Ik kan niet omgaan met grote veranderingen

Laat even foto zien dan kan ik oordelen of je echt depressief bent.

Je TT en je verhaal zijn 2 verschillende dingen.

quote:

Op woensdag 3 september 2014 08:21 schreef Amelie-xxx het volgende:

[..]

Ik heb wel plannen, maar ik durf het niet te zeggen

laat me raden, begint het met 'back', en eindigt het op 'packen'?

Anders kunnen wij je wel verkennen hoor ( ͡° ͜ʖ ͡°).

quote:

Op woensdag 3 september 2014 08:25 schreef Amelie-xxx het volgende:

[..]

Nee dat niet:)

Nou als je het ergens kunt vertellen dan is het hier wel op een anoniem forum lijkt me.

Je wil de porno in?

quote:

Op woensdag 3 september 2014 08:25 schreef Loveless85 het volgende:

[..]

Lekker naar Australië of zuid-Amerika, jezelf ontdekken?

'Ik wil een jaar in <insert random place> gaan werken!'

Laat je bezwangeren.

maar ts je kan toch nieuwe vrienden maken? je moet gewoon even wennen, heb ik ook elk jaar

quote:

Op woensdag 3 september 2014 07:59 schreef Scorpie het volgende:
Je TT en je verhaal zijn 2 verschillende dingen.

Ben een andere mening toegedaan.
Denk dat het prima bij elkaar past; Moeite hebben met grote veranderingen.

quote:

Op woensdag 3 september 2014 08:45 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Ben een andere mening toegedaan.
Denk dat het prima bij elkaar past; Moeite hebben met grote veranderingen.

Nou ja... Dan zou ze ook moeite moeten hebben met het idee van een tussenjaar, is ook een grote verandering.

quote:

Op woensdag 3 september 2014 08:47 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Nou ja... Dan zou ze ook moeite moeten hebben met het idee van een tussenjaar, is ook een grote verandering.

Uiteindelijk als het zover komt misschien ook wel. Hoewel dat heel veel gaat lijken op vakantie.
Met als mogelijk gevolg na een jaar tussen jaar het niet meer kunnen opbrengen om de draad opnieuw op te pakken. (dit lijkt me zelf ook erg moeilijk)

Hoe oud ben je?
Vergeet trouwens niet dat je studiegenoten dezelfde zenuwen hebben, zij het misschien in mindere mate. Het begin van een studiejaar is bij uitstek geschikt om praatjes aan te gaan met onbekenden

quote:

Op woensdag 3 september 2014 08:45 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Ben een andere mening toegedaan.
Denk dat het prima bij elkaar past; Moeite hebben met grote veranderingen.

Nou ja als je in de TT begint over dat je niet tegen grote veranderingen kunt, vervolgens een grote verandering in je leven beschrijft en een grote verandering om die grote verandering weer tegen te gaan, dan ben je niet bang voor grote veranderingen, maar dan ben je gewoon bang om op te groeien.

Je bent net een paar dagen bezig. Geef jezelf wat tijd om aan de nieuwe situatie te wennen. En sta er ook open voor.

Niet meteen in paniek raken en willen vluchten.

quote:

Op woensdag 3 september 2014 11:24 schreef Loveless85 het volgende:
Misschien gaat ze op ontdekkingstocht om wel klaar te kunnen komen? Of een uitleg 'Anticonceptie for dummies'

Toch weer een fietstochtje met vriendinnen?

En uiteraard is het onderwerp van dit topic ook een terugkerend thema.

.

Ik heb dit ook. Bij elke grote verandering word ik ziek, chagrijnig/verdrietig en word ik 's ochtends wakker met de hoop dat het een half jaar eerder is.
Dat heb ik al een flinke tijd, en in flink wat situaties meegemaakt. Mijn wereld staat op z'n kop bij elke nieuwe werkplek, verhuizing, en elke keer denk ik 'shit, waar ben ik aan begonnen!'.

De ergste piek duurt een paar weken en na drie maanden is het voorbij. Elke keer, altijd, en dan wordt de nieuwe situatie ook normaal. Sterker nog, dan had ik niet anders meer gewild, want er is altijd een reden dat je kiest voor zo'n grote verandering.

Anyway, ik ben er ook met iemand over gaan praten en die plaatste het mooi in perspectief. Het zijn namelijk ook grote veranderingen als je elke dag ineens heel anders hebt, en je hebt mensen die heel veel profijt hebben bij dezelfde dagen (zoals ik). Niet gek dus dat je dan ziek en depressief wordt als je veilige wereld overhoop wordt gegooid.
Dus, ik weet nu dat ik tijd nodig heb om te wennen (want dat is het!) aan een nieuwe situatie. Ik blijf bang voor grote dingen maar uit ervaring weet ik nu ook dat ik er altijd overheen kom en dat de nieuwe situatie dan ook beter is, en vanzelf ook vertrouwd wordt.

Dus. Mijn tip voor jou. Spoor de moordende gedachten op (ik kan dit niet, ik ben hier niet goed genoeg voor, mijn nieuwe leven is stom) en vertel ze dat ze in een hoekje van je hoofd mogen gaan staan tot ze normaal kunnen doen. Ondertussen maak je nieuwe gedachten aan, ga je op zoek naar de leuke en waardevolle dingetjes van de nieuwe situatie, momenten waar je veel van kunt leren, nieuwe mensen die iets toevoegen aan je leven, de reden waarom je er überhaupt voor hebt gekozen om dit nieuwe pad in te gaan. Deze nieuwe gedachten mogen feest vieren in de rest van je hoofd, want zij moeten je helpen om de nieuwe situatie te accepteren en eraan te wennen.

