Je ergste piijn

Mijn moeder reed een keer met de auto vooruit terwijl ik nog wat van de achterbank af haalde. stopt ze terwijl ze boven op mijn voet staat. ik schreeuwen dat ze op me voet staat, heeft ze na ongeveer 10 seconden dom herhalen "huh? hoe bedoel je" door dat ze ervanaf moet rijden.
Misschien niet het meeste pijn ooit maar is me wel als meest pijnlijke het beste bijgebleven

Mwja als kind de standaard dingen, nu sja de standaard op blote voeten en je kleine teen volop op een hoek van iets stoten en de hele zooi weer onder het bloed.

Toen ik op bed lag met een geblokkeerde knie. ( knie op slot) En ik tegen mijn vader roep : Niet aankomen dit gaat vanzelf over !! Ja ik kijk alleen even. En hij trekt mijn been recht. Jaar of 13/14

Het is net als je een gebroken been gewoon even recht trekt. ( oh en een ontsteking onder je tand waar je 3 weken mee loopt is ook om te janken ) 18/19 jaar.

Ooit mijn arm ook op 2 plekken gebroken gehad, maar daar herinner ik mij niet veel van.

Ik werd gelanceerd op mijn hoofd toen ponylief een rare beweging maakte boven de hindernis.
Na het horen van een zoemgeluid werd ik acuut misselijk.
Daarna naar bed gegaan met de gordijnen dicht, want ik kon geen licht meer verdragen.

Mijn amandelen die geknipt moesten worden.
Bij iedere slikbeweging pijn in de open wonden en vreselijk uit je mond stinken.

Mijn enkel zwaar kneuzen.
Midden in de stad, dus iedereen getuige van hoe ik alleen nog verder kon strompelen.
Enkel twee keer zo dik en blauw.
Heeft ook een week of 6 geduurd voordat ik volledig genezen was.

Kaakbotontsteking, afwijkende genezing na het trekken van een verstandskies waar ontstekingsweefsel zat.
Dagenlang de enorm gore ranzige smaak van pus en wondvocht.
Op een gegeven moment janken, omdat het zo'n pijn doet en dan toch maar naar het weekendspreekuur van de de tandarts.

Heftige shit hier allemaal.

Het zette me tot denken, waarom doet alles zo godsgruwelijk veel pijn? Pijn is een waarschuwingsignaal van het lichaam. "let op, je hebt een wond aan je vinger dus gebruik je andere hand".

Maar sommige dingen kunnen zo ongelofelijk veel pijn doen dat je er flauw van valt. Zelfs een klein sneetje in je vinger kan al tering veel pijn doen.

OT:
- Niet / slecht verdoofde verwijdering van verstandskies die onder het tandvlees lag.
- Vroeger kinkhoest gehad als kind. Om de 5 seconden hoesten, en dat 10 dagen lang. Na een paar dagen hoesten krijg je bij elke hoest een pijnscheut in je hoofd van de druk + non stop hoofdpijn.
- Kleine teen gestoten aan traprand. Kwam direct een klemblaar onder die de nagel eraf drukte.
- Voetbal onder tegen mijn zak gekregen van 3m afstand.

Als kind op de wipwap zitten en dat de ander er gauw af springt.

Met mijn voet tussen de scooter en een auto vast zitten terwijl ik nog reed.

Mijn vinger vast in een luchtdrukmachine die langzaam mijn vinger afknelde, dag nagel.

Bevalling.

Wat me het meest bij is gebleven, maar mogelijk niet het meest pijnlijke is:

Op het werk een container willen verplaatsen, en de band waaraan je trekt breekt af. Gevolg: Allebei mijn ellebogen vol tegen die muur achter me. 2 telefoonbotjes die zo hard tintelen dat je bijna van je stokkie gaat.

Wat het meeste pijn had moeten doen was mijn gebroken voet, waar ik 1 week mee rond heb gelopen. De pijn viel wel mee, maar omdat ik hem al eens eerder had gebroken toch maar even foto's laten maken. Vervolgens 6 weken gips.

