De kunst van het loslaten van je ex #235

Gaat er hevig aan toe hier

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2014 12:17 schreef Brannagh het volgende:
Gaat er hevig aan toe hier

Ik ben best een heftig boek aan het lezen: http://www.bol.com/nl/p/liefdesbang/9200000021924469/
Man man man wat een zelf-confrontatie. Markeer halve pagina's en er lijken 103934809 kwartjes tegelijkertijd naar beneden te flikkeren
Absolute aanrader!

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2014 23:03 schreef runaway het volgende:

[..]

Ik ben best een heftig boek aan het lezen: http://www.bol.com/nl/p/liefdesbang/9200000021924469/
Man man man wat een zelf-confrontatie. Markeer halve pagina's en er lijken 103934809 kwartjes tegelijkertijd naar beneden te flikkeren
Absolute aanrader!

Bewonder je om je wilskracht iets te veranderen aan jezelf, je had me al eerder een link naar een boek gestuurd en die heb ik op een lijstje gezet, maar eigenlijk heb ik helemaal geen zin om er op zo'n manier mee bezig te zijn.

Zeker sinds ik uit het groepgesprek ben valt het me op hoe rustig ik ben eigenlijk. Hangt nog steeds een foto van mij en mijn ex tegenover mijn bed, en er is al een paar keer gezegd dat ik die weg moest halen, maar hij hangt er prima. We lopen gearmd in een bos, en de foto is van achter gemaakt. Alsof we weglopen. Zijn broek dezelfde kleur als mijn jas.

Herinneringen heb ik nog volop, en de negatieve dingen laat ik nu al een stuk losser. Wil ik croissantjes kopen, moet ik lachen om die ene keer dat hij gewoon eigeel over afbakcroissantjes heengoot en dat in de oven zette, en allemaal van die onbenullige dingen. Bijna twee jaar van mijn leven bestaat uit gekke verhaaltjes, van een afstand verteld, grappige verhalen, leuke dingen die we samen hebben gedaan, en ik denk dat ik er wel vrede mee heb. En hopelijk kan ik me over 40 jaar nog net zo goed alles herinneren als dat ik dat nu doe.

Maar ik moet wel opletten dat ik nu niet alles wit ga zien. Heb nog zat PM"s waarin ik uitleg aan iemand wat er fout ging, waarin ik echt helemaal over mijn toeren mijn hart lucht. De zwarte kant was heel naar.

Hoe moet je dat eigenlijk doen? Iemand herinneren? Ik wil hem absoluut niet ophemelen, maar ik wil het ook niet te negatief neerzetten.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 14:53 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Bewonder je om je wilskracht iets te veranderen aan jezelf, je had me al eerder een link naar een boek gestuurd en die heb ik op een lijstje gezet, maar eigenlijk heb ik helemaal geen zin om er op zo'n manier mee bezig te zijn.

Ik heb me door dit boek beseft dat ik wel heel hard kan roepen dat mijn ex bindingsangst is en hij een stommerd is, maar dat dit net zo hard iets over mij zegt. Ik ben nogal paniekerig deze relatie begonnen (iehhh, relaties!!!) en de dynamiek is vervolgens omgeslagen naar dat hij ging piepen en het benauwd kreeg, afstand zocht en het allemaal niet wist. Ik heb me toen heel erg met hem bezig gehouden, niet zelf opgestapt, mezelf vergeten, lage eigenwaarde etc.
Hele duw-trek verhaal wil ik niet nogmaals.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 14:53 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Hoe moet je dat eigenlijk doen? Iemand herinneren? Ik wil hem absoluut niet ophemelen, maar ik wil het ook niet te negatief neerzetten.

Dit vraag ik mij ook af. Ik wil mijn ex ook niet ophemelen. Vreemdgaan is, in mijn ogen, het ergste wat je kan doen in een relatie. Toch heb ik het ook enorm leuk met hem gehad en heb ontzettend gelachen.. Wat het nog moeilijker maakt is dat iedereen in mijn omgeving wel klaar is met hem en elke gelegenheid aanpakt om hem de grond in te boren. Heb al gezegd dat ik dit niet wil, maar dan is het 'ja, maar dat snap je toch wel?'

Dus ik ben ook wel benieuwd hoe en wat. Ik denk dat dat gewoon met de tijd komt. Dat je met een fijn gevoel terug kijkt, maar wel in je achterhoofd houdt waarom het is mis gegaan etc.

