met de thuisbegeleiding het traject in gegaan voor een diagnose. Vorige week kreeg ik de diagnose Syndroom van Asperger en vanaf dat moment ben ik op onderzoek uit..
Er spelen namelijk best wel wat zaken.
Ten eerste wil ik graag weer aan het werk, alleen heb ik veel moeite gehad om mezelf keer op keer in te passen bij bedrijven waar ik onder mijn niveau werkte of waar ik maar korte tijd kon blijven. Het is voor mij erg uitputtend om steeds maar weer te moeten wennen aan steeds weer andere bedrijfsculturen. Ik zoek dus werk wat bij mij past en waar ik langere tijd van kan genieten.
Daarnaast zoek ik ook betere manieren om mijn vrouw emotioneel te kunnen dragen, het is met twee jonge kinderen die elk hun eigen verhaal hebben erg lastig om tijd en soms ook gevoel voor elkaar te hebben. Nu ik wat meer van het aspergersyndroom weet kan ik daar wel op "inspelen" maar ik voorzie wel problemen zolang ik de fijnafstemming nog niet helemaal onder de knie heb.
De relatie met familie (zuster en ouders) is ook lastig, in die zin, dat ik me vaak geen voorstelling kan maken van de zaken waar ze zich druk om maken en ik heb vaak het gevoel dat ze daar dingen achter mijn rug omdoen/beslissen.
Ik zal rustig meelezen, mocht iemand wat herkenning hebben met mijn verhaal en tips met betrekking tot werk, gezin en/of familie dan hoor ik dat graag.
Groet,
AirTexel
Dat zal wel even wennen zijn, nu 'het beestje' een naam heeft gekregen. Of is het vooral een bevestiging van iets dat al langer speelde?
Wat betreft werk dat is idd wel herkenbaar. Door omstandigheden ben ik zelf helaas niet in het bezit van een diploma. Werken wil ik opzich best graag, alleen moet het wel werk zijn wat bij me past. En daar is op dit moment helemaal niets in te vinden... lang leve de crisis
Werk in andere sectoren sta ik eigenlijk niet voor open, mede door ervaringen uit het verleden die negatief waren. Ik vind zelf namelijk de interactie tussen collega's en de bedrijfscultuur het moeilijkst dus zoek ik werk waardat een minder grote rol in speelt.
Als je betere kwalificaties hebt dan is het misschien anders, maar eigenlijk vrees ik dat het voor mensen als wij altijd heel erg lastig zal zijn...
Poes, ik hoop ook dat het stukje bij beetje wat afneemt, wie weet ooit .
Welkom AirTexel, ik weet op dit moment even niet inhoudelijk te reageren, ik hoop dat je wat gaat hebben aan dit topic.
.Welkom AirTexel, ik weet op dit moment even niet inhoudelijk te reageren, ik hoop dat je wat gaat hebben aan dit topic
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Toen ik eind jaren'90 begon met werken, ben ik na de MTS (die ik tot het 2e leerjaar heb afgemaakt) als geluidstechnicus gaan werken, dat heb ik toen 3 jaar gedaan. Ging prima, ik kreeg opnamelijsten en moest zaken opnemen vanaf analoge dragers en dan de gedigitaliseerde zaken oppoetsen, soms ook videomateriaal. Ik heb toen van alles en nog wat in mijn studiootje gedaan, van 1 inch zwart/wit video tape tot aan SuperAudioCD. Het contact met collega's was daar minimaal. Daarna ben ik bij een technische dienst gaan werken als technisch commercieel medewerker, eerst alleen de inname van spullen aan de balie, later ook bestellen van spullen, beheren van het netwerk, plannen van de buitendienst en na het faillissement en de doorstart nog meer taken.. Daarna eigenlijk alleen maar werk gehad wat niet echt aansloot bij mijn opleidingen/achtergrond. ICT waar ik best goed in ben, vraagt vaak om specifieke papieren en cursussen die ik niet heb.
Als iemand vraagt wat zou je willen doen, dan zou ik daar echt geen passend antwoord meer op durven geven. Ik loop ook al enige jaren rond met het idee en de wens om iets voor mezelf te beginnen, maar ik merk dat ik voor teveel dingen warm loop en het overzicht kwijtraak. Regelmatig hoor ik dat diverse ICT bedrijven, softwarehuizen en dienstverleners opzoek zijn naar auti's maar ben ze hier nog niet echt tegengekomen...
Ik heb via de reïntegratie een week of 3 bij een bedrijf gewerkt wat niet echt aansloot, en nu zoeken ze het volgende. Het gaat hierbij om een gemeentelijk project..
Als iemand vraagt wat zou je willen doen, dan zou ik daar echt geen passend antwoord meer op durven geven. Ik loop ook al enige jaren rond met het idee en de wens om iets voor mezelf te beginnen, maar ik merk dat ik voor teveel dingen warm loop en het overzicht kwijtraak. Regelmatig hoor ik dat diverse ICT bedrijven, softwarehuizen en dienstverleners opzoek zijn naar auti's maar ben ze hier nog niet echt tegengekomen...
Ik heb via de reïntegratie een week of 3 bij een bedrijf gewerkt wat niet echt aansloot, en nu zoeken ze het volgende. Het gaat hierbij om een gemeentelijk project..
Air Texel is the national Airline of Texel, our modern Boeing 787 Sheepliner fleet is equipped with sheepskin seats and our experienced crew serves delicious lamb chops to both economy and business travelers.
Vanavond komt de film "Adam" op TV, om 20.30 uur op RTL8. Dat is een mooie film over iemand met Asperger.
Fipo,
Vandaag eerste échte rijles gehad, ik heb er blijkbaar wel een beetje gevoel voor, ging prima. Zat in het begin wel steeds met een trillend been op 't koppelingspedaal, zenuwen denk ik 15 januari rijtest bij CBR, komt eindelijk een beetje tempo in bij het CBR
Over 'n maand word ik 18, zit nu zo een beetje naar zorgverzekeringen. Hoe zit dat nou met zorg voor autisme en shit? Ik las dat dat vanaf 2015 niet meer via de zorgverzekering gaat maar via de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, en dat regelt de gemeente dan? Ik heb geen actieve zorg voor m'n autisme (niet maandelijks of wekelijks gesprekken) maar als er ooit gesprekken nodig zijn wil ik dit het liefst niet voledig uit eigen zak betalen natuurlijk.
Hoe werkt dit precies?
Vandaag eerste échte rijles gehad, ik heb er blijkbaar wel een beetje gevoel voor, ging prima. Zat in het begin wel steeds met een trillend been op 't koppelingspedaal, zenuwen denk ik
15 januari rijtest bij CBR, komt eindelijk een beetje tempo in bij het CBR Over 'n maand word ik 18, zit nu zo een beetje naar zorgverzekeringen. Hoe zit dat nou met zorg voor autisme en shit? Ik las dat dat vanaf 2015 niet meer via de zorgverzekering gaat maar via de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, en dat regelt de gemeente dan? Ik heb geen actieve zorg voor m'n autisme (niet maandelijks of wekelijks gesprekken) maar als er ooit gesprekken nodig zijn wil ik dit het liefst niet voledig uit eigen zak betalen natuurlijk.
Hoe werkt dit precies?
Hèhè 
Dat werd %#%# ook eens tijd! 
Leuk is dat hè, rijden! Heel veel plezier ermee
Geen idee eigenlijk, hoe dat werkt met zorg enzo.. Mijn GGZ (niet dé GGZ maar algemene geestelijke gezondheid zorg) is tweedelijns zorg, dat wordt vergoed vanuit de basisverzekering. Ze hebben dit 1 of 2 jaar geprobeerd met een eigen bijdrage van zoveel euro per uur, dit ging finaal mis uiteraard, want veel minima konden dit niet betalen. In die periode had ik toevallig geen zorg.
Mijn persoonlijk begeleidster gaat wel via de AWBZ, maar dat is allemaal voor mij geregeld, daar betaal ik verder niks voor.
Dus als het goed is kun je gewoon een basisverzekering afsluiten (met het laagste eigen risico) en dan zit je wel goed. Bij eventuele GGZ zorgen dat je altijd tweedelijns zit (en dat je doorverwezen wordt!!).
Dat werd %#%# ook eens tijd! Leuk is dat hè, rijden! Heel veel plezier ermee Geen idee eigenlijk, hoe dat werkt met zorg enzo.. Mijn GGZ (niet dé GGZ maar algemene geestelijke gezondheid zorg) is tweedelijns zorg, dat wordt vergoed vanuit de basisverzekering. Ze hebben dit 1 of 2 jaar geprobeerd met een eigen bijdrage van zoveel euro per uur, dit ging finaal mis uiteraard, want veel minima konden dit niet betalen. In die periode had ik toevallig geen zorg.
Mijn persoonlijk begeleidster gaat wel via de AWBZ, maar dat is allemaal voor mij geregeld, daar betaal ik verder niks voor.
Dus als het goed is kun je gewoon een basisverzekering afsluiten (met het laagste eigen risico) en dan zit je wel goed. Bij eventuele GGZ zorgen dat je altijd tweedelijns zit (en dat je doorverwezen wordt!!).
Goed, ik heb al mijn kerstcadeaus al gehaald iets met te veel plannen. Morgen werk, dan naar de huisarts voor mijn ontstoken teen 
Ben zo bang dat ze hem gaan verdoven om erin te snijden, en een prik in je teen is echt geen pretje.
Donderdag ga ik koken en heb ik gesprek met de gast die ervoor gezorgd heeft dat ik opgesloten op de crisis werd.
Daar heb ik nog een appeltje mee te schillen.
Vrijdag sport, wandelen, therapie en werk.
Drukke week dus.
En dan wil ik ook nog dit weekeind bij mijn ouders slapen
Ik zie echt enorm op tegen morgen, wil niet naar de huisarts.
iets met te veel plannen. Morgen werk, dan naar de huisarts voor mijn ontstoken teen Ben zo bang dat ze hem gaan verdoven om erin te snijden, en een prik in je teen is echt geen pretje.
Donderdag ga ik koken en heb ik gesprek met de gast die ervoor gezorgd heeft dat ik opgesloten op de crisis werd.
Daar heb ik nog een appeltje mee te schillen.
Vrijdag sport, wandelen, therapie en werk.
Drukke week dus.
En dan wil ik ook nog dit weekeind bij mijn ouders slapen
Ik zie echt enorm op tegen morgen, wil niet naar de huisarts.
Twiddel
@Summer2Bird,
Toen de jongste hier een ongelukje had en een dikke teennagel had die ontstoken was, knipte een stukje in om de druk kwijt te raken, daarna herstelde zich het vrij goed.
Toen de jongste hier een ongelukje had en een dikke teennagel had die ontstoken was, knipte een stukje in om de druk kwijt te raken, daarna herstelde zich het vrij goed.
Air Texel is the national Airline of Texel, our modern Boeing 787 Sheepliner fleet is equipped with sheepskin seats and our experienced crew serves delicious lamb chops to both economy and business travelers.
Ik heb volgende week een gesprek voor een nieuwe opleiding (niet de eerder genoemde, maar een net wat duurdere). Ik ben best zeker van mezelf en ik ben blij dat ik me ingeschreven heb. Ik hoop gewoon dat ze me aannemen, ik kan niet wachten om naar school te gaan 
Dat klinkt allemaal heel nerdy en dat is het ook
Ik heb zo'n behoefte om nieuwe dingen te leren!
Dat klinkt allemaal heel nerdy en dat is het ook
Ik heb zo'n behoefte om nieuwe dingen te leren!
