Algemeen Luchtvaarttopic #7: I can see my house from here!

Oeps, per ongeluk zelfde TT. Ah well...

Het Farewell MD-11 boek kan besteld worden. Hier.

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 18:49 schreef OEM het volgende:

[..]

Thanks voor de reminder, is besteld. Ben benieuwd wat ze er van gaan maken.

Ik zit ook te twijfelen.

Ben op zich wel benieuwd naar de verhalen achter de schermen; standaard feiten en foto's ken ik wel...

En vandaag in de geschiedenis....een heleboel:



- 30 juni 1956: United Airlines vlucht 718 (Douglas DC-7, N6324C, Mainliner Vancouver, van LA naar Chicago) en Trans World Airlines Vlucht 2 (Lockheed L-1049 Super Constellation, N6902C, Star of the Seine, van LA naar Kansas City) crashen om 10:30 uur boven de Grand Canyon wanneer hun vluchtpaden elkaar kruisen. Ze vlogen beide onder Visual flight rules (VFR).
Met 123 doden was het de dodelijkste vliegtuigcrash in de commerciële sector van die tijd en als gevolg werd de Federal Aviation Administration (FAA) opgericht. Tevens zou hier later landelijke radar-dekking, collision avoidance systems en flight-data recorders uit komen rollen.

De crashsite is begin dit jaar uitgeroepen tot een National Historic Landmark; de eerste voor iets dat in de lucht gebeurde.
De exacte crashsite word geheim gehouden; de plek is overigens sinds de jaren '50 verboden terrein en moeilijk bereikbaar.
Resten van de vliegtuigen schijnen nog aanwezig te zijn.



- 30 juni 1968: Lockheed C-5A Galaxy maakt de allereerste vlucht. S/N 66-8303 begint aan haar eerste testvlucht vanaf Marietta, Georgia. Op dat moment was het de grootste vliegtuig ter wereld.
Op 17 oktober 1970 ging dit toestel verloren in Marietta toen er - tussen testvluchten door - werd bijgetankt en een explosie kwam gevolgd door brand. Een persoon kwam hier bij om het leven.



- 30 juni 1971: Na de succesvolle koppeling met de eeste ruimtestation Saljoet 1 (eerdere poging met de Sojoez 10 was mislukt) en daar 22 dagen verbleven te hebben, keren de kosmonauten van Sojoez 11 (Vladislav Volkov, Viktor Patsajev en Georgi Dobrovolski) terug naar aarde.
Echter een ventiel lekt waardoor alle zuurstof en druk wegviel; met de dood van de 3 inzittenden als gevolg.
Hun dood wordt pas bekend als het recovery team de capsule opent op de landingsplek in Kazachstan.
Technisch gezien zijn zij de enige personen die in de ruimte zijn omgekomen.

Later doken nog videobeelden op waar ze nog een poging tot reanimatie doen; pas bij hun autopsie zou duidelijk worden dat ze aan zuurstofgebrek waren overleden.
Video staat op Youtube:




- 30 juni 1994: een Airbus A330-300 (onder Airbus F-WWKH registratie; had later als HS-TEA naar Thai Airways International moeten gaan) crasht tijdens een testvlucht (als vlucht 129) op Toulouse-Blagnac Airport. De 7 inzittenden overleven de crash niet.
De vlucht was bedoeld om stijgvermogen met single engine failure tijdens takeoff te testen.



Het was de eerste write-off van een A330 en was de enige fatale A330 ongeluk tot Air France vlucht 447.
Op Toulouse-Blagnac is naast de baan een gedenkteken geplaatst; hier op Google Maps.



- 30 juni 2009: Yemenia vlucht 626 van Sana'a International Airport (Yemen) naar Prince Said Ibrahim International Airport (Comoren) crasht vlak voor landing in de Indische Oceaan. 152 inzittenden overleven het niet; alleen de 12-14 jarige (bronnen verschillen) Bahia Bakari overleeft de crash.
Zij wordt gevonden, vasthoudend aan delen van het wrak waar ze meer dan 9 uur aan heeft vastgeklompen in een donkere, woeste zee..
Ze wordt al snel "the miracle girl" genoemd en in 2010 brengt ze een boek uit; Steven Spielberg heeft geprobeerd dit te verfilmen; maar ze weigerde.