Lastig.

Ben happy.

Het is nu bijna vier maanden uit. Ik ben er volledig overheen, hij is er na een tijdje Lexa en nu zijn nieuwe relatie uit dat hij wellicht geen relatiemateriaal is (en is ook nu weer te laf om het uit te maken).

Flinke midlifecrisis, zoekt toenadering op een manier dat ik zijn huidige vriendin niet benijd en wil nu toch ook vrienden worden omdat hij met mij toch wel het meest heeft gedeeld van allemaal en ik zijn klankbord en spiegel ben.. Succes daarmee

Ik heb vriendelijk bedankt en zie Anita Witzier en de crew van Memories over 20 jaar wel.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 16:08 schreef runaway het volgende:

[..]

Ik heb me door dit boek beseft dat ik wel heel hard kan roepen dat mijn ex bindingsangst is en hij een stommerd is, maar dat dit net zo hard iets over mij zegt. Ik ben nogal paniekerig deze relatie begonnen (iehhh, relaties!!!) en de dynamiek is vervolgens omgeslagen naar dat hij ging piepen en het benauwd kreeg, afstand zocht en het allemaal niet wist. Ik heb me toen heel erg met hem bezig gehouden, niet zelf opgestapt, mezelf vergeten, lage eigenwaarde etc.
Hele duw-trek verhaal wil ik niet nogmaals.

Het helpt wel als je van jezelf weet waar je zwakke punten liggen, en dat je die ook kunt (h)erkennen inderdaad.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 5 oktober 2014 16:43 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Dit vraag ik mij ook af. Ik wil mijn ex ook niet ophemelen. Vreemdgaan is, in mijn ogen, het ergste wat je kan doen in een relatie. Toch heb ik het ook enorm leuk met hem gehad en heb ontzettend gelachen.. Wat het nog moeilijker maakt is dat iedereen in mijn omgeving wel klaar is met hem en elke gelegenheid aanpakt om hem de grond in te boren. Heb al gezegd dat ik dit niet wil, maar dan is het 'ja, maar dat snap je toch wel?'

Dus ik ben ook wel benieuwd hoe en wat. Ik denk dat dat gewoon met de tijd komt. Dat je met een fijn gevoel terug kijkt, maar wel in je achterhoofd houdt waarom het is mis gegaan etc.

Lastig.

Herken ik me wel in, op het vreemdgaan na. Direct na de breuk kon ik alleen maar meejanken met iedereen met wat voor een eikel hij wel niet was, en hoeveel pijn het deed, maar elke dag spookt er wel een leuke herinnering door mijn hoofd heen, maar ook maakt er elke dag wel iemand een opmerking over hem die niet zo positief is.

Als ik dan in de aanval ga voel ik me een muts, want hem verdedigen ís gewoon idioot, maar we hebben het echt heel leuk gehad samen, anders had ik het niet zo lang uitgehouden.

En nu vind ik het wel moeilijk om de balans te vinden tussen de goede en de slechte tijden. Maar dat komt ook wel, uiteindelijk.

Is veel leuker vlees op de markt heb ik al gemerkt

http://www.bbc.com/news/health-27193607

Why good memories are less likely to fade

Mijn ex en ik zijn weer bij elkaar. Flink gepraat, we gaan het anders doen. Toch is onze liefde nog heel sterk voor elkaar. Ik voel me weer gelukkig

Wel blijven oppassen. Feit is en blijft dat we een groot leeftijdsverschil hebben en zij in een andere levensfase verkeerd dan ik. Heel veel bedankt voor jullie hulp, ik heb er veel aan gehad.

Wie weet kom ik over een tijdje terug in dit topic met hetzelfde verhaal. Wie weet niet. De toekomst is toch nooit te voorspellen. Ik ben nu gelukkig en dat telt.

Ik blijf wel jullie verhalen lezen en erover nadenken, maar posten zal ik dus wat minder.

Godver. Het gevoel wordt gewoon niet minder.. Nauwelijks ruzie of gezeik. Het was leuk en gezellig. We hadden nog genoeg plannen samen. Dit had nooit hoeven gebeuren. En nu heeft ie een ander waar ie blijkbaar ontzettend gelukkig mee is of zo.

