Nu nog lastig vrienden maken

Hoi!

Ik zit met een serieus probleem waar ik jullie advies bij nodig heb.
Ik heb geen vrienden in het echte leven, ja wel op Facebook maar die tellen niet hé! Maar wil er natuurlijk wel een of twee hebben, want alleen is maar alleen... zeker als je ook geen vriendin hebt. Ik begin toch wel te merken dat het er niet leuker op wordt in je eentje, en ik vrees dat het komend jaar alleen nog maar leger gaat worden.. Iedereen van mijn leeftijd is inmiddels ook verhuisd dus ben echt zo'n beetje als enigste overgebleven...

Hoe komt het dat ik geen vrienden heb? Nee ik ben niet mentaal gestoord, maar ik ben een beetje zo'n type die het met iedereen goed kan vinden, op school, op het werk, in de kroeg... maar aan het eind van de dag gaat ieder toch zijn eigen gang. Ik kan dus met iedereen goed opschieten, maar blijkbaar ziet niemand dat ik meer wil dan op school of werk met elkaar omgaan, en ik heb dit toch wel zeker aangegeven.

Op school heb ik wel een groepje waar ik vaak mee om ga, we praten en doen veel samen... op school. Als er geen school is ga ik niet met ze om. Ik woon ook niet in de plaats waar ik studeer, dus ik mis sowieso het hele studentenleven daar. En de helft van mijn groep is dit jaar afgestudeerd en keert komend schooljaar dus niet meer terug en beginnen dus aan een heel nieuw leven (in werkelijkheid hadden ze dat natuurlijk al met hun eigen vrienden), dus hebben ze mij zeker niet meer nodig.

En in het plaatsje van zo'n kleine 2500 inwoners waar ik woon zijn al mijn leeftijdsgenoten al vertrokken... Ik durf haast te wedden dat ik een van de weinige (zo niet enigste) 20+-er ben. De rest zijn allemaal bejaarden of mensen die een gezin hebben, dus sluiten niet aan op mijn leven.

Vanwege de afstand tussen school en thuis ben ik niet op kamers gegaan, en nu ik aan het afstuderen ben is de nood niet meer daar. Als ik verhuis, wil ik gewoon een nieuwe start maken en dan wil ik afgestudeerd zijn. Als ik nu op kamers ga, gaat daar veel tijd inzitten met zoeken en regelen en stel ik mijn studie weer uit...

Ik ben dus op het punt gekomen dat iedereen zijn eigen leven voor een groot gedeelte heeft ingevuld, dus ergens tussenkomen bij een bepaalde vriendengroep gaat 'm niet worden.

Hoe maak op deze leeftijd (mid 20) toch vrienden?

Sowieso is het met daten altijd lastig, want aangezien ik geen vrienden heb, blijft je date dan als enigste contactpersoon over... en die heeft vaak wel haar eigen vrienden. Voor haar zeer onprettig want bijna iedereen heeft vrienden... en voor mij is het akward want dan kom je meteen als ramdebiel over die geen vrienden heeft.

Bovendien: moeten liegen dat ik vrienden heb vindt ik not done, want ze komt er toch wel achter als ze ze wilt ontmoeten ooit, sowieso zijn meiden meestal eerder van het 'gezellig met elkaars vrienden afspreken'....

En even voor de duidelijkheid: vrienden zijn voor mij mensen waarmee je samen een filmpje kijkt, goed gesprek voert, het kan hebben over je vriendin, werk, school etc. en dat zijn dus iedereen behalve je ouders of vriendin. Gewoon eigen vrienden dus.

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 21:55 schreef RedFever007 het volgende:

[..]

Precies, op de bonnefooi in de grote boze stad gaan wonen gaat je geen extra vrienden opleveren. Ze komen echt niet aanwaaien Maar ja, wel een beetje lastig om ze te ontmoeten in de eerste plaats natiirlijk. Sport ofzo?

Waar ergens woont TS?

Gelderland.

Het is niet dat ik verwacht dat vrienden komen aanwaaien of er zo eentje opstaat... maar ik bedoel meer ik en dus ook andere zijn rond hun 25ste toch een leventje aan het bouwen en vrienden maken daar een (belangrijk) deel van uit. Als je eenmaal vrienden hebt, heb je geen behoefte aan nieuwe, toch?

Het 'makkelijkst' om natuurlijk vrienden te maken is als je ergens nieuw bent: op school of op werk. Als je na het eerste jaar school geen vast groepje hebt, val je er gewoon buiten de rest van je studietijd. Dat zie ik gewoon gebeuren. Tijdens de basisschool had ik wel vrienden. Iedereen woonde gewoon in dezelfde plaats, dus afspreken was makkelijk en je ouders forceren dan ook een groot gedeelte om eens wat af te spreken natuurlijk. Alleen aan het einde van groep 8 moet je een middelbare school kiezen. En het groepje met wie ik veel omging ging op het laatste moment toch naar een andere school.. dus sta je er weer alleen voor op de middelbare.

Nu zit ik op hoger onderwijs. Ik kan dus wel met een heel aantal mensen goed opschieten, maar dat contact verlegt zich dus niet buiten de schooldeuren. En aangezien er nu weer een flink aantal zijn afgestudeerd - die keren dus niet meer terug op school - is het groepje nog kleiner geworden en wanneer ik komend jaar klaar ben met met mijn papiertje is vrienden maken op het werk nog de enigste optie, zo zie ik het.

En zeg nou eerlijk: als jij mijn vriendin (of als je een man bent, denkend aan je eigen vriendin) zou zijn, en jij hebt wel een eigen sociaal leventje, maar je eigen vriend niet, dan is dat toch op zijn minst bijzonder? Zoals ik al zeg: in het uiterste geval dat ik vriendloos blijf, is mijn 'echte' vriendin dus meteen mijn beste vriend... dat kan ze toch niet serieus verkopen aan haar vriendenkring? Zeker als je nog niet samenwoont zie je elkaar misschien niet iedere dag en normaal zou je op die andere dagen dan met vrienden afspreken etc. Het is toch vrij normaal dat ieder zijn eigen vriendenkring heeft, en je relatie langer duurt, elkaars vriendschappen misschien samenkomen als het klikt etc.?

Thanks voor de tips! Wat betreft afspreken met schoolgenoten: we hebben geen les meer. Ik zit in de afstudeerfase en de anderen zijn al afgestudeerd dit jaar of anders binnenkort, dus we zien elkaar niet meer. Je moet bij ons je eigen project maken, samenwerken is dus niet toegestaan voor je afstuderen. Daarom ook dit topic: iedereen is op een punt in zijn leven gekomen dat hij of zij een eigen vriendenkring heeft opgebouwd, en degene die dat niet hebben blijven maar een beetje sukkelen.

Daarom ook mijn constatering: heb je op het einde van het eerste jaar geen vast vriendengroepje, val je er de rest van je studie buiten. En ik heb dus wel een groepje met wie ik goed kan opschieten, maar dat zijn dus buiten school niet mijn vrienden en nu zijn daar paar van klaar met studie, dus kom je er dan pas achter wie van dat 'groepje' nog eens aan je denkt, want die hebben nu ook hun eigen leven dus waarom denken aan jou etc.?