Inmiddels heb ik 10 maanden al een relatie met mijn vriendin maar begin mij steeds meer te ergeren aan mijn vriendin. Vanaf het begin was ze een dame die graag lachte en ik graag mocht zien gezien zij (In tegenstelling tot nu) mij altijd vrolijk maakte, al was ze wel stronteigenwijs. Mijn vriendin studeert aan een niet nader te noemen universiteit en beschikt over een aardig stukje denkcapaciteit, maar in het dagelijkse leven denkt ze het over "ditjes en datjes' ook altijd beter te weten en is altijd zeker van haar zaak/vaardigheden, maar in werkelijkheid zit ze er in 99% van de gevallen er naast. Ik ben niet zo snugger als mijn vriendin, maar ik kan een stuk logischer nadenken in de meeste gevallen en heb altijd gelijk, iets wat ze de laatste tijd steeds minder en minder kan verdragen. Zaken waar ik absoluut niet tegen kan en haar vervolgens op aanspreek zijn als volgt:
• Autorijden op emotie (Bij haar roekeloos gewoon, verbazingwekkend)
• Zeuren op andere weggebruikers (Terwijl zij echt waar voor geen meter kan rijden.)
• Nooit de juiste voorbereidingen treffen bij eventuele reizen. (5 minuten van te voren tas inpakken etc, treinkaartjes kopen.)
• Zeer onduidelijk in communiceren. (1000x "dinges" en zinnen half afmaken op een dag.)
• Vaak boos/opdringerig en dan weer super lief en knuffelig.
• Kenbaar maken dat ze wel afvallen wil en ik haar moet aanspreken wanneer ze een tussendoortje pakt wat eigenlijk niet nodig is, en dan vervolgens lopen mekkeren dat ik mijn mond moet houden. (In de tussentijd is ze aangekomen, ze is nu echt mollig aan het worden.)
Kortom, ze duldt absoluut geen tegengas meer de laatste tijdens terwijl ze zomaar weer in een keer aardig kan doen en tegen je aan kan kruipen. Zelf ben ik erg rustig, exact het tegenovergestelde van haar zeggen haar ouders, dus dat het een keer gaat botsen, tja... Wel klachtwaardig dit.