Ik wil gewoon dat mijn gevoelens voor hem klaar zijn. Of dat dit alles nooit was gebeurd.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 10:26 schreef MegaKonijn het volgende:
Godver. Het gevoel wordt gewoon niet minder.. Nauwelijks ruzie of gezeik. Het was leuk en gezellig. We hadden nog genoeg plannen samen. Dit had nooit hoeven gebeuren. En nu heeft ie een ander waar ie blijkbaar ontzettend gelukkig mee is of zo.

Ik wil gewoon dat mijn gevoelens voor hem klaar zijn. Of dat dit alles nooit was gebeurd.

Hoe weet je dat hij daar ontzettend gelukkig mee is?

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 10:26 schreef MegaKonijn het volgende:
Godver. Het gevoel wordt gewoon niet minder.. Nauwelijks ruzie of gezeik. Het was leuk en gezellig. We hadden nog genoeg plannen samen. Dit had nooit hoeven gebeuren. En nu heeft ie een ander waar ie blijkbaar ontzettend gelukkig mee is of zo.

Ik wil gewoon dat mijn gevoelens voor hem klaar zijn. Of dat dit alles nooit was gebeurd.

Het gevoel wordt pas na een hele poos iets minder. Hell, half juli ging het bij mij uit, en nu pas heb ik het idee dat ik over het ergste heen ben. Duurt gewoon een tijdje. En soms denk je dat het klaar is. Dat je weer naar alle gedeelde liedjes kunt luisteren zonder problemen, en dan is het ook zo. Maar denk je de volgende dag weer op een andere manier aan hem, en vervolgens zak je op de grond in elkaar van pijn en ellende.

Blijkbaar kun je vervangen voor schijnbaar denk ik Als hij jou zo gemakkelijk aan de kant zette, zal hij dat wellicht ook bij haar doen.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 11:19 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Hoe weet je dat hij daar ontzettend gelukkig mee is?

Och, ik heb die berichtjes gelezen vorige week. Toen ik er dus achterkwam dat hij met haar bezig is gegaan. Heb verder niet meer ingelogd, maar het is een week geleden dat hij zei dat hij haar weer wilde knuffelen en haar 'heeeeeel leuk vind', zegt mij genoeg.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 12:27 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Het gevoel wordt pas na een hele poos iets minder. Hell, half juli ging het bij mij uit, en nu pas heb ik het idee dat ik over het ergste heen ben. Duurt gewoon een tijdje. En soms denk je dat het klaar is. Dat je weer naar alle gedeelde liedjes kunt luisteren zonder problemen, en dan is het ook zo. Maar denk je de volgende dag weer op een andere manier aan hem, en vervolgens zak je op de grond in elkaar van pijn en ellende.

Blijkbaar kun je vervangen voor schijnbaar denk ik Als hij jou zo gemakkelijk aan de kant zette, zal hij dat wellicht ook bij haar doen.

Laten we het hopen. Voel me wel okay, maar ik blijf maar denken 'dit had helemaal niet hoeven gebeuren' en 'hij had gewoon met mij moeten praten'. En dan komt er weer een hoop woede naar boven jegens haar en dan heb ik het wel weer gehad

Ik weet het niet. Tegen zijn ex is hij ook best gemeen geweest, een beetje hoe hij tegen mij ook deed, dus misschien heb je gelijk. Ik leerde hem ook kennen toen hij net drie weken een vriendin had. Alleen daar had ie het al mee uitgemaakt toen wij gingen daten. Straks is zij wel het meisje voor hem of zo. Vraag me dan, om bepaalde redenen, echt af waar ik dan de fout in ben gegaan. Ben dan wel weer opgehouden met mezelf wijs te maken dat hij nooit van mij heeft gehouden en dat ie ongelukkig met me is geweest.

Gister vroeg ik hem nog even hoe het werken was, want was oprecht benieuwd. Was paar berichtjes over en weer en dat was het. Toen was het een uurtje stil en begint ie ineens flink tegen me aan te lullen Ook echt iets wat echt tussen ons was. Iets leuks. Een herinnering. Moest lachen, maar voelde er verder niet veel bij. Geen hoop, niks. Vond het alleen fijn dat we normaal tegen elkaar kunnen doen, zoals afgesproken. Snapte er alleen niet veel van

Ik zie wel hoe het loopt. Jongens menen nu al achter je kont aan te moeten lopen, hopend op een date of iets. En dan chagrijnig zijn als je zegt er geen behoefte aan te hebben

Nog twee weken afzien en dan eindelijk ook weer doordeweeks aan de slag. Kan niet wachten

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:06 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Och, ik heb die berichtjes gelezen vorige week. Toen ik er dus achterkwam dat hij met haar bezig is gegaan. Heb verder niet meer ingelogd, maar het is een week geleden dat hij zei dat hij haar weer wilde knuffelen en haar 'heeeeeel leuk vind', zegt mij genoeg.

