07-09-14 - Charly Gaul Cyclo - Echternach LuxemburgHet doel dat ik mijzelf had gesteld voor 2014 was om in ieder geval twee cyclo's te rijden om te kijken of dit wat voor mij zou zijn. Begin juli heb ik de Marmotte gereden en dat vond ik fantastisch, nummer twee stond afgelopen zondag op het programma: de Charly Gaul.
De Charly Gaul is absoluut niet te vergelijken met de Marmotte. In plaats van de meer dan 7000 deelnemers die de Marmotte heeft stonden er vorige week iets van 500 / 550 aan de start voor de lange afstand bij de GG. Verder wordt er bij de Marmotte natuurlijk met drie startvakken gewerkt, terwijl bij de GG iedereen om 9 uur los mag. En er zitten natuurlijk een paar hoogtemeters minder in. De GG heeft iets van 2300hm over 165km.
Ik ben de vrijdag van te voren naar het gebied van de Moezel in Duitsland gereisd samen met mijn vriendin om op de zondagochtend van daaruit naar Echternach te gaan. Na aankomst eerst even een rondje van 70km gefietst. Mooi fietsen daar! Merkte echter dat er iets niet helemaal lekker liep bij de bottom bracket en ook schakelen ging niet soepel. Op zaterdag dus eerst maar op zoek naar een FM om die ongein te laten fixen. Het vinden van een FM heeft wat tijd gekost en daarna begon de ellende. Volgens de FM is mijn bottom bracket versleten en uiteraard had hij er geen op voorraad die op mijn fiets past. Maar met wat pasta zou het ook wel goed gaan op zondag. Een groter probleem bleek de body van mijn achterwiel te zijn. Die was redelijk verwoest. Ook dat was eerst maar moeilijk moeilijk volgens de FM, maar uiteindelijk vond hij uit dat er een DT swiss body op gemonteerd kon worden. Normaal neem ik altijd wel reservewielen mee, maar uiteraard toevallig dit weekend niet. Goed, honderd euro armer maar er kon wel gefietst worden op zondag.
Om 9u was dus de start van de GG. Wij moesten nog een klein uurtje rijden om bij de start te komen en daar was ik uiteindelijk rond 8.50. Ik stond dus mooi achteraan rond plek 500. Dat ga ik dus volgend jaar anders doen. Ik heb de GG alleen gereden. Mijn vriendin had twee weken eerder een 1/2 triathlon gedaan en daarna niks gedaan. Daarnaast is ze afgelopen maandag naar Peru gevlogen om twee maanden te reizen dus de korte afstand (95km) vond zij wel voldoende.
Maar terug naar de GG. De eerste twee a drie km zijn redelijk vlak en daarna komt er direct al een stuk waar het omhoog loopt. 4,5km met een gemiddelde van 4.4% volgens de organisatie. Dat ligt mij wel, dus daar kon ik mooi een hoop renners voorbij rijden. 1 a 2 grote groepen lagen toen echter al te ver voor dus dat kon ik wel vergeten tenzij ik een goed groepje kon vinden. Doorgereden in een groep van zo'n 40 / 50 renners. Dit ging wel meer dan prima. Zat mooi voorin en had de hartslag rond de 125 bij 40/42 km p/u. Toen er weer een klim aan kwam bleek dat de rest uit deze groep omhoog niet doorreed. Maar ik had geen zin om te wachten dus ben maar alleen gegaan. In de verte zag ik wel een groepje van zo´n 40 renners dus daar moest ik eigenlijk bij zien te komen. Samen met een andere renner die ik voorbijreed dat maar geprobeerd, maar dit was een volstrekt kansloze poging en na een kilometer of 15 werden we weer bijgehaald door de rest van de groep waarvan ik dus weggereden was. Na een aantal klimmetjes werd dit een veel kleiner groepje. Op het vlakke vond ik het prima, maar omhoog gingen ze mij te langzaam. Ik ben echt geen superklimmer, maar deze figuren reed ik er nogal makkelijk af helaas.
Verderop samen met een andere renner weggereden van dit groepje en na een aantal kilometers aangesloten bij een ander groepje. Die reden echter ineens niet meer door, dus toen kwam de rest er ook weer bij. Dit had ik bij een wat langere klim ook wel gezien en toen ben ik maar weer alleen weggereden. Vervolgens een kilometer of dertig solo gereden. Was een leuke inspanning, maar op het vlakkere ga je in een groep nou eenmaal harder dus ik werd weer door een renner of tien waarmee ik ook al eerder in een groep had gereden bijgehaald. In de tussentijd had ik mijn vriendin nog ingehaald. Ik riep dat ze met mij mee moest fietsen, maar ze liet haar bebloede been zien en zei dat dat niet ging. Ze bleek een bochtje te hebben gemist in een afdaling en over een vangrail te zijn gevlogen. Dit was na 45km, ze heeft uiteindelijk wel de korte afstand van 95 volbracht
Ik zat dus inmiddels weer in een groepje van ongeveer 10 a 15 renners. Op een stuk waar het een beetje omhoog liep reed ik op kop. Na een paar honderd meter keek ik achterom en toen lag de rest wederom meters achter. Maar weer doorgereden natuurlijk, zo ver was het nu niet meer. Laatste tien kilometer nog lekker tegen de wind in, maar nu bleef ik ze eindelijk wel voor. Ik ben uiteindelijk bij de eerste twee honderd geëindigd. Had een gemiddelde snelheid van 33.6 geloof ik. Tevreden, ik had vooraf geen streeftijd oid en heb lekker gefietst.
Volgend jaar ga ik deze cyclo zeer waarschijnlijk weer rijden. Mooie omgeving en prima geregeld. Wel wil ik dan bij de start veel verder vooraan staan zodat ik tussen de betere renners kom te zitten. Nog voldoende om te verbeteren dus, maar inmiddels weet ik het zeker:
Cyclo's zijn fantastisch Net overigens een mailtje van Canyon. Daar heb ik mijn fiets maandag afgegeven om de boel te laten inspecteren. Alles is nagekeken en weer in orde
en de bottom bracket blijkt niet versleten te zijn.