Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Toepasselijke plaatjes:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Het heeft mij bijvoorbeeld heel veel geholpen, om maar even antwoord te geven op jouw vraagquote:Op woensdag 30 juli 2014 14:52 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Hoeveel hebben die vaste gasten hier uiteindelijk geholpen? Verder heb ik niet gesteld dat ik van niks weet. Dat werd mij gezegd. En als je objectief de laatste 40 reacties bekijkt weet je ook wel dat ik juist niet verstrooid ben.
Niet nodig, ik moet gaan om eerlijk te zijn en jullie redden jezelf wel.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:55 schreef Raggingbull het volgende:
Sjonge moet ik nu ook nog echt exact voor gaan schotelen met welke posts(allemaal) je fout zat?
Als dat de oplossing was geweest dan waren depressies en angststoornissen allang geen probleem meer in deze wereld. Dit is echter niet het geval, depressie wordt naar schatting van de WHO rond 2020 de op twee na meest voorkomende ziekte bij mensen.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:48 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Maakt toch niet uit hoeveel ervaring ik heb, het gaat erom of ik gelijk heb en of het werkt.
Dat vermoeden had ik alquote:Op woensdag 30 juli 2014 14:55 schreef spelletjesman het volgende:
Ik zat te denken over een gevatte TT!
Geen aannames maken over mijn intelligentie in vergelijking met die van anderen.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:56 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Als dat de oplossing was geweest dan waren depressies en angststoornissen allang geen probleem meer in deze wereld. Dit is echter niet het geval, depressie wordt naar schatting van de WHO rond 2020 de op twee na meest voorkomende ziekte bij mensen.
Heel wat slimmere mensen dan jij en ik houden zich met dit onderwerp bezig en die hebben nog geen definitieve oplossing gevonden die voor iedereen werkt.
Geen aannames maken over de intelligentie van anderen danquote:Op woensdag 30 juli 2014 14:57 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Geen aannames maken over mijn intelligentie in vergelijking met die van anderen.
HAHAHAHAHAHA mister f*ck*ng einstein in tha house.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:57 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Geen aannames maken over mijn intelligentie in vergelijking met die van anderen.
Dat deed ik ook niet voor zover ik nu door heb. Gaf gewoon argumenten en redenaties.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Geen aannames maken over de intelligentie van anderen dan
Dan moet je maar niet met van die simplistische oplossingen komen.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:57 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Geen aannames maken over mijn intelligentie in vergelijking met die van anderen.
Die ,als je enig ervaring of benul had gehad waar je het over had, je nooit geplaatst had.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:58 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Dat deed ik ook niet voor zover ik nu door heb. Gaf gewoon argumenten en redenaties.
Welke oplossingen gaf ik dan? Doelen stellen? Magnetron gaf aan dat zijne onrealistisch waren. Geestelijke gesteldheid? Andere posts bevestigden precies wat ik daar stelde. Jullie zijn serieus een stelletje mongolen samen zeg wat is dit.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:58 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Dan moet je maar niet met van die simplistische oplossingen komen.
Wij gaven argumenten, redenaties en -ervaring- en dat laatste is van groot belang, wil je dit probleem kunnen oplossen. Wat al eerder gezegd werd, zelfs mensen die hun hele leven al met depressie bezig zijn, hebben er nog geen definitief antwoord op kunnen bedenken, de knapste koppen van de wereld niet.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:58 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Dat deed ik ook niet voor zover ik nu door heb. Gaf gewoon argumenten en redenaties.
En toch mis ik de tegenargumenten maar krijg ik wel telkens de persoonlijke aanvallen te horen. Maar ik heb dit wel gezien. Waarom zou ik helpen.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:59 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Die ,als je enig ervaring of benul had gehad waar je het over had, je nooit geplaatst had.
Gelul, jullie deden maar wat in de laatste 60 posts en dat weet je ook best. Lees maar terug.quote:Op woensdag 30 juli 2014 15:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wij gaven argumenten, redenaties en -ervaring- en dat laatste is van groot belang, wil je dit probleem kunnen oplossen. Wat al eerder gezegd werd, zelfs mensen die hun hele leven al met depressie bezig zijn, hebben er nog geen definitief antwoord op kunnen bedenken, de knapste koppen van de wereld niet.
Even gefixed hoorquote:Op woensdag 30 juli 2014 15:00 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Magnetron gaf aan dat zijnemijne onrealistisch waren.
Misschien had je dan beter even een TR kunnen doen ipv zelf de goedheiligman te spelen?quote:Op woensdag 30 juli 2014 15:01 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Gelul, jullie deden maar wat in de laatste 60 posts en dat weet je ook best. Lees maar terug.
Wij waren de braafste jongetjes en meisjes van de klasquote:Op woensdag 30 juli 2014 15:14 schreef AdoraBelle het volgende:
Hebben jullie het nu heel lief uitgepraat? Ik las iets over dat iemand zou vertrekken maar die is er nu nog steeds.
Ik las iets van "oh dan vertrek ik wel". En toen ging het gewoon door.quote:Op woensdag 30 juli 2014 15:15 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wij waren de braafste jongetjes en meisjes van de klas
Geen idee, volgens mij is er niemand vertrokken
Het vetgedrukte is ook wel de kern van mijn probleem. Ik denk dat het in mijn geslachtsrol van me verwacht wordt dat ik mijn emoties toon. Dat is wat ik begrijp. Het is in ieder geval iets wat algemeen geaccepteerd wordt. Ik vind het alleen jammer dat ik het nog steeds onderdruk, omdat ik na al die jaren niet goed weet hoe het anders moet.quote:Op woensdag 30 juli 2014 13:06 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Vetgedrukte herken ik wel ja. Uiteindelijk ben ik niet daartegen gaan vechten, maar heb ik het gewoon gelaten voor wat het was. Ik maak er eigenlijk alleen nog maar gebruik van als een soort back-up zeg maar, het voert niet meer de boventoon
Die vermoeidheid herken ik ook wel, ik kwam na boodschappen gehaald te hebben de trap niet eens meer op en dacht dat het aan mn conditie lag (ik woonde 3 hoog en was midden 20).
Ik hoop het voor mezelf ook. Al voel ik me nu al zenuwachtig voor die psycholoog. Ondanks dat ik nog niet eens een datum heb.quote:Op woensdag 30 juli 2014 13:28 schreef zomertje het volgende:
[..]
Heel goed dat je gegaan ben, en ik hoop dat de drempel nu lager wordt. Als ze een beetje goed is dan heeft ze het wel bij je gezien, ook het inhouden. Slapen is goed, als je meer rust hebt dan zul je ook meer kracht hebben om vooruit te komen
Ja, ik heb zoiets pasgeleden voorbij zien komen in het fb topic, heb met 1 oof meegelezenquote:Op woensdag 30 juli 2014 15:17 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Ik las iets van "oh dan vertrek ik wel". En toen ging het gewoon door.
Deze persoon doet me denken aan iemand die zich met van alles ging bemoeien en ongevraagd advies kwam geven in het genderdysforie topic.
Geslachtsrol, algemeen geaccepteerd, allemaal termen waar ik altijd al schijt aan heb gehad. Ik doe ik niet mee aan de nieuwste trends en rages, ik ben altijd al mn eigen pad op gegaanquote:[..]
Het vetgedrukte is ook wel de kern van mijn probleem. Ik denk dat het in mijn geslachtsrol van me verwacht wordt dat ik mijn emoties toon. Dat is wat ik begrijp. Het is in ieder geval iets wat algemeen geaccepteerd wordt. Ik vind het alleen jammer dat ik het nog steeds onderdruk, omdat ik na al die jaren niet goed weet hoe het anders moet.
Nouja, we zien wel.quote:Op woensdag 30 juli 2014 15:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja, ik heb zoiets pasgeleden voorbij zien komen in het fb topic, heb met 1 oof meegelezen
Ik heb jarenlang als jongen geleefd omdat ik dacht dat dat van me verwacht werd. Heb me een soort rol van man zijn aangeleerd en alles wat niet mannelijk was aan me heb ik onderdrukt, en dat is iets wat ik nu probeer terug te draaien. Het is pas sinds een paar jaar dat ik echt mezelf kan zijn. Dat zal ook wel deel van het probleem zijn.quote:Op woensdag 30 juli 2014 15:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Geslachtsrol, algemeen geaccepteerd, allemaal termen waar ik altijd al schijt aan heb gehad. Ik doe ik niet mee aan de nieuwste trends en rages, ik ben altijd al mn eigen pad op gegaan
Wat ik wel deed was mijn emoties onderdrukken, dat heb ik een beetje leren loslaten toen ik groepstherapie deed (door gewoon te (proberen te) vertellen wat zich in mijn hoofd afspeelde..was echt fakking moeilijk! maar ik heb het wel gedaan ).
Ik heb het geluk gehad dat ik kon doen en laten wat ik wou. Alleen vond ik barbies gewoon niet zoveel aan, ik bouwde liever hele steden van dominostenen om die vervolgens weer te slopen achja goeie ouwe tijdquote:Op woensdag 30 juli 2014 15:25 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Nouja, we zien wel.
[..]
Ik heb jarenlang als jongen geleefd omdat ik dacht dat dat van me verwacht werd. Heb me een soort rol van man zijn aangeleerd en alles wat niet mannelijk was aan me heb ik onderdrukt, en dat is iets wat ik nu probeer terug te draaien. Het is pas sinds een paar jaar dat ik echt mezelf kan zijn. Dat zal ook wel deel van het probleem zijn.
Goed dat je het gedaan hebt trouwens .
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
Hopen dat het snel beter gaat.quote:Op donderdag 31 juli 2014 09:30 schreef missbehavin het volgende:
Godver, gisteren is mijn moeder met spoed opgenomen, gaatje in haar darm, direct geopereerd, godzijdank redelijk goed de nacht doorgekomen, ligt nu nog op IC. Mijn vader en zus zitten allebei in het buitenland nu, dus ik loop al 2 dagen als een gek rond te rennen en bellen.
Fuck wat naar. Veel sterkte!quote:Op donderdag 31 juli 2014 09:30 schreef missbehavin het volgende:
Godver, gisteren is mijn moeder met spoed opgenomen, gaatje in haar darm, direct geopereerd, godzijdank redelijk goed de nacht doorgekomen, ligt nu nog op IC. Mijn vader en zus zitten allebei in het buitenland nu, dus ik loop al 2 dagen als een gek rond te rennen en bellen.
doe eens normaal knulquote:Op woensdag 30 juli 2014 15:00 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Welke oplossingen gaf ik dan? Doelen stellen? Magnetron gaf aan dat zijne onrealistisch waren. Geestelijke gesteldheid? Andere posts bevestigden precies wat ik daar stelde. Jullie zijn serieus een stelletje mongolen samen zeg wat is dit.
Neem je ook medicatie tegen het piekeren?quote:Op donderdag 31 juli 2014 19:02 schreef duracellkonijntje het volgende:
Vandaag de laatste echte dag in Parijs gehad. Zat vandaag wel weer een hoop te piekeren vergeleken met gisteren, maar gelukkig voel ik me nu weer wat beter. Het bezig zijn met mijn energiemanagement is iets waar ik constant over na "wil" denken en daarom is het loslaten des te moeilijker. Zodra ik kan accepteren dat er momenten zijn waarop ik daar mee bezig kan zijn en momenten dat dat niet hoeft wordt m'n leven een stuk leuker en "durf" ik denk ik ook meer.
Kijken hoe het de komende tijd gaat.
nah, ga buitenspelen daar mag je op de man spelen, hier niet en wordt ook minimaal weggemodereerd vanaf nuquote:Op donderdag 31 juli 2014 19:04 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Dat is een normale reactie op hen hoor knulletje
En wat doen hen dan? En jij met ´knul´? En 'buiten spelen'. Is allemaal hetzelfde gedrag hoor.quote:Op donderdag 31 juli 2014 19:36 schreef Re het volgende:
[..]
nah, ga buitenspelen daar mag je op de man spelen, hier niet en wordt ook minimaal weggemodereerd vanaf nu
Ultieme waarheid! Daarom QFT!quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik wil hier nog aan toevoegen dat het heel lastig is om aan een "buitenstaander" uit te leggen hoe dit werkt. Voordat ik dit alles zelf ervaren had, dacht ik dat zulke mensen zich maar aan het aanstellen waren
Het grote gevaar van een mening over iets waar je niet alles vanaf weet. Ik ben ook veel voorzichtiger geworden met mn mening naarmate ik ouder geworden benquote:
Ik claim ook geen oplossing te hebben voor shit, anders was ik allang van mijn eigen klachten afgeweest. Als jij die oplossing wel hebt, deel ze dan alsjeblieft, want je kunt een hoop van ons hopeloze zielen hier te hulp schieten. Hoe sta je t.o.v. traditionele behandelingen voor depressies en angstklachten? Hoe veel weet je er vanaf? Heb je verbetertips. Met dat soort shit zou je ons een eind op weg helpen.quote:Op woensdag 30 juli 2014 14:57 schreef spelletjesman het volgende:
[..]
Geen aannames maken over mijn intelligentie in vergelijking met die van anderen.
Nee. Ik heb het niet zo op medicatie. I.m.o. meer wegstoppen dan oplossen. Voor mij is het echt een uiterste redmiddel en ik heb nog genoeg te proberen. Daarnaast heb ik genoeg progressie geboekt zonder en hoop ik de hele meuk ook zonder af te kunnen ronden.quote:Op donderdag 31 juli 2014 19:07 schreef minthy het volgende:
[..]
Neem je ook medicatie tegen het piekeren?
Als dat spul je helpt waar andere dingen dat niet doen, top toch! Goed dat je weer werkt man. Pak het stapsgewijs weer op, is ook lekker voor de afleiding!quote:Op vrijdag 1 augustus 2014 22:54 schreef Raggingbull het volgende:
Zo net weer eens lekker gewerkt. Liep hartstikke lekker vandaag ik was fit en er goed bij. Alleen vandaag de eerste keer weer sinds een week of 2 a 3 dat ik mijn medicatie gebruikt heb. Dus baal er van want ik kan dus niet normaal functioneren zonder de concerta. Ben ik best van geschrokken zucht.. Heb ik weer. Marja het werkt dus wel en dat is positief.
Ik werkte de hele tijd al. Alleen de afgelopen tijd schoot het niet op moe en geen concentratie. Nu neem ik de concerta weer en heb ineens energie ben fit en kan me concentreren. Dat heb ik liever zonder pillen dan met.quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 00:26 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Als dat spul je helpt waar andere dingen dat niet doen, top toch! Goed dat je weer werkt man. Pak het stapsgewijs weer op, is ook lekker voor de afleiding!
Dat snap ik. Wat heb je al gedaan om te kijken of het zonder pillen mogelijk is?quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 10:42 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Ik werkte de hele tijd al. Alleen de afgelopen tijd schoot het niet op moe en geen concentratie. Nu neem ik de concerta weer en heb ineens energie ben fit en kan me concentreren. Dat heb ik liever zonder pillen dan met.
De wereld is een door hebzucht gestuwde massa, dus ik voel je frustratie compleet. De gedachte dat alles ooit ophoudt is er inderdaad een kutte. Alleen wat koop je er nu voor? Zoals ik het zie kun je er voor kiezen om dit doelloze (want dat is het in essentie) leventje zo leuk mogelijk te maken. Anderen helpen is nobel, maar steek de andere helft van de energie ook eens in jezelf.quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 06:10 schreef Paganitzu het volgende:
Waar doe ik het toch allemaal voor. Ik heb het echt helemaal gehad, het hoeft van me niet meer. Het kost allemaal zoveel energie, ik doe echt zo erg mijn best, maar het lukt gewoon niet.
Fuck it!! Echt fuck alles!
Sommige mensen zijn gewoon niet geschikt voor deze wereld. Ik kan alleen maar op deze aardbol zijn om andere mensen gelukkig te maken. Maar waarom zou ik dat doen voor mensen waar ik nie tussen pas? Mijn godverdomme hele leven is gericht om mensen te helpen.
Mijn studiekeuze, mijn hobbies. Ik begon met het streamen van Eredivisie wedstrijden, alles opgezet samen met 2 anderen. Al mijn energie er in gestoken omdat ik het niet fair vond dat buitenlandse Nederlanders geen legale manier hadden om in die periode naar hun favoriete club te kijken. Ik wilde dat niet alleen Ajax, maar dat alle Eredivisie wedstrijden uit werden gezonden.
Zie me hier nog naief zijn
VBL / Live wedstrijden via Internet Streams #22
Wat gebeurd er, je wordt natuurlijk achterna gezeten door ECV en door verdomde rechters die alleen maar naar geld kijken. Hun goed recht, maar door fout moeten stoppen. Vervolgens nemen een stel naar eer strevende mensen het over, krijgen onderling ruzie en verlaten al mijn idealen. Ze gaan reclames plaatsen, proberen geld te verdienen en zenden alleen dingen uit waar de meeste mensen naar kijken (Ajax/PSV/Feyenoord/Twente).
Je gaat je studie doen, met de ambitie om mensen te helpen. Biomedische Technologie, omdat ik mezelf geen arts zag worden omdat ik sociaal gezien niet sterk genoeg was vond ik. Uiteindelijk kom je in een onderzoeksgroep terecht, in het prachtige New York, en daar blijkt ook maar weer dat alles draait om geld en funding. Oh, ja maar wat je doet kan wel beter zijn, maar het is visueel minder aantrekkelijk en de plaatjes zijn minder mooi en dat is slecht voor de funding. Ja duh, lekker veel interpoleren en 'valsspelen' zorgt voor mooiere data ja! Maar fuck it, wat boeit mij dat! Ik wil mensen helpen, ik wil iets doen wat ook daadwerkelijk werkt. Ik wil eerlijk zijn! Maar dat mag niet, want dat is slecht.
En dan probeer je vrienden te maken, sociaal gezien ben ik nooit de sterkste geweest. Ja, dat is iets waar ik aan moet werken. Goh, ik probeer er al zo lang aan te werken. Ik wordt ook moe van topics van mensen die zeuren, terwijl ze niks doen. Maar ik heb ALLES geprobeerd. Alles! Maar zie nu de vrienden in Nederland weer wegebben, zoals dat altijd het geval is, en in New York lukt het me ook niet. Ja, natuurlijk ligt dat aan mij! Goh, ik ben ook niet dom! Ik ben in alle gevallen de stabiele factor. Iemand anders in de groep maakt wel makkelijk vrienden. En als je eens een echt goede vriend hebt, pleegt hij zelfmoord, terwijl hij de mooiste persoon was welke ik ooit heb mogen ontmoeten en juist hij een prachtig leven verdiende.
