OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja, ik zit dan natuurlijk te denken dat het wel een idee is als die gastouder dan ook de bso is voor mijn duo op ma-middag-vergaderingsdag. En eventueel bij uitzondering ook als ik bv rapportvergaderingen heb. Dat het totaalplaatje dan nog gunstiger uitpakt misschien.
Rammelaarster meld zich! altijd geroepen "dat zien we over een jaar wel weer". Maar ondertussen betrapte ik me erop dat ik steeds vaker dacht aan zo'n hummeltje. Stiekem ook al een hele babykamer in mijn hoofd zitten, en uitgezocht wat we aan opvang betalen hier in t dorp en toeslag krijgen enz enz. (ik ben nogal uitzoekerig/perfectionistisch 
).
Lief is (te) makkelijk, die wil een kleintje, klaar. Praktisch eigenlijk geen bezwaren (alleen de standaard "gaan we het wel redden" paniek af en toe
).
Ik zit alleen met het volgende: In mijn familie komt in beide kanten autisme voor. Niet klassiek, wel PDDNOS en Asperger (heb ik zelf ook). En ik functioneer er prima mee. Maar ik zie er ook genoeg die het helemaal niet zo fijn hebben of redden. Zelfs in directe familie. En ik weet hoe moeilijk mijn schooltijd (basis+voortgezet) is geweest. En ik durf dus niet
Omdat mijn energie beperkt is door het autisme en omdat ik het in mindere/meerdere mate kan doorgeven. En omdat ik niet weet hoe ik reageer op een zwangerschap. Mijn lijf, en daar zit dan "iets" in (lastig concept!)
Ik weet dat het een loterij is en ik van tevoren toch niet te weten kom of ik het ga doorgeven en in welke mate (al vind ik het stukje over meer foliumzuur slikken wel fijn). En ik weet ook dat als ik het doorgeef, ik het snel kan oppikken en hulp kan bieden.
Soms denk ik, ik gooi de klotepil het raam uit en zie wel, maar ik durf dus niet.
en excuus voor de lap tekst, maar moest het even van me afschrijven. Lief begrijpt mijn angst niet echt en weet niet wat hij ermee aanmoet.
).Lief is (te) makkelijk, die wil een kleintje, klaar. Praktisch eigenlijk geen bezwaren (alleen de standaard "gaan we het wel redden" paniek af en toe
). Ik zit alleen met het volgende: In mijn familie komt in beide kanten autisme voor. Niet klassiek, wel PDDNOS en Asperger (heb ik zelf ook). En ik functioneer er prima mee. Maar ik zie er ook genoeg die het helemaal niet zo fijn hebben of redden. Zelfs in directe familie. En ik weet hoe moeilijk mijn schooltijd (basis+voortgezet) is geweest. En ik durf dus niet
Omdat mijn energie beperkt is door het autisme en omdat ik het in mindere/meerdere mate kan doorgeven. En omdat ik niet weet hoe ik reageer op een zwangerschap. Mijn lijf, en daar zit dan "iets" in (lastig concept!)Ik weet dat het een loterij is en ik van tevoren toch niet te weten kom of ik het ga doorgeven en in welke mate (al vind ik het stukje over meer foliumzuur slikken wel fijn). En ik weet ook dat als ik het doorgeef, ik het snel kan oppikken en hulp kan bieden.
Soms denk ik, ik gooi de klotepil het raam uit en zie wel, maar ik durf dus niet.
en excuus voor de lap tekst, maar moest het even van me afschrijven. Lief begrijpt mijn angst niet echt en weet niet wat hij ermee aanmoet.
Gek? kan je dat eten?
Welkom quickstepster! 
Misschien kun je eens een PM naar Cwen sturen? Die heeft hier ervaring mee als ik me niet vergis...
Misschien kun je eens een PM naar Cwen sturen? Die heeft hier ervaring mee als ik me niet vergis...
Dit, dat, alles.