Ah toevallig heb ik ook een gesprek met een school volgende week! Het Rea Collegequote:
Ik heb volgende week een gesprek voor een nieuwe opleiding (niet de eerder genoemde, maar een net wat duurdere). Ik ben best zeker van mezelf en ik ben blij dat ik me ingeschreven heb. Ik hoop gewoon dat ze me aannemen, ik kan niet wachten om naar school te gaan
Dat klinkt allemaal heel nerdy en dat is het ook
Ik heb zo'n behoefte om nieuwe dingen te leren!
Succes met je interview. Alles zal vast wel goed gaan
Kleine update van mij kant(Hoi, lang niet gesproken!). Inmiddels loopt mijn huidige werkcontract af en wordt niet verlengd. Ik heb dinsdag een gesprek via uitzendbureau en als mijn huidige werk meewerkt donderdag een rondleiding bij het bedrijf waar ik dan zou komen te werken. We gaan zien, ik heb er tot nog toe een goed gevoel over dat ik de baan ga krijgen. Verder weet ik alleen niet hoe de sfeer in het bedrijf is en of ik me er thuis zal gaan voelen. Ben eigenlijk een beetje bang van niet, iets met werkuitvoerders die opgejaagd worden en als machines behandeld worden. Wordt het uiteindelijk niet wat dan weet ik nog niet wat ik verder wil. De bedoeling is eigenlijk om een opleiding op mijn officiele niveau(MBO 3 of 4) te gaan doen, ik weet alleen niet waarin en zo. Heb me ook nog niet georienteerd, maar das weer een ander verhaal.
Met volleybal willen enkele dingen ook niet zoals ik ze zou zien; (voor de ingewijdden onder ons) ik wil met spelen spelverdeler of libero zijn, maar ten eerste is daar geen ruimte voor binnen mijn huidige club, en ten tweede heb ik dan ook nog de nodige training nodig. Die trainingen staan wel onder spanning voor volgend seizoen, gezien die met vermoedelijk aankomende werktijd niet echt te matchen zijn. Ik zou het jammer vinden om dat op te moeten zeggen, gezien ik net een half jaar weer aan het volleyballen ben...
Verder, mijn zoeken naar een goede manier van het benutten van mezelf gaat nog steeds verder. Ik geef in mijn vrije tijd leiding(mini's trainen met volleybal). Ik heb daarmee een stap in de goede richting gezet, maar inmiddels is dat niet meet voldoende. Alsof ik een beetje om het feit heen aan het draaien ben dat ik eigenlijk goed de tijd moet nemen volwassen te worden(ik ben 25 en een losgeslagen projectiel met gemiddeld best puberaal gedrag. What the heck!). Dat laatste overigens wil ik meer de tijd voor gaan nemen, en het liefst volgend jaar een begin aan maken. Hoe ik dat aan wil pakken weet ik nog niet, ik heb wel een klein idee over hoe en de wat.
Hebben jullie overigens ook nog weleens serieus last van onverschilligheid? En niet zozeer omdat je het vaak hebt, maar eerder omdat het opvallend en wat langdurig aanwezig is.
Met volleybal willen enkele dingen ook niet zoals ik ze zou zien; (voor de ingewijdden onder ons) ik wil met spelen spelverdeler of libero zijn, maar ten eerste is daar geen ruimte voor binnen mijn huidige club, en ten tweede heb ik dan ook nog de nodige training nodig. Die trainingen staan wel onder spanning voor volgend seizoen, gezien die met vermoedelijk aankomende werktijd niet echt te matchen zijn. Ik zou het jammer vinden om dat op te moeten zeggen, gezien ik net een half jaar weer aan het volleyballen ben...
Verder, mijn zoeken naar een goede manier van het benutten van mezelf gaat nog steeds verder. Ik geef in mijn vrije tijd leiding(mini's trainen met volleybal). Ik heb daarmee een stap in de goede richting gezet, maar inmiddels is dat niet meet voldoende. Alsof ik een beetje om het feit heen aan het draaien ben dat ik eigenlijk goed de tijd moet nemen volwassen te worden(ik ben 25 en een losgeslagen projectiel met gemiddeld best puberaal gedrag. What the heck!). Dat laatste overigens wil ik meer de tijd voor gaan nemen, en het liefst volgend jaar een begin aan maken. Hoe ik dat aan wil pakken weet ik nog niet, ik heb wel een klein idee over hoe en de wat.
Hebben jullie overigens ook nog weleens serieus last van onverschilligheid? En niet zozeer omdat je het vaak hebt, maar eerder omdat het opvallend en wat langdurig aanwezig is.
... and I hope it's not bothering you.
Van de week gesprek gehad met iemand die ons gaat helpen uitzoeken of we misschien voor pgb in aanmerking kunnen komen volgend jaar. Ik heb nu ZIN, maar daarmee kan ik niet de hulp die ik graag zou willen en die naar mijn idee gewoon veel beter zou passen dan dat wat ik nu heb.
Degene met wie we dat gesprek hadden, wat een verademing! Hij wil ook mee als er gesprekken zijn en daar lijkt het me een heel goeie voor! Sowieso omdat hij de nodige ervaring heeft en weet hoe de dingen in elkaar steken. Al met al positief. Dat zegt niet dat we het voor elkaar gaan krijgen, maar wel dat ik het idee heb dat er wat dat betreft weer wat beweging is zeg maar.
Degene met wie we dat gesprek hadden, wat een verademing! Hij wil ook mee als er gesprekken zijn en daar lijkt het me een heel goeie voor! Sowieso omdat hij de nodige ervaring heeft en weet hoe de dingen in elkaar steken. Al met al positief. Dat zegt niet dat we het voor elkaar gaan krijgen, maar wel dat ik het idee heb dat er wat dat betreft weer wat beweging is zeg maar.
Mama van 2 lieve meiden :)
Wat positief Nijna! Mooi ook dat er zo'n fijne klik is met je nieuwe begeleider Ik ben benieuwd hoe de nieuwe regels worden wbt PGB, ik moet er ook naar kijken ivm een extra opvangdag voor Billy. Nog meer gedoe en papierwerk, bleh.
Hoe is jullie pakjesavond gegaan? Kon je het allemaal een beetje bolwerken?
Ik ben trots op mezelf! Ik ben helemaal ALLEEN naar de Ikea gegaan vandaag (lees; rijden in de stad, drukte, veel mensen...) en ik heb ALLEEN zitten eten in het restaurant en ik heb vervolgens thuis ALLEEN een kast inelkaar gezet. Dat heb ik nog nóóit voor elkaar gekregen! Géén woedeaanvallen, geduldverlies of wat dan ook. Het is me gewoon gelukt
Het klinkt zo simpel, maar dit is zo'n verschrikkelijke mijlpaal voor mezelf, damn.
Ik ben benieuwd hoe de nieuwe regels worden wbt PGB, ik moet er ook naar kijken ivm een extra opvangdag voor Billy. Nog meer gedoe en papierwerk, bleh. Hoe is jullie pakjesavond gegaan? Kon je het allemaal een beetje bolwerken?
Ik ben trots op mezelf! Ik ben helemaal ALLEEN naar de Ikea gegaan vandaag (lees; rijden in de stad, drukte, veel mensen...) en ik heb ALLEEN zitten eten in het restaurant en ik heb vervolgens thuis ALLEEN een kast inelkaar gezet. Dat heb ik nog nóóit voor elkaar gekregen! Géén woedeaanvallen, geduldverlies of wat dan ook. Het is me gewoon gelukt
Het klinkt zo simpel, maar dit is zo'n verschrikkelijke mijlpaal voor mezelf, damn.
Welke opleiding en locatie? Heb zelf ook op het REA gezeten, aantal jaren terug.quote:
[..]
Ah toevallig heb ik ook een gesprek met een school volgende week! Het Rea College
Ik ga naar de opleiding in Leeuwarden (hopelijk)quote:
[..]
Welke opleiding en locatie? Heb zelf ook op het REA gezeten, aantal jaren terug.
Heb je goeie ervaringen met het REA?
Het is geen begeleider, het is iemand van een zorgbureau die gaat helpen met de aanvraag/omzetting. Hij heeft zelf ervaring met de hele rompslomp, leek ook wel aardig wat over ASS te weten en weet redelijk de weg in aanvraag-landquote:
Wat positief Nijna! Mooi ook dat er zo'n fijne klik is met je nieuwe begeleider
Hoe is jullie pakjesavond gegaan? Kon je het allemaal een beetje bolwerken?
Ik ben trots op mezelf! Ik ben helemaal ALLEEN naar de Ikea gegaan vandaag (lees; rijden in de stad, drukte, veel mensen...) en ik heb ALLEEN zitten eten in het restaurant en ik heb vervolgens thuis ALLEEN een kast inelkaar gezet. Dat heb ik nog nóóit voor elkaar gekregen! Géén woedeaanvallen, geduldverlies of wat dan ook. Het is me gewoon gelukt
Het klinkt zo simpel, maar dit is zo'n verschrikkelijke mijlpaal voor mezelf, damn.
.Pakjesavond goed verlopen. We merkten onder het eten wel dat het steeds spannender werd, want wanneer zou die zak nou komen en zouden we het dan wel horen enzo. Nou dat hebben we na het eten gauw opgelost. Opruimen en de zak neerzetten.
Uitpakken was bijna een snelheidsrecord
. Ze waren helemaal blij met hun cadeautjes en voor het naar bed gaan hebben ze zelfs nog even lekker kunnen spelen.Goed zeg jouw IKEA avontuur
. En dan ook nog zelf in elkaar zetten (dat vind ik altijd heerlijke klusjes, dat in elkaar zetten, liefst alleen dan wel ).Ik wil binnenkort ook nog een keer, zoek nog een oplossing voor de schoenen e.d. in de gang en heb nog wat kleine dingen op mn verlanglijstje staan ook
.Ik ga straks met de jongste even zwemmen, in het rustige zwembad, kan ze nog een keertje extra oefenen
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik deed zelf de richting webdesigner, locatie Groesbeek (destijds nog Arnhem / Groesbeek).quote:
[..]
Ik ga naar de opleiding in Leeuwarden (hopelijk)
Moet eerlijk zeggen dat ik het niet veel soeps vond.... Het eerste halfjaar was er nog een leraar die daadwerkelijk lessen webdesign en programmeren gaf maar hij is toen vertrokken en er is nooit een vervanger aangesteld. Dus in de periode die volgde kregen we geen lessen maar zat je eigenlijk hele dagen laveloos achter de PC te hangen. Lesmateriaal was er ook niet. Al je kennis moest je zelf maar op internet opzoeken, want de begeleiders wisten verder ook niets van het vak
Andere lessen waren er verder ook niet, want het was geen MBO-opleiding maar echt meer een cursus tot webdesigner en meer niet. Verwacht dus ook geen diploma aan het eind van de rit want je krijgt enkel een certificaat en daar heb je vrijwel niks aan in de hedendaagse wereld
Of ze moeten het nu veranderd hebben....En dan was er nog de jobcoach van het REA, die gozer vertelde me dat ik mijn dromen los moest laten en kwam alleen maar met simpele baantjes zoals vakkenvuller en schoonmaker aanzetten. Hij werd er nog van geirriteerd ook als ik zei dat ik dat gewoon niet zag zitten
Maargoed, weet niet welke richting je opgaat... misschien dat het in Leeuwarden allemaal anders geregeld is
Bedankt voor de infoquote:
[..]
Ik deed zelf de richting webdesigner, locatie Groesbeek (destijds nog Arnhem / Groesbeek).