[..]

Wie weet is het een bevlieging van hem, en merkt ie straks dat hij je heel erg mist...
Vraag is dan of het te laat is of niet.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:15 schreef Amplifier het volgende:

[..]

Wie weet is het een bevlieging van hem, en merkt ie straks dat hij je heel erg mist...
Vraag is dan of het te laat is of niet.

Dat hij mij mist zal niet genoeg zijn om mij terug te krijgen. Ik kan niks verzinnen dat het goed kan maken. Vreemdgaan is bij mij exit. Heb ik altijd al gezegd en daar hou ik me aan. Weet niet hoe iemand dat nog goed kan maken. Kan ik straks bij elk schoolproject gaan zitten twijfelen of ie echt bezig is met school en dat ie in een ander zit.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:06 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Och, ik heb die berichtjes gelezen vorige week. Toen ik er dus achterkwam dat hij met haar bezig is gegaan. Heb verder niet meer ingelogd, maar het is een week geleden dat hij zei dat hij haar weer wilde knuffelen en haar 'heeeeeel leuk vind', zegt mij genoeg.

[..]

Laten we het hopen. Voel me wel okay, maar ik blijf maar denken 'dit had helemaal niet hoeven gebeuren' en 'hij had gewoon met mij moeten praten'. En dan komt er weer een hoop woede naar boven jegens haar en dan heb ik het wel weer gehad

Ik weet het niet. Tegen zijn ex is hij ook best gemeen geweest, een beetje hoe hij tegen mij ook deed, dus misschien heb je gelijk. Ik leerde hem ook kennen toen hij net drie weken een vriendin had. Alleen daar had ie het al mee uitgemaakt toen wij gingen daten. Straks is zij wel het meisje voor hem of zo. Vraag me dan, om bepaalde redenen, echt af waar ik dan de fout in ben gegaan. Ben dan wel weer opgehouden met mezelf wijs te maken dat hij nooit van mij heeft gehouden en dat ie ongelukkig met me is geweest.

Gister vroeg ik hem nog even hoe het werken was, want was oprecht benieuwd. Was paar berichtjes over en weer en dat was het. Toen was het een uurtje stil en begint ie ineens flink tegen me aan te lullen Ook echt iets wat echt tussen ons was. Iets leuks. Een herinnering. Moest lachen, maar voelde er verder niet veel bij. Geen hoop, niks. Vond het alleen fijn dat we normaal tegen elkaar kunnen doen, zoals afgesproken. Snapte er alleen niet veel van

Ik zie wel hoe het loopt. Jongens menen nu al achter je kont aan te moeten lopen, hopend op een date of iets. En dan chagrijnig zijn als je zegt er geen behoefte aan te hebben

Nog twee weken afzien en dan eindelijk ook weer doordeweeks aan de slag. Kan niet wachten

Maar het ligt niet aan jou! Dus het is niet waar jij de fout in bent gegaan, maar waar híj de fout in is gegaan.

En wat als zij inderdaad het meisje is voor hem? Prima toch? Jij hebt nu in ieder geval geen gezeik aan je kop doordat hij zo kinderachtig is, en zij wel.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:37 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Dat hij mij mist zal niet genoeg zijn om mij terug te krijgen. Ik kan niks verzinnen dat het goed kan maken. Vreemdgaan is bij mij exit. Heb ik altijd al gezegd en daar hou ik me aan. Weet niet hoe iemand dat nog goed kan maken. Kan ik straks bij elk schoolproject gaan zitten twijfelen of ie echt bezig is met school en dat ie in een ander zit.

Gelijk heb je

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 14:27 schreef Brannagh het volgende:

[..]

Maar het ligt niet aan jou! Dus het is niet waar jij de fout in bent gegaan, maar waar híj de fout in is gegaan.

En wat als zij inderdaad het meisje is voor hem? Prima toch? Jij hebt nu in ieder geval geen gezeik aan je kop doordat hij zo kinderachtig is, en zij wel.

