[Etappe 20] Bergerac - Périgueux (ITT) #5 Topfiets!

Etappe 20: Bergerac - Périgueux, 54 km (ITT)

De laatste uitdaging van deze Tour. De enige tijdrit, maar wel een hele lange, over een glooiend parcours. Vanwege de lengte gaat hier met minuten gesmeten worden, al zullen de matige tijdrijders vanwege de heuveltjes die in het parcours zitten toch nog wel een klein beetje kunnen aanhaken. Alsnog minuten verliezen, maar waar je tijdens een vlakke tijdrit met deze lengte vijf minuten kan verliezen kan je als goede klimmer het hier misschien beperken tot een minuut of twee.




De start van de tijdrit is in Bergerac, waar rit 19 aankwam. Etappe 19 kwam aan ergens op een industrieterrein in een buitenwijkje van Bergerac. Deze tijdrit start wel netjes in het centrum. Rue de la Résistance, een winkelstraatje. Daar vertrekken de renners voor een barre tocht van meer dan 54 kilometer. In Bergerac zelf zijn er twee bochten die genomen moeten worden, maar verder zijn de eerste kilometers rechtdoor. Af een toe een flauwe bocht, maar stelt bijzonder weinig door. Op de grote molen en trappen maar. Net na de start fietsen de renners langs de kerk.



De eerste kilometers zijn over de grote weg, na zes kilometer draaien de renners af van de D709 naar de D4E3. Scherpe bocht, tweebaansweg in plaats van een vierbaansweg. Alsnog breed genoeg dus. Deze weg begint na een tijdje op te lopen. Wel vals plat, niet echt een hele moeilijke klim of iets in die richting. Tussen kilometer 7 en kilometer 15 moeten 110 hoogtemeters overwonnen worden, niet heel indrukwekkend. In het gehuchtje Lagudal moet er een beetje gedaald worden om daarna weer een stukje omhoog te gaan. Dit gaat gepaard met enkele bochten, maar dat zijn allemaal simpele bochten, geen scherp gedoe. Als dit tweede 'klimmetje' is geweest dalen de renners een stukje af en ondertussen komen ze door het gehucht Beleymas, waar de eerste tussentijd wordt gemeten, na 19 kilometer. 200 inwoners, maar wel een schattig kerkje.



Het gaat nu even naar beneden, maar het bochtenwerk valt mee. Lijkt allemaal redelijk voor zich te spreken. Na 23 kilometer fietsen de renners door Villamblard en dan loopt het alweer een beetje omhoog. Vijf kilometer na Villamblard komen de renners boven in Sargaillou en is er weer een meter of 100 hoogteverschil overwonnen. Echt vals plat dus. Dit gedeelte is wel echt geschikt voor de sterke jongens, die knallen hier goed door. Een beetje fietsen tussen de weilanden door, af en toe een bos, af en toe een verlaten boerderij.



Na het gehuchtje Sargaillou is het weer even een paar kilometer in dalende lijn. Deze afdaling kent wat meer bochten en loopt voor een deel door een bos, is dus wat onoverzichterlijker. Toch wel een paar bochten die je even verkend moet hebben. Het is goed te doen, maar met een beetje kennis van het parcours ben je in dit soort bochten wel in het voordeel. Zoals de 'klim' niet echt steil was is de 'afdaling' dat ook niet echt. In principe gewoon zo groot mogelijk trappen.



Na deze afdaling loopt het gelijk weer omhoog, richting Font-de-Meaux, waar de tweede tijdsmeting van de dag is, na 39 kilometer. Ook deze weg is weer vals plat, voor een deel door een bos. Kent wel enkele stukjes die er nog een beetje uitdagend uitzien, maar zou verder toch ook allemaal niet echt een probleem moeten zijn. Redelijk leuke omgeving. Af en toe een huisje, struikjes, bomen, heuveltjes links en rechts. En een vervelende weg omhoog.



Voorbij de tweede tijdsmeting moeten de renners nog even over een plateautje heen, om daarna weer een paar kilometer te dalen. Deze afdaling is behoorlijk bochtig, maar wel door een redelijk open vlakte. Toch net wat meer zicht op waar je naartoe gaat. Alsnog een paar blinde bochten, dus een verkenning lijkt me toch handig als je hier goed wil fietsen. Als je hier niet goed wil fietsen heb je alle tijd om te genieten van een leuk uitzicht. Vervelende paaltjes langs de weg, dus mijn advies is wel om netjes op het asfalt te blijven.