Moet eerlijk zeggen dat ik het niet veel soeps vond.... Het eerste halfjaar was er nog een leraar die daadwerkelijk lessen webdesign en programmeren gaf maar hij is toen vertrokken en er is nooit een vervanger aangesteld. Dus in de periode die volgde kregen we geen lessen maar zat je eigenlijk hele dagen laveloos achter de PC te hangen. Lesmateriaal was er ook niet. Al je kennis moest je zelf maar op internet opzoeken, want de begeleiders wisten verder ook niets van het vak
Andere lessen waren er verder ook niet, want het was geen MBO-opleiding maar echt meer een cursus tot webdesigner en meer niet. Verwacht dus ook geen diploma aan het eind van de rit want je krijgt enkel een certificaat en daar heb je vrijwel niks aan in de hedendaagse wereld
En dan was er nog de jobcoach van het REA, die gozer vertelde me dat ik mijn dromen los moest laten en kwam alleen maar met simpele baantjes zoals vakkenvuller en schoonmaker aanzetten. Hij werd er nog van geirriteerd ook als ik zei dat ik dat gewoon niet zag zitten
Maargoed, weet niet welke richting je opgaat... misschien dat het in Leeuwarden allemaal anders geregeld is
Dan weet ik wat ik kan verwachten. De WAJONG loopt dan door als ik daar dan heen ga, wat beter is dan stufi. Ik zit al 2 jaar thuis en wil graag weer iets doen wat ik kan. Ik ben laatst 1 uur wezen winkelen, ik was bek af en moest 1 dag herstellen. Hopelijk houden ze daar ook rekening mee.
Hier ging pakjesavond ook goed, vriendin was mee (1e kennismaking met mijn familie 
) en we hebben het heel gezellig gehad
Edit: Wel gehoord dat het met mn vader niet zo goed ging, ik voel me een beetje verward.
[ Bericht 13% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-12-2014 17:23:23 ]
) en we hebben het heel gezellig gehad Edit: Wel gehoord dat het met mn vader niet zo goed ging, ik voel me een beetje verward.
[ Bericht 13% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-12-2014 17:23:23 ]
@magnetronkoffie sterkte met je vader
@poepopstokje Ik heb destijds, voor mijn diagnose, wel eens van de velleman kitjes in elkaar zitten solderen, ik herken je reactie bij frustraties maar al te best. Ik heb nog steeds de afdruk van een soldeerbout in de muis van mijn hand staan. Geweldig die IKEA kast. Nog balletjes gegeten?
Nog even over opleidingen/begeleid werktrajecten.
Ik heb een uitzonderlijk talent om relatief geïsoleerd complex werk te doen waar nauwkeurigheid belangrijk is, maar het liefste wel met een beetje uitdaging. Zijn er mensen die werk/leer trajecten op MBO4/HBO niveau hebben gevolgd en zo ja, wat zijn daar de ervaringen mee?.. en is het lastig om daar als 35 jarige in te rollen?
@poepopstokje Ik heb destijds, voor mijn diagnose, wel eens van de velleman kitjes in elkaar zitten solderen, ik herken je reactie bij frustraties maar al te best. Ik heb nog steeds de afdruk van een soldeerbout in de muis van mijn hand staan. Geweldig die IKEA kast. Nog balletjes gegeten?
Nog even over opleidingen/begeleid werktrajecten.
Ik heb een uitzonderlijk talent om relatief geïsoleerd complex werk te doen waar nauwkeurigheid belangrijk is, maar het liefste wel met een beetje uitdaging. Zijn er mensen die werk/leer trajecten op MBO4/HBO niveau hebben gevolgd en zo ja, wat zijn daar de ervaringen mee?.. en is het lastig om daar als 35 jarige in te rollen?
Air Texel is the national Airline of Texel, our modern Boeing 787 Sheepliner fleet is equipped with sheepskin seats and our experienced crew serves delicious lamb chops to both economy and business travelers.
Vandaag gediagnosticeerd met Asperger bij het Riagg Fijn, een opluchting; helderheid over mijn beperkingen. Ik was er aan toe
Fijn, een opluchting; helderheid over mijn beperkingen. Ik was er aan toe
Fijn is dat he!quote:Op woensdag 10 december 2014 18:05 schreef Selestha het volgende:
Vandaag gediagnosticeerd met Asperger bij het Riagg
Ja vreemd genoeg denken veel mensen juist dat het verschrikkelijk moet zijn om zoiets te horen te krijgen, maar je gaat niet voor niets zo'n onderzoek aan; je wil eindelijk duidelijkheid.En die heb je nu dus, dus vind ik een felicitatie bij deze wel op z'n plaats!
Dankje ik vind het ook fijn, zo'n diagnose schijnt vaak langer te duren bij vrouwen en ik vind het heel fijn dat mijn ''vreemde, mannelijke manier van denken'' nu eindelijk verklaard isquote:Op woensdag 10 december 2014 18:39 schreef ToT het volgende:
[..]
Fijn is dat he!
En die heb je nu dus, dus vind ik een felicitatie bij deze wel op z'n plaats!
Ik ga het dan ook met kerst fijn even vieren met mijn beste vriend, die ook Asperger heeft
MagnetronKoffie; Sterkte man, hoe gaat het nu?
AirVlieland; Het is POESopstokje
En geen balletjes voor deze vegetariër Wel een lekker vega kindermenu gehad haha.
Hier geen ervaring met opleidingen verder. Door PTSS klachten nooit verder gekomen dan 3 weken MBO.
Selestha; Fijn dat je verder kunt nu! Wat zijn de volgende stappen? Wbt begeleiding/therapie evt?
ToT; Hoi
AirVlieland; Het is POESopstokje
En geen balletjes voor deze vegetariër Wel een lekker vega kindermenu gehad haha. Hier geen ervaring met opleidingen verder. Door PTSS klachten nooit verder gekomen dan 3 weken MBO.
Selestha; Fijn dat je verder kunt nu! Wat zijn de volgende stappen? Wbt begeleiding/therapie evt?
ToT; Hoi
Hahaha okee dan!quote:
[..]
Dankje ik vind het ook fijn, zo'n diagnose schijnt vaak langer te duren bij vrouwen en ik vind het heel fijn dat mijn ''vreemde, mannelijke manier van denken'' nu eindelijk verklaard is
Ik ga het dan ook met kerst fijn even vieren met mijn beste vriend, die ook Asperger heeft
Ja bij vrouwen komt het volgens mij ook veel minder vaak voor.
En wel grappig dat je vriend dat ook heeft; jullie hebben zeker veel raakvlakken met elkaar en denken/voelen het zelfde over dingen?
Heej!quote:
MagnetronKoffie; Sterkte man, hoe gaat het nu?
AirVlieland; Het is POESopstokje
Hier geen ervaring met opleidingen verder. Door PTSS klachten nooit verder gekomen dan 3 weken MBO.
Selestha; Fijn dat je verder kunt nu! Wat zijn de volgende stappen? Wbt begeleiding/therapie evt?
ToT; Hoi
Ja weer een tijdje weggeweest hier, I know!
Same herequote:
[..]
Heej!
Ja weer een tijdje weggeweest hier, I know!
Gaat kut hier. Long story short; met m'n psych tot de conclusie gekomen dat ik beter al het contact met mijn familie kan verbreken, omdat ik anders niet verder kan met m'n leven. En met therapie uiteraard. Dat heeft geen effect als het heden het verleden blijft herhalen.
quote:
[..]
Same here
Long story short; met m'n psych tot de conclusie gekomen dat ik beter al het contact met mijn familie kan verbreken, omdat ik anders niet verder kan met m'n leven. En met therapie uiteraard. Dat heeft geen effect als het heden het verleden blijft herhalen.
Oewww klote is dat zeg! Maar ja...if that's what it takes....want volgens mij had je sowieso toch niet bepaald echt goed contact met hen, als ik het even voorzichtig uitdruk?
Mijn beste vriend hè, niet ''mijn vriend'' even een vrij belangrijk verschilquote:
[..]
Hahaha okee dan!
Ja bij vrouwen komt het volgens mij ook veel minder vaak voor.
En wel grappig dat je vriend dat ook heeft; jullie hebben zeker veel raakvlakken met elkaar en denken/voelen het zelfde over dingen?
Maar we hebben inderdaad veel raakvlakken, ik heb overigens altijd vrienden gehad met Asperger. Een van de redenen dat het ontdekt is
Ahhhh right, miscommunicatie!quote:
[..]
Mijn beste vriend hè, niet ''mijn vriend'' even een vrij belangrijk verschil
Ja mijn beste kameraad heeft waarschijnlijk ook Asperger, en het grappige is dat ik dat bij hem gewoon echt in 1 oogopslag kon zien, toen ik hem voor het eerst zag. Toch een bepaalde uitstraling die ik heel erg herkende.
Nee klopt, ik ben altijd al het zwarte schaap geweest, eentje om tegen aan te schoppen. M'n nieuwe psych is eentje die mijn knopjes weet te vinden en ze is GOED. Ze heeft me flink met de neus op de feiten gedrukt en me laten inzien dat ik mij zo NIET mag laten behandelen, door niemand niet. Dus dan is het einde oefening, bye bye zwaai zwaai.quote:
[..]
Heel goed!quote:
[..]
Nee klopt, ik ben altijd al het zwarte schaap geweest, eentje om tegen aan te schoppen. M'n nieuwe psych is eentje die mijn knopjes weet te vinden en ze is GOED. Ze heeft me flink met de neus op de feiten gedrukt en me laten inzien dat ik mij zo NIET mag laten behandelen, door niemand niet. Dus dan is het einde oefening, bye bye zwaai zwaai.
Een goede vriendin van me heeft in dat zelfde schuitje gezeten en het afkappen kan echt een enorme opluchting geven, en dan kun je idd pas ÉCHT door gaan met je leven!
Oh wat naar, sterkte!quote:
[..]
Same here
Long story short; met m'n psych tot de conclusie gekomen dat ik beter al het contact met mijn familie kan verbreken, omdat ik anders niet verder kan met m'n leven. En met therapie uiteraard. Dat heeft geen effect als het heden het verleden blijft herhalen.
Herkenbaar wel, ik zit ook op een punt met mijn vader waar voorlopig weinig verbetering in te krijgen is.. Veel sterkte ermee!
Ik ga er verder niet te diep op in, je weet maar nooit wie er mee leest en zo.
Maar ik moet een voorbeeld zijn voor m'n zoon uiteraard, laten zien dat hij zich nooit en te nimmer door wie dan ook zó mag laten behandelen, laat staan door je eigen familie. Laat staan door je eigen moeder!!
Ik hechtte sowieso weinig waarde aan bloed/familie dus zo dramatisch is het allemaal niet. Ik zal alleen m'n neefje missen, die is onschuldig in dit hele verhaal.
Nou verder, ik kan beter een PTSS topic openen, die problemen hebben echt de overhand de laatste tijd. M'n ASS is redelijk onder controle, aangezien ik nu weinig in situaties kom waardoor het kan escaleren natuurlijk. Geen werk, studie etc.
Maar ik moet een voorbeeld zijn voor m'n zoon uiteraard, laten zien dat hij zich nooit en te nimmer door wie dan ook zó mag laten behandelen, laat staan door je eigen familie. Laat staan door je eigen moeder!!
Ik hechtte sowieso weinig waarde aan bloed/familie dus zo dramatisch is het allemaal niet. Ik zal alleen m'n neefje missen, die is onschuldig in dit hele verhaal.
Nou verder, ik kan beter een PTSS topic openen, die problemen hebben echt de overhand de laatste tijd. M'n ASS is redelijk onder controle, aangezien ik nu weinig in situaties kom waardoor het kan escaleren natuurlijk. Geen werk, studie etc.
Dat is inderdaad wel een zeer, zeer goed punt dat je zoontje een goed voorbeeld nodig heeft in deze.quote:
Ik ga er verder niet te diep op in, je weet maar nooit wie er mee leest en zo.