En ik zweer je, over een paar maanden is ook dit normaal. En heel veel van je leven is ook nog hetzelfde als hiervoor hoor.

quote:

Op woensdag 3 september 2014 13:04 schreef Twinky het volgende:
Ik heb dit ook. Bij elke grote verandering word ik ziek, chagrijnig/verdrietig en word ik 's ochtends wakker met de hoop dat het een half jaar eerder is.
Dat heb ik al een flinke tijd, en in flink wat situaties meegemaakt. Mijn wereld staat op z'n kop bij elke nieuwe werkplek, verhuizing, en elke keer denk ik 'shit, waar ben ik aan begonnen!'.

De ergste piek duurt een paar weken en na drie maanden is het voorbij. Elke keer, altijd, en dan wordt de nieuwe situatie ook normaal. Sterker nog, dan had ik niet anders meer gewild, want er is altijd een reden dat je kiest voor zo'n grote verandering.

Anyway, ik ben er ook met iemand over gaan praten en die plaatste het mooi in perspectief. Het zijn namelijk ook grote veranderingen als je elke dag ineens heel anders hebt, en je hebt mensen die heel veel profijt hebben bij dezelfde dagen (zoals ik). Niet gek dus dat je dan ziek en depressief wordt als je veilige wereld overhoop wordt gegooid.
Dus, ik weet nu dat ik tijd nodig heb om te wennen (want dat is het!) aan een nieuwe situatie. Ik blijf bang voor grote dingen maar uit ervaring weet ik nu ook dat ik er altijd overheen kom en dat de nieuwe situatie dan ook beter is, en vanzelf ook vertrouwd wordt.

Dus. Mijn tip voor jou. Spoor de moordende gedachten op (ik kan dit niet, ik ben hier niet goed genoeg voor, mijn nieuwe leven is stom) en vertel ze dat ze in een hoekje van je hoofd mogen gaan staan tot ze normaal kunnen doen. Ondertussen maak je nieuwe gedachten aan, ga je op zoek naar de leuke en waardevolle dingetjes van de nieuwe situatie, momenten waar je veel van kunt leren, nieuwe mensen die iets toevoegen aan je leven, de reden waarom je er überhaupt voor hebt gekozen om dit nieuwe pad in te gaan. Deze nieuwe gedachten mogen feest vieren in de rest van je hoofd, want zij moeten je helpen om de nieuwe situatie te accepteren en eraan te wennen.

En ik zweer je, over een paar maanden is ook dit normaal. En heel veel van je leven is ook nog hetzelfde als hiervoor hoor.

En neem een kat!

quote:

Op woensdag 3 september 2014 13:04 schreef Twinky het volgende:
Ik heb dit ook. Bij elke grote verandering word ik ziek, chagrijnig/verdrietig en word ik 's ochtends wakker met de hoop dat het een half jaar eerder is.
Dat heb ik al een flinke tijd, en in flink wat situaties meegemaakt. Mijn wereld staat op z'n kop bij elke nieuwe werkplek, verhuizing, en elke keer denk ik 'shit, waar ben ik aan begonnen!'.

De ergste piek duurt een paar weken en na drie maanden is het voorbij. Elke keer, altijd, en dan wordt de nieuwe situatie ook normaal. Sterker nog, dan had ik niet anders meer gewild, want er is altijd een reden dat je kiest voor zo'n grote verandering.

Anyway, ik ben er ook met iemand over gaan praten en die plaatste het mooi in perspectief. Het zijn namelijk ook grote veranderingen als je elke dag ineens heel anders hebt, en je hebt mensen die heel veel profijt hebben bij dezelfde dagen (zoals ik). Niet gek dus dat je dan ziek en depressief wordt als je veilige wereld overhoop wordt gegooid.
Dus, ik weet nu dat ik tijd nodig heb om te wennen (want dat is het!) aan een nieuwe situatie. Ik blijf bang voor grote dingen maar uit ervaring weet ik nu ook dat ik er altijd overheen kom en dat de nieuwe situatie dan ook beter is, en vanzelf ook vertrouwd wordt.

Dus. Mijn tip voor jou. Spoor de moordende gedachten op (ik kan dit niet, ik ben hier niet goed genoeg voor, mijn nieuwe leven is stom) en vertel ze dat ze in een hoekje van je hoofd mogen gaan staan tot ze normaal kunnen doen. Ondertussen maak je nieuwe gedachten aan, ga je op zoek naar de leuke en waardevolle dingetjes van de nieuwe situatie, momenten waar je veel van kunt leren, nieuwe mensen die iets toevoegen aan je leven, de reden waarom je er überhaupt voor hebt gekozen om dit nieuwe pad in te gaan. Deze nieuwe gedachten mogen feest vieren in de rest van je hoofd, want zij moeten je helpen om de nieuwe situatie te accepteren en eraan te wennen.

En ik zweer je, over een paar maanden is ook dit normaal. En heel veel van je leven is ook nog hetzelfde als hiervoor hoor.

Mooi verwoord...