Als deze afdaling gedaan is moeten de renners nog één keer omhoog en dit lijkt de lastigste klim van de dag. Een korte klim, maar vrij steil, als je het profiel mag geloven. En jawel, we mogen dit profiel geloven, want Google Maps geeft hetzelfde beeld. We klimmen naar het dorpje Coulounieix en dat is vrij pittig. Enige voordeel voor de renners is dat ze na de afdaling flink wat snelheid hebben, een goede aanloop dus, om even over dit heuveltje te knallen. De klim loopt nog even door na het dorpje Coulounieix, maar het zwaarste gedeelte heb je dan wel gehad. Het zwaarste gedeelte zit net voor je het dorp binnenrijdt. Op de top krijgen we de derde tussentijd van de renners, op zes kilometer van de streep. Volgens het time schedule tenminste. Volgens het profiel niet. Komen we morgen wel achter.



De laatste kilometers zijn in dalende lijn. Nog enkele bochten, maar we zitten nu wel op een hele brede weg. De grootste uitdagingen zijn al geweest. Zo ongeveer op twee kilometer van de streep steken we de rivier L'Isle over en rijden we Périgueux binnen. De laatste kilometer loopt weer een beetje vals plat omhoog en kent nog een stuk of vijf bochten. Finishen doen we voor het Palais de Justice.



Dit is de derde keer dat Périgueux, een stad met 31.000 inwoners, deel uitmaakt van de Tour de France. De vorige twee keren hadden we zo ongeveer hetzelfde recept. Ook in 1961 was er een tijdrit van Bergerac naar Périgueux. In 1994 was het andersom, een tijdrit van Périgueux richting Bergerac. Grote namen wonnen uiteindelijk die tijdritten. In 1961 was Jacques Anquetil de sterkste. In 1994 Miguel Indurain. Beide renners wonnen in dat jaar ook het algemeen klassement. Als je het zo bekijkt is Vincenzo Nibali misschien wel de grootste favoriet.



Iedere dag kom ik met een weerbericht aan, maar dat blijkt vaak weinig betrouwbaar. Tijdens etappe 19 zou er bewolking zijn, maar over regen las ik niets. Viel dat even tegen. Toch gaan we het maar weer proberen. Volgens mijn Franse, blijkbaar onbetrouwbare, weersite wordt het goed weer. 28 graden, zon, weinig wind. Klinkt goed, maar hoe het echt wordt zien we tijdens de rit wel weer.

Deze tijdrit wordt natuurlijk een prooi voor Tony Martin. Dat lijkt mij redelijk duidelijk. Een Froome in topvorm kan het hem moeilijk maken, maar verder doet iedereen toch wel voor hem onder. Het is even afwachten hoe het met Tony Martin is na drie weken Tour. Hij heeft zich deze Tour vaak genoeg laten zien en vaak met zijn krachten gesmeten, maar deze tijdrit zal hij nog een keer alles geven en dan wint hij. Met een minuutje voorsprong op Dumoulin.
1. Martin. Der Panzerwagen.
2. Dumoulin. Toch lekker, zo'n Nederlander die een beetje goed kan tijdrijden. Heeft het de afgelopen dagen rustig aan gedaan, dus een tweede plaats achter Tony Martin lijkt mij zeker tot de mogelijkheden behoren.
3. Nibali. Als je in zo'n topvorm bent ga je ook gewoon een goede tijdrit fietsen. Hoewel hij helemaal niet voluit hoeft te gaan. Kan zelfs de laatste kilometers lopen, maar hem kennende zal hij tot het einde alles blijven geven.
4. Chavanel. Heeft toch een vrij kleurloze Tour achter zijn naam. Kan op een goede dag een ontzettend goede tijdrit rijden, dus om toch nog wat kleur aan zijn Tour te geven is een goed optreden in deze tijdrit nodig. Hij kan het, zo nu en dan.
5. Peraud. Een Peraud in vorm kan ontzettend goed tijdrijden. Hij is in vorm, dus goede tijdrit. Denk dat hij toch nog wel de tweede plaats gaat pakken.

Verrassing van de dag wordt Izagirre. Gaat top 10 rijden. Onze jongens gaan het lastig krijgen.

quote:

Op zaterdag 26 juli 2014 18:15 schreef Mexicanobakker het volgende:
Alleen in 2009 geen top 25 laatste 10 jaar volgens mij. Dan kun je toch niet zeggen dat we het elk jaar slecht doen voor een klein landje met jarenlang 1 ploeg.

2012 ook niet. En in 2011 waren we al blij met de 21e plaats van Robbie Ruijgh.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 26-07-2014 19:01:44 ]