Maar ik moet een voorbeeld zijn voor m'n zoon uiteraard, laten zien dat hij zich nooit en te nimmer door wie dan ook zó mag laten behandelen, laat staan door je eigen familie. Laat staan door je eigen moeder!!
Ik hechtte sowieso weinig waarde aan bloed/familie dus zo dramatisch is het allemaal niet. Ik zal alleen m'n neefje missen, die is onschuldig in dit hele verhaal.
Nou verder, ik kan beter een PTSS topic openen, die problemen hebben echt de overhand de laatste tijd. M'n ASS is redelijk onder controle, aangezien ik nu weinig in situaties kom waardoor het kan escaleren natuurlijk. Geen werk, studie etc.
@Poesopstokje... ik ga een hartig woordje met autocorrect spreken, die ziet poesop en maakt daar dan poep van en ik tik onachtzaam gewoon zo verder...
PTSS is een van de minst erkende en meest slopende aandoeningen die er zijn... Mijn neef heeft PTSS, vanwege zijn 10+ dienstjaren bij het Korps Mariniers (div. uitzendingen), zijn huidige werkgever (telecombedrijf) gaat er heel erg goed mee om. Het vroegere PMT (tegenwoordig HomeBase) heeft gesprek avonden voor militairen met PTSS en geeft advies voor individuele hulptrajecten in de directe omgeving. Er zijn bepaalde missies geweest waarvan ongeveer 40% van alle deelnemers hulp ontvangt, een hoop gebroken families en gezinnen. De meeste GGZ instellingen hebben grote moeite er mee om te gaan. Gelukkig voor de veteranen heeft PMT/Homebase zoveel mensen al op gesprek gehad dat ze veel hulp kunnen bieden bij het juist formuleren van de hulpvraag. Als je de hulpvraag goed kan definieren en je problemen mbt je functioneren kan afbakenen gaat het al een stuk beter.
In mijn directe omgeving onderhoud ik weinig contacten, maar de vrienden die ik heb zijn over het algemeen wel redelijk auti...
Met familie kan ik het wel met mijn moeder vinden, mijn vader en zuster zijn een apart verhaal. Die zijn zonder autisme-label toch wel erg ehm ja autistisch en doen soms dingen waar mijn haren recht van overeind gaan staan. Herkent iemand zulke familie?
PTSS is een van de minst erkende en meest slopende aandoeningen die er zijn... Mijn neef heeft PTSS, vanwege zijn 10+ dienstjaren bij het Korps Mariniers (div. uitzendingen), zijn huidige werkgever (telecombedrijf) gaat er heel erg goed mee om. Het vroegere PMT (tegenwoordig HomeBase) heeft gesprek avonden voor militairen met PTSS en geeft advies voor individuele hulptrajecten in de directe omgeving. Er zijn bepaalde missies geweest waarvan ongeveer 40% van alle deelnemers hulp ontvangt, een hoop gebroken families en gezinnen. De meeste GGZ instellingen hebben grote moeite er mee om te gaan. Gelukkig voor de veteranen heeft PMT/Homebase zoveel mensen al op gesprek gehad dat ze veel hulp kunnen bieden bij het juist formuleren van de hulpvraag. Als je de hulpvraag goed kan definieren en je problemen mbt je functioneren kan afbakenen gaat het al een stuk beter.
In mijn directe omgeving onderhoud ik weinig contacten, maar de vrienden die ik heb zijn over het algemeen wel redelijk auti...
Met familie kan ik het wel met mijn moeder vinden, mijn vader en zuster zijn een apart verhaal. Die zijn zonder autisme-label toch wel erg ehm ja autistisch en doen soms dingen waar mijn haren recht van overeind gaan staan. Herkent iemand zulke familie?
Air Texel is the national Airline of Texel, our modern Boeing 787 Sheepliner fleet is equipped with sheepskin seats and our experienced crew serves delicious lamb chops to both economy and business travelers.
Thnxs voor de tip. Ik was zelf ook al getipt, ik ga zeker kijken.quote:
Straks om 18:50 op 2. Geen idee of het wat is.
http://www.tvgids.nl/Focu(...)/programma/17509080/
Ook hier te bekijken: http://www.npo.nl/focus-l(...)2-2014/VPWON_1220927
Ik ben het nu aan het kijken, ik ben benieuwd. Meestal gaan dit soort programma's alleen over de wat lager begaafde vormen, dat vind ik wel jammer.
Ik ben het nu aan het kijken, ik ben benieuwd. Meestal gaan dit soort programma's alleen over de wat lager begaafde vormen, dat vind ik wel jammer.
Ik heb een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
wat waren de gevolgen, of juist voordelen ervan? Vooral op school en op het werk??
Hoe heb je het uitgelegd aan je ouders??
Zonder dat je de autisme merkt en dat je IETS boven gemiddeld intelligent bent
wat waren de gevolgen, of juist voordelen ervan? Vooral op school en op het werk??
Hoe heb je het uitgelegd aan je ouders??
Zonder dat je de autisme merkt en dat je IETS boven gemiddeld intelligent bent
Ik vond het vooral jammer dat er niets over overprikkeling/sensory overload aan bod kwam.quote:
Ook hier te bekijken: http://www.npo.nl/focus-l(...)2-2014/VPWON_1220927
Ik ben het nu aan het kijken, ik ben benieuwd. Meestal gaan dit soort programma's alleen over de wat lager begaafde vormen, dat vind ik wel jammer.
crosspostje uit het ouders van topic:quote:
Ook hier te bekijken: http://www.npo.nl/focus-l(...)2-2014/VPWON_1220927
Ik ben het nu aan het kijken, ik ben benieuwd. Meestal gaan dit soort programma's alleen over de wat lager begaafde vormen, dat vind ik wel jammer.
Vanmiddag gekeken, ik vind het jammer dat het vaak buitenlandse documentaires zijn. Ik heb toch het idee dat er daar anders tegenaan gekeken wordt dan hier. En ze ook vaak juist de extremere gevallen van autisme laten zien.
Dat vind ik wel jammer, maar op zich wel een mooie docu waarin ze toch ook wel dingen vrij duidelijk uitleggen.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik kijk nooit geen ASS documentaires. Het is zó'n breed spectrum joh.. of ik kan me er helemaal niet in plaatsen, óf het is verschrikkelijk herkenbaar
Ik ben nog nooit iets tegen gekomen waarbij ik dacht; ''Goh, als *vul persoon in* dit zou kijken, dan zouden ze precies weten hoe ik & mijn ASS in elkaar steekt/steken.''
Ik ben nog nooit iets tegen gekomen waarbij ik dacht; ''Goh, als *vul persoon in* dit zou kijken, dan zouden ze precies weten hoe ik & mijn ASS in elkaar steekt/steken.''
Ik vertoon kopiëer gedrag als ik zoiets zie. Daarom kijk ik dat niet meer zo veel.quote:
Ik kijk nooit geen ASS documentaires. Het is zó'n breed spectrum joh.. of ik kan me er helemaal niet in plaatsen, óf het is verschrikkelijk herkenbaar
Ik ben nog nooit iets tegen gekomen waarbij ik dacht; ''Goh, als *vul persoon in* dit zou kijken, dan zouden ze precies weten hoe ik & mijn ASS in elkaar steekt/steken.''
Maar ik snap wat de anderen zeggen, veel documentaires gaan over extremen vaak negatief.
Zie het beste voor kees bijvoorbeeld.
Twiddel
Kees heb ik ook niet gekeken. Ik zou het op Uitzending Gemist kijken, maar toen was hij inmiddels al een hype op FOK!. Nou dan weet je wel wat voor type het isquote:Op maandag 15 december 2014 22:11 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ik vertoon kopiëer gedrag als ik zoiets zie. Daarom kijk ik dat niet meer zo veel.
Maar ik snap wat de anderen zeggen, veel documentaires gaan over extremen vaak negatief.
Zie het beste voor kees bijvoorbeeld.
Loat moar!
Over hype gesproken... heel autisme is zo'n beetje een internetmeme geworden. Alles wat ook maar enigszins afwijkt; meningen op youtube, filmpjes, posts op fora etc. wordt tegenwoordig direct afgedaan als autisme. Lijkt wel alsof er steeds meer een taboe op komt...
Net zoals FOK! 1 grote autisten zolderkamert isquote:
Over hype gesproken... heel autisme is zo'n beetje een internetmeme geworden. Alles wat ook maar enigszins afwijkt; meningen op youtube, filmpjes, posts op fora etc. wordt tegenwoordig direct afgedaan als autisme. Lijkt wel alsof er steeds meer een taboe op komt...
Ja ik herken dat wel, voor mijn diagnose had mijn moeder de gewoonte bij iemand die egoïstisch is te roepen ''wat een autist'' ik heb haar er nu op aangesproken dat ik dat niet prettig vindt, autisme is geen vorm van egoïsme maar een beperking. Ze zei dat ze er rekening mee ging houden, dus ik ben benieuwd..quote:
Over hype gesproken... heel autisme is zo'n beetje een internetmeme geworden. Alles wat ook maar enigszins afwijkt; meningen op youtube, filmpjes, posts op fora etc. wordt tegenwoordig direct afgedaan als autisme. Lijkt wel alsof er steeds meer een taboe op komt...
Jouw moeder ook al?quote:
[..]
Ja ik herken dat wel, voor mijn diagnose had mijn moeder de gewoonte bij iemand die egoïstisch is te roepen ''wat een autist'' ik heb haar er nu op aangesproken dat ik dat niet prettig vindt, autisme is geen vorm van egoïsme maar een beperking. Ze zei dat ze er rekening mee ging houden, dus ik ben benieuwd..
Persoonlijk vind ik het echt megaraar dat dit een hype geworden is. In mijn familie wordt er nooit raar gedaan met de term "autist" (misschien omdat ze mij niet voor het hoofd willen stoten maar wellicht omdat ze zelf wel inzien wat een stomme gedachte het is om autist als scheldwoord te gebruiken
)
Ik vind het jammer dat ze die "extremen" zo belichten, zoals zo'n Kees bijvoorbeeld. Natuurlijk heb je mensen met ass in alle soorten en maten. En er is ook meer te zien, en dat maakt het natuurlijk wel aantrekkelijker om naar te kijken en dus kijkcijfers.
Maar eigenlijk zou het wel goed zijn als ze ook wat laten zien van de mensen waar je aan de buitenkant niet zoveel aan ziet.
Wij maken thuis wel grapjes, maar dat zijn wel grapjes die ik wel kan waarderen. Zolang het maar heel duidelijk is dat het een grapje is.
Maar eigenlijk zou het wel goed zijn als ze ook wat laten zien van de mensen waar je aan de buitenkant niet zoveel aan ziet.
Wij maken thuis wel grapjes, maar dat zijn wel grapjes die ik wel kan waarderen. Zolang het maar heel duidelijk is dat het een grapje is.
Mama van 2 lieve meiden :)
Natuurlijk pakken ze altijd de extremen, anders is het geen leuke televisie.
Bij die docu van zondag had ik het idee dat die mevrouw vooral zichzelf heel interessant vond.
Bij die docu van zondag had ik het idee dat die mevrouw vooral zichzelf heel interessant vond.
Dat idee kreeg ik ook. Vooral toen ze begon over hoe ze de AS kenmerken in zichzelf herkende.quote:
Bij die docu van zondag had ik het idee dat die mevrouw vooral zichzelf heel interessant vond.
Even een vraagje:
Ik probeer informatie te vinden over hoe ik beter kan leren communiceren met NTers. Echter als ik google dan kom ik vooral links tegen over hoe NTers met mensen met autisme moeten communiceren, maar daar heb ik als autist natuurlijk niks aan
Iemand een link met goeie informatie hierover of een (gratis) online cursus oid??
