Depressie & Angst #112

Ik zou zeggen geeft t bij de behandelaar aan dat ze harder moet zijn en dat je dus ook wilt proberen zonder al die vragen aan een oefening te beginnen.

Dan kan ze dat meenemen in het vervolg of je uitleggen waarom ze dat evt juist niet doet.

Gisteren voor t eerst weer naar yoga geweest. Zwaar maar wel goed om weer bezig te zijn. Door yoga heb ik ook mediteren geleerd. En als je hoofd stil krijgen niet lukt, dan probeer ik dus yoga oefeningen, die vergen dan mn concentratie en dan kan ik niet nadenken

Verder had ik t wel ff zwaar, t weekend was gewoon te druk geweest. Daar word ik altijd voor gestraft in mn hoofd/lijf.

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 08:06 schreef Cue_ het volgende:
Ik zou zeggen geeft t bij de behandelaar aan dat ze harder moet zijn en dat je dus ook wilt proberen zonder al die vragen aan een oefening te beginnen.

Dan kan ze dat meenemen in het vervolg of je uitleggen waarom ze dat evt juist niet doet.

Dat is al besproken en ik weet de waarom. Alleen het voelt heel erg raar. Ze willen me andere gewoontes op dit gebied aanleren en ze vinden het bij deze therapie het erg belangrijk dat het 100% veilig aanvoelt (ook in verband met terugvallen). Alleen ik voel me elke keer zo'n slappeling en vind dan dat ik faal

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 09:07 schreef zomertje het volgende:
Gisteren voor t eerst weer naar yoga geweest. Zwaar maar wel goed om weer bezig te zijn. Door yoga heb ik ook mediteren geleerd. En als je hoofd stil krijgen niet lukt, dan probeer ik dus yoga oefeningen, die vergen dan mn concentratie en dan kan ik niet nadenken

Verder had ik t wel ff zwaar, t weekend was gewoon te druk geweest. Daar word ik altijd voor gestraft in mn hoofd/lijf.

Wat fijn dat yoga je zo goed helpt en wat knap Hoe krijg je het voor elkaar dat je in moeilijke momenten wel ruimte in je hoofd krijgt voor yoga?

Wat jammer dat drukte zo terugslaat gaat het nu wel weer wat beter?

Sterkte

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 10:25 schreef ChildoftheStars het volgende:

Dat is al besproken en ik weet de waarom. Alleen het voelt heel erg raar. Ze willen me andere gewoontes op dit gebied aanleren en ze vinden het bij deze therapie het erg belangrijk dat het 100% veilig aanvoelt (ook in verband met terugvallen). Alleen ik voel me elke keer zo'n slappeling en vind dan dat ik faal

Ze kiezen er dus heel bewust voor om het zo te doen, dus jezelf als slappeling voelen is dan niet nodig. Want ze vergroten het misschien ook allemaal wel wat meer.

En je bent bezig om te ontwikkelen, dus falen doe je sowieso niet

Depressiekenmerken zijn hier de laatste tijd steeds meer aanwezig. Alles is stom en vermoeiend en te veel. Ik vind het zo vervelend dat ik niet weet of het nu door het afbouwen van ad komt of dat het ook zo zou gaan als ik nog op 40 mg zat.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:33 schreef K44S het volgende:

[..]

Eerst sessie net gedaan, behoorlijk intense.

Begon van alles te tintellen .

Wauw. Geen idee of het tussen de oren zit... maar het werkt wel erg ontspannen.

Raar he. Ik vond de eerste keer echt super ontspannend. Simpelweg het besef dat je alles ook los kunt laten, dingen zien voor wat ze werkelijk zijn.

Hoe ging het vandaag?

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 16:29 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Raar he. Ik vond de eerste keer echt super ontspannend. Simpelweg het besef dat je alles ook los kunt laten, dingen zien voor wat ze werkelijk zijn.

Hoe ging het vandaag?

Ik denk dat het vooral de ontspanning is.
Naja, ik had gisteren een emotionele stomp in mn maag. Dus had erg slecht geslapen.
Heb de 2e sessie rond 12 uur gedaan. Maar was erg erg ontspannen. Ik ga er dan ook gewoon mee door.

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?

Heel erg herkenbaar... Het werkt bij mij om mezelf te dwingen een normaal leefritme aan te houden (normale tijden eten, normale tijden in en uit bed, normale momenten douchten etc). Op die manier blijf je bezig en daarbij natuurlijk ook contacten met de psych

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?

Jep.
Wat kots hierboven zegt (sorry maar sinds iemand er een opmerking over maakte zit het zo in mijn hoofd ) is in elk geval goed, het helpt niet per se om eruit te komen maar kan wel voorkomen dat het erger wordt. Maar dat is juist zo moeilijk als het je eigenlijk allemaal niet meer boeit en je geen energie hebt.
Verder kan het mij helpen om sociale contacten te hebben, om helder te blijven. Dat is goede afleiding van jezelf en als je er iemand een plezier mee doet is dat ook fijn.

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 07:50 schreef ChildoftheStars het volgende:

Ik heb van bepaalde mensen een reactie terug gekregen, van de jongen die het heeft gedaan niet. De tedens van de reacties is een excuus en begrijpen dat het niet kan. Van de jongen die het heeft gedaan kan ik me voorstellen dat hij niet reageert, omdat hij net nieuw in de groep is (en letterlijk drie keer zo zwaar is als ik ben en heel hard zijn best doet omdat hij daardoor zo onzeker is en telkens onterecht bang is om uit de groep te vallen. Hij haalt zichzelf continue naar beneden Het is echt heel zielig. En ik kan me voorstellen dat deze actie ook uit dat gedrag voortkwam en dat hij het echt deed om leuk in de groep te vallen. Van de week zie ik hem weer en dan neem ik heb even apart om het erover te hebben).

Geen excuses voor hem gaan bedenken. Hij is degene die mag gaan uitleggen waar de fuck hij mee bezig was en zn excuses mag aanbieden. Goed idee om hem er even persoonlijk op aan te spreken

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?

Ja herkenbaar. En in het begin gaf ik eraan toe omdat het alternatief zelfbeschadiging was En daarna heb ik mezelf gedwongen om erop uit te gaan. Dan zit ik maar met een treurige kop bij een vriendin. Fake it till you make it? Het is/was wel moeilijk en ik weet niet of het een goede aanpak is... Maar goed ik kom weer ergens

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 16:40 schreef K44S het volgende:

[..]

Ik denk dat het vooral de ontspanning is.
Naja, ik had gisteren een emotionele stomp in mn maag. Dus had erg slecht geslapen.
Heb de 2e sessie rond 12 uur gedaan. Maar was erg erg ontspannen. Ik ga er dan ook gewoon mee door.

Helpt ook al enorm. Juist in emotioneel moeilijke momenten komt voor mij de ontspanning naar voren. Je staat jezelf gewoon toe om je compleet te voelen zoals je je voelt. Vaak komt daarna ook een soort besef waar het vandaan komt .

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 18:21 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Helpt ook al enorm. Juist in emotioneel moeilijke momenten komt voor mij de ontspanning naar voren. Je staat jezelf gewoon toe om je compleet te voelen zoals je je voelt. Vaak komt daarna ook een soort besef waar het vandaan komt .

In mijn geval zit het denk ik ietsje anders.
Maar tot nu toe is het lekker ontspannen. Terwijl ik ergens best zenuwachtig voor ben.

@Elvi: Je hebt gelijk en ik ga zeker niet aan hem laten blijken dat ik er begrip voor heb Hij mag even door het stof gaan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?

Ontzettend herkenbaar. Ik zat al redelijk diep in de spiraal en het enige wat mij eruit gehaald heeft waren AD.

Helaas

Zover hoop je niet te komen

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 22:56 schreef Californium het volgende:

[..]

Ontzettend herkenbaar. Ik zat al redelijk diep in de spiraal en het enige wat mij eruit gehaald heeft waren AD.

Helaas

Zover hoop je niet te komen

Bij mij ook, de AD heeft uiteindelijk echt weer de lichtpuntjes gegeven die zo hard nodig waren.
En nee, ik gun ook niemand om zo diep te zitten...

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 10:28 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Wat fijn dat yoga je zo goed helpt en wat knap Hoe krijg je het voor elkaar dat je in moeilijke momenten wel ruimte in je hoofd krijgt voor yoga?

Wat jammer dat drukte zo terugslaat gaat het nu wel weer wat beter?

Sterkte

Op een of andere manier heb ik geleerd om naar mn lijf te gaan luisteren. Ademhaling, alle pijntjes, koud of warm, sensaties die op tintelingen lijken, enz. En als ik daar op ga letten dan denk ik minder of niet. Als ik echt niet goed in mn vel zit dan is t zelfs met yoga te lastig om daar uit te komen. Maar op een of andere manier is het ook mijn dagelijks leven in geslopen, dus t moment dat ik op de bank kruip met een dekentje

Na een paar dagen me helemaal euforisch en verliefd te hebben gevoeld, voelde ik me gisteravond voor ik ging slapen toch weer erg verdrietig worden. Ik begon weer te twijfelen aan of mensen me wel echt aardig vinden en was weer bang dat ik m'n beste vriendin zou kwijtraken door mijn problemen.
Ik had gehoopt dat dat vanmorgen over zou zijn, maar het is er nog steeds. En eigenlijk is het alleen maar erger geworden. Ik zit nu weer met bepaalde gedachten en probeer sterk te blijven en me er niet aan over te geven. Ik ben wel bang nu. Bang dat ik m'n beste vriendin kwijt raak maar ook bang dat ik niet sterk genoeg kan zijn om die gedachten te weerstaan.

quote:

Op woensdag 24 september 2014 13:58 schreef AdoraBelle het volgende:
Na een paar dagen me helemaal euforisch en verliefd te hebben gevoeld, voelde ik me gisteravond voor ik ging slapen toch weer erg verdrietig worden. Ik begon weer te twijfelen aan of mensen me wel echt aardig vinden en was weer bang dat ik m'n beste vriendin zou kwijtraken door mijn problemen.
Ik had gehoopt dat dat vanmorgen over zou zijn, maar het is er nog steeds. En eigenlijk is het alleen maar erger geworden. Ik zit nu weer met bepaalde gedachten en probeer sterk te blijven en me er niet aan over te geven. Ik ben wel bang nu. Bang dat ik m'n beste vriendin kwijt raak maar ook bang dat ik niet sterk genoeg kan zijn om die gedachten te weerstaan.

Probeer de meditatie die duracelkonijn en ik beoefenen.

Heb net mn 3e sessie gehad, en de video die je bij sessie 3 ziet VOOR de oefeningen spreekt boekdelen ( ieder geval over het piekeren wat ik constant doe )

quote:

Op dinsdag 23 september 2014 17:39 schreef Libertarisch het volgende:
Hebben jullie ook tijdens een depressie dat je zo apathisch bent dat je echt helemaal niks meer wil doen? En hoe komen jullie uit die negatieve spiraal van niks doen en nog depressiever worden?

Yup, herkenbaar.
Uhm geen idee, verschilt denk ik. De ene keer omdat er ineens wat leuks voorbij komt en soms omdat ik me onverwachts lekker in m'n vel voel zitten een dagje.

Het enigste waar ik aan kan doen is hevig piekeren.
Ik heb ze zo erg gehad, dat als ik aan het autorijden was van : waarom zou ik nu niet gewoon tegen een boom aan rijden? Prima weekjes in het ziekenhuis met een spuit morfine in mn lijf.

Maar dan te bedenken dat je ook dood kan gaan of verlamd of wat je de gene die van je houden allemaal niet voor narigheid aan doet. Dat heeft mij het nog niet laten doen.

Ik ben dan niet depressief maar heb wel zo mn weken ( of maanden ) dat ik in een soort pieker dip zit.
Wat ik er aan probeer te doen om van het gepieker af te komen ( of minstens onder controle te krijgen ) :
-sociaal blijven : Als je op fok blijft zitten mekkeren over je piekeren of depressie wordt het er niet beter op.
-meditatie : Probeer de Headspace app. Werkt naar mijn idee erg ontspannend en het geeft je toestemming om soort treurig te zijn of juist te laten piekeren.
-sport : zowel gezond als goed voor de mentale toestand ( ik heb bij een sportschool stage gelopen en daar kwam elke week een groep met mensen die of in depressie zaten of na golven .... sport werkt meestal positief. Ook dankzij het stof je : Dopamine. ).
- gezond eten en gezond slapen : Spreekt voor zich. Af en toe een bami hapje kan natuurlijk niet kwaad. ... maar gezond kan ook lekker zijn, kijk maar op het internet naar gezonde smoothies of dergelijke . Slapen spreekt voorzich.

Ik weet niet of ik het allemaal juist heb. Maar weet dat het mij wel helpt om niet harder te piekeren dat ik toch nog met een auto een boom ga knuffelen.

quote:

Op woensdag 24 september 2014 15:24 schreef K44S het volgende:
Ik ben dan niet depressief maar heb wel zo mn weken ( of maanden ) dat ik in een soort pieker dip zit.
Wat ik er aan probeer te doen om van het gepieker af te komen ( of minstens onder controle te krijgen ) :
-sociaal blijven : Als je op fok blijft zitten mekkeren over je piekeren of depressie wordt het er niet beter op.
-meditatie : Probeer de Headspace app. Werkt naar mijn idee erg ontspannend en het geeft je toestemming om soort treurig te zijn of juist te laten piekeren.
-sport : zowel gezond als goed voor de mentale toestand ( ik heb bij een sportschool stage gelopen en daar kwam elke week een groep met mensen die of in depressie zaten of na golven .... sport werkt meestal positief. Ook dankzij het stof je : Dopamine. ).
- gezond eten en gezond slapen : Spreekt voor zich. Af en toe een bami hapje kan natuurlijk niet kwaad. ... maar gezond kan ook lekker zijn, kijk maar op het internet naar gezonde smoothies of dergelijke . Slapen spreekt voorzich.

Denk idd dat je het van mij ook vooral een diepe dip kan noemen. De ene keer erger dan de ander.

Vind het wel knap dat je het dan nog voor elkaar krijgt om te sporten, gezond te eten, etc. Want die zin/behoefte verdwijnt dan al helemaal als sneeuw voor de zon bij mij. Ik kom dan niet verder dan bankhangen/fokken/slapen/liggen/tv kijken (miss komt het ook wel doordat ik tijdens de goede dagen dat er ook al niet echt doe bedenk ik me net )

quote:

Op woensdag 24 september 2014 15:26 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Denk idd dat je het van mij ook vooral een diepe dip kan noemen. De ene keer erger dan de ander.

Vind het wel knap dat je het dan nog voor elkaar krijgt om te sporten, gezond te eten, etc. Want die zin/behoefte verdwijnt dan al helemaal als sneeuw voor de zon bij mij. Ik kom dan niet verder dan bankhangen/fokken/slapen/liggen/tv kijken (miss komt het ook wel doordat ik tijdens de goede dagen dat er ook al niet echt doe bedenk ik me net ) .

Nou, ik zit al enkele maanden thuis ( eind juni was mn stage klaar bij die sportschool en een week later examens waar ik destijds voor gezakt was ).
Begin september ben ik toch nog geslaagd voor de desbetreffende opleiding. En nu doorstromen ( dit duurt ook weer enkele weken ....).
Zo doende .
Wat mij op de been houd : sport, "gezond" eten ( ik probeer veel vis, drink regelmatig een kop koffie en eet op normale tijden ).
Slaap: Na mn opleiding had ik altijd als ik thuis kwam, geen puf meer ( je kant het ook lui noemen ) om iets te doen en ging dan een halfuur liggen... dit halfuur werd ruim 2 uur.
Dit deed ik niet meer en ging ipv ff liggen... juist 20 opdrukken en gooide weer een kop koffie naar binnen. Dit heeft toch wel enkele weken geduurd voor dat mijn "behoefte"naar slaap minder werd.

Dus het is vooral het "doen"en dat is tevens ook het meest zware aan alles. Het DOEN.

Ps e reden waarom ik geen werk ben gaan zoeken of mn voormalige uitzendbureau ben gaan bellen?
Nou , al met al : van uit stel komt af stel. Ik ben ook maar een mens en "durfde" het niet. Klinkt best vreemd want ik werd altijd prima behandeld ( voor uitzendkracht zijnde )

[ Bericht 8% gewijzigd door K44S op 24-09-2014 15:41:01 ]

Vind t knap dat je dat allemaal doet, hoe moeilijk het doen ook is