Om me frustratie weg te werken, zit ik nu maar tot 20:00 aan mijn project te werken en als ik thuis kom aan wat hobbieprojecten. Als er een van lukt, help ik mensen en ben ik financieel binnen. Maar het enige waarom geld me boeit, is omdat dit me de mogelijkheid bied om meer mensen te helpen. Als je een verschil wil maken, heb je invloed nodig. En geld is de makkelijkste manier om invloed te verkrijgen. Maar ik heb er geen zin meer in, ik heb er geen energie meer voor.
En wat als ik mensen help? Heeft dat invloed op de wereld? Niemand boeit het iets, uiteindelijk houdt waarschijnlijk zelfs dit universum op met bestaan en heeft niks zin. Helemaal niks.
Weet niet goed wat te zeggen maar deze post greep me aan. Ik wens je veel sterkte toe. Er zijn een heleboel rotte appels op de wereld en in het bedrijfsleven nog meer, maar hopelijk ontmoet je iemand die de moeite waard is zodat je weer wat vertrouwen krijgt in je medemens.quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 06:10 schreef Paganitzu het volgende:
Waar doe ik het toch allemaal voor. Ik heb het echt helemaal gehad, het hoeft van me niet meer. Het kost allemaal zoveel energie, ik doe echt zo erg mijn best, maar het lukt gewoon niet.
Fuck it!! Echt fuck alles!
Sommige mensen zijn gewoon niet geschikt voor deze wereld. Ik kan alleen maar op deze aardbol zijn om andere mensen gelukkig te maken. Maar waarom zou ik dat doen voor mensen waar ik nie tussen pas? Mijn godverdomme hele leven is gericht om mensen te helpen.
Mijn studiekeuze, mijn hobbies. Ik begon met het streamen van Eredivisie wedstrijden, alles opgezet samen met 2 anderen. Al mijn energie er in gestoken omdat ik het niet fair vond dat buitenlandse Nederlanders geen legale manier hadden om in die periode naar hun favoriete club te kijken. Ik wilde dat niet alleen Ajax, maar dat alle Eredivisie wedstrijden uit werden gezonden.
Zie me hier nog naief zijn
VBL / Live wedstrijden via Internet Streams #22
Wat gebeurd er, je wordt natuurlijk achterna gezeten door ECV en door verdomde rechters die alleen maar naar geld kijken. Hun goed recht, maar door fout moeten stoppen. Vervolgens nemen een stel naar eer strevende mensen het over, krijgen onderling ruzie en verlaten al mijn idealen. Ze gaan reclames plaatsen, proberen geld te verdienen en zenden alleen dingen uit waar de meeste mensen naar kijken (Ajax/PSV/Feyenoord/Twente).
Je gaat je studie doen, met de ambitie om mensen te helpen. Biomedische Technologie, omdat ik mezelf geen arts zag worden omdat ik sociaal gezien niet sterk genoeg was vond ik. Uiteindelijk kom je in een onderzoeksgroep terecht, in het prachtige New York, en daar blijkt ook maar weer dat alles draait om geld en funding. Oh, ja maar wat je doet kan wel beter zijn, maar het is visueel minder aantrekkelijk en de plaatjes zijn minder mooi en dat is slecht voor de funding. Ja duh, lekker veel interpoleren en 'valsspelen' zorgt voor mooiere data ja! Maar fuck it, wat boeit mij dat! Ik wil mensen helpen, ik wil iets doen wat ook daadwerkelijk werkt. Ik wil eerlijk zijn! Maar dat mag niet, want dat is slecht.
En dan probeer je vrienden te maken, sociaal gezien ben ik nooit de sterkste geweest. Ja, dat is iets waar ik aan moet werken. Goh, ik probeer er al zo lang aan te werken. Ik wordt ook moe van topics van mensen die zeuren, terwijl ze niks doen. Maar ik heb ALLES geprobeerd. Alles! Maar zie nu de vrienden in Nederland weer wegebben, zoals dat altijd het geval is, en in New York lukt het me ook niet. Ja, natuurlijk ligt dat aan mij! Goh, ik ben ook niet dom! Ik ben in alle gevallen de stabiele factor. Iemand anders in de groep maakt wel makkelijk vrienden. En als je eens een echt goede vriend hebt, pleegt hij zelfmoord, terwijl hij de mooiste persoon was welke ik ooit heb mogen ontmoeten en juist hij een prachtig leven verdiende.
Om me frustratie weg te werken, zit ik nu maar tot 20:00 aan mijn project te werken en als ik thuis kom aan wat hobbieprojecten. Als er een van lukt, help ik mensen en ben ik financieel binnen. Maar het enige waarom geld me boeit, is omdat dit me de mogelijkheid bied om meer mensen te helpen. Als je een verschil wil maken, heb je invloed nodig. En geld is de makkelijkste manier om invloed te verkrijgen. Maar ik heb er geen zin meer in, ik heb er geen energie meer voor.
En wat als ik mensen help? Heeft dat invloed op de wereld? Niemand boeit het iets, uiteindelijk houdt waarschijnlijk zelfs dit universum op met bestaan en heeft niks zin. Helemaal niks.
Stoppen met de pillen.quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 12:06 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Dat snap ik. Wat heb je al gedaan om te kijken of het zonder pillen mogelijk is?
Ik denk dat er iets anders bedoeld werdquote:
Dit inderdaad. Heb je gezocht naar alternatieven?quote:Op zondag 3 augustus 2014 02:33 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik denk dat er iets anders bedoeld werd
Heb je voor het stoppen overlegt met je behandelaar(s) of heb je alternatieven voor de medicatie zoals extra gesprekken of een nieuwe hobby?
Juist het er voor elkaar zijn vind ik een belangrijk onderdeel van mijn bestaan. Maar bij voorkeur wel met de mensen die dat ook begrijpen en de waarde ervan in zien. Er zijn ook echt genoeg mensen die niet alleen maar bezig zijn met materialisme.quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 12:13 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
De wereld is een door hebzucht gestuwde massa, dus ik voel je frustratie compleet. De gedachte dat alles ooit ophoudt is er inderdaad een kutte. Alleen wat koop je er nu voor? Zoals ik het zie kun je er voor kiezen om dit doelloze (want dat is het in essentie) leventje zo leuk mogelijk te maken. Anderen helpen is nobel, maar steek de andere helft van de energie ook eens in jezelf.
Niemand is geboren om anderen te helpen; een voorbestemd doel is i.m.o. überhaupt een illusie. Vind echter anderen die net zo denken als jij, want geloof me jongen je bent verre van de enige die diep diep teleurgesteld is in hoe zaken tegenwoordig gaan. Die frustratie, die afkeer tegen die dingen kan echter wel betekenen dat jij die verandering door kan brengen, al dan niet gedeeltelijk. Er zijn meer dan 7 miljard mensen. Er lopen er hoe dan ook een aantal rond die jou net zo tof vinden als jij hun!
Allereerst nog gecondoleerd met het overlijden van je beste vriend. Weet niet of het al lang geleden is, maar ik heb de indruk dat de wonde nog vers is.quote:Op zaterdag 2 augustus 2014 06:10 schreef Paganitzu het volgende:
Waar doe ik het toch allemaal voor. Ik heb het echt helemaal gehad, het hoeft van me niet meer. Het kost allemaal zoveel energie, ik doe echt zo erg mijn best, maar het lukt gewoon niet.
[...]
Je gaat je studie doen, met de ambitie om mensen te helpen. Biomedische Technologie, omdat ik mezelf geen arts zag worden omdat ik sociaal gezien niet sterk genoeg was vond ik. Uiteindelijk kom je in een onderzoeksgroep terecht, in het prachtige New York, en daar blijkt ook maar weer dat alles draait om geld en funding. Oh, ja maar wat je doet kan wel beter zijn, maar het is visueel minder aantrekkelijk en de plaatjes zijn minder mooi en dat is slecht voor de funding. Ja duh, lekker veel interpoleren en 'valsspelen' zorgt voor mooiere data ja! Maar fuck it, wat boeit mij dat! Ik wil mensen helpen, ik wil iets doen wat ook daadwerkelijk werkt. Ik wil eerlijk zijn! Maar dat mag niet, want dat is slecht.
En dan probeer je vrienden te maken, sociaal gezien ben ik nooit de sterkste geweest. Ja, dat is iets waar ik aan moet werken. Goh, ik probeer er al zo lang aan te werken. Ik wordt ook moe van topics van mensen die zeuren, terwijl ze niks doen. Maar ik heb ALLES geprobeerd. Alles! Maar zie nu de vrienden in Nederland weer wegebben, zoals dat altijd het geval is, en in New York lukt het me ook niet. Ja, natuurlijk ligt dat aan mij! Goh, ik ben ook niet dom! Ik ben in alle gevallen de stabiele factor. Iemand anders in de groep maakt wel makkelijk vrienden. En als je eens een echt goede vriend hebt, pleegt hij zelfmoord, terwijl hij de mooiste persoon was welke ik ooit heb mogen ontmoeten en juist hij een prachtig leven verdiende.
Om me frustratie weg te werken, zit ik nu maar tot 20:00 aan mijn project te werken en als ik thuis kom aan wat hobbieprojecten. Als er een van lukt, help ik mensen en ben ik financieel binnen. Maar het enige waarom geld me boeit, is omdat dit me de mogelijkheid bied om meer mensen te helpen. Als je een verschil wil maken, heb je invloed nodig. En geld is de makkelijkste manier om invloed te verkrijgen. Maar ik heb er geen zin meer in, ik heb er geen energie meer voor.
En wat als ik mensen help? Heeft dat invloed op de wereld? Niemand boeit het iets, uiteindelijk houdt waarschijnlijk zelfs dit universum op met bestaan en heeft niks zin. Helemaal niks.
Werd je onrustig van Parijs? Hoor ik van veel meer mensen, vooral ex-Parisiens.quote:Op zondag 3 augustus 2014 17:35 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Dit inderdaad. Heb je gezocht naar alternatieven?
Egopostje:
Gaat hier wel lekker de laatste dagen. Afleiding, mindset, eerlijk gezegd weet ik niet waar het vandaan komt. Maar ik voel me weer redelijk zoals ik me voor de vakantie voelde. Best goed dus. Af en toe de neiging om te gaan piekeren, maar gelukkig ga ik er niet meer zo in mee als eerst.
Hoe gaat het hier?
Waar, maar mensen kunnen veranderen en plots van mening veranderen (i.e. wel materialistisch worden). Als jij mensen helpt, heb je dan ook het gevoel dat zij jou altijd terughelpen wanneer nodig?quote:Op zondag 3 augustus 2014 19:20 schreef zomertje het volgende:
[..]
Juist het er voor elkaar zijn vind ik een belangrijk onderdeel van mijn bestaan. Maar bij voorkeur wel met de mensen die dat ook begrijpen en de waarde ervan in zien. Er zijn ook echt genoeg mensen die niet alleen maar bezig zijn met materialisme.
Jammer dat je nog geen nieuws hebt gehoord, maar fijn dat de leuke dagen je depri-gevoelens hebben verjaagd .quote:Op zondag 3 augustus 2014 20:41 schreef AdoraBelle het volgende:
Ik heb nog geen nieuws wat betreft mijn situatie. Behalve dat afgelopen week twee hele leuke dagen met m'n beste vriendin heb gehad en me nog niet weer depri heb gevoeld.
Soms wel, soms niet. Dat is het lastige, en mijn hoofd maakt er dan ook wat negatiefs van. Maar toch wil ik er in blijven geloven.quote:Op zondag 3 augustus 2014 21:43 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Waar, maar mensen kunnen veranderen en plots van mening veranderen (i.e. wel materialistisch worden). Als jij mensen helpt, heb je dan ook het gevoel dat zij jou altijd terughelpen wanneer nodig?
Nouja de afleiding was juist best lekker, elke dag wel iets te doen. Wanneer je er echter een lange tijd zit en alles wel gezien hebt kan ik me heel goed voorstellen dat je er onrustig wordt. Overal hectiek, veel mensen, alles is massaal. Nee, doe mij maar Groningen dan!quote:Op zondag 3 augustus 2014 21:43 schreef Mange-tout het volgende:
Bll, wilde bovenstaande post wijzigen, maar 300 dingen tegelijk doen, levert niets productief op.
[..]
Werd je onrustig van Parijs? Hoor ik van veel meer mensen, vooral ex-Parisiens.
Toevallig werd ik vandaag gebeld. Ze hadden een aantal gegevens van me nodig. En over een paar dagen gaan ze me bellen voor een soort telefonische intake. Dan gaan ze over me overleggen en nemen ze contact op voor een afspraak. Dat is wat ik begrepen heb.quote:Op zondag 3 augustus 2014 21:43 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Jammer dat je nog geen nieuws hebt gehoord, maar fijn dat de leuke dagen je depri-gevoelens hebben verjaagd .
Klinkt mij bekend in de orenquote:Op maandag 4 augustus 2014 16:26 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Toevallig werd ik vandaag gebeld. Ze hadden een aantal gegevens van me nodig. En over een paar dagen gaan ze me bellen voor een soort telefonische intake. Dan gaan ze over me overleggen en nemen ze contact op voor een afspraak. Dat is wat ik begrepen heb.
Weten jullie of dat de normale gang van zaken is?
Ik zit niet bij GGZ, maar iets anders omdat de wachtlijst volgens mijn huisarts dan minder lang zou zijn.
Nou het was goed om te kijken wat het effect is als ik ze niet slik. Om zo eens goed te kijken op welke manieren ik er echt baat bij heb. En waarom het verantwoord is ze voor te blijven schrijven.quote:Op zondag 3 augustus 2014 02:33 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik denk dat er iets anders bedoeld werd
Heb je voor het stoppen overlegt met je behandelaar(s) of heb je alternatieven voor de medicatie zoals extra gesprekken of een nieuwe hobby?
Ach, zit in zo'n flow. Je kent het wel. Wat dagen rust, pilsje hier, gezelligheid daar. Wat drama en paniek vergeten en lekker gewoon rustig doen. En heb nog 2 volle 100% kansen op een baan, 2 laatste ronde interviews binnen 10 dagen EN krijg nog uitslag van die drama dag in Londen (wat niet goed zal zijn maar toch ).quote:
In ieder geval goede vooruitzichten dusquote:Op maandag 4 augustus 2014 21:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ach, zit in zo'n flow. Je kent het wel. Wat dagen rust, pilsje hier, gezelligheid daar. Wat drama en paniek vergeten en lekker gewoon rustig doen. En heb nog 2 volle 100% kansen op een baan, 2 laatste ronde interviews binnen 10 dagen EN krijg nog uitslag van die drama dag in Londen (wat niet goed zal zijn maar toch ).
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voel me nu nog steeds kut, waardeloos en ben constant 1 gedachte verwijderd van een jankbui
P.s. Excuses dat ik niet op anderen reageer, weet nooit zo goed wat ik moet zeggen
Met deze bitch gaat het prima! Morgen naar een psychiater voor Ritalin, eens kijken of ik daarvan wat rustiger wordquote:
Binnenkort de tijd voor jezelf dan?quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:40 schreef Lathiel het volgende:
Even ego-postje
Ik zit er sinds gisteravond helemaal doorheen. Redelijk rustige week gehad, zaterdag drukke dag in Amsterdam met vriendin, maar wel leuk en gezellig. Gister was ik al erg vermoeid, geïrriteerd en had behoefte aan veel rust die ik niet kreeg, want klussende en erg hard pratende buren. Daarna maakte moeder een opmerking die verkeerd viel en alle frustraties van afgelopen weken/maanden kwamen er in een keer uit. Sinds tijden niet zoveel gejankt
quote:Niet elke ouder snapt het. Zou fijn zijn als ze dat wel doen, maar het is niet altijd mogelijk.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voel me nu nog steeds kut, waardeloos en ben constant 1 gedachte verwijderd van een jankbui
Het is vooral jammer dat ze je een slecht gevoel over jezelf geven. Misschien moet je dat eens aankaarten. Dat je nog niet perse van ze verwacht dat ze je begrijpen, maar dat ze evt wel met je mee kunnen leven en open kunnen staan dat jij de zaken ander ervaart dan zijDat boeit nietquote:P.s. Excuses dat ik niet op anderen reageer, weet nooit zo goed wat ik moet zeggen
euhhhh?/? ik zou eerder denken aan het weer.quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:43 schreef minthy het volgende:
[..]
Met deze bitch gaat het prima! Morgen naar een psychiater voor Ritalin, eens kijken of ik daarvan wat rustiger word
En ik zweet me de klere de laatste weken, zou dit kunnen liggen aan de AD?
Dat zal zeker meehelpen, maar ik kan me niet heugen dat ik er ooit zoveel last van heb gehad!quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:54 schreef seasushi het volgende:
[..]
euhhhh?/? ik zou eerder denken aan het weer.
Maar ja. Zweten kan heel goed door AD komen. Zeker nachtzweten
quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:40 schreef Lathiel het volgende:
Even ego-postje
Ik zit er sinds gisteravond helemaal doorheen. Redelijk rustige week gehad, zaterdag drukke dag in Amsterdam met vriendin, maar wel leuk en gezellig. Gister was ik al erg vermoeid, geïrriteerd en had behoefte aan veel rust die ik niet kreeg, want klussende en erg hard pratende buren. Daarna maakte moeder een opmerking die verkeerd viel en alle frustraties van afgelopen weken/maanden kwamen er in een keer uit. Sinds tijden niet zoveel gejanktIk had vroeger ook ouders die me niet geloofden, ik was maar een aansteller en nog erger.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Voel me nu nog steeds kut, waardeloos en ben constant 1 gedachte verwijderd van een jankbui
P.s. Excuses dat ik niet op anderen reageer, weet nooit zo goed wat ik moet zeggen
Wat in mijn geval hielp was een 3e persoon (die bebrijpt wat ik doormaak) met mn ouders laten praten.
In mijn geval was het een vriendin van mn vader die met mn vader ging praten en een hulpverlener die met mn moeder ging praten
Hier ook veel zweet, met de kleinste inspanning kan het al mis gaan. I blame the AD...quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:43 schreef minthy het volgende:
[..]
Met deze bitch gaat het prima! Morgen naar een psychiater voor Ritalin, eens kijken of ik daarvan wat rustiger word
En ik zweet me de klere de laatste weken, zou dit kunnen liggen aan de AD?
Komende week ga ik inderdaad wat rustiger aan doen. Tijd voor mijzelf is wat lastiger in een huis waar altijd praatgrage mensen zijn en ik niet constant op mijn kamer wil zitten. Binnenkort ga ik tijdelijk in het appartement van mijn broer zitten, dus nog even volhoudenquote:
Ik zal het binnenkort nog eens proberen, ben alleen bang voor dezelfde soort reacties.quote:[..]
Niet elke ouder snapt het. Zou fijn zijn als ze dat wel doen, maar het is niet altijd mogelijk.