Edit: Op youtube wou het ook niet zo lukken (vooral filmpjes over hoe NTers met autisten moeten communiceren, maar niet hoe het andersom moet), maar wel dit gevonden
[ Bericht 28% gewijzigd door magnetronkoffie op 16-12-2014 12:52:12 ]
Ik probeer informatie te vinden over hoe ik beter kan leren communiceren met NTers. Echter als ik google dan kom ik vooral links tegen over hoe NTers met mensen met autisme moeten communiceren, maar daar heb ik als autist natuurlijk niks aan
Iemand een link met goeie informatie hierover of een (gratis) online cursus oid??
Edit: Op youtube wou het ook niet zo lukken (vooral filmpjes over hoe NTers met autisten moeten communiceren, maar niet hoe het andersom moet), maar wel dit gevonden
[ Bericht 28% gewijzigd door magnetronkoffie op 16-12-2014 12:52:12 ]
Wel een pagina gevonden die wel zo ongeveer mijn frustratie uitdrukt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Bron
quote:
Wel een pagina gevonden die wel zo ongeveer mijn frustratie uitdruktMisschien moet er een platform komen bestaande uit mensen met en zonder autisme, die samen een soort handleiding kunnen 'samenstellen', gebaseerd op de diverse ervaringen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Bron
Goed idee, maar hopelijk gaan die dan niet het wiel opnieuw uitvindenquote:
[..]
Misschien moet er een platform komen bestaande uit mensen met en zonder autisme, die samen een soort handleiding kunnen 'samenstellen', gebaseerd op de diverse ervaringen.
Er moet toch wel "wat" over geschreven zijn?
Voorbeelden kan ik wel genoeg bedenken (ik heb ooit vrijwilligerswerk gedaan op een plek waar uitsluitend autisten werkten) en het viel me op hoe makkelijk de communicatie ging.
Alles was meteen duidelijk, misverstanden waren er nauwelijks.
Wat ik ook ondertussen geleerd heb is dat NTers de neiging hebebn op het gebied van de communicatie in heel veel lagen tegelijk te denken terwijl autisten meer de neiging hebben het over 1 ding te hebben. Dat denken in al die lagen maakt het naar mijn gevoel gewoon onnodig ingewikkeld. Het lijkt me vreselijk omslachtig om zo te moeten denken, maarja, ik moet wel met die mensen communiceren
schiet vaak niet op zo Edit: En het ergste is dan nog dat als er dan miscommunicatie is, dat het dan mij verweten wordt
Hoe moet ik daar nou mee omgaan?
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Ik kan je misschien niet zo goed helpen, heb met 37 de diagnose gekregen. Is nog niet zo lang geleden en de vragen gaan eigenlijk bij mij nu pas komen, dus echt dingen verbeterd zijn er nog niet. Wel het idee dat er wat dingen mee verklaard zijn, waardoor ik me daar minder zorgen om maak/er rustiger door ben. Tot nu toe eigenlijk alleen maar in de kleine familiekring verteld, moeder, zus en zwager. Moeder gaat er tot nu toe wel goed mee om, maar erg veel zien of spreken met elkaar doen we niet. Zus vindt het volgens mij wel gek, vooral ook omdat zij ook veel trekjes heeft (meer eigenlijk dan ik heb). Maar zij wil niet in een hokje worden gestopt. Ze kan zich dan ook niet voorstellen dat voor sommige mensen een hokje wel 'fijn' kan zijn. (alhoewel ik dit hokje zelf liever ook niet zou hebben gehad). Verwacht dat nog wel een paar keer de diagnose tegen me zal worden gebruikt door mijn zus, vooral als we weer eens een meningsverschil hebben.quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Die linkquote:
Even een vraagje:
Ik probeer informatie te vinden over hoe ik beter kan leren communiceren met NTers. Echter als ik google dan kom ik vooral links tegen over hoe NTers met mensen met autisme moeten communiceren, maar daar heb ik als autist natuurlijk niks aan
Iemand een link met goeie informatie hierover of een (gratis) online cursus oid??
Edit: Op youtube wou het ook niet zo lukken (vooral filmpjes over hoe NTers met autisten moeten communiceren, maar niet hoe het andersom moet), maar wel dit gevonden
Why are you wearing that stupid man suit?
Zo, ik ben dus weer lekker aan het nachtbraken
Op youtube toch wel een leuk filmpje gevonden over autisme en dan specifiek de voordelen ervan. Dit is denk ik wel het meest optimistische filmpje over autisme dat ik ooit gezien heb
en die wou ik jullie niet onthouden
Herkenbaar
Zelfs het gedeelte waarin ze vertelt dat 1 van haar vrienden de sleutel van haar huis heeft want mn oudste vriend heeft m ook
Op youtube toch wel een leuk filmpje gevonden over autisme en dan specifiek de voordelen ervan. Dit is denk ik wel het meest optimistische filmpje over autisme dat ik ooit gezien heb
en die wou ik jullie niet onthouden Herkenbaar
Zelfs het gedeelte waarin ze vertelt dat 1 van haar vrienden de sleutel van haar huis heeft want mn oudste vriend heeft m ook
Ik was al 30+...quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik was trouwens pas 30 toen ik gediagnostiseerd werd, dus val ik niet echt binnen jouw doelgroep vrees ikquote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
wow, hoe komt dit? zij hier alleen maar mensen boven de 30 ofzo. en waarom zou je dan nog een diagnose willen hebben? in hoe verre is het een belemmering voor jou? dat je geen vrienden hebt??quote:
[..]
Ik was trouwens pas 30 toen ik gediagnostiseerd werd, dus val ik niet echt binnen jouw doelgroep vrees ik
Je zou kunnen zeggen dat ik door de mazen van het net ben geslopen. Nadat ik in de ggz-molen terecht kwam, duurde het nog jaren voordat ik eindelijk gediagnostiseerd werd (werd ook tijd, mn problemen waren serieus in die tijd).quote:
[..]
wow, hoe komt dit? zij hier alleen maar mensen boven de 30 ofzo. en waarom zou je dan nog een diagnose willen hebben? in hoe verre is het een belemmering voor jou? dat je geen vrienden hebt??
Vrienden heb ik wel, alleen niet zoveel (ik heb gewoon geen behoefde aan een grote vriendenkring, meer eigenlijk omdat het onderhouden daarvan veel tijd en energie vergt).
Ik wou graag weten wat er aan de hand was, waarom het niet lukte. Dat ik toevallig al 30 was, doet aan zo'n vraag toch niks af?
Hoe zit het nu met je pers situatie? Studerend, werkend of werkloos geen studie en thuis lekker gamen?? Ik weet het niet, na al deze jaren heb ik ontzettende zelfinzicht gekregen en ik weet na elke terugval waar de oorzaak lag en probeer mezelf bepaalde dingen aan te leren, net als programmeren. Ik struggle in het dagelijks leven met leeftijdsgenoten contact, niet met volwassen personen. Ik zit nu te gamen thuis... Ik heb wel veel interesse in technologie etc.quote:
[..]
Je zou kunnen zeggen dat ik door de mazen van het net ben geslopen. Nadat ik in de ggz-molen terecht kwam, duurde het nog jaren voordat ik eindelijk gediagnostiseerd werd (werd ook tijd, mn problemen waren serieus in die tijd).
Vrienden heb ik wel, alleen niet zoveel (ik heb gewoon geen behoefde aan een grote vriendenkring, meer eigenlijk omdat het onderhouden daarvan veel tijd en energie vergt).
Ik wou graag weten wat er aan de hand was, waarom het niet lukte. Dat ik toevallig al 30 was, doet aan zo'n vraag toch niks af?
Mn economische situatie is hetzelfde gebleven (ik ben helemaal afgekeurd, niet alleen vanwege autisme) en besteed globaal gezien de meeste private tijd aan het modden van games (games speel ik eigenlijk alleen maar als het met vrienden is, of om mn nieuwste mod te playtestenquote:
[..]
Hoe zit het nu met je pers situatie? Studerend, werkend of werkloos geen studie en thuis lekker gamen?? Ik weet het niet, na al deze jaren heb ik ontzettende zelfinzicht gekregen en ik weet na elke terugval waar de oorzaak lag en probeer mezelf bepaalde dingen aan te leren, net als programmeren. Ik struggle in het dagelijks leven met leeftijdsgenoten contact, niet met volwassen personen. Ik zit nu te gamen thuis... Ik heb wel veel interesse in technologie etc.
) met tussendoor wat fok bijvoorbeeld.Ik ben de laatste jaren voor het 1st in mn leven vrij stabiel, maar kan de oorzaken moeilijk benoemen. Stabiliteit is bij mij vrij fragiel en dat is een lastige issue om te tackelen.
Ik was 24.quote:
[..]
Ik was trouwens pas 30 toen ik gediagnostiseerd werd, dus val ik niet echt binnen jouw doelgroep vrees ik
Children of the night. What music they make.
Och, ik wist niet beter. Maar ik moet wel zeggen dat er sinds de diagnose een wereld voor mij open is gegaan, ik kreeg eindelijk de ondersteuning waar ik al zolang naar zocht (maar niet kon vinden omdat ik niet wist wat er precies aan de hand was met mij).quote:
[..]
Ik moet er niet aan denken nu nog ongediagnostiseerd rond te hebben moeten lopen
Dit had ik zelf ook getikt kunnen hebbenquote:Op woensdag 17 december 2014 17:05 schreef Juup© het volgende:
[..]
Och, ik wist niet beter. Maar ik moet wel zeggen dat er sinds de diagnose een wereld voor mij open is gegaan, ik kreeg eindelijk de ondersteuning waar ik al zolang naar zocht (maar niet kon vinden omdat ik niet wist wat er precies aan de hand was met mij).
Ik had dus geen flauw idee wat er met mij aan de hadn was en goed voor mn zelfbeeld was die situatie al helemaal niet
Ik was 18.quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Er kwam ineens zoveel inzicht in wat er mis was, het was zo'n opluchting.
Ik dacht altijd dat ik gek was, dat ik niet spoorde. Maar meer mensen hadden ineens last van hetzelfde waar ik ook last van heb, ik was niet de enige!
Het begrip dat men gedurende jaren voor mij kreeg is enorm.
Zo snapte men ineens dat ik niet gek was en mensen expres tegenwerkte.
De psychiater vertelde het aan mijn ouders, ouders hebben het verteld in de familie en zelf vertelde ik het wel aan leraren maar verder ook niet.
Ik ging de weg via de GGZ op.
Twiddel
Voor mij was het een opluchting, maar tegelijkertijd voelde het ook als een veroordeling (dat heb ik zo een half jaar tot een heel jaar op die manier ervaren). Nu heb ik er wel vrede mee, maar toch denk ik zo af en toe "ik had me mijn leven heeel anders voorgesteld", zeker als ik met mijn limieten geconfronteerd word.quote:
[..]
Ik was 18.
Er kwam ineens zoveel inzicht in wat er mis was, het was zo'n opluchting.
Ik dacht altijd dat ik gek was, dat ik niet spoorde. Maar meer mensen hadden ineens last van hetzelfde waar ik ook last van heb, ik was niet de enige!
Het begrip dat men gedurende jaren voor mij kreeg is enorm.
Zo snapte men ineens dat ik niet gek was en mensen expres tegenwerkte.
De psychiater vertelde het aan mijn ouders, ouders hebben het verteld in de familie en zelf vertelde ik het wel aan leraren maar verder ook niet.
Ik ging de weg via de GGZ op.
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
en hoe zag jouw situatie er toen uit op je 18e? wat was de aanleiding om je te laten diagnosticeren, omdat dat van school moest?quote:
[..]