- Ruggenwervel scheuren
- 2x kaakoperatie, kaak in 2 breken en naar voren zetten, tweede was platen eruit halen

Als 13 jarige van mijn fiets vallen, 2 boventanden uit mijn mond geknetterd

Je hebt verschillende soorten pijn, dus ik heb er 3:
- 12 jaar. uit een boom gelazerd, 4m hoog, plat op de rug. Afgezien van de rugpijn die nog een maand of wat aanhield, waren de eerste minuten het ergst. Ingeklapte longen. Ik dacht eigenlijk vrij nuchter, maar dat zal wel het zuurstofgebrek zijn geweest: "okee, dat was het dan. En nu ga ik dood". Toen kon ik weer een beetje ademen.

- 11 jaar. M'n hand gepletterd tussen een slagboom. alsof je een hele grote puist uitknijpt: Pats, open. vlees ernaast. Nog een half uur in een ziekenhuiswachtkamer doorgebracht met m'n hand (of wat er van over was) in een bakje water. Alles dat los hing ging drijven. De chirurg heeft het allemaal goed kunnen repareren, alles werkt nog, al heb ik nu twee van die stomme vliesjes tussen duim en wijsvinger en kan ik de boel niet ver spreiden.

- 19 jaar. Voetballen, snoeiharde bal gestopt met m'n kruis. Toen had ik het even moeilijk. Veel pijn, snel over, en dat scheelt.

[ Bericht 10% gewijzigd door Ridocar op 24-07-2014 16:55:18 ]

quote:

Op woensdag 16 juli 2014 17:22 schreef appelsap het volgende:
Galsteenaanvallen staan met stip op 1. Jankend, kruipend en gillend over de vloer ging ik. Een bevalling was er niks bij.

Ik doe met je mee. En dan was mijn 1e bevalling echt niet grappig (totaalruptuur voor de Googlelaars).

Ook:
- Als kind op de fiets rond een grote 8- hoekige zandbak fietsen, met blote voeten. En dan te dicht langs de zandbak fietsen en 2 tenen "splijten" op zo'n hoek. Daar zat een mooie scheur tussen de tenen. En bloeden
- Vorige jaar, teen gekneusd na een val van de trap. Een week later probeerde ik met sandalen aan een bal onder de struikjes vandaan te halen. Voelde ik opeens een steek.. Zat er een bij in mijn sandaal. Die kreeg ik nogal moeilijk los. En dan ook nog precies een steek, onder de nagel van de gekneusde teen.. Ik voel het nog als ik eraan denk..

Fysiek het meest pijn was een gescheurde lip ging wat mis tijdens een verbouwing,
Stuk brak af viel naar beneden ving het op met mijn schouder draaide en een stuk lood sneed mijn lip open lelijke winkelhaak. Doek er op en meteen naar het ziekenhuis gebracht.

Dat duurde echt lang.
Kan me de kop nog van de zuster herinneren zwalkend naar binnen hoor haar nog schreeuwen achter de gele lijn blijven!!! Ik haal het doek van mn gezicht en begon meteen maar te helpen haha.

Daarna KO moest naar een ander ziekenhuis voor een chirurg, daar nog een beetje rond moeten lopen nog iemand laten schrikken mn mond was echt zombie style haha.

Kennismaking met de chirurg, die had er echt vertrouwen in.
Uurtje later lag ik onder het mes, hebben er mooi werk van gemaakt!.

Het herstellen wel pijnlijk je kan namelijk niet lachen praten eten.....
Nu ervaar ik pijn heel anders .

Voor mij dié kiespijn die alleen met een wortelkanaalbehandeling weg te halen is. Daar wordt je helemaal gek van, ik rende toen bijna naar de tandarts toe om er vanaf te zijn.

quote:

Mijn ergste pijn duurt al 2.5 jaar lang elke dag voort. Een operatiewond die niet geneest doordat ze 't verkloot hebben, en maar blijven verkloten. Second opinion dit, second opinion dat, de pijn is ondraaglijk bij vlagen.
Ook nog eens niet tegen pijnstillers kunnen helpt ook niet mee.