Weet niet, dat doet dan gewoon toch wel pijn. Dat hij voor zo iemand wel moeilijk wil doen en voor mij niet. Moeilijk in de zin van drie uur enkele reis, totaal andere beroepen en interesses etc. Of misschien is het voor hem wel makkelijk dat ze zo ver weg zit

Heb er op zich wel vrede mee, maar er zitten van die momenten tussen dat ik toch weer te ver door denk hierover.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 15:58 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Om daar op verder te bouwen: bij mij vroeg ze dus of ze met een jongen kon afspreken (terwijl ik in de VS zat). Ik zei prima, waarom niet? Nou, daarom niet dus . Dus nu vraag ik me af, stel dat een volgende partner mij vraagt of ze een keer met een jongen mag afspreken? Uiteraard wil ik ja zeggen, maar ik ben bang dat er dan in mijn achterhoofd allerlei alarmbellen gaan luiden, en dat wil ik niet.

Ik kan me voorstellen dat jij misschien nu ook zo'n gevoel krijgt.

[..]

[..]

Jullie geven het antwoord denk ik zelf al. Houd de leuke herinneringen bij je, geef ook eerlijk aan jezelf toe dat het leuke en fijne herinneringen zijn. Dat geweldige dagje uit met z'n tweeën, kerstdiner met de hele familie, whatever. Kijk er gewoon leuk op terug.

En de nare herinneringen, houd die bij je als een les. Beide zijn jullie ongelooflijk onrespectabel behandeld. En hoewel het bij alletwee niet aan jullie lag, kun je er hopelijk nog wel iets uithalen. Of je het kan voorkomen een volgende keer, geen idee, maar misschien kun je bepaalde dingen eerder inzien, eerder aanvoelen. Zie het als een stukje mensenkennis, ook al is het gitzwart.

Punt is, probeer herinneringen niet weg te drukken. Nu het nog vers is (vooral voor MegaKonijn), zullen de fijne herinngen misschien pijn doen en wil je er niet meer aan denken, maar dat gaat wel over. Over een tijdje kun je ermee omgaan, en ermee leven. After all, die persoon was eigenlijk ook gewoon heel leuk, alleen uiteindelijk niet meer. En hoewel dat jammer is, kun je, na verloop van tijd, gewoon eerlijk zijn tegen jezelf en prettig terugkijken op de leuke dingen die je samen gedaan hebt.

Mijn ex en ik hadden afgesproken niet één op één met het andere geslacht af te spreken. Dit kwam gewoon eens ter sprake en we waren het er allebei over eens dat dit voor ons prettig was. Het ging ook niet van 'nee, en dat doe jij niet!' Nee, gewoon rustig erover gehad. Verder nooit problemen gehad daarover. Misschien is het handig die dingen eens eerder te bespreken?

Leuke herinneringen hou ik ook bij me. We hebben het er donderdag ook nog over gehad. Vroeg hem of ie alles al in brand had gestoken zoals ie had gevraagd toen Maar we waren het er allebei over eens dat, hoe klein de herinnering ook is, je het moet koesteren. Ik heb zelfs nog bonnetjes van movie park of een plastic tasje van een lego winkel waar wij zijn geweest. Voor een ander heel stom misschien, maar voor mij heeft het wel iets van waarde. Dus ik hou die herinneringen ook zeker wel bij me. De knuffel die hij mij heeft gegeven is ontzettend belangrijk is voor mij, hou ik nog steeds bij me. Er komt telkens wel iets naar boven als ik de knuffel op mijn bed zie liggen, maar dit doet totaal geen pijn. Het geeft een veilig gevoel, zeg maar. Als ook maar iemand begrijpt wat ik bedoel

Hij was ook leuk. Ik ben niet voor niets verliefd op hem geworden. Hoe het is gelopen is minder leuk, maar goed, je doet er niks meer aan. Ik heb genoten.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 19:50 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Als het weer zover komt dat ik in een relatie met iemand stap, zal ik het zeker aangeven ja. Ik wil ook geen relatie met iemand waar ik mijn gevoelens niet bij kwijt kan. En als het, zoals bij jullie, van twee kanten komt, dan is het ook prima natuurlijk. Maar als mijn toekomstige partner dat nou wel zou willen (een goede vriend die ze al van kinds af aan kent, ik noem maar wat), dan wil ik dat ook kunnen toestaan. Misschien is dat ook weer gewoon iets dat wat tijd kost, dat zou kunnen. Maar ik wil gewoon niet in wantrouwen leven, lijkt me verschrikkelijk