Ik was 18.
.....
Ik ging de weg via de GGZ op.
Tja, meer begrip in enorm veel situaties. Het helpt bijvoorbeeld al als je tijdens boodschappen bijvoorbeeld gekke geluiden maakt en iemand spreekt je erop aan, dat je kan zeggen dat je autisme hebt.quote:
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
Want autisme snapt iedereen wel een beetje.
En een diagnose hoef je natuurlijk nooit bekend te maken, dus dat hokjes gedoe valt wel mee.
Twiddel
Ik was knetterdepressief, suicidaal.quote:
[..]
en hoe zag jouw situatie er toen uit op je 18e? wat was de aanleiding om je te laten diagnosticeren, omdat dat van school moest?
Zag het niet meer zitten omdat ik zo raar was. Alles was enorm moeilijk maar dat kwam omdat ouders en omgeving mij enorm zaten te pushen. Want anders deed ik het niet, want het voelde naar. En dan bedoel ik werk aannemen, werken, school en sociaal zijn.
Ik werd op een bepaald moment opgenomen in een psych. ziekenhuis want ik trok het niet meer.
Daar heb ik na 4 maand opname mijn diagnose gekregen.
Sinds mijn diagnose is mijn leven 180 graden gedraaid en gaat het veel beter met mij.
Twiddel
Als je verder gewoon alles kunt, waarom zou je dan de ggz molen in willen komen?quote:
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
het is niet dat ik dat zelf wil en voor gekozen heb.quote:
[..]
Als je verder gewoon alles kunt, waarom zou je dan de ggz molen in willen komen?
ik weet nietzogoed wat ik wil en heb verkeerde studiekeuzes gemaakt . ze willen dus dieper erop ingaan en kijken wat ik nou heb. van daaruit kunnen ze mij pas helpen, denken zij
maar het lijkt me alleen maar voordelig voor hun want nog een jaartje is dus meer geld en ook weet je nooit of de diagnose 100% is het kan ook erger gemaakt worden dan het is [zo voel ik t dan]
meeste dingen gaan gewoon prima, behalve contacten onderhouden en duidelijk communiceren op werk. ik maak geen rare geluidjes als ik boodschappen ga doen.. veel atustische kenmerken heb ik niet, sommige wel, vooral het communicatieve gedeelte..
Mijn ouders vindne mij wel raar ja.. omdat ik toch anders ben [stil]
Dat wil nog niet zeggen dat je niet autistisch bent. Wel is het zo dat als je geen of nauwelijks last hebt van enige psychische stoornis, een label wel weer een nadeel kan zijn (zoals bijvoorbeeld rijbewijs).quote:
[..]
het is niet dat ik dat zelf wil en voor gekozen heb.
ik weet nietzogoed wat ik wil en heb verkeerde studiekeuzes gemaakt . ze willen dus dieper erop ingaan en kijken wat ik nou heb. van daaruit kunnen ze mij pas helpen, denken zij
maar het lijkt me alleen maar voordelig voor hun want nog een jaartje is dus meer geld en ook weet je nooit of de diagnose 100% is het kan ook erger gemaakt worden dan het is [zo voel ik t dan]
meeste dingen gaan gewoon prima, behalve contacten onderhouden en duidelijk communiceren op werk. ik maak geen rare geluidjes als ik boodschappen ga doen.. veel atustische kenmerken heb ik niet, sommige wel, vooral het communicatieve gedeelte..
Mijn ouders vindne mij wel raar ja.. omdat ik toch anders ben [stil]
Sorry ik moest lachenquote:
ik maak geen rare geluidjes als ik boodschappen ga doen.
Als je het zelf niet nuttig vind en twijfelt aan de deskundigheid van je behandelaar(s), zoek dan een ander op die je wel verder helpt. Of vraag naar een verwijzing voor een cursus sociale vaardigheden of zoek een loopbaancoach. Zoek eerst zelf die dingen uit en als het werkt is er niks aan de hand, werkt het niet dan kan je altijd nog de GGZ-molen in.
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose kreeg. Het was niet dat ik persé een diagnose wilde hebben, het was meer dat 'ie er eindelijk kwam.
Ik heb hiervoor (zeg maar de 15 jaar voor de diagnose ass) diverse diagnoses gekregen, die achteraf gezien op 1 na, gewoon niet klopten. De depressie klopte wel, na jarenlang overvraagd worden (achteraf gezien).
Mijn moeder heeft altijd het idee gehad dat er "iets" was, maar wat dat dan was, dat was niet duidelijk. En in die tijd keken ze daar ook niet naar zolang je geen problemen veroorzaakte... en dat deed ik niet.
Na jaren op mn tenen lopen ben ik uiteindelijk ingestort en toen bleek dat mijn kind een ass had (ik had het idee dat er "iets" was en niemand wilde dat horen, tot ze de interactie tussen mij en mijn kinderen gingen observeren en ze "iets" zagen bij de oudste, ass dus) en zo zijn ze bij mij ook die kant op gaan denken.
En met die diagnose vielen er wel dingen op zijn plek, veel dingen. Reacties op bepaalde situaties, keuzes die ik heb gemaakt of heb moeten maken.
Ik begin mezelf beter te begrijpen, en kom nu dingen tegen die ik niet handig aanpak, maar om daar een handigere weg in te vinden is nog wel een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb.
Mijn stemming gaat inmiddels, met de juiste medicatie, wel een heel stuk beter!
En die diagnose heeft vooral een hoop duidelijkheid gebracht en inzicht.
Ik ben op het moment fulltime moeder, ik doe een ochtend vrijwilligerswerk en ik help op school. En dat is voor dit moment genoeg. Al lijkt het misschien voor de buitenwereld een lui leventje (tja daar kan ik me dus wel druk over maken...).
Maar ik moet nu zorgen dat ik niet meer omval/instort en van daaruit mijn draai zien te vinden, een manier die het beste werkt.
Ik had eigenlijk mijn diagnose wel eerder willen hebben, ik denk dat het had gescheeld in mijn stemming. En ik had wellicht eerder hulp gehad waar ik iets aan had en andere keuzes gemaakt. Maar dat is achteraf gepraat. Ik heb denk ik wel juist door het ontbreken van een diagnose, wel dingen "moeten" leren waar ik nu wel iets aan heb. Maar of dat opweegt tegen de nadelen weet ik niet.
Maar mijn eigen ervaring maakt wel dat ik het voor mijn oudste anders wil en me daar ook echt voor in wil zetten.
Ik heb hiervoor (zeg maar de 15 jaar voor de diagnose ass) diverse diagnoses gekregen, die achteraf gezien op 1 na, gewoon niet klopten. De depressie klopte wel, na jarenlang overvraagd worden (achteraf gezien).
Mijn moeder heeft altijd het idee gehad dat er "iets" was, maar wat dat dan was, dat was niet duidelijk. En in die tijd keken ze daar ook niet naar zolang je geen problemen veroorzaakte... en dat deed ik niet.
Na jaren op mn tenen lopen ben ik uiteindelijk ingestort en toen bleek dat mijn kind een ass had (ik had het idee dat er "iets" was en niemand wilde dat horen, tot ze de interactie tussen mij en mijn kinderen gingen observeren en ze "iets" zagen bij de oudste, ass dus) en zo zijn ze bij mij ook die kant op gaan denken.
En met die diagnose vielen er wel dingen op zijn plek, veel dingen. Reacties op bepaalde situaties, keuzes die ik heb gemaakt of heb moeten maken.
Ik begin mezelf beter te begrijpen, en kom nu dingen tegen die ik niet handig aanpak, maar om daar een handigere weg in te vinden is nog wel een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb.
Mijn stemming gaat inmiddels, met de juiste medicatie, wel een heel stuk beter!
En die diagnose heeft vooral een hoop duidelijkheid gebracht en inzicht.
Ik ben op het moment fulltime moeder, ik doe een ochtend vrijwilligerswerk en ik help op school. En dat is voor dit moment genoeg. Al lijkt het misschien voor de buitenwereld een lui leventje (tja daar kan ik me dus wel druk over maken...).
Maar ik moet nu zorgen dat ik niet meer omval/instort en van daaruit mijn draai zien te vinden, een manier die het beste werkt.
Ik had eigenlijk mijn diagnose wel eerder willen hebben, ik denk dat het had gescheeld in mijn stemming. En ik had wellicht eerder hulp gehad waar ik iets aan had en andere keuzes gemaakt. Maar dat is achteraf gepraat. Ik heb denk ik wel juist door het ontbreken van een diagnose, wel dingen "moeten" leren waar ik nu wel iets aan heb. Maar of dat opweegt tegen de nadelen weet ik niet.
Maar mijn eigen ervaring maakt wel dat ik het voor mijn oudste anders wil en me daar ook echt voor in wil zetten.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose eindelijk kreeg. Het verklaarde veel en achteraf ben ik wel blij dat ik nu weet waardoor er zoveel is misgegaan.
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
sorry maar vind jullie allemaal wel extreem. en hoe hoog is jullie iq eigenlijk?quote:
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose eindelijk kreeg. Het verklaarde veel en achteraf ben ik wel blij dat ik nu weet waardoor er zoveel is misgegaan.
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
en hoe komt t dat je ontslagen bent, vANWEGE je autisme? zoja waarom heb je het dan opgebiecht? en wat als je een diagnose hebt en je verzwijgt het voor alles en iedereen [ook als je rijbewijs wilt gaan halen]??
Ik vraag me af wat er zo extreem aan ons is?quote:
[..]
sorry maar vind jullie allemaal wel extreem. en hoe hoog is jullie iq eigenlijk?
en hoe komt t dat je ontslagen bent, vANWEGE je autisme? zoja waarom heb je het dan opgebiecht? en wat als je een diagnose hebt en je verzwijgt het voor alles en iedereen [ook als je rijbewijs wilt gaan halen]??
Wat is er zo extreem aan mij?
En waarom wil je mn IQ weten?
Wat is jouw IQ dan?
Mijn IQ is hoog genoeg, ik zit bij Mensa. Niet dat dat er iets toe doet, overigens.quote:
[..]
sorry maar vind jullie allemaal wel extreem. en hoe hoog is jullie iq eigenlijk?
en hoe komt t dat je ontslagen bent, vANWEGE je autisme? zoja waarom heb je het dan opgebiecht? en wat als je een diagnose hebt en je verzwijgt het voor alles en iedereen [ook als je rijbewijs wilt gaan halen]??
Ik heb mijn diagnose gekregen in Amerika, daar liggen dingen iets anders. Mijn baas is er via de bedrijfsarts achter gekomen en heeft dat aangegrepen om als reden te gebruiken dat ik niet binnen het team paste.
Overigens, als je de diagnose hebt en je verzwijgt het bewust in situaties waar je het kenbaar moet maken (bijv rijbewijs) zou je nog wel eens in de problemen kunnen komen. Wat dat betreft ben je beter af zonder officiële diagnose.
Wat die meltdowns betreft, dat is toch dat je (even gechargeerd) "flipt" doordat je overprikkeld raakt ofzo?quote:
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose eindelijk kreeg. Het verklaarde veel en achteraf ben ik wel blij dat ik nu weet waardoor er zoveel is misgegaan.
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
Das namelijk een ding wat ik niet echt herken, ik heb als het ware geen uitlaatklep voor overprikkeling, bij mij stapelt het zich op totdat ik (uhm, hoe breng ik dit een beetje tactisch? ) naar de tering ga
Ik vraag me ook af wat er zo extreem is aan oa mij...
Ik zie niet zo in wat de relevantie van mijn IQ is eigenlijk, leg me dat eens uit?