Het is vooral jammer dat ze je een slecht gevoel over jezelf geven. Misschien moet je dat eens aankaarten. Dat je nog niet perse van ze verwacht dat ze je begrijpen, maar dat ze evt wel met je mee kunnen leven en open kunnen staan dat jij de zaken ander ervaart dan zij
quote:[..]
Dat boeit niet
Denk dat als ik niet door kan dringen tot mn ouders, ik ook zoiets ga proberen.quote:Op maandag 4 augustus 2014 23:32 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik had vroeger ook ouders die me niet geloofden, ik was maar een aansteller en nog erger.
Wat in mijn geval hielp was een 3e persoon (die bebrijpt wat ik doormaak) met mn ouders laten praten.
In mijn geval was het een vriendin van mn vader die met mn vader ging praten en een hulpverlener die met mn moeder ging praten
Als het bij jouw ouders net zo is zoals het bij de mijne was, dan is het totaal hopeloos om ze zelf ervan te trachten te overtuigen.quote:Op maandag 4 augustus 2014 23:40 schreef Lathiel het volgende:
[..]
Denk dat als ik niet door kan dringen tot mn ouders, ik ook zoiets ga proberen.
Even in een spoiler wegens bepaalde details.quote:Op maandag 4 augustus 2014 23:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als het bij jouw ouders net zo is zoals het bij de mijne was, dan is het totaal hopeloos om ze zelf ervan te trachten te overtuigen.
Zie het als een backup-plan oid
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Kans dat backup-plan best snel in werking wordt gezet
quote:Op maandag 4 augustus 2014 23:59 schreef Lathiel het volgende:
[..]
Even in een spoiler wegens bepaalde details.Kan het niet ook een soort van ontkenning zijn? Wel weten/vermoeden dat er iest is, maar liever daar geen labeltje opgeplakt krijgen? Misschien schaamte voor zichzelf en/of de buitenwereld enzo?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Kans dat backup-plan best snel in werking wordt gezet
Zou kunnen. Denk dan idd aan een vorm van ontkenning. Als er geen label is en we praten er niet over is er niets aan de hand en komt het vanzelf goed. Zoiets.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:03 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Kan het niet ook een soort van ontkenning zijn? Wel weten/vermoeden dat er iest is, maar liever daar geen labeltje opgeplakt krijgen? Misschien schaamte voor zichzelf en/of de buitenwereld enzo?
Ik kan alleen voor mezelf praten maar in mijn geval denk ik dat het te maken had met een vooropgezet beeld dat zij in hun hoofd hadden en struisvogelpolitiek als het beeld dat hun voorgeschoteld werd, niet voldeed aan het beeld dat ze in hun hoofd hadden. Zoiets.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:03 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Kan het niet ook een soort van ontkenning zijn? Wel weten/vermoeden dat er iest is, maar liever daar geen labeltje opgeplakt krijgen? Misschien schaamte voor zichzelf en/of de buitenwereld enzo?
Yip. Same hier. Ik zweet me helemaal de tievus. Echt overdreven veel zeg maar.quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:43 schreef minthy het volgende:
En ik zweet me de klere de laatste weken, zou dit kunnen liggen aan de AD?
quote:Op maandag 4 augustus 2014 22:40 schreef Lathiel het volgende:
Even ego-postjeLastig dat ze je niet (willen) begrijpen. Even zomaar een ideetje: misschien kun je eens googlen of naar bekende personen die jouw diagnose ook hebben. Misschien zijn er interviews of video's waarin ze getuigen over de moeiljkheden die ze hebben ondervonden en welke professionele hulp ze hebben gehad om te genezen. Zo heb je bv stephen fry die een boek heeft geschreven over zijn depressie. Selah Sue is pas op Terzake komen getuigen. Of gewoon een toegankelijk filmpje of zo.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dat zou ik kunnen proberen. Ik heb wel informatie van een website uitgeprint en laten lezen, waarvan ze zeiden dat ze er weinig in herkenden.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:18 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Lastig dat ze je niet (willen) begrijpen. Even zomaar een ideetje: misschien kun je eens googlen of naar bekende personen die jouw diagnose ook hebben. Misschien zijn er interviews of video's waarin ze getuigen over de moeiljkheden die ze hebben ondervonden en welke professionele hulp ze hebben gehad om te genezen. Zo heb je bv stephen fry die een boek heeft geschreven over zijn depressie. Selah Sue is pas op Terzake komen getuigen. Of gewoon een toegankelijk filmpje of zo.
Hier zakten de bijwerkingen af na een week of 3, alleen nog vaak erge last van stevige buikpijn/misselijk/overgeven/diarree. Een aantal dingen (zoals melkproducten) zou ik moeten laten staan omdat deze vaak aanleiding zijn voor een verergering van klachten, maar ik vind het lekker en daarmee neem ik de extra ellende voor liefquote:Op maandag 4 augustus 2014 23:05 schreef Spatzmann het volgende:
[..]
De lexapro laat mij ook zeer fors zweten opmdit moment (dag10).
Ik doe twee keer per dag schone kleren aan omdat ze doorweekt zijn. Maar ik bikkel gewoon door de bjwerkingen heen deze eerste oaar weken... Als het over een maand nog zo erg is kijk ik wel verder.
Ook angst en diarree heb ik erg forst last van...maar alles is wel te doen om me over een paar weken beter te voelen..
quote:Op maandag 4 augustus 2014 23:33 schreef kvd het volgende:
[..]
Hier ook veel zweet, met de kleinste inspanning kan het al mis gaan. I blame the AD...
Hmmzzz... Nou ja. Het is wat vervelend maar zonder AD is het allemaal nog meer vervelend!quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:15 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Yip. Same hier. Ik zweet me helemaal de tievus. Echt overdreven veel zeg maar.
AD, allemaal AD.
Hier ook mensen in m'n omgeving die geen snars begrepen van depressie en al helemaal niet van m'n angststoornis. Zo kreeg ik onlangs te horen dat het maar vreemd was dat ik tegenwoordig "gewoon" koffie ga drinken op een terrasje, terwijl dit tot een half jaar geleden ondenkbaar was; ik durfde dat soort dingen niet. De laatste maanden reageer ik daar niet meer op om discussie te voorkomen. Of ik hou het bij een bitse "ja, en nu durf ik het wél. Geniet er maar van, of niet. Mij om het even".quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:41 schreef Lathiel het volgende:
In ieder geval, allemaal bedankt voor het meedenken en tips geven.
Ik ga nu slapen, morgen heb ik een afspraak bij de psycholoog en zal daar ook dit aankaarten en vragen wat ik kan doen.
Daar leer je schijt aan te krijgen. Oprecht.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:56 schreef minthy het volgende:
[..]
Hier ook mensen in m'n omgeving die geen snars begrepen van depressie en al helemaal niet van m'n angststoornis. Zo kreeg ik onlangs te horen dat het maar vreemd was dat ik tegenwoordig "gewoon" koffie ga drinken op een terrasje, terwijl dit tot een half jaar geleden ondenkbaar was; ik durfde dat soort dingen niet. De laatste maanden reageer ik daar niet meer op om discussie te voorkomen. Of ik hou het bij een bitse "ja, en nu durf ik het wél. Geniet er maar van, of niet. Mij om het even".
Succes morgen!
De AD helpt hier nog niet echt. Net vrijdag een verhoging van 20 naar 30 mg citalopram gehad.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:51 schreef minthy het volgende:
[..]
[..]
Hmmzzz... Nou ja. Het is wat vervelend maar zonder AD is het allemaal nog meer vervelend!
Je ex? ...quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 02:30 schreef sitting_elfling het volgende:
eerder een secreet die het schreef.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
Op een bepaald moment moet je er gewoon schijt aan krijgen inderdaad. Sommige mensen willen de moeite doen om het te begrijpen, sommigen niet. Meestal is het niet te snappen als je het nooit hebt meegemaakt.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 00:56 schreef minthy het volgende:
[..]
Hier ook mensen in m'n omgeving die geen snars begrepen van depressie en al helemaal niet van m'n angststoornis. Zo kreeg ik onlangs te horen dat het maar vreemd was dat ik tegenwoordig "gewoon" koffie ga drinken op een terrasje, terwijl dit tot een half jaar geleden ondenkbaar was; ik durfde dat soort dingen niet. De laatste maanden reageer ik daar niet meer op om discussie te voorkomen. Of ik hou het bij een bitse "ja, en nu durf ik het wél. Geniet er maar van, of niet. Mij om het even".
Succes morgen!
Af en toe vind het relaxed om net wat aangeschoten van alcohol te zijn. Muziekje op zetten, internet af struinen naar grappige sites. Voor eventjes een rustiger hoofd en niet denken aan negatieve dingen. Kan ik er daarna weer een tijdje tegenaan.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 02:30 schreef sitting_elfling het volgende:
Wat vinden jullie eigenlijk van het gebruik van verdovende middelen om de realiteit zachter te maken?
Dan heb ik het over van alles en nog wat, van drugs tot AD tot alcohol. Maar dus NIET verslaving. Dus niet dat het je daglijks in de weg zit zoals een alcoholist, maar meer dat je bepaalde dingen af kunt zetten. Door bijv. een slaap mutsje te drinken s'nachts. Bewust zo nu en dan shrooms of een joint neemt. Of een pilletje hier en daar.
Of dat je bijv. ontzettend veel gaat sporten, juist om je af te sluiten.
Ik kreeg vandaag namelijk een flame mail binnen over wat voor'n pussy ik wel niet was dat ik niet 'de waarheid' aandurfde. Ik kon er smakelijk om lachen. T'was ook geen vriend, eerder een secreet die het schreef.
Nouja je kunt best met ze omgaan, maar als je er nooit mee kunt praten over iets wat jou dwars zit.. misschien toch maar afstoten dan.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:48 schreef Elvi het volgende:
Ik vraag me af hoe vaak je het wil uitleggen aan mensen die toch te koppig zijn om te luisteren. Is het niet beter om deze mensen dan gewoon af te stoten?
Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:53 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Nouja je kunt best met ze omgaan, maar als je er nooit mee kunt praten over iets wat jou dwars zit.. misschien toch maar afstoten dan.
Maar als je er smakelijk om kon lachen, dan heb je toch juist helemaal niet de behoefde om jezelf te verdoven?quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 02:30 schreef sitting_elfling het volgende:
Wat vinden jullie eigenlijk van het gebruik van verdovende middelen om de realiteit zachter te maken?
Dan heb ik het over van alles en nog wat, van drugs tot AD tot alcohol. Maar dus NIET verslaving. Dus niet dat het je daglijks in de weg zit zoals een alcoholist, maar meer dat je bepaalde dingen af kunt zetten. Door bijv. een slaap mutsje te drinken s'nachts. Bewust zo nu en dan shrooms of een joint neemt. Of een pilletje hier en daar.
Of dat je bijv. ontzettend veel gaat sporten, juist om je af te sluiten.
Ik kreeg vandaag namelijk een flame mail binnen over wat voor'n pussy ik wel niet was dat ik niet 'de waarheid' aandurfde. Ik kon er smakelijk om lachen. T'was ook geen vriend, eerder een secreet die het schreef.
Dat idd. Je hoeft niet altijd alles met je ouders te bespreken. Dat kan ook gewoon niet altijd.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
Of de band gewoon wat losjes houden
Geldt denk ik voor de meesten welquote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:49 schreef Lathiel het volgende:
[..]
Af en toe vind het relaxed om net wat aangeschoten van alcohol te zijn. Muziekje op zetten, internet af struinen naar grappige sites. Voor eventjes een rustiger hoofd en niet denken aan negatieve dingen. Kan ik er daarna weer een tijdje tegenaan.
Hoe is eigenlijk de band met jouw familie?quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:52 schreef duracellkonijntje het volgende:
Vannacht wel goed geslapen, maar wel heel onrustig. Heb sowieso soms zo'n gevoel van gejaagdheid. Zal wel een residu van die burnout zijn denk ik. Alles wordt iets minder goed verwerkt cognietief gezien.
Ook kwamen mijn opa en oma (die ik al eeuwen niet meer spreek) ineens in mijn droom voor. Toch nog een residu van woede misschien, want in mijn droom zochten ze toenadering en ik wilde niks van ze weten (mijn opa is al dood dus dat wordt sowieso niks). Soms piekt er weer even wat emotie vanwege al het gedoe binnen mijn familie de laatste jaren, maar ik laat het maar gewoon over me heen komen. Ik heb het schijnbaar wel genoeg verwerkt dat het me niet vaak en ernstig meer bezighoudt. Gelukkig zijn er dan ook geen ernstige dingen meer gebeurd, al blijft de zorg voor vooral mijn moeder soms wel de kop op steken..
Zelf ging ik er uitgeslapen en met een leeg hoofd heenquote:Op dinsdag 5 augustus 2014 03:09 schreef Fylax het volgende:
heeft iemand tips voor mij. ik moet 11 augustus voor het eerst naar de psycholoog en weet echt niet hoe dat gaat. kan iemand me voorbereide
Ze (meestal zijn eht vrouwen) stelt je vragen of ze vraagt je je verhaal te doen. Dus probeer zo eerlijk mogelijk te vertellen wat je dwars zit, waarom je daarheen gaat.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 03:09 schreef Fylax het volgende:
heeft iemand tips voor mij. ik moet 11 augustus voor het eerst naar de psycholoog en weet echt niet hoe dat gaat. kan iemand me voorbereide
Mn ouders verstoten gaat me idd te ver, ook best lastig nu ik weer tijdelijk bij ze woon Ook omdat ik weet dat ze het niet zo bedoelen. Bij sommige 'vrienden' heb ik het wel gedaan.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.
Of de band gewoon wat losjes houden
Je ouders is inderdaad een moeilijk vraagstuk. Je moet je wel afvragen hoe dicht je ze bij je wilt houden als je je alleen maar dwars zitten. Mijn moeder heeft ooit ook die keuze moeten maken, of een gezin krijgen (wat haar ouders niet wilden), of haar ouders afstoten. Het is iets wat ze tot op vandaag moeilijk vindt, maar het moest gebeuren. Misschien niet dezelfde situatie, maar het is belangrijk na te gaan welke je meer geluk oplevert.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Die optie kan altijd nog opengehouden worden, maar het gaat wel om haar ouders. Die afstoten op jonge leeftijd zal nogal een impact hebben, dan is de optie van een ander het ze vertellen altijd nog een betere.
Of de band gewoon wat losjes houden
Die met mijn ouders en zusje is heel goed. Altijd al geweest. De laatste jaren is er wel heel veel gebeurd en we hebben allemaal eigenlijk last van psychische klachten (de enige die nog niet bij een psych heeft gelopen is mijn zusje), maar ondanks dat zijn we er wel voor elkaar. Het enige moeilijke is het leven met je ouders die zich niet altijd goed voelen. Vooral omdat mijn moeder een keer een overdosis heeft proberen te nemen blijft die angst voor herhaling op sommige momenten nog wel door je hoofd spoken.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 11:02 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Hoe is eigenlijk de band met jouw familie?
Ja, dat is belangrijk, eerlijk zijn en geen dingen achterhouden of niet zeggen omdat je bang bent dat ze denken dat je je aansteltquote:Op dinsdag 5 augustus 2014 11:08 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ze (meestal zijn eht vrouwen) stelt je vragen of ze vraagt je je verhaal te doen. Dus probeer zo eerlijk mogelijk te vertellen wat je dwars zit, waarom je daarheen gaat.
Meestal hebben ze door een (evt telefonisch) intakegesprek wel een beeld van wat er speelt en zullen ze je wel door het gesprek heenleiden. Evt krijg je wat vragenlijsten mee naar huis of om daar in te vullen, voor een uitgebreider beeld.
Belangrijkste is altijd.. zorg dat je zoveel mogelijk eerlijk probeert te zijn in je antwoorden en je gevoelens
Vermoeidheid en bijkomen van een druk weekend geeft bij mij ook vaak een dip op een of andere manier. Op tijd slapen en kijken of t morgen beter is?quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 19:44 schreef Elvi het volgende:
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen
Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt. Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 19:44 schreef Elvi het volgende:
Lichte paniek hier... Ik voel me al een paar uur weer net zo klote als vorig jaar. Misschien komt het omdat ik moe ben van afgelopen weekend,maar toch bevalt het me niks Ik denk dat ik donderdag de GGZ eens ga opbellen hoe het zit met een vervolgafspraak want ik hoor maar niks van ze Ik heb geen zin om weer in een diep dal te vallen omdat zij vinden dat het nu wel prima gaat.
Maar goed, misschien is het niks maar ik wil me gewoon niet meer zo voelen
Hear, hear! Kut voelen an sich is al meer dan genoeg.quote:Op woensdag 6 augustus 2014 11:14 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt. Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.
Misschien post je steeds Farmville verzoeken of babyfotosquote:Op dinsdag 5 augustus 2014 23:42 schreef Elvi het volgende:
WTF een oud-docente heeft me van Facebook verwijderd Mn andere klasgenoten heeft ze er nog wel op. Vage actie
Ze heeft ook geen facebookcontact met andere klasgenoten maar die staan nog steeds in dr lijst. Ik als enige niet. Dat steekt me. En een goede vriendin van mij is ook bevriend met haar. Naja die docente heeft me nooit gemogen Maar ik vind het gewoon vreemd en ik vat het gewoon persoonlijk op.quote:Op woensdag 6 augustus 2014 13:53 schreef Spatzmann het volgende:
[..]
Naja, zo erg hoeft dat toch niet te ziijn? Alsj e geen contact met d'r had verder op facebook, dan is het niet zo raar? Ik schoon die van mij ook regelmatig op. 3 maanden niets laten horen, is exit.
Ik heb geen Farmville en geen babyquote:Op woensdag 6 augustus 2014 15:01 schreef Probability het volgende:
[..]
Misschien post je steeds Farmville verzoeken of babyfotos
Even uit interesse, maar wat houdt dat "ondergaan" voor jou juist in? Is dat hysterisch huilen tot je kalm bent/niet meer kan huilen? Of is dat tegen jezelf zeggen "goh, ik voel me slecht, dat komt mss hier en hier door" en verdergaan waarmee je mee bezIg was?quote:Op woensdag 6 augustus 2014 11:14 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Beste wat je nu kunt doen is het gewoon ondergaan. Het is toch wel normaal dat je je soms wat minddr voelt, helemaal als je moe bent. Onderga het gewoon, ga gewoon een paar dingen doen die je leuk vindt en pak ontspanning wanneer je kunt. Je kut voelen is al kut genoeg, ga je niet ook nog kut voelen omdat je je kut voelt.