Welkom!quote:
Dit is waar. Het lijkt me voor je kind ook fijn als de ouders écht begrijpen wat er moeizaam gaat en waarom.quote:En ik weet ook dat als ik het doorgeef, ik het snel kan oppikken en hulp kan bieden.
er is vast wel een arts die je kan vertellen of er een verband is en zo ja hoeveel de kans is en wat je er eventueel tegen kan doen.quote:Op maandag 3 november 2014 09:20 schreef quickstepster het volgende:
...
Ik zit alleen met het volgende: In mijn familie komt in beide kanten autisme voor. Niet klassiek, wel PDDNOS en Asperger (heb ik zelf ook). En ik functioneer er prima mee. Maar ik zie er ook genoeg die het helemaal niet zo fijn hebben of redden. Zelfs in directe familie. En ik weet hoe moeilijk mijn schooltijd (basis+voortgezet) is geweest. En ik durf dus niet
Ik weet dat het een loterij is en ik van tevoren toch niet te weten kom of ik het ga doorgeven en in welke mate (al vind ik het stukje over meer foliumzuur slikken wel fijn). En ik weet ook dat als ik het doorgeef, ik het snel kan oppikken en hulp kan bieden.
...
wat ik het belangrijkste vond is hoe ik het vroeg kan herkennen en bij wie ik aan de bel kan trekken. (ik heb geen autisme maar een andere mogelijk erfelijke aandoening)
blijft wel een lastige. niet iedereen snapt dat je een kind wil als je een aandoening kan doorgeven... ligt natuurlijk ook aan de ernst van de aandoening.
dank voor het warme welkom!
Dit is echt puur de "angst" omdat je dat allemaal niet weet (al vind ik angst niet het goede woord hiervoor misschien). Meer dan vooraf zoveel mogelijk uitzoeken over de mogelijkheden per situatie en een gesprek met een gespecialiseerde arts zit er niet in. De rust moet vanuit mezelf komen. En das dus lastig
klopt het blijft gewoon lastig. En qua autisme zijn ze er nog steeds niet achter hoe je het precies krijgt, hoe en of het overerft enzo. Al zou ik nog niks hebben aan percentages. want wanneer is het risico dan te groot of niet? En als het doorgegeven word, weet ik ook niet in welke variatie.quote:
[..]
er is vast wel een arts die je kan vertellen of er een verband is en zo ja hoeveel de kans is en wat je er eventueel tegen kan doen.
wat ik het belangrijkste vond is hoe ik het vroeg kan herkennen en bij wie ik aan de bel kan trekken. (ik heb geen autisme maar een andere mogelijk erfelijke aandoening)
blijft wel een lastige. niet iedereen snapt dat je een kind wil als je een aandoening kan doorgeven... ligt natuurlijk ook aan de ernst van de aandoening.
Dit is echt puur de "angst" omdat je dat allemaal niet weet (al vind ik angst niet het goede woord hiervoor misschien). Meer dan vooraf zoveel mogelijk uitzoeken over de mogelijkheden per situatie en een gesprek met een gespecialiseerde arts zit er niet in. De rust moet vanuit mezelf komen. En das dus lastig
Gek? kan je dat eten?
Ik denk dat je daarvoor is moet proberen voor te stellen wat het "worst case" scenario is; wat als je kindje een vorm van autisme zou krijgen. Kan jij dat; als ouder, aan? Want dat lijkt me dan het belangrijkste.quote:
dank voor het warme welkom!
[..]
klopt het blijft gewoon lastig. En qua autisme zijn ze er nog steeds niet achter hoe je het precies krijgt, hoe en of het overerft enzo. Al zou ik nog niks hebben aan percentages. want wanneer is het risico dan te groot of niet? En als het doorgegeven word, weet ik ook niet in welke variatie.