En nu ga ik gauw naar bed, hoogste tijd, welterusten allemaal!
Ik zie niet zo in wat de relevantie van mijn IQ is eigenlijk, leg me dat eens uit?
En nu ga ik gauw naar bed, hoogste tijd, welterusten allemaal!
Mama van 2 lieve meiden :)
ze zeggen dat autisten super intelligent zijn.. ligt aan welke vorm je ehbt natuurlijk. En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].quote:
Ik vraag me ook af wat er zo extreem is aan oa mij...
Ik zie niet zo in wat de relevantie van mijn IQ is eigenlijk, leg me dat eens uit?
en hoe zit het qua ambities hebben wij die ook? In mijn ogen: rijk worden, status, macht, dikke auto, backpacken?
Ja precies. En bij mij uitte dat "flippen" zich vaker nogal gewelddadig. Nu heb ik gelukkig geleerd de waarschuwingssignalen te herkennen, en kan ik me tijdig terugtrekken om tot rust te komen.quote:
[..]
Wat die meltdowns betreft, dat is toch dat je (even gechargeerd) "flipt" doordat je overprikkeld raakt ofzo?
Das namelijk een ding wat ik niet echt herken, ik heb als het ware geen uitlaatklep voor overprikkeling, bij mij stapelt het zich op totdat ik (uhm, hoe breng ik dit een beetje tactisch? ) naar de tering ga
Dat is slechts een gerucht.quote:
[..]
En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].
Dus je verwacht een gedegen bevestiging van jouw geloof dat autisten "soepa geniaal" zijn door aan een stuk of 4 autisten op een forum te vragen naar hun IQ nadat je ze voor extreem hebt uitgemaakt?quote:
[..]
ze zeggen dat autisten super intelligent zijn.. ligt aan welke vorm je ehbt natuurlijk. En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].
Moe niet gekka worden
Vreemd, ik vind het (persoonlijk dan he?) zo raar, ik flipte als kind al nooit, maar potte het op. Ik ben al aan het googlen naar wat de oorzaken van een meltdown zijn en aan het kijken wat het verband daarvan is met overprikkelingquote:
[..]
Ja precies. En bij mij uitte dat "flippen" zich vaker nogal gewelddadig. Nu heb ik gelukkig geleerd de waarschuwingssignalen te herkennen, en kan ik me tijdig terugtrekken om tot rust te komen.
Edit: Overigens ben ik nog steeds slecht in het herkennen van overprikkeling. Het enige dat ik merk is dat ik "weg wil" en later dat ik wil slapen (ongeacht het tijdstip van de dag). Ik word dan vrij plotsling intens moe
Iedereen is anders, en dan kunnen meltdowns zich ook anders uiten, bijvoorbeeld intern. Mijn moeder kropt het ook op als ze een meltdown heeft.quote:
[..]
Vreemd, ik vind het (persoonlijk dan he?) zo raar, ik flipte als kind al nooit, maar potte het op. Ik ben al aan het googlen naar wat de oorzaken van een meltdown zijn en aan het kijken wat het verband daarvan is met overprikkeling
Je hebt niet iets als "de autist" en ook niet iedereen is superintelligent.
En dan is het natuurlijk ook nog de vraag wat je verstaat onder superintelligent.
Volgens mij IQ-test zou ik "begaafd" zijn, maar zelfs met een gemiddeld of hoger IQ kan je nog enorm onthand zijn met ass.
En dan is het natuurlijk ook nog de vraag wat je verstaat onder superintelligent.
Volgens mij IQ-test zou ik "begaafd" zijn, maar zelfs met een gemiddeld of hoger IQ kan je nog enorm onthand zijn met ass.
Mama van 2 lieve meiden :)
quote:
[..]
ze zeggen dat autisten super intelligent zijn.. ligt aan welke vorm je ehbt natuurlijk. En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].
en hoe zit het qua ambities hebben wij die ook? In mijn ogen: rijk worden, status, macht, dikke auto, backpacken?
Leer nu maar eerst eens typen, nep-autist.
Twiddel
Ik heb mn post nog ge-edit.quote:
[..]
Iedereen is anders, en dan kunnen meltdowns zich ook anders uiten, bijvoorbeeld intern. Mijn moeder kropt het ook op als ze een meltdown heeft.
Zou je me misschien kunnen vertellen hoe zo'n interne meltdown eruit ziet? Waaraan zou ik dat kunnen merken bij mezelf?
Mee eens. IQ is slechts een indicatie hoe snel je hersenen informatie verwerken. Het zegt helemaal niks over hoe je het in de echte wereld doet.quote:
Je hebt niet iets als "de autist" en ook niet iedereen is superintelligent.
En dan is het natuurlijk ook nog de vraag wat je verstaat onder superintelligent.
Volgens mij IQ-test zou ik "begaafd" zijn, maar zelfs met een gemiddeld of hoger IQ kan je nog enorm onthand zijn met ass.
Dat zou ik niet kunnen zeggen, ik beleef ze zelf niet intern, dus ik weet niet wat er dan speelt. Wat ik zie bij mijn moeder is dat alles teveel wordt, dat ze zich dan terugtrekt op haar slaapkamer, en dan moet ze alles donker en stil hebben. Maar hoe ze dat beleeft zou ik niet weten.quote:
[..]
Ik heb mn post nog ge-edit.
Zou je me misschien kunnen vertellen hoe zo'n interne meltdown eruit ziet? Waaraan zou ik dat kunnen merken bij mezelf?
Dank voor je antwoordquote:
[..]
Dat zou ik niet kunnen zeggen, ik beleef ze zelf niet intern, dus ik weet niet wat er dan speelt. Wat ik zie bij mijn moeder is dat alles teveel wordt, dat ze zich dan terugtrekt op haar slaapkamer, en dan moet ze alles donker en stil hebben. Maar hoe ze dat beleeft zou ik niet weten.
Tot zover heb ik gevonden dat het wsl dan om een "shutdown" zou kunnen gaan, ik lees nog even verder
Ligt eraan wat voor intelligentie je bedoeld....quote:
[..]
ze zeggen dat autisten super intelligent zijn.. ligt aan welke vorm je ehbt natuurlijk. En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].
en hoe zit het qua ambities hebben wij die ook? In mijn ogen: rijk worden, status, macht, dikke auto, backpacken?
Ja, ik kan goed leren en heb een bovengemiddelde algemene kennis (eveneens asperger).
Toch heb ik geen diploma's, ook niet van de middelbare school. Redenen? Teveel om op te noemen, maar mijn autisme heeft er helaas wel een rol in gespeeld.
In de ogen van 'the common folk' ben ik dus niet intelligent, want ik heb geen papiertjes om het te bewijzen
Wat betreft ambities is het voor velen van ons niet veel anders dan voor de gewone medemens, echter of het allemaal haalbaar is blijft een tweede. Maar hey, ook dat is bij de 'normalen' niet veel anders
Wat ambities betreft, ik ben al lang blij als ik voor langere tijd een redelijke baan kan vasthouden en dus ook mijn rekeningen kan betalen. En daarnaast het ook nog voor elkaar krijg om het huishouden redelijk te doen. Dat is al heel wat.
Mijn ambitie is om alles weer een beetje op een rijtje te krijgen nadat ik 6 jaar geleden op mijn 28e volledig was ingestort. Toen kwam op mijn 29e de diagnose en sindsdien ben ik aan mijzelf gaan werken en heb ik vooral veel inzicht gekregen. Mede dankzij deze topicreeks. (ik heb hier heel veel gepost, in het begin op een ander account).
Nu ben ik heel wat verder en woon ik sinds een jaar op mijzelf, met begeleiding. Ik heb helaas wel last van een paniek/angststoornis maar die ga ik ook overwinnen, dat is ook een ambitie. Ik heb een part-time baantje en ben sinds kort ook redactielid van de frontpage hier op Fok! Dat vind ik erg leuk en dat betrekt mij ook weer wat meer in het leven. Geeft mij een goed gevoel, ergens aan bijdragen.
Op termijn is het de bedoeling dat ik van mijn angst en paniekstoornis af ga komen, ik met minder begeleiding lekker zelfstandig kan blijven wonen en ook gewoon weer full time kan meedraaien op de arbeidsmarkt.
Nu ben ik heel wat verder en woon ik sinds een jaar op mijzelf, met begeleiding. Ik heb helaas wel last van een paniek/angststoornis maar die ga ik ook overwinnen, dat is ook een ambitie. Ik heb een part-time baantje en ben sinds kort ook redactielid van de frontpage hier op Fok! Dat vind ik erg leuk en dat betrekt mij ook weer wat meer in het leven. Geeft mij een goed gevoel, ergens aan bijdragen.
Op termijn is het de bedoeling dat ik van mijn angst en paniekstoornis af ga komen, ik met minder begeleiding lekker zelfstandig kan blijven wonen en ook gewoon weer full time kan meedraaien op de arbeidsmarkt.
Wat voor soort begeleiding krijg je? En hoe kom je daaraan? (als je het er liever niet over hebt is ook oké, ik vraag het alleen maar omdat ik zelf net terug in NL ben en ik ook wel wat hulp zou kunnen gebruiken, maar geen idee heb waar te beginnen).quote:
Mijn ambitie is om alles weer een beetje op een rijtje te krijgen nadat ik 6 jaar geleden op mijn 28e volledig was ingestort. Toen kwam op mijn 29e de diagnose en sindsdien ben ik aan mijzelf gaan werken en heb ik vooral veel inzicht gekregen. Mede dankzij deze topicreeks. (ik heb hier heel veel gepost, in het begin op een ander account).
Nu ben ik heel wat verder en woon ik sinds een jaar op mijzelf, met begeleiding. Ik heb helaas wel last van een paniek/angststoornis maar die ga ik ook overwinnen, dat is ook een ambitie. Ik heb een part-time baantje en ben sinds kort ook redactielid van de frontpage hier op Fok! Dat vind ik erg leuk en dat betrekt mij ook weer wat meer in het leven. Geeft mij een goed gevoel, ergens aan bijdragen.
Op termijn is het de bedoeling dat ik van mijn angst en paniekstoornis af ga komen, ik met minder begeleiding lekker zelfstandig kan blijven wonen en ook gewoon weer full time kan meedraaien op de arbeidsmarkt.
Begeleid Zelfstandig Wonen (BZW) vanuit het RIBW. En ik krijg van de GGZ hulp vanuit het F-ACT team. Ik weet alleen niet meer of het de gemeente (met het aanvragen voor woonurgentie) of het F-ACT was die mij heeft aangemeld bij het RIBW.quote:
[..]
Wat voor soort begeleiding krijg je? En hoe kom je daaraan? (als je het er liever niet over hebt is ook oké, ik vraag het alleen maar omdat ik zelf net terug in NL ben en ik ook wel wat hulp zou kunnen gebruiken, maar geen idee heb waar te beginnen).
Dank je, daar kan ik mee aan de slagquote:
[..]
Begeleid Zelfstandig Wonen (BZW) vanuit het RIBW. En ik krijg van de GGZ hulp vanuit het F-ACT team. Ik weet alleen niet meer of het de gemeente (met het aanvragen voor woonurgentie) of het F-ACT was die mij heeft aangemeld bij het RIBW.
Overigens heb ik waarschijnlijk onder een steen geleefd de laatste 5 jaar, maar sinds wanneer is het normaal om 'autist' als scheldwoord/uitdrukking te gebruiken? Het lijkt nogal populair, maar ik vind het niet iets om mee te spotten.