Wel eens honing op de wond geprobeerd? Schijnt goed te werken tegen doorzeurende wonden. Google maar eens.

Een vraag voor de moeders trouwens: het valt me op dat er niet heel vaak 'de geboorte' genoemd wordt. Ik vroeg me af hoe jullie dat uberhaupt ervaren: Het is namelijk niet de pijn van dat je ernstig ziek bent, of dat er iets zit te rotten/ontsteken. Nee, het is juist de pijn van nieuw leven dat er aan komt. Geeft dat ergens een psychologisch voordeel om de pijn aan te kunnen of zelfs als minder erg te ervaren?

quote:

Op zaterdag 26 juli 2014 21:59 schreef Shockwave12 het volgende:
Een vraag voor de moeders trouwens: het valt me op dat er niet heel vaak 'de geboorte' genoemd wordt. Ik vroeg me af hoe jullie dat uberhaupt ervaren: Het is namelijk niet de pijn van dat je ernstig ziek bent, of dat er iets zit te rotten/ontsteken. Nee, het is juist de pijn van nieuw leven dat er aan komt. Geeft dat ergens een psychologisch voordeel om de pijn aan te kunnen of zelfs als minder erg te ervaren?

Ik vond het 'voordeel' van de pijn tijdens de bevalling, dat de pijn weer weg ebde.
Maar het ligt er misschien ook aan, wat iemand als vergelijkingsmateriaal heeft. Ik heb naderhand meerdere operaties en andere behandelingen gehad en die pijn vond ik wel heftiger.
Misschien speelt het psychologische gedeelte ook mee, de pijn van de bevalling wordt uiteindelijk beloond met je kindje.

quote:

Op zaterdag 26 juli 2014 21:59 schreef Shockwave12 het volgende:
Een vraag voor de moeders trouwens: het valt me op dat er niet heel vaak 'de geboorte' genoemd wordt. Ik vroeg me af hoe jullie dat uberhaupt ervaren: Het is namelijk niet de pijn van dat je ernstig ziek bent, of dat er iets zit te rotten/ontsteken. Nee, het is juist de pijn van nieuw leven dat er aan komt. Geeft dat ergens een psychologisch voordeel om de pijn aan te kunnen of zelfs als minder erg te ervaren?

Ik noemde de bevalling
Kan me niet voorstellen dat er iets ergers bestaat qua pijn... (maar ik kon me de pijn van bevallen ook niet voorstellen. En achteraf nauwelijks herinneren ook. Brave hormonen ).

De migraineaanvallen van vroeger. Van de pijn niet meer weten wat te doen.

De pijn toen ik wakker werd uit de narcose na m'n blindedarmoperatie. Gelukkig was het van korte duur, ik kreeg meteen een spuit en was weer van de wereld.

Mjn ergste pijn was toen ik in bed lag met mijn (ex)vriendin, die in haar slaap een harde knie in mijn kruis gaf, waardoor toen mijn bal terug schoot in de lies en gedraaid was. Gelukkig was ik er wel op tijd bij om geen bikkel te zijn . Verder was de keer dat ik met mijn hoofd tegen de deurpost aan sprong en ik plat terecht kwam op mijn rug, midden in de kantine vd school, ook niet fijn.

voorhuid eraf laten snijden [was zeeer pijnlijk]
zeiden dat operatie niks voorstelde, maar in de 1-2 weken ontzettend veel pijn kon geen onderbroek aandoen en durfde niet te plassen. ergste dagen gehad zelfs slapen zonder dekens

tch tevreden met reultaat dikkere eikel en plassen gaat beter
er zijn ook mensne die dit doen vanwege hygienische redenen, maar dna ben je echt stom..

Kiespijn..niks zo erg als flinke kiespijn.