Precies zoals ik het zeg, ondergaan. Net dat als je een koutje hebt. Dan zit je ook niet continu te proberen niet meer verkouden te zijn, dat helpt niet. Je moet gewoon wachten tot het over is. Voel je een emotionele bui opkomen, ga hem dan niet meteen lopen stressen, allemaal conclusies er aan verbinden, proberen er uit te komen. Het is al naar genoeg en je hoeft het niet nog meer kracht bij te zetten door je er tegen te verzetten.quote:Op woensdag 6 augustus 2014 23:12 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Even uit interesse, maar wat houdt dat "ondergaan" voor jou juist in? Is dat hysterisch huilen tot je kalm bent/niet meer kan huilen? Of is dat tegen jezelf zeggen "goh, ik voel me slecht, dat komt mss hier en hier door" en verdergaan waarmee je mee bezIg was?
iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit erzit er hier weer eentje op mijn schouders te ronken. Geronk uit efn kattenbuik is super kalmerend. En op andere momenren hangen ze weer de clown uit. <3
Als ik dit goed begrijp zet je hier neer dat het niveau waar je nu op zit niet veel is. Maar je er heel hard voor gewerkt hebt om dat te bereiken. Maar is het dan niet juist al veel? Ik ben er een beetje van overtuigt dat het niveau en waarde ergens van bepaald word aan de hand van hoeveel moeite je er voor moet doen. Waardoor je jezelf hier zelfs al wel te kort zou kunnen doen.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 00:20 schreef Elvi het volgende:
Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel ) en ik heb geen zin om het tot iets groters uit te laten groeien.
Het wil ook niet zeggen dat je nkks hoeft te doen. Weet je waarom je je dipje hebt? Weet je welke concrete stappen je er tegen kunt ondernemen? Mijn uitleg draait meer om wat er zich in je hoofd afspeelt. Niet in paniek raken om iets, gewoon zien wat het is en eventueel iets concreets ondernemen om het te verlichten.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 00:20 schreef Elvi het volgende:
Als je een verkoudheid negeert dan kan het griep worden en als je die negeert of onderschat dan wordt het een longontsteking.
Zo zie ik het ook met depressie: als ik nu mn eerste gevoelens negeer kan het uitgroeien tot een dip en dat kan weer uitgroeien tot een depressie. Ik heb er zo hard voor gewerkt om weer op dit niveau te komen (en dit is al niet veel ) en ik heb geen zin om het tot iets groters uit te laten groeien.
Ik snap wel dat het kut voelt en je je gedachtes in je hoofd gaat halen - maar ze doet het niet om je een streek te leveren, daarvoor zijn mensen veel te veel met zichzelf bezig.quote:Op woensdag 6 augustus 2014 19:03 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ze heeft ook geen facebookcontact met andere klasgenoten maar die staan nog steeds in dr lijst. Ik als enige niet. Dat steekt me. En een goede vriendin van mij is ook bevriend met haar. Naja die docente heeft me nooit gemogen Maar ik vind het gewoon vreemd en ik vat het gewoon persoonlijk op.
[..]
Ik heb geen Farmville en geen baby
ik heb achteraf twee keer een burn-out gehad.... iig denkt psych dus zal wel zo zijn. wat doe jij nu om dat te voorkomen?quote:Op dinsdag 5 augustus 2014 10:52 schreef duracellkonijntje het volgende:
Vannacht wel goed geslapen, maar wel heel onrustig. Heb sowieso soms zo'n gevoel van gejaagdheid. Zal wel een residu van die burnout zijn denk ik. Alles wordt iets minder goed verwerkt cognietief gezien.
Ook kwamen mijn opa en oma (die ik al eeuwen niet meer spreek) ineens in mijn droom voor. Toch nog een residu van woede misschien, want in mijn droom zochten ze toenadering en ik wilde niks van ze weten (mijn opa is al dood dus dat wordt sowieso niks). Soms piekt er weer even wat emotie vanwege al het gedoe binnen mijn familie de laatste jaren, maar ik laat het maar gewoon over me heen komen. Ik heb het schijnbaar wel genoeg verwerkt dat het me niet vaak en ernstig meer bezighoudt. Gelukkig zijn er dan ook geen ernstige dingen meer gebeurd, al blijft de zorg voor vooral mijn moeder soms wel de kop op steken..
En wat heb jij ervan gemerkt? Ik probeer nu meer rust voor mezelf in te bouwen d.m.v. sporten, mediteren, even lekker een dagje niks doen, tijd voor mezelf en ook door wat meer open te zijn over mijn gevoelens en emoties. Bijhouden van een dagboek, dit forum, meer open richting anderen zijn. Dat is het wel zo'n beetje. Mijn eigen grenzen beter bewaken. Dit lichaam kan ook niet alles hebben.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 11:41 schreef Probability het volgende:
[..]
ik heb achteraf twee keer een burn-out gehad.... iig denkt psych dus zal wel zo zijn. wat doe jij nu om dat te voorkomen?
Eh ik was daarna depressief en kon en deed niet echt iets meer + angst en paniek aanvallen etc en denken dat ik nooit meer iets zou kunnen + stress alleen al bij de gedachte ergens aan te moeten werken etc + constant doorgaan niet meer kunnen ontspannenquote:Op donderdag 7 augustus 2014 14:20 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
En wat heb jij ervan gemerkt? Ik probeer nu meer rust voor mezelf in te bouwen d.m.v. sporten, mediteren, even lekker een dagje niks doen, tijd voor mezelf en ook door wat meer open te zijn over mijn gevoelens en emoties. Bijhouden van een dagboek, dit forum, meer open richting anderen zijn. Dat is het wel zo'n beetje. Mijn eigen grenzen beter bewaken. Dit lichaam kan ook niet alles hebben.
Cat Therapyquote:Op woensdag 6 augustus 2014 23:12 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
iets helemaal anders: katten zijn de beste therapie ooit erzit er hier weer eentje op mijn schouders te ronken. Geronk uit efn kattenbuik is super kalmerend. En op andere momenren hangen ze weer de clown uit. <3
Catherapy?quote:
Ik herken het wel. Vooral het denken dat je niks meer kunt is iets wat me bekend voor komt. Ik herinner me nog wel een periode dat ik even helemaal geen uitweg zag. Gelukkig blijkt die er wel te zijn, ook al zie je hem niet.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 14:29 schreef Probability het volgende:
[..]
Eh ik was daarna depressief en kon en deed niet echt iets meer + angst en paniek aanvallen etc en denken dat ik nooit meer iets zou kunnen + stress alleen al bij de gedachte ergens aan te moeten werken etc + constant doorgaan niet meer kunnen ontspannen
Nu probeer ik als ik 'doordraaf' heel bewust rust te nemen en iets leuks nutteloos doen ipv door te blijven gaan met alleen nuttige dingen etc
En idd aangeven dat ik veel rust/slapen/eten/ontspanning/gezonde voeding nodig heb en niet te veel alcohol kan/wil drinken
Ga sporten weer proberen in te bouwen in m'n dagelijkse ritme na er heel lang uit geweest te zijn door een ongeluk maar vind ik moeilijk
Dat klinkt dan weer niet zo fijn.... *associaties*quote:
Heb t ook gehad. Het nooit meer iets kunnen en daarna het nooit meer iets leuk kunnen vinden. Gelukkig ben ik al een stuk verder nu, maar nog steeds is rust heel belangrijk. Ben er zelfs nog prikkel gevoeliger door geworden dan ik vroeger al was.quote:[..]
Ik herken het wel. Vooral het denken dat je niks meer kunt is iets wat me bekend voor komt. Ik herinner me nog wel een periode dat ik even helemaal geen uitweg zag. Gelukkig blijkt die er wel te zijn, ook al zie je hem niet.
Wat je doet klinkt goed. Goed eten en sporten is i.m.o. ook erg belangrijk. Lichaam en geest zijn in bepaalde mate toch verbonden, dus er een beetje goed voor zorgen is slim. Bij mij is het voorkomen van een terugval wel omgeslagen in een soort constante stroom zorgen waar ik nu echt mee probeer te leven. Sporten moet je gewoon mee beginnen! Het wordt altijd pas leuk zodra je resultaat ziet.
Ik weet waar ik eerst stond, en ik zie waar ik nu sta. En dat is een wereld van verschil. Dus ik weet hoe ik kan zijn, maar ik ben daar nog niet. Dus daarom vind ik het niveau te laag.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 01:12 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Als ik dit goed begrijp zet je hier neer dat het niveau waar je nu op zit niet veel is. Maar je er heel hard voor gewerkt hebt om dat te bereiken. Maar is het dan niet juist al veel? Ik ben er een beetje van overtuigt dat het niveau en waarde ergens van bepaald word aan de hand van hoeveel moeite je er voor moet doen. Waardoor je jezelf hier zelfs al wel te kort zou kunnen doen.
Ik bedoel ik zelf ook hoor kijk steeds naar dingen die niet lekker lopen. Naar dingen die beter moeten naar verbeter punten. Maar vergeet elke keer dat ik al wel soort van op mezelf wel. Wel mijn eigen boontjes dop. Wel financieel min of meer volledig zelfstandig ben. Dat ik eigenlijks heel erg goed bezig ben. Maar dat zelf steeds in het niets laat vallen tegen kleine tegenslagen die ik groot maak.
Ik las jou post en had er zelf nog nooit zo naar gekeken maar zo werkt het eigenlijks gewoon. Ik vergeet steeds alles wat goed gaat en daar kijk ik nooit naar. Maar laat me zo uit het veld slaan door kleine dingetjes. Raar hoe dit besef ineens in me op komt en de realisatie dat het ook zo is. Ik zie alles zo slecht terwijl veel zo goed gaat.
Hmm ja ik ik hoop het... Ik weet niet, ik heb nu al een paar rare situaties meegemaakt deze week en ik begrijp niet waarom mensen zo anderen kunnen behandelen.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 11:39 schreef Probability het volgende:
[..]
Ik snap wel dat het kut voelt en je je gedachtes in je hoofd gaat halen - maar ze doet het niet om je een streek te leveren, daarvoor zijn mensen veel te veel met zichzelf bezig.
Ik weet niet zo goed waar het vandaan komt. Wel dat ik het liefste onder de dekens verdwijnquote:Op donderdag 7 augustus 2014 10:53 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Het wil ook niet zeggen dat je nkks hoeft te doen. Weet je waarom je je dipje hebt? Weet je welke concrete stappen je er tegen kunt ondernemen? Mijn uitleg draait meer om wat er zich in je hoofd afspeelt. Niet in paniek raken om iets, gewoon zien wat het is en eventueel iets concreets ondernemen om het te verlichten.
Als het al 2 keer mis is gegaan, dan zou ik gewoon een klacht indienen.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 20:33 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik weet niet zo goed waar het vandaan komt. Wel dat ik het liefste onder de dekens verdwijn
De stap die ik heb ondernomen is het GGZ bellen waarom ik nog geen afspraak heb. Ik heb begin juni mn intake gesprekken gehad en ik zou eind juni gebeld worden voor de start van een behandeling. Dus vandaag gebeld, en bij het afsprakenbureau vonden ze het ook raar. Die lieten de psychiater terugbellen en wat blijkt... ik ben nog niet eens in het team besproken omdat ze het verslag op een verkeerde plek heeft opgeslagen en vanwege vakanties bespreken ze me nu eind augustus. Mocht ik op 22 augustus nog niets horen dan moet ik weer even bellen.
Ik weet het niet hoor met hun.. Ik heb me in april aangemeld, toen moest ik na n tijdje ook al bellen omdat ik niks hoorde en nu weer. Als ik straks weeeer moet bellen schrijf ik me uit en zoek ik wel weer een vrijgevestigde psycholoog
quote:Op donderdag 7 augustus 2014 20:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als het al 2 keer mis is gegaan, dan zou ik gewoon een klacht indienen.
Reken maar dat ze dan "ineens" wel haast maken (weet ik uit eigen ervaring )
En dan zien ze me straks als dat lastige mens wat klaagt Ik ben dan altijd bang dat het mn behandeling niet ten goede komtquote:Op donderdag 7 augustus 2014 20:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als het al 2 keer mis is gegaan, dan zou ik gewoon een klacht indienen.
Reken maar dat ze dan "ineens" wel haast maken (weet ik uit eigen ervaring )
Dat komt op een andere plek, ik heb ook wel eens gemiept over iets, nooit last van gehad.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 21:18 schreef Elvi het volgende:
[..]
En dan zien ze me straks als dat lastige mens wat klaagt Ik ben dan altijd bang dat het mn behandeling niet ten goede komt
Goh, niet om tegendraads te doen, maar ik begrijp je analogie van verkoudheid ondergaan hoegenaamd niet .quote:Op woensdag 6 augustus 2014 23:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Precies zoals ik het zeg, ondergaan. Net dat als je een koutje hebt. Dan zit je ook niet continu te proberen niet meer verkouden te zijn, dat helpt niet. Je moet gewoon wachten tot het over is. Voel je een emotionele bui opkomen, ga hem dan niet meteen lopen stressen, allemaal conclusies er aan verbinden, proberen er uit te komen. Het is al naar genoeg en je hoeft het niet nog meer kracht bij te zetten door je er tegen te verzetten.
Neem mezelf als voorbeeld vanmiddag. Ik heb vandaag een redelijke rotdag, gevoelsmatig gezien. Gespannen, piekeren, noem maar op. Vanochtend dusdanig dat ik echt het gevoel had een paniekaanval te krijgen in de supermarkt. Op dat moment kan ik twee dingen doen, balen dat ik me zo voel, hem gaan stressen om de paniekaanval en zo de paniek nog erger maken of gewoon zeggen tegen mezelf 'kom maar op'. Je voelt dan alles door je lichaam razen, maar je neemt er afstand van en vaker wel dan niet zakt het gevoel dan veel sneller weer weg. Het is geen garantie voor je beter voelen, maar wel voor het voorkomen van overbodig leed.
Hmm even kijken hoe ik het het makkelijkst uit kan leggen. Misschien handig om het om te draaien. Op het moment dat jij een gedachte, emotie, gevoel o.i.d. krijgt dat jou een (enorm) naar gevoel geeft, hoe reageer je daar dan op, hoe ga je er mee om?quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 00:10 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Goh, niet om tegendraads te doen, maar ik begrijp je analogie van verkoudheid ondergaan hoegenaamd niet .
In mijn omgeving gaan de mensen grosso modo op een van de volgende manieren om met verkoudheid (dus met hoesten, koud boelen en veel snot):
1) thuis blijven in een "woe is me"-bui
2) wel dagelijkse dingen doen en "bah" of "verdorie" zeggen bij hoesten en/of snot. Eventueel keelpastilles en hoestsiroop.
3) mensen die zich volstoppen met medicijnen en 100% voortdoen met wat ze bezig zijn.
Welke van de 3 sluit het meest aan bij jouw analogie? In mijn optiek verzetten de meeste mensen zich immers wel tegen verkoudheid, hetzij door erover te klagen, hetzij door veel medicijnen te nemen...
Het is niet dat ik het niet wil begrijpen, maar ik lees altijd maar accepteren hier en niet verzetten daar, maar ik cind dat heel abstracte dingen, die zen-meesters in Hollywoodfilms zegfen. Ik zoek dus naar een Aha-erlebnis die het concreet en bevatbaar maakt .
Hier ook al geen topweek. Maarja, daarvoor ging het al een paar weken best goed. Zal er wel bij horen ofzo. Spanning in mn lijf en onrust in mn hoofd.quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 16:11 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het is de laatste tijd wel echt een rollercoaster van ups en downs bij mij. Wordt er wel een beetje moe van, maar ik leef gewoon lekker door. Dat ik me te veel zorgen maak moet ik gewoon maar een beetje mee leren leven haha. Wat ik ook doe, krijg toch van heel veel dingen de kriebels dus kan er net zo goed het beste van maken.
Amen. Het is onderdeel van het hele gedoetje inderdaad. Ik merk dat ik nu een beetje op zo'n punt aankom waar ik goede en slechte perioden heb gehad, zonder al te veel externe veranderingen en daardoor wat onverschillig wordt. Die zorgen zijn er toch wel en ik ga ze zeker mijn leven niet laten bepalen, dus gewoon maar doorkaffen en wie weet wordt het wel nog beter. Anders is er altijd nog de psych of medicatie. Komt dat gevoel je bekend voor?quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 16:28 schreef zomertje het volgende:
[..]
Hier ook al geen topweek. Maarja, daarvoor ging het al een paar weken best goed. Zal er wel bij horen ofzo. Spanning in mn lijf en onrust in mn hoofd.
Kanker is een vreselijke kloteziekte.quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 19:10 schreef sitting_elfling het volgende:
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
Eh, ja op zich wel. Maar ik heb wel de beperking dat als ik teveel over mn grenzen ga dat ik ergens in een dal ga donderen, en best hard ook. En ja, ik heb mn vangnet gelukkig. Meds gebruik ik al, zonder durf ik nog niet aan. Ben wel blij dat ik gehalveerd ben nuquote:Op vrijdag 8 augustus 2014 17:45 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Amen. Het is onderdeel van het hele gedoetje inderdaad. Ik merk dat ik nu een beetje op zo'n punt aankom waar ik goede en slechte perioden heb gehad, zonder al te veel externe veranderingen en daardoor wat onverschillig wordt. Die zorgen zijn er toch wel en ik ga ze zeker mijn leven niet laten bepalen, dus gewoon maar doorkaffen en wie weet wordt het wel nog beter. Anders is er altijd nog de psych of medicatie. Komt dat gevoel je bekend voor?
Sterkte... ik hoop dat ze nog wat kunnen doen. Tegenwoordig kunnen ze steeds vaker de ziekte tot staan brengen of genezen.quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 19:10 schreef sitting_elfling het volgende:
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
Ik denk dat we al een stuk bewuster zijn van ons doen en laten dan eerst en om die reden zal het ook veel minder snel fout gaan. Zelfs al ga je over je grens, dan heb je dat nu door en kun je er iets aan doen. Tenminste zo zie ik het graag. Heb vannacht niet al te denderend geslapen en na de hele tijd lopen denken kom ik dan toch tot de conclusie "waar ben je mee bezig?".quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 20:03 schreef zomertje het volgende:
[..]
Eh, ja op zich wel. Maar ik heb wel de beperking dat als ik teveel over mn grenzen ga dat ik ergens in een dal ga donderen, en best hard ook. En ja, ik heb mn vangnet gelukkig. Meds gebruik ik al, zonder durf ik nog niet aan. Ben wel blij dat ik gehalveerd ben nu
Fuck man dat is inderdaad echt klote. Je voelt je ook zo machteloos op zo'n moment. Kun je er een beetje met iemand over praten?quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 19:10 schreef sitting_elfling het volgende:
Iemand die ontzettend dicht bij me staat, al sinds jaar en dag, heeft net de diagnose kanker gekregen. Het hoe en wat weten we nog niet, maar dit sloeg in als een bom.
Ik ben zo woest (want weer medische fouten en blunders en nalatigheid) dat ik echt dwars door een muur kan slaan. Ik kan echt dwars en door alles heen slaan.
Dit is zo kut dat het alles omver loopt te gooien. Ik heb zo lopen janken en brullen dat ie niet dood mag gaan. Ik leek wel een 4 jarig kind...
Lul, met je positiviteit! Nee mooi dat het lekker gaat man, keep it going!quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 20:09 schreef Probability het volgende:
Spontaan bij oma langs gegaan (ruim anderhalf uur reizen, op de gok heb gewoon aangebeld )
Vond het sowieso leuk de treinreis, en leuk om oma te zien omdat ze het absoluut niet verwachtte (zie haar meestal alleen met kerst en verjaardagen) en natuurlijk leuk dat ze er was.
Eerder zou ik allemaal rampscenario's bedenken maar nu ben ik in plaats van alles te overdenken, gewoon gegaan
Sorry van mijn blije posts de laatste tijd
Ik ken maar 1 iemand die er van genezen is. De rest is allemaal doodgegaan.quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 20:03 schreef zomertje het volgende:
[..]
Sterkte... ik hoop dat ze nog wat kunnen doen. Tegenwoordig kunnen ze steeds vaker de ziekte tot staan brengen of genezen.
Nee, dat valt vies tegen.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 10:33 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Fuck man dat is inderdaad echt klote. Je voelt je ook zo machteloos op zo'n moment. Kun je er een beetje met iemand over praten?
Ik hoor eind volgende week de uitslag qua uitzaaing. Ik ken wel een aantal mensen die van kanker zijn genezen. Helaas ken ik er ook een aantal die echt een smerige kut lijdensweg hebben gehad die je niemand toe wenst. Ik zou echt van een brug afspringen of iets in die geest.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:05 schreef Gewas het volgende:
[..]
Ik ken maar 1 iemand die er van genezen is. De rest is allemaal doodgegaan.
Nog beter is natuurlijk om te genieten van elk moment waarop je kan genietenquote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:23 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik hoor eind volgende week de uitslag qua uitzaaing. Ik ken wel een aantal mensen die van kanker zijn genezen. Helaas ken ik er ook een aantal die echt een smerige kut lijdensweg hebben gehad die je niemand toe wenst. Ik zou echt van een brug afspringen of iets in die geest.
Is het leven niet zo veel malen beter als je zegt op 50, 60, 70 of 80 jarige leeftijd. Het is nu mooi geweest en je stapt in zo'n suicide cabine. Bye bye?
Dit! Dit! Echt dit Gewoon lampje uit en niet meer wakker worden.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:30 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nog beter is natuurlijk om te genieten van elk moment waarop je kan genieten
En wanneer het einde is? Geen idee, maar liefst ga ik dan gewoon naar bed en word ik de volgende ochtend gewoon niet meer wakker ofzo
Yep, maar alleen als ik het leven -echt- zat ben en/of wel heb gezien (en denk dat dat nog wel een tijdje gaat duren )quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dit! Dit! Echt dit Gewoon lampje uit en niet meer wakker worden.
Ja, de tools gebruiken om er zo goed mogelijk doorheen te rollen als t even wat minder gaat.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 10:32 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik denk dat we al een stuk bewuster zijn van ons doen en laten dan eerst en om die reden zal het ook veel minder snel fout gaan. Zelfs al ga je over je grens, dan heb je dat nu door en kun je er iets aan doen. Tenminste zo zie ik het graag. Heb vannacht niet al te denderend geslapen en na de hele tijd lopen denken kom ik dan toch tot de conclusie "waar ben je mee bezig?".
Uiteindelijk weten we de toekomst niet en is het beste wat we kunnen doen onze lessen zo goed mogelijk toepassen wanneer de tijd daar is.
Zonder uitzaaiingen kunnen ze veel, maar als die er zijn is het lastiger.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:23 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik hoor eind volgende week de uitslag qua uitzaaing. Ik ken wel een aantal mensen die van kanker zijn genezen. Helaas ken ik er ook een aantal die echt een smerige kut lijdensweg hebben gehad die je niemand toe wenst. Ik zou echt van een brug afspringen of iets in die geest.
Is het leven niet zo veel malen beter als je zegt op 50, 60, 70 of 80 jarige leeftijd. Het is nu mooi geweest en je stapt in zo'n suicide cabine. Bye bye?
Precies, niet denken maar doen is wellicht de beste manier. Maarja, te veel nadenken, we zijn nou eenmaal wie we zijn he.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:45 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, de tools gebruiken om er zo goed mogelijk doorheen te rollen als t even wat minder gaat.
Ik heb ook geleerd dat het niet aan mij ligt, dat me veel is overkomen (als baby/kind) waar ik niks aan kon doen. En dat ik mezelf nu niet kwalijk moet nemen dat ik er last van heb en beter kan proberen er zo goed mogelijk mee om te gaan.
Inderdaad, die lijdensweg is verschrikkelijk. Je ziet die mensen gewoon aftakelen, op een gegeven moment kunnen ze niks meer en is het gauw voorbij.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:23 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik hoor eind volgende week de uitslag qua uitzaaing. Ik ken wel een aantal mensen die van kanker zijn genezen. Helaas ken ik er ook een aantal die echt een smerige kut lijdensweg hebben gehad die je niemand toe wenst. Ik zou echt van een brug afspringen of iets in die geest.
Is het leven niet zo veel malen beter als je zegt op 50, 60, 70 of 80 jarige leeftijd. Het is nu mooi geweest en je stapt in zo'n suicide cabine. Bye bye?
Wat zou jij doen als je kanker hebt? Stel de kans op overleven zou 50/50 zijn....quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 15:38 schreef Gewas het volgende:
[..]
Inderdaad, die lijdensweg is verschrikkelijk. Je ziet die mensen gewoon aftakelen, op een gegeven moment kunnen ze niks meer en is het gauw voorbij.
Ik vind het echt knap hoe sterk sommige mensen zijn en hoe hard ze willen doorvechten als ze ongeneeslijk ziek zijn.
Gewoon alles aangrijpen wat er aan te grijpen valt, al zijn het homeopathische middelen: ik zou alles proberen. En als toch blijkt dat ik het niet zo redden: dan wel plannen wanneer er euthanasie kan plaatsvinden. Maar wel als ik echt echt echt niks meer kan en ik teveel pijn heb.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 18:25 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Wat zou jij doen als je kanker hebt? Stel de kans op overleven zou 50/50 zijn....
Het is bewonderenswaardig dat mensen ondanks dat ze zo verzwakken, toch door blijven vechten en vrolijk en optimistisch kunnen blijven. Ik zou misschien niet zo'n vechter zijn. Ik kan me beter voorstellen dat mensen het allemaal niet zien zitten als de kans op overleving minder dan 50% is.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 21:41 schreef Elvi het volgende:
[..]
Gewoon alles aangrijpen wat er aan te grijpen valt, al zijn het homeopathische middelen: ik zou alles proberen. En als toch blijkt dat ik het niet zo redden: dan wel plannen wanneer er euthanasie kan plaatsvinden. Maar wel als ik echt echt echt niks meer kan en ik teveel pijn heb.
Je gaat toch niet opgeven terwijl er een kans is dat je het toch kan overleven? Wat is dat nou?!
Ik ben 35 en ik heb het nu al gezien.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 12:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Yep, maar alleen als ik het leven -echt- zat ben en/of wel heb gezien (en denk dat dat nog wel een tijdje gaat duren )
Familie hebben die je steunt is echt belangrijk. Anders kan het allemaal een vreselijk eenzaam gebeuren zijn.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 13:51 schreef Lathiel het volgende:
Een positief bericht van mijn kant.
Heb van de week een gesprek met mn ouders gehad, waarin één en ander duidelijk is geworden. Frustraties aan beide kanten uitgesproken. Ik heb het idee dat ze nu wel beseffen dat het serieus is en ik niet even "vrolijk kan zijn/doen". Zal sowieso nog een lange weg worden, zowel mijn ouders als ik moeten een aantal dingen veranderen, met name qua communicatie.
Dat durf ik echt niet te beantwoorden. Ik denk er wel vaak over na want in onze familie komt kanker veel voor. En ik heb een enorme angst voor ziekenhuizen.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 18:25 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Wat zou jij doen als je kanker hebt? Stel de kans op overleven zou 50/50 zijn....
Ik herken het.quote:Op zondag 10 augustus 2014 04:04 schreef sitting_elfling het volgende:
De afwachting op uitslag van kanker uitzaaing is er eentje die me flink te pakken heeft. En ik heb de ziekte niet eens. Ik kan me echt geen leven zonder hem voorstellen. Ik spreek hem dagelijks en hoor de schrik en angst in zijn stem. En ik kan NIKS doen.
Je kunt er voor hem zijn, dat is ook erg belangrijk. Steun hem bij zijn angst. Sterkte.quote:Op zondag 10 augustus 2014 04:04 schreef sitting_elfling het volgende:
De afwachting op uitslag van kanker uitzaaing is er eentje die me flink te pakken heeft. En ik heb de ziekte niet eens. Ik kan me echt geen leven zonder hem voorstellen. Ik spreek hem dagelijks en hoor de schrik en angst in zijn stem. En ik kan NIKS doen.
Laat antwoord, excuus.quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 16:04 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Hmm even kijken hoe ik het het makkelijkst uit kan leggen. Misschien handig om het om te draaien. Op het moment dat jij een gedachte, emotie, gevoel o.i.d. krijgt dat jou een (enorm) naar gevoel geeft, hoe reageer je daar dan op, hoe ga je er mee om?
Superlief van je voor je oma . Jezelf goed voelen omdat je iemand anders goed doet voelen is een van de mooiste positieve gevoelens vind ik.quote:Op vrijdag 8 augustus 2014 20:09 schreef Probability het volgende:
Spontaan bij oma langs gegaan (ruim anderhalf uur reizen, op de gok heb gewoon aangebeld )
Vond het sowieso leuk de treinreis, en leuk om oma te zien omdat ze het absoluut niet verwachtte (zie haar meestal alleen met kerst en verjaardagen) en natuurlijk leuk dat ze er was.
Eerder zou ik allemaal rampscenario's bedenken maar nu ben ik in plaats van alles te overdenken, gewoon gegaan
Sorry van mijn blije posts de laatste tijd
Succes! Eventueel al iets op papier kladden qua steekwoorden/kernthema's die je zeker wil aanhalen?quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 14:03 schreef AdoraBelle het volgende:
Ze hebben me de afgelopen dagen een aantal keren geprobeerd te bellen voor zo'n (intake)gesprek. De eerste keer heb ik het niet gehoord want toen zat ik met een vriendin in de auto mee te blèren met Madonna.
De tweede keer waren we in de stad, dus kon ik ook niet echt vrij praten. Maar ze gaan me nu maandag bellen, want dan ben ik de hele dag thuis .
Ik ben nu al zenuwachtig eigenlijk .
Eens dingen gaan doen via sites als Meetup of Couchsurfing? Bij Meetup heb je events per thema, bij Couchsurfing zijn de events soms meer gewoon bijeenkomsten of echt activiteiten, in verschillende (grotere) steden). Voordeel is dat die mensen meestal al openstaan voor contact met mensen die ze niet kennen. Of inschrijven op een cursus/groepssport? Die gaan over een maand meestal weer van start. Doe je ook nog iets "nuttig" op een avond bv .quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 23:39 schreef parelsvoordezwijnen het volgende:
Sociaal isolement begint ook weer te komen. Ging een tijd lang goed, maar sinds het grootste deel van mijn "vrienden" een relatie heeft zie ik niemand meer
laatste keer dat ik iets met vrienden gedaan heb is inmiddels dik 2 maanden geleden
Sterkte. Zoals zomertje al zegt, hopelijk kun je hem steunen.quote:Op zondag 10 augustus 2014 04:04 schreef sitting_elfling het volgende:
De afwachting op uitslag van kanker uitzaaing is er eentje die me flink te pakken heeft. En ik heb de ziekte niet eens. Ik kan me echt geen leven zonder hem voorstellen. Ik spreek hem dagelijks en hoor de schrik en angst in zijn stem. En ik kan NIKS doen.
Hmm angst.. Nee dat heb ik er eigenlijk niet aan overgehouden. Na de eerste keer wel, na de tweede keer niet meer.quote:Op donderdag 7 augustus 2014 18:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Catherapy?
[..]
Ik herken het wel. Vooral het denken dat je niks meer kunt is iets wat me bekend voor komt. Ik herinner me nog wel een periode dat ik even helemaal geen uitweg zag. Gelukkig blijkt die er wel te zijn, ook al zie je hem niet.
Wat je doet klinkt goed. Goed eten en sporten is i.m.o. ook erg belangrijk. Lichaam en geest zijn in bepaalde mate toch verbonden, dus er een beetje goed voor zorgen is slim. Bij mij is het voorkomen van een terugval wel omgeslagen in een soort constante stroom zorgen waar ik nu echt mee probeer te leven. Sporten moet je gewoon mee beginnen! Het wordt altijd pas leuk zodra je resultaat ziet.
Vind het wel een leuke route, maar doe hem dan ook niet vaak (toevallig wel dit weekend)quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 13:17 schreef duracellkonijntje het volgende:
Waarom is Groningen naar Amsterdam altijd zo'n eind. Ook nog met bus en allerlei overstappen haha. Gelukkig schijnt het zonnetje.
Nouja prima toch! Klinkt alsof je de boel wel weer aardig op de rit hebt. Het loslaten van je toekomst is ook wel een belangrijk onderdeel denk ik. Ik houd mezelf nu ook gewoon voor om die impulsen om te gaan piekeren gewoon los te laten, want het enige wat het me geeft is ellende. Ik leef gewoon mijn leventje, voel me zoals ik me voel en er zijn altijd wel momenten waar ik even mijn ei kwijt kan, zoals hier, met mensen of d.m.v. mijn dagboek.quote:Op zondag 10 augustus 2014 17:11 schreef Probability het volgende:
[..]
Hmm angst.. Nee dat heb ik er eigenlijk niet aan overgehouden. Na de eerste keer wel, na de tweede keer niet meer.
Het komt toch wel als het zo moet zijn, je er druk over maken heeft (klinkt zo makkelijk gezegd) geen zin en misschien zelfs een negatief effect.
Ik doe nu ook dingen als yoga etc.. Lees duffe boekjes als de Flow, drink munt thee, etc. En ik vind het leuk.
Door dat ongeluk heb ik een paar weken/maanden niet kunnen lopen, dan leer je wel af gehaast te zijn. Ook heb ik mij afhankelijk op kunnen (moeten!) stellen.
Klinkt misschien stom maar heb het 'moeten' losgelaten en kijk nu waar ik mij fijn bij voel, niet alleen op korte termijn maar ook wat voor invloed het heeft op langere termijn (zoals een avondje doorzakken is op dat moment leuk, maar heb er een paar dagen/week later nog last van)
En ik heb nog wel doelen en ambitie hoor alleen ben ik misschien iets aardiger geworden/milder voor mijzelf en anderen..
Merk ook dat eerst prikkels veeel meer impact hadden maar nu juist minder. Als iemand irritant geluid maakt voor in de rij of voordringt zou ik persoon het liefste willen lynchen zo kwaad was ik haha. Nu denk ik: ach die persoon zal vast haast hebben. Ik niet. Ik heb en neem de tijd.
/softie
Afleiding, top! Huilen, top! Vooral dat laatste is niet makkelijk (ik kan bijna niet huilen hoe graag ik het ook zou willen). Die middelste twee dingen slaan wel een beetje op wat ik eerder zei. Je kunt inderdaad nagaan waarom je je op dat moment rot voelt. Leidt deze zoektocht naar iets concreets waar jij iets aan kunt doen, top! Dan kun je er iets aan doen. Is het echter het gevolg van een hele stroom gedachte, aannames of gevoelens gebaseerd op eerdere dingen waar je toch niks meer aan kunt doen, voel je dan gewoon rot. Ga jezelf niet lopen overtuigen (hoogstens iets positiefs t.o.v. toen misschien), maar voel je gewoon kut.quote:Op zondag 10 augustus 2014 16:20 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
Laat antwoord, excuus.
- Afleiding in al zijn vormen. --> effectief voor zolang het duurt.
- Lijstje schrijven van wat er is misgegaan en wat eraan gedaan kan worden.
- Tegen mezelf zeggen dat het zo erg niet is, dat meer mensen het hebben, de hele riedel --> ik geloof mezelf niet.
- Huilen (eerder zelden) --> ik word moe en ben voor de rest van de dag niets meer waard.
Welcome back bro.quote:Op zondag 10 augustus 2014 16:02 schreef Gray het volgende:
The hell? Dit topic was uit m'n MyAT verdwenen!
Hallo weer!
Vergeet je niet de filmpjes en het recept voor de taart te geven?quote:
Weet hoe het is bro. Vorige week hetzelfde gehad met m'n vader.quote:Op zondag 10 augustus 2014 04:04 schreef sitting_elfling het volgende:
De afwachting op uitslag van kanker uitzaaing is er eentje die me flink te pakken heeft. En ik heb de ziekte niet eens. Ik kan me echt geen leven zonder hem voorstellen. Ik spreek hem dagelijks en hoor de schrik en angst in zijn stem. En ik kan NIKS doen.
Ohja! Solly Bij deze dan!quote:Op zondag 10 augustus 2014 17:56 schreef Elvi het volgende:
[..]
Vergeet je niet de filmpjes en het recept voor de taart te geven?
Logisch man, angst kan om de vreemdste dingen gebeuren. Maar psychologen zijn er ultiem om je te helpen en de angst heeft eerder met een ander aspect te maken dan de persoon zelf denk ik?quote:Op maandag 11 augustus 2014 05:51 schreef Fylax het volgende:
Wow lange post, ik lees het straks. Ben nu te moe.
Moet over 5 uur bij psycholoog zijn en heb nog geen oog dicht gedaan. Ben zo angstig.
Tof. Veel plezier!quote:Op maandag 11 augustus 2014 07:36 schreef duracellkonijntje het volgende:
Zometeen naar het station en dan anderhalve week door Europa treinen met een vriend van me. Onwijs veel zin in, alleen wel nerveus. Toch dat kriebeltje van 'oh als ik het psychisch niet maar ineens heel zwaar krijg en flip', al dit soort rampscenarios. Achja, prettig is wel dat ik hem enkel soms slecht voel door mijn eigen acties en die heb ik onder controle. Daarnaast is zo'n vakantie ook nog eens leuke afleiding. We'll see!
Ik zal proberen zo regelmatig mogelijk iets te posten haha!
Angst heb ik zelden, maar denk dat ook hierbij stresshormonen vrijkomen in het lichaam. Korte intense cardioworkouts verlagen het niveau van die stoffen. Bovendien maak je dan endorfinen aan, dat ontspannend en verdovend werkt.quote:Op maandag 11 augustus 2014 10:01 schreef Jaeger85 het volgende:
Zijn er meer mensen waarbij angst zich uit in lichamelijke klachten? Vorige week had ik een proefles bij een sport en ik had de hele week last van vage lichamelijke klachten als hoofdpijn, spierpijn in de benen en licht in mijn hoofd. Dit was spontaan verdwenen nadat ik de proefles heb gehad...
Is normaal. Zelf heb ik de indruk dat dit vrij veel voorkomt.quote:Op maandag 11 augustus 2014 10:01 schreef Jaeger85 het volgende:
Zijn er meer mensen waarbij angst zich uit in lichamelijke klachten? Vorige week had ik een proefles bij een sport en ik had de hele week last van vage lichamelijke klachten als hoofdpijn, spierpijn in de benen en licht in mijn hoofd. Dit was spontaan verdwenen nadat ik de proefles heb gehad...
Alles gelezen en veel om op in te haken.quote:Op maandag 11 augustus 2014 05:48 schreef W_D het volgende:
Hallo, nieuwe gebruiker hier.
Ik heb een week geleden een afspraak gemaakt met het cgg (ik woon in België). Daar kreeg ik te horen dat er om 20 augustus een plekje vrij was om 16u. Ondertussen is er dus een week gepasseerd, bijna tijd.
Ik ben blij dat de afspraak nog maar enkele dagen verwijderd is, want ik kan het niet meer uithouden. Mijn leven is een puinhoop. Ik ben obsessief, merk elk miniscuul detail op (alsof ik precies hoogsensitief ben), ik denk constant aan gedachten die allesbehalve logisch zijn maar me desondanks wel veel angst geven én daarbovenop voel ik me ook gewoon depressief. Alsof ik drie verschillende stoornissen tegelijkertijd heb.
Het is ondertussen allemaal al zo'n 3,5 jaar aan de gang. Waarom heb ik zo lang gewacht? Ontkenning. Mezelf wijs maken dat het allemaal wel niet zo erg is. Dat het wel zou passeren. Helemaal verkeerd was ik niet, want ik heb inderdaad periodes gekend waar de problemen voor een groot deel verdwenen waren. Jammer genoeg kwamen ze altijd terug... en telkens dat gebeurde, kwamen er nieuwe gedachten bij. Toen het begon, had ik slechts één obsessieve gedachte die me bezig hield. Toen ging het dus nog. Ondertussen heb ik meerdere gedachten en kan ik gewoon niet meer functioneren. Ik ben echt kwaad op mezelf. Als ik destijds vanaf het begin hulp had gezocht, dan was het misschien niet zo ver gekomen.
Ik kan het verleden echter niet meer veranderen, dat besef ik maar al te goed. Het is ondertussen zo erg geworden dat ik zelfs vastberaden ben om tijdens dat eerste in-take gesprek met het cgg te opteren voor een opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Dat klinkt misschien heftig, maar ik kan het thuis bij mijn ouders gewoon niet meer aan. De thuissituatie zorgt voor minstens de helft van mijn problemen. Tijdens die drie jaar ben ik me meer en meer beginnen bezig houden met persoonlijke hygiëne en netheid, dat terwijl mijn vader een echte kettingroker is en heel het huis één grote rookwolk is. Meer nog, ik ben een tijdje geleden op controle geweest bij mijn neuroloog en die zei toen dat er kleine littekens te zien waren op mijn hersenen. Ik heb vroeger namelijk epilepsie gehad. Ze vroeg me daarna of ik daardoor problemen ondervond, waarop ik nee antwoordde. Ik vraag me nu af of ik niet beter mijn psychische problemen had aangehaald, maar toen voelde ik me nog oké en deed ik dat dus niet. Om nu op dat roken van mijn vader terug te komen: ze zei me dat ik gewoon op bepaalde dingen zou moeten letten en eentje daarvan is roken. Dat zou die littekens erger kunnen maken. Ik haalde dat roken van mijn vader en (en dat ik dus "passief mee rook") en dat vond ze niet echt goed. Nog een reden te meer ik me thuis zo slecht voel.
Het andere probleem is dat mijn vader geen oog heeft voor netheid. Heel ons huis is een mesthoop, er staan overal dozen en er hangen ook overal spinnenwebben en dergelijke. Dat is een grote trigger voor mij, het is veel "te druk" en ik voel me constant vies. Ik krijg er angst door en voel me depressief. Het is zelfs zo erg dat ik daarstraks naar boven ging en allerlei subtiele spinnenwebben zag hangen rond mijn splinternieuwe Playstation 4. Nu kan ik die console zelfs niet meer gebruiken omdat die zogezegd vuil is volgens mijn gedachten. Hetzelfde telt voor mijn computer, gezien die ook in mijn kamer staat. Die heb ik zelfs al maanden niet meer gebruikt omdat ik eens een spin onderaan m'n computer zag en sindsdien is die computer "vies" voor mij. Ik ben niet eens bang van spinnen, maar toch kan ik m'n computer niet meer gebruiken.
Anderzijds moet ik me ook dagelijks douchen en was ik m'n handen en gezicht meerdere keren per dag. M'n handen zodra ze "plakkerig/zweterig" voelen. Dus niet door bacteriën ofzo. M'n gezicht was ik voor dezelfde reden, want na een paar uur is mijn gezicht (vooral dan de T zone) erg vettig en dan voel ik me ook vies.
Ook ben ik erg obsessief bezig met sensaties die ik voel of geluiden die ik hoor. Ik heb soms echt het gevoel dat mijn hersenen geluiden oppikken die andere mensen niet eens opmerken. Dat gaan bijvoorbeeld over een heel erg subtiel geluidje van mijn laptop, iets dat andere mensen niet eens horen als ze het toestel gebruiken . Soms is dat zo erg dat ik me niet meer kan concentreren op hetgene waarmee ik bezig ben en enkel nog dat geluid hoor...
Probleem is ook dat niemand in mijn thuissituatie me begrijpt en dat ze het enkel maar erger maken. Ik was al een tijdje bezig met een plan om alleen te gaan wonen, maar financiëel ging dat gewoon niet. Ondertussen ben ik moeten stoppen met mijn werk omdat mijn problemen te erg werden. En omdat de duur van mijn werk heel erg kort was moet ik het nu doen met een magere uitkering van om en bij de ¤450.
In ieder geval voel ik gewoon dat ik behoefte heb aan zo'n opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Ik heb geen stabiliteit meer in m'n leven. Ik geraak amper nog uit bed om me te douchen. Soms sta ik op om 15u, neem ik een douche om 18u en ga ik terug slapen om 6u. Dat is toch niet normaal? Ik had zelfs drie weken nodig om gewoon naar de kapper te gaan... soms hoop ik gewoon dat ik niet meer wakker word.
Ik ben alleen bang dat als ik vertel hoe diep ik werkelijk zit, dat ze gaan denken dat ik een gevaar ben voor mezelf en dat ik gedwongen moet opgenomen worden. Het klopt wel dat ik soms écht dood wil, maar ik kan nog logisch denken en ik wil niets liever dan een vrijwillige opname. Al is het maar om weg te zijn uit dat depressieve huis waarin ik nu samenwoon met m'n ouders en broer. Ergens ben ik wel bang dat ze gewoon gaan opteren voor therapie/medicatie. Ik weet gewoon dat dat niet gaat helpen want de thuissituatie is één van de grote problemen. Ik heb echter maar een goeie ¤1000 op mijn rekening en ik heb zelfs geen idee hoe ik zo'n opname zou moeten betalen
Sorry voor de lange post, ik weet echt geen blijf met mezelf.
Herkenbaar. Ik krijg altijd hoofdpijn als ik zenuwachtig ben geweest, zelfs al was het onbewust. Alleen komt die hoofdpijn bij mij pas later, als datgene waar ik zenuwachtig voor was is afgelopen (om het zo maar te zeggen).quote:Op maandag 11 augustus 2014 10:01 schreef Jaeger85 het volgende:
Zijn er meer mensen waarbij angst zich uit in lichamelijke klachten? Vorige week had ik een proefles bij een sport en ik had de hele week last van vage lichamelijke klachten als hoofdpijn, spierpijn in de benen en licht in mijn hoofd. Dit was spontaan verdwenen nadat ik de proefles heb gehad...
Die wachttijden ja, erg vervelend, zeker als het urgent is en je liefst -vandaag- nog aan de slag wilt met jezelf.quote:Op maandag 11 augustus 2014 12:36 schreef Fylax het volgende:
Eerste gesprek bij pyscholoog gehad. Ging goed alleen moet weer overgeplaatst worden want ze hebben mij bij de basis Ggz gezet maar ik heb gespecialiseerde hulp nodig dus moet weer wachten op verwijsbrief maar t gaat dus lang duren
Nja, hoe begin je er zelf aan? Ik ben niet echt rijk, dus de GGZ is voorlopig mijn enigste optie gezien dat tenminste nog betaalbaar is. Ik hoop ergens dat de maatschappelijk werker mij zal kunnen helpen, want financiëel wordt het anders een ramp. Ik ken wel iemand die in een soortgelijke situatie terecht kwam (leefde al 2 jaar als kluizenaar) en zijn leven is helemaal veranderd na een opname in Kortenberg. Maatschappelijk werker hielp hem met alle financiële problemen en dat lukte.quote:Op maandag 11 augustus 2014 11:35 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Alles gelezen en veel om op in te haken.
Sowieso vermoed ik dat je hulpverleners toch jouw ouders/broer bij je behandeling gaan willen betrekken, daar ontkom je niet echt aan.
Opname? Is niet onmogelijk en als het geld kost, moet je je bedenken of je het een goede ruil vindt (gewoonlijk is zo'n opname voor als je op het punt staat een eind aan je leven te maken, maar ik begrijp wel dat jouw situatie vrij onhoudbaar is).
De geestelijke gezondheidszorg..tsja, ik nam al vrij snel de beslissing dat ik het vooral zelf moest doen en gebruikte mn hulpverleners als steunpilaar zeg maar.
En wat je angsten/obsessie voor spinnen/viezigheid betreft, lijkt me superlastig, ook omdat je er min of meer mee zit opgesloten.
Ik heb (nog voor ik in de hulpverlening kwam) altijd geprobeerd om alles zelf op te lossen. Dat ben ik blijven doen zelfs nadat mijn traject al begonnen was en aangezien ik een denker ben (of een piekeraar, tis maar net hoe je 't bekijkt denk ik ) ging ik nadenken over mezelf (zeker tijdens de wachttijden), dingen opschrijven (meestal in de vorm van een dagboek maar soms bijvoorbeeld in de vorm van een goed idee of een conclusie) en feedback vragen (ik deed tussendoor nog wel vrijwilligerswerk dus had nog wel mensen om mee te praten).quote:Op maandag 11 augustus 2014 16:23 schreef W_D het volgende:
[..]
Nja, hoe begin je er zelf aan? Ik ben niet echt rijk, dus de GGZ is voorlopig mijn enigste optie gezien dat tenminste nog betaalbaar is. Ik hoop ergens dat de maatschappelijk werker mij zal kunnen helpen, want financiëel wordt het anders een ramp. Ik ken wel iemand die in een soortgelijke situatie terecht kwam (leefde al 2 jaar als kluizenaar) en zijn leven is helemaal veranderd na een opname in Kortenberg. Maatschappelijk werker hielp hem met alle financiële problemen en dat lukte.
Ik heb je post even vluchtig doorgelezen wegens mental fatigue bij mij daarbovenquote:Op maandag 11 augustus 2014 18:34 schreef W_D het volgende:
Nja, ik heb het ook drie jaar lang zelf proberen op te lossen. Dat lukte zelfs een tijdje, want ik kon me nog concentreren op andere zaken en ik kon de angstgedachten zelfs vergeten.
Maar nu is mijn hoofd één en al chaos. Ik kan niets meer. En dat terwijl een mens zoveel moet doen, dagelijks. Ben vaak 2u in de badkamer bezig, dat terwijl ik enkel maar m'n tanden poets en een douche van om en bij de 15 minuten neem. Het gaat allemaal zo traag. Ik beleef ook geen plezier meer en ik merk dat ik bijna alle vragen beantwoord met "ja", "nee" of "ik weet niet". Ik heb gewoon geen enthousiasme meer.
Het grootste probleem is de twijfel. Ik kan piekeren over alles. Ik denk na over elk miniscuul detail, waardoor ik amper iets kan doen. Voor ik het weet, voel ik me weer super angstig en blijf ik op tot 5 of 6u. Ik overleef amper de dag, laat staan dat ik in staat ben om werk te zoeken. En zelfs dan, geen idee hoe ik een job zou kunnen houden. Het is nu net geen twee maanden geleden dat ik als proces operator heb gewerkt en ik heb welgeteld 2 dagen volgehouden. En toen voelde ik me zelfs nog een stuk beter dan nu.
Ik zit echt diep. Zonder hulp kom ik er niet meer. Het is zo erg dat ik soms enkel de dag overleef omdat ik weet dat zelfmoord altijd een optie blijft. Versta me niet verkeerd, ik wil _niet_ dood. Ik weet dat ik me enkel slecht voel omdat er iets mis is met m'n hersenen/gedachtengang... maar gewoon het feit dat ik weet dat die optie er altijd is, dat brengt me nog een beetje geluk. Tegelijkertijd besef ik wel dat het niet normaal is om zo te denken, en dat het dus echt wel al diep zit.
Geen idee hoe ik dit allemaal deftig ga kunnen uitleggen tijdens dat eerste in-take gesprek, maar ik hoop voor hen dat ze me serieus zullen nemen en niet gewoon zullen doorverwijzen met een wachttijd van twee weken ofzo. Elke dat dat ik wakker word in dit huis is er één te veel, het lijkt wel een nachtmerrie.
Ook als je geen normaal ritme meer kan houden en gewone dingen niet meer lukken kan een opname wel goed zijn. Wees vooral zo open en eerlijk mogelijk tegen je behandelaars. Sterkte.quote:Op maandag 11 augustus 2014 18:34 schreef W_D het volgende:
Nja, ik heb het ook drie jaar lang zelf proberen op te lossen. Dat lukte zelfs een tijdje, want ik kon me nog concentreren op andere zaken en ik kon de angstgedachten zelfs vergeten.
Maar nu is mijn hoofd één en al chaos. Ik kan niets meer. En dat terwijl een mens zoveel moet doen, dagelijks. Ben vaak 2u in de badkamer bezig, dat terwijl ik enkel maar m'n tanden poets en een douche van om en bij de 15 minuten neem. Het gaat allemaal zo traag. Ik beleef ook geen plezier meer en ik merk dat ik bijna alle vragen beantwoord met "ja", "nee" of "ik weet niet". Ik heb gewoon geen enthousiasme meer.
Het grootste probleem is de twijfel. Ik kan piekeren over alles. Ik denk na over elk miniscuul detail, waardoor ik amper iets kan doen. Voor ik het weet, voel ik me weer super angstig en blijf ik op tot 5 of 6u. Ik overleef amper de dag, laat staan dat ik in staat ben om werk te zoeken. En zelfs dan, geen idee hoe ik een job zou kunnen houden. Het is nu net geen twee maanden geleden dat ik als proces operator heb gewerkt en ik heb welgeteld 2 dagen volgehouden. En toen voelde ik me zelfs nog een stuk beter dan nu.
Ik zit echt diep. Zonder hulp kom ik er niet meer. Het is zo erg dat ik soms enkel de dag overleef omdat ik weet dat zelfmoord altijd een optie blijft. Versta me niet verkeerd, ik wil _niet_ dood. Ik weet dat ik me enkel slecht voel omdat er iets mis is met m'n hersenen/gedachtengang... maar gewoon het feit dat ik weet dat die optie er altijd is, dat brengt me nog een beetje geluk. Tegelijkertijd besef ik wel dat het niet normaal is om zo te denken, en dat het dus echt wel al diep zit.
Geen idee hoe ik dit allemaal deftig ga kunnen uitleggen tijdens dat eerste in-take gesprek, maar ik hoop voor hen dat ze me serieus zullen nemen en niet gewoon zullen doorverwijzen met een wachttijd van twee weken ofzo. Elke dat dat ik wakker word in dit huis is er één te veel, het lijkt wel een nachtmerrie.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
quote:Op maandag 11 augustus 2014 20:13 schreef zomertje het volgende:
Vandaag heb ik ook nieuws te melden, ff zo.Persoonlijk vind ik een kleine hoeveelheid benzo's "als noodrem" een heerlijke oplossing, op die manier kan ik zelf bepalen wanneer ik ze -echt- even nodig heb (gewoonlijk om bijvoorbeeld de spiraal van piekeren/zorgen maken/stress/angsten/spanningen te verminderen en te doorbreken.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Voor mij werkt het prima, al enkele jaren. Ik gebruik dat spul amper tegenwoordig, maar ben wel superblij dat ik ze tot mn beschikking heb
precies, noodrem spulquote:Op maandag 11 augustus 2014 20:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Persoonlijk vind ik een kleine hoeveelheid benzo's "als noodrem" een heerlijke oplossing, op die manier kan ik zelf bepalen wanneer ik ze -echt- even nodig heb (gewoonlijk om bijvoorbeeld de spiraal van piekeren/zorgen maken/stress/angsten/spanningen te verminderen en te doorbreken.
Voor mij werkt het prima, al enkele jaren. Ik gebruik dat spul amper tegenwoordig, maar ben wel superblij dat ik ze tot mn beschikking heb
Weet ik eigenlijk niet, maar in dit topic knip ik de inhoud van spoilers er sowieso uitquote:Op maandag 11 augustus 2014 20:20 schreef zomertje het volgende:
[..]
precies, noodrem spul
Trouwens, die spoilertag, helpt dat om de boel buiten Google te houden endergelijke? Ik hoef niet op internet bekend te staan als die met al die posts in topics over depressie enzo.
Dat vreet ook meer energie dan je misschien denkt. Kun je niet even lekker met een bakje thee en een chocolaatje op de bank gaan zitten, even aan jezelf denken?quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:02 schreef missbehavin het volgende:
Pfff, roerige week gehad. Met mijn moeder is het een paar keer kantje boord geweest, ik moest zaterdagavond met spoed vanuit Utrecht naar huis rijden omdat het zo slecht ging. Gaat nu iets beter maar nog steeds op de IC.. En mijn vader is zo verloren zonder haar, ik moet de administratie voor hem doen, hij wist niet eens hoe hij moet inloggen... En ineens hangt hij 10 keer per dag aan de telefoon, de schat. Maar het breekt me wel op, al die extra zorgen
Daarnaast gaat het financieel ook zwaar kut, ex betaalt al 2 maanden geen alimentatie, en dat is echt geen extraatje ofzo, het is hard nodig. En hij woont dus sinds vandaag een paar huizen verderop, benieuwd wat voor ellende dat nog gaat brengen.