Dat is wel een ander verhaal, inderdaad. Je moet ook niks gaan verbieden. Bij ons was het bijvoorbeeld zo dat ie begin dit jaar weer contact kreeg met zijn ex. Dit vond ik soms best lastig en toen heeft hij voorgesteld iets met zijn vieren (+ haar vriend) iets te gaan drinken of zo. Zodat ik kon zien dat er niks aan de hand was. Dit is er dan wel nooit van gekomen, omdat we het gewoon veel te druk hadden, maar zo zou je dat dan eventueel kunnen doen. Lijkt me niet dat iemand daar moeilijk over gaat doen als je dat aangeeft. Niet als je niks te verbergen hebt. De meeste mensen zullen dit heus wel snappen

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 09:14 schreef Amplifier het volgende:
Mijn ex en ik zijn weer bij elkaar. Flink gepraat, we gaan het anders doen. Toch is onze liefde nog heel sterk voor elkaar. Ik voel me weer gelukkig

Wel blijven oppassen. Feit is en blijft dat we een groot leeftijdsverschil hebben en zij in een andere levensfase verkeerd dan ik. Heel veel bedankt voor jullie hulp, ik heb er veel aan gehad.

Wie weet kom ik over een tijdje terug in dit topic met hetzelfde verhaal. Wie weet niet. De toekomst is toch nooit te voorspellen. Ik ben nu gelukkig en dat telt.

Ik blijf wel jullie verhalen lezen en erover nadenken, maar posten zal ik dus wat minder.

Tot binnenkort!

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 13:37 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Dat hij mij mist zal niet genoeg zijn om mij terug te krijgen. Ik kan niks verzinnen dat het goed kan maken. Vreemdgaan is bij mij exit. Heb ik altijd al gezegd en daar hou ik me aan. Weet niet hoe iemand dat nog goed kan maken. Kan ik straks bij elk schoolproject gaan zitten twijfelen of ie echt bezig is met school en dat ie in een ander zit.

Bij mij ook. Over is over.

Al heb ik in het verleden nog wel eens een meisje vergeven en zijn we verder gegaan, waar een mooie relatie uit voortkwam. Echter zijn de twijfels gebleven, achteraf gezien, want later deed ik het zelf in een onzekere periode. En ging het alsnog uit. En terecht.

Toen mijn laatste het flikte was het meteen klaar voor mij. Behalve de pijn dan, die duurde nog wel even. Maar dat mocht van mezelf; het was dan ook niet niets.

Vreselijke kut avond. Nadat ie gister zo vreselijk aardig was, was ik al in de war en nadat ie vandaag weer zo deed weet ik het niet meer.

Heb iig besloten geen contact meer met hem op te nemen. We praten alsof er niks is gebeurd en dat doet pijn. Hij gaat zo verder met zn leven. Alles prima, gelukkig en blij. Die dertien maand samen zijn dus niet zoveel waard. Die dingetjes en grapjes tussen ons.. Dat dat voor altijd over is zit hem niet dwars. Doet hem geen verdriet. Dat doet gewoon pijn. Ik kap ermee.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 22:37 schreef Gray het volgende:

[..]

Tot binnenkort!

[..]

Bij mij ook. Over is over.

Al heb ik in het verleden nog wel eens een meisje vergeven en zijn we verder gegaan, waar een mooie relatie uit voortkwam. Echter zijn de twijfels gebleven, achteraf gezien, want later deed ik het zelf in een onzekere periode. En ging het alsnog uit. En terecht.

Toen mijn laatste het flikte was het meteen klaar voor mij. Behalve de pijn dan, die duurde nog wel even. Maar dat mocht van mezelf; het was dan ook niet niets.

Hoe heb je haar kunnen vergeven? Ik denk dat als mijn ex mij terug zou willen ik dat misschien wel zou willen, naar niet zou kunnen.

quote:

Op maandag 6 oktober 2014 22:44 schreef MegaKonijn het volgende:

[..]

Hoe heb je haar kunnen vergeven? Ik denk dat als mijn ex mij terug zou willen ik dat misschien wel zou willen, naar niet zou kunnen.

Het was jaaaaaren terug, en we waren aan het daten, waarbij ik er vanuit ging dat het exclusief was. Niet helemaal blijkbaar, want ze had een ander gezoend. Deed pijn, maar goed, ik vond haar toch wel echt heel leuk. En dat was een goede keuze, want het was een prachtige tijd geworden.

Maar bij exclusief daten, of verkering, zou ik het niet doen.