Het gaat om een Airbus A310-324 (7O-ADJ); hier slechts 6 dagen voor de crash (24 juni) op Heathrow:



[ Bericht 2% gewijzigd door Iemand91 op 30-06-2014 16:24:26 ]

quote:

Op maandag 30 juni 2014 04:06 schreef Iemand91 het volgende:
De crashsite is begin dit jaar uitgeroepen tot een National Historic Landmark; de eerste voor iets dat in de lucht gebeurde.
De exacte crashsite word geheim gehouden; de plek is overigens sinds de jaren '50 verboden terrein en moeilijk bereikbaar.
Resten van de vliegtuigen schijnen nog aanwezig te zijn.

Om hier nog op terug te komen:

De locatie is niet heel erg geheim; het staat zelfs op Wikipedia dat de DC-7 van United op de zuidkant van de Chuar Butte terecht is gekomen en de TWA Constellation op de noordoostkant van de Temple Butte.



Het is dus min of meer een publiek geheim; het is wel te vinden; vooral de TWA crashsite.
Je kunt dus als je zoekt op internet ook genoeg foto's/verhalen vinden waar mensen nog delen vinden:

(deel van gordel van de TWA Constellation)



Op de achtergrond is te zien dat een deel van de rotswand nog geblakerd is:







De locatie van de DC-7 ligt dus op de zuidkant van de Chuar Butte maar erg hoog en nog moeilijker bereikbaar. Daardoor is van de DC-7 ook minder opgeruimd.
Schijnt als je daar met rafts door de Colorado River gaat nog (kleine) onderdelen zou kunnen zien...

Hier zijn nog veel meer foto's te zien van voordat het grootste deel eind jaren '70 is opgeruimd.

Maar waarom het niet op de nominatieformulier voor National Historic Landmark staat? Geen idee.
Misschien omdat dit natuurlijk meer toeristen/ramptoerisme gaat trekken en men daar geen zin in heeft. Ook omdat het moeilijk bereikbaar is (lees: gevaarlijk).

Vandaag in de geschiedenis (waarschuwing; láánge post :$ ):

- 2 juli 1937: Op 1 juni waren Amelia Earhart en navigator Fred Noonan vertrokken vanaf Miami om een round-the-world-flight te maken. Hun eerdere poging (die richting het westen gevlogen zou worden) werd afgelast nadat bij een takeoff op Ford Island (Hawaii) gecrasht waren.
Via stops in Zuid-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië, kwamen ze op 29 juni in Lae in Papoea-Nieuw-Guinea aan.



Omstreeks 10 uur in de ochtend vertrekken Amelia Earhart en navigator Fred Noonan met hun Lockheed Model 10-E Electra van Lae op weg naar het eiland Howland. Daarna is nooit meer iets van ze vernomen.

Waarschijnlijk de laatste foto van hen als ze vertrokken vanaf Lae:



Laatste visuele contact was boven de Nukumanu-eilanden. Er is ook nog zeer beperkt radio-contact geweest met de USCGC Itasca die bij Howland lag om hen naar binnen te loodsen; maar daar is nooit 2-way communicatie geweest (het schip kon Earhart's berichten wel horen maar niet andersom).

Hun lot is tot op de dag van vandaag onbekend.
Over het algemeen wordt aangenomen dat ze na het opraken van de brandstof in zee zijn gestort, maar er gaan ook theorieën rondt dat ze op het eiland Nikumaroro een noodlanding hebben gemaakt en daar zijn omgekomen (door dorst, honger etc.).
Onderzoekers zeggen op het eiland diverse aanwijzingen gevonden te hebben dat ze daar zijn geweest; waaronder Amerikaanse flessen met door hitte vervormde bodems (gebruikt voor het koken van water), botten en eind 2013 misschien zelfs een vliegtuigwrak.

- 2 juli 1982: onder het mom 'waarom ook niet'; knoopte vrachtwagenchauffeur
Larry "Lawn Chair Pilot" Walters 45 weerballonnen aan zijn tuinstoel en vulde deze met helium. Het plan was om de 3 touwen (waarmee het geheel aan een auto geknoopt was) los te maken en een paar uur op zo'n 9 meter hoogte te gaan zweven boven de tuin van een woning in San Pedro, Californië.


Om 11 uur in de ochtend op 2 juli 1982 nam hij plaats op zo'n "Inspiration I", gewapend met een hoogtemeter, parachute en reddingsvest (voor het geval dat), fles Cola, broodje, CB-radio en een BB-gun om later de ballonnen een-voor-een lek te schieten om zo weer te dalen.


Maar het plan ging 'iets' anders; toen zijn vriendin de eerste van de 3 touwen doorsneed braken de andere 2 ook en schoot al snel door naar zo'n 1800 meter hoogte.
Bang dat hij balans zou kwijtraken durfde hij geen ballonnen lek te schieten en dreef zo door naar zo'n 4800 meter hoogte.


Maar hij dreef ondertussen richting Long Beach Airport en met zijn CB-radio op kanaal 9 (noodkanaal) probeerde hij de toren te waarschuwen.
REACT (Radio Emergency Associated Communication Team) heeft dit gesprek opgevangen en geregistreerd:

quote:

REACT: What information do you wish me to tell them [air traffic control] at this time as to your location and your difficulty?
Walters: Ah, the difficulty is, ah, this was an unauthorized balloon launch, and, uh, I know I'm in a federal airspace, and, uh, I'm sure my ground crew has alerted the proper authority. But, uh, just call them and tell them I'm okay.

REACT: What color is the balloon?
Walters: The balloons are beige in color. I'm in a bright blue sky which would be very highly visible. Over.
REACT: [Balloon] size?
Walters: Size approximately, uh, seven feet in diameter each. And I probably have about 35 left. Over.
REACT: You're saying you have a cluster of 35 balloons??
Walters: These are 35 weather balloons. Not one single balloon, sir. It is 35 weather balloons.
REACT: Roger, stand by this frequency.

Uiteindelijk kreeg hij de moed om ballonnen lek te schieten maar hij liet het geweer vallen. Uiteindelijk begon het toch te dalen en kwam terecht boven een woonwijk. Maar zijn ballonnen kwam terecht op hoogspanningskabels en hier moest de stroom eraf gehaald worden (20 minuten blackout in Long Beach als gevolg).
Op de grond werd hij direct gearresteerd; zijn uiteindelijk boete bedroeg $1500.



Achteraf bleek dat hij het hoogterecord had verbroken van gas-gevulde cluster-ballonnen (maar dit werd niet vastgelegd omdat de hoogtemeter de hoogtes niet had bewaard en dit geen officiële poging was) en als hij de stoel niet aan een buurjongen had gegeven dan zou deze nu in Smithsonian's National Air and Space Museum in Washington hebben gestaan/hangen.

Hij heeft nog een tijdje als motivatiespreker rondgetourd en wat andere schnabbels gehad; maar echt gelukkig werd hij niet; op 6 oktober 1993 ging hij naar zijn favoriete plekje in het Angeles National Forest en schoot zichzelf door het hart.

- 2 juli 1987: Per Lindstrand en Richard Branson (ja die van Virgin Atlantic e.d.) vertrekken met hun 'Virgin Atlantic' luchtballon vanaf Carrabassett Valley, Maine naar Europa.
Ze zullen de eersten zijn die met een heteluchtballon de Atlantische Oceaan oversteken.
Tevens was de luchtballon met ruim 65.100 m³ de grootste balloon ooit en met 33 uur ook de snelste oversteek met een ballon ooit.

De capsule staat nu in het Imperial War Museum in Duxford:



- 2 juli 1992: Braniff International Airlines (de 2e poging om de eerder - op chaotische manier stilgelegde Braniff Internation Airlines, zie mijn eerdere bericht - weer te laten werken gaat - weer- failliet.

- 2 juli 2005: ter ere van de eerste non-stop vlucht over de Atlantische Oceaan door John Alcock en Arthur Whitten Brown op 14-15 juni 1919; vliegen Steve Fosset en Mark Rebholz deze vlucht overnieuw; eveneens met een Vickers Vimy biplane. (maar nu een replica).
Ze vertrokken van St. John's in Newfoundland en landden 18 uur en 25 minuten later in Clifden Ierland.
Omdat daar geen vliegveld is landden ze de 8e fairway van het Connemarra Golf Course:



Ruim 2 jaar later verdween Steve Fosset op 3 september 2007 toen hij met een Bellanca Super Decathlon vanaf de Flying-M Ranch in Nevada vertrok.
Satellietbeelden werden op internet gezet zodat iedereen kon meezoeken (zoals ook recent bij de verdwijning van Malaysia 370 gebeurde). Eerder genoemde Richard Branson was hier ook nauw bij betrokken.
Nadat op 29 september 2008 een hiker ID-papieren vond werd op 1 oktober het wak(locatie)gevonden.
Op 29 oktober werden botten gevonden die later van Fosset bleken te zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door Iemand91 op 03-07-2014 15:08:30 ]

quote:

Op woensdag 2 juli 2014 17:45 schreef flipsen het volgende:
OMFG, die Larry Walters was wel helemaal leip Overigens, als het plan was op 9m hoogte een paar uur rond te zweven, waarom had hij dan een parachute mee? Voorzag hij toch wel wat rekenfoutjes?

Blijkbaar. En de reddingsvest voor als boven de Grote Oceaan terecht zou komen.

Strakblauwe lucht is leuk. Kan hier de kisten nu nóg duidelijker zien overvliegen.
Wij wonen ver van Schiphol maar wel onder de vliegroute naar Azië en komen veel vluchten van/naar Parijs van/naar Azië hier hoorbaar over.
En die zitten gewoon op 9-10.000+ meter hoogte.

Zelfs met m'n 70-210 klassieker op m'n DSLR kan ik ze nog duidelijk herkenbaar schieten nu.
Net PH-BFY uit Tokyo en A6-EYR van Etihad duidelijk op de foto.

Maar een 100-400mm zo nog mooier resultaat geven. Jammer alleen dat die zo duur is

M'n vader moet ook bij Schiphol in de buurt zijn dus die belt mij vast ook straks om te vragen welke baan in gebruik is enzo.
Wat dat betreft het ik het niet van een vreemde.

[ Bericht 6% gewijzigd door Iemand91 op 03-07-2014 14:54:44 ]

En we hebben London Heathrow gehad, we hebben Dubai gehad en nu (weer) London Gatwick:



Inside Gatwick: (22:05-22:35 uur)

quote:

Gatwick wordt grondig onder handen genomen om een antwoord te bieden op het afnemende aantal passagiers en de nieuwe imago's van concurrerende luchtvaarmaatschappijen. Het hele project zal in totaal ruim een miljard euro kosten. De programmamakers volgen CEO Stewart Wingate, bagage-afhandelaars en reizigers terwijl de luchthaven een gedaanteverwisseling ondergaat.

Met vanavond aflevering #1.

quote:

The security team work to keep the passengers safe with the airport on full alert. A new security area is being built within the airport but not all the passengers are convinced the changes are for the better. The security and emergency teams are put through their paces in a training exercise.

Let wel; deze serie komt uit 2011...

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 00:14 schreef LintuxCx het volgende:
Het zwembad aan boord van de Qantas vlucht gisteren is hier nog niet voorbij gekomen?

[ afbeelding ]
http://www.theguardian.co(...)-runs-through-aisles

Ik ben heel erg benieuwd wat er uit dat rapport gaat komen.

Kan gebeuren. Post zoveel hier dat ik maar wat ben gaan reduceren

Maar dat gaat een heel...duur...geintje worden...

Staat te drogen in een hangar op LAX:

twitter:

CockpitChatter twitterde op donderdag 03-07-2014 om 12:59:07 Qantas A380. Time to dry out the cabin!Pic: Speedbird reageer retweet

[ Bericht 33% gewijzigd door Iemand91 op 04-07-2014 00:59:19 ]

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 13:58 schreef flipsen het volgende:
[ afbeelding ]

In de geschiedenis vandaag:

- 4 juli 1948: Douglas DC-6 (SE-BDA, Agnar Viking) van Scandinavian Airlines en een Avro York C.I (MW248) van de RAF crashen mid-air boven de Londense wijk Northwood.



De SAS kist kwam uit Stockholm en had een stop gemaakt in Amsterdam en was nu op weg naar RAF Northolt in Londen waar het in de holding zat. Deze kist was overigens gloednieuw; het was op 4 mei dat jaar aan SAS geleverd.
De RAF kist kwam uit RAF Luqa op Malta en was ook op weg naar RAF Northolt.

Met 39 doden was het dodelijkste luchtvaartongeval van die tijd en is nog steeds het dodelijkste mid-air ongeluk in de Britse geschiedenis.

- 4 juli 1975: de eerste vlucht van de Boeing 747SP.
N747SP vertrok op deze datum vanaf Paine Field voor een testvlucht. Deze kist ging later naar Pan Am en United. Helaas gesloopt in begin van 1998.
De roll-out op 19 mei 1975:



SP stond oorspronkelijk voor Short Body maar werd later veranderd in Special Performance. Bijnaam werd Sutter's Balloon naar Joe Sutter.
De 747SP werd ontworpen om aan Pan Am's en Iran Air's wensen van een high-capacity long-range vliegtuig te voldoen. Boeing had in deze markt geen vliegtuig om met McDonnell Douglas DC-10 en Lockheed L-1011 TriStar te concurreren. In plaats van een volledig nieuw type te ontwerpen werd simpelweg de 747-100 verkort; ergo; de 747SP was geboren.
Ten opzichte van de 747-100 is de 747SP 14 meter korter, heeft een grotere staart en een aangepaste trailing edge. Als gevolg van deze korte fuselage was het tot de introductie van de 777-200LR (en later de 787-8 de enige Boeing wide-body waarvan de wingspan groter is dan de lengte.
Als gevolg van deze ingrepen had de 747SP een maximum range van zo'n 12,320 km. t.o.v. de 9,800 km. van de 747-100. (want in tegenstelling tot wat velen denken was de 747-100 underpowered en viel de range tegen).

Maar de 747SP was geen groot succes; de hoge prijs van de 747SP, stijgende brandstofkosten en de nieuwe, efficiëntere vliegtuigen zorgden ervoor dat er maar 45 zijn gebouwd. Van deze 45 zijn er nog zo'n 15-17 in gebruik, voornamelijk voor VIP en onderzoek/technische doeleinden.
Onlangs ging de 38-jarige EP-IAA van Iran Air met pensioen voor onderdelen; zie mijjn eerdere post hierover.

Met de 747SP zijn diverse records verbroken waaronder meerdere round-the-world vluchten; eerder besproken hier: hier en een bericht op Tweakers.



(Flight 50 symbool zichtbaar achter de naam Pan Am)

quote:

Dit is een Boeing 747SP van Pan Am (N533PA). Heeft onder de namen Clipper Liberty Bell, Clipper New Horizon, Clipper Young America en Clipper San Francisco gevlogen. Is op 5 maart 1976 aan Pan Am geleverd.

Vandaag landde deze kist (nu genaamd Clipper Liberty Bell) in 1976 op JFK.
Was op 1 mei vertrokken vanaf JFK en vloog via New Delhi en Tokyo rond de wereld in 46 uur en 50 seconden. Het brak het vorige record (gezet door Flying Tiger Line met een Boeing 707) met 16 uur en 24 minuten.

quote:

Met dezelfde kist hebben ze later nog een record neergezet; ruim een jaar later op 28 oktober 1977 vertrok dezelfde kist (nu Clipper New Horizons geheten) als Pan Am Flight 50 vanaf San Francisco over de noordpool naar London Heathrow, door naar Cape Town en over de zuidpool naar Auckland en weer terug naar San Francisco waar het op 30 oktober weer landde. Totale vluchtduur: 54 uur, 7 minuten en 12 seconden, van vrijdagmiddag t/m. zondagavond.
Gevlogen door dezelfde captain als op de Liberty Bell flight.
Dit was ter ere van het 50 jaar bestaan van Pan Am.
Wederom een nieuw record; het was de eerst vlucht die een rond-de-wereld vlucht deed over beide polen..

- 4 juli 1989: een Sovjet Mikoyan-Gurevich MiG-23 crasht in Kortrijk, België nadat de piloot dacht dat hij een volledige engine-failure had. Hij gebruikte zijn schietstoel. Echter de kist vloog door, werdt onderschept maar storte uiteindeiljk neer; met de dood van een 19-jarige Belg als gevolg.
Wildhagen heeft hier een uitstekende post over gemaakt: hier te vinden.