Dat is idd de laatste paar jaar erin gekomen. Ik gok zo persoonlijk dat het mede ontstaan zou kunnen zijn sinds de wajong zoveel slecht in het nieuws is gekomen (lang verhaal)quote:
Overigens heb ik waarschijnlijk onder een steen geleefd de laatste 5 jaar, maar sinds wanneer is het normaal om 'autist' als scheldwoord/uitdrukking te gebruiken? Het lijkt nogal populair, maar ik vind het niet iets om mee te spotten.
Komt helaas overal op internet veel voor. 'Autist' is het nieuwe 'mongool'quote:
Overigens heb ik waarschijnlijk onder een steen geleefd de laatste 5 jaar, maar sinds wanneer is het normaal om 'autist' als scheldwoord/uitdrukking te gebruiken? Het lijkt nogal populair, maar ik vind het niet iets om mee te spotten.
quote:
[..]
Dat is idd de laatste paar jaar erin gekomen. Ik gok zo persoonlijk dat het mede ontstaan zou kunnen zijn sinds de wajong zoveel slecht in het nieuws is gekomen (lang verhaal)
Als het wereldwijd is, dan moet de oorzaak voor het autist=scheldwoord elders gezocht worden, maar ging er vanuit dat het wel een nederlands fenomeen was daar Ainnir dit fenomeen nog onbekend wasquote:
[..]
Komt helaas overal op internet veel voor. 'Autist' is het nieuwe 'mongool'
Ach ja het maakt ook niet uit. Ik heb gewoon een slechte dag en dan stoor ik me eraan.
* Ainnir neemt nog een wijntje
* Ainnir neemt nog een wijntje
witte of rode?quote:
Ach ja het maakt ook niet uit. Ik heb gewoon een slechte dag en dan stoor ik me eraan.
* Ainnir neemt nog een wijntje
ik heb liever rode met 13graden van spanje ofzoquote:
goed voor in slaap te vallen. prijs maakt me niet echt uit kan pas volgende week vrijdag nog eens drinken.
anyway een update ze hebben gezegd dat ik hier al lang zit en vinden dat ze nog niet ver geraakt zijn met me en dat ik veel op mijn kamer zit. nu willen ze een regeling maken zodat ik wat meer onder de mensen van de groep zit beneden waar ik heel erg tegenop zie want ik heb schrik van andere mensen dat ik niet ken en denk iedere keer dat ze slechte dingen over me denken.
verpleging wil dat ik wat actiever deelneem terwijl ik eigenlijk levensmoe ben.
vorige keer was ik zat thuis. teveel jack daniels gedronken en dan komen je diepste verlangens naar boven als je goed gezopen hebt en zei ik tegen mijn moeder van dat ik een pistool voor kerstmis wou.
kon me er de dag erna niks meer van herrinneren dat ik dat gezegd heb. maar was wel iets dat ik al tijdje mee loop te denken in mijn hoofd en eigenlijk tegen niemand zou vertellen tenzij ik zat ben en niks meer weet. anyway ja dus thuis gaat het niet goed, eigenlijk sinds mijn geboorte al heb ik een kutmoeder. ze willen me uit de psychiatrisch instelling gooien aangezien ik daar al tijdje zit en volgend jaar in april gaat mijn factuur bijna 3dubbele omhoog omdat ik daar dan 5 jaar zit. als ik niet naar hun luister vlieg ik buiten. en aangezien terug naar huis gaan wonen geen optie is kom ik wss op straat ofzo daarom is mezelf van kant maken zo verleidelijk op moment maar ben een banne schijter. ik wil dat het snel en pijnloos is en wil eigenlijk een pistool knal ik ook effe gelijk die buurvrouw naast me neer die me na een halfjaar nog altijd 20euro moet en die iedere keer zei ja je krijgt het vrijdag en dan elke vrijdag gaat ze direct lopen. anyway ben mijn leven beu. heb niks om voor te leven.
wat rooie wijn zou me goed doen dan lig ik knockout in mijn bed te dromen over hoe een kutwereld dit is en de villain aan het uithangen. serieus mensen hebben dikwijls bang van hun dromen maar niet ik. mijn dromen hebben bang van mij muhahahaha
owja ben zo depressief dat ik voor 350euro aan games heb gekocht + nog ps vita en ps3 en een N3ds en nog een gateway kaart en een sky3ds en shitloads aan micro sd kaartjes heb zeker 2000euro opgedaan. dacht dat dingen kopen me gelukkig ging maken maar dat is niet het geval
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 18-12-2014 01:41:50 ]
Ach, dan zouden we nergens meer mee mogen spotten..quote:
Overigens heb ik waarschijnlijk onder een steen geleefd de laatste 5 jaar, maar sinds wanneer is het normaal om 'autist' als scheldwoord/uitdrukking te gebruiken? Het lijkt nogal populair, maar ik vind het niet iets om mee te spotten.
Wat meer onder lotgenoten zijn klinkt in ieder geval wel als iets dat kan helpen...quote:
[..]
ik heb liever rode met 13graden van spanje ofzo
goed voor in slaap te vallen. prijs maakt me niet echt uit kan pas volgende week vrijdag nog eens drinken.
anyway een update ze hebben gezegd dat ik hier al lang zit en vinden dat ze nog niet ver geraakt zijn met me en dat ik veel op mijn kamer zit. nu willen ze een regeling maken zodat ik wat meer onder de mensen van de groep zit beneden waar ik heel erg tegenop zie want ik heb schrik van andere mensen dat ik niet ken en denk iedere keer dat ze slechte dingen over me denken.
verpleging wil dat ik wat actiever deelneem terwijl ik eigenlijk levensmoe ben.
vorige keer was ik zat thuis. teveel jack daniels gedronken en dan komen je diepste verlangens naar boven als je goed gezopen hebt en zei ik tegen mijn moeder van dat ik een pistool voor kerstmis wou.
kon me er de dag erna niks meer van herrinneren dat ik dat gezegd heb. maar was wel iets dat ik al tijdje mee loop te denken in mijn hoofd en eigenlijk tegen niemand zou vertellen tenzij ik zat ben en niks meer weet. anyway ja dus thuis gaat het niet goed, eigenlijk sinds mijn geboorte al heb ik een kutmoeder. ze willen me uit de psychiatrisch instelling gooien aangezien ik daar al tijdje zit en volgend jaar in april gaat mijn factuur bijna 3dubbele omhoog omdat ik daar dan 5 jaar zit. als ik niet naar hun luister vlieg ik buiten. en aangezien terug naar huis gaan wonen geen optie is kom ik wss op straat ofzo daarom is mezelf van kant maken zo verleidelijk op moment maar ben een banne schijter. ik wil dat het snel en pijnloos is en wil eigenlijk een pistool knal ik ook effe gelijk die buurvrouw naast me neer die me na een halfjaar nog altijd 20euro moet en die iedere keer zei ja je krijgt het vrijdag en dan elke vrijdag gaat ze direct lopen. anyway ben mijn leven beu. heb niks om voor te leven.
wat rooie wijn zou me goed doen dan lig ik knockout in mijn bed te dromen over hoe een kutwereld dit is en de villain aan het uithangen. serieus mensen hebben dikwijls bang van hun dromen maar niet ik. mijn dromen hebben bang van mij muhahahaha
owja ben zo depressief dat ik voor 350euro aan games heb gekocht + nog ps vita en ps3 en een N3ds en nog een gateway kaart en een sky3ds en shitloads aan micro sd kaartjes heb zeker 2000euro opgedaan. dacht dat dingen kopen me gelukkig ging maken maar dat is niet het geval
Ik ben zelf ook geen groepsdier en voel me meestal ook onprettig in groepen, maar de keren dat ik heb meegedraaid in therapiegroepen met andere mensen met autisme heb ik me in ieder geval nooit vervelend gevoeld. Iedereen heeft wel wat en in dat soort groepen is iedereen zich daar meestal ook wel bewust van, wat de kans een stuk kleiner maakt dat ze slecht over je zullen oordelen.
Sowieso is het een kunst om je niet teveel aan andermans oordeel te storen. Als iemand slecht over je wil denken dan doe je daar toch niks tegen. Slashcare
Ik weet verder niet of je een bepaald doel in het leven of een ambitie hebt, maar dat zijn dingen die ook heel erg kunnen helpen. Waar sta ik en wat wil (en kan) ik bereiken?
Is vooral iets van hier.quote:
Overigens heb ik waarschijnlijk onder een steen geleefd de laatste 5 jaar, maar sinds wanneer is het normaal om 'autist' als scheldwoord/uitdrukking te gebruiken? Het lijkt nogal populair, maar ik vind het niet iets om mee te spotten.
Zou me er niet te druk om maken.
probleem is dat ik op een psychose afdeling zit en al de anderen zitten hier voor psychose meestal door drugsgebruik. ik voel me totaal niet verbonden met die mensen hier.ik doe wel af en toe eens een jointje maar die mensen hier doen dat dus dagelijks. ook ben ik bijna een jaar gestopt met roken en bijna iedereen rookt hier en je hebt pas door hoe hard het stinkt als je gestopt bent.quote:
[..]
Wat meer onder lotgenoten zijn klinkt in ieder geval wel als iets dat kan helpen...
Ik ben zelf ook geen groepsdier en voel me meestal ook onprettig in groepen, maar de keren dat ik heb meegedraaid in therapiegroepen met andere mensen met autisme heb ik me in ieder geval nooit vervelend gevoeld. Iedereen heeft wel wat en in dat soort groepen is iedereen zich daar meestal ook wel bewust van, wat de kans een stuk kleiner maakt dat ze slecht over je zullen oordelen.
Sowieso is het een kunst om je niet teveel aan andermans oordeel te storen. Als iemand slecht over je wil denken dan doe je daar toch niks tegen. Slashcare
Ik weet verder niet of je een bepaald doel in het leven of een ambitie hebt, maar dat zijn dingen die ook heel erg kunnen helpen. Waar sta ik en wat wil (en kan) ik bereiken?
ik heb geen doelen want dit leven doet me niks. heb het gevoel dat dit allemaal een droom is en dat ik ooit ga wakker worden en dan een normaal mens ben.
Ik hoor het ook wel eens in het openbaar hoorquote:
[..]
Is vooral iets van hier.
Zou me er niet te druk om maken.
Twiddel
Dat kan, maar volgens mij is het in KLB een beetje begonnen.quote:
[..]
Ik hoor het ook wel eens in het openbaar hoor
Ik zie de trend op meerdere fora, ook Engelstalige.quote:
[..]
Is vooral iets van hier.
Zou me er niet te druk om maken.
Ook tussen bijvoorbeeld youtube comments zie ik het vaak staan.
"Autist" is inderdaad het nieuwe "mongool" dat komt niet van FOK! maar door alle media aandacht over autisme. Er wordt op FOK! veel over gegrapt maar dat is niet iets unieks. Je komt het op meer plaatsen tegen.
In het begin stoorde ik mij er ook enorm aan, sterker nog.. officieel is het strafbaar... het valt gewoon onder discriminatie. Maar ik ga mij er niet meer druk over maken. Ze kunnen grappen wat ze willen, ik lach uiteindelijk toch als laatste. HFA in the house, IQ van 142, wat is er?
In het begin stoorde ik mij er ook enorm aan, sterker nog.. officieel is het strafbaar... het valt gewoon onder discriminatie. Maar ik ga mij er niet meer druk over maken. Ze kunnen grappen wat ze willen, ik lach uiteindelijk toch als laatste. HFA in the house, IQ van 142, wat is er?
http://www.meldpunt.nl/site/page.php?lang=&pageID=33quote:
Wanneer is het dan precies strafbaar als belediging?
De bewuste wetten. Ik denk alleen niet dat je er uiteindelijk iets mee kan.. Maar feitelijk is het gewoon zo. In de praktijk werkt het allemaal weer anders.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 18-12-2014 19:05:59 ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |