Wonderlijk, de manier waarop jullie met elkaar praten (zo van de hak op de tak). Het lijkt net alsof iedereen voor zichzelf een gesprekje aan het voeren is, zonder zich nu echt veel aan te trekken van wat een ander zegt, maar zich ergens toch ook nog voor in probeert te zetten het tot een soort van samenhangend (nou ja, je zou dus kunnen zeggen dat het één weldegelijk met het ander te maken heeft!) gesprek te maken. Het lijkt me leuk dit gesprek van jullie in levende lijve te volgen, als bij een kringverjaardagskringgesprek, met commentaar van Sir David Attenbrough (als ik dat zo goed schrijf).
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."