Dit is echt puur de "angst" omdat je dat allemaal niet weet (al vind ik angst niet het goede woord hiervoor misschien). Meer dan vooraf zoveel mogelijk uitzoeken over de mogelijkheden per situatie en een gesprek met een gespecialiseerde arts zit er niet in. De rust moet vanuit mezelf komen. En das dus lastig
Daarbij hoeft het niet zo te zijn dat jouw "moeilijkheden" ook de moeilijkheden voor je kindje zullen zijn. En ook een kind zonder ass kan moeilijkheden hebben. Het belangrijkste is denk dat je er dan als ouder voor je kind bent!
oef, die is wel right on the money. Bij pddnos en asperger = volmondig ja. Dat ken ik, en daar kan ik mee omgaanquote:Op dinsdag 4 november 2014 16:16 schreef silliegirl het volgende:
[..]
Ik denk dat je daarvoor is moet proberen voor te stellen wat het "worst case" scenario is; wat als je kindje een vorm van autisme zou krijgen. Kan jij dat; als ouder, aan? Want dat lijkt me dan het belangrijkste.
. Klassiek autisme? Die is lastig. Maar dat zit niet in de familie en daar verwacht ik dus geen verhoogde kans op. En zoals je zegt, er kan vanalles gebeuren buiten het autisme om. En daar deal je dan mee op dat moment. Je zorgt altijd naar je beste kunnen voor een kind
Het is ook meer de onrust die ik zelf creëer (mede door mijn asperger). Zit allemaal in mn hoofd
Maar liever even doorrammelen en alles uitzoeken en het erover hebben met 
, daar krijg ik meer rust van. Wil geen paniek tijdens een eventuele zwangerschap!
Gek? kan je dat eten?
Tsja, ik snap dat je het onderscheid zo maakt, maar je moet autisme eigenlijk meer zien als een soort continuum, waarbij een diagnose pdd-nos/asperger/klassiek autisme iets zegt over de aard en mate van de beperkingen, maar zelfs dan scheelt het nog zoveel per individu.Wat ik eigenlijk wil zeggen; je weet zoveel nog niet, probeer niet teveel te piekeren over iets wat wellicht nooit aan de orde gaat zijn.quote:
[..]
oef, die is wel right on the money. Bij pddnos en asperger = volmondig ja. Dat ken ik, en daar kan ik mee omgaan
En zoals je zegt, er kan vanalles gebeuren buiten het autisme om. En daar deal je dan mee op dat moment. Je zorgt altijd naar je beste kunnen voor een kind
Het is ook meer de onrust die ik zelf creëer (mede door mijn asperger). Zit allemaal in mn hoofd
En je wijdt het aan je asperger, maar ik denk dat elke vrouw op haar eigen manier twijfelt hoor. Ik ook,dat hoort er denk ik bij. Maar met de tijd nemen om alles op een rijtje te zetten is niks mis!:)
die angst zit hier ook hoor. dat is denk ik heel normaal, je wilt immers het beste voor je kind. maar of een kind gezond is of niet weet je van te voren nooit. ook zonder het erfelijke kan een kindje ziek zijn of ziek worden.quote:
dank voor het warme welkom!
[..]
klopt het blijft gewoon lastig. En qua autisme zijn ze er nog steeds niet achter hoe je het precies krijgt, hoe en of het overerft enzo. Al zou ik nog niks hebben aan percentages. want wanneer is het risico dan te groot of niet? En als het doorgegeven word, weet ik ook niet in welke variatie.
Dit is echt puur de "angst" omdat je dat allemaal niet weet (al vind ik angst niet het goede woord hiervoor misschien). Meer dan vooraf zoveel mogelijk uitzoeken over de mogelijkheden per situatie en een gesprek met een gespecialiseerde arts zit er niet in. De rust moet vanuit mezelf komen. En das dus lastig
Ik heb dus een vorm van reuma die mogelijk erfelijk is en de ernst van de aandoening verschilt nogal. daar kunnen artsen ook geen zinnig woord over zeggen. Daarom vind ik het belangrijker om te weten hoe eventuele problemen zo vroeg mogelijk kan herkennen en hoe dan te handelen.