Ondertussen zit mijn lief een uur rijden van me vandaan en dat begint me na bijna 3 jaar echt de keel uit te hangen, maar een oplossing daarvoor zie ik ook niet echt.
En zo kan ik nog wel even doorgaan...Bah bah bah Kutzooi!
Zo, tot zover mijn tirade
quote:Op maandag 11 augustus 2014 20:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb je post even vluchtig doorgelezen wegens mental fatigue bij mij daarboven
Maar 1 ding wil ik je wel meegeven
Ik krijg de indruk dat je aan het overleven bent en dat -al- je energie nu daarin gaat zitten. Klopt dat?
Zo ja, dan moet je -dat- in je 1e gesprek met je behandelaar vertellen, daar kunnen ze echt wat mee en is gelijk ook duidelijk voor hun
Niet vergeten he?
Edit: Ik heb je post nog een keertje doorgeskimt en pas de 2e keer las ik niet over het woordje "overleef" heen, mijn excuus
Maar hoe dan ook, zeg -dat- tegen je behandelaars, eventueel zeg je erbij dat je het gevoel hebt met de rug tegen de muur te staan oid
Thx voor de info. Ik moet inderdaad zien dat ik alles goed uitleg, dat heeft een vriend van mij ook al gezegd. Als je niet alles zegt wat er scheelt, dan weten ze dat ook niet en behandelen ze je misschien gelijk elke doorsnee depressie-patiënt. Ik heb net daarom zowat alles dat me stoort en de meest angstige gedachten neergeschreven. Zou ik dat blad papier best afgeven aan de persoon in kwestie tijdens het gesprek?quote:Op maandag 11 augustus 2014 20:07 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ook als je geen normaal ritme meer kan houden en gewone dingen niet meer lukken kan een opname wel goed zijn. Wees vooral zo open en eerlijk mogelijk tegen je behandelaars. Sterkte.
Pff, echt ruk voor jequote:Op maandag 11 augustus 2014 21:33 schreef AdoraBelle het volgende:
Oké, het ging vandaag best wel slecht met mij.
M'n moeder ziet niet dat ik meer tijd om me klaar te maken heb dan zij. Dat ik me dood schaam als ik over straat moet zonder dat ik iets aan m'n uiterlijk gedaan heb, kan haar niets schelen blijkbaar.
Vanmiddag werd ik voor de zoveelste keer helemaal afgezeken omdat ik nog niet klaar was, terwijl we de stad in zouden gaan. Alles ligt aan mij, en alles is mijn schuld. Ik moet er maar aan werken zodat ik eerder klaar kan zijn en het is allemaal mijn fout, punt. Op dat moment heb ik haar m'n kamer uit gestuurd, want dat kan ik totaal niet hebben. Ik voelde me echt zo waardeloos toen . Toen ze m'n kamer uit liep zei ze nog "Knoop jezelf maar op.".
Op dat moment had ik echt zoiets van fuck dit leven. Ik wil me niet zo voelen.
Ik ben toen maar even onder de douche gaan staan omdat dat me meestal wel helpt om te ontspannen. Ik heb toen meteen maar even mezelf gewassen en m'n benen gescheerd. Alleen bij het scheren van m'n benen moest ik echt zo m'n best doen om dat scheermesje niet diep in m'n pols te drukken. Het was echt niet fijn. Zo erg heb ik het nog nooit gehad.
Ik ben toen ik klaar was maar snel het huis uit gevlucht. Ik wou daar niet meer zijn, en ik wou ook niet op een plek zijn waar van alles beschikbaar is om me mee te snijden. Ik moest hier even weg zijn.
Ik ben nu wel weer terug thuis, daarom kan ik dit schrijven. Ik ben een beetje tot rust gekomen. Alleen ik maak me wel erg zorgen. Want zoals het nu gaat is precies wat ik verwacht had. Ik krijg het er steeds moeilijker mee om weerstand te bieden, en het wordt steeds erger.
Bah, moeilijk is dat he, als je familie het niet begrijpt Laat je niet gek maken meisje! (oh nee, dat zijn we al he )quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:33 schreef AdoraBelle het volgende:
Oké, het ging vandaag best wel slecht met mij.
M'n moeder ziet niet dat ik meer tijd om me klaar te maken heb dan zij. Dat ik me dood schaam als ik over straat moet zonder dat ik iets aan m'n uiterlijk gedaan heb, kan haar niets schelen blijkbaar.
Vanmiddag werd ik voor de zoveelste keer helemaal afgezeken omdat ik nog niet klaar was, terwijl we de stad in zouden gaan. Alles ligt aan mij, en alles is mijn schuld. Ik moet er maar aan werken zodat ik eerder klaar kan zijn en het is allemaal mijn fout, punt. Op dat moment heb ik haar m'n kamer uit gestuurd, want dat kan ik totaal niet hebben. Ik voelde me echt zo waardeloos toen . Toen ze m'n kamer uit liep zei ze nog "Knoop jezelf maar op.".
Op dat moment had ik echt zoiets van fuck dit leven. Ik wil me niet zo voelen.
Ik ben toen maar even onder de douche gaan staan omdat dat me meestal wel helpt om te ontspannen. Ik heb toen meteen maar even mezelf gewassen en m'n benen gescheerd. Alleen bij het scheren van m'n benen moest ik echt zo m'n best doen om dat scheermesje niet diep in m'n pols te drukken. Het was echt niet fijn. Zo erg heb ik het nog nooit gehad.
Ik ben toen ik klaar was maar snel het huis uit gevlucht. Ik wou daar niet meer zijn, en ik wou ook niet op een plek zijn waar van alles beschikbaar is om me mee te snijden. Ik moest hier even weg zijn.
Ik ben nu wel weer terug thuis, daarom kan ik dit schrijven. Ik ben een beetje tot rust gekomen. Alleen ik maak me wel erg zorgen. Want zoals het nu gaat is precies wat ik verwacht had. Ik krijg het er steeds moeilijker mee om weerstand te bieden, en het wordt steeds erger.
Hoe ver was je inmiddels met het hulp krijgen? Wat je moeder doet is echt zooo foutquote:Op maandag 11 augustus 2014 21:33 schreef AdoraBelle het volgende:
Oké, het ging vandaag best wel slecht met mij.
M'n moeder ziet niet dat ik meer tijd om me klaar te maken heb dan zij. Dat ik me dood schaam als ik over straat moet zonder dat ik iets aan m'n uiterlijk gedaan heb, kan haar niets schelen blijkbaar.
Vanmiddag werd ik voor de zoveelste keer helemaal afgezeken omdat ik nog niet klaar was, terwijl we de stad in zouden gaan. Alles ligt aan mij, en alles is mijn schuld. Ik moet er maar aan werken zodat ik eerder klaar kan zijn en het is allemaal mijn fout, punt. Op dat moment heb ik haar m'n kamer uit gestuurd, want dat kan ik totaal niet hebben. Ik voelde me echt zo waardeloos toen . Toen ze m'n kamer uit liep zei ze nog "Knoop jezelf maar op.".
Op dat moment had ik echt zoiets van fuck dit leven. Ik wil me niet zo voelen.
Ik ben toen maar even onder de douche gaan staan omdat dat me meestal wel helpt om te ontspannen. Ik heb toen meteen maar even mezelf gewassen en m'n benen gescheerd. Alleen bij het scheren van m'n benen moest ik echt zo m'n best doen om dat scheermesje niet diep in m'n pols te drukken. Het was echt niet fijn. Zo erg heb ik het nog nooit gehad.
Ik ben toen ik klaar was maar snel het huis uit gevlucht. Ik wou daar niet meer zijn, en ik wou ook niet op een plek zijn waar van alles beschikbaar is om me mee te snijden. Ik moest hier even weg zijn.
Ik ben nu wel weer terug thuis, daarom kan ik dit schrijven. Ik ben een beetje tot rust gekomen. Alleen ik maak me wel erg zorgen. Want zoals het nu gaat is precies wat ik verwacht had. Ik krijg het er steeds moeilijker mee om weerstand te bieden, en het wordt steeds erger.
Je wordt niet zomaar gedwongen opgenomen als je zegt dat je soms niet meer wil of aan zelfmoord denkt. Daarbij: als jij al vraagt om een vrijwillige opname, is er geen reden meer voor gedwongen opname.quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:26 schreef W_D het volgende:
[..]
[..]
Thx voor de info. Ik moet inderdaad zien dat ik alles goed uitleg, dat heeft een vriend van mij ook al gezegd. Als je niet alles zegt wat er scheelt, dan weten ze dat ook niet en behandelen ze je misschien gelijk elke doorsnee depressie-patiënt. Ik heb net daarom zowat alles dat me stoort en de meest angstige gedachten neergeschreven. Zou ik dat blad papier best afgeven aan de persoon in kwestie tijdens het gesprek?
Een jaar geleden zou ik bvb. nog perfect genoegen hebben gehad met dagopname of een gesprek om de week, want toen was het écht véél beter. Af en toe had ik eens een zware dip van een week, maar dat ging wel weer over. Nu zit ik constant in die zware dip, al drie maanden lang. Ik snap niet waarom ik zo lang heb gewacht om hulp te zoeken. Ik denk dat ik het gewoon te lang heb ontkend en het probleem niet serieus nam.
Ik heb wel schrik om het woord "zelfmoordgedachten" te laten vallen. Ik wil absoluut niet gedwongen opgenomen worden, maar wel vrijwillig. Ik heb behoefte aan stabiliteit, orde etc in mijn leven, maar het is belangrijk voor mij dat mensen weten dat ik het zelf ook wil en dat ik niet gedwongen moet worden. Er is hier ook een groot verschil tussen gedwongen en vrijwillige opname, vooral dan qua vrijheid.
Ik sluit me hier bij aan.quote:Op zaterdag 9 augustus 2014 21:41 schreef Elvi het volgende:
[..]
Je gaat toch niet opgeven terwijl er een kans is dat je het toch kan overleven? Wat is dat nou?!
Ik hoop dat het voor mij geen gewoonte wordt. Want dat zou betekenen dat de sfeer hier in huis heel slecht is.quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Pff, echt ruk voor je
Dat uit huis vluchten herken ik wel (bij mij was dat op een gegeven moment zelfs een gewoonte geworden bla bla bla).
Ik vind het gewoon zo naar dat ze iedere keer van dit soort dingen zegt. Dan voel ik me weer compleet waardeloos. En dat voel ik me sowieso al.quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:49 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Bah, moeilijk is dat he, als je familie het niet begrijpt Laat je niet gek maken meisje! (oh nee, dat zijn we al he )
Die klopt wel ja .quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:53 schreef missbehavin het volgende:
Hehe, er komt net een mooie zin voorbij op tv 'Family members are just like strangers you're stuck in a lift with'
Ik heb gistermorgen dat telefonische (intake)gesprek gehad. Het duurde maar een paar minuten. En eigenlijk was het alleen om te bevestigen wat ze aan gegevens van m'n huisarts hebben gekregen. Dat ik depressief ben, suicidaal en mezelf wil snijden. En of het mijn dagelijks leven beïnvloedt. Ja, dat doet het zeker. Als je de hele dag aan niets anders dan zelfmoord kunt denken dan komt er voor de rest ook weinig terecht.quote:Op maandag 11 augustus 2014 21:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
Hoe ver was je inmiddels met het hulp krijgen? Wat je moeder doet is echt zooo fout
Ik sport op zich veel, ook in groepsverband. Dus daar heb ik op zich wel sociale contacten hoor. Maar mijn 'oude' vriendengroep spreek ik echt nooit meer. Dat vind ik wel echt jammer, maar heb niet het idee dat dat alleen maar aan mij ligt. Als iemand een relatie krijgt en hij laat meteen maandenlang niets meer van zich horen, wat moet je dan nog meer doen dan daar wat van zeggen?quote:Op zondag 10 augustus 2014 16:20 schreef Mange-tout het volgende:
Eens dingen gaan doen via sites als Meetup of Couchsurfing? Bij Meetup heb je events per thema, bij Couchsurfing zijn de events soms meer gewoon bijeenkomsten of echt activiteiten, in verschillende (grotere) steden). Voordeel is dat die mensen meestal al openstaan voor contact met mensen die ze niet kennen. Of inschrijven op een cursus/groepssport? Die gaan over een maand meestal weer van start. Doe je ook nog iets "nuttig" op een avond bv .
Ik kan je helaas nu even niet zo goed helpen omdat ik zelf even hulpbehoevende ben en even in een dip zit. Maar pak die telefoon nu. Ik heb op het diepste punt gezeten en toen heb ik 3 keer per dag aan de telefoon gezeten waar dan ook. Het boeide me niet hoe ik eruit zag waar ik was en wie me kon horen of kan zien huilen. Voor collega's midden in de stad of midden in het ziekenhuis heb ik aan de telefoon staan janken of ze echt niet iets eerder iets voor me konden doen. Ik stond tegen de muur met het mes op de keel en niets en niemand om me heen boeide me meer. Blijkbaar heb jij dat punt nog niet bereikt. Maar wacht niet totdat je het wel bereikt.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 12:00 schreef AdoraBelle het volgende:
[..]
Ik hoop dat het voor mij geen gewoonte wordt. Want dat zou betekenen dat de sfeer hier in huis heel slecht is.
[..]
Ik vind het gewoon zo naar dat ze iedere keer van dit soort dingen zegt. Dan voel ik me weer compleet waardeloos. En dat voel ik me sowieso al.
[..]
Die klopt wel ja .
[..]
Ik heb gistermorgen dat telefonische (intake)gesprek gehad. Het duurde maar een paar minuten. En eigenlijk was het alleen om te bevestigen wat ze aan gegevens van m'n huisarts hebben gekregen. Dat ik depressief ben, suicidaal en mezelf wil snijden. En of het mijn dagelijks leven beïnvloedt. Ja, dat doet het zeker. Als je de hele dag aan niets anders dan zelfmoord kunt denken dan komt er voor de rest ook weinig terecht.
Ik heb van m'n beste vriendin wel de tip gegeven om ze vandaag te bellen of ze me met spoed kunnen behandelen, vanwege hoe mijn moeder doet en dat het gisteren echt bijna mis ging.
Ik weet alleen niet of ik daar vandaag aan toe kom. Want m'n andere beste vriendin vertelde dat haar moeder geprobeerd heeft zelfmoord te plegen, en nu in het ziekenhuis ligt. Dus eigenlijk wil ik er vandaag wel voor haar zijn. Ik denk dat ze de steun goed kan gebruiken.
Gek genoeg vind ik dat weer wat anders (of het liep bij mij gewoon anders). Ik ben een aantal keer gecheckt op een tumor (borst en hersenen) en ik was alleen daarmee bezig waardoor de depressie op een lager pitje kwam. Of het leek me ineens niet meer belangrijk. Bij mij kwam er een soort vechtlust los ofzo. Maar toen alles goed bleek te zijn kwam de depressie weer terug (want: geen afleiding) en hoefde het leven weer niet.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 09:35 schreef seasushi het volgende:
[..]
Ik sluit me hier bij aan.
Ook bij de meest heftige depressies trouwens
En heb je toen hulp gekregen? of afgepoeierd met een smoesje ofzo?quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 14:11 schreef Californium het volgende:
[..]
Ik kan je helaas nu even niet zo goed helpen omdat ik zelf even hulpbehoevende ben en even in een dip zit. Maar pak die telefoon nu. Ik heb op het diepste punt gezeten en toen heb ik 3 keer per dag aan de telefoon gezeten waar dan ook. Het boeide me niet hoe ik eruit zag waar ik was en wie me kon horen of kan zien huilen. Voor collega's midden in de stad of midden in het ziekenhuis heb ik aan de telefoon staan janken of ze echt niet iets eerder iets voor me konden doen. Ik stond tegen de muur met het mes op de keel en niets en niemand om me heen boeide me meer. Blijkbaar heb jij dat punt nog niet bereikt. Maar wacht niet totdat je het wel bereikt.
Ja, triest, zeker als je eigenlijk zoveel succes hebt gehadquote:Op dinsdag 12 augustus 2014 18:11 schreef Gray het volgende:
Een traantje gepinkt voor Robin Williams, een man die met verve hier mee had kunnen posten, denk ik.
Zo zie je maar dat niets verlichting geeft behalve een gezonde geest.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 18:38 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, triest, zeker als je eigenlijk zoveel succes hebt gehad
Ik heb gezegd dat er iig iets moest gebeuren dus heeft de huisarts antidepressiva voorgeschreven. Of dat heel slim was is een 2e maar op dat moment was ik blij dat er iets gebeurde hij ging kijken of ze bij de lentis iets konden maar uiteindelijk lukte dat niet. Toen ik dat hoorde was ik al half stoned onder de ad.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 16:43 schreef zomertje het volgende:
[..]
En heb je toen hulp gekregen? of afgepoeierd met een smoesje ofzo?
Zal m'n best doen. Ik haat het wel dat het nóg een week duurt vooraleer ik naar die afspraak kan gaan. Verveel me zot thuis, kan niets doen en ik wacht er echt op. Dame aan de telefoon zei dat trouwens ook, dat ze vond dat ik echt wel op deze afspraak lig te wachten (omdat ik al tijdje werkloos thuis zit erdoor). Misschien nog een geluk, anders was de afspraak misschien nog later :<quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 01:15 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Je wordt niet zomaar gedwongen opgenomen als je zegt dat je soms niet meer wil of aan zelfmoord denkt. Daarbij: als jij al vraagt om een vrijwillige opname, is er geen reden meer voor gedwongen opname.
Dus ben gewoon eerlijk en zoek met de aangewezen personen (psych etc) naar de best passende aanpak.
Bij mij durfden ze dat niet eens aan, omdat het de boel in het begin alleen zou verergeren.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 18:48 schreef Californium het volgende:
[..]
Ik heb gezegd dat er iig iets moest gebeuren dus heeft de huisarts antidepressiva voorgeschreven. Of dat heel slim was is een 2e maar op dat moment was ik blij dat er iets gebeurde hij ging kijken of ze bij de lentis iets konden maar uiteindelijk lukte dat niet. Toen ik dat hoorde was ik al half stoned onder de ad.
Klopt...quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 18:39 schreef Gray het volgende:
[..]
Zo zie je maar dat niets verlichting geeft behalve een gezonde geest.
Daarmee doel ik op dat het weinig nut heeft zaken als geld of lusten na te jagen voor geluk, maar dat je het bij de bron moet zoeken. En dat is natuurlijk de geest die het geluk maakt en ervaart.quote:
Ja, en waar de depressie vandaan komt. Vandaag was geluk voor mij een perenijsjequote:Op dinsdag 12 augustus 2014 19:49 schreef Gray het volgende:
[..]
Daarmee doel ik op dat het weinig nut heeft zaken als geld of lusten na te jagen voor geluk, maar dat je het bij de bron moet zoeken. En dat is natuurlijk de geest die het geluk maakt en ervaart.
Dat ook inderdaad.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 19:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, en waar de depressie vandaan komt. Vandaag was geluk voor mij een perenijsje
Klein geluk is erg belangrijk, ook om het überhaupt te kunnen zien/ervaren.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 19:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, en waar de depressie vandaan komt. Vandaag was geluk voor mij een perenijsje
Bij mij ook niet, ik wil niet dat het bij mij erger klinkt maar dit is erg kort door de bocht en er zijn veel dingen gebeurt en heel korte tijd. Maar mijn eigen huisarts die mij dat verboden was op vakantie en de vervanger vond dat ik het wel kon proberen. Enige reden dat dat werkte was omdat hij me te veel heeft gegeven en ik werkelijk waar niet in staat was om na te denken over iets.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 19:45 schreef zomertje het volgende:
[..]
Bij mij durfden ze dat niet eens aan, omdat het de boel in het begin alleen zou verergeren.
Nu zit ik er wel aan trouwens.
Ja moest ik ook aan denken...quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 18:11 schreef Gray het volgende:
Een traantje gepinkt voor Robin Williams, een man die met verve hier mee had kunnen posten, denk ik.
Bestond facebook al toen? En daarbij moey je eerst doodgaan daarvoorquote:Op dinsdag 12 augustus 2014 20:56 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ja moest ik ook aan denken...
Maar nu vind ik het vervelend om op Facebook mensen allerlei lijsten van " zo herken je een depressie" en " dit kan je voor de ander doen" te zien delen. Echt waar de fuck waren die mensen toen ik ze nodig had?
Facebook is echt superoud Dus jaquote:Op dinsdag 12 augustus 2014 21:07 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Bestond facebook al toen? En daarbij moey je eerst doodgaan daarvoor
..dat had ik een keer met prostaatkankerquote:Op dinsdag 12 augustus 2014 21:01 schreef Elvi het volgende:
In ander nieuws: ik denk dat ik morgen even de huisarts ga bellen Want ik heb het benauwd maar zit ook tegen hyperventileren aan. Ik twijfelde al een tijdje of ik astma zou hebben, maar sinds vandaag hyperventileer ik ook en dat vind ik nog vervelender. Het 1 hoeft niet met het ander te maken te hebben natuurlijk... en ik heb een best druk weekend/drukke weken achter de rug
Maar goed er is iets mis en ik ben best een hypochonder dus ik dacht al even dat ik ebola had (nooit symptomen googlen...) maar gelukkig nam mn verstand het over (na een half uur ) die even meldde dat ik inderdaad nog nooit in Afrika ben geweest
Astma laten checken is wel verstandig hoor, dat kan bij verwaarlozen ook erger worden. Realistische ziekte toch wel, ebola mag in t mandje van de hypochonderquote:Op dinsdag 12 augustus 2014 21:01 schreef Elvi het volgende:
In ander nieuws: ik denk dat ik morgen even de huisarts ga bellen Want ik heb het benauwd maar zit ook tegen hyperventileren aan. Ik twijfelde al een tijdje of ik astma zou hebben, maar sinds vandaag hyperventileer ik ook en dat vind ik nog vervelender. Het 1 hoeft niet met het ander te maken te hebben natuurlijk... en ik heb een best druk weekend/drukke weken achter de rug
Maar goed er is iets mis en ik ben best een hypochonder dus ik dacht al even dat ik ebola had (nooit symptomen googlen...) maar gelukkig nam mn verstand het over (na een half uur ) die even meldde dat ik inderdaad nog nooit in Afrika ben geweest
denk niet voor de herkansing te gaan morgen en perenijsje vla te nemen (zomertoetje van mona)quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 19:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ja, en waar de depressie vandaan komt. Vandaag was geluk voor mij een perenijsje
Ja duh.quote:Op dinsdag 12 augustus 2014 23:12 schreef Elvi het volgende:
Update: het was toch hyperventilatie Ik herinnerde me ineens een truc die ik vorig jaar had ontdekt: aan een potje vaste lavendel-parfum ruiken dan wordt mn ademhaling weer normaal. Dan zal het toch stress of vermoeidheid zijn geweest.
Maar ik ga evengoed naar de huisarts voor die astma-tests
Dan moet jij maar ff herkansen met een echt lekker ijsjequote:Op dinsdag 12 augustus 2014 22:03 schreef seasushi het volgende:
[..]
denk niet voor de herkansing te gaan morgen en perenijsje vla te nemen (zomertoetje van mona)
Toevallig gegeten vandaag. Bah!
Ik heb ze net gekocht iddquote:Op woensdag 13 augustus 2014 09:23 schreef zomertje het volgende:
[..]
Dan moet jij maar ff herkansen met een echt lekker ijsje
probeer met volle aandacht te eten en te proeven Dus niet gedachtenloos achter de pc wegknagen. Beetje het idee van mindfullness.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 12:02 schreef seasushi het volgende:
[..]
Ik heb ze net gekocht idd
ik ben erg beinvloedbaar, dus als iemand zegt daar haar (tijdelijk) geluk uit te halen is het zeker de moeite waard om uit te proberen
Lastig om eerlijk te zijn, vind ik dan...quote:Op woensdag 13 augustus 2014 14:03 schreef Miniem het volgende:
Ik moet mijn zelfbeeld op papier zetten.
Wat is dat lastig
Ja, je energieniveaus springen hard op en neer door die suikers. In brood zitten ze ook veel trouwens, en in wit brood veel suikers die snel worden opgenomen.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 12:26 schreef zomertje het volgende:
[..]
probeer met volle aandacht te eten en te proeven Dus niet gedachtenloos achter de pc wegknagen. Beetje het idee van mindfullness.
Hier best aardig opgestart vandaag. Heb de afgelopen week meer klachten gehad. Maar ook veel brood en suikers gegeten, ik ga toch eens in de gaten houden of dat van invloed is, men zegt nml van wel.
quote:Op woensdag 13 augustus 2014 14:03 schreef Miniem het volgende:
Ik moet mijn zelfbeeld op papier zetten.
Wat is dat lastig
Ja, denk dat dat wel vaker voorkomt in dit topic.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:42 schreef Elvi het volgende:
Ik zou dat niet lastig vinden. Gewoon: laag
Sowieso zou ik eigenlijk eens een samenhangend stuk tekst hierover willen(moeten?) lezen.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:47 schreef Gray het volgende:
[..]
Ja, je energieniveaus springen hard op en neer door die suikers. In brood zitten ze ook veel trouwens, en in wit brood veel suikers die snel worden opgenomen.
Dan ben ik ook zo klaarquote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:42 schreef Elvi het volgende:
Ik zou dat niet lastig vinden. Gewoon: laag
Met energieniveaus bedoel ik niets zweverigs overigens, gewoon hoe alert je bent en energie hebt om te bewegen en denken. En ook geestelijk wel, want dat zit er natuurlijk ook bij.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Sowieso zou ik eigenlijk eens een samenhangend stuk tekst hierover willen(moeten?) lezen.
Om de 1 of andere reden hoor ik zo nu en dan wel van die kleine dingetjes, maar in mn hoofd kan ik er geen geheel van maken ofzo.
haha, was ook niet helemaal duidelijk wat ik nu precies bedoelde in mijn vorige post, maar ik bedoelde dus inderdaad het letterlijkquote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:56 schreef Gray het volgende:
[..]
Met energieniveaus bedoel ik niets zweverigs overigens, gewoon hoe alert je bent en energie hebt om te bewegen en denken. En ook geestelijk wel, want dat zit er natuurlijk ook bij.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.bla bla heel verhaaltje dus maar effe in een spoiler
Waarom vind je dat lastig? Ik heb vooral moeite om positieve dingen te vinden. Negatieve dingen lepel ik zo op.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:19 schreef zomertje het volgende:
[..]
Lastig om eerlijk te zijn, vind ik dan...
Ik ben een ontwijkend type, op een of andere manier speel ik liever mooi weer tot ik omval...quote:Op woensdag 13 augustus 2014 17:35 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Waarom vind je dat lastig? Ik heb vooral moeite om positieve dingen te vinden. Negatieve dingen lepel ik zo op.
Je bloedsuikerspiegel en alle hormonen ja.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:56 schreef Gray het volgende:
[..]
Met energieniveaus bedoel ik niets zweverigs overigens, gewoon hoe alert je bent en energie hebt om te bewegen en denken. En ook geestelijk wel, want dat zit er natuurlijk ook bij.
quote:Op woensdag 13 augustus 2014 17:02 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
haha, was ook niet helemaal duidelijk wat ik nu precies bedoelde in mijn vorige post, maar ik bedoelde dus inderdaad het letterlijkShooter je ook nog voor het slapengaan? En wanneer slaap je? Zelfs voor nachtmensen is het goed om een dag- en nachtritme aan te houden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.bla bla heel verhaaltje dus maar effe in een spoiler
Beweeg je nog een beetje?
Welke tijden en hoe eet je?
Is er onlangs iets veranderd in je leven? Familie, gezondheid, stressveroorzakers?
Nee, gewoonlijk game ik niet tot ik slaap (ik game tegenwoordig sowieso weinig), meestal fok of lees ik of mod ik (ook leeswerk) of kijk wat op youtube rond ofzo soms.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 17:51 schreef Gray het volgende:
[..]
Shooter je ook nog voor het slapengaan? En wanneer slaap je? Zelfs voor nachtmensen is het goed om een dag- en nachtritme aan te houden.
Beweeg je nog een beetje?
Welke tijden en hoe eet je?
Is er onlangs iets veranderd in je leven? Familie, gezondheid, stressveroorzakers?
Probeer minstens twee uur voor het slapen niet naar een scherm te kijken. Of gebruik een programma om de kleurwarmte bij te stellen. Dat schijnt beter te zijn voor je dag/nachtritme.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 19:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nee, gewoonlijk game ik niet tot ik slaap (ik game tegenwoordig sowieso weinig), meestal fok of lees ik of mod ik (ook leeswerk) of kijk wat op youtube rond ofzo soms.
Mijn bioritme is al jaren een issue voor mij, maar heb het redelijk onder controle. Ik verwacht niet dat mn slaaptijden ooit superstabiel zullen worden (speling van 3 uur 1 dag na elkaar is niet al te ongewoon bij mij). Ik beweeg in principe voldoende (dagelijks). Eten doe ik op relatief normale tijden.
Wel laatste tijd wat meer stresspiek(en/jes) gehad en wat drukker geweest, misschien dat het daardoor komt. Het gaat ook alweer beter dan gisteren
Ik ken het advies, maar zou me kapot vervelen Kan wel gaan lezen, maar dat is na dag 6 ook geen reet meer aanquote:Op woensdag 13 augustus 2014 21:48 schreef Gray het volgende:
Probeer minstens twee uur voor het slapen niet naar een scherm te kijken. Of gebruik een programma om de kleurwarmte bij te stellen. Dat schijnt beter te zijn voor je dag/nachtritme.
Ditquote:Op woensdag 13 augustus 2014 23:03 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ik ken het advies, maar zou me kapot vervelen Kan wel gaan lezen, maar dat is na dag 6 ook geen reet meer aan
Als je je verveeld, kun je toch ook naar bed gaan?quote:Op woensdag 13 augustus 2014 23:03 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ik ken het advies, maar zou me kapot vervelen Kan wel gaan lezen, maar dat is na dag 6 ook geen reet meer aan
Verveling staat niet gelijk aan kunnen slapenquote:Op donderdag 14 augustus 2014 08:46 schreef seasushi het volgende:
[..]
Als je je verveeld, kun je toch ook naar bed gaan?
Al moet ik zeggen dat ik vaak nog niet moe ben, en dan in bed televisie ga kijken. Meestal 20 minuten, en dan slaap ik. Moet wel ergens in de nacht de tv uitzetten en mijn bril van mijn hoofd af plukken
Ik heb al eens gewisseld.. ben het gewoon helemaal zat, de meds, de therapie, allesquote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:49 schreef Californium het volgende:
dat lijkt me niet goed. Kun je dit niet bespreken en andere meds krijgen?
Denk je dat het beter wordt zonder meds en therapie?quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:50 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ik heb al eens gewisseld.. ben het gewoon helemaal zat, de meds, de therapie, alles
Voor mijn gevoel wordt het juist erger met al dat gepoke in mijn hersenpan...quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:51 schreef Californium het volgende:
[..]
Denk je dat het beter wordt zonder meds en therapie?
Nou, dat hele navelstaren en alles uitgebreid analiseren.. ik merk dat het me tegen begint te staan, alsof de dingen juist meer in de weg lijken te gaan staan. Vind het ook lastig uitleggen hoor..quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:54 schreef Californium het volgende:
Ik merk ook dat het heel inspannend is en het in het begin ook erger maakte, totdat echt alles eruit was en therapie constructief was. Wat vind je precies het gepoke?
Ja daar heb je ms wel gelijk in..quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:59 schreef Cue_ het volgende:
Je bent met een reden in therapie (en meds) gegaan. Dus zonder zal het ook niet helemaal lekker gaan.
Zoals ze vaak zeggen "eerst moet het erger worden voordat het beter kan gaan". En dat is best fucked up
Heb je wel eens zelf een avond met pen en papier gezeten om in je hoofd iets te analyseren. Ik merk dat het erg vermoeiend is voor mezelf om over dingen na te denken en waarom ik dan dingen doe en waarom ik dan dingen zeg en hoe mijn hersenen werken. Maar vaak kom ik wel bij een oorzaak die dicht bij mij zit (ik ben nogsteeds de enige die in mijzelf kan kijken) en waar ik het dan "mee eens" ben. Dan praat ik hierover in therapie en mijn psychologe helpt mij hiermee dan heel erg om oplossingen te bedenken, uitleg te geven enz enz. Tis ontzettend vermoeiend maar het helpt mij wel heel erg.quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:58 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Nou, dat hele navelstaren en alles uitgebreid analiseren.. ik merk dat het me tegen begint te staan, alsof de dingen juist meer in de weg lijken te gaan staan. Vind het ook lastig uitleggen hoor..
Misschien is er ook met deze therapeut geen klik? Het kan even duren voor je iemand hebt die bij jou past. En ik werd ook soms moe van die analyses. Vooral als ze dingen gaan analyseren die geen probleem zijnquote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:50 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ik heb al eens gewisseld.. ben het gewoon helemaal zat, de meds, de therapie, alles
Nee, het klikt juist wel goed met haar, dat is het niet.quote:Op donderdag 14 augustus 2014 11:39 schreef Elvi het volgende:
[..]
Misschien is er ook met deze therapeut geen klik? Het kan even duren voor je iemand hebt die bij jou past. En ik werd ook soms moe van die analyses. Vooral als ze dingen gaan analyseren die geen probleem zijn
Heel goed meisje! En vertel je haar dan ook de echte reden?quote:Op donderdag 14 augustus 2014 11:44 schreef Elvi het volgende:
Ik heb toch maar een afspraak met een vriendin afgezegd. Ik twijfelde omdat ik een dipje heb en ik dan juist met anderen moet afspreken ter afleiding, maar ik voel me al een paar dagen grieperig en het zet niet door. Dus toch maar naar mn lichaam geluisterd en ik blijf vandaag gewoon thuis
Ja Ook de afweging die ik heb gemaakt om af te zeggen. En we hebben weer een nieuwe afspraak dus het is niet zo dat het nu maanden blijft liggen.quote:Op donderdag 14 augustus 2014 11:47 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Heel goed meisje! En vertel je haar dan ook de echte reden?
Ik denk dat ze het ws best begrijpt als je het eerlijk zegt.quote:Op donderdag 14 augustus 2014 11:49 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ja Ook de afweging die ik heb gemaakt om af te zeggen. En we hebben weer een nieuwe afspraak dus het is niet zo dat het nu maanden blijft liggen.
Ja maar wij zijn sowieso eerlijk tegenover elkaar als de 1 geen zin heeft om af te spreken dan zeggen we dat ook gewoon. Smoesjes verzinnen is zo onnodig.quote:Op donderdag 14 augustus 2014 11:51 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Ik denk dat ze het ws best begrijpt als je het eerlijk zegt.
Fijn is dat he!quote:Op donderdag 14 augustus 2014 11:56 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ja maar wij zijn sowieso eerlijk tegenover elkaar als de 1 geen zin heeft om af te spreken dan zeggen we dat ook gewoon. Smoesjes verzinnen is zo onnodig.
Dat is wel balen. Maar komt goedquote:Op donderdag 14 augustus 2014 13:04 schreef Lathiel het volgende:
Zenuwachtig. Straks eerste groepssessies. Door stress ipod vergeten, dus ook geen afleiding in de trein/bus
Ik snap goed wat je bedoeld, ik had het ook. Al dat gepor laat me piekeren als een malle en dat is echt eng.quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:58 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Nou, dat hele navelstaren en alles uitgebreid analiseren.. ik merk dat het me tegen begint te staan, alsof de dingen juist meer in de weg lijken te gaan staan. Vind het ook lastig uitleggen hoor..
Ik hoop echt dat het voor mij ook zo gaat werken. Morgen na enkele weken weer therapie, zo geen zin in ook.. Ik wilde eigenlijk opperen er mee op te houden, hoewel ik weet dat ze vast zal gaan steigeren...quote:Op donderdag 14 augustus 2014 13:33 schreef _Loki het volgende:
[..]
Ik snap goed wat je bedoeld, ik had het ook. Al dat gepor laat me piekeren als een malle en dat is echt eng.
Mijn psych zegt altijd dat het niet gebeurd zonder reden. Het feit dat je je ruk voelt of gaat piekeren, is omdat je door gaat krijgen hoe jij in elkaar steekt en wat dingen met je doen. Die gevoelens zijn er niet voor niets, het is een reactie op iets. Juist door ernaar te kijken, kun je écht kijken wat er in je hoofd gebeurt zodat je ermee om leert gaan ipv ze te negeren. Zo kom je er straks alleen maar sterker uit.
Het idee dat ze ook hele andere dingen aanhaalt en analyseert die naar jou idee niet direct met je problemen te maken hebben misschien?quote:Op donderdag 14 augustus 2014 10:58 schreef missbehavin het volgende:
[..]
Nou, dat hele navelstaren en alles uitgebreid analiseren.. ik merk dat het me tegen begint te staan, alsof de dingen juist meer in de weg lijken te gaan staan. Vind het ook lastig uitleggen hoor..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |