Depressie & Angst #112

Heeft er een van jullie ervaring met het kwijtschelden van een studieschuld bij ib groep / duo.

Mijn psycholoog en decaan hebben inmiddels een handtekening gezet. Spannend.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:13 schreef K44S het volgende:

[..]

Thx, ik ga zo ff kijkje nemen.

Meestal vlucht ik in muziek, films, andere hobbys.

Maar als ik ff thuis zit ( zoals nu , al 3 maanden thuis ivm studie vertraging. En zin heeft het denk ik niet om nu nog naar werk te zoeken )...... komt het altijd weer naar boven.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:13 schreef K44S het volgende:

[..]

Thx, ik ga zo ff kijkje nemen.

Meestal vlucht ik in muziek, films, andere hobbys.

Maar als ik ff thuis zit ( zoals nu , al 3 maanden thuis ivm studie vertraging. En zin heeft het denk ik niet om nu nog naar werk te zoeken )...... komt het altijd weer naar boven.

Kan het van harte aanraden!

Ja dat wil ook nog wel eens werken. Ik zat zelf echter op een punt dat die angst zo'n greep op me had dat ik bijna niet meer afgeleid kon worden, echt vreselijk. Ik sliep bijna niet meer, gespannen als een boog, niet normaal. Echt zo blij dat dat nu voorbij is.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:19 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

[..]

Kan het van harte aanraden!

Ja dat wil ook nog wel eens werken. Ik zat zelf echter op een punt dat die angst zo'n greep op me had dat ik bijna niet meer afgeleid kon worden, echt vreselijk. Ik sliep bijna niet meer, gespannen als een boog, niet normaal. Echt zo blij dat dat nu voorbij is.

Eerst sessie net gedaan, behoorlijk intense.

Begon van alles te tintellen .

Wauw. Geen idee of het tussen de oren zit... maar het werkt wel erg ontspannen.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:33 schreef K44S het volgende:

[..]

Eerst sessie net gedaan, behoorlijk intense.

Begon van alles te tintellen .

Wauw. Geen idee of het tussen de oren zit... maar het werkt wel erg ontspannen.

Zolang het maar werkt voor je toch? .

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:36 schreef AdoraBelle het volgende:

[..]

Zolang het maar werkt voor je toch? .

Ik ga de 10 dagen gewoon volhouden. Elke dag een sessie....

Ik ben helemaal geen zweefteef.. maar wie weet werkt het

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:36 schreef K44S het volgende:

[..]

Ik ga de 10 dagen gewoon volhouden. Elke dag een sessie....

Ik ben helemaal geen zweefteef.. maar wie weet werkt het

Goedzo!
Als het werkt, dan werkt het .

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:38 schreef AdoraBelle het volgende:

[..]

Goedzo!
Als het werkt, dan werkt het .

Heb niets te verliezen

Even snelle ego-post.

Ik ben vanochtend bij de psycholoog geweest. M'n melding bleek dus een officiële klacht te zijn en hij en de psychiater waren erop aangesproken door de manager Woeps dat was ook weer niet de bedoeling. Begon alweer helemaal excuses te maken dat het niet mijn bedoeling was om er een klacht van te maken en dat ik dacht dat een melding wat anders was....

De diagnose is nu angststoornis, (persoonlijkheidsstoornis NAO) en waarschijnlijk ontwijkend. Kan ik me op zich wel in vinden. Ik herken het wel. Nu heb ik 'huiswerk' voor de volgende keer, en over 2 weken spreek ik hem weer. Meteen nieuwe afspraak dus en afgesproken dat we voortaan mailen en ik niet meer hoef te bellen want dat werkt toch niet

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:47 schreef Elvi het volgende:
Even snelle ego-post.

Ik ben vanochtend bij de psycholoog geweest. M'n melding bleek dus een officiële klacht te zijn en hij en de psychiater waren erop aangesproken door de manager Woeps dat was ook weer niet de bedoeling. Begon alweer helemaal excuses te maken dat het niet mijn bedoeling was om er een klacht van te maken en dat ik dacht dat een melding wat anders was....

De diagnose is nu angststoornis, (persoonlijkheidsstoornis NAO) en waarschijnlijk ontwijkend. Kan ik me op zich wel in vinden. Ik herken het wel. Nu heb ik 'huiswerk' voor de volgende keer, en over 2 weken spreek ik hem weer. Meteen nieuwe afspraak dus en afgesproken dat we voortaan mailen en ik niet meer hoef te bellen want dat werkt toch niet

Ik heb je verhaal niet gevolgd, maar het zal vast terecht zijn.

Balen :-s, je weet nu in ieder geval wel wat je hebt

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:36 schreef K44S het volgende:

[..]

Ik ga de 10 dagen gewoon volhouden. Elke dag een sessie....

Ik ben helemaal geen zweefteef.. maar wie weet werkt het

Hoe lang zit je en waar richt jij je aandacht op tijdens de meditatie? Bij mediteren kan het enige tijd (denk aan maanden) voordat je werkelijke veranderingen gaat opmerken. Dit verschilt per persoon. Geef dus niet al te snel op als je geen veranderingen op korte termijn.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:53 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Hoe lang zit je en waar richt jij je aandacht op tijdens de meditatie? Bij mediteren kan het enige tijd (denk aan maanden) voordat je werkelijke veranderingen gaat opmerken. Dit verschilt per persoon. Geef dus niet al te snel op als je geen veranderingen op korte termijn.

Volgens de app was de concentratie veel op mn ademhaling... en op de geluiden om me heen.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:54 schreef K44S het volgende:

[..]

Volgens de app was de concentratie veel op mn ademhaling... en op de geluiden om me heen.

De ademhaling en de bodyscan zijn voor beginners de beste methodes van mediteren. Hoe lang duurt de meditatie van die app?

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:57 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

De ademhaling en de bodyscan zijn voor beginners de beste methodes van mediteren. Hoe lang duurt de meditatie van die app?

10 dagen.

quote:

Op maandag 22 september 2014 13:59 schreef K44S het volgende:

[..]

10 dagen.

Ik bedoel de oefening zelf, niet het hele programma.

quote:

Op maandag 22 september 2014 14:15 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Ik bedoel de oefening zelf, niet het hele programma.

12 minuten +-

Hoi iedereen,

Ik ben op dit moment heel erg aan het twijfelen of ik mijn studie stop moet zetten of niet. Zelf neig ik naar stoppen, maar ik ben nu al zo ver gekomen dat het best zonde is. Zit nu in mijn 6de jaar en moet eigenlijk nog maar een paar vakken. Probleem is dat dit allemaal grote verslagen zijn, waar ik erg veel tijd en moeite in moet steken (veel onderzoeken) en ik heb er domweg de energie en de motivatie niet meer voor. Net kreeg ik een mailtje dat ik hoogstwaarschijnlijk een bepaalde grote opdracht pas volgend schooljaar kan doen. Ik wil absoluut niet de eeuwige student zijn. Ik voel me al een mislukking omdat ik weer thuis woon en financieel afhankelijk ben van mijn ouders.

Daarnaast ben ik best bang voor de reactie van mijn ouders. Ze zijn al niet blij dat het al zo lang heeft geduurd. Ik weet zeker dat nog een jaar erbij alles behalve goed gaat vallen, maar zeggen dat ik wil stoppen of tijdelijk onderbreken gaat waarschijnlijk net zo slecht. Ik krijg al een huilbui als ik er al aan denk om dit tegen mn ouders te zeggen.

Wat ook meespeelt is de intensieve behandeling die ik in augustus ben begonnen en waarschijnlijk ook veel tijd en energie gaat kosten. Vanaf oktober krijg ik groepstherapie (CGT) en als ik heel eerlijk ben, wil ik mij nu het liefst focussen op mijn problematiek voordat het helemaal de spuigaten uitloopt.

Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zijn er hier meer mensen die hun studie hebben moeten afbreken?

Je ouders zullen het toch wel begrijpen dat ivm al je andere zorgen dat je studie niet altijd op de eerste plek stond en je hierdoor dus achterstand hebt opgelopen?

Het is verder wel zonde om helemaal te stoppen / pauze in te lassen. Mbt het laatste, dan ga je het toch nooit oppakken of je zal tegen die tijd weer meer dingen moeten herdoen, ivm veranderde inhoud.
En je bent er bijna.. anders gooi je ook zomaar 6 jaar weg.