Ik heb pas sinds een paar jaar een diagnose en bij mijn vader ging het balletje zelfs pas rollen na mijn diagnose. die hele weg daar vooraf wil ik bij een eventueel kindje voorkomen. door kennis en ervaring die ik heb kan ik dat hopelijk ook.
Volgende week ga ik op de baby (3 maanden oud) van vrienden passen.
Verder is rammelen stom, wachten is wel het verstandigste maar het voelt als enorme tijdverspilling.
Verder is rammelen stom, wachten is wel het verstandigste maar het voelt als enorme tijdverspilling.
Oeh dat is gezellig ViviRARWS! Ik vind dat altijd leuk maar ergens ook verfrissend want dan zie ik ook weer hoe zwaar het ouderschap kan zijn.
Fok! is niet goed voor mijn eierstokken. Ik word week van sommige verhalen in de topics.
Fok! is niet goed voor mijn eierstokken. Ik word week van sommige verhalen in de topics.
Dit, dat, alles.
Deze baby is nogal makkelijk tot nu toe, waardoor je juist denkt dat een baby heel goed te doen is.quote:
Oeh dat is gezellig ViviRARWS! Ik vind dat altijd leuk maar ergens ook verfrissend want dan zie ik ook weer hoe zwaar het ouderschap kan zijn.
Ik lurk me een ongeluk in OUD, al sinds 2009.quote:Fok! is niet goed voor mijn eierstokken. Ik word week van sommige verhalen in de topics.
Haha dan is je lurk net zo oud als mn oudste! Ik wil zoooo graag weer is het al bijna volgend jaar? 
is het al bijna volgend jaar?
:)
Ja, vanaf de tijd dat jouw A en I.sabeau nog baby waren.quote:
Haha dan is je lurk net zo oud als mn oudste!
quote:Ik wil zoooo graag weer
Mja hier is het ook wachten is slimmer... Maar willen ook zo graag. Huis lijkt wel door te gaan.
I solemnly swear i'm up to no good
Weet ik nog niet. We willen wel heel graag, maar ik ben t/m juni nog aan het stage lopen. Wat als het direct raak is, wil ik dat wel in combinatie met stage lopen enz...quote:
Ga jij in januari van start Mignonne?
:)
Gheghe, joh, je kunt met 6 mnd nog prima stagelopen toch? :-p
Nee grapje, ik snap het wel. Als je net een maandje of 3 wacht, is het misschien veel makkelijker.
Nee grapje, ik snap het wel. Als je net een maandje of 3 wacht, is het misschien veel makkelijker.
Oh absoluut, net zoals werken heus nog gaat dan. Alleen met stage lopen maak ik vaak wel weken van 50 of 60 uur en dat kan ik nu niet overzien of dat te doen is dan of dat ik bijv moe of misselijk zal zijn. Dus vandaar dilemma's en dat ik neig naar liever safe dan sorry.quote:
Gheghe, joh, je kunt met 6 mnd nog prima stagelopen toch? :-p
Nee grapje, ik snap het wel. Als je net een maandje of 3 wacht, is het misschien veel makkelijker.
:)
Willen eerst een ander huis.andere wijk vooral. Heb een junk naast me zittenquote:
Waarom wil je nog wachten Think-Pink? En is de wachttermijn te overzien?
en wacht termijn is te overzien gelukkig. Als dit huis doorgaat nog iets meer dan een jaar. Dan weer even sparen en dan hopen dat er snel twee streepjes zijn.en ondertussen rammel ik de ramen er bijna uit
I solemnly swear i'm up to no good
quote:
Ik heb zojuist opgezocht tot hoe lang er nog gevlogen mag worden
♡ Wanneer wil je gaan starten? En ga je dezelfde donor weer benaderen?
:)
