R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat een begrip! Het doet me fijn te lezen dat ik niet de enigste ben. Ik zou haar echt graag terug willen maar ze zegt maar nee nee nee. Ik heb ook niet veel echte vrienden; 1 tje heeft me in de steek gelaten, 1tje is getrouwd en kan niet zo vaak maar als hij kan is hij er wel voor me en een andere is alleen maar bezig. Ik heb ook geen zin om dingen te doen, lig hele dagen op bed te niksen terwijl ik altijd een actief persoon was....quote:Op zondag 31 augustus 2014 15:48 schreef wip_kip het volgende:
[..]
Welkom! Een hele nare situatie, maar het is goed dat je erover praat of het iig wegschrijft in een topic als dit!
Wat betreft de jaloezie: ik denk dat bijna iedereen in dit forum dat wel herkent, daar doe je niks tegen. Heel goed dat je haar al geblokkeerd/verwijderd hebt van whatsapp en FB, dat helpt heel erg en is alleen maar voor je eigen bestwil!
Ik begrijp dat je nu denkt dat zij een heel leuk en fijn leven zonder je heeft. Dat dacht ik ook van mijn ex. Later bleek dat ook zij maandenlang "uit de roulatie" is geweest en belachelijk veel verdriet heeft gehad, terwijl ze (net zoals in jouw situatie) zelf degene was die mij dumpte. Een mens is geneigd de ex te idealiseren, dat moet je zoveel mogelijk voorkomen.
Het klinkt nu belachelijk, ik weet het, maar je moet even heel egoïstisch gaan worden. Niet meer denken aan de tijd die jullie samen hadden, maar je helemaal op jezelf focussen. Dingen die je nog graag wou doen in je leven, die je misschien door de relatie achterwege hebt gelaten of wat dan ook, daar moet je nu zoveel mogelijk tijd in steken. Vernieuw jezelf!!
En spreek af met vrienden, praat met ze maar vergeet ook niet om je gedachten met hen juist te verzetten.
Ik begrijp hoe je je voelt. Het is waarschijnlijk onbeschrijflijk die pijn... We kennen het... Maar geloof mij: als je er alles aan doet om contact en gedachten over haar te vermijden, dan komt er (langzaam, maar zeker) licht aan het einde van de tunnel!
Daarentegen ga ik wel zondag naar een open dag van een sportschool in de buurt. Ik ben snel aggressief en dat wil ik onder controle brengen door een gedisciplineerde vechtsport de beoefenen zoals MMA oid.
He bah. Afgelopen week best vaak over hem gedroomd (en natuurlijk afgemaakt voordat er iets engs kon gebeuren 
) en ik was net aan het bijkomen van een hele leuke avond stappen, krijg ik een berichtje van een vriendin. "Raad eens wie ik op het station zag?"
Moest gelijk naar het toilet rennen om mijn maag te ledigen, zo kut voelde het. Ik wil dat helemaal niet weten.
Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het helemaal los is, omdat ik gewoon wéét dat ik niet eens gewoon vrienden zou kunnen zijn. Als mijn vrienden afspraken niet nakomen of gewoon ontzettend lomp zijn in de omgang dan kap ik ermee. Maar op de een of andere manier komt dit telkens keihard bij me terug.
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
En nu ga ik een lekker ordinair potje janken, krijsen en opruimen.
) en ik was net aan het bijkomen van een hele leuke avond stappen, krijg ik een berichtje van een vriendin. "Raad eens wie ik op het station zag?"Moest gelijk naar het toilet rennen om mijn maag te ledigen, zo kut voelde het. Ik wil dat helemaal niet weten.
Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het helemaal los is, omdat ik gewoon wéét dat ik niet eens gewoon vrienden zou kunnen zijn. Als mijn vrienden afspraken niet nakomen of gewoon ontzettend lomp zijn in de omgang dan kap ik ermee. Maar op de een of andere manier komt dit telkens keihard bij me terug.
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
En nu ga ik een lekker ordinair potje janken, krijsen en opruimen.
Zullen we samen janken krijsen opruimen... Ga ik nu ook doen namelijk..quote:Op zondag 31 augustus 2014 16:28 schreef Brannagh het volgende:
He bah. Afgelopen week best vaak over hem gedroomd (en natuurlijk afgemaakt voordat er iets engs kon gebeuren
Moest gelijk naar het toilet rennen om mijn maag te ledigen, zo kut voelde het. Ik wil dat helemaal niet weten.
Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het helemaal los is, omdat ik gewoon wéét dat ik niet eens gewoon vrienden zou kunnen zijn. Als mijn vrienden afspraken niet nakomen of gewoon ontzettend lomp zijn in de omgang dan kap ik ermee. Maar op de een of andere manier komt dit telkens keihard bij me terug.
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
En nu ga ik een lekker ordinair potje janken, krijsen en opruimen.
Alsjeblieft.quote:Op zondag 31 augustus 2014 16:40 schreef Amplifier het volgende:
[..]
Zullen we samen janken krijsen opruimen... Ga ik nu ook doen namelijk..