Al is het natuurlijk van belang om vooral inzicht te hebben in wat je wil later. Wat voor werk wil je doen bv (als je dat kan) en is die studie daarvoor bv echt een must.

quote:

Op maandag 22 september 2014 15:07 schreef Lathiel het volgende:
Hoi iedereen,

Ik ben op dit moment heel erg aan het twijfelen of ik mijn studie stop moet zetten of niet. Zelf neig ik naar stoppen, maar ik ben nu al zo ver gekomen dat het best zonde is. Zit nu in mijn 6de jaar en moet eigenlijk nog maar een paar vakken. Probleem is dat dit allemaal grote verslagen zijn, waar ik erg veel tijd en moeite in moet steken (veel onderzoeken) en ik heb er domweg de energie en de motivatie niet meer voor. Net kreeg ik een mailtje dat ik hoogstwaarschijnlijk een bepaalde grote opdracht pas volgend schooljaar kan doen. Ik wil absoluut niet de eeuwige student zijn. Ik voel me al een mislukking omdat ik weer thuis woon en financieel afhankelijk ben van mijn ouders.

Daarnaast ben ik best bang voor de reactie van mijn ouders. Ze zijn al niet blij dat het al zo lang heeft geduurd. Ik weet zeker dat nog een jaar erbij alles behalve goed gaat vallen, maar zeggen dat ik wil stoppen of tijdelijk onderbreken gaat waarschijnlijk net zo slecht. Ik krijg al een huilbui als ik er al aan denk om dit tegen mn ouders te zeggen.

Wat ook meespeelt is de intensieve behandeling die ik in augustus ben begonnen en waarschijnlijk ook veel tijd en energie gaat kosten. Vanaf oktober krijg ik groepstherapie (CGT) en als ik heel eerlijk ben, wil ik mij nu het liefst focussen op mijn problematiek voordat het helemaal de spuigaten uitloopt.

Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zijn er hier meer mensen die hun studie hebben moeten afbreken?

Ik heb me per juni uitgeschreven omdat het gewoon echt niet lukte en ik dat hele schooljaar niets had gepresteerd, ook al probeerde ik het wel. Vond het erg moeilijk maar het was de beste oplossing omdat ik studiefinanciering aan het verspillen was. Ik had al een aangepast rooster maar ook dat werkte niet.
Nu was ik nog bezig met mijn propedeuse en ben ik wel van plan in februari weer verder te gaan, dus wel een andere situatie.

Kun je misschien met je studieadviseur een aangepaste planning maken? Dus dat je er wat langer over doet, meer tijd hebt maar je er toch mee bezig bent? Misschien is het juist fijn om dingen m.b.t. je studie te kunnen bespreken in therapie. Het lijkt me wel een relevant onderwerp aangezien je problemen daar ook invloed op hebben.
Als je zeker weet dat het voorlopig helemaal niet gaat lukken en je de mogelijkheid hebt om een pauze te nemen en besluit dat te doen, kun je het best meteen plannen wanneer je je studie weer voortzet (bijv, als de groepstherapie eindigt), want anders begin je er misschien nooit meer aan.
Het lijkt me erg onverstandig als je de studie helemaal opgeeft nu je al zo ver bent gekomen.

Wat betreft de mogelijke reactie van je ouders, tja, dat is moeilijk, maar het zou niet mee moeten spelen in je beslissing.

Mijn dag begon goed. Maar werd alleen maar beter na een gesprek met Angelien, iemand die ik eigenlijk nog niet zo goed kende. Maar ik kwam erachter dat ze een hele leuke meid is met een goed gevoel voor humor. En nu voel ik me helemaal happy door haar .

quote:

Op maandag 22 september 2014 15:15 schreef Cue_ het volgende:
Je ouders zullen het toch wel begrijpen dat ivm al je andere zorgen dat je studie niet altijd op de eerste plek stond en je hierdoor dus achterstand hebt opgelopen?

Het is verder wel zonde om helemaal te stoppen / pauze in te lassen. Mbt het laatste, dan ga je het toch nooit oppakken of je zal tegen die tijd weer meer dingen moeten herdoen, ivm veranderde inhoud.
En je bent er bijna.. anders gooi je ook zomaar 6 jaar weg.

Al is het natuurlijk van belang om vooral inzicht te hebben in wat je wil later. Wat voor werk wil je doen bv (als je dat kan) en is die studie daarvoor bv echt een must.

Mijn ouders stonden helaas niet vooraan toen 'begrip' werd uitgedeeld. Mijn moeder vind het bijvoorbeeld erg leuk om grapjes te maken over hoeveel ik haar wel niet kost.
Het is wel een specialistische studie die ik moet doen, wil ik in dat vakgebied gaan werken.

quote:

Op maandag 22 september 2014 16:23 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik heb me per juni uitgeschreven omdat het gewoon echt niet lukte en ik dat hele schooljaar niets had gepresteerd, ook al probeerde ik het wel. Vond het erg moeilijk maar het was de beste oplossing omdat ik studiefinanciering aan het verspillen was. Ik had al een aangepast rooster maar ook dat werkte niet.
Nu was ik nog bezig met mijn propedeuse en ben ik wel van plan in februari weer verder te gaan, dus wel een andere situatie.

Kun je misschien met je studieadviseur een aangepaste planning maken? Dus dat je er wat langer over doet, meer tijd hebt maar je er toch mee bezig bent? Misschien is het juist fijn om dingen m.b.t. je studie te kunnen bespreken in therapie. Het lijkt me wel een relevant onderwerp aangezien je problemen daar ook invloed op hebben.
Als je zeker weet dat het voorlopig helemaal niet gaat lukken en je de mogelijkheid hebt om een pauze te nemen en besluit dat te doen, kun je het best meteen plannen wanneer je je studie weer voortzet (bijv, als de groepstherapie eindigt), want anders begin je er misschien nooit meer aan.
Het lijkt me erg onverstandig als je de studie helemaal opgeeft nu je al zo ver bent gekomen.

Wat betreft de mogelijke reactie van je ouders, tja, dat is moeilijk, maar het zou niet mee moeten spelen in je beslissing.

Mailtje sturen naar mijn SLB'er ga ik van de week doen. Overleggen wat de beste optie is.
Colleges en lessen heb ik niet meer. Het zijn alleen nog zelfstandige opdrachten.

Probleem is alleen dat ik constant tegen mijzelf aanloop en al meer dan een jaar bezig ben met deze opdrachten. Er is telkens wel iets wat de vertraging verder vooruit schuift. Zo ben ik al meer dan een jaar bezig met mijn onderzoeksscriptie en heb ik onlangs gehoord dat ik beter een andere kant op moet gaan en kan ik voor een groot gedeelte opnieuw beginnen. Zelfde met een ander verslag. En nu een tentamen/opdracht die ik niet mag maken en waarschijnlijk pas volgend studiejaar kan doen.

Zou niet mee moeten spelen, doet het helaas wel.

Maar wil je ook in dat vakgebied gaan werken. Is dat iets dat je nog steeds ziet zitten?

Ik denk dat ik een ander antidepressivum ga proberen als ik klaar ben met afbouwen. Het gaat niet goed zo. Denk dat ik vanaf vanavond helemaal stop met citalopram. Zit sinds vorige week op 10 mg.

Heb overigens nog niets gehoord van het UWV.

[ Bericht 7% gewijzigd door kuolema op 22-09-2014 19:06:47 ]

quote:

Op maandag 22 september 2014 17:47 schreef Cue_ het volgende:
Maar wil je ook in dat vakgebied gaan werken. Is dat iets dat je nog steeds ziet zitten?

Eigenlijk wel. Weet zeker dat ik heel erg blij ga zijn als ik ben afgestudeerd, de route daar naar toe lijkt nu alleen erg op een berg.

Van de week mijn SLB'er mailen en vragen of er niet iets geregeld kan worden.

_{Ik ben ondertussen al wat gekalmeerd. Was vanmiddag beetje in paniek na het lezen van dat mailtje}

quote:

Op maandag 22 september 2014 11:57 schreef Evienne het volgende:
Uitstelgedrag, bekend euvel.

Bij mij helpt het soms om na het opstaan en koffie gelijk te beginnen met iets kleins. Tijdens het ontbijt of koffie je planning maken en meteen aan de slag. Plan ook je pauzes in dan, met een kleine beloning. Níet achter de computer gaan zitten tot je klaar bent. Misschien kun je als reminder een tijdslot zetten op internet. Zet in plaats van je computer fijne muziek aan. Doe niet teveel als het eens goed gaat. Heb je een relatie of goede vriend(in)? Misschien kan die af en toe poolshoogte nemen.

