Een half jaar geleden ben ik begonnen met mijn eerste 'echte' baan. Kortom, ik ben nu arbeider. En ondanks dat ik geen vervelende baan met leuke collega's heb en ik ineens 4x zoveel te besteden heb als vroeger, ben ik na dat half jaar nog steeds niet gewend.
Nu heb ik 5 weken vakantie per jaar, verantwoordelijkheden, elke ochtend om half 9 op kantoor en daar 40 uur per week zijn..
Vroeger had ik 12 weken vakantie per jaar, hoefde ik zelden voor half 9 m'n bed uit, had ik 10-15 contactuurtjes per week en had ik de allerbeste bijbaan ter wereld. Ik had geen enkele verantwoordelijkheid en kon alles doen en laten wat ik wilde.
Nu ben ik verworden tot een arbeider die elke dag vroeg op moet om op tijd te komen en dus elk avond rond 11 uur naar bed gaat, iemand die op woensdag opmerkt dat Zaagmans weer is langsgeweest en steeds uitkijkt naar het weekend (dat overigens altijd supersnel voorbij vliegt) om daarin een potje te snookeren en aan de bar van de plaatselijke kroeg te hangen.
Kortom, mijn leven is het afgelopen half jaar in 1 klap saai geworden en ik ben er nog steeds niet aan gewend