Jouw verhaal is ook kut trouwens, ben nu even lekker egoïstisch over mezelf aan het lullen. Klap komt nu pas binnen
Welnee trek het je niet niet aan.. Ik heb echt mijn kamer verslonst de afgelopen week (ja ben 21 en woon nog bij mijn oudersquote:Op zondag 31 augustus 2014 16:42 schreef Brannagh het volgende:
[..]
Alsjeblieft.
Jouw verhaal is ook kut trouwens, ben nu even lekker egoïstisch over mezelf aan het lullen. Klap komt nu pas binnen
). Gelukkig heb ik geweldige ouders die mij steunen en mijn vader hielp me gister bij het opruimen 
Even voorop, wat je voelt is heel normaal. Het niet eten, vaak en lang huilen, constant aan haar denken en over haar dromen, het gevoel dat je nooit meer van iemand anders kan houden, dat hoort erbij. Een best aardige vergelijking is cold-turkey stoppen met een verslaving, en heel veel 'symptomen' komen overeen: depressie, aggressie, dat soort dingen.quote:
Wat je sowiesoe moet doen (en wat je ook al deels gedaan hebt) is alles van haar blokkeren en wegdoen. Telefoon, WA, facebook, email, alles. Foto's van haar/jullie, belangrijke herinneringen aan je relatie, wegdoen. Als je iets écht wil bewaren, stop het dan ergens ver weg (op zolder tussen de rotzooi, onderin de rommella, je snapt het wel). Dit is heel moeilijk, dat weet ik, maar contact met haar wil je niet. Echt niet. Elk gesprek, elke woordenwisseling zal een herinnering zijn aan het feit dat jullie niet meer samen zijn.
Het gevoel dat je haar (koste wat kost) terugwil herken ik ook. Ik heb maandenlang het idee in mijn hoofd gehad haar terug te winnen. Maar wat wipkip zegt, het is inderdaad idealiseren van de ex. Net zoals iemand die net van de drugs af is zegt "och, maar het kan toch niet zoveel kwaad?". Met de tijd zul je steeds meer de slechte kanten van je ex gaan zien. En dus ook inzien dat je relatie misschien toch niet zo goed was als je zelf dacht.
Belangrijk is dat je jezelf niet gaat verwaarlozen. Eten en slapen moet je proberen langzaam weer regelmaat in te brengen (eventueel met hulp van de huisarts of psycholoog). Probeer je verdriet niet weg te drinken, dat werkt niet. Je moet afleiding zoeken, dat is het allerbeste. Ga sporten, zoek een nieuwe hobby of pak een oude hobby weer op, ga dingen doen met vrienden (het liefst iets dat je bezighoudt, praten op een terrasje kan al gauw tot de 'verkeerde' gesprekken leiden), neem eens contact op met een oude vriend die je lang niet gesproken hebt.
Om de vraag in je hoofd te beantwoorden: ja, het is mogelijk weer bij elkaar te komen. Maar je moet wel heel goed het volgende beseffen: er is een verdomd goede reden dat ze het uitmaakte. En nee, dat is echt niet omdat ze een keertje niet uit mocht/kon op zaterdag. Dat betekent dat bij jullie beiden verandering moet zijn voordat het kan werken. En het allerbelangrijkste: hoe voel je je nu? Dat heeft zij gedaan. Zij is verantwoordelijk voor alle pijn die je nu voelt. En in je hoofd probeer je het goed te praten, dat ze een vergissing maakte of dat soort dingen.
En misschien is dat ook zo. Maar ze deed het wel. Ze heeft je de meest diepe pijn gegeven die een mens kan hebben. Besef je ook dit: jullie schelen 6 jaar op een leeftijd waar dat enorm veel uitmaakt. Zij zit middenin haar pubertijd terwijl jij allang volwassen bent. De aankomende 5 á 10 jaar zal zij als persoon enorm veranderen, en misschien niet eens meer de persoon zijn waar jij destijds verliefd op werd.
Wat je vooral moet doen is dit: huilen en praten. Huilen hoort erbij, en schaam je er niet voor. Het is gewoon frustratie en verdriet dat naar buiten moet. En praat met mensen. Met je ouders, je familie, goede vrienden (vooral vrouwen, echt), of met ons. Voel je vrij om mensen in dit topic een DM te sturen als je even wat kwijt wil, of post gewoon in het topic. We hebben allemaal stuk voor stuk doorgemaakt wat jij nu doormaakt (of zijn er nog steeds mee bezig), dus probeer van onze ervaringen en fouten te leren.
Je komt er echt bovenop, met een hoop kennis en ervaring erbij.
Voor mij net zo, al zou ik nog eerder naar 90% neigen.quote:
Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
Kieskeurig zou ik mezelf niet noemen, al is dat meer omdat ik vrij breed geïnteresseerd ben. Wel ben ik nu selectiever in voor wie ik me openstel. Vanaf nu luister ik meer naar m'n gevoel en gebruik ik m'n verstand (hopelijk) wijzer. Dus heb ik een voorgevoel, dan werp ik daar licht op. Zegt m'n verstand dat ze nooit echt meer in het oog zal springen omdat ze dat voorheen nooit deed, dan kap ik het af.
Dat is trouwens ook iets dat veranderd is merk ik; bevalt me de relatie niet, dan kaart ik het direct aan, en ben ik niet bang om alleen verder te gaan.
90% zou perfect zijn, maar met mezelf trouwen zie ik niet zo zittenquote:Op zondag 31 augustus 2014 20:14 schreef Gray het volgende:
[..]
Voor mij net zo, al zou ik nog eerder naar 90% neigen.
Kieskeurig zou ik mezelf niet noemen, al is dat meer omdat ik vrij breed geïnteresseerd ben. Wel ben ik nu selectiever in voor wie ik me openstel. Vanaf nu luister ik meer naar m'n gevoel en gebruik ik m'n verstand (hopelijk) wijzer. Dus heb ik een voorgevoel, dan werp ik daar licht op. Zegt m'n verstand dat ze nooit echt meer in het oog zal springen omdat ze dat voorheen nooit deed, dan kap ik het af.
Dat is trouwens ook iets dat veranderd is merk ik; bevalt me de relatie niet, dan kaart ik het direct aan, en ben ik niet bang om alleen verder te gaan.
Hoewel ik het een beetje vreemd vind om hier nummertjes op te plakken (lijkt wel een datingsite, jullie matchen voor 87%!), snap ik je punt wel. Ik ben niet heel kieskeurig, net als Gray heb ik veel uiteenlopende interesses, maar er zijn uiteraard wel dingen die voor mij belangrijk zijn. Het belangrijkste is dat je niet gaat proberen mensen te veranderen (wat je deels probeerde bij je ex), want dat kan niet, en dat gaat ergernis opleveren. Bij jou, omdat je partner niet kan zijn zoals jij zou willen, en bij je partner omdat hij niet zichzelf kan zijn. Mensen zijn wie ze zijn, en dat moet je (algemene je, niet jij specifiek) respecteren. Dus wees vooral kritisch, want als je dan uiteindelijk iemand door naar de volgende rondes laat, zul je er des te meer van kunnen genieten!quote:
He bah. Afgelopen week best vaak over hem gedroomd (en natuurlijk afgemaakt voordat er iets engs kon gebeuren
Moest gelijk naar het toilet rennen om mijn maag te ledigen, zo kut voelde het. Ik wil dat helemaal niet weten.
Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het helemaal los is, omdat ik gewoon wéét dat ik niet eens gewoon vrienden zou kunnen zijn. Als mijn vrienden afspraken niet nakomen of gewoon ontzettend lomp zijn in de omgang dan kap ik ermee. Maar op de een of andere manier komt dit telkens keihard bij me terug.
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
En nu ga ik een lekker ordinair potje janken, krijsen en opruimen.
quote:
[..]
Je bent echt de held uit dit topic
dankje!Ik zou spontaan homo worden van mezelf joh.quote:Op zondag 31 augustus 2014 20:25 schreef Brannagh het volgende:
[..]
90% zou perfect zijn, maar met mezelf trouwen zie ik niet zo zitten
Weet niet of deze lijst verder nog klopt. Anders moet hij maar verder aangepast worden.quote:13 September - Inaithnir, Gray, Brannagh, bondage
20 September - Inaithnir. Gray, Brannagh, Aisomont, bondage, runaway (misschien)
27 September - Inaithnir. Gray, Brannagh, Aisomont, bondage, runaway (misschien)
4 Oktober - Inaithnir, Gray (misschien), Brannagh, Aisomont, bondage, runaway (misschien)
[ Bericht 9% gewijzigd door aeque op 31-08-2014 22:54:37 ]
Ik kan op 20 en 27 september.quote:
[..]
Weet niet of deze lijst verder nog klopt. Anders moet hij maar verder aangepast worden.
Als het klikt dan klikt het en zo niet jammer dan toch? Percentages daaraan geven klopt niet echt wat mij betreft.quote:
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
Slechtste wat je alleen kan doen is dingen gaan vergelijken met iets wat geweest is. Dat schiet niet op en heb je alleen jezelf mee inclusief kutgevoel wat daar dan bij hangt.
Ik denk dat ik mezelf inmiddels ook wel bij boven die 90% mag scharen ja. Alhoewel percentages aan dat geven vrij nutteloos is, het klikt wel of het klikt niet. Sowieso moet het een aanvulling zijn en geen 'last' 'strijd' als dat het wel is dan blijf ik nog liever alleen.quote:
[..]
Voor mij net zo, al zou ik nog eerder naar 90% neigen.
Kieskeurig zou ik mezelf niet noemen, al is dat meer omdat ik vrij breed geïnteresseerd ben. Wel ben ik nu selectiever in voor wie ik me openstel. Vanaf nu luister ik meer naar m'n gevoel en gebruik ik m'n verstand (hopelijk) wijzer. Dus heb ik een voorgevoel, dan werp ik daar licht op. Zegt m'n verstand dat ze nooit echt meer in het oog zal springen omdat ze dat voorheen nooit deed, dan kap ik het af.
Dat is trouwens ook iets dat veranderd is merk ik; bevalt me de relatie niet, dan kaart ik het direct aan, en ben ik niet bang om alleen verder te gaan.
Zijn roerige dagen geweest. Een boek gelezen waar ik veel herkenning in vond, ik begrijp nu iets meer van wat er met mijn ex is gebeurd. Het maakt dat ik mezelf kan vergeven dat hij instortte en kapotging en ik er radeloos bij stond, niet wetend wat ik moest doen om m te helpen. Maar ook dat ik nu snap dat hij niet anders kon dan kapot gaan en zijn leven in puin laten vallen. En toen kwamen de tranen bij mij weer helemaal terug.
Ik mis hem vreselijk. Denk dan terug aan de momenten die goed waren, en die waren bij hem niet alleen goed, maar hemels. Hij had enorme ups, en enorme downs. En zo'n up was als een drug, nooit heb ik me zo geliefd gevoeld als bij hem. Toen hij neerkwam was dat door de vloer meteen rechtdoor naar de hel. En daar stond ik met al mijn goede bedoelingen en wijze raad maar ik kon m niet helpen en hij sleurde mij mee dus moest ik m loslaten.
Vele uren denken later een eureka moment, ik besef ik me dat op 1 na al mijn exen dit zo hadden. Konden zich helemaal overgeven aan het leven, maar ook net zo hard weer de afgrond in storten. Niet elke keer hetzelfde maar wel steeds destructief.
Volgende vraag is wat het is dat ik zoek bij dat soort mannen? En weer wat denken verder besef ik me dat ik zelf eigenlijk bang ben om me over te geven aan het leven, bang om gekwetst te worden als ik teveel geniet. Dus dan zoek ik iemand die me meeneemt op zo'n up zodat ik meegeniet. En zonder erbij na te denken stap ik op, terwijl erna ook een down komt, en ik verstandig genoeg ben af te stappen als het beneden zeeniveau komt. Ik zoek denk ik onbewust de meest extreme mensen op op dat vlak.
Weer stof tot nadenken want wat moet ik doen om te stoppen met zoeken naar extreme mannen. Ik denk wel te weten welke richting ik in moet. Niet meer zo bang zijn dat alles misgaat zodra ik alles even loslaat en geniet. Want dat is wat die mannen wel kunnen en ik zo bewonder in ze. Een goeie om de komende tijd mee aan de slag te gaan.
En nee, ik ga geen contact opnemen met mijn ex, hoe sterk de drang soms ook is. Want ondanks alles merk ik dat ik nog steeds veel gevoelens voor hem heb, of in elk geval de relatie toen hij op zijn mooist was enorm mis.
Ik mis hem vreselijk. Denk dan terug aan de momenten die goed waren, en die waren bij hem niet alleen goed, maar hemels. Hij had enorme ups, en enorme downs. En zo'n up was als een drug, nooit heb ik me zo geliefd gevoeld als bij hem. Toen hij neerkwam was dat door de vloer meteen rechtdoor naar de hel. En daar stond ik met al mijn goede bedoelingen en wijze raad maar ik kon m niet helpen en hij sleurde mij mee dus moest ik m loslaten.
Vele uren denken later een eureka moment, ik besef ik me dat op 1 na al mijn exen dit zo hadden. Konden zich helemaal overgeven aan het leven, maar ook net zo hard weer de afgrond in storten. Niet elke keer hetzelfde maar wel steeds destructief.
Volgende vraag is wat het is dat ik zoek bij dat soort mannen? En weer wat denken verder besef ik me dat ik zelf eigenlijk bang ben om me over te geven aan het leven, bang om gekwetst te worden als ik teveel geniet. Dus dan zoek ik iemand die me meeneemt op zo'n up zodat ik meegeniet. En zonder erbij na te denken stap ik op, terwijl erna ook een down komt, en ik verstandig genoeg ben af te stappen als het beneden zeeniveau komt. Ik zoek denk ik onbewust de meest extreme mensen op op dat vlak.
Weer stof tot nadenken want wat moet ik doen om te stoppen met zoeken naar extreme mannen. Ik denk wel te weten welke richting ik in moet. Niet meer zo bang zijn dat alles misgaat zodra ik alles even loslaat en geniet. Want dat is wat die mannen wel kunnen en ik zo bewonder in ze. Een goeie om de komende tijd mee aan de slag te gaan.
En nee, ik ga geen contact opnemen met mijn ex, hoe sterk de drang soms ook is. Want ondanks alles merk ik dat ik nog steeds veel gevoelens voor hem heb, of in elk geval de relatie toen hij op zijn mooist was enorm mis.
Zou het kunnen dat je aangetrokken wordt door mannen die in zekere zin beschadigd zijn? Zoiets is niet heel ongewoon namelijk.quote:
Zijn roerige dagen geweest. Een boek gelezen waar ik veel herkenning in vond, ik begrijp nu iets meer van wat er met mijn ex is gebeurd. Het maakt dat ik mezelf kan vergeven dat hij instortte en kapotging en ik er radeloos bij stond, niet wetend wat ik moest doen om m te helpen. Maar ook dat ik nu snap dat hij niet anders kon dan kapot gaan en zijn leven in puin laten vallen. En toen kwamen de tranen bij mij weer helemaal terug.
Ik mis hem vreselijk. Denk dan terug aan de momenten die goed waren, en die waren bij hem niet alleen goed, maar hemels. Hij had enorme ups, en enorme downs. En zo'n up was als een drug, nooit heb ik me zo geliefd gevoeld als bij hem. Toen hij neerkwam was dat door de vloer meteen rechtdoor naar de hel. En daar stond ik met al mijn goede bedoelingen en wijze raad maar ik kon m niet helpen en hij sleurde mij mee dus moest ik m loslaten.
Vele uren denken later een eureka moment, ik besef ik me dat op 1 na al mijn exen dit zo hadden. Konden zich helemaal overgeven aan het leven, maar ook net zo hard weer de afgrond in storten. Niet elke keer hetzelfde maar wel steeds destructief.
Volgende vraag is wat het is dat ik zoek bij dat soort mannen? En weer wat denken verder besef ik me dat ik zelf eigenlijk bang ben om me over te geven aan het leven, bang om gekwetst te worden als ik teveel geniet. Dus dan zoek ik iemand die me meeneemt op zo'n up zodat ik meegeniet. En zonder erbij na te denken stap ik op, terwijl erna ook een down komt, en ik verstandig genoeg ben af te stappen als het beneden zeeniveau komt. Ik zoek denk ik onbewust de meest extreme mensen op op dat vlak.
Weer stof tot nadenken want wat moet ik doen om te stoppen met zoeken naar extreme mannen. Ik denk wel te weten welke richting ik in moet. Niet meer zo bang zijn dat alles misgaat zodra ik alles even loslaat en geniet. Want dat is wat die mannen wel kunnen en ik zo bewonder in ze. Een goeie om de komende tijd mee aan de slag te gaan.
En nee, ik ga geen contact opnemen met mijn ex, hoe sterk de drang soms ook is. Want ondanks alles merk ik dat ik nog steeds veel gevoelens voor hem heb, of in elk geval de relatie toen hij op zijn mooist was enorm mis.
Een gek idee, maar het lijkt erop alsof je heel erg last hebt van hele traumatische ervaringen, en dat neigt al snel naar PTSS. Het schijnt dat er tegenwoordig wordt gekeken naar of drugs daarin iets los kunnen maken. Ik ben zelf tegen drugs normaal gesproken, maar ik vond dat wel als een goed idee klinken, met de juiste drugs en begeleiding. Van sommige drugs komt je gevoel e.d. namelijk heel erg losquote:
Je hebt hem daar binnen gebracht onder de beste voorwendselen. Je dacht dat alles goed zat, dat hij het beste voor had met zichzelf en de rest van de wereld. Dat is gebleken dat dat niet zo was, betekent niet dat jij daar ook maar enige schuld in hebt. Hij heeft het verzwegen voor jou. Jij kán je daar rationeel gezien niet schuldig om voelen, je kón het niet weten. Dus accepteer je gevoel, en bedenk je dan dat je er niet mee vooruitkomt, omdat het irrationele gevoelens zijn.quote:
Ik was gisteravond ineens weer even heel intens aan het balen van mijn ex. Kwam misschien doordat in een vergadering iets dat hij zou doen maar niet gedaan had werd besproken. Ik schaamde me best wel voor hem toen het ter sprake kwam.
Ineens was ik zo boos op m dat hij vrienden en verenigingsgenoten zo bedonderd heeft. En schaamde me ook omdat ik m binnen heb gebracht. Gelukkig kon ik t ff spuien en voelde ik me erna een stuk beter.
[..]
Maar jouw leven is op dit moment veeeel leuker dan die van hem en zijn scharrel, volgens mij.quote:Op dinsdag 26 augustus 2014 19:47 schreef runaway het volgende:
Ik baal momenteel van het feit dat ik mijn vriendengroep in het zuiden gedeeltelijk kwijt ben.... Zijn met name jongens, en ja dan wordt de keuze onbewust toch 'voor' mijn ex. Dus ik word niet meer uitgenodigd voor feestjes en zijn scharrel zit nu met mijn vrienden te drinken. Leuk
Hoewel van de 5 jongens er ook 2 zijn die ik liever kwijt dan rijk ben, doet dit zeer. 😥
Had je de sociale contacten die je nu mist wel toen je nog wat met je ex had en waren ze buiten je ex? Of mis je vooral de keren dat je samen was met je ex en dat je die avonden/dagen nu niets te doen hebt?quote:
[start zeurmodus]
Buh, mis vooral sociale contacten momenteel...
Woensdag geborreld met X, gisteren geborreld met Y en gisteravond gestapt met Z.
Maar dan wil ik vandaag naar de uitmarkt en is er niemand te bereiken en wil een dinnetje waar ik mee zou gaan tennissen ipv dat vanavond een drankje doen met haar vriendje erbij..........
Ik heb nog 2-3 stapmaatjes erbij nodig.
Boehoe.
[einde zeurmodus]
Ik denk dat je je op dit moment eerst beter op jezelf kan richten. Maar dat is wel een geweldig groot cliché.quote:
He bah. Afgelopen week best vaak over hem gedroomd (en natuurlijk afgemaakt voordat er iets engs kon gebeuren
Moest gelijk naar het toilet rennen om mijn maag te ledigen, zo kut voelde het. Ik wil dat helemaal niet weten.
Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het helemaal los is, omdat ik gewoon wéét dat ik niet eens gewoon vrienden zou kunnen zijn. Als mijn vrienden afspraken niet nakomen of gewoon ontzettend lomp zijn in de omgang dan kap ik ermee. Maar op de een of andere manier komt dit telkens keihard bij me terug.
Ontmoet nu telkens wel hele leuke mensen waarmee ik wel zou kunnen/willen daten, maar ik ben echt een kritisch monster. Wil gewoon niet nog een keer dezelfde fout maken als die ik met hem had gemaakt, het moet niet voor 60% klikken en de overige 40% erbij hopen, het moet voor minstens 80% goed zitten.
En nu ga ik een lekker ordinair potje janken, krijsen en opruimen.
Ik vraag mij vooraf af of je sterk genoeg bent om niet meer in eenzelfde situatie te belanden. Ik denk dat je teveel voor anderen over hebt en dat je het heel moeilijk vindt om dat te stoppen. Maar als je dat nu weer zou doen, ga je er alleen maar zelf kapot aan. Misschien geeft het wat geluk zolang het duurt, maar daarna niet meer... Je bent nog jong. Probeer liever wat dingen uit zonder je gelijk zó erg op de verre toekomst te focussen. Misschien kan je wel een super leuke tijd hebben met iemand die voor 60% klikt, alleen mis je daar diepgang. Als jij daar voor een tijdje mee kan leven, waarom niet?
Naar je gevoel moet je sowieso luisteren. Over je gevoel praten is nog beter. Zelfde geldt voor je verstand. Elke relatie maakt je wat dat betreft wijzer.quote:
[..]
Voor mij net zo, al zou ik nog eerder naar 90% neigen.
Kieskeurig zou ik mezelf niet noemen, al is dat meer omdat ik vrij breed geïnteresseerd ben. Wel ben ik nu selectiever in voor wie ik me openstel. Vanaf nu luister ik meer naar m'n gevoel en gebruik ik m'n verstand (hopelijk) wijzer. Dus heb ik een voorgevoel, dan werp ik daar licht op. Zegt m'n verstand dat ze nooit echt meer in het oog zal springen omdat ze dat voorheen nooit deed, dan kap ik het af.
Dat is trouwens ook iets dat veranderd is merk ik; bevalt me de relatie niet, dan kaart ik het direct aan, en ben ik niet bang om alleen verder te gaan.
quote:
[..]
Je bent echt de held uit dit topic
Je plakt er zelf ook een percentage opquote:
[..]
Als het klikt dan klikt het en zo niet jammer dan toch? Percentages daaraan geven klopt niet echt wat mij betreft.
Slechtste wat je alleen kan doen is dingen gaan vergelijken met iets wat geweest is. Dat schiet niet op en heb je alleen jezelf mee inclusief kutgevoel wat daar dan bij hangt.
[..]
Ik denk dat ik mezelf inmiddels ook wel bij boven die 90% mag scharen ja. Alhoewel percentages aan dat geven vrij nutteloos is, het klikt wel of het klikt niet. Sowieso moet het een aanvulling zijn en geen 'last' 'strijd' als dat het wel is dan blijf ik nog liever alleen.
ik denk dat mensen vooral percentages noemen als een gevoel, niet dat ze een lijst met 100 eisen hebben en dat iemand er aan 90 moet voldoen. Als het er 89 zijn maar het is gewoon super leuk... lekker belangrijk.Welke richting denk je op te moeten?quote:
Alle momenten die goed met hem waren, zijn ruimschoots ingehaald door alle momenten die heel erg slecht met hem waren. En dat heeft 'ie helemaal zelf gedaan.
Misschien is iets van therapie volgen goed voor je, als je zelf al zegt dat je je niet echt kan overgeven aan het leven. Want hoe leuk het ook is als iemand anders je daarin meeneemt, uiteindelijk draait jouw leven maar om één persoon: jou. Zo'n tweede persoon is voor de rest heel leuk, maar niet het belangrijkste.
http://aisomont.tumblr.com/ (NSFW)
Dat zou best kunnen al zou ik dat dan onbewust aan moeten voelen want het is aan de buitenkant niet zichtbaar. In mijn laatste relatie wisten zelfs zijn beste vrienden er niet van.quote:Op maandag 1 september 2014 13:14 schreef Gray het volgende:
[..]
Zou het kunnen dat je aangetrokken wordt door mannen die in zekere zin beschadigd zijn? Zoiets is niet heel ongewoon namelijk.
Ik denk dat het eerder eraan ligt dat ik zoek naar mannen die alles op orkaankracht doen, liefhebben, maar ook depressie. Dat omdat ik het zelf eigenlijk heel eng vind om los te laten en te genieten.
Dat is een beetje het punt waar ik op zit. Ik wil de cyclus van relaties met heftige personen doorbreken. En ik denk dat het erin zit dat ik die mensen opzoek omdat ze me helpen los te laten, alleen dat wel meteen heel extreem doen.quote:Welke richting denk je op te moeten?
Alle momenten die goed met hem waren, zijn ruimschoots ingehaald door alle momenten die heel erg slecht met hem waren. En dat heeft 'ie helemaal zelf gedaan.
Misschien is iets van therapie volgen goed voor je, als je zelf al zegt dat je je niet echt kan overgeven aan het leven. Want hoe leuk het ook is als iemand anders je daarin meeneemt, uiteindelijk draait jouw leven maar om één persoon: jou. Zo'n tweede persoon is voor de rest heel leuk, maar niet het belangrijkste.
Ik zie die angst om los te laten en te genieten ook in veel andere aspecten van mijn leven terugkomen. Soms positief maar ook wel negatief. Ik ben altijd heel goed voorbereid, op vakantie weet ik precies wat er op locatie te doen is en ken ik de kaart al, ik vergeet niks en heb meestal ook wel wat dingen bij me waarvan ik weet dat de anderen het gaan vergeten.
Aan de andere kant kost het mij veel tijd, en geregeld, ik organiseer meestal de vakantie van mijn vriendengroep omdat ik dat goed kan en ik dan weet dat het goed geregeld is. Tickets boeken, accomodatie zoeken etc. Al ben ik tot aankomst wel bang dat er iets misgaat, we bijvoorbeeld zijn opgelicht door de verhuurder van de accommodatie.
Eigenlijk is het zo dat ik goed kan regelen en dat ook veel doe, maar dat komt voort uit angst om erop te vertrouwen dat het wel goed komt. Vaak als ik iets doe heb ik het gepland, en als ik bijvoorbeeld uitga denk ik na over hoeveel ik wil drinken, wanneer ik weer naar huis ga, of ik ga fietsen, een taxi neem of bij een vriend ga crashen. Terwijl het zo relaxed zou zijn om daar pas op het moment dat het ertoe doet over na te denken, of in elk geval in veel mindere mate ermee bezig te zijn.
Omdat een percentage makkelijker te visualiseren isquote:
[..]
Je plakt er zelf ook een percentage op
Maar wat ik net al zei, of het klikt wel of niet. Hoewel je daar niet altijd meteen achter kan komen.
Stop met alles willen proberen te regelen, en ja ik ben/was net zo maar bij sommige dingen is het gewoon beter om er niet pal bovenop te zitten. (Hoewel dat misschien een beter gevoel geeft)quote:
[..]
Dat is een beetje het punt waar ik op zit. Ik wil de cyclus van relaties met heftige personen doorbreken. En ik denk dat het erin zit dat ik die mensen opzoek omdat ze me helpen los te laten, alleen dat wel meteen heel extreem doen.
Ik zie die angst om los te laten en te genieten ook in veel andere aspecten van mijn leven terugkomen. Soms positief maar ook wel negatief. Ik ben altijd heel goed voorbereid, op vakantie weet ik precies wat er op locatie te doen is en ken ik de kaart al, ik vergeet niks en heb meestal ook wel wat dingen bij me waarvan ik weet dat de anderen het gaan vergeten.
Aan de andere kant kost het mij veel tijd, en geregeld, ik organiseer meestal de vakantie van mijn vriendengroep omdat ik dat goed kan en ik dan weet dat het goed geregeld is. Tickets boeken, accomodatie zoeken etc. Al ben ik tot aankomst wel bang dat er iets misgaat, we bijvoorbeeld zijn opgelicht door de verhuurder van de accommodatie.
Eigenlijk is het zo dat ik goed kan regelen en dat ook veel doe, maar dat komt voort uit angst om erop te vertrouwen dat het wel goed komt. Vaak als ik iets doe heb ik het gepland, en als ik bijvoorbeeld uitga denk ik na over hoeveel ik wil drinken, wanneer ik weer naar huis ga, of ik ga fietsen, een taxi neem of bij een vriend ga crashen. Terwijl het zo relaxed zou zijn om daar pas op het moment dat het ertoe doet over na te denken, of in elk geval in veel mindere mate ermee bezig te zijn.
Ben ik met je eens. Moet ik doen.quote:[..]
Stop met alles willen proberen te regelen, en ja ik ben/was net zo maar bij sommige dingen is het gewoon beter om er niet pal bovenop te zitten. (Hoewel dat misschien een beter gevoel geeft)
Weet alleen niet zo goed hoe ik dat aanpakken moet, wil eigenlijk simpelweg beginnen met me wat bewust worden waarom ik iets doe, en dan de keuze maken om het toch niet te doen. Eh...das heel vaag... onbewust ben ik een controlfreak, ik zal denk ik bewust moeten leren loslaten en ontspannen.
Wat hypocriet dat je er dan zelf ook een percentage aan geeftquote:
[..]
Als het klikt dan klikt het en zo niet jammer dan toch? Percentages daaraan geven klopt niet echt wat mij betreft.
Slechtste wat je alleen kan doen is dingen gaan vergelijken met iets wat geweest is. Dat schiet niet op en heb je alleen jezelf mee inclusief kutgevoel wat daar dan bij hangt.
[..]
Ik denk dat ik mezelf inmiddels ook wel bij boven die 90% mag scharen ja. Alhoewel percentages aan dat geven vrij nutteloos is, het klikt wel of het klikt niet. Sowieso moet het een aanvulling zijn en geen 'last' 'strijd' als dat het wel is dan blijf ik nog liever alleen.
Het klikt of het klikt niet: ik klikte heel goed met mijn ex. Met mijn ex daarvoor ook. Maar er ontbraken ook nog heel veel dingen. Met mijn eerste ex klikte ik 70%, tweede 75%, terwijl het allebei echt hele leuke jongens waren. Alleen vergeef je in een relatie nogal snel dingen, ik althans wel.
Nu hoop ik gewoon iemand tegen te komen waarmee het klikt, die zijn afspraken nakomt en mij waardeert voor de persoon die ik ben, maar ook waarmee het fysiek 'klopt'. Innerlijk gaat boven uiterlijk, maar hij móet en zál bruine ogen hebben
Ik ben zelf ook niet van de percentages. Het klikt, of het klikt niet. Met de een wat meer dan met de ander, en met die klikt het op dat vlak goed en met die kan ik weer heel goed dat doen. Maar getalletjes vind ik maar raar, tenzij je me de formule kan uitleggenquote:
[..]
Wat hypocriet dat je er dan zelf ook een percentage aan geeft
Het klikt of het klikt niet: ik klikte heel goed met mijn ex. Met mijn ex daarvoor ook. Maar er ontbraken ook nog heel veel dingen. Met mijn eerste ex klikte ik 70%, tweede 75%, terwijl het allebei echt hele leuke jongens waren. Alleen vergeef je in een relatie nogal snel dingen, ik althans wel.
Nu hoop ik gewoon iemand tegen te komen waarmee het klikt, die zijn afspraken nakomt en mij waardeert voor de persoon die ik ben, maar ook waarmee het fysiek 'klopt'. Innerlijk gaat boven uiterlijk, maar hij móet en zál bruine ogen hebben
Kwestie van dingen uit handen gaan geven. Je noemde als voorbeeld op vakantie gaan. Je zou, bijvoorbeeld, de volgende keer kunnen zeggen "Goed, nu regelen jullie alles en zorgen ervoor dat ik niks regel". En hoewel de vakantie misschien niet zo supervlekkeloos verloopt als je zelf zou willen, zul je zien dat het eigenlijk toch wel goed gaat. Maar ook bijvoorbeeld bij je vereniging.quote:
[..]
Ben ik met je eens. Moet ik doen.
Weet alleen niet zo goed hoe ik dat aanpakken moet, wil eigenlijk simpelweg beginnen met me wat bewust worden waarom ik iets doe, en dan de keuze maken om het toch niet te doen. Eh...das heel vaag... onbewust ben ik een controlfreak, ik zal denk ik bewust moeten leren loslaten en ontspannen.
Tuurlijk, jij bent gewoon jij, dus dat stukje controlfreak zal je bijblijven. Jij wil controle hebben over dingen omdat je dat een gevoel van veiligheid geeft. Maar het werkt net als vertrouwen: als je jezelf kwetsbaar opstelt, dan zie je pas wat voor goeds het je kan doen.
Op de basisschool was er een formule met namen, maar die ben ik helaas vergetenquote:
[..]
Ik ben zelf ook niet van de percentages. Het klikt, of het klikt niet. Met de een wat meer dan met de ander, en met die klikt het op dat vlak goed en met die kan ik weer heel goed dat doen. Maar getalletjes vind ik maar raar, tenzij je me de formule kan uitleggen
[..]
Kwestie van dingen uit handen gaan geven. Je noemde als voorbeeld op vakantie gaan. Je zou, bijvoorbeeld, de volgende keer kunnen zeggen "Goed, nu regelen jullie alles en zorgen ervoor dat ik niks regel". En hoewel de vakantie misschien niet zo supervlekkeloos verloopt als je zelf zou willen, zul je zien dat het eigenlijk toch wel goed gaat. Maar ook bijvoorbeeld bij je vereniging.
Tuurlijk, jij bent gewoon jij, dus dat stukje controlfreak zal je bijblijven. Jij wil controle hebben over dingen omdat je dat een gevoel van veiligheid geeft. Maar het werkt net als vertrouwen: als je jezelf kwetsbaar opstelt, dan zie je pas wat voor goeds het je kan doen.
Ik matchte als enige 99% met die leuke jongen uit groep 7