Maar 't is nu half 12 geweest en hier zit ik weer dus het is bepaald geen waterdichte methode. De beste stuurlui en zo.

Jouw methode is ook de mijne inderdaad (naja.. nu moet ik werken voor school, daarom online)

En misschien ligt het niet aan de methode dat het soms niet lukt... kan te maken hebben met de reden waarom je meepost in dit topic

quote:

[..]

Hoe bedoel je, dat ie je grenzen teveel accepteert? Het lijkt me tenminste, hoewel het voor jou misschien ongemakkelijk en onwennig voelt, goed omdat het om jóuw grenzen gaat. Jij zult ze moeten bepalen en dat kun je het beste oefenen bij iemand die álles accepteert. Tot je er sterker in wordt en het meer automatisch gaat. In het dagelijks leven kun je nog genoeg situaties tegenkomen waarin het botst met iemand anders' grenzen maar zul je hopelijk merken dat je minder snel bevriest.

Als ze met een oefening aankomt zetten die eerst moet bezinken omdat ik het heel erg eng vind, dan wil ze er al over spreken en dan wordt de oefening vaak ook geskipt. Laat staan als ik angstig reageer (en bij sommige oefeningen kan ik er niks aan te doen, ik schiet bij de gedachte al in de paniek). Daarnaast begint ze ook nooit direct met een oefening, maar blijft ze maar doorgaan op de vraag of dit oké voor me is.
Ze heeft gezegd dat ik mijn grenzen te slecht aanvoel en ze wil dat ik leer erbij stil te staan. Dus iedereen die me daar behandeld, gaat met mijn grenzen om alsof het voortbestaan van de wereld eraf hangt
Maar ik geef toe dat het ook wel een keer is gebeurt dat ik tijdens de PMT bevroor en niks zei. Daar was ze niet van gecharmeerd en toen werd die oefening ook gekapt.

quote:

Oh ik durf echt weinig hoor, behalve met een borrel op. Dat tekent mijn leven wel een beetje. Ik hou je posts in de gaten, ben benieuwd naar het verloop en zeker hoe het binnen de groep gaat. Heb je al respons gehad op je mail?

Wat jammer dat je weinig durft :S
Van angst heb ik weinig verstand, dus misschien ga ik iets heel erg doms zeggen, maar kun je geen stappenplan maken dat je stapje voor stapje engere dingen gaat doen? En dat je elke week één heel enge uitdaging aangaat en twee minderen? En dat je dus een lijst maakt met hele enge en een lijst met minder enge dingen. Al zit ik nu een stukje eetstoornistherapie op je los te laten. Bij ons moeten we een groente eetlijst maken (alleen veilige producten), een oranje eetlijst (enge producten) en een rode eetlijst (val-dood-dat-ga-ik-niet-in-mijn-mond-stoppen producten) om op die manier eetangst te overwinnen. Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen helpen, het levert veel spanning op, maar het levert ook meer een leven op. (sorry voor deze een beetje doelloze tip, maja... eventueel heb je er wat aan en zo).

Ik heb van bepaalde mensen een reactie terug gekregen, van de jongen die het heeft gedaan niet. De tedens van de reacties is een excuus en begrijpen dat het niet kan. Van de jongen die het heeft gedaan kan ik me voorstellen dat hij niet reageert, omdat hij net nieuw in de groep is (en letterlijk drie keer zo zwaar is als ik ben en heel hard zijn best doet omdat hij daardoor zo onzeker is en telkens onterecht bang is om uit de groep te vallen. Hij haalt zichzelf continue naar beneden Het is echt heel zielig. En ik kan me voorstellen dat deze actie ook uit dat gedrag voortkwam en dat hij het echt deed om leuk in de groep te vallen. Van de week zie ik hem weer en dan neem ik heb even apart om het erover te hebben).

---------------------------------------------------------

Even egoën: minidosis AD (12,5mg, kwart tabletje) zorgt ervoor dat ik acht uur achtereen slaap. Niet normaal. Normaal gesproken is dat drie uur. Dus ik ga het wel even navragen of dat normaal is